Nang pumasok si Analyn sa Design department, kitang-kita ang lungkot sa mga mata niya. Agad siyang nilapitan ng mga kasamahan niya.
“Bakit? Ano’ng nangyari? Bakit ka pinaakyat ni boss Anthony sa opisina niya?” Si Michelle ang nagtanong.
Malalim na bumuntong-hininga si Analyn. “Gusto nga kasing makita ni Sir Anthony ang ga drawings ko sa laptop ko, kaso hindi talaga nito mabuksan. Napagalitan pa tuloy ako.”
“Kawawa ka naman,” sabi ng isang kasamahan ni Analyn.
“Oo nga. Pakiramdam ko tuloy para rin akong napagalitan ni boss Anthony,” sabi naman ng isa pa.
Tahimik na naglakad si Analyn papunta sa mesa niya. “Tapusin ko na nga ang mga papel na ‘to.”
Samantala, hindi mapigilan ng nakatagong si Vi ang mapangiti. Biglang nawala ang kabang kanina pa niya nararamdaman. Ngayon, nakakasigurado siya na talagang walang kamukha ang disenyo niya.
Umalis na siya sa may pintuan at kinuha ang bag niya. Mabuti pang umuwi na siya. Panatag na ang lo
“Okay. Okay. Sorry. Nakalimutan ko ‘yan sabihin. Sorry. First time ko lang kasi mag-present, medyo kinakabahan ako.” Bahagya pang yumukod si Vi sa mga tao niya.Pagkatapos ay nilingon niya si Analyn.“Thank you for adding that up, Analyn. You are very meticulous, napansin mo ang maliit na bagay na ‘yun,” nakangiting sabi ni Vi kay Analyn, kahit sa loob niya ay gigil na gigil na siya sa babae.“You may take your seat, Analyn.”Pero hindi sumunod si Analyn. Hindi siya umalis sa kinatatayuan niya na ipinagtaka ni Vi.“Hindi mo ba itatanong boss Vi kung bakit alam na alam ko?Biglang nanlamig ang mga kamay ni Vi sa tanong na iyon ni Analyn. Idagdag pa ang confident na aura ngayon ng babae. Habang siya ay kanina pa kinakabahan at ang gisto na lang niya ay matapos na ang panahon na ito.Pero naisip niya, kahit ano pa ang sabihin ni Analyn ngayon, wala naman siyang patunay na sa kanya ang disenyo.“Okay, pagbibigyan
Pero nagpumiglas si Vi sa mga humawak sa kanya.“Ayoko! Hindi ako aalis dito! Walang makakapagpaalis sa akin dito kung hindi si boss Anthony lang!”“Nagnakaw ka ng design ng ibang tao, tapos ang lakas ng loob mong sabihing ayaw mong umalis?” nanunuyang sabi ni Mr. Lee kay Vi.Humulagpos si Vi mula sa mga humahawak sa kanya at saka niya sinugod si Analyn.“Ikaw! Kasalanan mo ‘to! Sinet-up mo ko!” galit na galit na sabi niya rito habang nakaturo ang daliri niya kay Analyn at panay ang tulo ng mga luha.Bahagyang tumaas ang isang kilay ni Analyn. “Ako na nga ang ninakawan mo ng design, ikaw pa ang may ganang magalit sa akin? Dapat lang ‘yan sa ‘yo.”“Sige na, ilabas n’yo na ‘yan,” utos ni Mr. Lee sa mga security guard na naroroon.Sa pagkakataong ito, hindi na nagreklamo si Vi at kusang sumama na sa mga guwardiyang kumuha sa kanya.“Hmp! Sino na ngayon ang nag-plagiarized daw? Hah! Ang matindi pa, ngayon, alam na ng bu
Nakakaloko ang ngiti ni Anthony habang nakatingin kay Analyn. Samantalang halos mawalan ng kulay ang mukha ni Analyn.“Sir! Hindi maganda ‘yan! Nakikinig ka sa mga usapan ng may usapan.”“Nakikinig? If I remember it correctly, nakatayo kayo nun sa tapat ng kotse ko.”Nanlaki ang mga mata ni Analyn. Saka lang niya naalala ang eksena na iyon na nakatayo sila ni Michelle sa tapat ng isang magarang sasakyan. Malay ba niya na may nakasakay doon, tapos ang malas pa niya dahil si Anthony pala ang sakay nun.Umirap si Analyn sa hangin.“Bakit kasi ibang sasakyan ang gamit mo nun? Malay ko ba. Eto lang ang alam kong sasakyan mo.”Bahagyang natawa si Anthony.“Tara na. Ano pa’ng ginagawa mo riyan? Sumakay ka na at ipagluluto mo pa ako, di ba?”Humalukipkip si Analyn.“Sorry, Sir. Dahil nakinig ka sa usapan ng may usapan, binabawi ko na na ipagluluto kita ngayon.“Tsk! You’re so ruthless.”“Kasalanan mo.”
Alam ng mga kasambahay ni Lolo Greg na nung araw na iyon ang uwi niya galing sa ospital. Kaya naman, napakaraming nilutong ulam sa mansyon. Kung noong unang kumain sila kasama ni Lolo Greg ay hindi pamilyar si Analyn sa mga kinain nila, ngayon ay pamilyar na pamilyar na siya sa mga nakahain.“Pagkatapos n’yo kumain, sumunod kayong dalawa sa study room.” Iyon lang ang sinabi ni Greg, pagkatapos ay tumayo na.Agad namang umalalay ang isang may edad ng kasambahay kay Greg. Sabay na silang maglakad palayo roon.Napatingin si Analyn kay Anthony. Gusto niya sanang itanong sa binata kung alam niya ang dahilan kung bakit sila kakausapin ng matanda ng pribado, pero parang hindi naman nababahala ang lalaki at tuloy-tuloy lang sa pagkain. NANG makapasok si Analyn sa loob ng study room ni Greg, agad siyang napahinto at sinuyod ng tingin ang silid. Walang nakaligtas sa paningin niya maski ang mga antique na
“Bakit gusto mong magpalipas ng gabi rito?” tanong ni Analyn ng mapag-solo sila ni Anthony.Hinarap siya ni Anthony. “Unless, gusto mong tamaan ng kidlat ang sasakyan natin.”Saka naman biglang kumidlat nang malakas, kasunod ang malakas na kulog.“P-Pero… alam mo ba ang ibig sabihin nun? Kailangan nating magsama sa iisang kuwaerto dahil mag-asawa tayo.”“And so?” tanong ni Anthony kay Analyn.“Eh di ba, ayaw mong pumapasok ako sa kuwarto mo? Hindi namantayo pwedeng matulog sa magkaibang kuwarto, magtataka si Lolo Greg.”Napansin ni Anthony na hindi komportable si Analyn habang sinasabi sa kanya iyon. Tila pa nga nahihiya ito at hindi makatingin ng derecho sa kanya. Naisipan niyang biruin ang dalaga.“Okay lang. Wala naman tayo sa bahay ko. Pwede tayong matulog sa iisang kuwarto ngayon.”“Ha?”Magpo-protesta pa sana si Analyn pero dumating ang may edad nang kasambahay ng mansyon, si Manang Edna.
“Hmm?”Mahina at malat ang boses ni Anthony. Hindi alam ni Analyn kung tulog na ba talaga ito at nagising lang niya. Pero tila may something sa paos na boses ni Anthony, parang ang seksi ng dating sa pandinig ni Analyn. Uminit tuloy ang mukha niya.“Sir, isosoli ko na ‘tong bracelet. Masyadong mahal ‘to. Baka masira o mawala ito, wala akong ibabayad dito.”Bahagyang nilingon ni Anthony sa Analyn.“Ibinigay ni Lolo sa iyo iyan. Gusto mo bang malungkot ang matanda? Saka ano’ng sasabihin mo sa kanya kung bakit mo ibinabalik?”Dinig ni Anthony ang malakas na pagbuntong-hininga ni Analyn.“Kung ganun, ibabalik ko na lang sa’yo kapag naghiwalay na tayo.”Natigilan si Anthony. Alam niyang sa paghihiwalay matatapos ang drama nila na ito ni Analyn. Pero may naramdaman siyang inis ng mismo kay Analyn nanggaling ang mga salitang iyon.“Ik
Bigla na lang nag-preno si Anthony. “Don’t tell me na virgin ka pa?” natatawang tanong niya kay Analyn. Tiningnan siya ni Analyn, tapos ay inirapan. Nagtatalo ang isip niya kung aaminin ba sa binata o hindi. Nakakahiya ba kung aaminin niyang sa edad niyang ito ay wala pa siyang karanasan? Knowing Anthony, paniguradong maraming babae na itong natikman. Pero naisip niya na mas nakakahiya kung aaminin niya kay Anthony na kinain niya ang sinabi niya kagabi tungkol doon sa paglampas nila sa espasyo ng higaan nila sa kama.“How could you? Siyempre… h-hindi na. Ginawa ko na… ‘yun. Dati.” Sa wakas ay naisip niyang isagot.Biglang tumigil ang pagtawa ni Anthony, tapos ay sumama ang timpla ng mukha nito. Hindi nagtagal ay muli na nitong pinaabante ang sasakyan. Napansin ni Analyn ang pagbabago ng itsura ng mukha nito, pero hindi na niya pinansin.LUMABAS si Analyn mula sa elevator. Muntik pa niyang mabangga ang nagmamadali ring si Michelle. “Good morning!” masayang pagbati ni Michelle.“Goo
Nagulat si Vivian pag-akyat niya sa palapag ng opisina ni Anthony. Nandoon na ito at nakaupo na. Nataranta si Vivian. Hindi pa siya nakapaghanda ng almusal ng boss niya. Mabilis siyang kumilos. Naghanda siya ng black coffee at French toast na paboritong almusal ng amo. “Boss, sorry. Heto na ang breakfast mo. Hindi mo naman ako sinabihang maaga kang papasok ngayong araw.”Hindi man lang tiningnan ni Anthony ang pagkaing inilapag ni Vivian sa mesa niya, patuloy lang ito sa binabasa niyang financial report. Sorry. Kumain na ko sa bahay. Maaga kasi akong nagising. Sa iyo na lang muna ‘yan.”Natigilan si Vivian. Kumain na siya? "O-Okay…”Muli niyang kinuha ang plato kahit mabigat sa kalooban niya. Masaya siya kapag kinakain ni Anthony ang inihahanda niyang almusal para rito. Sa ilang taon niyang pagsisilbi sa binata, ngayon lang niya narinig na kumain ito sa bahay niya bago pumasok ng trabaho. Saka naman niya napansin ang kaliwang daliri ni Anthony na may suot na singsing.Natigilan si
alawang araw ng nanatili sila Anthony at Analyn doon sa hotel. Hindi umalis si Anthony at lahat ng mga business transactions at mga meeting niya ay pina-kansel niya munang lahat. Wala silang ginawa ni Analyn maghapon kung hindi ang manood ng mga pelikula at mga kung ano-anong palabas sa cable habang yakap-yakap ni Anthony sa Analyn sa kama. Ang pagkain nila, puro room service. Isang action movie ang pinapanood nila ngayon. Feel na feel ni Analyn ang kasalukuyang eksena ng biglang mag-ring ang telepono niya. Hindi agad tumalima si Analyn. Masyado itong naka-concentrate sa pinapanood. Hindi rin tumitigil ang pag-ring ng telepono. Hanggang sa mainis na siya sa walang tigil na pagtunog ng telepono. Naisipan niyang utusan si Anthony. “Abutin mo ang phone ko, please. Ang ingay, eh!” Agad namang sumunod si Anthony. Mas malapit kasi siya sa kinalalagyan ng telepono ni Analyn. Pero pagkadampot ni Anthony sa telepono, naputol na ang tawag. Sa halip, isang text message ang big
Sumimangot si Analyn. Wala naman kasing kakaiba sa call log at sa contacts ng telepono ni Anthony. Sa totoo lang, iilan nga lang ang naka-save na numero roon. Palibhasa, magaling tumanda ng numero si Anthony. Kaya niyang maitambal ang numero at ang taong nagma-may ari nun sa isip lang niya.Ang social media account niya naman, ni walang notification at ang chatbox niya ay dalawang tao lang ang lagi niyang kausap. Siya at si Lolo Greg.Marami namang chat request pero hindi sinasagot ni Anthony ang mga iyon. Pinindot ni Analyn ang chat ni Greg, nakita niya ang huling mensahe nito na lagi siyang uuwi ng maaga para raw nagkikita silang dalawa lagi. Hindi napigilan ni Analyn ang matuwa. Bigla niya tuloy na-miss ang matanda. Pinuntahan niya ang chatbox na para sa kanya, at saka pinalitan ang pangalan niya roon ng ‘Babe’. Hindi napigilan ni Analyn ang mahinang mapahagikgik sa ginawa niya, sabay iniisip niya kung ano kaya ang magiging reaksyon ni Anthony kapag nakita iyon. Saka lang naalal
“Saan ka galing?” tanong ni Anthony na may dalang dalawang plastic bottle ng mineral water. Galing siya sa labas, sa kusina ng kuwartong okupado lang dapat ni Analyn. Natigilan si Analyn sa tanong ni Anthony. Itinuro niya ang direksyon ng CR sa kuwarto sa hotel. “Nag-CR. Bawal ba?” “Bakit mo pa sinuot ang damit mo kung sa CR ka lang pupunta?” Napatingin si Analyn sa suot na damit pangtulog. Pagkatapos ay nagtatakang nag-angat ng tingin kay Anthony. “Bakit? Ano’ng masama?” naguguluhan niyang tanong. Ibinaba ni Anthony ang dalawang plastic bottle sa ibabaw ng bedside table.“Dapat hindi ka na nagdadamit kasi huhubarin ko lang uli ‘yan.” Pagkasabi nun ay binuhat ni Anthony si Analyn at saka bahagyang initsa sa ibabaw ng kama. “Anthony!” Malokong nakangiti si Anthony na tumabi kay Analyn. “Hindi pa tayo tapos. Kaya huwag ka munang nagsusuot ng damit,” sabi nito habang hinuhubad ang damit pantulog ng babae. Wala namang nagawa si Analyn kung hindi ang sumunod. After all, tatlong
Wala na sa mood si Analyn kaya nagpaalam na siya kay Mrs. Chan. Lumabas na siya sa venue at saka naglakad papunta sa direksyon ng elevator. Kasama sa binayaran ng auctioners ang isang kuwarto sa hotel. Napagdesisyunan ni Analyn na doon na lang magpalipas ng oras. Wala rin naman siya sa mood umuwi, at sayang ang ibinayad ni Mrs. Chan kung hindi niya gagamitin ang kuwarto. Sinalubong si Analyn ng tahimik at may kadiliman na corridor pagkalabas niya ng elevator. Mag-isa lang siyang naglalakad. Ang tanging ingay lang na maririnig ay ang ingay ng mga takong ng sapatos niya. Pagliko ni Analyn papunta sa hanay ng kuwarto niya ay may bigla na lang humila sa kanya. Mabilis siya nitong isinandal nito sa pader at saka siniil ng halik. Sinubukang magpumiglas ni Analyn pero sadyang malakas ang lalaki. Pero ng makilala niya ang amoy nito ay saka lang niya nakilala ang lalaki. “Anthony!” sambit ni Analyn ng makawala ang mga labi niya mula sa halik ni Anthony. Bahagyang tumawa si Anthony at sak
Kahit na nakaupo lang, kapansin-pansin pa rin ang taglay na matapang na aura ni Anthony. Hindi pwedeng hindi mapapalingon ang dadaan sa puwesto niya. May babaeng naupo sa tabi niya. May inabot iyon na papel at ballpen kay Anthony. Binasa iyon ng lalaki at saka pinirmahan. Wala siyang kaalam-alam na kanina pa siya pinagmamasdan ni Analyn mula sa di-kalayuan.Napansin ni Mrs. Chan si Analyn. Bumulong ito sa tapat ng tenga niya. “Gusto mo bang lapitan siya at mag-hello?”Agad na binawi ni Analyn ang tingin niya kay Anthony. “Hindi.”Naiinip na si Analyn. Hindi pa nagsisimula ang bidding. Parang gusto na nga niyang magpaalam kay Mrs. Chan at umuwi na. Pero nasa lugar na siya. Hahayaan na lang niya na maranasan niya ang mga ganitong event sa buhay ng mga mayayaman. Anong malay niya, baka bukas-makalawa, wala na siya sa sirkulasyon na ito.Dahil katabi siya ni Mrs. Chan, maraming nag-aatend sa bidding ang lumalapit sa ginang at nakikipag-usap dito. Isinasabay na ni Mrs. Chan na ipakilal
Kinabukasan, maagang umalis si Analyn. Sinamahan niya sa check up ang Papa niya. “Magaling na ang Papa mo. Konting therapy na lang at ituloy lang ang mga gamot niya, ilang buwan pa at magiging one hundred percent na siyang makakabalik sa dati,” nakangiting sabi ni Jan. Tipid na ngumiti si Analyn. “Mabuti naman.” “By the way, binuwag na ang medical team na binuo ni Sir Anthony,” pahabol ni Jan. Tumango lang si Analyn. Inaasahan naman niya iyon. Nagtataka lang siya na hindi man lang binanggit ni Anthony sa kanya. “Tutuloy na kami, Doc Jan,” paalam ni Analyn sa doktor at saka tumayo na.Sumunod na ring tumayo si Damian. “See you sa next check up po,” nakangiting paalam ni Jan kay Damian.Nang lumabas si Analyn at ang Papa niya mula sa clinic ni Jan, may narinig siyang boses. “Mrs. De la Merced!” Nagtuloy-tuloy lang sa paglakad si Analyn, hindi pinansin ang narinig niya. Unang-una, naisip niya na hindi naman siguro siya ang tinatawag dahil wala namang nakakaalam na asawa siya ni
Kung kanina ay buo sa loob ni Brittany na maghintay kay Anthony, ngayon ay tila nawalan na siya ng tapang. Mangiyak-ngiyak na niligpit niya ang mga gamit at saka tumayo na mula sa sofa sa opisina ni Anthony kung saan siya naghihintay. Tumayo na siya at nakahanda ng lumabas mula roon ng bumukas ang pintuan at pumasok doon ang bulto ni Anthony. Kakaiba talaga ang aura ng lalaki kaya siguro hindi magawa ni Brittany na pakawalan ito. Sa kabila ng seryosong mukha ng lalaki, biglang napangiti si Brittany. Dumating ito, ibig sabihin ay importante siya rito. Matikas na naglakad si Anthony palapit kay Brittany. Lalong lumapad ang ngiti ni Brittany sa binata.“Anthony, kanina pa ako naghihintay sa ‘yo. Akala ko hindi mo na ako babalikan dito. By the way, dahil sa paghihintay ko sa ‘yo rito nagutom na ako. Let’s have dinner? May alam akong bagong bukas na resto sa isang bagong bukas na hotel sa–”“Hindi ako bumalik dito para makipag-dinner sa ‘yo.”Alanganing ngumiti si Brittany. Something is
“Grabe! Ang hirap naman palang dumalaw sa ‘yo!” pagrereklamo ni Michelle kay Analyn pagkasalubong ng huli rito. Mahina lang ang pagkakasabi ni Michelle nun. Natatakot siyang may makarinig at makarating kay Anthony ng sinabi niya.“Ang OA naman ng reaksyon nito…”Namilog ang mga mata ni Michelle. “Ano’ng OA dun? Sige nga, hiningan ako ng dalawang government ID, kinuha ang fingerprints ko, pwera pa sa pagtawag nung mga bodyguards na ‘yun sa ‘yo para itanong kung kilala mo talaga ako.”Bahagyang natawa si Analyn sa kadaldalan ni Michelle. “Aba, kulang na lang yata eh hilahin nila ‘yung balat ko sa mukha.”Kumunot ang noo ni Analyn. “Hilahin ang balat?”“Oo, di ba sa mga pelikula nagdi-disguise ‘yung mga bida o kontrabida? Nagsusuot sila ng maskara sa mukha para magaya nila ang mukha ng kalaban nila?” Muling natawa si Analyn. “Ang taba ng utak mo, ano? Naisip mo pa ‘yun?” “Huwag kang tumawa diyan. Totoo naman ang sinasabi ko. Saan ba tayo mag-uusap?” Luminga-linga pa si Michelle para
Kinabukasan, ginising si Analyn ng tunog ng telepono niya. Pupungas-pungas na pilit na idinilat ni Analyn ang mga mata. Napansin niya na mag-isa lang siya sa kama. Agad niyang tiningnan ang paligid at nakumpirma niya na nasa kuwarto siya ng bahay ni Anthony. Naalala niya ang lahat ng nangyari kagabi mula sa pagsundo sa kanya ni Anthony, hanggang sa bakbakan nila ni Anthony dito sa kama ng lalaki. Hindi siya makapaniwala na siya pa talaga ang nag-initiate na makipag-s*x sa kanya ang lalaki. Kaya naman nasabunutan niya ang sarili. Hindi pa rin tumitigil ang pagtunog ng telepono niya. Kung sino man ang tumatawag, malamang na masigawan niya ito.[“Hello, Analyn!”]“M-Michelle.”[“Magpaliwanag ka. Ano’ng nangyari?”]“Nangyari? N-Nalasing ako, di ba?” [“Bruha, hindi ‘yun ang tinatanong ko. Ano'ng nangyari at si boss Anthony ang naging asawa mo?”]Nakagat ni Analyn ang hinlalaki sa isang kamay niya.“Hindi ba pwedeng malayong kamag-anak ko si Sir Anthony?”Tumingala si Analyn sa kisame, s