A familiar guy came out of the bathroom, only with a towel wrapped around his waist, topless, and drops of water trickled down his abdominal muscles. But I'm stunned to realize who this man in front of me is to even pay attention to that.
That cold expression... He's Hades Thaddeus Hudson! He's the CEO of the largest company here in the country. The company where I work as an intern.
No. No, no!
There's no way this is happening. This can't be true!
I am too stunned to process everything.
"Is it hurt?" he coldly asked.
Hurt? My face heated.
Does he really need to ask me that question? Of course, it does! I'm not even sure if I can still walk normally!
I gently shook my head.
He only nodded.
His phone rang on the side table, breaking the silence enveloping us. He answered the call and went to the balcony, leaving me alone. I took that chance to get myself ready to get out of here.
I saw a new pair of clothes on the table; without any second thought, I quickly changed. I tried so hard to keep myself up despite the pain and soreness I'm feeling. Nakapatong din sa mesa ang isang tseke; walang dalawang pag-iisip na kinuha ko iyon.
After leaving the club. Sa loob pa lamang ng sasakyan, my tears immediately fell. With so much disappointment with myself, I couldn't help but cry.
When I got home, I immediately ran to my room. My head is still aching from last night. My mind is so drained, and I'm physically tired. I crashed my body onto my bed. I want to rest.
Nang makapagpahinga na ako ay nagtungo ako sa hospital para puntahan si mama. Kaagad kong binayaran ang bills namin sa hospital gamit ang perang nakuha ko para maproseso na ang operation niya. My mother is still unconscious. The doctor said they will perform the surgery as soon as possible. I can't help breaking down while holding her cold and pale hands.
Why is this happening with my family? I hate this. I'm drained. I'm so tired. Physically, emotionally, and mentally. I am tired.
"Dalhin mo itong mga papel. Bilisan mo, baka nand'yan na si Mr. Hudson!" utos sa akin ni ma'am Maries. Mabilis kong kinuha ang mga papel sa table at sumunod sa kaniya.
Hindi naman siguro siya 'yon… Ilang araw na akong nagtatrabaho rito, at hindi ko pa nakikita siya— no, impossible that I would see him again! But he's our CEO...
It's been two days since what happened in the club. My mother is in a coma, but the doctor said she'll be fine after the surgery. Iyon nalang ang pinanghahawakan ko.
"Sana wala pa si Mr. Hudson! Naku, talaga, Diandra, sinasabi ko sayo, pag ako napagalitan na naman no'n!" angal ni ma'am Maries.
Tumunog ang elevator, at nagulat ako nang ang nasa loob noon ay si Mr. Hudson kasama pa ang dalawang lalaki. Nag-uusap sila at naputol ito ng pumasok kami sa loob. Nagulat si ma'am Maries at napatakip sa bibig, siguro dahil sa sinabi niya kanina.
Tahimik ako at napayuko. My goodness! Sinabi ko na sa sarili kong ayaw ko na siyang makita pa pero bakit? And guess what, he's our boss?! Gosh, Diandra!
Sa gilid ko ay kitang-kita ko ang titig ni Mr. Hudson sa akin.
"Do you have any idea where we can find her, Hades?" rinig kong tanong no'ng isang lalaki. Oh, right. Hades ang pangalan niya.
Find her? Anong pinag-uusapan nila? Wala kaming narinig na sagot sa kaniya. Ilang sandali ay nagsalita muli ang lalaki.
"Miss, are you a new employee here?" tanong ng lalaki sa likod ko.
Siniko ako ni ma'am kaya napatingin ako sa kaniya; pinandilatan niya ako ng mata.
Hinarap niya ang lalaki sa likod ko. "Ah, yes po sir. She's my intern-assistant po for now," mahinahong sabi ni ma'am Maries saka ako siniko ulit.
"Oh, what's your name, Miss? How old are you?" tanong ulit ng lalaki.
Is he talking to me?
Nakayukong nilingon ko ang lalaki. Gosh! "I-I'm Diandra Fuego po, I'm twenty-one..." mahinang saad ko. Bago pa may makapagsalita ulit ay tumunog ang elevator; naunang lumabas si Ma'am Maries kaya sumunod ako sa kaniya.
"Sir, mauna na po kami sa office niyo," sabi ni ma'am Maries kay Mr. Hudson. I glanced at him, and when our eyes met, he was already staring at me. I immediately looked away. Parang may bumara sa dibdib ko at nahihirapan akong huminga. Iniisip niya siguro ang nangyari sa club, na isa akong bayarang babae at mukhang pera.
Nang makarating kami sa office ni Mr. Hudson ay dumiretso si ma'am Maries sa sofa kaharap ng table ni Mr. Hudson. Binuksan niya ang kaniyang laptop at nagtipa roon, habang ako naman ay inaayos ang mga dala kong documents.
"Oh, my God!"
"What's wrong po?" tanong ko kay ma'am Maries sa biglaang pagsigaw niya.
"Gosh, Diandra! Dito ka lang, may nakalimutan akong files! He would kill me!" sabi niya at nagmamadaling tumakbo palabas ng opisina. What? She can't leave me here! I can't!
Tumayo ako para habulin siya nang bumukas ang pintuan at niluwal no'n si Mr. Hudson.
My breath hitched. I remember his touch— gosh! My face heated.
Para akong natuptup sa kinatatayuan ko. Hindi ako makagalaw.
He was looking at me intently. Para akong hihimatayin. Can I just go now? Can I go now? God!
Napalunok ako nang nagsimula siyang maglakad papunta sa swivel chair niya. Nakatayo ako ngayon diretso sa kinatatayuan niya.
I can't look at him straight while he can definitely look me in the eyes!
"Take a seat," napalunok ako. The baritone coldness of his voice gave me chills. That expression dripping in his eyes told me that he's dangerous. Hindi ako makapagsalita. Muli akong umupo sa sofa.
"What's your relation to the Fuegos?" malamig na tanong niya.
Nag-angat ako nang tingin sa kaniya. Why is he asking me that?
"George Fuego," banggit niya sa pangalan ng aking ama.
Why? Does he know my father? Well, Dad is a tycoon...
Napalunok ako at bahagyang umiling. "I-I don't know him," mahinang sabi ko. My father did everything to hide everything about me and my mother. So when anybody's asking where or who's my father, I refuse to answer.
Kinuha niya lamang sa akin ang mga documents at pagkatapos ay pinaalis niya na rin ako. Mabuti nalang dahil parang hindi ako makahinga kapag nakikita at nasa paligid siya.
What happened between us is just for the sake of my mother. I get the money I need, and he gets what he wants. I want to forget about it.
Hindi ko iyon pinagsisisihan dahil nasa maayos nang kalagayan si mama. Ngayon ay nandito ako sa office ni ma'am Maries para ayusin ang files na nakalimutan niya kanina. Nasa conference room sila ngayon, kasama siya ni Mr. Hudson. Mabilis lang akong natapos sa gawain ko kaya I decided to get some food on the cafeteria.Tapos na kaya sila Shane at Kira? Mabuti nalang talaga sa isang company lang kami ng mga kaibigan ko nagkasama sa internship namin. "Nakita niyo na ba si Mr. Hudson? Girl, he's so hot!" kilig na kilig na wika ni Kira habang may pahampas-hampas pa sa braso namin. Pilit lang akong ngumiti. "Like for real! Sobrang gwapo niya!" pagtili ni Shane.This is kinda awkward for me. Tinuloy ko lang ang pagkain ko at hinayaan silang mag-usap. Mas marami pa akong mahahalang bagay na isipin para unahin ang boss namin. I sighed. Sana magising na si Mama, I miss her so much. Her surgery will be next week. I hope she'll be fine. After namin maglunch, bumalik na ulit ako sa trabaho."
Pumasok ako sa limousine na pagmamayari ng aking ama. Tanging ang driver lang ang sumundo sa akin. I sigh. This isn't the first time Dad invited me to their house but I don't know, matapos ang nangyari noong huling punta ko roon— natatakot na ako. Nahihiya at naaawa ako sa sarili ko.Para akong nakikisiksik sa lugar na hindi ako belong o nararapat.Tinanggap ko nang wala talaga akong pag-asa para tanggapin pa ng pamilya niya. Naiintindihan ko naman 'yon, I don't invalidate their feelings.Sino nga naman bang gugustuhing makita ang taong dahilan ng pagkasira ng pamilya ninyo? If I were on their shoes, probably, I'll feel the same way. Hindi ko sila masisisi sa sitwasyon at galit nila sa akin because they have the reason para maramdaman 'yon.Pumikit ako nang humapdi ang mga mata ko. Hindi ko rin kasalanang nalagay ako sa ganitong sitwasyon, kahit alin dito ay hindi ko ginusto. I have no other options but to live the path my parents made for me. I'm just so unlucky.My heartaches for m
"Sino ka? Anong kailangan mo kay Mr. Hudson?" maarteng tanong niya.Sinagot ko ang tanong niya sa isip ko. I'm his wife."Hmm, pinatawag niya ako dito.." mahinahong sabi ko."At bakit?" pagtataray niya.Why is she talking to me that way? I smiled sarcastically to her."I need to go now. Let me in." sabi ko at pinihit ang doorknob pero pinigilan niya ako."Secretary ako ni Mr. Hudson. Hindi siya basta-basta nagpapasok sa office niya kaya anong kailangan mo?" mukhang naiiritang tanong niya.Why is this girl so nosy?"I'm his wife. Please, excuse me." I coldly said to her. Nalaglag ang panga niya at saka pilit na tumawa pero kitang-kita ko kung paano nagbago ang ekspresyon niya."What? Wala pang asawa si sir, delusional ka! Humanda ka, sasabihin kong nanggugulo ka rito!" mataray na sabi niya at binuksan ang pintuan at pinagsaraduhan ako.Ilang sandali ay binuksan niya muli ang pintuan. Namumutla ang mukha niya at nang nagtama ang mata namin ay yumuko siya.Nangunot ang noo ko. "I'm sorr
Ilang saglit ay tumayo siya at hinubad ang kaniyang coat at long sleeve at hiniga ako. He positioned himself between my legs on the edge of the bed. Hinalikan niya ulit ako while he unbuckling his belt.His kisses made me so dizzy. Ang isang kamay niya ay nararamdaman ko na sa aking dibdib. Habang ang isa naman ay nasa baba na ng tiyan ko. Nagulat ako nang ipasok niya ang kamay niya sa loob ng panty ko, he caress it gently while he was doing that his other hand squeeze my heavy breast."Hades... Ahh..."Lumiyad ako habang hinahaplos niya ako. It's good. I can't help but to moan his name. Hindi ko alam kung paano niya nahubad ang underwear ko, the next thing I knew Hades' mouth is covering my nipples. I feel like I'm about to lose my mind.I looked at him to see that he's fully naked already! He's so massive!"Oh, Hades!" I couldn't recognize my own voice."Hades!" He gets slower and slower but deeper until I finally felt it coming! He growled when the last deep thrust was given, wip
I looked at her with a smug face. "You're not making sense. Please, excuse me." Tinalikuran ko sila nang marahas niyang hinila ang braso ko.She gritted her teeth. "Who do you think you are?" she spat.Pagod ko siyang nilingon. "Don't touch me," malamig na sabi ko at binawi ang braso ko.His fiancé was just standing on her back like we're in some sort of movie. "Ang tapang mo na ngayon, ah. Bakit?" I gritted my teeth. We've never been close since we were kids back then, so I'm used to this kind of attitude of hers. Gustong-gusto ko magsalita pero pinigilan ko ang sarili ko. I bit my lower lip. I need to calm myself down. My hormones are acting up, and she's now getting on my nerves. "Babe, can you leave us for a moment? I'm just going to talk to my little sister," she sexily said to her fiancé. "Alright," he gave my sister a smacked kiss on her lips before leaving us alone. I can't help but feel disgusted with them."What do you want?" kalmadong tanong ko.Tumaas ang kilay niy
I woke up. Hindi ko pa nadidilat ang mga mata ko, inalala ko na ang mga nangyari. I blacked out and I faint?!Oh my gosh, my baby!I immediately opened my eyes. Sapo ang aking ulo ay iniangat ko ang aking sarili. Nasa loob ako ng isang silid. Agad kong na realized na nasa hospital ako. I roamed my eyes around, wala akong kasama rito, wala rin si Hades.Sinubukan kong tumayo at bumaba sa aking higaan ng biglang bumukas ang pintuan."Wife!" he immediately went to escort me. Inalalayan niya akong makaupo muli sa higaan. Nang makaupo ako ay tiningnan ko siya. His eyes looked so tired. Seryoso ang mukha niya nang yakapin niya ako. Hindi ako makagalaw.Hinalikan niya ang noo ko at saka niya ibinaon ang kaniyang mukha sa aking leeg. He caress my hair with his left hand."You had me worried." he whispered.Napalunok ako. Naramdaman ko ang isang kamay niya sa aking tiyan, marahan niya itong hinahaplos. Hinawakan ko ang kamay niya sa aking tiyan.Our baby...Pinilit kong huwag umiyak pero bumu
Nanginginig ang labi ko habang tumatakbo pabalik sa aking sasakyan. Tumulo ang luha ko. Hanggang sa sunod-sunod nang bumuhos ang mga ito. My heart hurt a lot. Lahat nalang ba ng gagawin ko ay mali?Pagkarating ko sa garahe, agad akong pumasok ng sasakyan at mabilis na pinaandar ito. Walang humpay ang aking luha, sa sobrang sakit ng dibdib ko ay parang physical ko ng nararamdaman ang kirot at sakit.The pain of suffering they inflicted matched the pain I am going through. The tears pooling in my eyes are not just because of the pain they cause me, this is out of my anger. Nagagalit ako dahil pilit ko pa rin silang iniintindi kahit na alam ko sa sarili kong wala naman silang pakealam.Kahit na ano siguro ang gawin ko ay hindi rin nila ako maiintindihan because they don't care.My feelings doesn't matter, so para sa ano pang pakinggan nila ako?Gusto nilang tulungan ko sila at iyon ang ginagawa ko. Gusto ko silang tulungan pero hanggang do'n lang ang kaya ko!Ang makipagdivorce kay Hades
Diandra:Hi, Kira! Nand'yan pa ba si Hades? Anong ginagawa niya?Ngumuso ako ng maisend ko ang message. Humph, baka isipin niya napaka possessive ko namang asawa. Well, it's not like not. Maghihiwalay na rin naman kami. I rolled my eyes. Naalala ko ang mga reaksyon nila no'ng nalaman nilang kasal na kami ni Hades. Ayaw ko pa sanang sabihin 'yon sa kanila at itago nalang hanggang sa matapos ang contract dahil hindi naman 'yon totoo at sa papel lang kami kasal. Pero the next day, nagpatawag si Hades ng meeting at pinakilala niya ako bilang asawa niya. Hindi ko alam ang gagawin ko no'n, lalo na kung paano ko haharapin ang mga mata ng mga taong nagt-trabaho sa kompanya niya, but he assured me that it will be fine. Pinakiusapan ko siya no'n na ayaw kong malabas sa media ang relasyon naming dalawa at pumayag naman siya. None of his workers dare to publicly announced or posted me his wife.Shane and Kira are speechless when they found out. Isang linggo akong hindi kinausap ni Shane dahil d
Diandra:Hi, Kira! Nand'yan pa ba si Hades? Anong ginagawa niya?Ngumuso ako ng maisend ko ang message. Humph, baka isipin niya napaka possessive ko namang asawa. Well, it's not like not. Maghihiwalay na rin naman kami. I rolled my eyes. Naalala ko ang mga reaksyon nila no'ng nalaman nilang kasal na kami ni Hades. Ayaw ko pa sanang sabihin 'yon sa kanila at itago nalang hanggang sa matapos ang contract dahil hindi naman 'yon totoo at sa papel lang kami kasal. Pero the next day, nagpatawag si Hades ng meeting at pinakilala niya ako bilang asawa niya. Hindi ko alam ang gagawin ko no'n, lalo na kung paano ko haharapin ang mga mata ng mga taong nagt-trabaho sa kompanya niya, but he assured me that it will be fine. Pinakiusapan ko siya no'n na ayaw kong malabas sa media ang relasyon naming dalawa at pumayag naman siya. None of his workers dare to publicly announced or posted me his wife.Shane and Kira are speechless when they found out. Isang linggo akong hindi kinausap ni Shane dahil d
Nanginginig ang labi ko habang tumatakbo pabalik sa aking sasakyan. Tumulo ang luha ko. Hanggang sa sunod-sunod nang bumuhos ang mga ito. My heart hurt a lot. Lahat nalang ba ng gagawin ko ay mali?Pagkarating ko sa garahe, agad akong pumasok ng sasakyan at mabilis na pinaandar ito. Walang humpay ang aking luha, sa sobrang sakit ng dibdib ko ay parang physical ko ng nararamdaman ang kirot at sakit.The pain of suffering they inflicted matched the pain I am going through. The tears pooling in my eyes are not just because of the pain they cause me, this is out of my anger. Nagagalit ako dahil pilit ko pa rin silang iniintindi kahit na alam ko sa sarili kong wala naman silang pakealam.Kahit na ano siguro ang gawin ko ay hindi rin nila ako maiintindihan because they don't care.My feelings doesn't matter, so para sa ano pang pakinggan nila ako?Gusto nilang tulungan ko sila at iyon ang ginagawa ko. Gusto ko silang tulungan pero hanggang do'n lang ang kaya ko!Ang makipagdivorce kay Hades
I woke up. Hindi ko pa nadidilat ang mga mata ko, inalala ko na ang mga nangyari. I blacked out and I faint?!Oh my gosh, my baby!I immediately opened my eyes. Sapo ang aking ulo ay iniangat ko ang aking sarili. Nasa loob ako ng isang silid. Agad kong na realized na nasa hospital ako. I roamed my eyes around, wala akong kasama rito, wala rin si Hades.Sinubukan kong tumayo at bumaba sa aking higaan ng biglang bumukas ang pintuan."Wife!" he immediately went to escort me. Inalalayan niya akong makaupo muli sa higaan. Nang makaupo ako ay tiningnan ko siya. His eyes looked so tired. Seryoso ang mukha niya nang yakapin niya ako. Hindi ako makagalaw.Hinalikan niya ang noo ko at saka niya ibinaon ang kaniyang mukha sa aking leeg. He caress my hair with his left hand."You had me worried." he whispered.Napalunok ako. Naramdaman ko ang isang kamay niya sa aking tiyan, marahan niya itong hinahaplos. Hinawakan ko ang kamay niya sa aking tiyan.Our baby...Pinilit kong huwag umiyak pero bumu
I looked at her with a smug face. "You're not making sense. Please, excuse me." Tinalikuran ko sila nang marahas niyang hinila ang braso ko.She gritted her teeth. "Who do you think you are?" she spat.Pagod ko siyang nilingon. "Don't touch me," malamig na sabi ko at binawi ang braso ko.His fiancé was just standing on her back like we're in some sort of movie. "Ang tapang mo na ngayon, ah. Bakit?" I gritted my teeth. We've never been close since we were kids back then, so I'm used to this kind of attitude of hers. Gustong-gusto ko magsalita pero pinigilan ko ang sarili ko. I bit my lower lip. I need to calm myself down. My hormones are acting up, and she's now getting on my nerves. "Babe, can you leave us for a moment? I'm just going to talk to my little sister," she sexily said to her fiancé. "Alright," he gave my sister a smacked kiss on her lips before leaving us alone. I can't help but feel disgusted with them."What do you want?" kalmadong tanong ko.Tumaas ang kilay niy
Ilang saglit ay tumayo siya at hinubad ang kaniyang coat at long sleeve at hiniga ako. He positioned himself between my legs on the edge of the bed. Hinalikan niya ulit ako while he unbuckling his belt.His kisses made me so dizzy. Ang isang kamay niya ay nararamdaman ko na sa aking dibdib. Habang ang isa naman ay nasa baba na ng tiyan ko. Nagulat ako nang ipasok niya ang kamay niya sa loob ng panty ko, he caress it gently while he was doing that his other hand squeeze my heavy breast."Hades... Ahh..."Lumiyad ako habang hinahaplos niya ako. It's good. I can't help but to moan his name. Hindi ko alam kung paano niya nahubad ang underwear ko, the next thing I knew Hades' mouth is covering my nipples. I feel like I'm about to lose my mind.I looked at him to see that he's fully naked already! He's so massive!"Oh, Hades!" I couldn't recognize my own voice."Hades!" He gets slower and slower but deeper until I finally felt it coming! He growled when the last deep thrust was given, wip
"Sino ka? Anong kailangan mo kay Mr. Hudson?" maarteng tanong niya.Sinagot ko ang tanong niya sa isip ko. I'm his wife."Hmm, pinatawag niya ako dito.." mahinahong sabi ko."At bakit?" pagtataray niya.Why is she talking to me that way? I smiled sarcastically to her."I need to go now. Let me in." sabi ko at pinihit ang doorknob pero pinigilan niya ako."Secretary ako ni Mr. Hudson. Hindi siya basta-basta nagpapasok sa office niya kaya anong kailangan mo?" mukhang naiiritang tanong niya.Why is this girl so nosy?"I'm his wife. Please, excuse me." I coldly said to her. Nalaglag ang panga niya at saka pilit na tumawa pero kitang-kita ko kung paano nagbago ang ekspresyon niya."What? Wala pang asawa si sir, delusional ka! Humanda ka, sasabihin kong nanggugulo ka rito!" mataray na sabi niya at binuksan ang pintuan at pinagsaraduhan ako.Ilang sandali ay binuksan niya muli ang pintuan. Namumutla ang mukha niya at nang nagtama ang mata namin ay yumuko siya.Nangunot ang noo ko. "I'm sorr
Pumasok ako sa limousine na pagmamayari ng aking ama. Tanging ang driver lang ang sumundo sa akin. I sigh. This isn't the first time Dad invited me to their house but I don't know, matapos ang nangyari noong huling punta ko roon— natatakot na ako. Nahihiya at naaawa ako sa sarili ko.Para akong nakikisiksik sa lugar na hindi ako belong o nararapat.Tinanggap ko nang wala talaga akong pag-asa para tanggapin pa ng pamilya niya. Naiintindihan ko naman 'yon, I don't invalidate their feelings.Sino nga naman bang gugustuhing makita ang taong dahilan ng pagkasira ng pamilya ninyo? If I were on their shoes, probably, I'll feel the same way. Hindi ko sila masisisi sa sitwasyon at galit nila sa akin because they have the reason para maramdaman 'yon.Pumikit ako nang humapdi ang mga mata ko. Hindi ko rin kasalanang nalagay ako sa ganitong sitwasyon, kahit alin dito ay hindi ko ginusto. I have no other options but to live the path my parents made for me. I'm just so unlucky.My heartaches for m
Hindi ko iyon pinagsisisihan dahil nasa maayos nang kalagayan si mama. Ngayon ay nandito ako sa office ni ma'am Maries para ayusin ang files na nakalimutan niya kanina. Nasa conference room sila ngayon, kasama siya ni Mr. Hudson. Mabilis lang akong natapos sa gawain ko kaya I decided to get some food on the cafeteria.Tapos na kaya sila Shane at Kira? Mabuti nalang talaga sa isang company lang kami ng mga kaibigan ko nagkasama sa internship namin. "Nakita niyo na ba si Mr. Hudson? Girl, he's so hot!" kilig na kilig na wika ni Kira habang may pahampas-hampas pa sa braso namin. Pilit lang akong ngumiti. "Like for real! Sobrang gwapo niya!" pagtili ni Shane.This is kinda awkward for me. Tinuloy ko lang ang pagkain ko at hinayaan silang mag-usap. Mas marami pa akong mahahalang bagay na isipin para unahin ang boss namin. I sighed. Sana magising na si Mama, I miss her so much. Her surgery will be next week. I hope she'll be fine. After namin maglunch, bumalik na ulit ako sa trabaho."
A familiar guy came out of the bathroom, only with a towel wrapped around his waist, topless, and drops of water trickled down his abdominal muscles. But I'm stunned to realize who this man in front of me is to even pay attention to that.That cold expression... He's Hades Thaddeus Hudson! He's the CEO of the largest company here in the country. The company where I work as an intern.No. No, no! There's no way this is happening. This can't be true! I am too stunned to process everything. "Is it hurt?" he coldly asked.Hurt? My face heated.Does he really need to ask me that question? Of course, it does! I'm not even sure if I can still walk normally!I gently shook my head. He only nodded.His phone rang on the side table, breaking the silence enveloping us. He answered the call and went to the balcony, leaving me alone. I took that chance to get myself ready to get out of here. I saw a new pair of clothes on the table; without any second thought, I quickly changed. I tried so ha