Mattheus “You made me the happiest man today. I remember, unang araw mo noon sa RMTV I was stunned when I saw you. Palihim kitang tinitigan. Do you know that I used to doubt my good looks? Why did it have no effect on you? Kasi sa lahat ng sekretaryang nag-apply at pumasok sa kompanya. Ikaw lang ang hindi natulala sa ka pogian ko,” Natawa ito pagkatapos nakanguso. I gulped. Bumaba ang tingin ko sa mapula niyang labi na hindi ko pagsasawaan paulit-ulit na halikan. Gusto ko na nga halikan ito ngayon. Ngunit mamaya na marami pa akong sasabihin sa kaniya. Hindi ko siya hiniwalayan ng titig at hindi rin nga ako bumitiw ng yakap sa baywang niya. “Hindi mo lang alam lihim ako noon magnanakaw ng tingin sa ‘yo. Kasi ayaw kong mahalata mo na crush na kita, pagkakita ko pa lang sa ‘yo unang pasok ko sa trabaho,” I chuckled. Namumula ang mukha nito. Hinawakan ko ang magkabila niyang kamay hinalikan ko pareho. Ngunit ang totoo dahilan ko lang iyon. Kasi ayaw kong ipakita sa asawa ko k
Brenda Nang lulan na kami ng bagong bili yate ni Mattheus. May sumalubong sa ‘min na g’wapong lalaki. Sa tantiya ko nasa limang taon o higit pa ang tanda nito kay Mattheus. “Hon, this is Captain Morgan. Siya rin ang bantay nitong yate natin. “Morgan. Misis ko, Brenda Martinez,” Kinamayan ako nito. “Ikinagagalak ko po kayong makilala. Mrs. Martinez. Ngayon alam ko na kung bakit Queen Brenda, ang pangalan ng yate ni bossing. Ang ganda mo nga talaga,” magalang nitong sabi. “Hindi naman po. Pero salamat,” tugon ko napansin ko naningkit ang mata nito. Napasentido si Mattheus dahil humawak ako sa braso niya. Kasi slight akong kinabahan sa pananakot ni Captain Morgan. Binatukan ito ni Mattheus. Kaya humalakhak ito. “Tatakutin mo pa ang asawa ko gago ka,” ani Mattheus kay captain Morgan. “Biro lang Mrs. Martinez , p'wede alisin mo na ‘po’ kasi kasintanda ko lang ’yang si boss,” “No worries po…” sagot ko napakamot ito sa ulo. Hindi ko na rin kinausap kasi hinila na ako ni Matth
Brenda “May secret akong sasabihin sa ‘yo,” nasa kuwarto kami pareho ni Mattheus ng hapon na iyon parehong nanood ng TV. Isang buwan na kaming nakalipat dito sa bahay na pinatayo ni Mattheus. Hindi lang basta malaking bahay kun'di isang mansyon itong bago naming bahay. Si Tiya Agnes at Tiya Alona. Dito na nakatira sa ‘min. Pinilit ko ang dalawa kong Tiyahin dito na sa Maynila manirahan. Mabuti pumayag ang dalawa nadala sa paulit-ulit kong pakiusap sa kanila. Nag-aalala kasi ako dahil matanda na sila pareho. Lalo na ang Tiya Alona. Kahit na sabihin may mga kamag-anak kami sa Samar na tumitingin sa dalawa kong Tiyahin. Mainam pa rin na naririto sila nakikita ko at mayroon silang parating kasama. Napakabilis lumipas ng araw. Malapit ng mag nine months kami ikinasal ni Mattheus, parang kahapon lang nangyari ‘yon. Minsan sa aming pagsasama ay may tampuhan ngunit mabilis lamang ‘yun nabibigyan ng solusyon. Hindi rin naman kasi malala ang tampuhan namin kaya hindi lilipas ang maghapo
Mattheus Ako: nasa St. Luke's na kami. Brenda is already in the delivery room. Nag-text ako sa mommy Marycole, Daddy Aristeo at si Tita Anaren. Napahilamos ako sa mukha ko tumayo ako natawa si Tita Agnes. “Hijo kapag i-kwento ko ito sa asawa mo. Panigurado bully aabutin mo roon,” kantiyaw sa ‘kin ni Tiya Agnes. What the heck! Kalmado ito samantalang ako parang malalagutan ng hininga hangga't walang marinig na magandang balita galing sa OB Ng asawa ko. Nagpalakad-lakad ako tulala nakatingin sa delivery room. Kaya lang naramdaman ko tila mayroon nanood sa ‘kin. Napasentido ako si Tiya Agnes tatawa at naiiling. Tabingi ang naging ngiti ko nagpasya akong lumayo sa Tiya Agnes nagpunta ako sa pinto ng delivery room at sumandal doon ng nakatayo. ‘Shit! Bakit ang tagal naman lumabas ng OB ni Brenda. Sana may balita na kung anong lagay ng mag-i-ina ko sa loob’ “Mattheus, huminahon ka nga! Pambihira ka naman hijo. Ako'y lalong nanerbyos sa ginagawa mo,” suway niya sa ‘kin. Napa
Mattheus Nang bumukas ang pinto ng delivery room. Mabilis akong tumayo maagap akong sumalubong sa OB ni Brenda. Nakangiti naman ‘to tinapik ako sa balikat. “Ligtas na ang mag-i-ina mo. Maganda siguro kung sa room na antayin si Misis. Mamaya lang dadalhin na siya roon kasama ng poging triplets. Congratulations! Mr. Martinez,” anang nito iniwan agad ako bumalik sa loob ng delivery room. 'Nasasabik na akong masilayan kayo mga anak.' Nakaraan buwan pa, may napili na kaming name sa triplets. Alexaiver Martinez Yurich Martinez Ishmael Martinez Kay Misis ko na pinaubaya mag-isip ng name ng mga anak namin. “I told you anak. Tayo sa k’warto na lang mag-antay. Tingnan ko rin kung maayos na ang kama ni Brenda,” sabi ni Mommy. Naisip ko rin iyon kaya pumayag ako. Kapag cesarean daw sabi ni Mommy hanggang one week mananatili kami rito sa ospital kapag wala naman problema. Sabi naman ni doktora okay ang mag-i-ina kaya isang linggo lang kami rito. Nang nakaupo na ako sa gilid ng kama para s
Brenda Lalabas na lang kami may bisita pang dumating. Walang iba kun'di si dok Neng-neng. Kanina pang umaga umuwi lahat ang mga pamilya namin maliban sa Tiya Agnes. Nagpaiwan si Tiya Agnes sasabay na lang daw sa ‘min kahit inalok nila Daddy Aristeo, na sumabay na sa kanila. Kasi kasama nila Daddy at Tita Anaren si Atlas. May pasok kasi si Atlas sa school. Nag-aaral na ito sa nursery. “Wow! Doktora Neng-neng,” nakangiti kong sabi sa magandang doktora. “Halika pasok ka,” wika ko. Nakabihis na rin kami ayos na rin ang mga gamit namin. Inaantay lang kasi namin si Kuya Cezar na mag-text kung nasa labas na. Wala pang text kaya si Mattheus nakatunghay sa mga tulog na triplets. Sa amin na ni Mattheus si Kuya Cezar. Naging family driver namin. Si Mattheus naman kapag sa office lang ito pupunta. Hindi nito ugaling magpamaneho kay Kuya Cezar. Sanay na solo ngunit may bodyguard pa rin naman na nakabuntot hindi lang talaga halata. “Akala ko hindi na ako aabot. Asawa ko kasi mabagal kumilos,
Brenda Nakalaya na si Kaye paglipas ng tatlong taon. Binawi ni Mattheus ang dapat na anim na taon na hatol sa dalaga. Dahil din ‘yon sa paulit-ulit kong pakiusap sa kaniya. Matanda na kasi ang Mama ni Kaye, wala pang kasama sa bahay nito kaya hiniling ko kay Mattheus. Kung p'wede gawan ng paraan mabawasan ng taon ang hatol kay Kaye sa kulungan. Sa ngayon. Masayang namumuhay ang mag-inang Kaye sa lugar ng Mama niya sa Batangas. Ang bahay na pinagdalhan sa ‘kin noong kinidnap niya ako dahil sa utos ni Vidal. Benenta nila at nagtayo ng sari-sari store si Kaye dahil nga hindi na ito makapasok sa trabaho dahil sa pagkakakulong nito. Si Samantha naman tuluyan din nagbagong buhay ang dalaga. So far maganda ulit ang career nito at malapit ng ikasal sa afam nitong boyfriend. Nakatutuwa lang isipin dahil hindi ako nagkamali pilitin ang asawa ko na bigyan ng chance si Kaye na makalaya at si Samantha sa pagbabalik nito showbiz. Naniniwala kasi ako sa second chance. Kasi kung hindi ko sila bi
Title: I married Atlas Martinez after one-night stand Blurb: Matagal ng inuungot ng long-time boyfriend ni Andrea Keth Galiga na magsama na sila sa iisang apartment dahil pakakasalan naman daw siya nito kapag nakatapos na sila pareho sa college. Subalit paulit-ulit naman niyon tinatanggihan ni Andrea Keth, dahil gusto ng dalaga sasama lang siya rito kung kasal sila ng kasintahan. Isa pa bata pa siya at ano na lang ang buhay ang nag-aantay sa kaniya kung papayag sa gusto nito. Isang araw. Muling nag-asawa ang Daddy ni Andrea Keth. May anak itong babae na halos kasintanda lang niya. Hindi naging kasundo ni Andrea ang madrasta niya lalong-lalo na ang anak nitong babae na akala mo kung umasta siya talaga ang totoong anak ng Daddy niya. Madalas silang mag-away ng madrasta at ng anak nito. Ang malas pa niya dahil sa tuwing nagkakasagutan sila ng Madrasta. Siya naman dating ng Daddy niya. Kung ano-anong sumbong ng mag-ina na kasinungalingan at paniwalang paniwala naman dito ang daddy
Andrea Pagdating ng alas-singko ng hapon dumating si Atlas. “Oh, akala ko ala-sais ka pa darating kasama na sina mommy?” Lumapit siya sa ‘min ni Alvina. Mahina niyang kinurot ang pisngi ni Alvina. Hinalikan ako sa gilid ng ulo ko kasi karga ko si Alvina pinatatayo ko sa hita ko. Umupo si Atlas sa tabi ko. “Gusto mong kargahin si Alvina?” tanong ko kay Atlas kasi nakangiti siyang nakatingin sa ‘min ni Alvina. Ililipat ko si Alvina kay Atlas. Pumalahaw naman ng iyak si Alvina hindi ko itinuloy. “Ayaw niya sa mga pangit,” biro ko kay Atlas na kinasimamangot nito. Humalakhak ako umiyak lalo si Alvina. Natakot pa ang kapatid ko sa pagtawa ko. Tumayo na lang tuloy ako at sinayaw sayaw para lang tumigil ito sa pag-iyak. Nakangiti na si Atlas ngayon sa 'min nakatingin. “Baby, bagay sa ‘yo. I'm sure ngayon pa lang maswerte na ang mga anak natin sa ‘yo. Nagkaroon sila ng mommy na maganda, sexy at mabait pa," “Swerte rin sila kasi guwapo at mabait ang daddy nila,” napangiti ako kasi
AndreaNang paglabas ko galing CR tapos na magbihis si Atlas at busy kadodotdot sa phone niya. Kaya naman hindi ko mapigilan na kumunot ang noo ko dahil naka ngisi ito habang naka tingin sa phone niya."Baby," sabi niya at lumapit sa 'kin at nakangiti pa rin inirapan ko tss. Hmp sino naman ang kapalitan nito ng text at ang ngiti abot hanggang tainga."Si Yorme nag-text. Hindi raw siya makararating bukas, kasi pupuntahan niya ang mag-ina niya hindi raw siya tinitigilan na awayin ni mommy," nakatawa sabi ni Atlas, na para bang nakaalala nito ang katatapos na pag-uusap ng kapatid n'yang si Ishmael.Bahagyang tumulis ang nguso ko. Kasi ang ngiti ngayon ni Atlas para bang alam niyang nauurat ako ng maabutan ko siyang may ka-text kanina."Selos naman agad Misis? Kung hindi lang pamilya ko ang nag-text sa 'kin hindi ako mag-re-reply. Wala akong panahon sa iba dahil sa 'yo ko lang gustong ubusin ang oras ko.""Edi wow na lang,"Pinisil niya ang ilong ko. "Ayaw pa umamin ng asawa ko na kinilig
Andrea “Atlas, tigilan mo mamaya tatawagin na tayo ni nanay Fidelisa para sa hapunan. Sinabi ko pa naman ihanda na at magbibihis lang tayo. Ikaw pa naman hindi papayag kapag hindi iisa pa,” suway ko sa kaniya ngunit hindi lang umalis sa likuran ko. Nanatili lamang nakayakap sa likuran ko panay pa rin halik sa leeg ko. Maya-maya pinihit niya akong paharap sa kaniya at siniil ako ng halik. “Maaga pa naman baby,” saad nito at siniil ako ng halik pagkatapos mabilis n'ya akong kinarga at pinulupot niya ang magkabila kong binti sa baywang niya. Kahit naglakakad si Atlas patungo sa kama hindi naputol ang halikan namin. Na para bang hindi niya ako palaging hinahalikan kung makahalik ngayon puno pa rin iyon ng pananabik. Maingat niya akong ibinaba ngumisi sa ‘kin. “Ayaw talaga paawat huh?” saad ko. Inalis niya agad ang suot kong blouse sinunod ang aking bra. Wala siyang kahirap-hirap n'yang inalis iyon sa ‘kin. Dahil din kanina pa tanggal ang hook sa closet ko pa lang. Tuluyan a
Andrea “Nay! Samahan mo ako bukas bumili tayo ng mga upuan at lamesa. Naisip ko sa labas na lang ganapin para malayang kumilos. Alas-sais naman ng gabi malawak naman ang hardin. Siguro naman po. Kasya tayong lahat doon. Sa tingin mo ‘nay maganda ba ang naisip ko?” hingi ko pa ng opinyon sa kaniya. Bago pa sa akin ang magaganap na pagsalo-salo. Kaya mainam din hihingi ng opinyon sa ibang nakatatanda kung mayroon ma-i-suggest naiba. Baka mas maganda ang maging suggestion ni ‘nay Fidelisa. “Maganda ang naisip mo. Pero Andeng, kung tayo lang ang bibili. Hindi natin iyon kaya. Buti sana kung isang lamesa at upuan lang ang bibilhin natin. E, alam ko malaki ang pamilya Martinez. Hindi iyon sakto sa pamilya ng asawa mo kung isang seat lang ang bibilhin mo,” aniya. “Opo. Isasama na lang natin sina ate Lucy at ate Jane. Nand'yan din si Atlas, hindi iyon papasok bukas may kasama tayo. Sakto rin po ayos na rin natin sa labas pagdating galing bumili.” “Mabuti pa nga anak. Bibili pa ba ta
Andrea Alas singko na ng hapon kami nakauwi ni Atlas sa bahay. Tahimik buong living room ng pumasok kami. Hmmm saan kaya sina ate Lucy at ate Jane? Ang nanay Fidelisa alam ko kapag ganitong oras. Busy iyon sa kitchen kasi siya talaga ang nagluluto ng ulam kahit noon pa. Ngayon tiyak inako pa rin nito dahil naksanayan ng nanay Fidelisa at masarap din kasi itong magluto. “Saan ka pupunta?” tanong ni Atlas ng alisin ko ang kamay n'yang nakapulupot sa baywang ko. “Sa kitchen sisilipin ko lang kung naroon si ‘nay Fidelisa,” “Kararating lang natin magpahinga ka muna baby,” “Mamaya na after natin kumain ng hapunan. Mayroon lang akong pakikiusap sa nanay Fidelisa," “Tulad ng ano?” nakakunot ang noo nito tila ba ayaw niya akong payagan. “May pag-uusapan lang kami ni Nanay Fidelisa na plano para bukas sa pagpunta ng pamilya mo,” “Anong plano?” may pagtataka n'yang tanong sa ‘kin. “Mag-aayos lang kami bukas," “Baby, ‘wag ka ng magpagod okay lang kahit ano lang ang ihanda n'yo
Andrea Naantala lang pala ang reply ni Vianca kasi nag-reply pa ulit siya kung maari kaming gumamit ng swimming pool. Gustong maligo ni Vianca. Nakikiusap sa ‘kin kung p'wede. Ako: Oo naman besh basta magdala kayo ng swimsuit alam mo naman na bawal kagaya noong una mong punta rito. Hindi tayo pinayagan kahit anong pakiusap ko kasi naka t-shirt at short tayo. Naiintindihan ko ang guwardiya ayaw n'yang gayahin ng iba. Kung pagbibigyan nga naman kami. Maaring masabihan na may favoritism ang management. “Papasyal daw sina Vianca at Maxine sa condo natin. Sinabi ko next week at sabado sila pumunta kasi wala tayo sa condo bukas. “Okay nasa condo naman ako niyan papuntahin mo na,” sagot ni Atlas. “P'wede ba kaming mag-swimming niyan?” Lahat naman ng condo owner anytime p’wedeng gumamit ng swimming pool. Para iyon sa lahat ng condo owner. Basta sumunod lang sa dress code. “Sasamahan ko kayo,” “Mahihiya sila. Silipin mo na lang kami palagi roon. Kasama mo naman si ate Lucy,”
Andrea “Dammit, baby. Hindi naman aalis si ‘nay Fidelisa nagmamadali ka,” suway ni Atlas ng nahabol niya ako bago pa makarating sa sala. Kasi iniwan ko na siya pagkababa lang namin sa hagdanan dahil sabik akong mayakap ang bagong dating na si nanay Fidelisa. “Ikaw ba naman na matagal hindi nakita ang tinuring mong pangalawang ina hindi ka ba magkaganito? Oh, sasagot ka pa talaga Martinez ang pangit mo ka-bonding." Hinayaan na lang ako ni Atlas na maunang maglakad upang puntahan ang nanay Fidelisa. “Nanay Fidelisa! Namiss kita promise,” wika ko pa umupo sa gitna nila ni ate Lucy. Kahit masikip na sila nila ate Lucy sa upuan. Dedma ko lang pinagkasya ko ang sarili ko ‘wag lang kumilos. Dahil magkakabunguan na. Kasama pa kasi nilang tatlo si Alvina, nakanganga matulog sa mahabang sofa. Sumiksik pa ako kaya naging lima na kami kasama si Alvina. “Baby sumiksik ka pa maiipit ang tiyan mo r’yan,” suway ni Atlas. Nagbingi-bingihan lang ako sa sinabi ni Atlas. Sa halip masaya akong y
Andrea “Okay naman po mommy. Mabuti nga po walang malala na nasaktan. Si dad okay lang po siya,” tugon ko sa kaniya ang daming kinumusta ni mommy Brenda tungkol sa nangyaring pagbawi kay Alvina. “Gusto mo bang magdala kami ng buko pandan diyan sa sabado, hija?” malambing n'yang tanong sa 'kin. Ang sweet talaga ng biyenan ko napaka swerte ko sila ang magulang ng asawa ko. Bigla akong natakam sa buko pandan. Akala ko tapos na akong mag-crave noon kasi hindi na ako nag-aaya kay ate Lucy gumawa sa condo. Pagkarinig ko lang natakam agad ako. Bukas na pala sila pupunta rito sa bahay para pag-usapan ang church wedding namin ni Atlas. Na-excite ako sa magaganap na kasal. This time dadalo ng kompleto ang pamilya ni Atlas at akin. Kahit si daddy, Alvina, ate Jane at Nanay Fidelisa lang ang pamilyang mayroon ako. Buo ang sayang nararamdaman ko. “Sabi nga ng asawa mo may pagkain na siyang order sa restaurant ng daddy mo. Kahit mayroon na, may dala pa rin kami. Ayaw kong mapahiya sa balae
Andrea “Okay na ma'am. Bilhin n'yo lang po ng kompleto ang reseta ni Sir, Galiga. Maari na po kayong umuwi,” bilin ni doktora nag-assist kay Daddy sa emergency room pagdating namin sa loob ng ospital. Emergency room kasi ang available dahil nga hating-gabi na kami sumugod walang ibang doktor. Mabuti nga inasikaso kaagad si Daddy kaya kami'y nakalabas din agad. “Ako na ang bibili ng gamot ni Sir Galiga, ma'am Andrea,” presenta ng kuya Sonny ng magpaalam ako sa kanila mauna sila sa van. Ako naman ay tatawid pa para bumili ng mga gamot ni daddy. Sa harapan lang kasi ng ospital ang bukas na pharmacy. Sa ospital ay sarado kaya ako'y tatawid doon para bumili ng gamot. "Sigurado ka po ba kuya Sonny?” “Oo ma'am Andrea. Magagalit din si Sir Atlas, kapag kami ni sir Galiga lang ang magkasamang bumalik sa sasakyan. Kayo na lang po ang mauna at ako na ang bahalang bumili.” “Sige po kuya Sonny at salamat po,” tugon ko at inabot ko sa kaniya ang reseta at kumuha ako ng pera sa bag ko.