Athena’s POV
Ngayong araw na ito ginanap ang prayer for the victims of the school shooting at Emmanuel High School. Pumunta ako dahil nagu-guilty ako, kasi ako ang dahilan kung bakit nagkaganoon si Juaqin.
Naghilera ng mga upuan ang mga staff ng school at nag-set up din sila ng mini stage sa harap ng building malapit kung saan nahulog si Juaqin, “We gathered today to honor the lives of twenty-three people who died of school shooting yesterday,” Panimulang wika ng pastor na nasa stage habang ang mga survivors ng shooting kasama ang pamilya nila ay nakaupo sa mga upuan na nakahilera sa field. Lahat ng tao na nandito ay may hawak na tig-iisang bulaklak.
Nakaupo sina Melody at Elisa sa upuan na nasa harapan habang sina Se
Phoenix’s POV Nang umalis si Athena, sumandal ako sa pinto ng driver seat ng sasakyan ko dahil hindi ako makapaniwala sa ginawa ko kanina. I really helped Athena without asking for something. Ganoon ba akong kabait na tao? Aaminin ko, kanina, sobrang nainis ako nang sinabi niya na ayaw na niya kaming tulungan ni Sage sa imbestigasyon tungkol sa pagkamatay ni kuya, pero nang sabihin niya ang tungkol sa anak nila ni kuya na patay naman na talaga, hindi niya lang alam dahil gusto siyang pwersahin ni Sage na tulungan kami sa kaso, nalungkot ako, at ang masaklap pa nito hindi ko nasabi sa kanya ang totoo. Kaya feeling ko, okay na rin na pumunta siya ng probinsya para malayo siya sa gulo. Athena’s POV
Olivia’s POV Nandito ako ngayon sa opisina ko, ginagawa ang trabaho ko as Principal. Ayoko ‘mang suspindihin ang apat na students, pero kailangan dahil sabi sa akin ng pamunuan ng eskwelahan ay need nilang pangalagaan ang image nito. Malalim na ang gabi ngayon at ilang saglit pa nag-ring ang phone ko palatandaan na may tumatawag kaya naman agad ko itong kinuha sa bulsa ko at ito’y sinagot, “Hello,” Wika ko sa tumatawag. “Ang lakas ng loob mong suspindihin ako!” Galit na galit na wika ng tumatawag na ikinakunot ng noo ko. “Who’s this?” Tanong ko na naging dahilan upang sarkastiko siyang tumawa, hindi ko makilala kung sino ang tumatawag dahil halatang-halata na may device siyang ginagamit upang mabago ang boses niya.
Lelouch’s POV Nandito ako ngayon sa conference room, nakaupo ako sa isang upuan sa harapan ng isang rectangle table, nakaupo rin sa upuan sa tabi ko si Teacher Reyes. Pinatawag kasi kami rito ng administration ng school, hindi namin alam kung bakit. Maya maya, dumating na ang president ng paaralang ito, umupo siya sa upuan na nasa harapang part ng table na ito, “Good morning to you Mr. Reyes and Mr. Madrigal,” Wika niya sa amin, “We knew that Mrs. Olivia passed away, at nabakante niya ang posisyon niya bilang principal ng eskwelahang ito, so the administration decided that the person who will be the new principal is—” Hindi na niya naituloy ang sasabihin niya nang biglang magsalita si Mr. Reyes. “It should be me,” Wik
Patrick’s POV Nandito kami ngayon sa loob ng condo ni Sage, nakaupo ako sa upuan habang siya naman ay nasa sofa. Nakasuot siya ngayon ng salamin. Binubuo niya ang kulay puting puzzle na nakapatong sa maliit na lamesa, “I tried to track the F******k dummy account named ‘Skyler’ who posted the picture of Mrs. Olivia’s dead body, then I found out that the owner of it used a phone number to sign up and log on that social media site,” Paliwanag ko sa kanya, “I also tried to track the phone number he used pero hindi ko na ito na-trace, malakas ang kutob ko na sinira na niya ang sim card na ginamit niya pang-sign in,” Dagdag ko pa. Nang mabuo niya ang puzzle bigla nalang niya itong itinapon sa lapag kaya naman nagkalat-kalat ito, “Napaghandaan niya ang lahat,” Seryoso niya
Yvonne’s POV Nandito ako ngayon sa living room ng bahay, nakaupo ako ngayon sa sofa habang nagbabasa ng news sa newspaper na hawak ko about sa school shooting na naganap sa Emmanuel High School. Ilang saglit lang narinig ko nalang na tumunog ang doorbell sa pinto, kaya naman inilapag ko muna sa lamesang maliit ang dyaryo at binuksan ko ito. Bumungad sa aking harapan si Mr. Lelouch Madrigal, teacher ng anak kong si Phoenix, “Kumusta kana?” Tanong niya na nagpangiti sa ‘kin. “I’m alright,” Wika ko at bahagya kong hinawakan ang dibdib niya at tiningnan ko siya, tsaka niya ako hinawakan sa kaliwang pisngi ko. “Good to know,” Wika naman niya, at ilang saglit pa nagulat nalang ako nang bigla niya akong halikan sa labi na naging dahilan upang masampal ko siya ng malakas. “What was that for?!” Gulat niyang tan
Yvonne’s POV Nandito kami ngayon ni Lelouch sa isang restaurant, kumakain. Kahit malalim na ang gabi, pinili ko pa ring sumama sa kanya nang yayain niya ako sa isang date para kahit papaano makalimutan ko ang mga problema ko, kahit ilang oras lang. Ilang saglit pa, napabalik nalang ako sa reyalidad nang biglang umilaw ang flash sa phone ni Lelouch, palatandaan na he took a picture of me na bahagya kong ikinainis, “Tumigil ka nga!” Medyo iritado kong wika sa kanya na naging dahilan upang hawakan niya ako sa kaliwang pisngi ko at hinalikan niya ako sa noo. Dahil sa ginawa niya, nawala ang galit ko at huminga ako ng malalim, “Is there something wrong?” Tanong
Elisa’s POV Ilang saglit pa dumaan sa aking harapan si Sebastian, ibang-iba ang aura niya ngayon compare kanina na nakikipagtawanan siya kay Melody. Naalala ko tuloy ang araw na nakita namin siya ni Melody sa eskwelahan kahit na suspendido siya na naging dahilan upang isang kuryosidad ang bigla nalang umusbong sa aking puso na parang puno. Bakit pumuntang eskwelahan si Sebastian, kahit na suspendido rin siya katulad namin ni Melody noong araw na natagpuang patay si Mrs. Olivia doon mismo. Hindi ko alam kung bakit pero kusang gumalaw ang aking mga paa para sundan siya, “S-Sebastian!” Utal kong pagtawag sa kanya ngunit hindi niya ako nilingon sa halip ay nagpatuloy lang siya sa paglalakad, kaya naman muli
Elisa’s POV Nagbihis muna ako bago ko tulungan si Teacher Lelouch na itali si Mr. Reyes, kapag kasi nagsalita siya tungkol sa nangyari kanina may posibilidad na matanggalan ng lisensya sa pagtuturo ang lalakeng pinakamamahal ko. Hinila namin siya papunta sa abandonadong classroom habang wala pa siyang malay, “Twinkle, twinkle, little star. How I wonder what you are,” Pagkanta ko. “Up above the world so high,” Pagpapatuloy ni Teacher Lelouch na naging dahilan upang mapatingin ako sa kanya, “Like a diamond in the sky,” Pagkanta pa niya. Sa pagkakataong ito mas lalong tumindi ang nararamdaman kong pagmamahal sa kanya, “Twinkle, twinkle little star. How I wonder what you are,”
Phoenix’s POV Hindi ko na nagawang barilin si Mantus nang pagbabarilin ako ni SPO2 Patrick Smith sa katawan, “Tumigil kana!” Sigaw niya. Hindi na ako muling nakatayo nang mangyari iyon, tumulo naman ang kanyang mga luha, at siya ay napaluhod. “Walang hiya ka! Sino sa tingin mong binabaril mo?!” Galit na galit kong tanong sa kanya kasabay ng pag-ubo ko ng dugo at pagkabitaw sa pagkakahawak ko sa baril, muli akong tumingin sa lahat, “Hindi n’yo ba nakikita? Biktima lang ako rito ng kapatid ko!” Galit ko pang wika, at ilang saglit pa kinuha ni Mantus ang baril ni SPO2 Patrick Smith tsaka niya ito itinutok sa ‘kin. “Arrest him now,” Malamig na tonong wika ni Mantus sa mga pulis, kaya naman lumapit sila sa
Phoenix’s POV Napangisi ako nang i-text sa ‘kin ni Mantus ang isang address kung saan niya gustong makipagkita kaya naman pinasa ko ito kay Sebastian, at minaneho ko ang aking sasakyan papunta roon. Nararamdaman ko na malapit na ang katapusan ni Mantus, seven na ng gabi nang makarating ako sa lugar kung saan niya gustong makipagkita, isa itong abandonadong warehouse. Agad kong pinarada ang aking sasakyan at pumasok doon. Nakita ko na nakaupo si Mantus sa lapag habang bumubuo ng rubik’s cube, “Bakit mo ko pinapunta rito?” Tanong ko ngunit hindi niya ito sinagot sa halip ay pinagpatuloy lang niya ang kanyang ginagawa. Ilang saglit pa tuluyan
Phoenix’s POV Iminulat ko ang aking mga mata, nandito ako ngayon sa isang ospital at kung ano-anong aparatos ang nakatusok sa ‘kin. Maya maya pa pumasok sa kwarto kung saan ako naka-confine si SPO2 Patrick Smith, “Gising kana pala,” Wika niya sa ‘kin, “Tatlong araw kang comatose,” Wika pa niya na ikinayukom ng aking kamay. “Ligtas ba si mama?” Tanong ko, ngunit hindi niya ito sinagot sa halip ay bumuntong hininga lang siya, “Answer my question,” Malamig na tono kong wika kaya naman tiningnan niya ako ng seryoso. “She’s dead,” Sagot niya dahilan upang mapapikit ako, tama lang sa kanya ‘yun dahil napakawalang kwenta niyang ina. Hanggang sa huli mas pinaboran niya ang masama kong kuya kaysa sa ‘kin, “Nal
Phoenix’s POV Matapos iyon agad kong itinapon ang sandwich sa basurahan na ibinigay sa ‘kin ni Mantus kanina at ibinalik sa bag ang research paper namin ni Sebastian. Ilang saglit pa dumating si Sebastian, “Nagawa mo na ba ang inutos ko sa ‘yo?” Tanong ko na ikinangisi niya. “Yeah,” Sagot niya at kanyang inilabas sa bulsa niya ang relo ni Mantus tsaka niya ito ibinigay sa ‘kin, “I already did what you want,” Wika pa niya na naging dahilan upang sarkastiko akong tumawa na para bang nababaliw. Inutusan ko siya kanina habang kami ay kumakain sa cafeteria na kunin ang relo ni Mantus sa kanyang locker at palitan ito ng peke, ngunit dapat ay kat
Phoenix’s POV Napuyat ako kagabi dahil sa kaka-revise ng research paper namin ni Sebastian, nandito ako ngayon sa loob ng classroom nakaupo sa pinakadulong upuan sa tabi ng bintana at nakatulala, habang ang mga kaklase ko ay sobrang ingay. Ilang saglit pa dumating na si Teacher Lelouch kasama ang isang bata na sa tansya ko ay kasing edad ko lang, may suot siyang relo sa kanang braso, at hawak-hawak niya ang isang rubik’s cube. Unti-unting tumahimik ang buong klase nang pumunta sila sa harapan, “Class, I want you all to meet your new classmate Mr. Samuel Cumberbatch,” Wika ni Teacher Lelouch na naging dahilan upang kanilang makuha ang atensyon ko, “May we know more details abou
Lelouch’s POV 8:00 p.m. na ngayon, nandito ako ngayon sa loob ng aking bahay, nakaupo sa sofa, at wala akong suot na pang-itaas na damit. Inaamin ko na nami-miss ko ngayon si Yvonne, ang tagal na naming hindi nag-uusap simula nang kami ay maghiwalay. Maya maya pa, narinig ko nalang na may nag-doorbell sa pinto kaya naman agad ko itong binuksan. Nakaramdam ako ng matinding saya nang aking makita si Yvonne, ang babaeng pinakamamahal ko. “Yvonne!” Masayang-masaya kong wika sa kanya, “Napadaan ka,” Dagdag ko pa. Nakita ko sa kanyang
Patrick’s POV Hindi na namin nagawang lumapit ni Mantus sa bahay nang makita namin na nakakandado ang gate nito, “Paano ‘yan naka-lock,” Wika ko na kanyang ikinainis at iritado niya akong tiningnan. “Gumawa ka naman ng paraan, hindi ‘yung lahat ng nakikita mo sinasabi mo sa ‘kin!” Inis niyang wika sa ‘kin kaya naman iginala ko ang aking mga mata upang humanap ng pwedeng tumulong sa ‘min. Sakto namang may dumaang isang matandang babae, kaya naman agad ko siyang kinausap, “Hello po, kilala mo po ba ang taong nakatira diyan?” Tanong ko sabay turo sa bahay. “Hindi, matagal nang abandonado ang bahay na ‘yan—” Hindi na niya naituloy ang kanyang sasabihin nang biglang magsalita si Mantu
Patrick’s POV Matapos kong ikwento kay Mantus lahat ng nangyari sa kaso ni Nate kabilang na ang biglang pagkawala ni Rafael Lawliet, ibinigay ko sa kanya ang isang papel na ibinigay sa ‘kin ng kuya niya, “What is it?” Tanong niya habang hawak-hawak ito. “Bigay sa ‘kin ‘yan ng kuya Sage mo bago siya mamatay,” Sagot ko sa kanya, “Sinabi niya sa ‘kin na ibigay ‘yan sa ‘yo kapag hindi siya nagtagumpay sa imbestigasyon,” Dagdag ko pa dahilan upang buklatin niya ito. Sinenyasan din niya ako na umupo sa tabi niya upang basahin ang nakasulat dito, kaya naman agad akong sumunod. Nakasulat sa papel ang numbers one to nine, bawat numero ay may mga linya at tuldok na nakapalibot na bumubuo ng is
Aira’s POV Nandito ako ngayon sa condo unit ko, nakaupo ako sa sofa, malalim na ang gabi ngunit hindi pa rin ako dinadapuan ng antok, iniisip ko pa rin kasi ang mga nangyari kanina, mula sa balitang nalaman ko na patay nasi Sage hanggang sa tangkang pagpatay sa ‘kin ni Mantus. Maya maya pa narinig ko nalang na tumutunog ang phone ko palatandaang may tumatawag, kaya naman agad ko itong sinagot, “Hello,” Wika ko. “Hello, Ms. Freud!” Kinakabahang wika ng Amerikanang nasa kabilang linya, “Mr. Mantus Taylor escaped again,” Wika niya na nagpabuntong hininga sa ‘kin. “Don’t worry, I’ll do my best to find him,” Wika ko at pinutol ko ang linya ng tawag tsaka ngumis