"Mr. Guerero." Napalingon si Mr. Guerero ng may tumawag sa kanya at nang lingunin niya si Amalia pala. Nakasuot ng ternong mamahaling damit si Amalia ngayon. Maging ang bag nito ay mamahalin rin. Lahat ng gamit niya ay branded, ibang iba siya sa dating Amalia Fuentez na low-key at conservative."
Sa lounge area. Nakita ni Veronica na muling papahiran ni Erwan ang gasgas niya na pumasa na rin. "Boss Erwan." Natigilan si Erwan at tumingin sa kanya. "Ako na lang, kaya ko naman." Lumingon si Erwan sa kanya at nagtanong. "Kaya mo ba talaga?" "Yeah." tango ni Veronica Hindi na nagpumilit
Tumanggi si Veronica. "Hindi rin ako nakain ng chicken soup, Salamat Mr. Erwan at Amalia. "Talaga?" Kitang kita ang pagkadismaya sa mukha ni Amalia. "Nakakalungkot naman." Hindi na nagsalita pa si Erwan. "Okay, then iwan muna lang dyan at ibibigay ko kay Mr. Guerero alam kong gusto niya ng chic
Erwan looked at the red corners of her eyes and said, "Veronica, go and just call Mr. Guerero for me. Thank you." utos ni Erwan. Veronica was stunned. If she wanted to call Mr. Guerero, it would only be a matter of an internal call, and she didn't need to run errands. Was she trying to get her awa
Hindi na niya pinansin pa ito. Lumapit siya kay Veronica na kasalukuyang naglilipit ng kanyang mga gamit para maka alis na siya.. "Sandali lang." aniya. Natigil ang ginagawang pagliligpit ng kanyang gamit si Veronica. "Mr. Erwan tapos na ang trabaho ko, gusto mo bang mag over time ako?" Wala
Habang nagdadrive palabas ng parking lot si Erwan nakita niyang naghihintay ng bus si Veronica sa may bus stop. Pagkatapos nitong tanggihan ang offer niya bigla siyang napasimangot ng maalala ito. Sa pagkakataong iyon tumunog ang kanyang cellphone at tumatawag si Amalia. "Mr. Erwan, pauwi ka na ba
Nawala ng tuluyan ang ngiti ni Vladimir at sandali lang rin naman iyon. "Normal lang naman na ang isang mayaman, sikat at successful businessman ay magkaroon nang katuwang sa buhay na babae. Ang iba ay pang asawa na talaga. Hayaan mo maganda ka naman at tiyak kong makakahanap ka rin ng para sayo." s
"Nonsense." Hinawakan ng kanyang ate ang kamay niya at dinala sa pisngi nito. "Ngunit, ang pinaka cute naming Veronica at pinakamabait ay kailangang makasal sa mabuting lalaki. Hwag kang mag-alala ang mga nangyari sa akin ay hinding hindi mo mararanasan. Ipagdarasal ko na sana, bigyan ka ng best na
Tumayo ng tuwid si Luis, nakatingin kay Erwan mula sa itaas, "Erwan, ang apelyido mo ay Campbell! Ibinigay ko sa iyo ang iyong pangalan, apelyido mo, buhay mo, lahat ng mayroon ka ay ibinigay ko! Ako ang iyong ama, ikaw ang anak ko sa mundong ito, ang anak lamang ang nakikinig sa mga ama!" Erwan na
Knock! Knock! Nagpatuloy ang katok. Si Veronica naman ay mas idiniin sa pinto at hinalikan. Sa sandaling ito, nakaramdam siya ng panghihina sa kanyang mga kamay at paa. May boses sa kanyang isipan na nagsasabi sa kanya na itulak si Erwan palayo, ngunit hindi siya makaipon ng anumang lakas. Ang kamay
Natigilan si Veronica matapos marinig ang sinabi nito. "Sinabi sa iyo ni ate?" ulit niyang tanong at baka nabingi lamang siya. "Oo." Nanginginig ang boses ni Erwan, tuwang-tuwa siya at masaya, "Veronica, alam mo ba kung gaano ako kasaya? Napakatanga ko! May mga pahiwatig noon, ngunit hindi kita pi
Nang maalala niya ang lahat lahat agad niya itong itinulak. "Veronica." Naririnig niya ang boses ni Erwan sa kanyang tainga. Nagising si Veronica sa akala niyang isang panaginip. Idinilat niya ang kanyang mga mata at tinulak ito palayo. Nahirapan si Erwan dahil iniinda niya ang kanyang injury
Hindi niya alam kung dapat ba niyang sagutin ang tanong nito.. Sa huli naisip niya rin na sagutin na lamang. "Okay lang naman po, Tita Marian. Mabuti naman kami ni Jackson. Bakit niyo ho ba naitanong?" balik na tanong niya rito. "Ah! Wala naman.." sagot ni Marian. "Sige, po." Alam ni Veronica
"Erwan!" bulalas ni Trina. Nabulunan ang puso ni Veronica. Sa sandaling iyon, nakita niya si Erwan na bumagsak. Hindi niya namamalayan na iniunat niya ang kanyang mga kamay, gustong hawakan siya. Gayunpaman, ilang hakbang ang pagitan ng dalawa. Bago niya maiunat ang kanyang mga kamay, nahulog na si
"Oo..." nagmamadaling sagot ng kabilang dulo. Ibinaba ni Luis ang telepono, napaka-solemne ng kanyang mukha, naglakad siya sa tabi ng kama habang nasa likod ang kanyang mga kamay, halatang medyo nataranta. Nilapitan siya ng kanyang asawa."Anong problema?" tanong ni Marian na kanyang asawa. Huminto s
Gulong-gulo ang maruruming paupahang bahay. Si Lyca ay nakaupo sa dulo at mukhang medyo nalilito, na may luha sa kanyang mukha. Hanggang sa pumasok si Jackson sa loob, "Nasaan ang bata?" takong nito. Kinuha ni Lyca ang writing board sa lupa at isinulat dito, "Pinaalis." Hinawakan ni Jackson ang ka
"Pagkaalis nila, kinuha ko kaagad ang surveillance video sa labas ng maternity room. Gaya ng inaasahan, nawasak ito. Inayos ko ang isang lihim na paghahanap sa buong lungsod..." saad ni Mr. Guerero. "Hindi!" Itinaas ni Erwan ang kanyang kamay, "No search!" Sinuri niya, "Hindi hahawakan ni Luis ang