Erica
Hanggang ngayon, ayaw paring mag sink in sa aking isipan ang mga nangyari kanina sa opisina ni Ms. Torres. Paano niya nagawang mag desisyon ng para sa sarili ko? Bakit hindi muna nito itinanong sa akin kung magugustuhan ko ba ang pinaplano niya o hindi?Daig pa nito ang mga magulang ko na basta na lamang ako ipagkakatiwala o ibibigay sa taong hindi ko naman kakilala o ka anu-ano. Oo, mabait si Liam at mukhang mapag kakatiwalaan. At nakikita ko iyon mula sa mata at mukha niya, gwapo, mabango, matipuno at higit sa lahat...yummy?
Napa iling ako ng aking ulo nang biglang sumagi iyon sa aking isipan.
Pero kahit na gaano pa siya ka perpektong lalaki, hindi parin okay ang ginawa ni Pearl. Lalo na ngayon na kasama ko na si Liam sa loob ng kanyang kotse habang tinatahak ang daan papunta sa first date namin. Pagkatapos kasi ng aming trabaho, hindi ko inaasahan na muling makikita ito habang naghihintay sa akin sa labas ng gusali ng ko
EricaNapa hinga ako ng malalim dahil kanina ko pa ipinikit ang dalawang mga mata ko pero hindi parin ako dinadalaw ng antok. Gising na gising parin ang aking diwa, lalo at nasa kabilang dulo lamang ng aking kama ang babaeng hindi ko inaasahan sa tanang buhau ko na matutulog sa tabi ko.Magmula ng pumasok kami kanina, hindi ko na ito kinikibo. Kahit noong sandaling naglinis ako ng aking katawan, pinilit ko ang aking sarili na doon na lamang mismo magsuot ng damit dahil ayokong lumabas mula sa loob ng banyo ng naka half naked sa harap niya.Isa pa, ilang beses ko bang kailangan sabihin sa inyo na kapag nasa harapan ko siya, nakakalimutan ko kung sino ako dahil sa masyadong malakas na pagkabog ng dibdib ko? Argh! This is so frustrating! Naks! English.Naririnig ko rin ang bawat mahinang paghinga nito, kahit naka talikod ako at mayroong dalawang unan sa pagitan namin, hindi ko parin mapigilan ang hindi makaramdam ng kili
EricaNandito kami ngayon sa isang University, inimbitahan kasi si Ms. Torres bilang isa sa mga speaker sa nasabing convention, may mga kasamahan din ito mula sa iba't ibang kompanya na talagang kilala sa bansa. Nandito ako kasama si Francis at Vina, dahil kami ang napili nitong isama. Sa amin daw kasi siya mas panatag.Sus! Baka naman mas gusto niya lang na pahirapan kaming tatlo. Sabi ng aking isipan. Noong una ay tumanggi pa ako dahil sa totoo lang ayoko na muna siyang nakakasama ngayon, isa pa, hindi pa ako nakaka get over sa ginawa niya noong nakaraang linggo sa akin.Lalo na iyong hindi man lamang pagtakip ng katawan nito sa harap ko. Ghad! Paulit-ulit iyong bumabalik sa aking isipan, hanggang ngayon. Palaging sumisingit ang hubad na imahe nito sa aking isipan, maging sa pagtulog at napaginip ko, sinusunda
Pearl I woke up early and left the house immediately because my schedule for today was full. And I admit that I am very busy right now because one of the people I will meet is the future big client of T Corporation. My father didn't like me, because I was not a man who could run and grow a business. I was the reason my mother left him and chose to live abroad because he hated me so much. He hides me from everyone and repeatedly pushed me away. He never considered me his child. But even so, I still love him so much and I can't get mad at him. He's my father, isn't he? Even though he always chooses his money and wealth more than my mother and I. That's why, I do not want to disappoint him again this time, I want to show him that even if I am not the child he expects to be born, I can still fulfill the responsibility that the company has. And I hope t
EricaHuminto kami ni Pearl sa isang liblib na lugar kung saan napapalibutan ito ng mga punong kahoy. Ngunit hindi ko inaasahan na maraming tao rin pala ang nandidito ngayon na animo'y isa itong amusement park.Pagbaba namin mula sa sasakyan, mabilis at walang sabi na hinawakan ako ni Pearl sa aking braso at iginaya na papasok sa gate. Pagdating sa loob, hindi ko maitago ang malawak na ngiti na gumuhit sa aking labi habang iginagala ang aking paningin sa paligid. Kumikinang pa ang mga mata na ibinalik ko ang aking mga paningin kay Pearl na ngayon ay abala rin sa pagtingin sa paligid.Ang ganda ng mga mata niya na naniningkit at kumikinang pa kasabay sa pagkislap ng mga ilaw sa paligid.Ang daming mga kabataan, magkasintahan at buong pamilya ang nandidito ngayon, may mga food cart na nagkalat din paligid. Naglakad pa kami sa may unahan kung saan noon ko lamang napansin na n
EricaAraw ng Sabado ngayon, walang trabaho kaya maaga palang, kumilos na ako upang maraming matapos na gawain. Tinulungan ko si mama sa paglalaba ng aming mga damit at naglinis na rin ng bahay.Pasado alas dyes ng umaga kami natapos sa lahat, umakyat na akong muli sa aking kuwarto para maligo. Hindi ko alam kung ano ang susunod na aking gagawin. Sa tingin ko naman eh wala na akong kailangan pang gawin kaya napag desisyonan ko na pumunta nalang kina Vina.Habang naliligo, hindi ko mapigilan ang muling maalala ang nangyari noong nakaraang gabi, iyong date ko with Liam na nauwi na kasama si Pearl at napadpad sa isang tago ngunit romantikong lugar.Hindi ko inaasahan na sumilay ang maliit na ngiti sa gilid ng aking labi noong maalala ang mga nangyari. Lalo na noong muli akong halikan nito. Iyon ang pangatlong pagkakataon na naglapat ang aming mga labi...Ewan ko ba, hindi ko alam ku
PearlBigla na lamang naging tahimik si Erica. Hindi na rin ako nito muling tinapunan pa ng tingin at tanging sa labas ng bintana lamang naka pako ang kanyang mga mata.Why? What's wrong with her? Hindi parin ba ito komportable na kasama ako? Sa nakikita ko naman eh masaya siya kapag kasama niya ako. At hindi iyon magawang maitago ng mga mata niya. I know, she likes me too.Isa pa, hindi mangyayari ang date na ito kung hindi ko nakita ang isinulat niyang wish sa lantern noong gabi na iyon. Hindi ko man alam ang dahilan kung bakit niya nagawa 'yon, ang importante mabibigyan ako ng pagkakataon na muli siyang masolo at makasama.Napatingin akong muli sa kanya. "Can I have your phone?" Tanong ko rito.I just really want to hear her voice. Nakakainis na itong bumabalot na katahimikan sa aming dalawa."Pst." Pagtawag ko pa noong hindi parin niya ako p
EricaHindi ko alam kung ano ang ginawa ni Pearl sa akin sa buong araw. Tila ba sa isang iglap eh biglang naging magaan na ang lahat. Nawala ang naiiwang inis sa puso ko sa tuwing nandiyan siya. Para bang...para bang nabalot ang puso ko ng kakaibang feeling na hindi ko pa nararamdaman noon.Noong hinalikan ako nito kanina sa may ilog at binuhat hanggang sa inihiga sa blanket ay bumigay na ang lahat sa akin at gustong ipaubaya sa kanya ang lahat ng gusto nitong gawin sa katawan ko. Hindi ako nag protesta, hindi ako nangamba at kahit na pagpupumiglas eh hindi ko ginawa. Hanggang sa siya na mismo ang nagputol sa aming halikan at nahihiyang humingi ng tawad sa akin."Sorry, I know you are not ready yet." Pahingi nito ng tawad bago napayuko. Hindi ko naman mapigilan ang mapa kagat labi noon.Iyon kasi ang unang beses na nakita ko siyang ganoon, ang mahiya sa harapan ko at ang mamula ang kany
Pearl"Bubuksan mo ba ito o gigibain ko?" May halong pagbabanta na sabi ko sa kanya mula sa labas ng kanyang kuwarto. Agad na pinandilatan naman ako ng mga mata ng kanyang ina na nasa aking tabi lamang ngayon.Kasi naman eh! Pagkatapos niya akong iwasan buong araw at dedmahin ang mga messages ko, ngayon naman pagtataguan niya ako?Ano bang problema niya?Kahapon lang ang saya-saya lang namin, naging maayos at maganda ang takbo ng date namin na halos kulang nalang eh mauwi sa...nevermind. Ah basta! I just want to know if she is okay or what? Because she worried me all day.And also, there are so many things running through my mind right now that I want to be enlightened. Alam kong ganoon din si Erica. At kung ano man ang magiging kasagutan ng mga katanungan na iyon, tatanggapin ko iyon ng maluwag sa aking puso't isipan.Ganon naman kapag may tao kang pinahahalagahan, diba? Magsugal ka man ng magsugal at i
Erica "Nagbabasa ka ng ganyan?" Rinig ko na tanong ng isang babae na medyo may katangkaran sa kanyang kaibigan na nasa aking unahan. "Oo naman. Wala namang mali na magbasa ako ng ganitong klase ng libro, hindi ba?" Sagot naman ng isa at mukhang proud pa na ipinakita sa kaibigan ang cover ng libro na kanyang gustong bilhin. Nandito kasi ako ngayon sa National Bookstore, bibili rin sana ng mga libro na pwede kong mabasa dahil sobrang bored na ako sa pamamalagi sa bahay sa tuwing wala kaming lakad ni Pearl. Lalo na ngayon na abala siya sa kabubukas lamang nito na bagong negosyo. Halos hindi na nga kami nag-uusap eh. Pero ayos lang, naiintindihan ko naman na ginagawa lamang niya iyon para sa aming kinabukasan. Ayaw rin kasi nito na mag apply ako sa ibang kompanya ng bagong trabaho. Mas gusto niya ang mamalagi ako sa bahay at literal na maging reyna. Reyna ng katamaran. Tuyo ng aking isipan.
PearlWe traveled for about thirty minutes before we reached the Chapel where my godfather was. He greeted Erica and me warmly and hugged us. I immediately told him our purpose, something he did not object to.Agad na ipinaayos nito ang kanyang mga gamit at masayang binati na kami kaagad ni Erica. Masaya ako, at nagpapasalamat na rin dahil siya ang isa sa mga taong tinanggap ang kung sino ako. Kung baga, pangalawang ama ko na talaga ito. Hindi dahil ninong ko siya, kung hindi dahil sa kabutihang loob na ipinapakita nito sa akin.He will bless our marriage. He is the only witness for this day. The day when Erica and I will never forget.Soon, my godfather started the ceremony. Kahit walang ibang tao ang nandidito ngayon, pakiramdam ko eh pinanonood parin kami ng napakaraming mga mata. Kapwa kami kinakabahan ngunit nag uumapaw naman sa saya ang nararamdaman.Erica and I both held hands in tears of joy. Para laman
PearlNag stay pa kami ni Erica ng ilang araw sa resort. Sinulit namin ang bawat minuto at oras na magkasama, kapalit noong ilang buwan na hindi kami nagkita.Mas lalo ko pa siyang minahal sa ngayon. Mas lalo kong nakikita ang aking future na kasama siya. Every moment I was with her became more exciting.'You give me hope,The strength, the will to keep on;No one else can make me feel this way'Ang piliin na mahalin at makasama si Erica habambuhay, ay ang isa sa bagay na alam kong hindi ko pagsisisihan. At natitiyak kong, panalo na ako. Magmula pa lamang noong unang beses ko siyang makita. Magmula pa lamang noong hinayaan kong mahulog ang aking sarili sa kanya.I would not be a Pearl Torres, without an Erica Jimenez. Kung baga, kulang ang ako kung walang siya. She is like a light and I am the darkness. She is the star and I am the moon. I know nothing is perfect, but for me we are perfect for each other. I need her ev
Erica Wala ng ibang tao ang nasa paligid, kami na lamang dalawa ni Pearl ang naiwan sa pool. Solo na namin ang isa't isa. Wala na si kuyang nagtutugtog ng romantic music, wala ng mga waiter ang naghihintay na matapos kami sa pagkain. Wala na akong ibang naririnig ngayon kung hindi ang malakas na pag tibok ng aking puso, ganoon din kay Pearl dahil yakap ako nito mula sa aking likod habang kapwa kami nakababad sa tubig. Oo, nasa pool na kami ngayon kung saan punong-puno parin ito ng mga petals ng bulaklak. Sa tanang buhay ko, ngayon ko lamang ito naranasan. At lahat ng iyon ay nang dahil kay Pearl. Walang humpay ang aming kwentuhan at asaran. Iyong tipo na para bang walang awkward na namamagitan sa amin. Iyong para bang hindi kami nagmula sa hiwalayan. Muling bumalik ang sigla na aking nararamdaman noong mga panahon na nagsisimula pa lamang ang aming relasyon. Kitan
EricaIlang linggo nang muli ang nakalilipas simula noong magkausap kami ni Rachel. Simula noong huling beses kong makita si Pearl ng palihim. At sa ilang linggo na iyon, hanggang ngayon ay wala parin akong lakas ng loob na muling magpakita sa kanya, o ang harapin ito.Sa palagay ko sa aming dalawa, ako ang mas naduduwag pa ngayon. Hindi ko kasi alam kung ano ang aking magiging reaksyon kapag nasa harapan ko na itong muli. Hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin. Baka bigla na lamang akong maihi sa aking salawal dahil sa sobrang kaba ng nararamdaman. Hay, ewan ko ba!Palagi yata akong napaparanoid sa tuwing lalabas ako ng bahay. Iniisip ko kasi na baka makasalubong ko itong muli ng hindi pa ako handa. O hindi naman kaya ay bigla na lamang itong sumulpot sa aking harapan.Kaya sa halip na maiwan akong mag-isa sa bahay o sumama sa aking mga kaibigan, ay mas pinili ko na lamang ang sama
EricaLimang araw na muli ang nakalipas simula noong makita ko si Pearl sa mall. Pagkatapos noon, walang araw, minuto o oras na hindi ko siya inaabangan. Nag babakasakali na baka biglang magbago ang isip nito at kitain ako kahit na palihim.Pero habang tumatagal at lumilipas ang mga araw, ay unti-unti akong nawawalan ng pag-asa. Hindi ko rin mapigilan na isipin ba baka nga nakapag desisyon na ito ng para sa kanyang sarili. Na baka nga, simula noong una pa lamang ay naguguluhan lamang ito sa kanyang nararamdaman, at ngayon nga ay mas pinipili na nito ang buhay sa piling ng kanyang asawa na si Rachel.Sa tuwing naiisip ko ang mga iyon, hindi mawala sa aking sarili ang matinding pagsisisi. Sana talaga, ipinaglaban ko nalang siya noon. Sana hinayaan ko na lamang na magpatuloy ang meron kami, kahit na alam kong pangalawa lamang ako at isang kabit. Hindi sana umabot sa ganito. Hindi sana ako umabot na araw-araw u
Pearl"Why did you do that?!" Rachel asked me obviously pissed because of what I did."Let's go home. I'm tired already." Biglang nawala sa mood na pagyaya ko sa kanya. Ngunit nananatili parin ang imahe ng mukha ni Erica sa aking isipan. I have never seen her disappointed and hurt like that. I really wanted to hug her, and forget about the plan Rachel and I had, but I'm such a coward so I choose to ignore her.Fuck!Fuck this life!"You know what? Let's go back there and fix this. I can't even look at your face like that. Especially Erica after what you have done." Pangungulit pa nito noong tuluyan na kaming makapasok sa sasakyan."No." Tipid ngunit punong-puno ng awtoridad na pagtatanggi ko. "I am not going back there. Not like this. We have plans so we stick to that." Pagkatapos ay binuhay ko na ang makina ng sasakyan at mabilis iyong pinasiba
Erica*After 8 months*My life is never been easy without Pearl. Siya ang naging kakampi ko sa lahat ng bagay, naging sandalan at naging pader sa mga pagsubok. Ngayong wala na siya, at alam kong hindi na babalik pa, mas lalong naging kulang ang buhay ko.Kahit saan ako lumingon, umaasa akong makikita ito kahit naman na alam kong imposible ng mangyari. Palagi kong hinahanap ang presence niya, nangungulila ako sa pagmamahal na araw-araw nitong ibinubuhos sa akin. Hindi madali ang bawat araw sa loob ng walong buwan. Hindi madaling magising sa umaga na paulit-ulit akong sinasampal ng katotohanang wala na si Pearl sa akin.Bawat ala-ala naming dalawa baon ko kahit saan man ako mag punta. Ano man ang ginagawa ko, siya ang palaging tumatakbo sa isipan ko, walang oras at mga araw na hindi ko siya iniisip. Bagay na mas lalo lamang akong nahihirapan. Himala nga at buhay pa ako hanggang ngayon dahil sa kalungkutan.Masakit parin,
"The saddest part about life is when the person you made the most memories becomes a memory."EricaNamumugto at nanlalalim ang mga mata, ang palaging bumubungad sa akin bago matulog at sa pag gising sa umaga. Inaamin kong nahihirapan na ako. Hindi ako sanay na hindi nag sesend ng kahit na anong messages para kay Pearl. Hindi rin ako sanay na hindi ito nakakausap, pero sa tingin ko, mas mabuti na muna sa ngayon ang ganito.Pero siya...bawat minuto na lang yata at oras, mayroong text message sa akin. Makikita ko na lang din minsan, mayroon na akong natanggap na missed calls mula sa kanya. Pero paulit-ulit ko iyong iniiwasan, paulit-ulit ko parin siyang iniiwasan kahit na sa trabaho.Isang linggo na ngayon ang nakalilipas simula noong huling beses ko siyang makita, mahawakan at mayakap. Namimiss ko na siya, sobra! Namimis ko na ang mga pang-aasar niya, ang mga pag ngisi niya, iyong mga ta