Cresenia's POVNagdaan ang mga araw na maayos ang takbo ng relasyon namin ni Adrien. May gap pa din pero hindi na katulad nuon. We always tried his best maka-uwi ng maaga galing sa trabaho niya, he became less strict with me, and kulang nalang itali ko siya sa akin sa sobrang obsessed and possessive sa akin.Tulad ngayon na hindi mabitaw ang pagkakayakap sa akin kahit nagbabasa ako, dahil nandito si Range kasama sila Lance, Caleb, at Xavier na nag eenjoy panuorin kaming tatlo.Medyo nakaka-inis na din kasi minsan ay nahihigpitan ni Adrien ang pagkakayakap sa akin, habang masamang nakatingin kay Range na kinaka-usap ako paminsan-minsan."I hope you like the books I bought for you, Cresenia. I didn't really know what your most favorite genre is. Kaya random nalang ang pagbili ko." He said while smiling widely at me."Paborito ko naman yung mga libro kaya ayos lang. Paniguradong magugustohan ko ang mga pinamili mo. Salamat ulit, Range." I thankfully replied."We already have a full set o
People who are married had a rose-tinted marriage life, but it wasn’t the case for me. It was more like a prison and gray-colored underground for me. Marriage was supposed to be filled by love and care, but mine was filled with hatred and suffering. I wasn’t treated right, nor taken care off. I was married to a cold-hearted man who never even looked at me with love or even concern; he was just a busy man who only seeks for my assistance when he need to have an intimate moments with.“Miss Cresenia, handa na po ang pagkain. Pinapatawag na din kayo ni Sir Adrien nasa dining din po kasi siya.” Napapikit ako at bumuntong hininga at isinirado ang librong binabasa ko bago ilapag sa bed side table. Tinignan ko muna ang mukha ko sa salamin at inayos ang itim na buhok.I need to look presentable towards him, dahil kung hindi ay malalagot ako sa kanya. I have a thin eyebrows, hazel-colored eyes, long eye-lashes, small but pointy nose, rosy cheeks and a reddish lips. I also have a very nice figu
Cresenia’s POV“Ang tanga mo talaga, wala kang silbi alam mo yun?” galit na sabi ni Tita Maria, yumuko lang ako habang pinapagalitan niya ako. “Sinabi ko maglinis ka hindi yung magbasag ka ng gamit!” Puno ng galit niyang sigaw sa akin at sinabunotan niya din ako.Nabasag ko kasi yung vase na bili niya last week, pero hindi ko naman sinasadya. Aksidente ko lang nabangga ang mesa at bigla lang itong natumba at nahulog. Kaya nung nakita niya yung vase ay grabe din ang galit niya at nasabunotan niya pa ako, kahit hindi ko naman intensyon na gawin yun.Tita Maria is my aunt. She was the sister of my Dad who died when I was just a baby. I don’t really know who my parents actually, all they can tell me is that they died when I was a baby. However, my life with her was pretty rough. Pinapakain at pinag-aaral niya naman ako pero hanggang highschool lang dahil sabi niya mahal ang kolehiyo. Ngunit dapat ay pagsilbihan ko siya kumbaga para itong bayad sa mga nagawa niya sa akin.“Pasensya na po t
Cresenia’s POVAfter that incident ay hindi na ako nagtangka na gumalaw pa ng ibang gawaing bahay at sinigurado nalang na magiging maayos ang takbo ng bahay. Lalo na ngayon na may gagawing party dito sa bahay, magkakaroon kasi ng selebrasyon dahil naging matagumpay ang panibagong project niya. Sa totoo lang ang alam ko lang ay nagpapatakbo siya ng business pero hindi ko talaga alam kung anong klaseng business ito. Hindi ko na din inalam dahil baka ayaw niya din na malaman ko kung ano iyon.“Miss Cresenia, saan ko po ito ilalagay?” tanong ng isang kasambahay na may hawak na plates.“Doon mo nalang ilagay sa table na iyon. Thank you.” Sabi ko sa kanya ay yumuko naman ito at pumunta sa table na itinuro ko.Habang busy ako sa pagbibigay ng orders kung ano ang gagawin at saan nila ilalagay ang ibang kailangan gamitin sa party ay may biglang nagsalita dahilan para lumingon ako sa direksyon nila.“Hello, Miss Cresenia! Looks like you’re busy.” Saad ni Caleb.Kasama niya ang asawa ko at sila
Cresenia’s POVI woke up without Adrien by my side. I guess he left early and didn’t bother to wake me up. Naligo muna ako bago ako bumaba sa dining. Sa totoo lang ay natatakot pa din ako dahil sa nangyari kagabi at nagtataka din ako bakit ginamit nila ako para i-provoke si Adrien. Tsaka muntikan din akong magahasa ng mga nanloob sa mansion at akala ko ay huling araw ko na rin yun. Nung nakarating ako sa dining ay nagulat ako dahil nakita ko si Adrien kasama sila Range na kumakain habang may pinag-uusapan.“They really did some serious research about you. Biglaan ang naging kasal mo at nakuha pa nila yung napaka-pribadong impormasyon na yun.” Lance said before taking a bite on his food.“Triple the security around here and this cannot happen ever again.” He commanded and the 4 of them nodded.“Will you tell her about this? At least a small detail so she won’t feel unsafe in here.” Range suggested.“It doesn’t really matter if she knew about this or not. There’s always a danger around h
Adrien’s POV“We’ve look every corner in this mansion, yet we can’t even find her! You shouldn’t been so harsh on her, Adrien! Ano bang ginagawa mo?” naiinis na sabi ni Range sa akin.“We also checked 10 radius meters on the venue pero wala pa rin siya.” Caleb reported.“Should we call a police on this one?” Xavier suggested.“We don’t need the police to find her we can tell our men to find her as soon as possible.” Lance countered.I took a sipped on the whiskey while staring at the window. Cresenia left the party angrily and never went straight home, gabi na din pero hindi pa siya umuuwi. My wife didn’t come home tonight and it pisses me off. I married Cresenia for a reason. Her family killed my sister. She’s the daughter of a mafia guild called Midnight Blades, unfortunately her parents died so I have to settle things with her. My plan was just pure simple, make her suffer and by doing that I married Cresenia. It took some time so find her but luckily after 2 years of investigating
Cresenia’s POVI felt really light-headed when my consciousness returned. I slowly opened my eyes and saw that I was like in an abandon building and nararamdaman kong nakatali ang kamay at paa ko. I forced myself to sit down while looking around the place. Where the hell am I? At bakit ako nandidito? I tried to untie my hands pero nasasaktan lang ako tuwing sinusubukan kong galawin ang kamay ko. Ang tanging ilaw dito ay ang liwanag na nagmumula sa labas, Tinignan ko ang bintana at nakita kong malapit na mag dapit-hapon.This is very scary! Bakit kasi kinuha ako ng mga lalaki kanina? Ano bang naging kasalanan ko? I shouted loudly as I could. Hoping that someone would come to my rescue.“Tulong! Tulongan niyo ako! Please, anyone! Help me, please!” nagmamaka-awang sigaw ko sa kawalan. Pero walang sumasagot na kahit na sino at nagsisimula na akong kabahan ng husto.I shouted and shouted but there’s no reply from the other side. Sasapit na ang dilim ano mang-oras at kailangan ko na makaali
Cresenia's POVNagdaan ang mga araw na hindi kami maayos ni Adrien. Ganun naman talaga palagi, palaging di maayos. Nagluluto naman ako at hindi pa rin mababago yun, pero simula nung nalaman ko kung anong klaseng tao sila ay madalas ko na nakikita ang mga ka-grupo niya. May isang beses pa nga na dito sila naghaponan sa bahay and as usual ay hindi ako pwede makisabay sa kanila.There were 10 leaders in Adrien's Mafia Group. Nakilala ko na ang lima, which is sila Range. Habang ang iba naman nakita ko lang pero hindi ko pa kilala. May babae din sa grupo nila, apat na babae sa pagkakatanda ko. They have meetings regarding criminal activities at minsan ay hindi pa kasali sa Mafia world ang pinupuntirya nila.I deeply sighed and looked at the cars na naka-park sa drive way. I was on the balcony right now, napadaan lang ako dito dahil pababa na sana ako ng mapansin ko ang mga sasakyan sa labas. Na-uuhaw ako paano ako baba nito kung nandito sila? Bibilisan ko nalang ang galaw ko para maka-alis
Cresenia's POVNagdaan ang mga araw na maayos ang takbo ng relasyon namin ni Adrien. May gap pa din pero hindi na katulad nuon. We always tried his best maka-uwi ng maaga galing sa trabaho niya, he became less strict with me, and kulang nalang itali ko siya sa akin sa sobrang obsessed and possessive sa akin.Tulad ngayon na hindi mabitaw ang pagkakayakap sa akin kahit nagbabasa ako, dahil nandito si Range kasama sila Lance, Caleb, at Xavier na nag eenjoy panuorin kaming tatlo.Medyo nakaka-inis na din kasi minsan ay nahihigpitan ni Adrien ang pagkakayakap sa akin, habang masamang nakatingin kay Range na kinaka-usap ako paminsan-minsan."I hope you like the books I bought for you, Cresenia. I didn't really know what your most favorite genre is. Kaya random nalang ang pagbili ko." He said while smiling widely at me."Paborito ko naman yung mga libro kaya ayos lang. Paniguradong magugustohan ko ang mga pinamili mo. Salamat ulit, Range." I thankfully replied."We already have a full set o
Cresenia's POVI heard a loud gunshot but I didn't feel any pain. So I opened my eyes slowly and turned around and saw the man lying on the sand. Umaagos ang dugo niya sa gilid ng ulo niya, mukhang binaril siya. I looked at the person who shot him down, nakita ko si Range na dahan-dahan na binababa ang baril.Naka-hinga ako ng maluwag dahil hindi kami nasaktan ni Adrien. Nilingon ko naman ang asawa ko at nakita ko sa mga mata niya ang gulat habang nakatingin sa akin."Ayos ka lang?" I worriedly asked."What were you thinking? Why did you do that?" Puno ng pangambang tanong niya."I thought that you'll get shot, kaya niyakap kita para saluin ang bala---""Hindi mo dapat ginawa yun! What if hindi nabaril ni Range yung lalake?! What if he pulled the trigger first before Range did?! You could've died!" He frantically shouted habang mahigpit na nakahawak sa braso ko.I winced in pain dahil mahigpit ang pagkakahawak niya sa akin. Yung sugat ko sa braso ay sobrang sakit dahil sa pagkakahawak
Cresenia's POVTatlong araw na ang nakalipas simula nung nag stay kami dito. Kung ano-ano na din ang ginagawa namin dito sa private resort nila. Nagkaroon kami ng yatch party, nag-scuba diving kami, nag-island hopping, at madami pang iba. Nag-eenjoy lang talaga kami dito sa resort na ito as much as possible. Ngayon nga ay nagpapahinga lang ako sa may beach chair at nagbabasa ng libro, habang naliligo naman ang mga boys. Ang ibang girls naman ay nagpapahinga lang, si Irina nga ay nag sun bathing pa. We're just enjoying our relaxing time.Naramdaman ko nalang na may lumapit kaya napa-angat ako ng tingin at nakita ko si Adrien na sinusuklay ang basa niyang buhok. Inilapag ko muna ang libro at kinuha ang towel na nasa gilid ko para ibigay sa kanya. Umupo siya sa tabi ko at kinuha ang towel, tahimik lang siyang nagpupunas ng katawan at buhok niya kaya ipinagpatuloy ko ang pagbabasa."You're on vacation and yet you're still reading?" Sinulyapan ni Adrien ang libro nung sinabi niya iyon."A
Cresenia's POVLoving him before may be painful, but it gives me so much joy whenever I give him all of that love that I have. Hindi ko nga malaman ang rason bakit ganun nalang ang pagiging bulag ko sa kanya. Sa sobrang bulag hindi ko pinapansin ang mga masasamang sinasabi o ginagawa niya sa akin.May dahilan ang lahat pero handa akong harapin kung ano man iyon, maayos lang ang meron kami. Ayaw ko siyang mawala sa akin, lalo na at tinanggap ko siya ng buo sa kabila ng mga ginagawa niya sa buhay."Listen up! As you know, Midnight Blades are back and they're after my wife. Whatever happens we should always stay on our guards and do whatever we can do to protect her. We will also continue on our mission as always. Remember, we are saving lives not taking them. Understood?" Malakas na sabi ni Adrien.Nakasandal lang ako sa hagdan habang naka-crossed arm na tinitignan sila. They were training for Midnight Blades kasi sabi nila malalakas at napaka-delikado ng guild na iyon. Lalo na at ako p
Cresenia’s POV Nagising nalang ako at namalayan ko nalang na may yumayakap sa akin. When I looked up, I saw Adrien sleeping peacefully while embracing me. Kita sa mukha niya ang pagod kaya hindi ako gumalaw dahil baka magising ko pa siya. Naalala ko ang nangyari kanina, I never thought that he would beg for me to drop the broken glass para hindi ko mapatay ang sarili ko. Ma-ingat kong inilagay ang kamay ko sa pisnge niya and I gently rubbed it with my thumb. Dalawang taon kaming kasal pero never kami naging ganito kalapit matulog. Palaging may distance o di kaya nakatalikod siya sa akin matulog, pinagmasdan ko ang napakagwapo niyang mukha. Sobrang maamo niyang tignan ngayon at gusto kong ihinto muna ang oras para pagmasdan ko siya ng ganito. Bumibilis din ang pagtibok ng puso ko sa bawat minutong tinititigan ko siya. Nagulat nalang ako nung dahan-dahan niyang inimulat ang kanyang mga mata. Napalunok nalang ako at nag-iwas ng tingin, pero mas nagulat ako dahil isiniksik niya ng mu
Cresenia's POV"Pillow Fight!" sigaw ni Andrei at nagsimulang maghampasan kami ng unan ng mga bata.Napuno ng tawanan ang buong sala at sobrang natuwa ang mga bata. Nagkukwentuhan din kami na parang walang nangyari sa kanila. Nung mapagod ay pina-inom ko sila ng gatas at maya-maya pa ay nakatulog na sila. Nagpahinga din ako kasama sila dahil nararamdaman ko din ang pagod ko kanina. Pero hindi din nagtagal ay nagising din ako dahil sa uhaw kaya kahit na inaantok ay bumangon ako at pumunta sa kusina.Nandoon din sila Adrien at mukhang gising na gising pa. Kinukusot ko ang isang mata ko habang kumukuha ng tubig ay narinig ko ang usapan nila."I'm 85 percent done tracking all of the children's family. Tomorrow morning we could start the departure so they could go home." Contessa announced."Finally! We could get rid of those noisy children." mataray na sabi ni Lucia.Tahimik lang akong nagsasalin ng tubig at nung nakita kong puno na ay ininom ko na ito. After that, I looked at something t
Cresenia's POV Weeks after that incident ay hindi ko pinansin si Adrien. Hindi rin kami tabi natulog and even asked the maids na kung pwede ay ilipat ang ibang gamit ko sa guestroom. Kahit magkrus ang landas namin dito sa mansion ay hindi ko siya pinapansin. Masakit lang isipin na nagawa niya iyon. Magkausap pa kami nung gabing iyon pero hindi ko pa napansin. Ganun nalang talaga siguro ako kabulag sa kanya at hinayaan ko siya na saktan ako ng ganun."Ilabas niyo ang mga hindi magagamit at tignan niyo din kung may mai-donate tayo sa charity. Make sure na magkakaroon tayo ng space sa iba pang gamit."Naglalakad ako while instructing the maids on their duties dahil nagpa-general cleaning ako sa attic. Napahinto kami sa may sala, nakita ko si Adrien na may kasama. Mukhang may bisita kami na hindi namin alam. Or should I say hindi ko alam dahil mukhang expected naman sila ni Adrien."Hindi ka na pumupunta sa mga family dinners natin lately, Adrien. Dapat ay pumunta ka. You already know ho
Cresenia's POVNagdaan ang mga araw na hindi kami maayos ni Adrien. Ganun naman talaga palagi, palaging di maayos. Nagluluto naman ako at hindi pa rin mababago yun, pero simula nung nalaman ko kung anong klaseng tao sila ay madalas ko na nakikita ang mga ka-grupo niya. May isang beses pa nga na dito sila naghaponan sa bahay and as usual ay hindi ako pwede makisabay sa kanila.There were 10 leaders in Adrien's Mafia Group. Nakilala ko na ang lima, which is sila Range. Habang ang iba naman nakita ko lang pero hindi ko pa kilala. May babae din sa grupo nila, apat na babae sa pagkakatanda ko. They have meetings regarding criminal activities at minsan ay hindi pa kasali sa Mafia world ang pinupuntirya nila.I deeply sighed and looked at the cars na naka-park sa drive way. I was on the balcony right now, napadaan lang ako dito dahil pababa na sana ako ng mapansin ko ang mga sasakyan sa labas. Na-uuhaw ako paano ako baba nito kung nandito sila? Bibilisan ko nalang ang galaw ko para maka-alis
Cresenia’s POVI felt really light-headed when my consciousness returned. I slowly opened my eyes and saw that I was like in an abandon building and nararamdaman kong nakatali ang kamay at paa ko. I forced myself to sit down while looking around the place. Where the hell am I? At bakit ako nandidito? I tried to untie my hands pero nasasaktan lang ako tuwing sinusubukan kong galawin ang kamay ko. Ang tanging ilaw dito ay ang liwanag na nagmumula sa labas, Tinignan ko ang bintana at nakita kong malapit na mag dapit-hapon.This is very scary! Bakit kasi kinuha ako ng mga lalaki kanina? Ano bang naging kasalanan ko? I shouted loudly as I could. Hoping that someone would come to my rescue.“Tulong! Tulongan niyo ako! Please, anyone! Help me, please!” nagmamaka-awang sigaw ko sa kawalan. Pero walang sumasagot na kahit na sino at nagsisimula na akong kabahan ng husto.I shouted and shouted but there’s no reply from the other side. Sasapit na ang dilim ano mang-oras at kailangan ko na makaali