Kabanata 9
Date
Bitbit ang skateboard ng patakbo akong pumapanhik sa loob ng bahay. Masyado nang masakit sa balat ang sikat ng araw. Mahigit tatlong oras na ring nakabilad ang katawan sa arawan.
Pasipol-sipol pa ako, nabitin lamang sa ere ang paglalapag ng skateboard sa gilid ng pinto. Mabilis na nailipat ang tingin ng mapagsino ang tumikhim.
My eyes met Kuya Javier's. Inoobserbahan ang bawat galaw na gagawin. Naaamoy ko ang sariling pawis, nangangasim na rin. Ipinagkibit ko iyon ng balikat, mga kapatid ko lang naman ang nasa bahay, maliban sa kanila, wala namang makakaamoy, sa amoy araw na katawan.
"What took you so long?" Pambungad ni Kuya. "Anong oras na?"
Kabanata 10TouchMabilisan akong naligo, not even minding kung ang lahat ba ng libag na nakadikit sa katawan ay natanggal. Hindi ito umabot ng dalawampung minuto sa pag-iisip ko kay Matthias. Sa mga kapatid ko siya iniwanan. Bago umakyat nalingunan ko silang nag-uusap ni Kuya Leo. Tingin ko magkakasundo ang dalawa. Kunsabagay, parehong business minded. Seryosong-seryoso ang dalawa ng iwanan ko sila.Patakbo kong tinahak ang hagdan. Hinihingal ako nang makarating sa sariling silid.I chuckled, at parang baliw na kinausap ang sarili.."Relax Renz, Si Matthias lang yan, " Nginisihan ko ang sariling repleksiyon ng matapat sa salamin. Dismayado ako sa nakita. Napahilamos ako sa mukha..What the hell?!"Hinarap ko si Matthias ng ganito ang hitsura?" Umiling-iling pa ako.Sa totoo lang pagod na pagod ang katawan ko. Ang hirap ng bagong tricks na itinuro ni Austin. Kamuntik pa akong napilayan. Mab
Kabanata 11DealTahimik ang buong biyahe. Minsan napapatanaw na lang sa labas ng bintana may mapagbalingan lang.. Dahil rush hour naipit kami sa gitna ng traffic. Napasipol ako ng hindi na kinaya ang pagkakabagot. Naisipan kong kuhanin ang telepono sa bulsa ng tokong short na suot. Ngunit nahinto din naman kaagad ang binabalak ng sandaling umusad ang sasakyan.I glanced at Matthias, watching him maneuver the car was like watching an interesting scene in a famous love story movie. Bawat galaw ng kamay niya ay lihim kong sinusundan ng tingin, his veins were saying 'hi' to me whenever he moved his hand on the steering wheel. Bawat kambyo, bawat tapak ng preno. Para akong tangang napapasunod sa mga galaw niya!Normal lang naman siguro 'to?...Yata?Hindi pa naman ako nagugutom. Pero kasi... baka si Matthias nagugutom na? Ilang oras na rin kasi kaming nasa bi
Kabanata 12HappyTulala ako habang tahimik na pinagmamasdan ang ilang sasakyang umaalis sa parking lot. Kung may umaalis man, may panibago namang dumadating at pumaparada. I need some air. Kaya naman ng nagyaya si Matthias na bumalik sa kanyang sasakyan hindi na ako nagdalawang isip na tanggihan ang kanyang alok.Pagkatapos naming mananghalian pinili niya ang bumalik sa nakaparadang sasakyan. Kanina, habang kumakain tahimik lang din siyang nagmamasid sa akin. Habang sunod-sunod naman ang subo ko sa hamburger na kinakain. Nakatatlong hamburger ako, dalawang fries, dalawang iced tea, at pahabol pang umorder ng spaghetti. Samantalang fries lang sa kay Matthias. Paisa-isa ang subo. Ang pino pa ng galaw dinaig ko sa bilis. Napaka pormal kumilos. Nabusog kaya siya sa french fries niya?Ang awkward sa totoo lang. Kasi kapag kumakain ako sunod-sunod talaga ang subo ko. Hindi kaya magbago na ang isipan nito?Na turn-off sa paraan ng pag
Kabanata 13InterrogateNakaalis na ang sasakyan ni Matthias pero tinatanaw ko pa rin ang madilim na parte ng lugar na dinadaanan ng kanyang sasakyan. Bitbit sa kamay ang limang malalaking plastic bags na naglalaman ng mga damit na nilibre niya. Kahit nangangawit na, pinagbigyan ko pa rin ang sariling tanawin ang sasakyan niya.Hindi pa dapat kami uuwi ang kaso, tinawagan na ako ni Kuya Javier. Nagtatanong kung anong oras kami uuwi. Maaga pa naman, pero dahil sa nagpapa good shot si Matthias sa mga kapatid ko umuwi na kaagad kami pagkatapos naming magkausap ni Kuya Javier sa telepono.Naramdaman ko ang biglang pag-gaang ng mga kamay.. nalingunan ko ang nakangising si Kuya Vicente.. behind him is Kuya Javier, salubong ang kilay at madilim ang mukha!"Kanina pa kasi kami nandito sa labas. Inaabangan ang pagdating mo." Hindi na ako nakipagtalo ng kuhanin niya sa mga kamay ang limang plastic bags.Nag-iwas ako ng
Kabanata 14SummerTulala akong tumitig sa kisame ng silid. Tinatamad pa ring bumangon. Kagabi, habang nag-di-dinner kasabay ang buong pamilya hindi maalis sa akin ang pag-aalinlangan lalo pa noong seryoso akong kinausap ni Papa. Hindi niya na tinapos ang pagkain dahil ang panliligaw at panunuyo ni Matthias ang naging usapan sa hapag. Nahihiya man kay Mama, pinilit ko na lamang na sagutin ang lahat ng mga katanungan ni Papa. Papa seems very attentive lalo na kapag sinasagot ko ang kanyang mga tanong. Hindi na sumali si Kuya Javier sa usapan, ni hindi na nag-usisa pati si Kuya Vicente. Kuya Leonard was just staring at me nagtitimpi at pinag-aaralan ang bawat kilos. Ngunit hindi maitago ni Mama ang sobrang kasiyahan. Kung sa kay Papa ilang na ilang ako hindi kay Mama. Sobrang saya niya sa nalaman. Ang sabi pa niya dapat ko nang baguhin ang mga nakagawian. Katulad ng pananamit ko. She said that I should wear dresses instead of tee- shirt,
Kabanata 15DeserveI am fuming mad not to anyone but for myself. Parang nagbubungkal ng sariling hukay. Isasantabi ang totoong nararamdaman dahil takot na masaktan. Is this selfishness? If it is, then I'd rather hurt myself than to give him false hope. Aaminin ko naduduwag ako. This is my first relationship if ever na maging kami pagkatapos iiwanan lang ako, at paghihintayin sa loob ng apat na taon?No.Hindi ako mapapalagay sa kaalamang nasa malayo siya. Iniisip niya ang pag-aaral ko? Tingin niya makakapag-aral ako ng maayos habang iniisip ko siya araw-araw? Or maybe this acts define me being an immature..Am I mature enough in a serious relationship?Dinagdagan ko ang tapang sa boses. Handang-handa para maituwid ng malinis ang kasinungalingang hinahabi."Now ask me kung saan ako nanggaling?" Kunwari gigil na gigil. But damn me! Because when I saw his cold stare gusto ko na lang matunaw
Kabanata 16LastAustin and I were became closer sa mga nalalabing araw ng summer. Hindi ko sinasagot ang mga mensahe at tawag ni Antonio dahil may iniiwasan. Sa bahay naman ramdam ko ang panlalamig ng dalawang kapatid maliban kay kuya Javier.Katatapos lang ng final interview sa university na binalak na pasukan. Business Management ang kursong napili. Habang Mechanical Engineering naman ang kay Austin.I sipped my orange juice uhaw na uhaw ako at dahil tinablan ng kaba sa naging interview mas lalo pang nauhaw. Hindi lang kasi simpleng interview ang naganap idagdag pang strikto ang nakatalaga. The faculty were too strict na kahit ang pananamit ay kailangan pang pormal. Well.. I'm not wearing a dress that's too lady like and it wasn't me.. I'm wearing a white long-sleeves, black slacks and a black shoes, and it's not what you think it is.. let me remind you people I'm wearing a black closed flat shoes and not a stilett
Kabanata 17LieHindi naman kaagad umalis si Naureen ng araw na iyon. Kahit hindi na bumalik si Kuya sa hapag pinakiusapan siya ni Mama na manatili. Kaming tatlo na lamang ang naiwan sa kusina. Naureen was still crying habang nagpapaliwanag pa rin. Sa makalawa na ang kanyang alis. Mama didn't say negative comments about her attraction to Kuya Vicente."Bata ka pa.. marami ka pang makikilala. Malay mo pagkarating mo roon may manligaw kaagad sayo.. at sa bagong kakilala mo maibaling ang pagmamahal mo sa kay Vicente.. "Umiling kaagad si Naureen.. hilam pa rin ng luha ang mga mata."I don't think so Madam. Sobrang mahal ko po talaga si Vince..""You're calling him Vince?" Umangat ang kilay ni Mama. I'm her replica but we're so different in actions and in words."Yes Madam. Hindi naman po siya umaangal. Nagagalit lang sa tuwing si
EpilogueMineI stared blankly at my laptop staring at it like, it was the most terrific view I've ever seen! I've been staring at it for the past two.. three hours... I guess?Damn it! I can't concentrate!Now I'm trapped! I'm still thinking about the kiss! Our kissed!It's too early to do the move but can't help it. Watching her angelic face while biting her pinkish lips..God damn it! It's a torture!Para akong nagbibinatang handang ipagmayabang ang naging karanasan sa babaeng hinahangaan.Kissing someone isn't a big deal for me.. I can kiss whoever I want too.. bedded women in different places.. say, in a club's restroom, in my car, in my office. I even fuck my Dad's secretary, women begs for me.. but not this spicific girl who wore ripped jeans, a baseball cap, converse shoes, a dogtag and a tee-shi
Kabanata 24PunishmentHe said 'No', my sub-conscience reminds me again. I'm expecting him to answer me that fucking two letters but he didn't just broke my heart.. he shattered it like million pieces..Will I beg now? Muling hahayaan ang sariling magmakaawa? At kung magmakaawa na at parehong sagot pa rin ang makuha tatanggapin ko ba? How will I cope it?Pikit ang mga mata at kagat na rin ang ibabang labi ng hayaan kong mahulog sa makintab na sahig ang singsing na hawak. Dahil ba sa kasimplehan ng singsing kaya inayawan niya ang aking alok? Nagmamadali na akong makapili kaya kahit na hindi sigurado kung kakasya ba ito kay Matthias nakumbinsi na rin ako ng babaeng staff.. bukod kasi sa kasimplehan ng singsing malaki rin ang sukat nito. No diamonds at all simpleng singsing lang ito.Dahan-dahan akong tumayo.. nangangatog ang tuhod, namamanhid ang
Kabanata 23NoAlas-singko na ako ng umaga nakarating sa bahay. Nagtataka akong pinagbuksan ni Nanay Celia ng tarangkahan but, instead of interrogating me pinagtimpla niya na lang ako ng kape.. Malayo ang iniisip sa hapag. Punong-puno ng katanungan ang mga mata ng matanda pero hindi talaga nag-usisa. Maya't-maya lamang ang sulyap habang patuloy na inaabala ang sarili sa mga gagawin sa pagsisimula ng panibagong araw. Ng maubos ko na ang kape na umabot ng isang oras nagpaalam na kaagad ako kay Nanay Celia. Sinusundan pa rin ng nagtatakang tingin.Ng masigurong hindi na ako abot ng tanaw ni Nanay Celia paika-ika akong pumanhik ng hagdan. The pain is getting worse mas lalo din yatang humapdi ang gitnang bahagi.. Halos takbuhin ko na rin ang kama ng matapat sa silid.. Patihaya akong humiga. Tanaw ang puting kisame. Nakaramdam ng labis na ginhawa. Tang-ina, pagod na pagod ako samantalang 'di ko man
Kabanata 22LoveMarahan kong naipikit ang mga mata ng hawakan niya pati ang aking panga. Nahihirapan sa posisiyon dahil maliit ako at sobrang tangkad naman niya. His more than six feet tall while I'm just five-feet and four inches tall. He crouched more para lang mas mahalikan niya ako.Ang katahimikan ng paligid ay nakakapagbigay ng pangingilabot hindi dahil sa natatakot kundi,ang marinig ang bawat singhap ni Matthias ay nagdudulot ng pananayo ng balahibo sa bawat parte ng aking katawan.Napakagat ako sa ibabang labi ng gumapang ang kanyang kamay sa aking baywang.. humahaplos.. I swallowed hard as I feel his large hand on my butt now.. bawat madaanan ng kanyang mga kamay ay may binubuhay.. I can't help it.. kaya naman hindi ko na napigilan ang mapaungol dahilan para mapagtagumpayan ang panghihimasok ng kanyang ekspertong dila sa panggagalugad ng aking bibig..
Kabanata 21SayangTuluyang bumagsak ang malakas na ulan. Pareho kaming walang imik ni Matthias. Kanina pa siya walang kibo, his grumpy face didn't changed at all, mas lalo lang lumala ng maipit sa gitna ng traffic. Tila slow motion ang galaw ng bawat sasakyang nakahinto. Ako man, nahihilo na kakasunod sa wiper ng kanyang sasakyan. Nanlalabo na rin pati ang harapan nito dahilan para mas lalong maburyo. Wala akong halos matanaw maliban na lang sa pabalik-balik na galaw ng wiper ng kanyang sasakyan!Bahagya akong gumalaw... naiilang. What if malaman ng kanyang fiancee na magkasama kami? As in kaming dalawa lang sa loob ng kanyang sasakyan? Will her fiancee freaked out? O baka naman malaki lang talaga ang tiwala nito kay Matthias para pagbigyan ang ganitong pangyayari.."Where's your fiancee?" I said after clearing my throat.He never answered my question. Nagpat
Kabanata 20RidePagod kong ipinikit ang mga mata. Tahimik na pinakikiramdaman ang kahabaan ng malawak na pasilyo. Sa sobrang pagod, halos makatulog na sa pagkakasandal ng likod sa tabi ng pintuan ng utility room. Hindi alintana ang malamig na sementong kinasasalampakan. Tatlong araw pa lang sa pagtatatrabaho bilang utility, parang magkakalasog-lasog na ang mga buto sa lawak ng palapag na ito! Anim na buwan, anim na buwan lang at mag re-resign na ako. Hindi naman sa hindi ko kaya ang mabibigat na trabaho ang akin lang, maranasan ko, kung gaano kahirap ang pagtatrabaho sa mababang posisyon. That's the real reason why I insisted this position.. Pagsisikapan ko ang isang posisyon gaano man ito kababa o kung gaano man ito katayog.Basang-basa ng pawis ang damit ko. Bago naupo, nakapagbihis na, at dahil pagod nawalan na ng ganang bumaba para mag-lunch. May dalawang oras kaming break. Kapag ka lunch break isang oras ang nagagamit, at tuwing m
Kabanata 19FianceeDahil gulantang, nanatili akong nakatayo sa kanyang harapan. Pilit pinapaniwala ang sariling ibang tao ang natutunghayan. From his beautiful face, I diverted my gazed to his table upang makasiguro. Naniningkit ang mga mata ng hagilapin ang naka-engraved na pangalan sa kanyang lamesa.Chief Executive Officer :Matthias Craig San Diego.Matthias Craig San Diego?!Totoo ba talaga ito?Halos mabingi na sa naghaharing katahimikan. I am not ready for this! But I will face him no matter what his reaction will be! Despite of my trembling knees, numbness of tongue, and a frozen mind.Pilit kong kinokolekta ang natibag na pundasyon. Pilit ko ring itinatago ang panginginig ng mga kamay. Nanginginig hindi dahil sa dulot ng malamig na air con, kundi, naginginig dulot ng paghaharap namin n
Kabanata 18CEOTunog ng alarm clock ang nagpagising sa akin. Imbes na bumangon nagtakip pa ng kumot sa mukha. Ngunit kahit anong pilit na makatulog ulit hindi na ako pinagbigyan ng mga mata. I open my eyes and sighed. Tinanggal na rin ang makapal na kumot na nakabalot sa buong katawan. Bumuntong-hininga ulit ako. Inilibot ko ang paningin sa tahimik na silid.Whenever I'm all alone, pakiramdam ko ako pa rin ang may saping si Florencia.. ang katahimikan ng paligid ang siyang nagpapabalik tanaw sa akin sa nakaraan. But... it's been years, ang mga alaala ng kahapon ay patuloy pa ring humahalo sa kasalukuyan.Kuya Vicente is now happily married with Naureen.. they are really happy together. Totoong nabuntis na ni Kuya. Hindi ko alam kung paano sila muling nagkatagpo. Siguro noong mga panahong nag-abroad si Kuya. He was a lawyer now. Magaling sa kanyang propesiyon. Maraming kliyent
Kabanata 17LieHindi naman kaagad umalis si Naureen ng araw na iyon. Kahit hindi na bumalik si Kuya sa hapag pinakiusapan siya ni Mama na manatili. Kaming tatlo na lamang ang naiwan sa kusina. Naureen was still crying habang nagpapaliwanag pa rin. Sa makalawa na ang kanyang alis. Mama didn't say negative comments about her attraction to Kuya Vicente."Bata ka pa.. marami ka pang makikilala. Malay mo pagkarating mo roon may manligaw kaagad sayo.. at sa bagong kakilala mo maibaling ang pagmamahal mo sa kay Vicente.. "Umiling kaagad si Naureen.. hilam pa rin ng luha ang mga mata."I don't think so Madam. Sobrang mahal ko po talaga si Vince..""You're calling him Vince?" Umangat ang kilay ni Mama. I'm her replica but we're so different in actions and in words."Yes Madam. Hindi naman po siya umaangal. Nagagalit lang sa tuwing si