Mamaya po ulit may update pa ako. Mga labs readers, baka may mahilig po mag-collect ng book. Mayroon po ako pa pre-order baka bet n'yo po😊 hanapin n'yo lang po JENEVIEVE D.R.E.A.M.E. para sa details, iyan po ang epbe ko. Maraming salamat po. Hanggang Feb 15 na lang po ang pakilig nila Mattheus and Brenda. Next na si Atlas. Salamat po mga labs sa pag-a-abang ng update 😍
Brenda “Si Lorelei, tumatawag,” wika ko kay Mattheus pinakita ko ang phone ko upang makita niya sa screen. “Hello Brenda. Pasensya na sa nangyari kay Atlas, ha? Hindi ko sila nabantayan ng lumabas ni Macarius. Kasi iniwan ko lang naman sila sa sala. May kinuha kasi ako sa k'warto namin ni Matthias,” “Ayos lang hindi naman talaga maiiwasan kasi mga bata mahilig maglaro—” “Sa akin hindi okay. Hindi mo na maisasama ang anak ko sa inyo,” saad ni Mattheus kay Lorelei, kaya inirapan ko ito. Tutuksuhin pa ang kapatid niya halata na nga sa boses ni Lorelei nahihiya sa ‘kin ganito pa mapang-asar si Mattheus. “Si Kuya Mattheus ba iyon? Galit ba?” bulong ni Lorelei. Napangiti ako kasi ayaw siguro parinig kay Mattheus kaya mahina boses niya. “Oo patungo na kami sa ospital,” “Kauuwi lang din namin galing doon,” tugon sa akin ni Lorelei. Tiyak magagalit si Kuya Mattheus.” “Hayaan mo parang hindi mo kilala ang Kuya mo maypagka overacting iyan. Walang may kasalanan kaya ‘wag kang ma-g
Brenda “Kapag nagising iyang anak mo tiyak hahanapin tayo n'yan, Mattheus,” bigay babala ko sa kaniya ngunit pumasok na kami ng CR. “Hindi 'yan, hon. Alam ko makikisama si Atlas, nanghihingi na ng kapatid. Aba dapat lang matulog muna siya at bg natupad ang request niya sa ‘tin,” mahinang tawa ni Mattheus. Natawa na lang din ako hindi kasi ito mapigilan kapag ginusto maparaan si sir President. Pagpasok ng CR dinala ako ni Mattheus sa bathroom sink at inupo niya ako roon. Para kaming hindi lang nagtalik noong isang gabi. Dahil nagmamadali si Mattheus ngayon hubarin ang aking manipis na pagtulog. Tinulungan ko pa siya upang mabilis niyang maalis sa 'kin. Kusa kong iangat ang dalawa kong braso ng hawakan niya ang laylayan ng aking pangtaas ng pantulog. Ganun din sa maiksi kong short umangat ako ng upo upang malaya niya iyon mahubad sa aking katawan kasama ng underwear ko. Wala siyang iniwan ni isa sa aking saplot habang hindi ako hinihiwalayan ng titig kumikislap ang kaniyang m
Brenda “Ohhhh, Mattheus,” tanging kong nasabi ng buo kumilos sa loob ko si Mattheus pagkatapos nag-umpisa siyang naglabas masok sa pagkababa e ko. Hinahalikan ko si Mattheus sa labi dapat sandali lang ‘yun ngunit hindi niya ako hinayaan makawala. He deepened the kiss naghahalo na ang sarili naming laway ngunit balewala iyon sa aming dalawa dahil sa kaluguran naming pinagsasaluhan. I wrap both my thighs around Mattheus waist at buong puso kong tinanggap bawat pag baon hugot sa ‘king pagkababa e. “Hon,” umungol si Mattheus. Bumaba ang mukha siniil ako nga halik at tinugon ko rin iyon yumakap ako sa batok niya. “I love you,” bulong nito humalik sa noo ko. Ngumiti ako. “I love you too,” tugon ko nakangiti ang mata sinuklay ko ang buhok niya. Humawak sa magkabila kong baywang si Mattheus. Mas naging marahas ang pagbayo ni Mattheus. Mahigpit ang hawak nito sa magkabilaan kong baywang. Sa higpit ng hawak niya. Ewan ko na lang kung hindi bumakat ang pagbaon ng daliri nito sa magkabila k
Brenda Tapos na akong magpatuyo ng buhok ko nang makita ko sa harapan ng salamin si Mattheus. Galing na ito ng walk-in closet nakadamit na ngunit nag-aayos pa ng polo n'yang suot. Nakaupo pa ako sa dressing mirror ngunit pagdating niya sa likuran ko umikot ako at humarap sa kaniya. Pinagmamasdan ko ito habang seryoso inaayos ni Mattheus, ang manggas ng long sleeve na polo. Hindi ako nakatiis. Tumayo ako upang ako na ang magtuloy sa ginagawa nito, tingin ko kasi para itong nahihirapan sa pagtupi sa dulo ng long sleeve polo niya. Napangiti ako ng masilip ang masayang ngiti sa labi ni Mattheus. Mukhang kinilig pa ang damuho, kitang-kita ko sa kislap sa ng kaniya mata habang pinanonood ang ginagawa ko. “Salamat hon. Sarap naman ng ganitong inaalagan mo ako bago pumasok sa trabaho.” “Araw-araw ko ito gagawin sir President, hindi ka ba mauumay?” anang ko at nag-concentrate sa aking ginagawa. “Ayan tapos na. Pinasadahan ko siya ng tingin. Napanguso ako kasi kahit anong isuot ni Matt
Brenda Bago pa kami makaabot kina Mommy Cole. Nag-vibrate ang phone ko. Mabuti rin dinala ko pagbaba ko. Nang makuha ko nakita ko si Ate Sabina ang nag-text sa 'kin. Oo nga pala sa Sabado na ang kasal ni Ate Sabina. Nasa kanila pa ang damit namin ni Atlas. Hmp baka ito ang sadya ng pinsan ko. Kaya may text sa 'kin. Ate Sabina: cuz, saan ko ihahatid ang damit n'yo ni pogi Atlas? Nasa bahay na mga damit n'yo. Ako: nasa bahay kami ng magulang ni Mattheus. Okay lang naman cuz, kung sa bahay ni Daddy mo ihatid. Isabay mo na sa damit nila ate Nikki. Kasi nagkasundo sila ni Ate Loren, sa bahay raw ni Dad, mag-aayos ganun din ang Tita Anaren. Ate Sabina: noted cuz. Iyon lang ang sadya ko at pakihalik mo ako kay poging Atlas, ha? Binasa ko lang huli text ni Ate Sabina. Hindi na ako nag-reply binalik ko sa bulsa ko ang phone ko. Nasa dining table na kaming apat pareho ng nakaupo. Nagbiro si Mommy Marycole sa ‘kin ng busy si Mattheus maglagay ng kanin at ulam sa plato ko. Wala pang
Brenda “Hon, I have to go. H'wag kang aalis ng bahay ng hindi kasama ang bodyguard mo. Apat ang maiiwan sa ‘yo. Dalawa lang ang isasama ko,” “Okay boss. Mag-ingat po pakakasal pa tayo,” tukso ko pa sa kaniya nangiti ito. “Yeah,” masaya nitong sabi. “Ikaw muna ang pumasok sa loob ng bahay at saka ako sasakay sa kotse ko.” “Magpapahatid ka pa hindi naman pala kita makikitang paalis,” ani ko tinulak ko siya sa balikat at nginuso ang kotse niya. “Sakay na para makabalik ako sa taas baka gising na ang anak mo,” “Ayaw talaga patalo sige na aalis na,” pagsuko ni Mattheus. Bago ako bitiwan nakayakap kasi ito sa ‘kin mabilis akong hinalikan sa labi ko. “Bye. Pakabait mamaya sundin ang bilin ko sa ‘yo.” “Yes sir, president,” wika ko straight na tumayo at natatawa akong nag-salute sa kaniya. Naiiling na natatawa na lang ito bago pa tuluyang pumasok sa loob ng kotse. Nagbusina ito sa ‘kin nag-wave ako ng kamay. Nakatingin siguro ‘to tented kasi ang salamin ng mga kotse nila Mattheu
Brenda “Atlas dadaanan natin ang Lolo at Lola. Paalam lang tayo,” saad ko sa anak ko paglabas namin ng aming kuwarto. Nakahawak ako sa isang kamay ni Atlas ngunit pagdating namin sa sarado pang master bedroom. Agad din bumitiw si Atlas. Hinayaan ko na, kasi papasok siguro sa loob at tama nga ang aking hula agad pumuslit si Atlas, pumasok sa loob tinawag ang Lolo Rowan nito. “Mommy, aalis na po kami,” wika ko kay Mommy Cole. "Pasok ka hija," alok pa nito nakangiti akong tumanggi. "Dito na lang po ako Mommy. Wait ko na lang si Atlas. Tingnan mo po sumampa na sa kama sa Lolo niya," ani ko pa pinanonood si Atlas. Pinuntahan kasi ni Atlas ang Lolo nito nakahiga sa kama nanonood ng TV. Sumilip ako kinawayan ko si Daddy Rowan simple tango lang ang tugon nito sa 'kin. “Oo hija. Tumawag na nga si Mattheus. Nagtatanong kung nakaalis na raw kayong mag-ina kasi hindi ka raw nag-reply sa text niya.” “Ay opo Mhie. Kasi naka silent mood ang phone at nasa bag kaya hindi ko pa sinilip,”
Mattheus Bakit wala pa rin si Brenda, nanibago ako sa ganito. Tamad akong sumandal sa swivel chair ko. Naiinip na ako wala pa silang mag-ina hanggang ngayon. Bumuntong hininga ako kasi kinakabahan ako dammit! Baka kasi makulitan na sa ‘kin kapag tawagan ko. Naka tatlong tawag na kasi ako sa kaniya. Kapag naiinis pinapatayan ako ng tawag. Mahina akong tumawa. Dinampot ko ang phone nakapatong sa table ko sa harapan ko. Si Mommy na lang ang tatawagan ko. Baka kapag sa mommy ni Atlas. Singhalan pa ako. Minsan pa naman masungit ito sa 'kin kapag ganitong kinukulit ko. “Pick-up, pick-up, Mommy,” parang temang ko pa, mag-isang nagsasalita. Kasi hindi sinasagot ni Mommy ang tawag ko hangga't matapos na lang. Shit! Irritable kong sabi. Napahilot ako batok ko muli akong tumawag sa mommy. Baka ngayon ay sagutin na. Napa yes pa ako ng sa wakas sinagot nito. “Hello Mommy/ Hello Mattheus,” sabay naming sambit. Tumawa si Mommy. “Ikaw na muna 'nak. Mukhang rush ang itinawag mo sa ‘kin,”
Andrea “May plano na ba kayo magkaanak ni Atlas? Kaya lang nag-aaral ka pa pala baka hindi pa ano, hija?” walang preno-preno tanong nito ako ang kanina pa mainit ang pisngi pagkabanggit nito ng apo. “Ahehe…ano po M-mommy. H-hindi ko pa po alam,” anang ko ngunit tinawanan lang ako. “Naiilang ka ba Andrea?” bumungisngis ito hinaplos ang buhok ko. “Sorry naging madaldal ako. H’wag mo na lang seryosohin ang mga sinabi ko. Halika na para makakain na tayo ng tanghalian,” aniya hinawakan ako sa kamay ko. Nang mag-umpisa kaming lumakad. Doon ko napansin t-shirt pala ni Atlas ang suot ko. Pinamulahan ako ng mukha kasi tumingin din sa akin ang ginang. Wala naman akong nakitang pinipintasan niya ako. Hindi ko lang talaga maiwasang mahiya kasi kaharap ko kaya ang mommy ni Atlas. “Oo nga pala may mga damit ka na r’yan sa closet ni Atlas. Kung gusto mong maligo muna. Aantayin na lang kitang matapos. Dito lang ako sa kuwarto n'yo,” ani nito. “Pwede po ba?” “Oo naman ikaw talaga mahiyai
Andrea “G-good morning po. M-mommy po kayo ni Atlas?” nauutal kong tanong sa nakangiting ginang na nakaupo sa tabi ng kama. Nakangiti itong tumango. “Mommy mo na rin ako, kasi asawa ka ng anak ko. H'wag kang mahihiya sa ‘min ituring mo na kaming pangalawa mong magulang?” ani nito hindi maalis-alis ang ngiti sa labi niya. Namamangha lang ako kasi ang yaman-yaman ng pamilya nila pero ang bait nito. Bihira lang ako makaharap ng mayaman pero itong ginang walang kaarte-arte sa katawan. Watch at hikaw lang ang suot nito kasama pala wedding ring. Bukod doon wala na itong ibang suot na alahas. Kanina pa nakangiti pagpasok ng pinto ako na lang ang nahihiya na i-dedma ito kasi ang lumanay rin ng boses niya. Dahan-dahan akong bumangon umalis ito sa kinauupuan niya tinulungan akong makasandal sa headboard ng kama. “Thank you po,” nahihiya kong sabi. Hindi ko rin masabi sabi ang ‘mommy’ sa kaniya naiilang pa ako. “Kaya mo na bang bumangon, hija?” ani pa nito pagkatapos inayos ang buh
Andrea Tahimik ako ng nasa biyahe na kami. Panay ko hikab kaya sinabihan ako ni Atlas na matulog muna kasi malayo pa kami sa bahay nila. Inayos din ni Atlas ang upuan ko at sinabihan ako matulog muna kung inaantok ako. “Kanina ka pa panay hikab. Baby, gigising kita pagdating natin sa bahay,” anang nito inabot pa ang pisngi ko hinaplos niya. Humalukipkip ako tinaasan siya ng kilay ngunit tumaas lang ang sulok ng labi nito ako pa ang pinagtatawanan ng loko. “Hmp! wag kang masyadong mabait sa ‘kin baka manibago ako kapag maghiwalay na tayo...bahala ka hindi na kita pakakawalan pa," ani ko kinangisi nito. "Paano nga ba kung ako rin hindi na kita pakawalan kasi panay mo pa cute sa 'kin," "Woi hindi ah! Ganito talaga ako cute. Kaya magtiis ka," wika ko hindi ko maiwasang tumawa kasi laglag panga ni Atlas. "Pero seryoso ako roon sa una kong sinabi. Bawasan mo pagiging mabait sa 'kin baka makasanayan ko." Hindi ko inalis ang tingin ko kung anong magiging reaksyon nito. Napairap
Andrea “Iyan po ba ang gusto mo Dad, hindi na ako pupunta rito? Bahay ko rin po ito at gusto rin po kitang madalaw—” sabi ko pa dahil humabol ako sa kaniya ngunit nilampasan lang ako ni Dad. Inayos ko muna ang sarili ko. Naka labas na ako ng office ni Daddy. Ayaw ko makita ni Atlas ang hitsura ko na wala sa ayos. Though hindi ko maitatago sa kaniya ang namumugto kong mata at least maayos ang hitsura ko. Napangiwi ako ng salatin ko ang aking mata halata iyon namumugto ang takikap ko. Woah! Napabuga ako ng hangin sa bibig. ‘Okay Andeng! Kumalma ka. Nag-usap na kayong mag-ama at may sagot na siya. Malinaw naman na ang bagong asawa ng Daddy mo ang pinili. Kaya tanggapin mo na lang at ayusin ang pag-aaral mo. Tama. Pero hindi ibig sabihin na sumuko na ako. Hindi ibig sabihin na kalilimutan ko na si Daddy. Mag-aantay pa rin ako hanggang sa bumalik ang dating mapagmahal kong ama. Dumaan muna ako sa dining area bago ko ipasyang bumalik sa living room. Nakaramdam ako ng pagkauhaw pagk
Andrea “Atlas,” pigil ko sa kaniya dahil namumula sa galit si Daddy. Ngunit hindi talaga ito magpapaawat sa halip kasi ay tumayo na ito inilahad ang kamay nito sa akin senyales na aalis na kami. “Let's go,” he said. Umiling ako kaya napabuntong hininga ito. "Baby?" aniya nagpipigil ewan kanino ito galit dahil malambing naman ang titig nito sa 'kin. “Gusto ko pang makausap ng masinsinan si Daddy,” wika ko kay Atlas. Humugot ito ng hangin pagkatapos tumango. “I'll wait for you here,” tugon nito binitiwan ang kamay ko. “Thank you. Mabilis lang ako,” paalam ko sa kaniya pagkatapos ay tumingin kay Daddy. “Daddy please naman po. Mag-usap muna tayo ng masinsinan. Mahalaga po itong sasabihin ko kailangan mo itong nalaman,” wika ko ngunit naningkit anga mata ni Daddy hindi ako nagpatinag. “Tungkol saan nanaman ba ito ha, Andrea?” tanong nito at galit. “Sa office mo po dad. Pagkatapos ko itong masabi sa iyo. Nasa iyo po ang desisyon kung maniniwala ka sa ‘kin. Basta totoo po ang sasabih
Andrea “Daddy,” nakangiti ko pa sabi sa kaniya subalit hindi ako pinansin sa halip pumasok ito sa loob kaya nahiya ako kay Atlas hindi tuloy ako makatingin dito. Napayuko ako pinalooob ko ang buong labi ko upang hindi ako maiyak. Naramdaman ko humalik si Atlas sa buhok ko natigilan ako hindi ko lamang ‘yon pinahalata sa kaniya. “Ahm…pasensya na nakita mo pa ang kasungitan ni Dad,” ani ko wala naman akong nakuhang sagot galing sa kaniya. Bakit niya ako hinahanap kay Vianca kung ganito pala siya malamig ang pakikitungo sa ‘kin. “It's okay. Kasama mo ako,” paalala pa nito. Tumango ako. “Salamat. Tara na pasok na tayo,” umangat ako ng tingin kay Atlas ng maayos na ako. Tahimik lang ito sumunod sa akin. Kasi bakit sumama pa ito ngayon ‘yan tuloy malalaman nito hindi kami okay ng ama ko. “Hey, okay lang ‘wag kang mag-alala,” narinig ko pa bulong nito. “Halika upo tayo,” nakangiti kong alok sa pangusong itinuro ang sala namin. Naroon na si Daddy nakaupo roon nakatalikod sa a
Andrea “Iyan na ang bahay namin,” turo ko kay Atlas ng nasa tapat na kami ng gate ng bahay namin. Wala kaming guard kasi ang Nanay Fidelisa ang taga bukas kay Daddy at Mommy noon kapag papasok at uuwi galing trabaho. Kasi sila lang ni Daddy, ang mayroon kotse. Pero may susi ako sa maliit naming gate wala lang dito ngayon sa ‘kin kasi naroon sa backpack kong ginagamit pagpasok ng school. Alanganin akong ngumiti ng magbusina si Atlas. Wala kasi magbubukas ng gate. Seryoso lang ito nag-antay pa kami sa labas. Ewan ko kung nasa bahay si Daddy. Kung tawagan ko kaya. Pero baka nasa trabaho ito sayang naman ang punta namin ni Atlas, kung walang mangyari sa lakad ko. Inuna pa naman nito dito pumunta sa bahay kahit inaantay na ito ng Mommy nito. “Baka walang magbukas sa ‘tin,” naging tabingi ang ngiti ko kasi sampung minuto na kami sa labas ng gate. “W-wala yata ang Dad ko umalis na lang tayo," dugtong ko pa. “Antayin na lang natin ayos lang kahit mag-antay tayo," tugon ni Atlas pinas
Andrea Paglabas ng gate sa bahay ni judge Stewart. Kumaripas ng patakbo sa kotse niya si Macarius. Na welcome naman niya ako sa family nila pagkatapos umalis na may meeting daw ito sa trabaho sabi ni Atlas. Nag-vibrate ang phone ko sa loob ng bag ko. Senyales na mayroong bagong pumasok na text. Tumingin si Atlas sa ‘kin wala naman sinabi ng kunin ko sa bag ang cellphone ko. Bigay rin ni Atlas itong dala kong shoulder bag. Bago kami umalis sa condo unit nito inabot niya sa ‘kin. Kaya pala hindi ko napansin sa loob ng k'warto kasi nasa sofa kanina. Ibinigay niya sa ‘kin ng palabas na kami ng condo. Vianca: Andeng? Nag-reply agad ako upang alamin kung anong kailangan nito sa ‘kin. Ako: Besh? Yeah, pupunta ako mamaya. Sa bahay n'yo. May sagot agad ito sa ‘kin pagkasend ko ng reply sa kaniya. Pero ng mabasa ko ang text ni Vianca, kinalaki ng aking mata. Vianca: Galit na galit ang Daddy mo. Hinanap ka sa ‘kin. Ako: Oo, uuwi ako mamaya sa bahay bakit naman niya ako hahanapi
Andrea Pagbusina ni Atlas sa hinintuan naming matayog na gate. Agad iyon bumukas. Inaasahan na yata ang aming pagdating dahil wala ng tanong, tanong. Kung sino ang nasa labas. Mayroon agad sa loob nagbukas. Usually dapat kapag ganitong mayaman. Alam ko inaalam muna ng duty guwardiya kung sino ang dumating na bisita. Dito kay Atlas. Hindi naman niyon ginawa sumaludo pa nga kay Atlas, animo kilala siya ng dalawang g’wardiya ng pumasok ang sasakyan niya sa malawak na bakuran ng bahay ni judge. Nang makapasok kami sa loob ng bahay. Salubong na ang kilay ng pinsan ni Atlas, naiinip nakaupo sala may kasamang may-edad na lalaki. Naisip ko ito na yata ang judge na tinutukoy ni Atlas, na siyang magkakasal daw sa ‘min. Parang kasing edad ni Daddy o mas matanda hindi lang gaanong malaki base lang naman sa nakikita kong itsura nito. Ang tinutukoy ni Atlas na pinsan. Ang lalaki pala roon na kasama niya roon sa Okada. Tinitigan ko magkamukha pala sila ni Atlas kahit magpinsan lang. Hindi k