Thank you sa mga naghihintay at nag-aabang pa rin dito. Inuuna ko lang tapusin si Trace Dimagiba at malapit na rin naman matapos. After Trace ay dito na ako kay Ice focus at siya na isusunod kong tapusin. Thank you ulit.
YUMI “How much?” tanong ko sa tindera na ibinabalot na ang mga prutas na binili ko. Sinabi naman nito ang presyo at binayaran ko na. Kinuha ko na ang naibalot niyang mga prutas at saka ako umalis na sa tapat ng tindahan niya pagkatapos magpasalamat. Naglakad ako papunta sa parking lot. Naghihintay sa akin sina Ice at ang kambal doon sa sasakyan. Pabalik na sana kami sa mansion kaso natatakam ako sa mansanas. Hindi naman apples lang ang binili ko, bumili na rin ako ng grapes at oranges. Bumili na rin ako ng mga prutas na kabilang sa rare fruit sa bansang ito; ang açaí berries na tinatawag din nilang purple berries, ang jabuticaba na bilog-bilog ang itsura at tinatawag na Brazilian grape, ang maracujá na passion fruit, at ang cupuaçu na kulay brown na sinasabing related sa cacao. Malapit na ako sa sasakyan namin nang mapansin ko na wala ang mag-aama ko roon. Napakunot ang noo ko. Ipinatong ko na lang muna sa hood ng sasakyan ang mga pinamili ko at sumandal sa gilid niyon habang hi
ICE“Did I hear it right?” kunot-noong tanong ko kay Yumi. “Your mother is here?” “She never been a mother to me, Ice! Don’t say that she’s my mother!” Mayumi hissed. Tumayo siya at lumapit sa lababo. Nanatili siya roon na nakatayo lang at parang tulala. I followed her. Hugged her. Make her lean her head on my chest. Kaya pala mula pa kaninang umaga ay halatang naguguluhan siya. Si Helio pala ang dahilan. I kissed the top of her head and was about to calm her when I noticed her hand was bleeding. Dio! She's hurting herself. She cut her palm without being aware. “Yumi…” I held her right hand. Kinuha ang kutsilyo na hawak pa rin niya kahit nakabaon na ang blade niyon sa palad niya. “Hell! I cut myself!” inis at nalitong sabi niya sabay tingin sa palad niyang may malaking hiwa. Kinuha ko ang kamay niya na nagdurugo at pinatuluan ng tubig mula sa gripo. “This need stitching,” sabi ko nang ma-check ang sugat niya. Malalim ang nasugat niya na hindi man lang namalayan. “This is not good,
YUMI“Mama, I want to poop…” bulong ni Ebony sa akin. Inabot ko ang mga bottled water na binili ko kay Clarita, isa sa mga yayas ng kambal.“Mama, I want to pee…” sabi naman ni Ivory. I almost rolled my eyes with my girls. Pwede naman magsabi kanina sa mga yaya pero hinintay pa talaga ako. Then I smiled at them, I am their mother at hindi naman buong buhay nila ay magpapalambing sila sa akin sa mga ganitong bagay. “Samahan ko lang mga bata sa CR,” paalam ko kay Ice. He only nodded. Sinabihan ko ang dalawang yaya na sumunod na rin sa amin. Nasa CR na kami nang may isang babae na lumabas sa isang cubicle, ang nalampasan namin kasi occupied. Hindi man lang tumigin ang babae sa salamin, dumiretso labas na siya. Nagmamadali. Sinundan ko ng tingin ang babae dahil parang pamilyar siya. Hindi ko lang naklaro dahil nakayuko siya at natatakpan ng hood ng suot niyang jacket ang kabuuhan ng mukha niya. But I had a glimpsed with her upturned nose and part of her cheeks and she's really familia
ICE I was about to leave the office when an email’s notification prompted. I checked it as I was curious if it was a follow-up email from what I received earlier. Hindi ko ba nabubuksan ang email nang may pumasok namang tawag sa phone ko. Number lang at from overseas. Curiosity made me answer the call. I just opened the line but I can’t say any word to start the talk. Dapat hinayaan ko na lang, kaso, aaminin ko na pagkatapos kong matanggap ang email na may mga pictures ni Libby ay hindi na ako mapalagay. Plus, the fact na sabi ni Yumi ay nakita niya si Cent na kasama ang dalawang bata na iniisip niyang sina Anghel at Axel ay nakadagdag tuloy sa nagpapagulo sa isipan ko. “Wanna know what happened in Illinois?” bungad na tanong sa akin ng tumawag. Babae ang boses. I frowned. “Who the hell are you?” “Wanna know why Libby is alive?” Hindi ako nakasagot. Gusto kong malaman pero gusto ko rin magduda kung si Libby nga ba ang nasa picture na nakita ko. Paano kung magkamukha lang? But
YUMI “You’re summoned.” Nilingon ko ang babaeng nagsalita. Si John. Sa ilang linggo kong naririto sa Incognito ay hindi ko man gustong tandaan ang pangalan niya ay wala na akong magagawa dahil siya at siya lang naman ang pumupunta sa akin kapag pinapatawag ako ng boss niyang si Helio. “How old are you?” naisip kong itanong kay John nang naglalakad na kami papunta sa opisina ni Helio. John emotionlessly looked at me. “Twenty.” “Why are you wasting your life here?” Hindi ako sinagot ni John at hindi rin tiningnan. Her eyes locked to the one who will about to use taser on me. A warning look and I hid my smile. It seems nagiging tao na si John at hindi ako hinayaan maparusahan ngayon sa tanong ko. Araw-araw, kapag ganito ang eksena namin ay isang maling tanong ko lang ay taser agad ang inaabot ko sa mga kasama ni John. At first she was watching me being electrified like telling me I deserved that. Hindi ako tumigil sa kakaisip nang itatanong na pwedeng ika-trigger ng mga kasam
YUMI Hindi ako pinigilan ni John pero sumunod pa rin siya sa akin. I didn’t knock to Helio’s door. Basta binuksan ko na lang ang pinto ng opisina at pumasok. Naroon pa rin si Helio nakatayo sa kung saan siya nakapwesto kanina. Nanonood pa rin sa mga tini-train na mga bata. Mga batang karamihan ay mamamatay bago man lang matapos ang training. Damn them! Incognito is more of a terrorist group than an organization of mercenaries! “Change of mind?” tanong ni Helio na hindi lumilingon pero alam na naroon ako dahil sa repleksyon ko sa glass wall na nasa harap niya. “Somehow…” sabi ko sabay kibit ng balikat. I get rid of the grimness I felt, I need to act. “So, let’s talk. What can I do for you to let me go?” “I won’t let you go but you could be free to see your dolls as you please, if…” she paused and I waited for whatever next she would say. “If you only oblige.” Dolls? Gusto kong mainis sa pantukoy niya sa mga anak ko, na mga apo niya kung tutuusin. “What do I need to oblige?” kal
ICEI was pacing the floor. I checked my phone for another incoming message but still nothing. Lumapit ako sa kama at naupo roon. Kararating lang namin ng isla at wala si Trace. Ilang araw na raw na hindi bumabalik ng isla sabi ni Cash Daniels—ang dating CIA na nabanggit sa akin ni Trace nakaraan—na nakakakilala kay Cent. Gusto kong puntahan sana si Logan at alamin kung nasaan si Trace kaso wala rin daw sa isla ang isang iyon, ayon pa rin kay Cash. Wala rin daw sina Elliot at Lev. Mukhang busy ang lahat ng founders ng Foedus kaya wala akong magagawa kung hindi ang maghintay ng tawag mula sa pinsan ko, na siguradong busy pa rin kasama ng mga taga-Excellante sa paghanap kay Chloe.I messaged Atlas, too. Ipinaalam ko sa isang iyon na nasa Pilipinas na ulit ako, pero ilang oras na ang lumipas ay wala pang reply si Atlas sa email na pinadala ko sa kaniya. Hindi ko naman gustong i-message si Alguien. Bahala ang isang iyon sa buhay niya. Kahit sinabi ni Freya sa akin nang tumawag ako sa kani
ICE “Onde está mamãe?” Nakanguso na tanong sa akin ni Ebony. Kakalapit ko pa lang sa kanila ni Ivory pero nakasimangot na sila agad. Hindi nagustuhan na nasa likod ko si Libby at sumusunod. “I’ll find your mama… Promise.” I kissed their foreheads while they were both daggering their death stares at Libby. I glanced at Libby. I smiled at her apologetically. Libby smiled awkwardly. Hinila ko ang bakanteng upuan para sa kaniya, pero hinawakan iyon ni Ivory at saka doon naupo. Nananadya. Pang-anim na tao ang table namin pero ayaw lang paupuin ng anak ko si Libby. “Ivory…” mahinang saway ko rito. She made a face and glance at me, side-eye. I squatted and leveled my face to her. “Don’t be mean, filha.” “I… I’m fine, Sid…” Libby said and smiled at Ivory. “It’s okay, sweetie. I—” “You can go to another table,” Ebony cut Libby’s words. “Lots of vacant chairs around.” “Ebony…” I faced my other daughter who only rolled her eyes. I sighed. The two of them… they were such sweet beings.
YUMI“Mommy!” tawag ni Courtney sa akin at mabilis na lumapit. Iniwan niya ang mga kapatid kalaro ang tatlong anak ni Trace. Nasa garden ng Doze’s Palace kami. Katatapos ng lunch ng tumawag sa akin si Izzy, nangangamusta. We did videocall at kaya ako napunta sa garden ay para mapakita ko kay Aleya ang mga ‘pusa’ ni Trace. Tuwang-tuwa si Aleya kaya naisip kong imbitahan sila rito sa isla sa susunod, especially dito sa Doze’s Palace. I will just asked Trace and Chloe’s permission at kapag pumayag ay yayayain ko talaga ang mag-inang Izzy at Aleya. Back to the day after malaman ni Ice na anak niya si Yara, hindi na siya pumayag na hindi kami madala rito sa isla ng Foedus. Hindi naman kami naisama ni Ice agad, tinapos muna ang blood transfusion na kailangan ni Yara at siniguradong okay na siya bago kami lumabas ng ospital. At two days lang pagdating namin dito sa isla ay dumating din sina Trace at Chloe. Kasama ng mag-asawa ang tatlo nilang anak. Dahil nasabi sa akin ni Ice ang nangyari
ICEI got all their attention, but my eyes went to Yara… there she was, sleeping serenely… so beautiful, so fragile. At ang magaling na Pellegrini ay nasa isip agad na mapapangasawa ng anak niya ang anak ko? Nakakagago ang tarantadong ‘yon!“Papa!” Ebony and Ivory duetly greeted me. Nilapitan ko sila. Kinausap. Idinaan sa pabirong pagsita ang kunwaring inis ko sa kanila na sumama sila sa mama nila at nakipagsabwatan. Then, I looked at Courtney… kahit siya ay kunwari sinimplehan kong pagsabihan. Only Axel and Anghel didn’t say anything. Pareho lang silang pinaglilipat-lipat ang tingin sa amin ng mama nila. The two from the moment I found them were still the same with their ways. Pareho pa ring nag-oobserba sa paligid palagi ang ginagawa dahil iyon ang bagay na kinalakihan nila kay Cent. In fact, iyon ang itinuro talaga ni Cent sa kanila, ang matuto silang mag-obserba para hindi sila mapahamak kay Louisianna. Kaya kahit matagal nang wala si Louisianna ay dala-dala pa rin nila ang ug
ICE“Sir, are you okay?” muling tanong ng nurse. Nagtatakang nakatingin sa akin dahil natulala na ako.And who wouldn’t? Sa daming kalokohan ni Mayumi ay dapat hindi na ako magtaka pa sa panibagong sikreto na itinago niya sa akin. Pero iba ito? Ninakaw niya ulit ang pagkakataon kong makasama siya habang nagdadalang-tao siya sa anak ko. At ang masakit… pinaniwala niya akong kay Fumagalli si Yara unang beses ko pa lang nalaman ang tungkol dito.“Sir?” muling kausap ng nurse sa akin. I nodded. I gaped. “Thank you.” Sa wakas ay nasabi ko. I sighed heavily and looked at the nurse’s face. I smiled at her. “May I know kung saan ang room ni Ya—” I stopped and clicked my tongue. “I mean… saan ang roon ni Ysidra Ferreira?”I saw hesitation in the nurse’s eyes. Nasa mga mata niya rin ang katanungan kung bakit ko gustong malaman ang kuwarto ni Ysidra Ferreira ay kanina ibang pangalan nga naman ang hinahanap ko. “Sir…” the nurse said awkwardly. Umiling siya. Nag-aalangan ibigay sa akin ang numero
YUMI“See you later, Izzy…” paalam ko sa kausap sa telepono habang inaayos ang mga dadalhin kong mga gamit ni Yara. Ang sabi ni Izzy wala pang nahahanap na kapareho ng blood type ni Yara kaya gusto kong kabahan. AB negative si Yara at ang pareho niya ng blood type ay ang quadruplets pero hindi naman pwede ang mga ito mag-donate.I needed to look for some donor at kung kailangan ko ipa-hack lahat ng computer system ng mga ospital sa buong mundo ay gagawin ko para lang masigurado na makakahanap ako ng pwedeng donor para kay Yara. I could ask Ice to help me pero para ko na ring inamin sa kaniya na siya ang tunay na ama ni Yara. Not now. Malapit na matapos ang problema ni Gigi. Once okay na ang lagay ni Gigi sa La Falange ay magagawa ko na rin magpaalam sa kaniya. I could no longer use Gigi. Unfair iyon sa kaniya. At kahit pa paulit-ulit niyang sabihin na tanggap niya ang kung anong kaya kong isukli sa pagmamahal niya ay mali pa rin paasahin ko siya. “Everything Gucci?” tanong ni Court
ICEThree. Two. One. Time’s up. I’m done with my count down.“Tara,” aya ko kina Leviticus at Exodus. Lumakad na kaming tatlo papunta sa chopper na sasakyan namin pabalik ng Manila.“Saan tayo?” tanong ni Levi na nanalo sa rock, paper, scissors game nilang dalawa ni Exo kanina. Ang pustahan nila ay kung sino ang nanalo ay siyang magpipiloto. “Bulacan. Sa mansion ni Alguien,” sagot ko. Mas okay na doon kami dumiretso para makausap ko pa si Trace bago ko sugurin si Mayumi.“Call Gen, Exo!” malakas ang boses na utos ni Leviticus sa kambal dahil naka-aviation headset na ito at umandar na rin ang elisi ng helicopter. “Sabihin mo sa Bulacan na niya tayo kitain at kailangan natin makabalik agad. Sabi ni Paige ay paalis siya bukas papuntang Paris kaya samantalahin natin na sa atin iiwan ang Big 3.”“Kailangan magpaalam muna tayo kay Alguien,” tugon ni Exodus. “At alam mong OA ‘yon, kailangan personal ang paalam. Hindi rin ‘yon basta maniniwala na iiwan sa atin ang Big 3 kaya kailangan kumbin
YUMI“Are you sure we will bring her?” tanong ni Rex at sinulyapan si Courtney. Napatingin ako kay Courtney, ayokong marinig niya ang sinabi ni Rex at mabuti na lang nakasuot ito ng headset at kumakanta kasabay ng pinapakinggang musika. I smiled looking at her. Mabuti na lang at mukhang wala itong pakialam sa paligid. Courtney was a typical teenager. Actually, sa sobrang walang pakialam niya sa paligid ay kahit nag-aaway na sina Ebony at Ivory at nagsasabunutan ay hindi man lang nito iniintindi.“Yes,” sagot ko sa tanong ni Rex sabay kuha ng pinag-aawayang stuffed toy nina Ebony at Ivory para tumigil ang dalawa. “And we are already heading to Manila…” I rolled my eyes. “Dapat sana kanina pa ang tanong mo na ‘yan, ‘di ba?” “Nagmamadali ka kanina kaya hindi na ako nagtanong. Just realize it now…” Muling nilingon ni Rex si Courtney. “Kaya ka pala nagmamadali kasi pati ‘yang anak na isa ni Ice itatakas mo.”I frowned. “Alam mong anak siya ni Yelo?” tanong ko dahil wala naman akong sinas
ICEBumangon ako nang makalabas na si Mayumi. I heard all she said. She said she loves me, but I also heard her concern with Gigi when she was talking to Rex. Nalaman lang na umalis ng bansa ang isa ay parang nanay na nag-alala na sa anak.Asar akong bumangon. Kanina pa ako gising, doon pa lang sa pagtatakip niya ng kumot sa akin ay nagising na ako at pinapakiramdaman na lang siya. Kinuha ko ang mga damit ko sa sahig at nagbihis. Dinampot ko na rin ang mga damit ni Yumi at basta na lang ipinatong sa luggage niya. She was into something. Tama ako na may pakay siya kay Isagani. Malinaw niyang sinabi kay Rex na bukas na nito siya puntahan dahil wala pa rin siyang nakuhang buhok ng isa. And if I want to know the truth of Mayumi’s mission, I should not follow her downstairs. I need to act normal. Kunwari tulog na ako kaya dapat hindi niya ako makita sa baba.Mabilis akong lumabas ng kuwarto para bumalik sa kuwarto na tinutuluyan ko pero agad akong nagtago nang makita ko si Yumi na palaba
YUMITawag mula sa telepono ang gumising sa akin. Si Izzy. Tiningnan ko si Ice na tulog sa tabi ko at dahan-dahang inalis ang braso niyang nakayakap sa akin at saka tumayo para lumayo sa kama para kausapin si Izzy. “Hi…” namamalat ang boses kong sagot sa tawag ni Izzy. “Bakit hindi pa kayo pumupunta rito?” tanong ko pero nang maisip na wala pa pala akong nakuhang buhok ni Isagani ay napatingin ako kay Ice ng masama. Kung hindi niya ako inistorbo ay sana nakakuha na ako ng buhok ng isa. I looked at the time on my phone, alas-onse ng gabi. Kung gano’n ay thirty minutes akong nakatulog. “We’re in hospital,” wika ni Izzy na ikinakunot-noo ko. “Dinala ko si Yara at nag-worry ako masyado.”“Ospital? Why? Hindi ba bumaba ang lagnat niya?” tanong ko na nagtataka at nag-aalala.Nang iwan ko si Yara kay Izzy ay napainom ko pa iyon ng paracetamol. Ngipin ni Yara ang dahilan kaya nilalagnat ito at nagdudumi. Normal iyon sa baby pero hindi ko maiwasan hindi mag-alala kasi bakit kailangan dalhin
ICEThe party started. Hindi ko napigilan ang pa-party ni Paige lalo na at hindi dumating sina Trace at Chloe.“Kuya Ice!” tawag ni Paige sa akin mula sa baba. “Join us! Bring Courtney here!”I only nodded. Ang utak ko ay nando’n kina Trace at Chloe ngayon. Ano kaya ang nangyari at hindi sila dumating? Kanina pa ako tumatawag kay Trace pero walang sagot.Nang matanaw ko si Isagani papunta ng pool area at pasimpleng sumunod si Yumi ay naagaw na naman nila ang atensyon ko. Yumi was truly into something. Tama ako na hindi normal ang mga pasimple niyang pagsulyap-sulyap sa isa kanina. May kung anong plano siya at dapat kong malaman.Bumaba na ako. It’s time for me to join the party.Nasa pool area na ako when I scanned everyone and counted them. More or less ay nasa fifty ang mga taong naroroon, hindi ko kilala lahat. Ang dinig ko ay may siyam na artista na naroon, pitong modelo, eleven politician, limang singers, and the rest ay mga kakilala ko na, puro mga taga-Foedus at kung saan-saang