Kinabukasan, minabuti ni Analyn na gumising ng mas maaga. Hindi niya kayang harapin si Anthony ngayon. Pagkatapos ng tsismis tungkol sa eksena nila ni Anthony sa elevator kahapon, pihadong hindi rin makakaligtas ang pagtatanggol sa kanya ni Anthony nung uwian.
Matagumpay niyang naiwasan si Anthony, pero pagdating niya sa opisina, si boss Richie naman ang nakasalubong niya.
Bakit kaya ang agang pumasok nito?
Walang pagpipilian si Analyn kung hindi batiin ang boss niya. Ngumiti si Analyn at saka ito binati.
“Good morning, boss.”
Tiningnan lang siya ni Richie at bahagyang tumango. Walang emosyon ang mukha nito. Nang nakalampas na si Analyn kay Richie, biglang huminto ang lalaki at tinawag si Analyn.
Biglang huminto si Analyn sa paglakad at saka hinarap si Richie.
“Boss?”
“Samahan mo ko mamaya. May dinner party akong pupuntahan. Dress nicely. There are some business partners there. At ayokong
“Enough!”Sabay na napalingon si Analyn at Vi kay Richie. Itinuro ni Richie si Analyn.“Ikaw, Analyn. Huwag kang magparatang sa kasamahan mo. Paano mo nasabing ikaw ang gumawa nito, wala ka ngang maipakita sa akin ngayon. Bakit parang napakagaling mo kung magsalita ka? Wala ka pa namang napatunayan sa departamentong ito. I tell you, kung hindi ka magbabago, hindi ka tatagal sa departamento ko. This design department will not tolerate your bad habits!”Buong tapang na hinarap ni Analyn si Richie.“Boss Richie, design ko ‘yan. Ako ang gumawa. At patutunayan ko ‘yan sa ‘yo.”Bahagyang natawa si Richie.“Patutunayan mo? Kanino? Kapag sinabi ko sa managemen na design ni Vi ito, that's it! Design ni Vi ito, at walang kokontra dun. Sa tingin mo, hindi sila maniniwala kapag sinabi ko ‘yun?”Mariing naikuyom ni Analyn ang malayang kamay niya. Hawak niya kasi sa isa ang laptop niyang ayaw magbukas.So, naniniwala si boss Rich
Nagulat man si Analyn sa sinabi ni Anthony ay naisipan pa rin niyang magpasalamat sa lalaki.“Thank you. Sir. Maraming salamat, pero kaya ko pa naman.”Dahil mukhang desidido naman si Analyn na hindi magpatulong kay Anthony, nilingon ng binata ng assistant niya para senyasang aalis na sila roon. Kaagad namang nagpunta sa CCTV room si Analyn nang naglakad ng palayo ang dalawa.Sa loob ng CCTV room, natuklasan ni Analyn na ang lahat ng video ngayong umaga sa kanilang departamento ay burado lahat. Nanghina siya sa nalaman. Nagsisi siya na hindi siya nagpunta agad sa CCTV room pagkatapos ng sagutan niya kay Vi at boss Richie.Napakabilis ng mga kalaban niya. Nasira agad nila ang ebidensya na panghahawakan niya sana.Saka lang napansin ni Analyn ang sunod-sunod na message alert mula sa telepono niya. Wala sa loob na tiningnan ni Analyn kung bakit. Doon niya nakita sa group chat ng departamento nila ang maraming mensahe ng pagbati kau Vi, kas
Kinabahan si Analyn. Hindi niya alam na kasali ang pag-inom ng alak sa mga ganitong negosasyon sa kumpanya. Ang buong akala niya ay mauupo lang siya at makikinig sa usapan.“S-Sorry… hindi ako umiinom. Allergic ako sa alcoholic drinks.”Biglang sumama ang mukha ni Michael, ganun din iyong Robert. Hindi kasi talaga umiinom ng alak si Analyn, mababa ang alcohol tolerance niya. Hindi niya alam kung saan siya pupulutin nito mamaya kung pagbibigyan niya ang alok nilang uminom siya ng tatlong baso.“Okay, ganito lang. Instead ng wine, iced tea na lang ang iinumin ko. Tatlong baso. Deal!”“Richie? Ano ba ‘tong tao mo?” reklamo ni Robert.“Ang KJ mo naman pala, Analyn,” sabi naman ni Michael.“Analyn, hindi mo naman pala kayang makipagsabayan dito, sana sinabi mo na agad kanina. Nagsayang lang ako ng laway sa ‘yo. Sana, iba na lang ang isinama ko,” reklamo naman ni Richie.Lahat ng tatlong lalaki ay sabay-sabay na nagsasalita. Hin
Nanlaki ang mga mata ni Richie.“S-Sir An-Anthony.”Tila nanghina bigla si Richie nang makita ang big boss ng DLM sa harapan nya. Hindi niya tuloy napansin na lumuwag ang pagkakahawak niya sa katawan ni Analyn. Dumausdos tuloy si Analyn.Hindi sana maghihinala si Anthony, pero sa reaksyon na nakita niya kay Richie, alam niyang may mali kaya pinindot niya ang HOLD na buton para hindi magsara ang pintuan ng elevator.“S-Sir Anthony, ano’ng– ano’ng ginagawa n’yo rito? I mean, bakit kayo narito?”“Richie, ano ‘to?”“Ah, ah… ‘yung… ‘yung isa ko kasing tao sa Creatives, naparami ng inom. Eh, pagpapahingahin ko muna sa taas habang hinihintay ang sundo niya.”Ngumiti si Richie kay Anthony, pero hindi siya sigurado kung ngiti ba talaga ang nagawa niya o ngiwi.Hindi pinansin ni Anthony ang sinasabi ni Richie. Agad niyang dinaluhan si Analyn na nakahandusay pa rin sa lapag ng elevator. Agad niyang itinayo si Analyn at saka mabilis
Pagkagaling kay Richie, agad na bumalik si Anthony sa sasakyan niya kung saan naroroon ang tulog na si Analyn. Pagbukas niya ng pintuan ay agad na sumalubong sa ilong niya ang matapang na amoy ng alcohol kaya nahigit niya ang kanyang paghinga.“Ayoko na… hindi ko na kaya… Hanggang isang baso lang ako.”Ang lasing na si Analyn ang nagsalita habang nakataas pa ang kamay nito at ikinakaway na tila pinipigil ang kausap na bigyan pa siya ng alak.Napabuga ng hangin si Anthony, at saka sinermunan si Analyn na parang maririnig siya nito.“Kung ayaw mo talagang uminom, hindi ka iinom kahit anong pilit nila sa ‘yo.”Nang mapagtanto ni Anthony na balewala lang ang pagsasabi niya nun dahil hindi naman naririnig ni Analyn, iniayos na niya ang dalaga sa pagkakaupo nito at saka siya umikot sa driver’s side.Habang nasa biyahe, hindi mapakali si Analyn sa upuan niya. Galaw siya ng galaw kaya nadi-distract si Anthony sa pagmamaneho niya.
Nagmamadaling isinara ni Analyn ang pintuan ng kuwarto niya, kasabay ng pagtahip ng dibdib niya. Sapo-sapo ang ulo na naglakad siya papunta sa kama niya. Nahimasmasan na siya nang bahagya, pero nagtataka siya kung bakit siya nasa kuwarto ni Anthony ngayon-ngayon lang.Naupo siya sa gilid ng kama niya habang hinihilot ang noo niya.Ang natatandaan niya, pumunta siya sa restaurant na sinabi ni boss Richie na dadaluhan nito na dinner party, at sasamahan niya ito roon. Pagkatapos, pinainom siya ni Michael ng alak. Hindi lang isang baso. Actually, hindi na matandaan ni Analyn kung ilang baso ng alak ang tinungga niya. Kaya siguro masakit ang ulo niya ngayon.Pero ang tanong niya sa sarili kung bakit nandito na siya sa bahay ni Anthony. Paano siya nakauwi? Ano’ng oras siya umuwi?Sa kakaisip, hindi sinasadyang napatingin si Analyn sa suot niyang damit. Iyon pa rin naman ang suot niya nang nagpunta siya sa restaurant. Nakaramdam siya ng kampant
Naglalakad si Vi nang biglang may humila sa kanya mula sa loob ng pantry sa opisina.“Vi, ano’ng nangyari? Sabi mo hindi papasok ngayong araw si Analyn?”Sumimangot si Vi, at saka biglang naisip ang kuya niyang si Robert.“Pwede ba, huwag na huwag n’yo ng mababanggit sa akin ang pangalan na ‘yan?”Nagtinginan ang mga kasamahan ni Vi na nasa loob ng pantry. Lalo lang nainis si Vi. Ang gusto lang naman niya ay turuan ng leksyon si Analyn. Planado na ang lahat. Ang huling sabi ng Kuya niya sa text ay naroroon na kagabi si Analyn sa restaurant kasama nila ni boss Richie. Pero nakakapagtakang nandito ngayon si Analyn at hindi sinasagot ng kapatid ang mga tawag niya.“Bwisit talaga ‘yang Analyn na ‘yan! May sa malas!”Hindi na makapaghintay si Vi na dumating ang araw na magantihan niya si Analyn. MULA ng mawala si boss Richie sa Design department, mas nakakapagtrabaho na ng mabuti ang lahat ng emple
“Hala! Bakit nandito si boss Anthony?” gulat na sabi ni Michelle sa likuran ni Analyn.Hindi namalayan ni Analyn na nasa likod na pala niya ang kaibigan sa katititingin kay Anthony sa mesa nito.Paano ba naman, napaka-finese nitong kumain. Akala mo prinsipe na de numero ang pagsubo. Para bang ninanamnam niyang mabuti ang lasa ng pagkain.“Pati kung kumain, ang hot ano?” puna uli ni Michelle.“Hot, hot ka diyan. Iinit talaga ang ulo niyan sa atin kapag nakita niya tayong nakatunganga sa kanya. Tara na! Dito tayo sa kabilang side!” aya ni Analyn sa kaibigan.“Bakit naman ang layo ng napili mong mesa?” tanong ni Michelle.Ayaw kasi ni Analyn na makita siya ni Anthony. Hindi pa nga malinaw sa kanya kung ano talaga ang nangyari kagabi at si Anthony ang nag-uwi sa kanya. Lalo na at nahihiya siya rito sa pagpasok at pagtabi niya sa kama nito. Pakiramdam niya, hindi niya kayang tumingin at makipag-usap kay Anthony
Alam din ni Brittany na kay Edward ang sumbrero, at marahil ay ipinasuot niya lang ito kay Analyn. Pero nakakita na siya ng pagkakataon na ipahiya ang babae at paninindigan na niya ito. Nagsimula ng magbulungan ang mga bisita.“May magnanakaw daw.”“Ang kapal naman ng mukha nun!” “Ang lakas ng loob na nakawin ang gamit ni Miss Brittany.”Bawat binibitiwang mga salita ng mga naroroon ay mga pana na tumutusok sa katawan ni Analyn. Nasasaktan siya sa mga walang basehang akusasyon. Pero ayaw niyang humingi ng tulong kay Anthony. Ni tingnan ito ay ayaw niyang gawin. Marami ng bisita ang nakapaligid kina Brittany at Analyn. Maski sila Sixto at Mercy ay napahangos ng narinig nila ang balita. Nang nakita nila si Brittany na kinukumpronta ang isang estranghero ay hindi nila iyon nagustuhan.“Ha! Tingnan mo, Edward. Bida-bida na naman ang kapatid ko. Nanghuli kuno ng magnanakaw sa party niya. Makaalis na nga lang.”“Hey! Saan ka naman pupunta? Bakit ka ba nagmamadali? May importante ka bang
Nagulat din si Analyn. Hindi niya inaasahan na makikilala siya ng sekretarya ni Anthony ganung may suot naman siyang face mask.“Nakilala mo ako?” Malapad na napangiti ang sekretarya. “Of course naman, Madam! Kahit takpan mo pa ang buong mukha mo, makikilala pa rin kita.” Pagkatapos ay biglang napawi ang ngiti nito. “Madam, dalawang buwan ka ng hinahanap ni boss Anthony.”Nang dahil sa pagkabanggit sa pangalan ni Anthony, muling napalingon tuloy si Analyn sa gawi kung saan naroroon ang asawa at si Brittany. Nag-alala siya na makita siya ng lalaki. Muli siyang nagbaling ng tingin sa sekretarya nito. “Saka na ako magpapaliwanag. Kailangan ko ng umalis dito.” Nataranta ang sekretarya. Lumipad ang tingin niya sa sekretarya ni Edward na naghihintay kay Analyn. Muli niyang binalingan si Analyn. “Madam, nakita na, eh. Aalis ka na naman?” Naisip niyang hawakan ang kamay nito at isama kay Anthony. “Madam, magpakita ka muna kay boss. Please lang. Mapapagalitan na naman ako kapag pinaalis
Ini-lock kanina ni Edward ang pintuan ng study room mula sa loob para walang sinuman ang makapasok doon. Kaya nakalabas sila ng basement ng ligtas. Inilagay ni Edward ang sumbrero niyang suot sa ulo ni Analyn, tapos ay nauna na siyang lumabas ng kuwarto para makiramdam muna. Wala pa ring tao sa dinaanan nila kanina kaya kampante si Edward na makakalabas ng bakuran ang tatlong kasama niya. Nagpadala siya ng mensahe sa sekretarya na pwede na silang lumabas mula sa study room at hihintayin niya sila sa daan malapit na sa gate. Nakalabas na ng bahay ang tatlo at nag-aabang na sa kanila si Edward sa isang tagong bahagi ng bigla na lang sumulpot si Alfie mula sa kung saan. May kasama itong ilang mga bisita na mukhang ihahatid niya palabas ng gate nila.Agad na umalis si Edward sa pinagkukublihan at saka nilapitan si Alfie. “Alfie!” tawag niya sa lalaki. Nilingon naman siya ni Alfie, tamang-tama naman na nakalabas na ang mga bisitang kasama nito. “Edward!” nakangiting balik-pagbati ni
Pinakinggang mabuti ng dalawa kung saan nanggagaling ang tila pagdaing. Sinundan nila ang tunog nun, hangggang sa nakita nila ang isang nakahigang babae sa isang sulok doon. Agad na nakilala ni Analyn ang kulot na buhok ni Elle. “Elle!” Mabilis na tinakbo ni Analyn ang nakababatang kaibigan. Naupo siya sa tabi nito at saka pinagmasdan ang babae. Kitang-kita niya sa mga mata nito ang kawalan ng pag-asa. Nang nakita ni Elle ang mukha ni Analyn, tila nagkaroon ito ng pag-asa. Hindi niya napigilan ang mapa-iyak. Ibayong tuwa ang nadama niya pagkakita sa tagapagligtas niya. “A-Analyn…”Nakapadapa si Elle sa sahig kaya nakita ni Analyn ang sira-sirang damit nito sa bandang likod, na tila sanhi ng tama na latigo roon. Nahahaluan na nga rin ng dugo ang tela ng damit niya dahil sa pagkakalatigo sa likod niya. Agad na nakaramdam ng awa si Analyn sa babae. Hindi rin niya napigil ang sarili na hindi maiyak sa kalagayang nakikita niya rito ngayon. “Elle…”“Parang balak ka ng patayin ng asawa
Walang nakakaalam sa garden na may dalawang tao sa study room na iba ang motibo. Maingay doon. Puno ng sayawan, halakhakan at kuwentuhan. Na pabor na pabor kina Analyn at Edward. Pero nagulantang na lang sila ng may biglang kumatok sa pintuan ng study room. “Edward!” Napahinto ang dalawa sa kung ano man ang ginagawa nila at sabay pang napatingin sa direksyon ng pintuan. “Edward! Nandiyan na ba kayo sa loob? Okay lang ba kayo riyan? May problema ba?”Nagkatinginan sila Edward at Analyn. Sa labas, nainip si Mercy sa sagot ni Edward. Naisipan niyang pumasok na sa loobb ng kuwarto. Pero nang akmang pipihitin na niya ang door knob ay saka naman iyon bumukas. Isang nakangiting Edward ang bumungad sa babae. “Tita, hindi pa kami tapos. Medyo masalimuot lang ng konti. Pero sandali na lang siguro ‘to.”Nakangiting tumango si Mercy kay Edward, at saka pasimpleng sumilip sa loob ng kuwarto. Nakita niya si Analyn na may suot pa ring face mask habang nagta-type sa likod ng computer doon.
Lumingon si Edward. Napasambit na lang siya ng salamat ng makita na hindi si Brittany iyon. Ngumiti ang babae kay Edward. “Sino siya, Edward?”Kinakabahang nilingon ni Analyn ang babae. Pero ikinagulat ni Analyn ng nakita niya kung sino iyon. Paano’ng napunta si Nanay Mercy dito sa mga Esguerra? Ibang-iba ang itsura nito ngayon kaysa noong kasama niya noong dalawang buwan na ang nakalipas sa kumbento. Maganda at magara ang suot na damit nito ngayon, kabaligtaran sa mga simpleng suot niya doon sa lugar na pinagsamahan nila. Nakadagdag pa sa pagiging sopistikada nito ang bahagyang make up na nasa mukha nito. Tumingin si Mercy kay Analyn. Pero dahil siguro sa may suot itong face mask kaya hindi nakilala ng ginang ang anak-anakan sa loob ng kumbento.“Ah, Tita. Assistant ko. Pinapunta ko rito kasi may emergency sa trabaho. May kailangan lang kaming asikasuhin,” sambot ni Edward. Muling tiningnan ni Mercy si Analyn. “Kawawa ka naman. Ano’ng oras na ng gabi at pinagtatrabaho ka pa rin
Tuloy-tuloy na naglakad si Analyn papasok ng gate ng bahay ng mga Esguerra. Pero napansin pa rin siya ng isang guwardiya at hinarang siya. “Saan ka pupunta?” tanong ng guwardiya kay Analyn nakasuot ng malaking uniporme ng isang kilalang pizza store at may hawak na kahon ng malaking pizza.Nagtataka ang guwardiya kung ano ang ginagawa ng isang delivery staff sa lugar na iyon. Naisip niya na imposibleng may mag-order ng pizza mula sa mga amo at sa mga bisita habang napakaraming handang pagkain sa kaarawan ng anak ng amo. “Delivery,” tipid na sagot ni Analyn. Masusing pinagmasdan ng guwardiya ang mukha ni Analyn pero hindi niya makilala ito dahil natatakpan ng face mask ang mukha nito. Idagdag pa na may suot itong cap.“Sino naman ang nagpa-deliver?” nagdududa pa rin na tanong ng guwardiya. “Si Sir Edward Zamora.”“Asan ang resibo?” Agad na inabot ni Analyn ang resibo sa guwardiya. Kaninang umoorder siya sa taksi at habang nag-iisip kung kanino ipapangalan ang pizza, naisip niya si
“Ah, actually dumaan lang ako para kumustahin si Tita. Nabalitaan ko kasi na nandito siya.”Nadismaya si Brittany sa sagot ni Anthony pero hindi siya nagpahalata. Pinilit niyang binalewala ang sagot na iyon, pero ipinangako niya sa sarili na hindi niya paaalisin si Anthony hanggang mamaya. Pinilit niyang ngumiti kay Anthony. “Ganun ba? Tara. Ihahatid kita kay Mama.”Lingid sa kaalaman ni Anthony, kanina pa sila pinag-uusapan ng mga tao sa paligid dahil sa kanina pa sila tila masayang magkasama at magkausap. Iniisip ng ilan na totoo nga ang balita na nanganganib na ang pagsasama ni Anthony at ng asawa nito dahil narito ngayon ang lalaki. Maraming nag-espekula na marahil ay gusto talaga ng lalaking De la Merced ang anak ng mga Esguerra. Maraming humuhula na baka ang kasal ng dalawa ang ibabalita mamaya ni Brittany sa party nito. Naglalakad na sila Anthony at Brittany papunta sa ina ng huli. Agad ding napansin ng Mama ni Brittany ang lalaki. Hindi rin niya inaasahan na dadating ngayon
Punong-puno ang bakuran ng mga Esguerra ng mga bisita. Halos lahat ay nakasuot ng magagarang kasuotan dahil hindi naman basta-basta ang mga Esguerra sa Tierra Nueva. Kasama lang naman sila sa isa sa pinaka-maimpluwensiya at pinakamayaman na pamilya sa lugar.Maingay ang paligid. Kanya-kanyang usapan ang mga mayayaman ding mga bisita ng pamilya Esguerra. Pero nang lumabas na si Brittany, kasama ng kanyang mga magulang, mula sa loob ng bahay, natahimik ang lahat at napunta ang lahat ng atensyon sa babaeng may kaarawan. Tunay na napakaganda nito ng gabing iyon, Bumagay sa kanya ang asul na gown niya na kakulay ng dagat. Ang mahaba niyang buhok ay naka-ayos ng paitaas at may tiara pa, kaya nagmukha siyang isang tunay na prinsesa. Kapansin-pansin ang nagniningning na balat nito sa kinis. Halos lahat ng mga dalagang naroroon ay nakaramdam ng inggit sa taglay niyang kagandahan. Bago hipan ni Brittany ang kandila ng kanyang cake, nagsalita muna siya. “Tierra Nueva will be my permanent hom