CHAPTER 6

Ziantynna's POV

“Maayos na po ang paliguan niyo,” ani Yollie pagkalabas ng aking banyo.

“Sige, ako ng bahala maari ka ng magpahinga,” ani ko rito.

“Po? Pero diba magtitimpla pa ako ng gatas para sa inyo at saka lilinisin ko pa ang bathtub pagkatapos niyo pong gamitin.”

“Ako ng bahala doon baka matagalan ako.” Itinaas ko ang librong hawak, “magbabasa ako habang nakababad sa tubig paniguradong matatagalan ako kaya ako ng bahala.”

“Ah sige po ilalagay ko nalang po iyong gatas sa bedside table niyo,” ani nito at yumuko at saka umalis.

Nang makaalis ito ay inihagis ko ang libro sa aking kama at saka pumasok sa banyo at nag hubad upang pumailalim sa maligamgam na tubig mula sa shower, hindi pinapansin ang tubig na nakatimpla sa bathtub. Masyado akong matatagalan kung doon pa ako maliligo.

Matapos maligo ay nagsuot lang ako ng black silky short tight dress at kinulot ng kaunti ang maikli kong buhok. Matapos noon ay kaunting make-up at red lipstick upang madala ang simpleng eyeshadow ko. At bilang final touch ay nagsuot ako ng gold ring earrings upang mabigyan ng atensyon ang aking maliit na mukha.

Nang makasigurong maayos na ang lahat ay kinuha ko ang black stiletto ko at sling bag tiyaka nakayapak na dahan dahang pumuslit ng malapalasyong bahay na ito. Advantage sa akin ang laki ng bahay dahil mas mapapadali ang aking pagtakas. Nang nasa gate na ay dire-diretso lang akong nakalabas at mabilis na tumakbo papalayo ng bahay hanggang sa makita ko sila Danica na naghihintay sa akin.

Sila ang pinasundo sa akin ni Zailee dahil hindi niya pupwedeng iwan ang party niya sa kalagitnaan para lang sunduin ako.

“Oh my god bakit ka nakayapak!” ani Danica kaya naman agad na napatingin sa paa ko ang dalawang lalaking kasama nito na ang isa ay binabae.

“Girl never kong naimagine na ang isang Ziantynna Quinzel ay makikitaan ko ng dumi sa katawan,” biro ni kleo.

“Here,” ani Travis inaabot ang wipes nakinuha nito sa sasakyan.

“She is not just a Quinzel now but also a Lamprouge, the biggest corporation in Philippines!” ani Danica habang tinutulungan akong umupo sa backseat ng sasakyang dala nila.

“Shut up, as if I want to be a Lamprouge,” I said

“Yeah whatever,” ani Danica at kumuha ng plastic upang pagtapunan ng wet wipes na nagamit ko, “ready?”

“Yep,” sagot ko at tumayo upang mapakita na maayos ko nang naisuot ang stiletto ko.

“Good, now lets go na sa party baka malasing na si zailee doon,” ani Danica.

Tumango ako at papasok na sana sa kotse ng makita ang isang van sa gilid. Para bang may nakatingin sa akin sa loob niyon ngunit agad ko rin itong binalewala at sumakay na sa kotse ng tawagin ako ni kleo.

---

“Satana!” bati sa akin ni Zailee at yumakap kaya naman tinugunan ko ang yakap nito. Amoy na amoy rito ang alak halatang marami ng nainom.

“Mukhang marami ka ng nainom,” ani ko pagkalayo namin sa isa’t isa galing sa yakap.

“Yeah, I feel dizzy na nga eh but I want to enjoy this day after five years finally I comeback!” she happily said, “by the way I'd want to introduce you to my cousins,” ani Zailee at hinatak ako sa isang table.

“Guys!” tawag pansin nito sa mga naroroon kaya naman agad siyang pinagtuunan ng pansin ng mga ito, “I want to introduce to all of you Ziantynna Quinzel the first daughter of Quinzel family, who owns one of the country's largest wine companies, here in Philippine.”

The group had a variety of reactions, which I observed. The females are looking at me with interest, while the boys are admiring me. When I first came to club, I was 16 years old, and I had already mastered evaluating individuals based on their face and feeling. As a result, I can tell if danger is within my range.

“Nice meeting you all,” ani ko sa mga pinakilala ni Zailee at bumulong dito, “Can I stay with Danica for a while? I’m not comfortable in here.”

“Yes of course I trust your judgement,” sagot ni Zailee habang tumatango she knows me when it comes to this thing.

Ngumiti ako rito at umalis na upang pumunta kila Danica na isang table lang din naman ang pagitan when a man held my wrist.

“Wait up, kakapakilala pa lang sayo ni Zailee why not join us first?” ani ng lalaki habang nakatingin sa akin at nakangiti.

Isa ito sa pinsan ni Zailee at ito rin ang dahilan kung bakit gusto kong lumayo sa grupo. His stare is familiar to me dahil sa ilang beses kong pagdalo sa ganitong pagtitipon ilang beses ko ring naranasang mapahamak at gantong pakiramdam iyon palagi.

“No, thank you my friends are waiting for me there,” I politely said at tinuro sila Danica habang unti-unti kong tinatanggal ang hawak nito sa akin.

“Jerico stop harassing my friend!” ani Zailee at ito na ang tuluyang nagtanggal ng pagkakahawak sa akin ng lalaki.

“Calm down, Zai. I’m just asking her to stay here for a while,”

“Shut up as if I don’t know you,” ani Zailee at humarap sa akin, “I’m sorry, Satana.”

“Don’t sorry hindi ikaw ang may kasalanan. Besides, if something happens to me, I am confident that my husband will not remain silent,” ani ko at sumulyap ng bahagya sa itaas na bahagi ng bar.

There's a VIP area in there, and I'm aware of who's in there. Kung kanina hindi pa ako sigurado na siya ang nasa Van ngayon sigurado na ako because the moment Jerico held my hand is also the moment him, and his men almost fly to our area. Kaya pala ganoon na lang kadaling makatakas sa mansion nito.

“Oww so he’s here,” ani Zailee at ngumiti. I know that smile of her.

“We are not what you’re thinking.”

“I didn’t say anything.” Ngumiti ito at itinulak na ako papunta kila Danica.

Gusto ko pa sanang umangal pero kilala ko ito. The more I deny, the more she’ll insist. Naningkit ang aking mga mata ng makita ang maliit na sachet na iniabot ng isang estranghero kila Danica. And I am hundred percent sure it is a drug.

“Still up with that?” ani ko pagkalapit.

“Hindi na ata mawawala sa amin ito,” ani Kleo umiling ako dito at bumuntong hininga.

“Don’t worry wala saming mangyayaring masama. Inuunti na rin naming tanggalin,” ani Danica.

“Dapat lang, you are a model Danica same with Travis. And Kleo is a well-known designer hindi niyo naman siguro gugustuhing mawala yang mga titulo niyo?”

“Kaya nga sinusubukan na naming tanggalin,” ani Danica.

“Danica.” Isang babae na may diretsong buhok ang tumawag kay Danica. Ang mga mata nitong nakatutok kay Danica nung una ay pumunta sa akin at bumakas rito ang pagkagulat at saka napalitan ng mga ngiti sa labi.

“Oh Samantha!” ani Danica dahilan ng pagbaling nito pabalik kay Danica.

“Long time no see Dani,” ani nito at bumalik muli ang tingin sa akin.

“This is Satana kung iniisip mo siya para sa kapatid mo, hindi na siya pwede. She’s already married,” ani Kleo na bumeso kay Samantha.

“Of course, no. I don’t want to die,” ani nito at tumawa. Ako naman ay nalilito pero ngumiti nalang.

“Dumaan lang ako para mangamusta. I’ll go now,” ani nito at umalis.

Bumuntong hininga ako at kumuha ng wine sa waiter at diretsa ko itong ininom without smelling it. Huli na nang mapansin kong may mali. Agad akong tumakbo sa Comfort Room upang ipilit na isuka ang wine na nainom ko.

“Satana! What happen?” ani Danica na sumunod sa akin.

“There is something in the wine,” ani ko pagkatapos kong punasan ang aking bibig. As Zailee mentioned, I work in the wine industry, kaya gamay ko ang karamihan sa alak. Before handing me the bottle, the bartender announced the wine's name. The flavor is identical, but the texture is not. “Do you want us to take you in the hospital?” ani nito.

“No let’s wait for the reaction first.” I know na pupwedeng madamay ang bar na ito once na dumiretso kami sa hospital.

“Okay I will call Travis and Kleo.” Bago pa ako makasagot ay lumabas na ito sa comfort room.

I went into one of the cubicles and sat down. Is it possible that I'm exaggerating? But it's impossible for me, I have mastered the taste of liquor for so long, and that liquor... Something powdery appears to be mixed in with the texture.

While waiting for Danica, I use my hand to fan myself because I feel hot, my sweat is streaming, my heart rate is rising, I'm dizzy, and my vision is blurring. Until I heard a knock on the door and opened it, assuming it was Danica, to see a man jean.

I slam the door shut, but the man is much stronger than I am. He snatches me out of the cubicle when he able to opens the door.

“Who are!?” I shouted.

“Ang bilis mo namang makalimot,” he said and kiss my neck. I try to push him away, but he's much stronger than me.

I tried to shout for help but his lips pressed against mine. The heat from my body intense but I keep hurting myself in order to stop my body from responding. Base on my body reaction I'm starting to figure out what kind of chemical was in my drink. His hands are drawn to my body, and I continue to struggle.

When we hear a heavy footstep and a gang of men bust the door and enter, the man stops bothering me. But it was when I saw the man in the wheelchair behind them that I decided to quit hurting myself and let the effect of drugs flow. I'm not sure why or how, but I trust him... I put my trust in him with my life.