Rio de Janeiro, Brazil
ICE
The tragedy that happened to my family was two years ago. After a week of unconsciousness, I woke up in the hospital in Rio de Janeiro and not in Illinois.
I was screaming and frustrated to get even. Enraged by hatred, all I felt inside me, I wanna kill the people who bombed my family. I wanted to return to Illinois to see my wife and daughter, but my father didn't allow me. And even my mother could not do anything to help me. Mama said she knew my pain, but it was my father's decision I needed to oblige.
I just watched my wife and daughter's funeral in a video taken secretly by my father's men for me... for me... so I have seen them even though I should be there. Funny, but I was buried too with them...
No one from the Ferreiras and the Silvas wanted me to execute my revenge, for I was already declared dead. Not me, but my other personality; the Math teacher Isidro Andrade, Libby's husband, and Millie's father.
Isidro Andrade. Me. Myself. I died that night.
The fact that I didn't use my real last name when I married Libby favors me, papa said. Dahil doon ay hindi na raw ako mahihirapan magpanggap pa na may ibang katauhan.
Ang sabi ni papa ay noong ibalita na kasama ako sa namatay ay hinayaan na lang niya. Mas mabuti na raw 'yon para hindi na makonekta pa sa FSO ang nangyari. Mabuti na rin daw na nakasamang nailibing ang katauhan ni Isidro Andrade.
I gritted my teeth for the hate I felt for myself. I lied to Libby until she died. I thought lying about my true family could save them from my chaotic life as a mafioso, but they were still targeted and killed.
Hindi rin ako nakita agad pagkatapos ng insidente sabi ni papa. Pasimple nila akong pinahanap sa mga ospital sa Illinois pero walang Isidro Ferreira na natagpuan. May mga oras na hinintay nilang may tatawag para sa ransom pero wala rin.
They became worried pero tiwala silang buhay ako. Nakuha na kasi nila ang DNA ng lalaking namatay sa pagsabog ng bahay ni Liza pero hindi nag-match sa kanila. Even the dentures didn't match with mine.
Two days after the bombing incident, a woman sends a voice message to FSO's headquarters... Informing my family that if they want to find me, I am in another state. In Wisconsin.
No one knows who that woman was. And then papa said that I should look for the brighter side of what happened and not on the opposite. Na importante buhay ako.
I got my father's point, of course... but I can't forget. And I won't forgive those who put my family to their demise.
That was two years ago, but the pain was still inside me like it was yesterday.
But more than the pain... It's the guilt.
And hatred...
They should kill me and not let me live, for I will surely hunt them all down!
I gritted my teeth in anger while remembering everything that night. Those Italians and that woman...
That woman who looks like-
"Ice."
I turned my face to my right side as I glanced at the one who said my name.
It's Trace. My cousin.
I smirked. At last, the fucker showed up now. Unbelievable.
"You're here," I said coldly to Trace and eyed Atlas who entered the room, too.
"Tangina... Ayoko nga sana pumunta dito kaso naawa na ako rito kay Atlas at sigeng drama na kailangan mo ko," Trace arrogantly said. Sinadya na naman mag-Tagalog dahil alam niyang bihira ko lang gamitin ang lenggwaheng 'yon makipag-usap.
Sabihin nang nasanay ako sa Tagalog dahil iyon ang gamit ni mama makipag-usap sa akin kapag nagagalit siya kay papa. Iyon din ang gamit naming lengguwahe noong bata pa ako kapag may plano si mama na umalis kami ng Brazil na hindi nagpapaalam kay papa.
I smiled with those old thoughts somehow. Ilang beses pinahabol-habol ni mama si papa noon. Papa being the eldest of the Ferreira's siblings, na dapat magpakita ng pagiging dominante at may isang salita, ay kahinaan ang isang babae na hindi naman niya dapat minahal pero ikababaliw niya kung mawawala sa kaniya. Iba si mama, pinambayad utang pero hindi mapakawalan ni papa.
My father and mother love each other so much. Na kahit hindi siguro ako naipanganak ay wala pa ring makapaghihiwalay sa kanila. I was just used by papa to reason out why he kept on looking for mama. But it wasn't me... it was because of love.
And that love I saw from my parents made me hopeful to still believe in it. Yeah... I am still pro-love; I am not like these two in front of me who didn't believe in it.
At kahit nawala si Libby ay hindi sapat na dahilan iyon para isipin ko na hindi tama ang magmahal.
"Tama pala sila, tulala ka nga..." Trace clicked his tongue. Umiling-iling na nakatingin sa akin. "I know how to help you, Ice. I have a proposal."
"And I thought you already forgot your mother's organization, Trace." I stood up, went to the window, and looked down the yard.
The people of FSO were there, and I saw my mother talking to Tia Svetlana Petrov-Silva, Tio Michael's wife. Narito na rin pala sila. Annual meeting ng FSO at mabuti naman mukhang makukumpleto kami ngayon dahil himala na nandito si Trace.
"Namiss ko kasi kayo kaya nandito ako bigla. Pero bago ang meeting para sa FSO ay-"
"What exactly the reason you are here, Trace?" putol ko sa sasabihin pa niya. Mukhang alam ko na 'yon at gaya ng dati ay hindi ako interesado.
"Baka lang gusto mo na akong kausapin tungkol sa Foedus, Yelo."
The way Trace said his sentence emphasized how important the organization to him. Wala pa nga yatang isang dekada ang Foedus natatag pero kung makakumbinsi sa akin ay parang wala ng iba pang kayang tumapat sa samahan nila.
"Alam ko naman na masyadon kang focus sa FSO but Foedus is offering you alliance and-"
"Still not interested," I said in my bored tone. I pulled a chair, sat, and leaned. "I am the head of FSO, Trace. I know better if FSO need your Foedus or not. Sorry to disappoint you but..." I paused and smirked, "no."
"Tanginang yabang 'yan..." Trace laughed, and Atlas joined him. They both made me their laughing stock, and I let them. What should I expect from these two spoiled idiots in front of me?
Such assholes!
Trace's life supposed to be different from us. Inilayo siya ni Tia Ana sa buhay na mayroon ang mga Ferreira pero siya pa rin talaga ang nagpilit maging kagaya namin.
Tia Ana choose an ordinary lawyer na nakilala niya through her best friend na dapat ay mapapangasawa niya. Si Tia Ana ang sumira ng dapat sana ay ugnayan ng dalawang malaking organisasyon, ang FSO at ang Excellante.
"Heard how Ice said that, Lash?" Trace asked Atlas and chuckled. "Ang angas ng pagkasabi... Ka-cringe! Pero puta!" He narrowed his eyes staring at me. "Asan ang angas mo kung hanggang ngayon iiyakan mo lang ang mag-ina mo at hindi mo mahanap ang may gawa ng kamatayan nila?"
I angrily looked at Trace.
He had no idea about my plans!
He had no idea why I was still calm right now!
He had no idea that I needed to protect FSO, and that is the fucking main reason I can't pursue looking for the people who caused my family's death! I need to make sure of how to execute my revenge first.
"Join Foedus at ako ang bahala sa pagpapahanap ng mastermind sa kamatayan ng pamilya mo," mayabang na dagdag ni Trace.
Napakunot-noo ako. Hindi ko maunawaan kung bakit ako kinukulit nito ngayon. Then I realized na hindi ang annual meeting ng FSO ang talagang ipinunta niya... ang pangre-recruit sa akin pala.
"I won't. Foedus is for the people like you. I am not like you, Trace. I believe in this family's organization and never go to any other organization just to prove myself."
"Just to remind you... Ikaw lang ang head ng FSO ngayon dahil bata pa ang ampon ni Brix. Alalahanin mo na si Brix pa rin ang nararapat na head ng FSO. Mayabang lang masyado ang isang 'yon na pinapanindigan na hindi niya kailangan ang tulong ng lahat."
"And why do you care?"
"I do care because I am offering you a membership of Foedus that you are declining ng paulit-ulit. Atlas wanted to join Foedus, but I am not letting him. I choose you."
"What Foedus could have that FSO can't do? Wake up, Trace! Don't think confidently about the organization you created with your friends. FSO could do more than that Foedus of yours."
"Hah!" Trace smirked. "What Foedus could do? That is a wrong question, Ice. Ang itanong mo ay kung ano ang mayro'n sa Foedus na wala ang FSO natin..."
"Then what Foedus have?"
I don't know why I need to ask that. I have known Trace since we were young, he wasn't like this before, but he became arrogant after Tia Ana died. And if indulging in his proud moments could satisfy him, then fine.
"What Foedus have?" Trace was grinning while looking at me. "You are looking at the answer, Ice. Ang pagiging head ko sa Foedus ang pinakasagot. Kung sa Foedus ka ay matutulungan kita mahanap ang pumatay sa pamilya mo. Sa Foedus ay ako ang may kontrol. Sa FSO ay kahit ikaw ang head ngayon ay alam mo na hindi ka basta makakakilos dahil hindi papayag basta-basta si Tio Anselmo na madamay ang buong organisasyon."
"You are only one of the seven founders of Foedus," I tauntingly said. "You are not that special, Trace."
"Gago! Between you and me. I am the special one, Ice. And fucking yes, I am just one of the seven founders... but Foedus is me! That even Lev knows it."
I gave a stare to Trace. Thinking. I don't know but what he said in the last part made me think he was right. Still, I can't compromise FSO.
I inhaled deeply and exhaled the air slowly... Trace is kind of irritating, but he is making me realize that I need to trust him now. Atlas gave me a cigarette, and I inhaled some smoke and puffed it off me.
I wiped my face with my palm and pursed my lips as I was confused looking at the photo of Libby and Millie on my desk. They died because of me. I have a plan and know where to start my retaliation, but... I need to find her first.
Thinking of her that night makes me wonder. Hindi ko naklaro ang mukha niya dahil nahihilo na ako gawa ng bomba noong gabing iyon but... the uncanny resemblance of her to-
Oh, fuck! What a senile moment of mine that night yet I was still thinking of her!
Yeah, screw me... I should not think of her. Kung sina Libby at Millie ay namatay dahil sa katangahan ko. It was also the same thing that happened to her... My first love. We were young then... Hindi pa ako ang Isidro Ferreira na namumuno sa FSO.
I closed my eyes in desperation. Again. As I remembered the woman in the incident who pointed her gun at me.
She has a tattoo. Big one. Roses and gun design. On her right thigh up to the sides of her waist.
She was almost naked that night wearing only a cropped top and undies. She has another tattoo. In her ankle. A word.
Incognito.
Whoever she is... I'm gonna find her no matter what!
YUMI"Ice?" tanong ni Sir Rex sa akin na parang naniniguro kung tama ang narinig niya na pangalang binanggit ko. Tumango naman ako na nakalabi pa kasi... kasi hanggang doon lang ang naalala ko. "You know the man's nickname? That's quite interesting..." sabi pa ni Sir Rex na parang may kung anong lumalaro sa isipan niya. "He is Isidro Ferreira."Isidro? So iyon pala ang pangalan ng lalaki... Ang pogi tapos Isidro? Nagsalubong ang mga kilay ko. Ang pangit kasi ng name. Pang-lolo.Pero teka... na-realize ko na parang ang pogi nga pala ng name na Isidro. Ang sexy. Parang ang sarap iungol. Hmm... Bakit ngayon ko lang naisip 'yon?I shrugged my shoulders at tiningnan muli ang picture ng lalaki. May kung ano akong naramdaman sa puso ko habang nakatingin sa picture niya. Panghihinayang. Pero... para saan? Bakit? "Ano pa ang ibang naaalala mo?" Napatingin ako kay Sir Rex, at napakamot ulit ako sa leeg ko. Bakit ba ang dami niyang tanong na parang interesado siya kay Isidro?I put my hand
ICE I emptied the whiskey in my goblet and followed Trace and Atlas after they left me in the study alone. I walked to the hallway while glancing at the lifesize portraits of the Ferreiras and Silvas family members along the way. My image was there too, same with Trace and his sister Paige, Atlas and his twin Althea, in the counterpart of the Silvas, Hail and Brix portraits can be seen too. As I entered the conference room, all their eyes looked at me. Everyone is waiting for me, obviously. I stepped in boringly. “Mabuti at nandito ka na, hijo.” Mama said and I smiled at her. She used the Filipino language so only a few could understand. Ganoon naman niya ako kausapin kapag kaming dalawa lang talaga. That is a certain fact of being someone with Filipino blood, kahit saan yata makaabot ay lalabas pa rin ang pagiging Filipino. I am not good in accent of the language but I can comprehend and speak fluently. Being raised in this kind of family, we need to be linguist. Hindi nga lan
YUMISix months na mula nang araw na iyon... Mula nang bumalik sa alaala ko ang lahat dahil kay Sir Rex nang tawagin niya akong Hugo.I crossed my brows as I frowned. Ako si Hugo... Ang tinatawag ding Agent H sa grupo ng mga Sicarius ng Incognito. Since I went missing, ano ang dahilan at hindi nila ako hinanap? Imposibleng hindi nila alam na buhay ako.That night...Nasa alaala ko na ang lahat...Of that tragic night!Si Liza Pratts... Ang anak niyang si Libby at apong si Millie. Pare-pareho silang hindi ko nailigtas at si... si Sid Andrade, ang asawa ni Libby, iyon ang pangalan niya na ayon lang sa impormasyon mula sa ipinadalang file sa akin ni Helio nang gabing iyon.Sid Andrade. Isidro 'Ice' Andrade FerreiraHow fool I was...I smirked sadly. Nagtago pa siya sa Andrade na apelyido. Hindi na lang pinalitan nang tuluyan ang buong pangalan, kung gustong mamuhay na malayo sa kinalakihan niya. He should not used Andrade at baka hindi pa na-trace kung sino siya, baka hindi pa nadamay an
ICEI was staring blankly at the wall. I was like that for a while after reading Atlas' information that he messaged me.After the chaotic annual meeting ay hindi ko pa rin napigilan si Atlas sa pagsama kay Trace sa Pilipinas, and as I heard as of now ay natagpuan na niya ang pakay niya roon. I breathed out harshly sa asar sa dalawang pinsan ko.That message is taunting me. Atlas sent that to inform me na natulungan na siya ni Trace after just months staying in the Philippines. It was like telling to my face na malaki ang nagawa ni Trace for him samantalang ako ay hanggang ngayon nag-aalangan pa sa pagsama sa Foedus, na sana ay siya na lang ang alukin ng membership.A knock on the door made me take a glance at it. I stood up and opened it. I am expecting some contacts to be here at this moment."Hi, Sid..." a beautiful woman greeted me with her seductive smile. She is wearing her dark red fitted dress. Tube-like design, and without her blazer, her tits look like they are getting out of
YUMII need to find Ice... at nasa harap ko ngayon ang lalaking tanging pag-asa ko para mahanap ang isa. Yes, I know na si Sir Rex lang ang pwedeng makatulong sa akin lalo na at siya na ang may sabi na associate ng grupo niya ang mga taga-FSO. "Incognito..." bulong ko sa pangalan ng organisasyon namin. Hindi ko alam if may idea si Sir Rex sa grupo namin lalo na at hindi naman kami considered na Mafia organization. We are just working for mafias, syndicates, mobsters, terrorists, or even the government as long as they give a reasonable price to offer Helio. We are assassins and sometimes... mercenaries. "Incognito, indeed." Sir Rex boringly tapped his left hand's fingers on his desk while leaning on his swivel chair. "What about that group?""I was raised by that group and—""Trained. Punished. Tortured. What else?""I hate their rules. That's it!""And they are looking for you," he said while observing my reaction. "You supposed to know that.""But you hid me..." Kinapalan ko na ang
ICEHabang nililinis ng mga tao ko ang loob ng apartment ay kaharap ko naman kami ni Kyle, ang hacker na sinasabi ng contact ko kanina na dapat kong makausap. Siya ang hinihintay ko kanina pa, but Avery disturbed the moment.Thinking of Avery ay nilingon ko siya at saktong nasa body bag na. Mukha na lang niya ang nakikita ko. I supposed to offer her money para magsalita pero inuna niya ang pagka-loyal niya sa grupong sinalihan. But thanks to her at binigyan niya ako ng dahilan para maging interesado pa lalo sa Incognito.I am interested more because I wanna know who is Hugo at bakit ako pinagbibintangan na nagtatago sa kaniya."Boss, check this one."I checked the file in Kyle's tablet that he is showing me. Binasa ko ang mga nakasulat doon na kung ano-ano, mga tungkol sa mga nakalap na information sa taong tinutukoy. I scanned it all. Iba-ibang mga lugar at personalidad ang naging trabaho na ng taong pinapabasa sa akin ni Kyle. Muli kong ibinalik sa pinakataas, na naka-highlight ang t
YUMI"Did Ice know that you have a son?" A question from Sir Rex that made me stunned for a while."No." I sighed sadly. "Hindi niya nalaman na buntis ako noon.""Why?"Napatigin ako kay Sir Rex. Gusto ko sana siyang biruin na tsismoso niya naman kaso baka matuluyan ako. Pinigilan ko na lang mapangiti isipin na ang pogi ni Sir Rex pero usisero."Why?" muli ay tanong niya."I left him and I know he still believes I am dead as of now. Hindi naman niya siguro ako nakilala that night. Hindi naman niya siguro alam na ako ang nagligtas sa kaniya. But I remembered that he tried to point his gun at me, bago siya nawalan ng malay."Thinking of the night after the bombing made me sad. Kung hindi pala ako naunahan sa pagbaril kay Ice ng mga Italiano na iyon ay baka ako pa pala ang nakapatay sa ama ng anak ko, sa lalaking kaisa-isang minahal ko."Incognito made you left him?" tanong naman ni Sir Rex na nagpangiti sa akin.Buti na lang pogi talaga itong boss ko kaya okay lang na tsismoso. Ngiti na
ICESo, Incognito knows my involvement with their top agent...Their top agent, which I have no idea about, was Hope. My first love. The woman I first think of starting a family. We may be young then, but we were in love. I love her truly, and so she does love me in return.But what if... it was just a lie, or just what I thought...Muli kong naalala ang pagluluksa ko kay Hope noon. Naalala ko ang ilang beses kong pag-iyak at pagsisisi kapag ako lang mag-isa at naiisip ang nangyari sa kaniya. Siya ang dahilan kaya naisip ko na maging simple ang buhay namin ni Libby. Si Hope ang dahilan kaya naisip ko na para hindi matulad sa kaniya si Libby ay magsisinungaling ako tungkol sa tunay na status ng buhay na mayroon ako.But still, Libby died miserably. Nawala siya kasama ang anak namin na hindi pa lumalabas sa mundo at si Millie... And now that they died ay malalaman ko na buhay si Hope. And her work...Hell!!!Napapikit ako. That is why Avery was using her body to lure me. Gusto nilang mah
YUMI“Mommy!” tawag ni Courtney sa akin at mabilis na lumapit. Iniwan niya ang mga kapatid kalaro ang tatlong anak ni Trace. Nasa garden ng Doze’s Palace kami. Katatapos ng lunch ng tumawag sa akin si Izzy, nangangamusta. We did videocall at kaya ako napunta sa garden ay para mapakita ko kay Aleya ang mga ‘pusa’ ni Trace. Tuwang-tuwa si Aleya kaya naisip kong imbitahan sila rito sa isla sa susunod, especially dito sa Doze’s Palace. I will just asked Trace and Chloe’s permission at kapag pumayag ay yayayain ko talaga ang mag-inang Izzy at Aleya. Back to the day after malaman ni Ice na anak niya si Yara, hindi na siya pumayag na hindi kami madala rito sa isla ng Foedus. Hindi naman kami naisama ni Ice agad, tinapos muna ang blood transfusion na kailangan ni Yara at siniguradong okay na siya bago kami lumabas ng ospital. At two days lang pagdating namin dito sa isla ay dumating din sina Trace at Chloe. Kasama ng mag-asawa ang tatlo nilang anak. Dahil nasabi sa akin ni Ice ang nangyari
ICEI got all their attention, but my eyes went to Yara… there she was, sleeping serenely… so beautiful, so fragile. At ang magaling na Pellegrini ay nasa isip agad na mapapangasawa ng anak niya ang anak ko? Nakakagago ang tarantadong ‘yon!“Papa!” Ebony and Ivory duetly greeted me. Nilapitan ko sila. Kinausap. Idinaan sa pabirong pagsita ang kunwaring inis ko sa kanila na sumama sila sa mama nila at nakipagsabwatan. Then, I looked at Courtney… kahit siya ay kunwari sinimplehan kong pagsabihan. Only Axel and Anghel didn’t say anything. Pareho lang silang pinaglilipat-lipat ang tingin sa amin ng mama nila. The two from the moment I found them were still the same with their ways. Pareho pa ring nag-oobserba sa paligid palagi ang ginagawa dahil iyon ang bagay na kinalakihan nila kay Cent. In fact, iyon ang itinuro talaga ni Cent sa kanila, ang matuto silang mag-obserba para hindi sila mapahamak kay Louisianna. Kaya kahit matagal nang wala si Louisianna ay dala-dala pa rin nila ang ug
ICE“Sir, are you okay?” muling tanong ng nurse. Nagtatakang nakatingin sa akin dahil natulala na ako.And who wouldn’t? Sa daming kalokohan ni Mayumi ay dapat hindi na ako magtaka pa sa panibagong sikreto na itinago niya sa akin. Pero iba ito? Ninakaw niya ulit ang pagkakataon kong makasama siya habang nagdadalang-tao siya sa anak ko. At ang masakit… pinaniwala niya akong kay Fumagalli si Yara unang beses ko pa lang nalaman ang tungkol dito.“Sir?” muling kausap ng nurse sa akin. I nodded. I gaped. “Thank you.” Sa wakas ay nasabi ko. I sighed heavily and looked at the nurse’s face. I smiled at her. “May I know kung saan ang room ni Ya—” I stopped and clicked my tongue. “I mean… saan ang roon ni Ysidra Ferreira?”I saw hesitation in the nurse’s eyes. Nasa mga mata niya rin ang katanungan kung bakit ko gustong malaman ang kuwarto ni Ysidra Ferreira ay kanina ibang pangalan nga naman ang hinahanap ko. “Sir…” the nurse said awkwardly. Umiling siya. Nag-aalangan ibigay sa akin ang numero
YUMI“See you later, Izzy…” paalam ko sa kausap sa telepono habang inaayos ang mga dadalhin kong mga gamit ni Yara. Ang sabi ni Izzy wala pang nahahanap na kapareho ng blood type ni Yara kaya gusto kong kabahan. AB negative si Yara at ang pareho niya ng blood type ay ang quadruplets pero hindi naman pwede ang mga ito mag-donate.I needed to look for some donor at kung kailangan ko ipa-hack lahat ng computer system ng mga ospital sa buong mundo ay gagawin ko para lang masigurado na makakahanap ako ng pwedeng donor para kay Yara. I could ask Ice to help me pero para ko na ring inamin sa kaniya na siya ang tunay na ama ni Yara. Not now. Malapit na matapos ang problema ni Gigi. Once okay na ang lagay ni Gigi sa La Falange ay magagawa ko na rin magpaalam sa kaniya. I could no longer use Gigi. Unfair iyon sa kaniya. At kahit pa paulit-ulit niyang sabihin na tanggap niya ang kung anong kaya kong isukli sa pagmamahal niya ay mali pa rin paasahin ko siya. “Everything Gucci?” tanong ni Court
ICEThree. Two. One. Time’s up. I’m done with my count down.“Tara,” aya ko kina Leviticus at Exodus. Lumakad na kaming tatlo papunta sa chopper na sasakyan namin pabalik ng Manila.“Saan tayo?” tanong ni Levi na nanalo sa rock, paper, scissors game nilang dalawa ni Exo kanina. Ang pustahan nila ay kung sino ang nanalo ay siyang magpipiloto. “Bulacan. Sa mansion ni Alguien,” sagot ko. Mas okay na doon kami dumiretso para makausap ko pa si Trace bago ko sugurin si Mayumi.“Call Gen, Exo!” malakas ang boses na utos ni Leviticus sa kambal dahil naka-aviation headset na ito at umandar na rin ang elisi ng helicopter. “Sabihin mo sa Bulacan na niya tayo kitain at kailangan natin makabalik agad. Sabi ni Paige ay paalis siya bukas papuntang Paris kaya samantalahin natin na sa atin iiwan ang Big 3.”“Kailangan magpaalam muna tayo kay Alguien,” tugon ni Exodus. “At alam mong OA ‘yon, kailangan personal ang paalam. Hindi rin ‘yon basta maniniwala na iiwan sa atin ang Big 3 kaya kailangan kumbin
YUMI“Are you sure we will bring her?” tanong ni Rex at sinulyapan si Courtney. Napatingin ako kay Courtney, ayokong marinig niya ang sinabi ni Rex at mabuti na lang nakasuot ito ng headset at kumakanta kasabay ng pinapakinggang musika. I smiled looking at her. Mabuti na lang at mukhang wala itong pakialam sa paligid. Courtney was a typical teenager. Actually, sa sobrang walang pakialam niya sa paligid ay kahit nag-aaway na sina Ebony at Ivory at nagsasabunutan ay hindi man lang nito iniintindi.“Yes,” sagot ko sa tanong ni Rex sabay kuha ng pinag-aawayang stuffed toy nina Ebony at Ivory para tumigil ang dalawa. “And we are already heading to Manila…” I rolled my eyes. “Dapat sana kanina pa ang tanong mo na ‘yan, ‘di ba?” “Nagmamadali ka kanina kaya hindi na ako nagtanong. Just realize it now…” Muling nilingon ni Rex si Courtney. “Kaya ka pala nagmamadali kasi pati ‘yang anak na isa ni Ice itatakas mo.”I frowned. “Alam mong anak siya ni Yelo?” tanong ko dahil wala naman akong sinas
ICEBumangon ako nang makalabas na si Mayumi. I heard all she said. She said she loves me, but I also heard her concern with Gigi when she was talking to Rex. Nalaman lang na umalis ng bansa ang isa ay parang nanay na nag-alala na sa anak.Asar akong bumangon. Kanina pa ako gising, doon pa lang sa pagtatakip niya ng kumot sa akin ay nagising na ako at pinapakiramdaman na lang siya. Kinuha ko ang mga damit ko sa sahig at nagbihis. Dinampot ko na rin ang mga damit ni Yumi at basta na lang ipinatong sa luggage niya. She was into something. Tama ako na may pakay siya kay Isagani. Malinaw niyang sinabi kay Rex na bukas na nito siya puntahan dahil wala pa rin siyang nakuhang buhok ng isa. And if I want to know the truth of Mayumi’s mission, I should not follow her downstairs. I need to act normal. Kunwari tulog na ako kaya dapat hindi niya ako makita sa baba.Mabilis akong lumabas ng kuwarto para bumalik sa kuwarto na tinutuluyan ko pero agad akong nagtago nang makita ko si Yumi na palaba
YUMITawag mula sa telepono ang gumising sa akin. Si Izzy. Tiningnan ko si Ice na tulog sa tabi ko at dahan-dahang inalis ang braso niyang nakayakap sa akin at saka tumayo para lumayo sa kama para kausapin si Izzy. “Hi…” namamalat ang boses kong sagot sa tawag ni Izzy. “Bakit hindi pa kayo pumupunta rito?” tanong ko pero nang maisip na wala pa pala akong nakuhang buhok ni Isagani ay napatingin ako kay Ice ng masama. Kung hindi niya ako inistorbo ay sana nakakuha na ako ng buhok ng isa. I looked at the time on my phone, alas-onse ng gabi. Kung gano’n ay thirty minutes akong nakatulog. “We’re in hospital,” wika ni Izzy na ikinakunot-noo ko. “Dinala ko si Yara at nag-worry ako masyado.”“Ospital? Why? Hindi ba bumaba ang lagnat niya?” tanong ko na nagtataka at nag-aalala.Nang iwan ko si Yara kay Izzy ay napainom ko pa iyon ng paracetamol. Ngipin ni Yara ang dahilan kaya nilalagnat ito at nagdudumi. Normal iyon sa baby pero hindi ko maiwasan hindi mag-alala kasi bakit kailangan dalhin
ICEThe party started. Hindi ko napigilan ang pa-party ni Paige lalo na at hindi dumating sina Trace at Chloe.“Kuya Ice!” tawag ni Paige sa akin mula sa baba. “Join us! Bring Courtney here!”I only nodded. Ang utak ko ay nando’n kina Trace at Chloe ngayon. Ano kaya ang nangyari at hindi sila dumating? Kanina pa ako tumatawag kay Trace pero walang sagot.Nang matanaw ko si Isagani papunta ng pool area at pasimpleng sumunod si Yumi ay naagaw na naman nila ang atensyon ko. Yumi was truly into something. Tama ako na hindi normal ang mga pasimple niyang pagsulyap-sulyap sa isa kanina. May kung anong plano siya at dapat kong malaman.Bumaba na ako. It’s time for me to join the party.Nasa pool area na ako when I scanned everyone and counted them. More or less ay nasa fifty ang mga taong naroroon, hindi ko kilala lahat. Ang dinig ko ay may siyam na artista na naroon, pitong modelo, eleven politician, limang singers, and the rest ay mga kakilala ko na, puro mga taga-Foedus at kung saan-saang