Brenda Inabot kami ng alas onse y medya ng gabi sa biyahe bago makarating sa bahay nila Mattheus. Maliwanag pa ang buong solar ng mansion ng mga Martinez. Ibig sabihin mga gising pa silang lahat at inaantay nga kami. May napansin din akong naka park na bagong sasakyan sa driveway. May bisita ba sila ngunit sino kaya? Para namang nabasa ni Mattheus ang aking iniisip kasi sumagot ito sa akin. “Sa asawa ni Ate Mayang ang nakikita mong black sports car, hon," anang Mattheus at hinila na ako upang pumasok na kami sa main door. So nandito pala sina Ms. Marrianne. Nakita ko rin ang sasakyan ni Matthias. Ibig ba nitong sabihin nandito pa rin sina Lorelei kahit gabing-gabi na ang oras. Pagtulak ni Mattheus sa pinto agad silang lumingon sa amin. Mukhang nagkakasiyahn pa kasi nadatnan namin masayang nagtatawanan sina Mommy, Lorelei at Ms. Marrianne. Namilog pa ang mata ni Atlas pagkakita sa amin ng Daddy niya at umalis agad sa tabi ni Daddy Rowan, alam ko patungo ito sa 'min ni Matth
Mattheus “Yes! Kung sino ang natanggap mo ‘yan na ang sekretarya ko,” tugon ko sa HR na si Mrs. Sison. Tumawag sa ‘kin kung papasok na ako. Kasi alas-otso nga naman naririto pa ako sa bahay. Alas siyete na kasi ako nagising kanina kaya late na ako makararating sa opis ko ngayon. Isa pa narito ang mga kapatid ko ngunit nakauwi na sina Ate Mayang at mamaya lang din sina Matthias pauwi na rin kaya si Atlas. Hindi sa ‘kin sumama pabalik dito sa kuwarto namin nandoon pa kasi sa mga pinsan hindi pa umaalis. Tulog pa si Brenda. Iniwan ko itong tulog kanina, hanggang ngayon mahimbing pa rin ang tulog. Napangiti ako’t pinagmasdan ko muna ito bago ko lapitan sa kama. Sobrang takot ko kahapon ng madukot ito. Dammit halos mabaliw ako sa kaiisip patungo sa bahay ni Vidal, upang sunduin ito. Nakabihis na rin ako upang pumasok sa office. Naglakad ako patungo sa kama at maingat na umupo sa tabi nito. Dumukwang ako upang humalik sa labi niya. I had no intention of waking up Brenda, kaya naman
Mattheus “Makapag-a-antay naman ang office, hon. Pero ikaw mayroong babayaran sa ‘kin, Misis ko. Mmm..mas gusto ko ito at ngayon ko na sisingilin," “Seryoso? H-hindi pa nga ako naligo at naghilamos, Mattheus, wait lang," ani nito. I chuckled. Namula kasi ang mukha nito hindi makapaniwala nasabi ko iyon sa kaniya. Ganito talaga itong mahal ko. Kapag hinahalikan ko ng bagong gising, nahihiya. Kasi laging iniisip wala pa raw siyang mumog. E, kahit naman wala pang mumog. Hahalikan ko parin siya ito lang talaga ang nahihiya sa 'kin. Balak pang magreklamo ngunit hindi ko na inantay makapagsalita. Sa halip masarap na ungol ang narinig ko galing sa kaniya. Dahil bumaba ang halik ko sa tiyan niya at pino ko iyon hinalikan lahat ng madaanan ko wala akong pinalampas hanggang sa singit hinalikan ko 'yun. Napasinghap ito ng ibuka ko ang magkabila n'yang hita at bumaba ang mukha ko roon pagkatapos. Wala akong ng sere-seremonyas dinilaan ko ang kaniya pagkababa e. “Ohhh. Ohhh. Ohhh,” I h
Brenda Nagbihis muna kami ni Mattheus bago niya puntahan ang pinto upang pagbuksan si Atlas. Muling kinalampag ni Atlas sa labas. Kaya natawa ako. Kung nakikita ko ang anak ko ngayon. Panigurado nakasimangot na ito't naiinip. E, kasalanan naman ng Tatay niya nilandi pa ako papasok na nga lang sa office niya. Nang tuluyang mabuksan ni Mattheus ang pinto. Nakita ko ang anak ko nakasimangot. Bumungisngis ako kasi kakamot sa buhok ang Daddy nito pagkikita sa anak n'yang parang matanda kung manita sa kaniya. “Daddy bakit po ang tagal n'yo akong buksan,” salubong ang kilay nito sa Daddy niya tuloy-tuloy lumakad patungo sa ‘kin. “Atlas pupunta tayo sa Lolo Aristeo ngayon, naligo ka na ba anak ko?” wik ko sa kaniya umiling ito. “Si Daddy po naligo na,” sagot nito tumingin sa ama parang nagtaka ng makita hindi na nakapang opisina si Mattheus. “Hindi ka po papasok sa office, Dad?” kumunot ang noo nito. Iba na kasi ang sout ni Mattheus. Naka short na lang ng pambahay at walang suot n
Brenda Dumating kami sa bahay ni Daddy Aristeo na wala ito sa living room, sa halip kapatid kong si Ate Nikki ang nabungaran ko sa sala. Kahit ako'y nagtataka kung bakit nasa bahay na 'to? Mas higit ang aking saya dahil nakita ko ulit ang Ate Nikki kasama ng anak nitong ni Gian, nasa sala ang dalawa. Ewan kung kanina pa sila rito. Basta alam ko gusto ko ito kasi makakasama ko silang mga kapatid ko ngayon gabi. Kaya naman pagkakita ni Atlas sa pinsan nitong si Gian. Dali-daling bumitiw sa hawak ng Daddy nito, pinuntahan agad ang pinsan hindi na kami pinansin ng Dad niya. Binalingan ko si Mattheus. Kasi hindi ko ito pinapapasok sa bahay sabi ko umalis na kasi tanghali na. Mapilit naman ito kasi raw magpapalam daw siya sa Daddy. Alam daw kasi ng Daddy Aristeo, inihatid niya kami ni Atlas. Alangan daw basta na lang siya lalayas ng hindi nito alam. “Ate Nikki. Hindi ka ba pumasok?” anang ko ng nakarating kami sa sala. Sa mahabang sofa sa harapan kami niya umupo ni Mattheus. Nakah
Brenda Dahil alas-kwatro ng hapon ginanap ang kasal ni Ate Sabina, kaya inabot ng alas-siyete ng gabi hindi pa rin tapos. Ayaw ko naman kasi magpuyat. Maaga pa kami ni Mattheus, bukas. Kasi pupunta rin kami sa Helena Creation. Matutuloy na ang punta namin ng walang hadlang. Magiging busy na rin kami ngayon linggo sa nalalapit naming kasal. Mauna kaming umuwi sa kanila ng mga kapatid at pinsan ko. Kasi nakatulog na si Atlas. Ayaw ko rin tanghalian bukas ng gising dahil importante ang lakad namin ni Mattheus, bukas. Sakto lang itong alas siyete uwi namin hindi pa gaano'n ka gabi pagdating namin sa bahay nila Mattheus. “Ate Sabina. Congrats sa inyo!” wika ko nagbeso kami pa kami. Sina Mattheus naman at asawa ni Ate Sabina. Nagtapikan ng balikat saglit nag-usap bago kami umalis sa table nila. Lumapit diin ako sa dalawa kong kapatid. Sinilip ng dalawa kong ate ang tulog na si Atlas nakatawa. “Nakatulog ang madaldal na bata,” saad ni Ate Nikki, nakatingin kay Atlas. Karga ito ni
Brenda “Ate Marrianne?” tinawag ko siya nakita ko kasi galing ito sa loob ng Helena's Creation. Iniwan ko si Mattheus, upang puntahan agad ito mukha kasi paalis na si Ate Marrianne. Kasi doon nakatingin sa nakitang parating na magarang sasakyan baka iyon ang inaabangan ni Ate Marrianne. Nag-angat ito ng tingin sa ‘kin. Tipid na ngumiti pero may nasilip akong lungkot sa mata nito hindi ko lang mapangalanan. Nagkibit balikat ako ayaw kong maging marites lalo na kapatid ito ni Mattheus. “Pauwi ka na ba niyan, ate?” magiliw kong tanong sa kanya ng tuluyan akong makarating sa kinatatayuan niya. “Oo eh. Ayan na ang sundo ko,” nginuso ang sportscar. Sino kaya ang sakay sa loob? Nasagot naman ang tanong ko, kasi lumabas galing sa loob ang asawa ni Ate Marrianne. Naabutan ni Mattheus bago pa kami malapitan. Tumingin ako sa dalawa. Mukha naman walang problema kasi kung mayroon dapat hindi maayos si Mattheus sa asawa ni Ate Marrianne. Sa nakikita ko naman ayos ang dalawa walang namumuo
Mattheus Wedding day... Hon, I whispered. This very moment, right here and now Begins the journey of my dreams On to forever, hand in hand With the one who matters most to me I have tomorrow to look forward to For God has given me you To have and to hold To cherish and honor. To love and call my very own To share all I am with Body, heart and soul You are mine as I am yours To have and to hold After three weeks…ang pinaka aantay kong araw ang pag-iisang dibdib namin ni Brenda. Dito sa Sta. Clara church sa buwan ng Pebrero disiotso magpapalitan kami ng I do. I am blissful right now as I look at the most stunning bride I have ever seen in my life. My love of my life. Mamaya lang dadalhin na niya ang pangalan ko at mga ilang minuto lang asawa ko na siya iisa na ang surname naming dalawa. Masaya akong nilibot ang tingin sa buong sulok ng simbahan. I sighed heavily. I'm losing hope that she will come back to me again. Nawawalan na ako noon ng pag-asa na mu
Andrea “Atlas, tigilan mo mamaya tatawagin na tayo ni nanay Fidelisa para sa hapunan. Sinabi ko pa naman ihanda na at magbibihis lang tayo. Ikaw pa naman hindi papayag kapag hindi iisa pa,” suway ko sa kaniya ngunit hindi lang umalis sa likuran ko. Nanatili lamang nakayakap sa likuran ko panay pa rin halik sa leeg ko. Maya-maya pinihit niya akong paharap sa kaniya at siniil ako ng halik. “Maaga pa naman baby,” saad nito at siniil ako ng halik pagkatapos mabilis n'ya akong kinarga at pinulupot niya ang magkabila kong binti sa baywang niya. Kahit naglakakad si Atlas patungo sa kama hindi naputol ang halikan namin. Na para bang hindi niya ako palaging hinahalikan kung makahalik ngayon puno pa rin iyon ng pananabik. Maingat niya akong ibinaba ngumisi sa ‘kin. “Ayaw talaga paawat huh?” saad ko. Inalis niya agad ang suot kong blouse sinunod ang aking bra. Wala siyang kahirap-hirap n'yang inalis iyon sa ‘kin. Dahil din kanina pa tanggal ang hook sa closet ko pa lang. Tuluyan a
Andrea “Nay! Samahan mo ako bukas bumili tayo ng mga upuan at lamesa. Naisip ko sa labas na lang ganapin para malayang kumilos. Alas-sais naman ng gabi malawak naman ang hardin. Siguro naman po. Kasya tayong lahat doon. Sa tingin mo ‘nay maganda ba ang naisip ko?” hingi ko pa ng opinyon sa kaniya. Bago pa sa akin ang magaganap na pagsalo-salo. Kaya mainam din hihingi ng opinyon sa ibang nakatatanda kung mayroon ma-i-suggest naiba. Baka mas maganda ang maging suggestion ni ‘nay Fidelisa. “Maganda ang naisip mo. Pero Andeng, kung tayo lang ang bibili. Hindi natin iyon kaya. Buti sana kung isang lamesa at upuan lang ang bibilhin natin. E, alam ko malaki ang pamilya Martinez. Hindi iyon sakto sa pamilya ng asawa mo kung isang seat lang ang bibilhin mo,” aniya. “Opo. Isasama na lang natin sina ate Lucy at ate Jane. Nand'yan din si Atlas, hindi iyon papasok bukas may kasama tayo. Sakto rin po ayos na rin natin sa labas pagdating galing bumili.” “Mabuti pa nga anak. Bibili pa ba ta
Andrea Alas singko na ng hapon kami nakauwi ni Atlas sa bahay. Tahimik buong living room ng pumasok kami. Hmmm saan kaya sina ate Lucy at ate Jane? Ang nanay Fidelisa alam ko kapag ganitong oras. Busy iyon sa kitchen kasi siya talaga ang nagluluto ng ulam kahit noon pa. Ngayon tiyak inako pa rin nito dahil naksanayan ng nanay Fidelisa at masarap din kasi itong magluto. “Saan ka pupunta?” tanong ni Atlas ng alisin ko ang kamay n'yang nakapulupot sa baywang ko. “Sa kitchen sisilipin ko lang kung naroon si ‘nay Fidelisa,” “Kararating lang natin magpahinga ka muna baby,” “Mamaya na after natin kumain ng hapunan. Mayroon lang akong pakikiusap sa nanay Fidelisa," “Tulad ng ano?” nakakunot ang noo nito tila ba ayaw niya akong payagan. “May pag-uusapan lang kami ni Nanay Fidelisa na plano para bukas sa pagpunta ng pamilya mo,” “Anong plano?” may pagtataka n'yang tanong sa ‘kin. “Mag-aayos lang kami bukas," “Baby, ‘wag ka ng magpagod okay lang kahit ano lang ang ihanda n'yo
Andrea Naantala lang pala ang reply ni Vianca kasi nag-reply pa ulit siya kung maari kaming gumamit ng swimming pool. Gustong maligo ni Vianca. Nakikiusap sa ‘kin kung p'wede. Ako: Oo naman besh basta magdala kayo ng swimsuit alam mo naman na bawal kagaya noong una mong punta rito. Hindi tayo pinayagan kahit anong pakiusap ko kasi naka t-shirt at short tayo. Naiintindihan ko ang guwardiya ayaw n'yang gayahin ng iba. Kung pagbibigyan nga naman kami. Maaring masabihan na may favoritism ang management. “Papasyal daw sina Vianca at Maxine sa condo natin. Sinabi ko next week at sabado sila pumunta kasi wala tayo sa condo bukas. “Okay nasa condo naman ako niyan papuntahin mo na,” sagot ni Atlas. “P'wede ba kaming mag-swimming niyan?” Lahat naman ng condo owner anytime p’wedeng gumamit ng swimming pool. Para iyon sa lahat ng condo owner. Basta sumunod lang sa dress code. “Sasamahan ko kayo,” “Mahihiya sila. Silipin mo na lang kami palagi roon. Kasama mo naman si ate Lucy,”
Andrea “Dammit, baby. Hindi naman aalis si ‘nay Fidelisa nagmamadali ka,” suway ni Atlas ng nahabol niya ako bago pa makarating sa sala. Kasi iniwan ko na siya pagkababa lang namin sa hagdanan dahil sabik akong mayakap ang bagong dating na si nanay Fidelisa. “Ikaw ba naman na matagal hindi nakita ang tinuring mong pangalawang ina hindi ka ba magkaganito? Oh, sasagot ka pa talaga Martinez ang pangit mo ka-bonding." Hinayaan na lang ako ni Atlas na maunang maglakad upang puntahan ang nanay Fidelisa. “Nanay Fidelisa! Namiss kita promise,” wika ko pa umupo sa gitna nila ni ate Lucy. Kahit masikip na sila nila ate Lucy sa upuan. Dedma ko lang pinagkasya ko ang sarili ko ‘wag lang kumilos. Dahil magkakabunguan na. Kasama pa kasi nilang tatlo si Alvina, nakanganga matulog sa mahabang sofa. Sumiksik pa ako kaya naging lima na kami kasama si Alvina. “Baby sumiksik ka pa maiipit ang tiyan mo r’yan,” suway ni Atlas. Nagbingi-bingihan lang ako sa sinabi ni Atlas. Sa halip masaya akong y
Andrea “Okay naman po mommy. Mabuti nga po walang malala na nasaktan. Si dad okay lang po siya,” tugon ko sa kaniya ang daming kinumusta ni mommy Brenda tungkol sa nangyaring pagbawi kay Alvina. “Gusto mo bang magdala kami ng buko pandan diyan sa sabado, hija?” malambing n'yang tanong sa 'kin. Ang sweet talaga ng biyenan ko napaka swerte ko sila ang magulang ng asawa ko. Bigla akong natakam sa buko pandan. Akala ko tapos na akong mag-crave noon kasi hindi na ako nag-aaya kay ate Lucy gumawa sa condo. Pagkarinig ko lang natakam agad ako. Bukas na pala sila pupunta rito sa bahay para pag-usapan ang church wedding namin ni Atlas. Na-excite ako sa magaganap na kasal. This time dadalo ng kompleto ang pamilya ni Atlas at akin. Kahit si daddy, Alvina, ate Jane at Nanay Fidelisa lang ang pamilyang mayroon ako. Buo ang sayang nararamdaman ko. “Sabi nga ng asawa mo may pagkain na siyang order sa restaurant ng daddy mo. Kahit mayroon na, may dala pa rin kami. Ayaw kong mapahiya sa balae
Andrea “Okay na ma'am. Bilhin n'yo lang po ng kompleto ang reseta ni Sir, Galiga. Maari na po kayong umuwi,” bilin ni doktora nag-assist kay Daddy sa emergency room pagdating namin sa loob ng ospital. Emergency room kasi ang available dahil nga hating-gabi na kami sumugod walang ibang doktor. Mabuti nga inasikaso kaagad si Daddy kaya kami'y nakalabas din agad. “Ako na ang bibili ng gamot ni Sir Galiga, ma'am Andrea,” presenta ng kuya Sonny ng magpaalam ako sa kanila mauna sila sa van. Ako naman ay tatawid pa para bumili ng mga gamot ni daddy. Sa harapan lang kasi ng ospital ang bukas na pharmacy. Sa ospital ay sarado kaya ako'y tatawid doon para bumili ng gamot. "Sigurado ka po ba kuya Sonny?” “Oo ma'am Andrea. Magagalit din si Sir Atlas, kapag kami ni sir Galiga lang ang magkasamang bumalik sa sasakyan. Kayo na lang po ang mauna at ako na ang bahalang bumili.” “Sige po kuya Sonny at salamat po,” tugon ko at inabot ko sa kaniya ang reseta at kumuha ako ng pera sa bag ko.
Andrea Nang tuluyang mawala sa paningin ko si Erica. Sa mommy niya kami lumapit ni Atlas. Ganun pa rin tulala pa rin si Olivia. Bumuntonghininga ako sana lang hindi lang siya umaarte. Sa kabilang banda gusto kong gumaling agad si Olivia para sa mga anak niya. Nakita ko si Erica, nasasaktan sa nangyari sa mama niya kahit wala itong banggitin nagsasabi ang malungkot nitong mata. Nang tumingin ito sa mama niya bago sumakay sa taxi naluha si Erica. Dumating din pala ang kaibigan ni Atlas na head director ng rehabilitation center. Sinundo si Olivia. Si Atlas siguro ang tumawag kanina kasi marami naman tinawagan bago kami pumunta rito. May kasamang anim na mga nurse. Dalawang babae at apat na lalaki. Van ang dala naisakay na sa loob si Olivia ngunit nakasarado naman ang pinto at napalibutan siya ng apat na lalaking nurse. Kausap pa ni Atlas ang kaibigan n'yang head director. Maraming bilin si Atlas. Soon dadalaw kami. Baka kailangan din kasama si Erica sa pagdalaw para hindi maramda
Andrea Kanina pa ako nakatingin sa apartment ni Erica. Pinasok na nila Atlas. Marami na rin taong nakiusyuso dahil naging maingay si Olivia ayaw sumuko. Hindi nga noong una nakapasok sina Atlas maging ang mga pulis. Maingay rin ang kapatid kong si Alvina. Ngunit pagkatapos tumahimik kaya ako'y kabado sobra. Shit wala akong balita sa kanila. Ano na kaya ang nangyari? “Ma'am Andrea saan ka pupunta?” maagap na tanong ni Kuya Neil ng buksan ko ang pinto sa tagiliran ko. “Kuya sisilipin ko lang sila—” “Hindi pu-pwede ma'am. Kami ang mananagot kay Sir Atlas, kapag pinayagan kita. Ayaw namin mawalan ng trabaho. Dito ka na lang muna ma'am Andrea. Tingin ko po nagtagumpay naman sila kaya wala kang dapat ipag-alala.” “Hindi ako lalapit—” “Hindi pa rin pu-puwede ma'am Andrea. Dito na lang tayo mag-antay mamaya darating na rin ‘yan si sir Atlas,” pakiusap ni kuya Neil. “Kuya Neil hindi naman malalaman ni Atlas.” Bang! Bang! Shit! Dalawang putok sinong tinamaan. Nanlaki ang