"Sama ako," I almost begged. Nginuso niya mayamaya ang glass door, para makita ko na madilim na pala ang paligid! Ngayon ko lang na-realise na gumagabi na pala!
"It's already dark," pangangaral niya sa 'kin. Akma pa nga sana siyang hahakbang nang kaagad akong tumayo para mapigilan siya.
Yes, it's obvious that it's already dark, pero 'di ko naman maintindihan kung bakit kailangan niya pa akong iwan dito nang mag-isa.
"Pagod ka pa," he stated in a calming voice.
"'Di ba mas maganda kung sabay nating hanapin ang kapatid mo para maging mas madali ang lahat? Come on, isama mo na lang ako."
"Babalik din naman ako 'agad. 'Di ako magtatagal, I promise."
Bumuntong-hininga ako sa kawalan ng maisasagot. Masyadong magaling si Rynierre para malamangan ko ang mga reasons niya. Dagdagan pa na nakakatigalgal ang mga mata niya lalo na ngayong gabi. Muli akong bumuga ng hininga habang pinagmamasdan ang pag-alis niya.
Wala akong ibang nagawa kundi
Parang may kung anong bumara sa dibdib ko. Malapit na rin akong 'di makakita dahil nagiging sagabal na ang mga luha ko. Rynierre's face became serious too. Masyado na akong maraming iniisip para isipin kung ano ang mga maaari niyang iniisip sa sandali na 'to.If I were the steering wheel, I would extremely complain. Halata kasi ang pagdiin ng mga kamay ni Rynierre habang nakahawak sa manibela ng sasakyan.Seeing him like this was just like an eclipse -- so rare yet so amazing. Hindi sa gusto ko siyang makitang palaging ganiyan, sadyang nakakamangha lang."In what hospital?" he cut my thoughts off."R-Roxas Hospital."Unfortunately, I seemed like a broken glass trying to build its own shattered pieces. Hindi naman ako maiyaking tao, pero kapag nasasali na sa usapan si Papa, talagang may bumabara na sa lalamunan ko."Calm down, Faith. Breath in and out for three times."Namungay ang mga mata ko sa narinig mula sa kaniya. I followed his
14Napakamot na lang ako sa sariling kilay at tinitigan ang tatlong lalaki sa harapan ko ngayon. Kahit siguro tumula na ako sa harapan nila ngayon ay hindi pa rin sila uuwi. Ang O-OA talaga nila! Alam ko naman na pareho silang busy ngayon, lalo na si Ry, pero ang kukulit!Iniwan ko na lang muna sila saglit. Pumasok ako sa hospital room ni Papa. I saw him wide-awake. Muli akong napangiti."Pa, masyado niyo raw pinapagod ang sarili nyo sa ilalim ng araw. 'Di ba ilang beses ko na kayong pinakiusapan na iaasa na lamang sa iba ang pagtatanim ng mais? Senior ka na, Pa, at dapat sa inyo ay nasa loob lang ng bahay parati."Dahan-dahan siyang umupo, kaya marahan ko rin siyang inalalayan. Ngayon ay nakamasid na siya sa labas. Kitang-kita namin ngayon ang ginagawa ng tatlong lalaki. I almost bursted out in laughters when I saw Rynierre innocently looking at my friends' weird actions.Dagdag
"Pa, maiintindihan ng mga kasamahan natin kung 'di tayo makakadalo," pagpapaintindi ko. Walang kahirap-hirap kong napaamo ang sariling mukha dahil maski ako ay nanghihinayang din dahil maaaring 'di kami makasali sa seremonya.Sa lahat ng seremonya na napagdaanan ko, ito ang matuturing na napakaespesyal sa lahat dahil may dalawang Rizalista na nagmula sa Spain ang kusang-loob na dadalo. Noong nakaarang taon ay nagpadala ng liham ang dalawang espanyol na 'yon na sa wakas ay matatagpuan na rin nila ang mga taong may paniniwala na katulad ng sa kanila."Hindi puwede," nag-aalala na namang saad ni Papa, maririnig sa boses niya ang dedikasyon para sa isang bagay. "'Nak, hindi naman ako nasagasaan o ano. Baka ay puwede mo namang mapakiusapan ang hospital na palabasin na ako. Ang araw na 'to ang pinakamahalaga sa lahat, 'Nak, alam mo 'yan."Sunod-sunod ang naging pagtango ko. Pero natatakot ako sa maaaring mangyari 'pag 'di ko s
Siguradong mataas ang nakuhang posisyon ng Mama ni Cedrik kasi ang daming tao. At may DJ pa!"Saan ka?" natatakot kong tanong sa kaibigan ko nang makitang aalis na siya. Nagpalinga-linga ako, para makita ang mga taong pamilyar at hindi pamilyar sa paningin ko. Inirapan naman ako ni Jacob saka tinuro niya ang table kung saan maraming babae."Iiwan mo ako para lang sa mga babae na 'yan?" 'di makapaniwalang tanong ko. Mas importante pa ba ang mga babae na 'yon kaysa sa 'kin na best friend niya? Nakahanap na nga ng bago si Cedrik, 'tapos ay iiwan niya rin ako?"May kakausapin lang. Babalik ako kaagad. Magbilang ka up to fifty.""Niloloko mo ba ako?"He laughed wickedly. Aba'y parang gusto 'atang makatanggap ng suntok ang lalaking 'to!"Sige na nga. Rito na lang ako," parang bata niyang sabi, at nagpalinga-linga kaming dalawa. Nang nagbago na ang tugtog ang siya r
"Sige," ani ko sa kaniya.Tumango naman siya nang marahan. Pinagmasdan ko ang pagtalikod niya hanggang sa tuluyan na talaga siyang nawala sa paningin ko.Kahit na masakit para sa 'kin na. . . Ni-reject niya ako, pilit ko pa ring sinasabi sa sarili na dapat ay maging masaya na lang ako dahil nag-effort siyang bilihan ako ng mga gamit.He just had shown me how he cared for me in his own little way."Aba'y kayo na ba?!" si Manang na kaagad tumabi sa 'kin. Masyado siyang masaya, kaya nahawa ako sa good vibes na dala niya. The sour feeling within me vanished like a bubble in the air. And it's really a good thing since I started to forget Rynierre's painful words earlier."Manang, advanced kayo mag-isip, ah!" pang-aalaska ko naman saka nilapag ang hawak kong mga gamit sa lamesa para makausap siya ng mas maayos. "Kapag narinig ka noon, siguradong magagalit 'yon!"Pa
"Kung "Kung ako ang tatanungin mo. Kung ano kaya ang maaaring dahilan para turuan niya ang isang babae. Hmm. . . Paaano ko ba 'to sasabihin? Sigurado akong may iba pang dahilan. Maaaring gusto niya lang malasap--" "Jacob! Nakakadiri ka!" I winced while laughing. "Maaaring gusto niya lang malasap ang saya na sa pagtuturo niya lang mararamdaman! Patapusin mo kasi ako sa pagsasalita!" mas naging audible ang tawa niya kaysa sa 'kin. "Maaari rin. Pero hindi pa rin ako totally convinced." "Maaari ring gusto niya lang tikma--" "Jacob, your words!" "Maaari ring gusto niya lang tikman at balikan 'yong masarap na pakiramdam noong Senior High School pa siya. Ikaw, Faith, masyado kang advanced kung mag-isip!" "Kasi napakalaswa ng mga ginamit mong salita!" Natatawa niya akong tinuro, kaya napanguso na lamang akong muli. Madalas din kung bumisita si Jacob dito. Pero hindi naman 'yan magpapakita rito 'pag alam niyang n
"Kung ako ang tatanungin mo. Kung ano kaya ang maaaring dahilan para turuan niya ang isang babae. Hmm. . . Paaano ko ba 'to sasabihin? Sigurado akong may iba pang dahilan. Maaaring gusto niya lang malasap--" "Jacob! Nakakadiri ka!" I winced while laughing. "Maaaring gusto niya lang malasap ang saya na sa pagtuturo niya lang mararamdaman! Patapusin mo kasi ako sa pagsasalita!" mas naging audible ang tawa niya kaysa sa 'kin. "Maaari rin. Pero hindi pa rin ako totally convinced." "Maaari ring gusto niya lang tikma--" "Jacob, your words!" "Maaari ring gusto niya lang tikman at balikan 'yong masarap na pakiramdam noong Senior High School pa siya. Ikaw, Faith, masyado kang advanced kung mag-isip!" "Kasi napakalaswa ng mga ginamit mong salita!" Natatawa niya akong tinuro, kaya napanguso na lamang akong muli.
To say that I was astonished was an understatement. Seeing him a little bit broken was putting an undescribable pain in my heart.Madalas ay gusto ko siyang makitang seryoso, pero ngayong nahahaluan nang sakit ang pagkaseryoso niya, nasasaktan ako. It's also obvious that he isn't used in vocalizing his unsaid pain. 'Di ko alam kung wala talaga sa ugali niya ang maghanap ng makakausap o talagang wala lang talaga siyang makausap.Manang once said to me that Rynierre had not any close friends. Yes, he had a lot of friends. Considering the fact that he had the brain and wondrous family background, everyone would become willing to be his friend. Pero nabalitaan ko rin noon na ang dahilan kaya wala siyang matalik na kaibigan ay dahil sa parati siyang nag-aaral at madalas seryoso.And he looked uninterested into any kind of friendship either. And so he needed not only a friend, but also a listener.We
"'Bat ang bilis mong gumalaw?" reklamo ko, pero hindi pa rin niya ako nililingon. Parang may issue 'ata siyang binabasa sa note ni Ken. 'Di ko nga lang alam kung ano."Lover boy," nagtaka ako nang binulong-bulong niya 'yon habang dahan-dahan nang nilalapag sa lamesa ang note. As if he was surrendering."Ha?" tanong ko saka inabot ang note. Napahalakhak ako nang mabasa ang nakasulat sa isang papel.Walk by faith, not by sight."Hindi ako ang faith na tinutukoy!" Hindi pa rin nawawala ang tawa sa bibig ko. Laughtrip na laughtrip. "Bible quote kasi 'yan, Ry.""You're right," he stated, "but why did he highlight the faith then?"Tinitigan ko ang faith na word saka napansing naka-lettering ito at pinakapal ng signpen. Napailing na lang ako at pinigilan pa ang tawa. "Kasi malaki ang tiwala niya kay God. He has the strong faith, kumbaga."Days had passed, and Jacob was so confident that he would get excellent grades. Inggit na inggit tuloy a
Napunta ang atensyon ko kay Manang na biglang napasali sa eksena. Nawala ang pokus ko sa pinag-uusapan namin ni Ry dahil sa paraan ng pagtingin ni Manang sa 'kin na nagsasasabing, 'Kailangan nating mag-usap." Before my head could turn at Ry's direction, Ry stood up and handsomely excused himself. I stared at his leaving back, until Manang spoke up"May sinabi na ba ang alaga ko sa 'yo?" tanong niya.Alam kong si Ry ang tinutukoy niya."Wala naman po," pabulong kong ani at hinanda na ang mga tenga para sa bagong tsismis. "May problema po ba?"Literal siyang tumango nang walang pag-aalinlangan. Napapalunok, napatingin ako sa paligid para masiguro na walang makakarinig sa pag-uusapan namin ngayon."Sa Sitio," una niyang imik. Bagaman ang mga salita pa lang na 'yon ang nasasabi niya ay nagkaroon na ng pagtataka ang sistema ko. Muli siyang huminga ng isang beses at nagpatuloy sa pagkukuwento. "Nagkaroon ng away sa Sitio at teka saan ka pupunta--?"
"Pero mahal ang sim," bulong ko sa sarili na mukhang ako lang naman ang nakarinig.Gusto ko na sanang itulak sina Jacob at Cedrik para pauwiin na sila nang naunang nagsalita si Jacob."Pansin ko lang," ani niya at binigyan ako ng isang tingin. "Masyado ka nang na-li-link sa mga seniors."Tinuro ko ang sarili. "Ako?" Payak akong tumawa. "Me?""Malamang ikaw," sarkastikong sagot ni Jacob. "Pansin ko lang na mas matanda 'yong madalas nagkakagusto sa 'yo."I exhaled. I didn't know whether he was trying to state a fact or just trying to piss me off. Basta 'di ako komportable kapag patungkol sa 'kin ang pinag-uusapan 'tapos nasa tabi ko pa si Ry. Ang mga galaw ko rin tuloy ay naging limitado na."Baka na-ku-cutan sila sa 'kin," I joked, giving Ry a side-eye look, only to see him having his untamed look. In short, 'di siya nasiyahan sa joke ko. Maybe, he found that statement of mine boring. O talagang wala lang siya sa mood makitawa ngayon.
"Naka-drugs ka 'ata," pahalakhak kong sabi at tuluyan na lang iniwas ang tingin sa kaniya. Binaling ko na lang ang mga mata ko sa mga Kuya ko na kanina pa ako pinagmamasdan. Syempre ay nakaramdam ako ng hiya lalo na ngayong literal na namumula ang mga tenga nila.Kinilig 'ata?"Seryoso ako. Humanda ka na lang mamayang uwian," binagabag ni Jacob ang mood ko, kaya hinablot ko ang phone mula sa kamay niya since mukhang tapos naman na silang mag-usap ng kompare niya. I was about to put my phone inside my pocket when Ry's voice boomed."Hello?" siya habang nasa kabilang linya. Sinamaan ko naman ng tingin ang kaibigan ko.Ibig bang sabihin nito ay narinig niya lahat ng pinag-usapan namin kanina? Kasali rin ba 'yong pakikipag-usap ko sa mga Kuyang nasa harapan ko?I ended the call using my shaking hands. Nang mag-angat ng tingin ay kumawala ang mahinang buntong-hininga sa 'king bibig. It felt like I committed a serious crime. Kahit nakaupo lang naman ako
'Di nagtagal, isang SSG PIO ang pumunta sa harapan, mukhang may sasabihin. Todo na tuloy ang ngisi ko. Napangisi rin si Jacob, malamang ay nabalitaan niya na rin mula kay Cedrik ang news.At tama nga! Dahil in-announce ng officer na maaari na kaming umuwi! It's either uuwi o mananatili na lang sa loob ng library, 'yan ang sabi niya. Sandali kaming nagkatinginan ni Jacob, nagdedesisyon gamit ang tingin."Library. Boring sa bahay," si Jacob habang nakanguso."True, babe, baka awayin na naman ako sa bahay," sabad ng babae na 'di ko alam kung 'bat bigla na lang lumitaw sa kung saan. Maganda 'to at mukhang friendly. 'Yon nga lang, mukhang adik sa kaibigan ko.Inilagay ko na lang ang ilan sa mga libro ko sa locker at hinintay si Jacob. Kausap pa kasi nito ang grupo ng mga babae na mga kaibigan ng debutante kahapon. Mukhang maayos naman ang daloy ng pag-uusap nila kaya tumahimik na lang ako.
Kinabukasan, mas binigyan ko nang pansin ang pag-aaral. 'Di na ako naki-tsismis patungkol sa kung anumang bagay. Si Jacob ang naghatid sa 'kin patungong eskwelahan. Sinabi niya na bukas ay si Cedrik na naman ang naka-assign sa 'kin. Tumawa na lang ako habang inaalala ang mga assignments na sinagutan ko kagabi.I felt so. . . I felt so inspired.Nang nasa loob na ako ng classroom, naabutan ko ang mga YES-O officers na parang may in-a-announce na kung ano sa klase. 'Di man interesado ay nakinig pa rin ako. Malay ko ba kung may silent checker sa room na naglilista ng mga students na 'di nakikinig.Nagsitayuan ang mga Former YES-O members dahil may isasagawang Clean and Green Program ang Organization nila. Napangisi na lang ako nang mapagtanto na kasama pala ang teacher namin sa class na 'to sa program na 'yon. Noong una ay tahimik ang klase, kunware nalungkot, pero nang lumabas na ang ilan sa mga classmate ko at maging si M
"Na-bake na ang cookies. May kaunting snacks din sa baba. Baka gusto mong kumain kaya pinuntahan na kita rito."Tumango na lang ako at pinakiramdaman ang sariling tiyan. Nang 'di nakaramdam ng gutom ay umiling ako. Ry understandingly nodded without saying any words.Silence fell."Aalis ka na ba ngayon? Kailan ka babalik?" I asked.I felt his head turning around to look at me. "Mamaya 'ata. Not sure. Kakausapin ko pa si Chelsy. Pero bukas, talagang babalik ako rito."Ngayon ko lang naalala na kailangan pala talaga niyang bumalik bukas dahil utos 'to ng Papa niya.Yay, araw-araw ko na siyang makikita. Ibig sabihin, madalas ko nang matatanaw ang mukha niya. Such a blessing, 'di ba?"Tungkol sa Papa mo. . ." I heard him. Binigyan ko siya ng klase ng tingin na sana'y mag-udyok sa kaniya na magsalita. At 'di pa lumilipas ang ilang segundo nang
I arched a brow at his words. Sandali akong nag-isip ng maisasagot sa tanong niya. Sa huli ay halata na ang pagtataka sa mukha niya nang tumawa ako nang napakalakas. Sa sobrang tuwa, halos lumabas na ang mga ugat sa leeg ko. Gosh, 'di ko ini-expect na tatanungin niya 'ko patungkol sa mga kaibigan ko."Alam mo, Ry. . ." I almost gasped, "wala akong gusto sa isa sa kanila; I like them as my friends. At matagal na kaming nag-usap patungkol sa bagay na 'yan. Sinabi nila na 'di raw ako passed sa standards nila." Muli akong natawa. "See? Plus, kilala ko ang mga 'yon -- may gusto silang iba. Gusto mo bang malaman kung sino-sino?"He just shook his head as a response."So medical case solved na ba?" I mocked him.Umiling siya. No choice ako kundi tumango nang nagpaalam na siya. Ilang minuto akong natulala hanggang sa pumasok si Manang sa eksena. Sandali niya akong kinausap, at inamin kong 'di ko kayang makap
"Ano? Tinitingin-tingin mo riyan?" panunuya ni Jacob sa 'kin. Paulit-ulit tuloy akong kumurap at umupo sa tabi dahil mukhang wala pa silang balak umuwi."'Di ba malayo school mo mula rito?" na-ku-curious na tanong ni Cedrik sa lalaki. Si Rynierre naman ay sumagot gamit ang pormal na boses."Yes. Kalahating oras ang biyahe mula rito.""Pero 'bat ka nandito parati?" nanlaki ang mga mata ko sa narinig mula kay Jacob. Parang may iba sa tono ng pananalita niya. 'Tapos ay pasulyap-sultap siya sa 'kin na tila ba binabantayan ang reaksyon ko. "May dahilan ba kaya ka nandito parati, ha, Pare?""May rason," sagot naman ni Ry. "My sister needs my support. I thing she's depressed or something. Si Adrian naman ay palaging abala, kaya kapag 'di ako masyadong busy ay bumibisita ako sa bahay."Matagal ko naman nang alam na si Chelsy lang ang rason kaya napapadalas siya sa mansyon, pero 'bat suma