Kabanata 33: Helpless"No! I am not going!""Latisha! Makinig ka naman muna, please! We do not have a choice! This is the only way...for now!" Sinigawan ako na kuya na siyang nagpatahimik sa akin.I cannot help but to look at him fiercely. Parang ibang tao na siya simula nang magkanda-leche-leche ang kumpanya. He became as cold as ice. He looks heartless, something I never imagined him to be. Laging seryoso ang kanyang mukha at modo. Hindi ko nga alam kung ayos pa ba sila ni Ate Alloha gayong puros trabaho sa kumpanya na lang nag inaatupag niya."You want me to marry him?!" Hindi makapaniwalang sigaw ko pabalik.I did not have any communications with Cai since they told me to break up with him. Kaya pala. Tama nga ako ng hinala.They will set me up for Aldrake? Nahihibang na ba sila? Ano 'to? Joke lang?Now I get it. Kaya pala parang aatras sina Daddy noon nang pag-usapan na ang tungkol sa amin ni Cai dahil dito! The Desmunds helped us and keep helping us because this is what they wan
Kabanata 34: The Vulnerable"Smile. And don't do anything stupid, Latisha. This is all I'm gonna ask from you...we can't lose the chance, we need to save the company," mahinahon at nagsusumamo ang boses ni Dad.Iyon ang bilin niya sa akin kanina bago kami pumunta rito.As much as I wanted to protest and disobey him, I cannot bear to see our corporation, which Dad and Mom worked really hard to reach where it is now today, to be ruined. I don't want their efforts, hardships, and sacrifices go to waste."Kung ikakasal talaga kayo sa huli, you can opt to divorce him. Mahahanap naman ng butas. But, sa ngayon...we have no choice." Iyon naman ang sabi ni Mommy.Bakas sa mga mukha ng mag-asawang Desmund and sobrang saya. Bata pa lang talaga kami, gustong-gusto na nila akong maging girlfriend ng kanilang anak. Palagi nilang pinagpipilitang bagay kami at magiging maganda ang pagsasama namin kung sakali.We used to be really bestfriends not until Aldrake went into a different path as influenced
Kabanata 35: FateDahan-dahan, sinubukan kong buksan ang mga mata. Mabilis akong napapikit ng mariin nang kaagad akong nasilaw sa liwanag na nagmumula sa bintana.Napadaing ako sa sakit at bigat ng ulo. Sumunod ay narinig ko ang mabilis na yapak ng mga paa papalapit sa akin. Muli kong minulat ang mga mata."You're awake, Miss." The nurse said then immediately proceeds to check my vitals."What is this place?""Nandito ka sa bahay niyo, Miss. You've been drugged. Dinala ka rito ng mga tauhan ni Mr. Adlrake Desmund."I panicked as soon as I heard his name. Halos natataranta akong umupo ngunit napadaing lang dahil sa bigat talaga ng ulo ko. Nahihilo ako."It's okay, Miss. You're safe now." The nurse tried calming me.I breathed in and out. Upon seeing me getting a bit relaxed, she excused herself and went outside the room.Right. Nandito nga ako sa bahay namin sa siyudad. Nasa master's bedroom.Natigilan ako sandali at naalala ang sinabi ng nurse. Si Aldrake? Nasa Pilipinas?What is he d
Kabanata 36: The LawAbala ako sa pagpoproseso ng ilang blood samples ngayon sa laboratory. Mas gustuhin ko pang maubos ang oras sa hospital at sa trabaho kaysa umuwi at makasama si Aldrake.Sa bawat sample na natanggap ko, maingat ko iyong nilalagyan ng label isa-isa at sinimulan ang testing process.I first checked the sample for any obvious abnormalities, such as clots or discoloration. Then, I place the sample in a centrifuge, which spins it at high speeds to separate the different components of the blood.Once the blood has been separated, I carefully remove the plasma and analyze it for various markers. Depending on the test ordered by the doctor, I may be looking for anything from red blood cell count to cholesterol levels. Sinisigurado kong nasusunod ko lahat ng protocols at dino-double-check lahat para maiwasan ang anumang kamalian.As I wait for the results to finish processing, I take a moment to stretch and look around the laboratory.I breathed heavily. After this, I wil
Kabanata 37: Ang PagbabalikMatagumpay na naipanalo ang kaso laban sa mga Desmunds. Sa huli, dumating na rin nga ang araw na pinakahihintay ko. Iyon ay ang makulong si Aldrake.Ni hindi ko minsan naisipan na ganoon kasahol at kalala ang kaya nilang gawin. Itinuring namin silang pamilya, matalik na kaibigan, at pinakapinagkakatiwalaan sa lahat ng mga kasosyo sa aming negosyo.Hindi umabot sa isang linggo ang paghahanap nila kay Aldrake. Agad itong natunton ng mga kinauukulan sa isa sa mga bahay ni Natacia Marx. Natawa ako nang malaman iyon. She's even willing to sacrifice herself just to save Aldrake, huh? Well, understandable. Kung mahuhuli si Drake, mahahalungkat din pati ang ginawa niya sa akin kaya nagpasya na lang siguro iyon na tulungan ang pinakamamahal para na rin maisalba ang sarili.How pity. Natacia is a poor victim of love.Some people in this world doesn't deserve an inch of pity, if I were to ask. They have all the choice to make things right, to do everything right. Yet,
Kabanata 38: The Pleasure"Sina Daddy, Kuya?"Nagtaka ako kung bakit si Kuya ang nagluluto. Pagod siya sa byahe. Pwede rin naman siyang magputo lalo na kay Ate Cora."Dumiretso sa Hacienda," tipid na sagot nito at nagpatuloy sa ginagawa."Ano 'yan?" Kunot-noong tanong ko nang maamoy ang hindi pamilyar na pagkain. Nakakatakam naman iyon at nakakagutom."Pwede pahingi?""Nah. It's for Alloha."I only shrugged and left him. Halos hindi makausap.Bumalik na lamang ako sa veranda dala ang bote ng wine. Nakahain na ang ilang mga pinaluto ko pa kanina. Naabutan ko ang apat na nagtatawanan habang may pinag-uusapan."Nakakapanghinayang si Drake talaga. Hindi ko in-expect na gano'n siya," umiling-iling si Vyann."They know about Aldrake?" Takang tanong naman ni Meredith.Hindi ko nasabi sa kanya ang mga nangyayari sa akin dito dahil ayaw kong pag-usapan iyon. Para lang akong binabangungot sa tuwing maalala iyon. Ayos na rin naman ako. Hindi ko lang talaga matanggap na ang taong pinaglatiwalaan
Kabanata 39: The WishThere is a small cabinet in this cottage where he has some shirts, shorts, and boxers. Luckily, he has a small comforter here too. Pinagkasya namin iyon para kahit paano ay kumportable kaming humiga dito sa sahig sa cottage.I was so tired after finishing another two rounds. He was irresistible. He made me rest on his arm since we have no pillows. My face was buried in his bare chest. Nakasuot na rin naman ako ng tshirt niya at boxers. Habang ang isang braso niya ay hnihigaan ko, ang isang braso niya naman ay nakapulupot sa akin.Hindi naman kami natulog. Nagpahinga lang at saglit na umidlip.Gumalaw ako nang kaunti upang lumuwag ang braso niyang nakapulupot sa akin. Pagkatapos ay nag-iba ako ng posisyon; ngayon ay patagilid pa ring nakahiga ngunit nakatalikod na sa kanya. Kaagad niyang hinigpitan ang yakap sa akin at hinigit ako palapit lalo hanggang sa wala nang distansya pa sa pagitan namin."Let's stay like this for a few more minutes, please..." He whispered
Kabanata 40: The Memory"Sorry about that. But to be honest, I kinda like that pressure."Sumimangot ako habang nakatingin sa gitna ng dagat na mayroong naglilinyahang mga ilaw mula sa mga bangka sa laot. Nakapulupot ang mga bisig ni Caio sa akin habang nakaupo ako sa kandungan niya. Malamig ang malagkit ang ihip ng hangin. Nakaupo kami sa mga maliliit na bato dito sa dalampasigan. Kulay kahel ang liwanag na tumama sa aming mga balat dahil sa bonfire sa malayo. Naroon sina Kuya Nicolai kasama sina Rocco, Valdemar, at Margo na nag-iinuman. Si Ate Alloha naman ay nakaupo lang rin sa kandungan ni Nicolai, hindi siya umiinom at nakikipagsabayan lang sa usapan nila.Umahon si Emerald kasama sina Anabelle at Ingrid sa dagat."Isa pa... tama rin naman sila, diba?" Hindi ko alam kung seryoso ba si Caio sa mga pinagsasabi diya dahil may halong kapilyuhan sa tono ng kanyang pananalita."Tama na ano?" Medyo naiinis na tanong ko pabalik.Natawa siya bahagya."We don't have to take things slow. Iy
Choosing to live independently in a highly urbanized city is a decision Latisha Thaviya Fallarco made at such a young age. Despite her parents prohibitions, she still managed to convince them by performing well in academics.She wanted to attend parties, get drunk and dance in the club, go shopping, and explore neighboring cities. She wanted to live her life to the fullest in the place she considered the best.Yet, she never saw the coming of an incident that would end that kind of lifestyle. She was forced to leave and be with her family.Latisha thought that living in a province would be hard for her, but she was wrong. In a particular town in Iloilo Province, she found her true home.Ps. This story is written in Filipino and English.Choosing to live independently in a highly urbanized city is a decision Latisha Thaviya Fallarco made at such a young age. Despite her parents prohibitions, she still managed to convince them by performing well in academics.She wanted to attend parties
Kabanata 45: TerrainsPinaglandas ko ang paningin sa buong paligid. Ang mga puno ng narra na namumulaklak nang mahalimuyak ay nagbibigay ng lilim sa buong venue. Hapon na subalit hindi mainit ang paligid dahil nga sa mga puno. Tamang-tama lang ang liwanag sa buong lugar.Ang banayad na kaluskos ng mga dahon at ang huni ng mga hayop sa malayo ay lumilikha ng magaan at matiwasay na kalagayan ng kapaligiran.The sheer beauty of the whole ceremony site is striking and elegant. The decorations perfectly captured the essence of the vintage theme. Lacy curtains were draped from the branches of trees, and string of fairy lights twinkled overhead. The wooden benches for the guests were covered in soft, flowery cushions. The altar in the center front was decked out in delicate flowers, mostly dominated by white and in medium light shade of pink-red roses.Hinaplos ko ang aking tiyan at napangiti. Magtatatlong linggo na rin at dumating na nga ang araw na ito. Dobleng selebrasyon ito ngayon para
Kabanata 44: Ang Selebrasyon"Wala nang mas rurupok pa sa inyong dalawa, Lath! Grabe, biruin mo! Five years? Five years kayong 'di nagkita?" Hindi makapaniwalang bulalas ni Vyann. Pa kumpas-kumpas pa ito ng mga kamay sa ere habang nagsasalita.Umiling ako at natawa. The men were on the side of the lake. Half of their bodies were dipped into the water as they were talking. Nagkatinginan kami ni Caio. Ngumiti ako sa kanya subalit kinagat lang nito ang ibabang labi. Alam kong kanina pa niya gustong lumapit sa akin kaya lang, ayaw niya sigurong makaistorbo sa amin."Malamang, sabik na sabik 'yan sa isa't isa. Kung ako lang in naman! Sus! Ang ganyang ka-guwapong nilalang? The hotness?! I can't! And look at Latti—she has it all!" Maarteng sabi ni Becca.Hanggang balikat na ngayon ang buhok niya na sobrang nababagay sa kanya. Mas lalo siyang gumanda at maganda pa ang katawan. I am very happy for her. I know that she's been through a lot, from coming out and doing everything she could so her
Kabanata 43: InosenteSunod-sunod na katok ang parehong nagpagising sa amin ni Caio. I yawned and stretched, not wanting to get up."It's 10?" Medyo gulat na tanong ni Caio. Nakaramdam ako ng hapdi sa sikmura kaya napabangon ako at umupo sa kama.Hinila ko ang kumot para takpan ang itaas na parte ng katawan. Bumaba si Cai sa kama at hinanap ang kanyang pang-ibabang damit saka sinuot iyon bago buksan ang pinto."Gunner?"Napalingon ako sa kanila."May nagpupumilit pumasok sa labas. Hinahabol raw ng rebelde.""What does it have to do with us?" Takang tanong ni Caio.Bumaba na rin ako at nagsuot nagsuot ng maikling bestida."Kailangan ng tulong mo. Tungkol kay Rochelle."Doon na ako lumapit sa kanila. Inakbayan ako ni Caio at hinaplos ang aking braso."Ano daw ang kay Rochelle? Bakit may rebelde?"Nakaramdam ako ng kaunting pagkabahala. Pero, malaki ang tiwala ko sa mga tauhan namin. Hindi rin naman mangangahas ang mga iyon dahil nasa lugar sila ng mga Herezo. Tanging sa mga malalayong b
Kabanata 42: Hindi Katanggap-tanggapSinalubong ako ni Nicolai sa daan na naglalakad na parang kamamatay lang. Hinang-hina na ako at halos maghandusay na sa daan. Pumasok ako ng sasakyan ni Kuya.Tahimik lang siya at alam kong alam na rin niya ang nangyari. Siguro, si Caio pa nga ang tumawag sa kanya para sunduin ako.Dumiretso na kaagad ako sa kwarto ko at napahiga. Tulala akong nakatitig sa kisame habang hindi alintana ang pagdaloy ng luha sa aking pisngi.Sa tono ng pananalita ng Donya Elvira, parang sinasabi niya na kahit makabuntis ng iba ang kanyang apo, pakakasalan pa rin nito ang babaeng gusto niya. Pero, parang hindi tama sa akin iyon.Iniisip ko kung ano ang iisipin ng magiging anak namin sa susunod. Paano ko ipapaliwanag sa kanya na ang ama niya ay may anak sa labas? Bumuntong-hininga ako at ipinikit ang mga mata.I suddenly thought that maybe I should trust Caio. Maybe I should've stayed by his side. Ipinaglalaban niyang wala siyang ginawa. He needed me. But I chose to dou
Kabanata 41: Trust MeTirik na tirik na ang araw nang gumising ako. Walang sawa naming nilibot ang lupain nila buong araw at tumambay pa sa lawa. Halos doon na nga kami tumira.Ito ang unang beses na nagising akong wala siya sa tabi ko simula nang dito na ako natutulog sa mansyon nila dito sa hacienda. He loves cuddling me especially in the morning. Siguro dahil tanghali na kaya nagpasya siyang mauna na lang sa baba.Matapos mag-ayos ay bumaba na rin kaagad ako."Miss Latisha, pakibilisan ho! Nagkakagulo sila sa baba!" Bakas ang kaba sa boses ni Manang Luisa nang makasalubong ko siya sa hagdanan."Bakit ho?" Kunot-noong tanong ko."Kayo mismo ang tumingin! Si Rosalie at ang anak niyang si Rochelle, pinagpipilitang ginahasa raw ni Sir Caio kaya—""ANO?!" Gulat na gulat akong napasigaw.Hindi ko na pinatapos pa si Manang Luisa at kaagad na tumakbo kung nasaan sila."Noong umuwi siyang lasing na lasing noong nakaraang buwan. Hinigit niya ang anak ko papasok ng kwarto at madaling araw nan
Kabanata 40: The Memory"Sorry about that. But to be honest, I kinda like that pressure."Sumimangot ako habang nakatingin sa gitna ng dagat na mayroong naglilinyahang mga ilaw mula sa mga bangka sa laot. Nakapulupot ang mga bisig ni Caio sa akin habang nakaupo ako sa kandungan niya. Malamig ang malagkit ang ihip ng hangin. Nakaupo kami sa mga maliliit na bato dito sa dalampasigan. Kulay kahel ang liwanag na tumama sa aming mga balat dahil sa bonfire sa malayo. Naroon sina Kuya Nicolai kasama sina Rocco, Valdemar, at Margo na nag-iinuman. Si Ate Alloha naman ay nakaupo lang rin sa kandungan ni Nicolai, hindi siya umiinom at nakikipagsabayan lang sa usapan nila.Umahon si Emerald kasama sina Anabelle at Ingrid sa dagat."Isa pa... tama rin naman sila, diba?" Hindi ko alam kung seryoso ba si Caio sa mga pinagsasabi diya dahil may halong kapilyuhan sa tono ng kanyang pananalita."Tama na ano?" Medyo naiinis na tanong ko pabalik.Natawa siya bahagya."We don't have to take things slow. Iy
Kabanata 39: The WishThere is a small cabinet in this cottage where he has some shirts, shorts, and boxers. Luckily, he has a small comforter here too. Pinagkasya namin iyon para kahit paano ay kumportable kaming humiga dito sa sahig sa cottage.I was so tired after finishing another two rounds. He was irresistible. He made me rest on his arm since we have no pillows. My face was buried in his bare chest. Nakasuot na rin naman ako ng tshirt niya at boxers. Habang ang isang braso niya ay hnihigaan ko, ang isang braso niya naman ay nakapulupot sa akin.Hindi naman kami natulog. Nagpahinga lang at saglit na umidlip.Gumalaw ako nang kaunti upang lumuwag ang braso niyang nakapulupot sa akin. Pagkatapos ay nag-iba ako ng posisyon; ngayon ay patagilid pa ring nakahiga ngunit nakatalikod na sa kanya. Kaagad niyang hinigpitan ang yakap sa akin at hinigit ako palapit lalo hanggang sa wala nang distansya pa sa pagitan namin."Let's stay like this for a few more minutes, please..." He whispered
Kabanata 38: The Pleasure"Sina Daddy, Kuya?"Nagtaka ako kung bakit si Kuya ang nagluluto. Pagod siya sa byahe. Pwede rin naman siyang magputo lalo na kay Ate Cora."Dumiretso sa Hacienda," tipid na sagot nito at nagpatuloy sa ginagawa."Ano 'yan?" Kunot-noong tanong ko nang maamoy ang hindi pamilyar na pagkain. Nakakatakam naman iyon at nakakagutom."Pwede pahingi?""Nah. It's for Alloha."I only shrugged and left him. Halos hindi makausap.Bumalik na lamang ako sa veranda dala ang bote ng wine. Nakahain na ang ilang mga pinaluto ko pa kanina. Naabutan ko ang apat na nagtatawanan habang may pinag-uusapan."Nakakapanghinayang si Drake talaga. Hindi ko in-expect na gano'n siya," umiling-iling si Vyann."They know about Aldrake?" Takang tanong naman ni Meredith.Hindi ko nasabi sa kanya ang mga nangyayari sa akin dito dahil ayaw kong pag-usapan iyon. Para lang akong binabangungot sa tuwing maalala iyon. Ayos na rin naman ako. Hindi ko lang talaga matanggap na ang taong pinaglatiwalaan