Parang bitin pa matapos na sila sa Saturday. I'll try na lang more update, hehehe. Super duper salamat ng sagad, mga labs. Hindi n'yo binitiwan ang love story ni Mattheus and Brenda.
Brenda “Mattheus mamaya na,” bulong ko at inginuso ko si Kaye na tahimik na umiiyak nakaupo sa harapan ng Papa nito. Kanina kalong pa nito ang ulo ni Vidal, sa hita ni Kaye pero ng dumating ang Mama ni kaye. Sa mama naman nito ngayon nakakalong ang ulo ni Vidal. “I'll understand, hon,” sagot ni Mattheus. Ang saya ko dahil nauunawaan ako ni Mattheus sa gusto kong mangyari. Kanina, nakiusap ako kay Mattheus. Antayin muna namin mailibing si Vidal, bago sampahan ng kaso si Kaye. Noong una ko iyon sabihin, ayaw pumayag ni Mattheus. Nadala lang sa maayos kong paliwanag kaya hinayaan muna si Kaye. Kahit nga mama nito gusto ni Mattheus sampahan din ng kaso hindi lang ako pumayag. Bagamat wala pang alam si Kaye sa pag-uusap naming ito ni Mattheus, ngunit mamaya ipapaalam ko sa dalaga. “Dad, wait lang po,” tinawag ni Mattheus si Dad Rowan. Tumigil ito muling humarap sa ‘min. “Susunod po kami. Antayin lang po namin dumating ang tinawagan kong funeral homes. At tsaka kami uuwi agad,” T
Brenda Pareho na lang kami natawa ni Mattheus pagkatapos ng biro kong 'yon sa kaniya. Ilang minuto pa ay naging tahimik ako nakatanaw lang ako sa labas ng kotse, habang binabagtas namin pauwi ng bahay nila Mattheus. Naalala ko i-text si Tita Anaren. Sinabi ko baka bukas na kami makauwi ni Mattheus. Kasi iyon naman ang sabi nito sa 'kin baka kasi mag-antay sila sa bahay wala naman kami. Mabuti na alam nila hindi kami uuwi kaysa mamuti ang mata ni Daddy at Tita kaaantay sa 'min ni Mattheus. Ka-se-send ko pa lang. Agad nag-reply si Tita Anaren. Tita Anaren: ikaw na lang dumalaw sa bahay ng Daddy mo uuwi na muna kami. Ingat kayo sa biyahe. Malaki ang pasasalamat ko kasi ang phone ko nasa loob pa rin ng bag ko at ibinalik ni Kaye kanina bago kami umalis. Hindi nawala sa kotse ni Kaye, noong dinukot nila ako. Hindi nila pinakialaman ang dala-dala kong bag nasa loob lang ito ng sasakayan. Habang tahimik akong nakatanaw sa labas. Biglang sumagi sa isip ko si Samantha at Kaye. Sa sus
Brenda Inabot kami ng alas onse y medya ng gabi sa biyahe bago makarating sa bahay nila Mattheus. Maliwanag pa ang buong solar ng mansion ng mga Martinez. Ibig sabihin mga gising pa silang lahat at inaantay nga kami. May napansin din akong naka park na bagong sasakyan sa driveway. May bisita ba sila ngunit sino kaya? Para namang nabasa ni Mattheus ang aking iniisip kasi sumagot ito sa akin. “Sa asawa ni Ate Mayang ang nakikita mong black sports car, hon," anang Mattheus at hinila na ako upang pumasok na kami sa main door. So nandito pala sina Ms. Marrianne. Nakita ko rin ang sasakyan ni Matthias. Ibig ba nitong sabihin nandito pa rin sina Lorelei kahit gabing-gabi na ang oras. Pagtulak ni Mattheus sa pinto agad silang lumingon sa amin. Mukhang nagkakasiyahn pa kasi nadatnan namin masayang nagtatawanan sina Mommy, Lorelei at Ms. Marrianne. Namilog pa ang mata ni Atlas pagkakita sa amin ng Daddy niya at umalis agad sa tabi ni Daddy Rowan, alam ko patungo ito sa 'min ni Matth
Mattheus “Yes! Kung sino ang natanggap mo ‘yan na ang sekretarya ko,” tugon ko sa HR na si Mrs. Sison. Tumawag sa ‘kin kung papasok na ako. Kasi alas-otso nga naman naririto pa ako sa bahay. Alas siyete na kasi ako nagising kanina kaya late na ako makararating sa opis ko ngayon. Isa pa narito ang mga kapatid ko ngunit nakauwi na sina Ate Mayang at mamaya lang din sina Matthias pauwi na rin kaya si Atlas. Hindi sa ‘kin sumama pabalik dito sa kuwarto namin nandoon pa kasi sa mga pinsan hindi pa umaalis. Tulog pa si Brenda. Iniwan ko itong tulog kanina, hanggang ngayon mahimbing pa rin ang tulog. Napangiti ako’t pinagmasdan ko muna ito bago ko lapitan sa kama. Sobrang takot ko kahapon ng madukot ito. Dammit halos mabaliw ako sa kaiisip patungo sa bahay ni Vidal, upang sunduin ito. Nakabihis na rin ako upang pumasok sa office. Naglakad ako patungo sa kama at maingat na umupo sa tabi nito. Dumukwang ako upang humalik sa labi niya. I had no intention of waking up Brenda, kaya naman
Mattheus “Makapag-a-antay naman ang office, hon. Pero ikaw mayroong babayaran sa ‘kin, Misis ko. Mmm..mas gusto ko ito at ngayon ko na sisingilin," “Seryoso? H-hindi pa nga ako naligo at naghilamos, Mattheus, wait lang," ani nito. I chuckled. Namula kasi ang mukha nito hindi makapaniwala nasabi ko iyon sa kaniya. Ganito talaga itong mahal ko. Kapag hinahalikan ko ng bagong gising, nahihiya. Kasi laging iniisip wala pa raw siyang mumog. E, kahit naman wala pang mumog. Hahalikan ko parin siya ito lang talaga ang nahihiya sa 'kin. Balak pang magreklamo ngunit hindi ko na inantay makapagsalita. Sa halip masarap na ungol ang narinig ko galing sa kaniya. Dahil bumaba ang halik ko sa tiyan niya at pino ko iyon hinalikan lahat ng madaanan ko wala akong pinalampas hanggang sa singit hinalikan ko 'yun. Napasinghap ito ng ibuka ko ang magkabila n'yang hita at bumaba ang mukha ko roon pagkatapos. Wala akong ng sere-seremonyas dinilaan ko ang kaniya pagkababa e. “Ohhh. Ohhh. Ohhh,” I h
Brenda Nagbihis muna kami ni Mattheus bago niya puntahan ang pinto upang pagbuksan si Atlas. Muling kinalampag ni Atlas sa labas. Kaya natawa ako. Kung nakikita ko ang anak ko ngayon. Panigurado nakasimangot na ito't naiinip. E, kasalanan naman ng Tatay niya nilandi pa ako papasok na nga lang sa office niya. Nang tuluyang mabuksan ni Mattheus ang pinto. Nakita ko ang anak ko nakasimangot. Bumungisngis ako kasi kakamot sa buhok ang Daddy nito pagkikita sa anak n'yang parang matanda kung manita sa kaniya. “Daddy bakit po ang tagal n'yo akong buksan,” salubong ang kilay nito sa Daddy niya tuloy-tuloy lumakad patungo sa ‘kin. “Atlas pupunta tayo sa Lolo Aristeo ngayon, naligo ka na ba anak ko?” wik ko sa kaniya umiling ito. “Si Daddy po naligo na,” sagot nito tumingin sa ama parang nagtaka ng makita hindi na nakapang opisina si Mattheus. “Hindi ka po papasok sa office, Dad?” kumunot ang noo nito. Iba na kasi ang sout ni Mattheus. Naka short na lang ng pambahay at walang suot n
Brenda Dumating kami sa bahay ni Daddy Aristeo na wala ito sa living room, sa halip kapatid kong si Ate Nikki ang nabungaran ko sa sala. Kahit ako'y nagtataka kung bakit nasa bahay na 'to? Mas higit ang aking saya dahil nakita ko ulit ang Ate Nikki kasama ng anak nitong ni Gian, nasa sala ang dalawa. Ewan kung kanina pa sila rito. Basta alam ko gusto ko ito kasi makakasama ko silang mga kapatid ko ngayon gabi. Kaya naman pagkakita ni Atlas sa pinsan nitong si Gian. Dali-daling bumitiw sa hawak ng Daddy nito, pinuntahan agad ang pinsan hindi na kami pinansin ng Dad niya. Binalingan ko si Mattheus. Kasi hindi ko ito pinapapasok sa bahay sabi ko umalis na kasi tanghali na. Mapilit naman ito kasi raw magpapalam daw siya sa Daddy. Alam daw kasi ng Daddy Aristeo, inihatid niya kami ni Atlas. Alangan daw basta na lang siya lalayas ng hindi nito alam. “Ate Nikki. Hindi ka ba pumasok?” anang ko ng nakarating kami sa sala. Sa mahabang sofa sa harapan kami niya umupo ni Mattheus. Nakah
Brenda Dahil alas-kwatro ng hapon ginanap ang kasal ni Ate Sabina, kaya inabot ng alas-siyete ng gabi hindi pa rin tapos. Ayaw ko naman kasi magpuyat. Maaga pa kami ni Mattheus, bukas. Kasi pupunta rin kami sa Helena Creation. Matutuloy na ang punta namin ng walang hadlang. Magiging busy na rin kami ngayon linggo sa nalalapit naming kasal. Mauna kaming umuwi sa kanila ng mga kapatid at pinsan ko. Kasi nakatulog na si Atlas. Ayaw ko rin tanghalian bukas ng gising dahil importante ang lakad namin ni Mattheus, bukas. Sakto lang itong alas siyete uwi namin hindi pa gaano'n ka gabi pagdating namin sa bahay nila Mattheus. “Ate Sabina. Congrats sa inyo!” wika ko nagbeso kami pa kami. Sina Mattheus naman at asawa ni Ate Sabina. Nagtapikan ng balikat saglit nag-usap bago kami umalis sa table nila. Lumapit diin ako sa dalawa kong kapatid. Sinilip ng dalawa kong ate ang tulog na si Atlas nakatawa. “Nakatulog ang madaldal na bata,” saad ni Ate Nikki, nakatingin kay Atlas. Karga ito ni
Andrea “May plano na ba kayo magkaanak ni Atlas? Kaya lang nag-aaral ka pa pala baka hindi pa ano, hija?” walang preno-preno tanong nito ako ang kanina pa mainit ang pisngi pagkabanggit nito ng apo. “Ahehe…ano po M-mommy. H-hindi ko pa po alam,” anang ko ngunit tinawanan lang ako. “Naiilang ka ba Andrea?” bumungisngis ito hinaplos ang buhok ko. “Sorry naging madaldal ako. H’wag mo na lang seryosohin ang mga sinabi ko. Halika na para makakain na tayo ng tanghalian,” aniya hinawakan ako sa kamay ko. Nang mag-umpisa kaming lumakad. Doon ko napansin t-shirt pala ni Atlas ang suot ko. Pinamulahan ako ng mukha kasi tumingin din sa akin ang ginang. Wala naman akong nakitang pinipintasan niya ako. Hindi ko lang talaga maiwasang mahiya kasi kaharap ko kaya ang mommy ni Atlas. “Oo nga pala may mga damit ka na r’yan sa closet ni Atlas. Kung gusto mong maligo muna. Aantayin na lang kitang matapos. Dito lang ako sa kuwarto n'yo,” ani nito. “Pwede po ba?” “Oo naman ikaw talaga mahiyai
Andrea “G-good morning po. M-mommy po kayo ni Atlas?” nauutal kong tanong sa nakangiting ginang na nakaupo sa tabi ng kama. Nakangiti itong tumango. “Mommy mo na rin ako, kasi asawa ka ng anak ko. H'wag kang mahihiya sa ‘min ituring mo na kaming pangalawa mong magulang?” ani nito hindi maalis-alis ang ngiti sa labi niya. Namamangha lang ako kasi ang yaman-yaman ng pamilya nila pero ang bait nito. Bihira lang ako makaharap ng mayaman pero itong ginang walang kaarte-arte sa katawan. Watch at hikaw lang ang suot nito kasama pala wedding ring. Bukod doon wala na itong ibang suot na alahas. Kanina pa nakangiti pagpasok ng pinto ako na lang ang nahihiya na i-dedma ito kasi ang lumanay rin ng boses niya. Dahan-dahan akong bumangon umalis ito sa kinauupuan niya tinulungan akong makasandal sa headboard ng kama. “Thank you po,” nahihiya kong sabi. Hindi ko rin masabi sabi ang ‘mommy’ sa kaniya naiilang pa ako. “Kaya mo na bang bumangon, hija?” ani pa nito pagkatapos inayos ang buh
Andrea Tahimik ako ng nasa biyahe na kami. Panay ko hikab kaya sinabihan ako ni Atlas na matulog muna kasi malayo pa kami sa bahay nila. Inayos din ni Atlas ang upuan ko at sinabihan ako matulog muna kung inaantok ako. “Kanina ka pa panay hikab. Baby, gigising kita pagdating natin sa bahay,” anang nito inabot pa ang pisngi ko hinaplos niya. Humalukipkip ako tinaasan siya ng kilay ngunit tumaas lang ang sulok ng labi nito ako pa ang pinagtatawanan ng loko. “Hmp! wag kang masyadong mabait sa ‘kin baka manibago ako kapag maghiwalay na tayo...bahala ka hindi na kita pakakawalan pa," ani ko kinangisi nito. "Paano nga ba kung ako rin hindi na kita pakawalan kasi panay mo pa cute sa 'kin," "Woi hindi ah! Ganito talaga ako cute. Kaya magtiis ka," wika ko hindi ko maiwasang tumawa kasi laglag panga ni Atlas. "Pero seryoso ako roon sa una kong sinabi. Bawasan mo pagiging mabait sa 'kin baka makasanayan ko." Hindi ko inalis ang tingin ko kung anong magiging reaksyon nito. Napairap
Andrea “Iyan po ba ang gusto mo Dad, hindi na ako pupunta rito? Bahay ko rin po ito at gusto rin po kitang madalaw—” sabi ko pa dahil humabol ako sa kaniya ngunit nilampasan lang ako ni Dad. Inayos ko muna ang sarili ko. Naka labas na ako ng office ni Daddy. Ayaw ko makita ni Atlas ang hitsura ko na wala sa ayos. Though hindi ko maitatago sa kaniya ang namumugto kong mata at least maayos ang hitsura ko. Napangiwi ako ng salatin ko ang aking mata halata iyon namumugto ang takikap ko. Woah! Napabuga ako ng hangin sa bibig. ‘Okay Andeng! Kumalma ka. Nag-usap na kayong mag-ama at may sagot na siya. Malinaw naman na ang bagong asawa ng Daddy mo ang pinili. Kaya tanggapin mo na lang at ayusin ang pag-aaral mo. Tama. Pero hindi ibig sabihin na sumuko na ako. Hindi ibig sabihin na kalilimutan ko na si Daddy. Mag-aantay pa rin ako hanggang sa bumalik ang dating mapagmahal kong ama. Dumaan muna ako sa dining area bago ko ipasyang bumalik sa living room. Nakaramdam ako ng pagkauhaw pagk
Andrea “Atlas,” pigil ko sa kaniya dahil namumula sa galit si Daddy. Ngunit hindi talaga ito magpapaawat sa halip kasi ay tumayo na ito inilahad ang kamay nito sa akin senyales na aalis na kami. “Let's go,” he said. Umiling ako kaya napabuntong hininga ito. "Baby?" aniya nagpipigil ewan kanino ito galit dahil malambing naman ang titig nito sa 'kin. “Gusto ko pang makausap ng masinsinan si Daddy,” wika ko kay Atlas. Humugot ito ng hangin pagkatapos tumango. “I'll wait for you here,” tugon nito binitiwan ang kamay ko. “Thank you. Mabilis lang ako,” paalam ko sa kaniya pagkatapos ay tumingin kay Daddy. “Daddy please naman po. Mag-usap muna tayo ng masinsinan. Mahalaga po itong sasabihin ko kailangan mo itong nalaman,” wika ko ngunit naningkit anga mata ni Daddy hindi ako nagpatinag. “Tungkol saan nanaman ba ito ha, Andrea?” tanong nito at galit. “Sa office mo po dad. Pagkatapos ko itong masabi sa iyo. Nasa iyo po ang desisyon kung maniniwala ka sa ‘kin. Basta totoo po ang sasabih
Andrea “Daddy,” nakangiti ko pa sabi sa kaniya subalit hindi ako pinansin sa halip pumasok ito sa loob kaya nahiya ako kay Atlas hindi tuloy ako makatingin dito. Napayuko ako pinalooob ko ang buong labi ko upang hindi ako maiyak. Naramdaman ko humalik si Atlas sa buhok ko natigilan ako hindi ko lamang ‘yon pinahalata sa kaniya. “Ahm…pasensya na nakita mo pa ang kasungitan ni Dad,” ani ko wala naman akong nakuhang sagot galing sa kaniya. Bakit niya ako hinahanap kay Vianca kung ganito pala siya malamig ang pakikitungo sa ‘kin. “It's okay. Kasama mo ako,” paalala pa nito. Tumango ako. “Salamat. Tara na pasok na tayo,” umangat ako ng tingin kay Atlas ng maayos na ako. Tahimik lang ito sumunod sa akin. Kasi bakit sumama pa ito ngayon ‘yan tuloy malalaman nito hindi kami okay ng ama ko. “Hey, okay lang ‘wag kang mag-alala,” narinig ko pa bulong nito. “Halika upo tayo,” nakangiti kong alok sa pangusong itinuro ang sala namin. Naroon na si Daddy nakaupo roon nakatalikod sa a
Andrea “Iyan na ang bahay namin,” turo ko kay Atlas ng nasa tapat na kami ng gate ng bahay namin. Wala kaming guard kasi ang Nanay Fidelisa ang taga bukas kay Daddy at Mommy noon kapag papasok at uuwi galing trabaho. Kasi sila lang ni Daddy, ang mayroon kotse. Pero may susi ako sa maliit naming gate wala lang dito ngayon sa ‘kin kasi naroon sa backpack kong ginagamit pagpasok ng school. Alanganin akong ngumiti ng magbusina si Atlas. Wala kasi magbubukas ng gate. Seryoso lang ito nag-antay pa kami sa labas. Ewan ko kung nasa bahay si Daddy. Kung tawagan ko kaya. Pero baka nasa trabaho ito sayang naman ang punta namin ni Atlas, kung walang mangyari sa lakad ko. Inuna pa naman nito dito pumunta sa bahay kahit inaantay na ito ng Mommy nito. “Baka walang magbukas sa ‘tin,” naging tabingi ang ngiti ko kasi sampung minuto na kami sa labas ng gate. “W-wala yata ang Dad ko umalis na lang tayo," dugtong ko pa. “Antayin na lang natin ayos lang kahit mag-antay tayo," tugon ni Atlas pinas
Andrea Paglabas ng gate sa bahay ni judge Stewart. Kumaripas ng patakbo sa kotse niya si Macarius. Na welcome naman niya ako sa family nila pagkatapos umalis na may meeting daw ito sa trabaho sabi ni Atlas. Nag-vibrate ang phone ko sa loob ng bag ko. Senyales na mayroong bagong pumasok na text. Tumingin si Atlas sa ‘kin wala naman sinabi ng kunin ko sa bag ang cellphone ko. Bigay rin ni Atlas itong dala kong shoulder bag. Bago kami umalis sa condo unit nito inabot niya sa ‘kin. Kaya pala hindi ko napansin sa loob ng k'warto kasi nasa sofa kanina. Ibinigay niya sa ‘kin ng palabas na kami ng condo. Vianca: Andeng? Nag-reply agad ako upang alamin kung anong kailangan nito sa ‘kin. Ako: Besh? Yeah, pupunta ako mamaya. Sa bahay n'yo. May sagot agad ito sa ‘kin pagkasend ko ng reply sa kaniya. Pero ng mabasa ko ang text ni Vianca, kinalaki ng aking mata. Vianca: Galit na galit ang Daddy mo. Hinanap ka sa ‘kin. Ako: Oo, uuwi ako mamaya sa bahay bakit naman niya ako hahanapi
Andrea Pagbusina ni Atlas sa hinintuan naming matayog na gate. Agad iyon bumukas. Inaasahan na yata ang aming pagdating dahil wala ng tanong, tanong. Kung sino ang nasa labas. Mayroon agad sa loob nagbukas. Usually dapat kapag ganitong mayaman. Alam ko inaalam muna ng duty guwardiya kung sino ang dumating na bisita. Dito kay Atlas. Hindi naman niyon ginawa sumaludo pa nga kay Atlas, animo kilala siya ng dalawang g’wardiya ng pumasok ang sasakyan niya sa malawak na bakuran ng bahay ni judge. Nang makapasok kami sa loob ng bahay. Salubong na ang kilay ng pinsan ni Atlas, naiinip nakaupo sala may kasamang may-edad na lalaki. Naisip ko ito na yata ang judge na tinutukoy ni Atlas, na siyang magkakasal daw sa ‘min. Parang kasing edad ni Daddy o mas matanda hindi lang gaanong malaki base lang naman sa nakikita kong itsura nito. Ang tinutukoy ni Atlas na pinsan. Ang lalaki pala roon na kasama niya roon sa Okada. Tinitigan ko magkamukha pala sila ni Atlas kahit magpinsan lang. Hindi k