Inayos na ni Zyon ang kanyang mga papers at records sa university. Iniwasan niyang makita kahit anino ni Cooper. Minsan, nakita niyang makakasalubong niya si Jason. Umiwas siya. Humabol ito pero dali-dali siyang sumakay ng kotse at pinaharurot ito palabas ng campus.
Uy’s residence.
“Dear, nandito kanina ang mag-asawang Ayala. Hindi mo sila inabutan. They want to cancel the wedding.” At tiningnan ng ina si Mandy na nakaupo sa sofa sa loob ng library. Matalim ang tingin ng anak sa kawalan.
“No, it can’t be! They already agreed to it, and why cancel now? Are we not making ourselves clear to them?” Galit na galit na sabi ng ama ni Mandy.
Nagpalakad-lakad ito sa library. Kararating lang nito from France at nagulat ito sa ibinalita ng asawa.
“Hindi pwede iyon! We already made arrangements and our friends and families were well-informed. Mapapahiya tayo!&rdqu
Ayon sa GPS ni Cooper ay nasa Valenzuela ang location ng lumang warehouse na pinagdalhan kay Zyon. Nakita niya nang pumasok ang van ng kidnapperS sa madilim na entrance ng abandoned warehouse. Luma na ang building at ginawa nang tambakan ng basura ng mga residente doon.Kinuha niya ang cellphone at tinext kay Jason ang location. Pina-contact din niya sa binata ang ama ng dalaga matapos i-send dito ang cellphone number ng mayor. Sinabihan niya itong magmadali kasama ang mga pulis.Maingat na lumapit siya sa entrance at nakita niya sa loob ang isang emergency light na siyang nagbibigay liwanag sa lugar. Nakita nIya nang pahilang ibaba ng dalawang lalaki si Zyon mula sa van. Nakapiring ang babae at naka-duct tape ang bunganga. Nakatali din ito sa likod. Iniupo nila ang babae sa nakahandang wooden chair sa gitna at saka itinali sa upuan. Maya-maya pa, lumabas sa isa pang kotseng nandoon si Mandy. Lumapit ito kay Zyon. Talagang napakasama ng baba
Isang malakas na putok ng baril ang umalingawngaw sa loob ng warehouse. Kasabay niyon ay nawalan ng malay si Zyon. Kinapa ni Cooper ang dalaga. Parang biglang gumuho ang kanyang mundo nang maramdaman ang pagkawala ng kamalayan nito. Dahil sa madilim ang paligid, ang unang naisip niya ay hanapin kung saan ang tama ng dalaga para mapigil niya ang dugong aagos mula sa sugat nito. Natakot siya bigla sa pagkawala ng malay nito. Saan ba ang tama ni Zyon at wala siyang makapang dugo? Ngunit wala siyang napansing mali dito kaya nakahinga siya nang maluwag. Kung walang tama ang babae, siya ba ang tinamaan?Pinakiramdaman niya ang sarili. Pinakiramdaman kung saan ang masakit na bahagi ng katawan na tinamaan ng bala. Bakit buhay pa siya? Saka pa lang niya napansing nagtatakbuhan ang mga lalaking nakapaligid sa kanila ni Zyon. Kasunod niyon ang malakas na sigawan at putukan ng mga baril.Sa nanghihinang katawan, he covered Zyon with his body while the p
Cooper tried to visit Zyon several times pero lagi siyang pinagtatabuyan ng dalawang malalaking guards na nakapwesto sa pintuan ng silid nito sa hospital. Sa gabi ay ibang set ng guards na naman ang naka-duty.“Please, kuya, promise hindi ko siya lalapitan. Sisilipin ko lang if she is okay. I just want to see her, that’s all! Hindi ko siya kakausapin. Kahit buksan n’yo lang nang maliit ang pinto, sisilip lang po ako.” Pagmamakaawa niya sa mga guwardya.“Eh Sir, pasensya na po kayo. Iyan kasi ang utos sa amin. Hangga’t wala po ang pangalan ninyo sa listahan na ibinigay ni Mayor na pwedeng bumisita kay Ma’am Zyon, hindi po pwedeng pumasok, kahit buksan po ang pinto. Pasensya na po talaga. Trabaho lamang po.” Naawa man sa binata ay walang magawa ang mga guwardya.Kahit si Maggie, or ang Tita Jane niya, ay hindi din nakapasok. Ganun kahigpit ang security na inilagay ng ama nito
“Cooper, look at this, bro!” Naninimbang ang mga titig ni Jason sa kaibigan. Nasa hideout sila at nag-iinuman.Inilapit nito ang cellphone sa mukha niya. Sumikdo ang kanyang dibdib sa nakitang picture sa screen ng cellphone ng binata. Post iyon sa F******k, larawan ni Zyon na naka-side view at nakatingin sa malayo.“Paano mo nakita yan?” Malungkot na tanong niya sa kaibigan.“Josh’s post. Remember my ex, Jenna? Ka-barkada ni Josh iyon. Jenna once brought me to Josh’s party. Doon ko siya nakilala at naging kaibigan ko na din.”“Who is he?”“Hindi ko alam if bulag at bingi ka ba. Hindi mo ba talaga nakikilala yan? Palibhasa hindi ka man lang nanonood ng TV or nakikinig sa balita.”“Sino nga?!” Naiirita na siya. Nagseselos siya sa Josh na iyon at paanong may picture ito ng dalaga
“Rafael! Calm down!” Mabilis naman na awat ng kuya nito. “Kiko! Stop him.” Sigaw nito sa isang bodyguard ng kapatid.Mabilis naman na lumapit ang dalawang malalaking bodyguards nito at pinigilan ang mayor.“Hijo, are you okay?” At mabilis na tinulungan ni Greg na makatayo si Cooper.“It’s fine, Sir. I deserved it. Kulang pa po yun sa nagawa kong kasalanan.” Sagot naman ni Cooper sabay punas ng dugo sa gilid ng labi. Kasabay nito ay bumagsak din ang pinipigilang luha niya.Umaapaw ang galit sa puso ni Rafael pagkakita kay Cooper na papasok sa pintuan, dahilan para masuntok niya ito. Ngunit bigla siyang kumalma nang makita ang mga luhang umagos sa mga mata nito. Halata ang pagsisisi at paghihirap ng kalooban sa boses nito at kahit sa hitsura nito.“Saktan mo pa ako, Tito. Kahit sa ganyang paraan ay mapagbayaran ko ang kasa
Uy’s residence.“What? Atty. Garcia also withdrew?! What is happening, Henry?!” Nagulantang na pahayag ni Mrs. Uy, ina ani Mandy.“I don’t know, Stella. I guess, we need to accept their suggestion. We need to convince Mandy to just plead guilty.”“W-what? No! Hire another lawyer! You can’t let Mandy plead guilty! She will be convicted!“What do you want me to do, Stella?! We are not dealing with mere people here? It’s Rafael Mercado!”“I know! Then hire more lawyers! Save our daughter!”“You do not understand! Lahat sila iisa ang sinasabi. There is no way Mandy could get away with this one freely. Kaya lahat nang magagaling na abogado na nilapitan ko declined the case dahil nag-demand ako na mapapawalang-sala ang anak mo! They turned the case down dahil alam nilang hindi mangy
Lingid sa kaalaman ni Cooper, his mom and dad had met with Rafael few days ago. Nakipag-appointment sila dito at personal na pinuntahan ang ama ni Zyon. They asked forgiveness sa kanilang nagawang gulo sa buhay ni Cooper, dahilan para magsinungaling ang binata sa kanilang mag-ama. They admitted their failure as parents.Rafael does not want to dwell with it anymore and assured them that he has moved on at pinatawad na ang anak ng mga ito na ikinatuwa ng mag-asawa.“Si Cooper lang ang meron kami at hindi na mahalaga sa amin ang pera. Gusto lang naming makabawi sa kanya at mapasaya siya kahit papaano. Meeting you to ask forgiveness is the rightest thing we did for him so far.” Malungkot na wika ni Mr. Ayala.“Kami ang nagdala ng gulo sa buhay niya at dapat lang na kami din ang gumawa ng paraan para maituwid ang pagkakamaling iyon. Hindi nangyari kay Cooper at Zyon ang lahat ng ito kung hindi namin siya pi
Zyon raised her head to be confronted by Cooper’s apologetic eyes. She was shocked at first to see him for the first time after the incident and she was not ready. Noong court trial alam niyang nandoon ang binata pero dahil sa sobrang takot at naging hysterical siya, hindi na niya napansin ito.“Z-zyon, can I talk to you for a few minutes? Please?” Puno ng pagsusumamo ang mukha at boses ng binata.She was overwhelmed of emotion. Galit, pagkasuklam at matinding sama ng loob. Pero aminin man niya o hindi, na-miss niya ang binata. Sobra! She can’t deny the fact that she still loves him. Very much!“We, we have nothing to talk about.” Iyon lang at tumayo na ang dalaga at akmang aalis na. Ngunit hinawakan ni Cooper ang braso niya para pigilan siyang umalis.“Please, please. Hear me out first, Moo. I am so sorry! God knows how sorry I am. I love you and you will al