Chapter 4

Para akong natigalgal sa paraan ng tingin niya sa 'kin. Sa katanuyan ay nakasanayan niya nang tingnan ako ng ganiyan. Hindi ko mawari kung ganiyan lang talaga siya tumingin sa kahit na sino o ako lang talaga 'tong masyadong asyumera.

Kagaya nga ng sinabi ko, minsan lang kami kung magkita, kasi bukod sa palagi siyang busy ay medyo mailap din siya sa mga tao. Sabihin na nating hindi siya socialable na tao. Napansin ko sa kaniya na ang mga taong ka-close niya lang ang kinakausap niya.

And that attitude of him was the reason why many girls applauded him. Hindi ko rin naman sila masisi. Rynierre had the charm that even the word 'exquisite' wasn't enough to describe him. Dagdagan pa na matalino siya. The looks. The brain. The kind attitude. Nasa kaniya na ang lahat.

"Hindi pala ako magtatagal ngayon," Rynierre interrupted my thoughts. Para akong binuhusan ng malamig na tubig nang nakita na hindi siya nakatingin sa 'kin. Kina Mr. and Mrs. Cattaneo pala siya nakamasid. "I have important meeting to attend and--"

"Jowa?" Adrian cut him off, a grin plastering on his face. At ako naman -- hindi ko mabatid ang sariling reaksyon. Naghalu-halo ang sakit at pait sa dibdib ko. Just imagining him agreeing in Adrian's words was breaking my system.

Noon, batid ko nang may gusto talaga ako sa kaniya -- pakiramdam ko pa nga ay nahalata na ako ng parents niya -- pero never pumasok sa isip ko na mag-confess. Inakala ko kasi noon na wala sa isip niya ang pakikipag-commit. At hello? Mas bata pa ako sa kaniya! Anim na taon ang agwat naming dalawa! Kung titingan nga kaming dalawa ay para lang akong kapatid niya.

At isa pa, malabong magkainteresado siya sa 'kin! A man like him should have a high standards. Standards na alam kong wala ako. Standards na maaaring mayroon ako pero mananatili pa rin akong bata na nangangailangan ng tutor mula sa kaniya.

"I don't entertain anyone, Adrian," Rynierre responded. And as usual his voice sounded so good in my ears. "Besides, I am still young."

Napalunok na lang ako nang patago. Sa tuwing pinag-uusapan nila ang ganitong bagay, hindi nawawala ang mga rason ni Rynierre like, 'I don't entertain anyone', 'I am not interested' at syempre hindi mawawala ang 'I am still young.' Gusto man siyang kontrahin ay tinikom ko na lang ang bibig ko.

He was now in his first year in Medical School, so could anyone give me evidences that he was still young?

Gosh. Ang ibang Elementary Students nga ay may mga jowa na, siya pa kaya na twenties na?

"Kuya, you couldn't date your books forever," dinig kong sabi ni Chelsy. "Hindi sa gusto kong magkaroon ka na ng asawa. Ang amin lang naman, we want to see you doing the normal things. Why not to try to join in a blind date?"

"Blind date is fucking cheap, Chelsy," Adrian laughed. "Kahit isang post mo lang sa picture ni Kuya sa F******k -- kahit wala pang caption -- pag-aagawan na siya ng marami."

"I am not interested," Rynierre said in a calming voice.

See? 'Yan na ang motto niya in life.

At sandali naman na 'to, humihiling ako na bigyan niya ako ng kahit isang tingin. Kahit tatlong segundo kang. 'Eto na, bababaan ko na ang presyo. Kahit isang segundo niya lang ako tingnan. I wanted to feel the kind of sweet feeling when our eyes were forming a straight line.

"Faith?" Mrs. Cattaneo mentioned my name.

"P-po?" Take note: Hindi pa ako totally nakaka-get-over sa pinag-iisip ko kanina. My thoughts were still glued into something.

"Since my son volunteered to be your tutor, can you help me in making him realize that books couldn't bare his child?" si Mrs. Cattaneo.

Muntikan nang malaglag ang hawak kong kutsara. Natawa ako nang grabe sa narinig. Pati nga ang dalawang magkapatid ay napahiga na sa sahig habang tinuturo si Rynierre na namumula ang mga pisngi. Mrs. Cattaneo loved teasing her oldest son for fun. At maririnig din sa mga biro niya ang pagiging seryoso. Kung ako si Rynierre, I would also feel embarrassed.

"So?" Rynierre was seemed out of words. This was so rare. Minsan ko lang siyang makitang ganito kakabado. 'Di ko mawari kung maaawa ba ako sa kaniya o ano.

"So?" Chelsy teased him. Bumangon silang dalawa ni Adrian mula sa pagkakahiga mula sa sahig, nasa mukha pa rin ang pang-aasar. "So maybe it's time to search for someone."

"Okay."

Gulat, napaangat ako ng tingin kay Rynierre. Isang salita, pero grabe ang naging epekto sa puso ko. Isang salita, pero naging dahilan para mawalan ako ng rason na ngumiti. So. . .? He was really surrendering? Nang dahil lang sa mga panunuya sa kaniya ay hahanap na talaga siya ng girlfriend? O baka ay meron na talaga siyang babae at hinihintay niya lang ang ganitong pagkakataon?

Sumama ang timpla ng mukha ko. Parang may nginunguya na akong ampalaya sa pait ng pakiramdam ko ngayon.

"I agree," ang naging komento ko. Nang maramdaman ang tingin nilang lahat sa 'kin ay muli akong nagsalita. "Dapat ay i-enjoy mo ang pagkabata, R-Rynierre. . ." Damn, why was it so hard to mutter his name? "I mean karapatan mo namang mag-enjoy. Your mom is right. Your books couldn't b-bare y-your c-child."

Kung bibigyan ako ng Diyos ng isang pagkakataon para matupad ang aking hiling ay hihilingin kong biglang bumukas ang lupa at higupin ako pababa. Bahala na kung mapunta ako sa kung saan basta ay makaalis lang ako sa kasalukuyan kong pwesto ngayon.

"So you mean?" I almost lost my breath when he smiled at me meaningfully, a grin plastered on his alluring face. May himala kasi ang tangi ko na lamang nararamdaman ay kasiyahan. Ang kaba ay biglang umalis at lumipad sa kung saan.

"I mean, d-dapat ka na 'atang maghanap ng girlfriend?"

Gosh. Bakit naging patanong ang boses kong 'yon? Well, nauutal ako ngayon hindi dahil sa nininerbyus ako kundi dahil sa sarap dahil nakatingin ang mga mala-ulap niyang mga mata sa 'kin. Kung hindi lang ako nakatanggap ng isang palo kay manang ay baka tuluyan na talaga akong nalunod sa malalim niyang mga mata.

"How?"

Mas lalong nanlaki ang mga mata ko! He's asking me how to get a girlfriend! At ang mas nakakaloka sa lahat ay nakatingin pa rin siya sa 'kin hanggang ngayon! Bagaman may aircon ay pinagpapawisan pa rin ako.

Isa talaga sa dahilan ng panghihina ko ang boses niya. Matipid lang siya kung magsalita, pero iba ang impact sa 'kin. 'Yong pakiramdam na pati mga ugat mo sa katawan ay nagsisigalawan na.

"H-how?" I stuttered, looking around. "'Bat naman ako ang tinatanong mo? Hindi ako maalam sa mga ganiyang bagay."

Sa gilid ng aking kaliwang mata ay napansin ko ang pagbubulungan ng mag-asawa, kaya napaayos ako ng upo, hindi na alam kung ano ang susunod na gagawin.

Simple niya lang akong nginitian. Kumunot ang noo ko sa pagtataka nang nilahad niya sa 'kin ang phone niya. Ang mga tao na nasa paligid ay naghihintay rin sa susunod na mangyayari. He spoke, "I am free tomorrow. Ilagay mo na lang ang number mo para ma-contact kita."

Tumaas ang kilay ko. Papaano. . . ? Hindi niya naman ako kailangang contact-in pa kasi madalas naman akong nasa loob lang ng mansyon. Pero kahit na ganoon ay ang saya-saya ko pa rin habang sini-save ang aking phone number. Dama ng mga daliri ko ang daliri niya. Hmm. Indirect contact.

"Hindi ba kita maaabala?" I asked him unsurely.

"Medyo," he answered surely. Tumalbog tuloy ang puso ko.

This is one of his attitude. We all knew that Rynierre never lied to anyone. At ilang beses ko na 'yang napatunayan. Hanggang sa napagtanto ko na hindi lahat ng gwapo manloloko.

"Hindi ko naman kailangan ng tutor," sabi ko sa kaniya gamit ang mahinang boses. "Pero isang subject lang talaga ang pinoporoblema ko. Sa tingin ko ay 'yan lang ang problema ko." I was referring to my favourite subject, Science.

"Science is very easy if you put your interest into it," Adrian mumbled. "Well mahirap talaga ang mga Subjects na nasa STEM. Talagang mapapa-aw ka sa Physics."

Para pa akong tinakot ni Adrian. Sinamaan ko siya ng tingin dahil talagang kinabahan ako! Sabi ng iba, lahat ng strand ay paiikutin ang turnilyo sa utak mo, pero may ibang napaiyak daw sa STEM Strand. 'Di ko batid kung dapat na ba akong kabahan o dapat na lang himatayin.

"Na-save mo na?" Rynierre said out of the blue. Na-realise ko na naman na hinihingi niya na ang phone niya, kaya ay binigay ko 'to kaagad sa kaniya. So talagang seryoso siya sa part na willing siya maging tutor ko?