Kinabukasan, pumasok na si Analyn. Agad siyang sinalubong ni Michelle.
“Congrats, Analyn!” pagbati ni Michelle habang mahigpit na yakap ang kaibigan.
“Michelle! Ano ka ba? Nakatingin silang lahat sa atin,” patungkol ni Analyn sa mga kasamahan nila.
“Hayaan mo silang tumingin,” at saka binitiwan ni Michelle si Analyn, “huwag kang magpa-apekto. Ikaw na ang manager dito, subukan lang nila na gawin nila sa iyo iyong ginagawa nila sa iyo dati. Pwede mo na silang alisin sa trabaho nila.”
Nang may biglang dumaan sa likuran nila na dating malapit kay Fatima.
“Tingnan natin kung tatagal ka sa posisyon na ‘yan.”
Pinapanood ni Justine ang raw video ng shooting nang nagmamadaling pumasok ang handler niya at may ibinulong sa kanya. Agad na nanlaki ang mga mata ni Justine.“Talaga?” Tumango ang handler.“Oo. Nandiyan na sa parking.”Biglang nagningning ang mga mata ni Justine, kasabay ng malapad na pagngiti. Agad niyang hinanap ang make-up artist niya. “Mai-mai, re-touch mo make-up ko. Bilis!”Agad na sumunod ang tinawag. Pagkatapos ng ilang sandali ay pinahinto na siya ni Justine.“Okay na, okay na.” Pagkatapos ay mabilis ng tumayo si Justine mula sa kinauupuan at saka mabilis na sinulyapan ang mukha sa salaming nasa harapan niya. “Sa tingin mo, okay lang ba?” tanong ni Justine sa handler na nasa tabi niya.“Oo naman, girl! Magandang pagkakataon ito,” sagot nito na halatang hindi maitago ang excitement.Malapad na ngumiti uli si Justine. “Okay ba itsura ko?” tanong uli ni Justine sa handler. “Oo, girl! Gora na!” Pagkasabi ng handler nun ay excited na tinakbo na ni Justine ang papunta sa p
Pilit na inalis ni Anthony ang kamay ni Justine na nakahawak sa braso niya. “Ang assistant at ang driver ko na ang magdadala sa iyo sa ospital.”Namilog ang mga mata ni Justine, sabay napamaang. “P-Pero, Sir Anthony–”“That injury will not even leave a scar,” putol ni Anthony sa sasabihin pa ni Justine. “Sir Anthony…”“Watch your mouth. Ayokong may makalabas na balita na hindi ko magugustuhan. Don’t you dare,” sabi pa ni Anthony sa natatarantang dalaga.Pagkatapos ay tumalikod na siya at bumalik sa lugar ng pinangyarihan. “Tara na, Miss Justine. Kailangan mo ng matingnan sa ospital,” sabi ni Vivian pagka-alis ng amo niya. HAWAK ni Analyn ang kahuli-hulihang paper cup na niligpit niya. Pakiramdam niya ay siya na lang ang taong naiwan doon. Nagtataka rin siya kung bakit hindi pa rin bumabalik si Michelle. Pagharap niya ay nagulat siya ng makita ang mukha ni Anthony. Ngumisi si Analyn sa binata. “Wow. Ang bilis mo namang nakabalik galing sa ospital,” sarkastikong komento ni Analy
“Dito ka na maupo sa kabisera, ‘Lo,” sabi ni Anthony kay Greg.“Oh? Eh, ikaw ang may-ari ng bahay. Bisita lang ako rito kaya ikaw dapat ang maupo riyan.”“No, ‘Lo. Kahit bahay ko ‘to, ikaw pa rin ang head of the family. Kaya, dito ka maupo,” sagot ni Anthony at saka iginiya ang lolo niya sa pag-upo sa kabisera.Naupo naman si Greg. Mauupo sana si Analyn sa katapat na upuan ni Anthony nang pigilan siya ni Greg.“Analyn, doon ka maupo sa tabi ng asawa mo.”Tipid na ngumiti si Analyn sa matanda at saka lumipat sa katabing upuan ni Anthony.Habang naglalakad si Analyn papunta sa tabi ni Anthony, hindi mapigilan nni Greg na hindi sundan ng tingin ang dalaga. Wala na siyang maipipintas pa sa napangasawa ng apo. Mabait itong bata, ramdam niya. Hindi importante sa kanya kung isa mang ulila si Analyn at malabo ang nakaraan. Ang importante, may maganda itong pag-uugali.
Nasa sala si Analyn, nakaharap siya sa laptop niya. Balak niya sanang gumawa ng design, pero kanina pa siya nakatitig pero walang pumapasok na design sa isip niya. Hanggang sa namalayan niya na tumutulo na ang mga luha niya.Agad niyang pinunasan ang basang mga pisngi. Pilit niyang ipinokus ang isip na makagawa ng disenyo, para makalimutan niya ang sama ng loob na nasa dibdib niya ngayon. Pero tila may sariling isip ang mga luha niya dahil ayaw nilang magpa-awat.Nang sa wakas ay huminto na ang pagtulo ng mga luha ni Analyn, bitbit ang laptop, umakyat na siya sa itaas para matulog. Ang balak niya ay doon matulog sa dating kuwarto niya. Pero nagulat siya ng lumabas mula roon sa kuwarto si Greg.“Apo, bakit?”Pinilit ngumiti ni Analyn. “Ah, ma
Hindi alam ni Analyn kung magagalit kay Anthony o ano. May kumot na nakalagay sa ibabaw ng katawan niya. Nakasuksok pa rin ang susi sa susian at nakabukas ang aircon. Pero alam naman niya na may trabaho siya, kaya nainis pa rin siya kay Anthony.Inalis ni Analyn ang kumot sa ibabaw ng katawan at saka tiniklop iyon at inilagay sa likurang upuan. Pinatay niya ang makina at kinuha ang susi, at saka lumabas na ng sasakyan. Ano pa ang mukhang ihaharap niya sa mga tao niya? Sobrang late na siya sa trabaho.Samantala, sa conference room sa palapag ng opisina ni Anthony, may nangyayaring meeting. Pero kapansin-pansin sa lahat ng naroroon na tila wala sa meeting ang isip ng presidente ng DLM.Kanina pa nasa laptop nito ang atensyon niya at wala sa mga nagre-report. Manaka-naka pa itong napapangiti sa screen ng la
Tumunog ang telepono ni Anthony. Agad niyang binasa ang mensaheng naroon. “The celebration of Del Mundo acquisition will be in three days. Be ready,” sabi ni Anthony ng hindi nag-aangat ng mukha mula sa binabasang mensahe sa telepono niya.Nagtaka si Analyn. Akala niya ay iyon ang pinuntahan ngayon ni Anthony at Vivian. Akala niya ay nagbago na ang isip ng binata na si Vivian na lang ang isama sa halip na siya. “Seryoso ka bang makita ako ng mga tao in public?”Saka lang nag-angat ng tingin si Anthony. “Ang mga taong attend doon ay mga ka-alyado ko, so wala sa kanilang magliligwak ng impormasyon.”Sa isip ni Analyn, wala naman siyang magagawa. Pero naisipan niyang asarin ang binata. “Wala sa usapan natin ang mga pagpunta ko sa mga ganyang okasyon. Kung gusto mo ako talagang isama, sa palagay ko, kailangan mong magdagdag ng bayad sa akin kada event na isasama mo ako.”“Huwag mo namang ipahalata na mukha kang pera.”Nainis si Analyn sa salita ni Anthony. “Ganun ba? So, bakit kaya
Terminated? Pag-uulit ni Analyn ng salita sa isip niya. Totoo ba? Kaya talagang gawin ni Anthony na i-terminate ang kontrata ni Justine sa DLM?Binitiwan ni Anthony ang ulo ni Analyn kaya tumuwid ng tayo ang dalaga. Saka naman lumabas ng sasakyan si Anthony. Inalalayan niya ito at saka iginiya papunta sa kabilang panig ng sasakyan.“Uwi na tayo. Uuwi na si Lolo Greg ngayon sa bahay niya.”Nagpagiya na lang muna si Analyn. Nalilito siya sa sinabi ni Anthony. Meron ba talagang isang negosyante na magpapa-terminate ng pagkakakitaang kontrata para lang sa kanya?Namalayan na lang ni Analyn na nakarating na pala sila sa bahay ni Anthony. Ganunpaman, litong-l
Kinaumagahan, maaga pa lang ay wala na si Analyn sa bahay ni Anthony. Ipinadala siya ni Anthony sa isang skin clinic. Halos kalahating araw ang ginugol doon ni Analyn para lang mapaganda ang balat niya.Pagkakain ng tanghalian ay inayusan na siya, tapos ay binihisan na siya ng pinakasikat na coutorier sa buong Tierra Nueva.“You are really a beauty…” namamanghang sabi ng gumawa ng damit ni Analyn habang pinagmamasdan siya.“Ay! Isa lang po akong ordinaryong nilalang dito sa Tierra Nueva,” nahihiyang sagot ni Analyn.“Girl… hindi mo na dapat sinasabi ‘yan. Oo. Isa ka lang ordinaryong nilalang noon. Pero hindi na ngayon. Always remember that.”
Matamang tiningnan ni Analyn si Elle, habang iniisip niya ang isasagot sa tanong nito.“Alam mo, I should hate you. I must hate you. But sad to say… I do not hate you all. Sa totoo lang,” sa wakas ay sagot ni Analyn.Nagsalubong ang mga kilay ni Elle, naguguyluhan sa isinagot ni Ansalyn. “Bakit hindi?”“Oo nga at isa kang spoiled-brat, parang prinsesamaka-asta, minsan mayabang at unreasonable… pero mabait ka naman,”Ikiniling ni Elle ang ulo niya. “Paano mo nasabi?”“Kasi hindi ka mapupunta sa ospital kung hindi ka naglakas-loob na iligtas ako nung nakaraan. Maganda ka pero kadalasan, hindi ka nag-iisip. Ano bang pwedeng itawag dun? Brainless beauty?” Pagkatapos ay bahagyang natawa si Analyn sa naisip niyang salita. Umirap naman si Elle sa kanya. Hindi niya alam kung pinupuri ba siya ni Analyn o inaalipusta siya. “Ikaw ang brainless beauty! Excuse me lang…” Pagkatapos ay sumandok na si Elle ng pagkain mula sa plato ng pagkain na ibinigay sa kanya ni Analyn. Sunod-sunod ang ginawa
“Sa tingin mo, bakit nga ba?” Nauubos na ang pasensiya ni Analyn sa babae. Unang una, pinuntahan niya ito para komprontahin sa pagnanakaw nito sa disenyo niya.“Alam mo, Analyn… wala akong panahong makipaglaro ng guessing game sa ‘yo. Sabihin mo na ang gusto mong sabihin.”Matamang tinitigan ni Analyn si Elle. Ganun dun ito. Direkta itong nakatingin sa mga mata ni Analyn na parang wala itong ginawang masama sa kanya.Nalilito si Elle sa ikinikilos ni Analyn. Idagdag pa na may kasalukuyan siyang pinagdadaanan.“Ano ba, Analyn? Nagpunta ka ba rito para pagtawanan ako?”Humugot ng malalim na hininga si Analyn. Bakit parang pakiramdam niya ay may hindi tama sa mga
Apat na araw na ang lumipas pero wala pa ring balita si Analyn mula kay Edward. Minabuti niyang pumasok na rin sa trabaho. Binabayaran pa rin naman siya ng kumpanya kahit ilang araw na siyang hindi pumapasok. Ayaw niyang maging issue na naman sa kanila ni Anthony ang bagay na iyon. Pagkarating ni Analyn sa Design department, agad siyang nagpa-meeting dahil matagal siyang nawala. Nasa kalahatian sila ng diskusyon ng may tumawag sa telepono niya. Nakita niya na Unknown Number ang tumatawag kaya binalewala lang ni Analyn iyon. Ipinagpatuloy na niya ang pagsasalita. Pero hindi nagtagal ay muling tumunog ang telepono niya at ang kaparehong numero pa rin ang tumatawag. “Bakit hindi mo muna sagutin, Mam? Baka importante,” suhestiyon ng staff niya na malapit sa kinauupuan ni Analyn. “Excuse me.” “Hello?” kunot-noong tanong ni Analyn sa tumatawag. [“Is this Ms. Analyn Ferrer?”]“Speaking.”[“Hello, Ms. Analyn. I hope that you are having a good day. I am Renz from the Philippine Designer
Ilang minuto na sila nagbibiyahe pero hindi sila nag-uusap. Nang malapit na sila sa destinasyong lugar, nagsalita na si Jan.“Analyn, okay ka na ba pagkatapos n’yong mag-bonding ni Elisa? Sabihan mo lang ako kapag kailangan mo pa ng karamay. Alam ko, very short lang ang naging bakasyon dito ni Elisa. Pero ako, any time, pwede ako magpaalam sa ospital.”Humugot ng malalim na hininga si Analyn. Ayaw man niyang sabihin kay Jan ang mga nabuong salita sa isip niya, pero sa tingin niya ay dapat na niyang tapatin ang binata. Magiging unfair siya sa binata kung hindi pa niya sasabihin ang totoo. “Doc Jan, thank you for trying your best to help me. Pero hindi maso-solve ng ganun-ganun lang ang mga problema ko. Hindi ang pag-aliw lang sa akin ang makakatapos sa mga problema ko.”Hindi sumagot si Jan. Tahimik lang siyang nag-drive. “Doc Jan, huwag na ako. Iyong mga taong nagmamahal sa akin, hindi nagiging maganda ang buhay. Kaya, Doc Jan–”“Naalala mo pa ba nung una tayong nagkakilala?” tanon
“Doc Jan.”[“Analyn, let’s have dinner. Pumunta ka sa JB Building along C Circle. There is a revolving restaurant at the top floor. Nagpa-reserve na ko and I am on my way there. I don’t take no as an answer.”]Walang nagawa si Analyn kung hindi ang magpunta. Inasikaso siya kanina ni Jan sa ospital, at maliit na bagay lang ang sabayan niya itong kumain ng hapunan.Mabuti na lang din at malapit lang sa hotel na kinaroroonan niya ang nasabing lugar. Nagdesisyon si Analyn na lakarin na lang ang papunta sa sinabing building ni Jan. Na-enjoy niya ang paghampas ng hangin sa kanyang mukha habang naglalakad siya.Nang ihatid si Analyn ng staff sa mesang naka-reserba kayJan, napahinto si Analyn bago pa makarating sa mesang okupado ng binata.&nbs
Nagising si Analyn sa amoy ng disinfectant. Saka lang niya naalala na nasa ospital nga pala siya. Mabigat ang katawan na bumangon mula sa sofa si Analyn at saka naglakad papunta sa kama ng Papa niya. Hinila niya ang isang upuan at saka soya naupo sa tabi nito.“Papa… hindi masaya ang pakiramdam ko.” Tila isang batang nagsusumbong na sabi ni Analyn sa ama-amahan.Peto ang tanging sagot na narinig niya ay tunog. ng mga aparato. Masyado pang maaga kaya hindi pa dumadating si Jan. Hindi pa oras ng shift nito. Pero siyempre ang mga nurse, beinte kuwatro oras ang shift nila. Kaya ng may pumasok na nurse sa kuwarto ay nagulat pa ito. “Ang aga mo, Mam!”Tipid na ngiti lang ang isinagot ni Analyn dito. Pagkaraan ng ilang oras, saka lang dumating si Jan. Agad niyang nakita ang itsura ni Analyn at nakutuban niyang may problema. “Analyn, ano’ng nangyari sa ‘yo?”Nagmadali siyang lumapit sa dalaga at saka hinipo ang noo nito, pero okay naman ang temperatura niya.“Analyn?” ungkat ni Jan sa ba
Pinigil ni Analyn na tumulo ang mga luha niya na kanina pa nagbabadya. Huminga siya ng malalim para paluwagin ang dibdib niya. Pakiramdam niya ay hindi na siya makahinga. Aktong lalabas na ng sasakyan si Anthony, kaya agad na nagsalita si Analyn dito.“Ayusin na natin ang hiwalayan natin.”Huminto si Anthony sa gagawing pagbaba. Sinagot niya si Analyn ng hindi lumilingon dito. “Bahala ka. Kung gusto mong ihinto ang gamutan at bayad sa ospital ng Papa mo, gawin mo.”Pagkasabi nun ay agad na lumabas na si Anthony sa sasakyan at saka pabalibag na isinara ang pintuan. Naiwan sa sasakyan si Analyn na naguguluhan. Hindi nagtagal, sumakay sa driver’s seat si Karl. “Nakipagpalit siya ng sasakyan. Iuwi na raw kita,” sabi ng lalaki habang pinapaandar na ang sasakyan.“Ayokong umuwi.”Napahinto si Karl sa pag-atras sa sasakyan. Sa halip ay nilingon niya si Analyn. “Alam ko hindi tayo close. At sandali pa lang tayong nagkakasama. Pero sa unang pagkakataon, ngayon pa lang ako magbibigay ng pay
Muli silang naglabanan ng tingin. “Bakit ka ba ganyan? Ano ba’ng problema mo? Naayos ko naman na iyong issue mo sa contest, ah? Everything has been settled.”Dahil sa muling pagkaka-alala sa topic na iyon, muling bumalik ang lungkot na naramdaman ni Analyn ilang araw na ang nakalipas. Ang kakaibang lungkot na iyon.“Sa tingin mo, pagagalitan kaya ako ng Papa ko dahil nagdesisyon akong mag-isa na magpakasal sa iyo kapalit ng pambayad sa ospital niya pero malungkot naman ako sa buhay ko ngayon?” Pakiramdam ni Anthony ay para siyang sinuntok sa mga binitiwang salita ni Analyn. Masakit para sa kanya na malungkot pala ito sa piling niya. Pero sabi nga ni Analyn, Presidente siya ng isang grupo ng mga kumpanya. Hindi siya pwedeng magbaba ng lebel. “Malinaw naman ang sinabi ko sa iyo noon. Contractual lang ang relasyon natin. Tinulungan mo ako kay Lolo Greg. Tinulungan din naman kita sa pagpapagamot ng Papa mo. Fair deal, di ba? Ano pang ikinagagalit mo ngayon? Tumupad naman ako sa usapan
Pinilit ni Analyn na kalmahin ang sarili niya. Nagpakahinahon siya. Ayaw niyang ipakita sa mga taong kaharap na apektado siya. Sa totoo lang, kanina pa kumakabog ang dibdib ni Analyn. Pilit niyang nilalabanan ang halo-halong emosyon na nararamdaman niya ngayon. Gusto niyang sapakin si Anthony. Gusto niyang sampalin ang babaeng nasa tabi niya. Sa halip ay ngumisi si Analyn sa babae. Kinontrol niya ang emosyon niya at saka naglakad palapit sa dalawa. Inayos niya ang manipis na tirante ng damit ng babae na nakalaylay sa balikat nito. “Girl, nasaan ang delikadesa mo? Hindi dapat ginagawa ang ganyang bagay sa lugar na pwedeng may makakita sa ‘yo.” Pagkatapos ay hinila naman ni Analyn ang laylayan ng damit ng babae. “Hindi ko alam kung tanga ka lang, o sadyang lib*g na lib*g ka na. Alin sa dalawa?” Nakatitig lang sa kanya ang babae, aninaw ang pagkalito sa mukha niya.“So, makakalabas ka ba? O kailangan pa kitang samahang–” Hindi pa tapos ni Analyn ang sinasabi niya ng tumakbo na pal