Pagkatapos kumain nila Analyn at Jan, pinili nilang maglakad na lang pabalik ng ospital. Sabi ni Analyn, para raw matunaw ang kinain nila.
"Bakit ba kasi kailangan mo pang bumalik ng ospital?”
"Duty ko na mamaya, ano ka ba?” natatawang sagot ni Jan.
"Kawawa ka naman. Nakakaawa iyong mga taong kailangang magtrabaho kapag weekends,” pagbibiro ni Analyn.
“Ah talaga? Naaawa ka sa akin?” Huminto si Jan at saka pinisil ang ilong ni Analyn, dahilan para huminto rin ito at piliting alisin ang mga daliri ni Jan sa ilong niya.
“Doc Jan, masakit ha.”
“Mas nakakaawa ‘yung umeeskapo sa part time job niya. Pera na, naging bato pa,” sagot ni Jan at saka binuntutan ng tawa.
Natawa rin si Analyn nang maalala ang ginawa niya kanina.
“By the way, kailangan mo pa ba ng bagong part time job? Makakabalik ka pa ba sa Escape Room? Abandonment of duty ang ginawa mo kaya.”
Samantala, sa kabilang panig ng kalsada, lumabas si Anth
“What I mean is… if I remember it right, your monthly salary is at least thirty five thousand. Binayaran ko na ang medical expenses ng Papa mo. Nag-advance payment na rin ako sa ospital. Bakit kailangan mo pa ng part-time job?”Nag-iwas ng tingin si Analyn. Nahihiya siyang sabihin kay Anthony ang rason niya.“You see, gusto kong makaipon.”“Makaipon?” ulit ni Anthony.“Makaipon. Kailangan kong maging handa. Kung sakaling dumating na ang panahon na tapos na ang pagiging asawa ko sa ‘yo, hindi pa rin naman matatapos ang mga pasanin ko. Iyong pansamantala mong pinasan para sa akin, babalik na uli sa akin iyon. Sa ngayon, libre ako sa lahat. At salamat sa iyo. Pero pagkatapos ng palabas natin, sagot ko na uli lahat. Bigas, mantika, gasul, patis, toyo, suka, asin, asukal, kape, gatas, at marami pang iba. Aba! Hindi ka siguro aware, pero linggo-linggo, tumataas ang bilihin. Salamat sa inflation.”Tuloy-tuloy ang pagsasalita ni Analyn at tila hindi siya h
Tulak-tulak ni Anthony ang cart habang naglalakad sa tabi niya si Analyn. Nagulat si Anthony ng bigla itong tumakbo.“Analyn!” tawag niya sa dalaga, “saan ka pupunta?”Nakita niyang dumiretso ang dalaga sa mga lalagyan ng ice cream. Sinundan niya ito roon habang tumitingin ito sa lalagyanan.Parang bata na nakangiti si Analyn habang iniisa-isa ang mga flavor ng ice cream. Ganunpaman, bigla siyang nalungkot ng tingnan niya ang presyo ng bawat isa.Matagal na tumayo roon si Analyn habang naghihintay si Anthony. Mayamaya ay bumalik na si Analyn sa tabi ni Anthony.“Akala ko bibili ka?”Nagkibit-balikat si Analyn, “mahal, eh! Tara na, uwi na tayo.”Hindi kumilos si Anthony. Pinagmasdan niya si Analyn.“Bakit?” tanong naman ni Analyn.Akala ko ba gusto mo ‘yan? Bakit hindi ka kumuha?”Sumimangot si Analyn.“Super mahal. Sayang pera,” pagkatapos ay ngumiti siya, “saka na lang a
Napakamot sa ulo niya si Analyn. Hindi pa rin ba tapos ang issue na ‘yun?“Okay, para matapos na, ikukuwento ko na sa iyo lahat ng nangyari sa akin sa raw na ‘to.”Umayos ng upo si Analyn at saka inumpisahang ikuwento ni Analyn lahat-lahat.“So, ako pala ang puno’t dulo ng nangyari sa iyo maghapon?”Napataas ang isang kilay ni Analyn.“Hala! Bakit ikaw? Hindi ko naman binanggit ang pangalan mo.”“The two hundred thousand.”Nakagat ni Analyn ang ibabang labi niya nang mabanggit ni Anthony ang perang gustong i-refund ng ina-inahan kanina sa ospital.“Last year, pinlano ng DLM na makipag-collaborate sa Luca Capital for expansion, but it was rejected. Ni-reject nila ng hindi pa nila nababasa ang proposal namin. Ang reason nila sa pag-reject, may other plans ang Project Manager ng Luca Capital at iyon ang gagamitin niya para sa job promotion niya.”Nagtaka si Analyn kung ano ang kinalaman ng sinasab
“A rough estimate of more than one hundred thousand ang kabuuang utang ni Jiro ngayon. Wala naman siyang trabaho, saan siya kukuha ng pambayad? Magkano ba ang sahod mo ngayon? Nasa kulang-kulang fifteen thousand a month? Kung pakakasalan mo siya, ilang taon n’yo matatapos bayaran ang mga utang niya?”Mabuting tao si Frances. At alam niyang mahal na mahal nito si Jiro. Ayaw man niyang saktan ang damdamin ng dalaga, walang pagpipilian si Analyn kung hindi sabihin ang totoo rito. Isa pa, ayaw niyang dumagdag pa sa magiging pasanin ni Frances ang Mama niyang si Karla kung sakaling magiging asawa na siya ni Jiro. Sa palagay niya, two birds hitting in one stone itong ginawa niya. Nailigtas na niya ang babae sa pagbabayad ng mga utang ni Jiro, nailigtas pa niya ito sa mukhang pera nilang ina.Nakatulala pa rin si Frances. Tila ina-analisa ang mga sinabi ni Analyn sa kanya.Kumuha si Analyn ng dalawang basong tubig mula sa counter ng coffee shop. Ang isa ay
Pero agad na nawala ang ngiti ni Analyn nang lalapit na siya kay Anthony. Doon niya lang napansin ang masamang tingin nito sa kanya.Awtomatikong napahinto siya sa paglapit sa binata, agad niyang naramdaman na may kakaiba rito ngayon. Mabilis niyang sinulyapan ang kasambahay na nakatayo sa di-kalayuan at saka ito alanganing umiling.Dahil naiintriga, nilakasan ni Analyn ang loob niya para magtanong kay Anthony.“May masama ba akong nagawa, Sir Anthony?”Sa tanong na iyon ni Analyn, lalong tumalim ang tingin ni Anthony sa kanya.“Sige. May ikukwento ka, di ba? Ano’ng ikukuwento mo sa akin? Ikukuwento mo kung saan kayo nag-date nung doktor mo? Kung ano ang kinain n’yo?”Ang excited na itsura ni Analyn ay agad napalitan ng pagkadismaya at inis.“Ano ba’ng problema mo kay Doc Jan? Hindi ba at sinabi ko na sa iyo na magkaibigan lang kami? Bakit kung sitahin mo ako ngayon para bang lumalabas na may relasyon kami at nagkikita kam
Pakiramdam ni Analyn ay hindi husto ang isang basong tubig. Ramdam pa rin niya ang galilt sa dibdib niya, kaya humingi pa siya ng isa pa.Agad niya uli iyong ininom pagkabalik ng kasambahay. Habang iniinom niya ang tubig, muling nagsalita ang kasambahay.“Mam, huwag ka sanang magagalit. Pero sa tingin ko, concern lang si Sir sa ‘yo. Kasi gabi na nga at kargo niya kung anuman ang masamang mangyari sa iyo sa labas. Saka ngayon lang kasi may ibang taong inaalala si Sir. Ilang taon na rin na sarili lang niya ang iniintindi niya. Iyon nga lang, mali ang paraan niya ng pagsasabi nun sa ‘yo.”Nang hindi nag-react si Analyn, inisip ng kasambahay na baka nga nagalit ang dalaga sa sinabi niya.“Maaga kasing umuwi si Sir kanina. At kapag maaga siyang umuuwi, sinasamantala niya iyon para maagang matulog. Kasi alam mo naman na kadalasan, gabi na siya nakakauwi dahil sa trabaho niya. So, since wala ka pa, hindi siya makatulog agad. Ilang beses siya bumaba rito pa
Pagkatapos makausap ni Analyn si Frances, pakiramdam niya ay nabunutan siya ng tinik sa dibdib niya. Naniniwala rin siya na makakapag-desisyon ang babae ng tama. Para kay Analyn, kapag hindi natuloy ang kasal ng dalawa, wala na ring dahilan si Karla para hingan siya ng pera at hindi na rin pag-iinitan ng babae ang advance payment ng Papa niya sa ospital.Pero halos magi-isang linggo na. Nagtataka si Analyn kung bakit walang paramdam sa kanya ang dalaga. Kinakabahan siya na baka biglang nagbago ang isip nito at tutuloy pa ring pakasalan si Jiro. Sabi nga nila, love is blind that lovers can not see. Baka sa sobrang pagmamahal ni Frances kay Jiro ay pikit-mata na lang itong tatanggapin ang lalaki. O baka naman hindi pumayag si Jiro na makipag-hiwalay sa kanya si Frances at kung ano ang nagawa ng lalaki sa kanya.Naisipan ni Analyn na i-message na lang si Frances at kumustahin ito, pero biglang may komosyon na nangyari sa unahan ng opisina nila.Nakita n
Kahit na naging okay na si Analyn at Anthony nung umaga bago sila pumasok, hindi sila nagkaroon ng pagkakataon maghapon na magkita. sa DLM Building.Isa pa, walang oras na makalabas ng opisina nila si Analyn. Masyado siyang tutok sa paghahanap ng kliyente at pagbibigay ng mga design proposal.Hanggang sa halos ang buong isang linggo ay naging ganito ang routine ni Analyn. Mula ng maupo si Fatima bilang manager ng Design Department, nagsimula ng dumami ang trabaho ni Analyn. Hindi na rin para magreklamo si Analyn. Hindi naman siya nakakaranas ng pambu-bully rito at tahimik ang mundo niya, hindi katulad nung si Sir Richie at Vi pa ang mga nakaupo.Kamakailan, may nakuhang collaboration project si Anthony sa isang nangungunang softdrinks na produkto. Hindi pa alam ni Fatima kung kanino ibibigay ang responsibilidada ng design. Pero gustong-gustong makuha ni Analyn iyon para sa kita.Kasabay nun, umalis si Anthony, kasama si Vivian, at iba pang top
“Hi, Analyn! Laki ng damage nung kuwarto ko nang dahil dito kay Ton kaya ako naparito.”Nakagat ni Analyn ang ibabang labi. Alam naman niyang siya ang dahilan ng pagkasira ng property ni Edward at hindi si Anthony. Iniligtas lang siya ng amo. Tumayo si Edward at saka lumapit kay Analyn. Sinipat nito ang mukha ng dalaga kung alin ang may gasa dahil sa sugat niya.“Masakit pa ba?”Nailang naman si Analyn sa pagsipat ni Edward sa pisngi niya kaya nag-iwas siya ng tingin sa lalaki. Hindi naman sinasadyang kay Anthony siya napatingin. Saktong nakatingin din pala sa kanya ang lalaki kaya nagbaba siya ng tingin. Nahihiya siya kay Anthony.Nahalata ni Edward ang tensyon sa pagitan ng dalawa kaya minabuti niyang magpaalam na para umalis.“Aalis na muna ako. Aasikasuhin ko muna ang kapatid mo,” sabi ni Edward kay Analyn.“Ako na ang humihingi ng pasensiya para sa kapatid ko. Pasaway kasi talaga ‘yun.”Tinapik ni Edward ang braso ni Analyn.“Don’t worry. Ako’ng bahala sa kapatid mo. Ibabalik ko
Nagmamadaling tinapos na ni Anthony ang paliligo para mapuntahan na niya si Analyn sa kuwarto ng dalaga. Hindi pa nawawala ang anestisya sa katawan ng dalaga kaya hindi pa ito nagigising.Tahimik na pumasok si Anthony sa kuwarto ng dalaga. Lumapit siya sa kama nito at saka matamang pinagmasdan ang mukha nito. Maputla pa rin ang mga labi niya, at natatakpan pa ng gasa ang kaliwang bahagi ng mukha niya. Napakapayapa nitong pagmasdan. Sinamantala ni Anthony na pagmasdan ang dalaga habang hindi pa ito nagigising.Nang biglang tumunog ang telepono ni Anthony na nasa bulsa ng pantalon niya. Bago pa magising si Analyn sa ingay ng telepono niya ay minabuti ni Anthony na lumabas na muna ng kuwarto ng dalaga.NANG nagdilat ng mga mata si Analyn, isang nag-aalalang Manang Edna
Muling ngumisi si Carlito habang nakatingin sa kutsilyo niya na may bahid ng dugo ni Analyn. Mukhang natutuwa siya sa dugong nakikita. Habang si Analyn ay putlang-putla na ang mukha sa takot na nararamdaman.Balak sanang ulitin uli ni Carlito ang ginawa niya sa mukha ng dalaga nang biglang may ingay siyang narinig sa pintuan kaya napalingon siya roon.“De– De la Merced?”Nakatayo lang si Anthony sa tapat ng pintuan. Matiim siyang nakatingin kay Carlito. Napansin niya ang dalawang tao na nasa tapat ni Carlito kaya lumipat ang tingin niya sa mga iyon. Doon niya nakita ang hindi okay na itsura ni Analyn at may dugong bahagyang umaagos mula sa pisngi nito.Agad na nagdilim ang awra ng mukha ni Anthony. Lumipat muli ang tingin niya kay Carlito. Agad namang n
Hindi pa nakaka-move on si Analyn dahil sa nalamang kay Edward ang casino na kinaroroonan niya ngayon nang tabihan uli siya ni Carlito sa sofa.Inakbayan siya ng lalaki, habang ang isang kamay ay dumampot ng stick ng sigarilyo mula sa mesa. Agad namang dinampot ni Analyn ang lighter na naroroon din sa ibabaw ng mesa sa kabila ng kabang nadarama niya. Sinindihan niya ang sigarilyong nasa mga labi ni Carlito, na ikinatuwa naman ng huli.“Michelle, eh kung sumama ka kaya mamaya sa bahay ko? Ang dami kasing istorbo rito. Doon, walang iistorbo sa atin,” nakangising sabi ni Carlito. Inilapit pa nito ang mukha niya sa mukha ni Analyn na parang gustong halikan ang dalaga.Nagkunwari naman si Analyn na nahulog ang lighter para magkaroon siya ng dahilan na yumuko at para hindi mahalikan ni Carlito.&nbs
“Boss Edward?” gulat na sabi ni Carlito sa taong nasa labas ng pintuan.Nanlaki naman ang mga mata ni Analyn. Hindi niya alam ang gagawin. Nakatingin sa kanya ngayon si Edward, ang lalaking ka-meeting ni Anthony nung nakaraang araw.Agad na nagbawi ng tingin si Analyn. Hindi niya alam kung ano ang tumatabo sa isip ngayon ng lalaki sa itsura ng make up niya ngayon at sa mapangahas niyang pagdadamit.Agad na tumayo si Carlito at sinalubong si Edward.“Boss Edward… ano’ng masamang hangin ang nagtaboy sa iyo sa kuwarto ko?” nakangiting sabi ni Carlito sa bagong dating.“May palabas ka raw rito, nasagap ko,” walang emosyon na sagot ni Edward.Humalakhak si Carli
Matamis na ngumiti si Analyn sa lalaki.“Hi. Nandiyan ba si Mr. Sy? Dito ako pinapunta ng amo ko. Room 349, tama naman, di ba?” Kumindat pa si Analyn sa lalaki.Lumingon naman sa loob ng kuwarto ang lalaki.“Bosing Carlito, humingi ka ba ng babae kay Mr. Sy?”Bigla namang kinabahan si Analyn. Mabubulilyaso pa yata ang plano niya. Naisipan niyang alisin ang pangalawang butones ng pang-itaas niya kaya bahagyang lumitaw ang itaas na bahagi ng pisngi ng dibdib niya. Sakto namang muli siyang nilingon ng lalaki at sa dibdib niya ito napatingin.“Babae? Maganda ba?” sabi mula sa loob, malamang iyong Carlito na tinawag ng lalaking kausap ngayon ni Analyn.
“Magtatagal ka ba rito, Analyn? Dinner tayo,” yaya ni Jan sa dalaga.Sandaling nag-isip si Analyn. Parang gusto na niyang pagbigyan ang binata. Ilang araw na siyang kumakaing mag-isa sa bahay ni Anthony at nalulungkot siya. At least ngayon may kakuwentuhan siya at kasabay kakain.Sasagot na sana siya kay Jan nang biglang mag-ring ang telepono ni Analyn. Tiningnan ni Analyn ang screen, nakita niya ang isang hindi naka-rehistrong numero.“Sandali, Jan. Sasagutin ko lang ito.”Tumango lang si Jan. Naglakad na palabas si Analyn.“Hello?” agad na sabi niya pagkalabas niya ng pintuan.[“Miss Ferrer, hawak namin ang kapatid mo. Gusto mo bang mabuhay pa siya?”]Nanlaki ang mga mata ni Analyn. Bigla siyang kinabahan. Muli niyang tiningnan ng screen ng telepono niya. Paano kaya nila nalaman ang numero niya?Muling ibinalik ni Analyn ang telepono sa tapat ng tenga
Hindi pa rin umuuwi si Anthony sa bahay niya. Subsob siya sa trabaho sa opisina. Ngayong hapon, may appointment siyang dinner sa may-ari ng Del Mundo Corp. Isinama niya si Vivian.Nang nasa loob na sila ng elevator, nagtaka si Vivian nang biglang pindutin ni Anthony ang 31st floor nang nasa ika-33rd floor na sila, sa halip na sa lower basement na una niyang pinindot.Nagkaroon ng hinala sa isip ni Vivian nang lumabas si Anthony ng elevator at naglakad patungo sa salaming pinto ng opisina ng Creatives, Inc.Sumilip si Anthony sa loob. Iyong mesa agad ni Analyn ang tinignan niya. Nakita nyang wala roon ang dalaga. Nagkataon naman na palabas na ng kuwarto si Michelle.“S-Sir Anthony? May kailangan po kayo?”Lumunok muna si Anthony bago nagsalita. Ayaw niya sanang hanapin si Analyn pero parang may nagsasabi sa kanya sa isip niya mapapalagay lang siya sa pupuntahan kung alam niya kung nasaan ang dalaga.“
“Have a seat, Ms. Employee,” yaya ng lalaking kasama ni Anthony sa kuwarto.Tiningnan muna ni Analyn si Anthony. Nang nakita niyang bahagya itong tumango sa kanya, tanda ng pagsang-ayon nito ay nagsimula na siyang naglakad patungo sa sofa na kinauupuan ng dalawa. Minabuti niyang maupo sa pang-isahang upuan.Nakaupo na si Analyn ay nakatingin pa rin sa kanya ang kasama ni Anthony.“Ako nga pala si Edward, Ms. Employee,” sabay abot nito ng kamay niya kay Analyn, “tutal mukhang walang balak ang boss mo na ipakilala ako sa ‘yo,” nakangiting sabi ni Edward.Napilitang abutin ni Analyn ang kamay ni Edward. Isa pa, kaibigan ito ng amo niya kaya kailangan niyang maging magalang dito.Nang magdaop ang mga kamay nila ay mabilis na sumulyap si Edward kay Antony, tila sinusubukan ang binata.“Oh? Baka pwede ko ng malaman ang pangalan mo, Ms. Employee. Nagpakilala na ako sa &ls