Cresenia's POVNagdaan ang mga araw na maayos ang takbo ng relasyon namin ni Adrien. May gap pa din pero hindi na katulad nuon. We always tried his best maka-uwi ng maaga galing sa trabaho niya, he became less strict with me, and kulang nalang itali ko siya sa akin sa sobrang obsessed and possessive sa akin.Tulad ngayon na hindi mabitaw ang pagkakayakap sa akin kahit nagbabasa ako, dahil nandito si Range kasama sila Lance, Caleb, at Xavier na nag eenjoy panuorin kaming tatlo.Medyo nakaka-inis na din kasi minsan ay nahihigpitan ni Adrien ang pagkakayakap sa akin, habang masamang nakatingin kay Range na kinaka-usap ako paminsan-minsan."I hope you like the books I bought for you, Cresenia. I didn't really know what your most favorite genre is. Kaya random nalang ang pagbili ko." He said while smiling widely at me."Paborito ko naman yung mga libro kaya ayos lang. Paniguradong magugustohan ko ang mga pinamili mo. Salamat ulit, Range." I thankfully replied."We already have a full set o
Cresenia's POVI was in total shock when Adrien brought me to a warehouse. All of the men who intrude in our home are all here. Tied up and covered with their own blood. Makikita mo talaga na pinurohan sila ng mga kasama nila Adrien.Lumapit si Adrien sa lalaking malapit lang sa kanya. At pinantayan niya ng tingin ito habang mala-demonyong naka-ngiti sa kaniya. Binalot naman agad ng takot ang mukha ng lalake."Before we start, I have some questions for you." Mahinahong sambit ni Adrien. "Did the Midnight Blades ask you guys to cause a mess in my mansion?" Mahinang tanong ni Adrien.Hindi sumagot ang lalake at nanginginig na tumingin ito kay Adrien. Halatang ayaw niyang mawala sa mundong ito."I am asking you a question. Answer me!" His voice echoed throughout the warehouse.I flinched at how loud his voice was. He was absolutely furious right now and he won't hold back right now. Nanginig sa takot lahat ng lalake na tinipon nila sa warehouse. Nung wala siyang makuhang sagot ay tumayo
Cresenia's POVTulala akong nakatitig sa bintana at nagpabalik-balik sa utak ko ang sinabi ni Adrien kagabi. Hindi ko alam kung paano o anong reaksyon ko ang ibibigay ko sa kanya. Mahal na niya ako. Sinabi na niya na mahal niya ako."Yes, I do. I am in love with you. At kung maibabalik ko lang ang oras nung pinakasalan kita out of nowhere, tatratohin kita ng tama kapag nangyari yun. Alam kong hindi ko na maibabalik pa ang oras, kaya sisiguraduhin ko na gagawin ko na kung ano ang tama at nararapat. Lalo na at mahal na kita, Cresenia."I've been craving to hear that for a very long time. Halo-halo yung emosyon ko nung sinabi niya iyon. Masaya, gulat, naaawa, nalilito. Hindi ko na alam. Pero alam kong nangingibabaw ang saya na naramdaman ko. It means a lot to hear those words from him. At kung panaginip man ito, ay ayaw ko na magising pa. Lalo na kung sa sitwasyon na to ay minahal na ako ng asawa ko.Matiwasay akong nag mumuni-muni dito ng biglang may yumakap sa bewang ko. Pagkalingon ko
Cresenia's POVNag-alinlangan si Adrien na pakinggan ang babae, kaya para mapanatag siya ay pina-DNA test kami. Tinawag niya si Irina para papuntahan dito sa bahay, tsaka siya kumuha ng sample sa amin dalawa. Oras lang ang inabot at nakita na ang resulta. Positive ang lumabas kaya mas lalo kaming nagulohan ni Adrien."Matagal na kitang hinahanap. Lalo na nung nalaman namin na bigla nalang nawala si Alice sa amin." Malungkot na sabi niya habang hawak ang kamay ko."Alice? Yan nag pangalan ng nanay ko?" Puno ng pagtataka kong tanong sa kanya."Oo, hindi mo ba alam?" Umiling ako sa kanya at kunot noong tinitigan siya. "Bakit hindi mo alam? Pati rin ba ang daddy mo? Hindi mo kilala?" Nagulatang tanong niya."Hindi ko po sila kilala. Ang tinuturing ko po na pamilya dati ay si Tita Maria, pero hindi rin maganda yung samahan namin. Ni hindi nga ako napag-aral ng kolehiyo dahil sa kanya." Malungkot na saad ko."Jusmiyo! Rinig ko na mayaman sila Zayne, tapos ngayon pinabayaan ka nila? At bakit
Cresenia's POVMay meeting si Adrien sa ibang bansa, at ayaw niya akong iwan dito sa pinas. I tried to convince him na ayos lang ako dito pero hindi siya nakinig. Kaya kahit ngayon na bumabyahe na kami papunta sa airport ay kinukulit ko pa rin siya."Husband, doon nalang kasi ako. Ayos lang naman ako, eh." Pagmamaktol ko sa kanya."I can't leave you alone here. Alam mo naman na may naghahabol sayo, diba? So don't be stubborn and just obey me. Besides, I brought those autobiographies, para hindi ka ma bored doon." Sabi niya ng hindi tinatanggal ang tingin sa tablet niya habang may kinakalikot siya doon."Pero gusto ko dito! Please, hayaan mo na ako dito!" Pagpupumilit ko sa kanya."Wifey, enough. I'm trying to be more patient here, huwag mong sagarin. Ayaw kong sigawan ka." Seryoso siyang lumingon sa akin at tinitigan ako.Naka-nguso nalang akong tumingin sa bintana at malungkot na nakatingin sa bintana ng sasakyan. Narinig kong bumuntong hininga siya at hinawakan ang kamay ko. Inabot
Cresenia's POV"For fuck sake, how they fucking know that we're in France?!" Galit na galit na tanong ni Adrien sa Nightshade.Pinapunta niya kasi agad ang Nightshade dito sa Aquitaine pagkatapos namin matanggap ang panibagong death threat ng Midnight Blades. Nanginginig ako sa sobrang takot at lungkot ng makita ko ang pugot na ulo ni Tita Marisa. Hindi ko inakala na iyon na pala ang una't-huling pagkikita at yakapan namin. I didn't know what to feel at the moment. "We didn't know, Adrien. We're careful about your whereabouts, ang tanging sinabihan lang naman kung saan kayo pupunta ay ang kapatid ni Irina." Sagot ni Range."Hindi niyo alam?" He laughed sarcastically while facing his back at them. Nung humupa ang pagtawa niya ay bigla nalang siyang kumuha ng gamit at itinapon, missing Range in almost an inch. Napatili kami sa ginawa niya pero hindi man lang gumalaw o nagulat si Range. Nanatili lang itong kalmado at composed."Hindi niyo alam?! Fuck that, Range! This is serious! Pinat
Cresenia's POV "Adrien Everett Cassano, ano to?!" Gulat na tanong ko sa kanya.May bigla kasing dumating na sandamakmak na packages dito sa bahay. Naka-balik na din kami sa mansion niya after weeks of renovations. Sobrang gulat ko kasi ang daming packages na dumating dito. Lumapit ako sa isa sa mga boxes, binuksan ko ito at nanlaki ang mata ko na may nakita akong mga gamit pang babies."Oh, my orders arrived." Simpleng sabi niya habang lumalapit and sinilip ang box."Bakit ang dami nito, husband?" Kinamot ko ang ulo ko habang naka-tingin sa mga boxes sa harapan namin. Kung hindi ako nagkakamali ay aabot sa 100 boxes ang nandito."What do you mean? We need these." Uminom siya ng kape habang nakatitig sa mga boxes."Ang dami naman. Ano bang klaseng gamit pang-bata ang binili mo?" Problemadong tumingin ako sa kanya."Clothes, play pen, crib, strollers, things that are needed in our baby nursery room." Sagot niya sa akin habang tinitignan ang ibang box."Jusko, ang excited mo naman! Dala
Cresenia's POVNgayon ay ginising ako ni Adrien sa isang surprise breakfast in bed. Anniversary namin ngayon, ito din ang araw kung kelan kami nagkakilala ni Adrien. 3 years na kaming kasal, sobrang bilis talaga ng panahon.Sinabi niya sa akin na may plinano siya for us today, kaya nagbihis kami and umalis sa bahay. Dinala niya ako sa isang zoo, and naaliw kami sa mga hayop doon. Nanood din kami ng isang animal show, tinawag pa siya para mag volunteer na pakainin at gumawa ng tricks kasama ang parrot.I took a video of it on my phone and watched as he smiled and laughed. Sa sandaling ito, kinalimutan ko na isa siyang mafia. Sobrang inosente at gwapo niyang tignan sa black polo-shirt na naka-tuck in sa pants niya. Parang kami lang dalawa sa mundong ito, hindi ako makapaniwala na nagdiriwang kami ng wedding anniversary.For the past 2 years, he only gave me a gift. Hindi siya ang nagbibigay nun, kundi ang mga maids. Sinasabihan lang sila na ibigay sa akin, tapos yun na yun. Hindi kami n
Cresenia POV"Iha, bakit ka naman nagpa-ulan? Kung hindi ka nakita ni Adrien, baka kung ano pang gawin mo." Nag-aalalang sermon ni Tito Archeon.Tulala akong pinapatuyuan ng buhok ni Adrien. After what happened in the cliff, biglang sumugod ang Nightshade sa Yncierto Mansion. Adrien notified them of what had happened."Archeon, Cresenia doesn't need your lecturing. I know you are very worried about her, but she doesn't need that right now." Sita sa kanya ni Adrien.I don't know what I should say or do. Hindi ko kasi matanggap, siguro matatanggap ko ang pagkamatay nila kung inilibing nalang sila ni Zarion ng tuloyan. Ang kaso hindi eh. Ako pa mismo ang naglibing sa nanay ko. Nanay ko na matagal kong hindi nakita kahit isang beses lang. Tapos nung nakita ko na isang malamig na bangkay pa.I'm emotionally and mentally wrecked. Nasasaktan ako sa mga nangyayari, pagod na rin ako sa lahat. Tapos na eh. Wala na si Zarion. Pero hindi pa rin ako nilulubayan ng sakit na idinulot niya sa pamilya
Cresenia's POV Inutosan ko ang mga tauhan ko na tiponin ang lahat ng bakay at mga sugatan habang nag didiscuss kami ng gagawin at last will and testament ng Consigliere. We went to my own room in this house. Kitang hindi binago at puro alikabok ang nasa loob. Halatang inabandona."Cresenia, your parents' last will and testament are with me right now. Do you want me to read it?" Tanong ng Consigliere.Tinignan ko ang Consigliere and tumango sa kanya. As he was reading the last will and testament, I explored my own room in this house."We, Zayne Morris Yncierto and Alice Monique Fuentes-Yncierto, residing at Block 8 Seaside Village, being of sound mind and legal age, hereby declare this to be our Last Will and Testament. We revoke all prior wills and codicils made by us." Panimula ng Consigliere.I just keep listening to habang nililibot ko ang kwarto."We appoint our daughter, Cresenia Jade Yncierto of Block 8 Seaside Village as the Executor of our will. Our Executor shall have full a
Cresenia's POVNagising ako na wala sa tabi ang asawa ko, kaya nag ayos ako at bumaba sa dining hall. I soon as I set foot sa dining hall ay nagulat akong nakita ko silang lahat."Happy Birthday, Cresenia!" Bati ng Nightshade at ni Tito Archeon kasama ang ibang myembro ng Midnight Blades.Natawa nalang ako habang naglalakad papalapit sa kanila. My husband is even carrying a cake while smiling at me. Naka-ngiting tinignan ko silang lahat, I am deeply touched by this small surprise. However, I can't celebrate that well. Lalo na at ito yung araw na madaming dugo ang masasayang."You guys didn't have to do this." Naka-ngiting pagmamaktol ko kay Adrien. He chuckled and leaned in to kiss me."Happy birthday, wifey." Bulong niya sa akin. Pinakita niya sa akin ang cake na may naka-sinding kandila. "Make a wish." Simpleng sabi niya.Huminga ako ng malalim tsaka ko pinagsalikop ang mga kamay ko at pumikit. I know what I've wanted for all these years. Lalo na nung nalaman kong anong klaseng pagk
Cresenia's POV"Bukas ay lulusobin na natin sila. Kailangan natin mag handa para sa pag lusob." Anunsyo ni Adrien.Bukas na kasi magaganap ang Blood Moon, at sinakto ni Adrien na doon kami lulusob. Handa naman na ako, lalo na at pinaghandaan ko naman talaga to ng husto. Kahit sa saglit na panahon."Archeon, please tell us kung anong magiging ganap nila bukas." Nakiki-usap na sabi ni Adrien."Bukas ay Blood Moon, kaya doon kokoronahan si Zarion para maging bagong pinuno. But of course, we won't let that happen. Lalo na at si Cresenia naman talaga ang dapat mamahala ng Midnight Blades." Ramdam ko ang paglingon nila sa akin pero nanatili lang akong nakatingin sa package na nasa table.May biglang nagpadala sa akin ng package, alam ko naman kung kanino iyon. Pero hindi ko pa binubuksan, alam ko naman din kung anong laman doon.Isang death treat."Walang tao sa labas ng mansion, lahat nasa loob kapag gaganapin ang pagpapalit nang pinuno. Pero meron pa ring guwardya mula sa loob, kaya una n
Cresenia's POV"Tito Archeon." Tawag ko habang naglalakad kami sa grounds ng mansion."Yeah?" Patanong na sagot ni Tito Archeon."Paano po ba nagsimula lahat nang to? Nagtataka po kasi ako kung bakit po nangyari to." Nagtataka kong tanong.I asked Archeon to walk with me. I wanted to know more about my family, at siya lang ang tanging makakapagbibigay nun sa akin. Kaya kinuha ko na ang opportunity na ito para maka-usap siya."Hmm, well, yung daddy mo kasi paborito ng grandfather mo. Golden child siya kumbaga. Si grandmother mo naman, equal naman siya sa lahat." Pagsisimulang kwento ng tiyohin ko."Favoritism? Yun po ang simula nun?!" Gulat na tanong ko sa kanya."You could say that. Our father thinks that Zarion and I are nothing compared to Zayne. Zayne actually didn't enjoy that, in fact, nagagalit pa nga ito sa daddy namin kasi para kaming hindi niya anak kung tratohin." He explained.No wonder kung bakit pinatay niya si Daddy. Kasi ganyan pala ang trato sa kanila ng lolo ko, unfai
Cresenia's POVI was staring at Adrien with fire in my eyes. He looked so surprised when I told him what I knew for months now. I thought before that he would tell it to me, and yet he didn't. I was so frustrated towards him. Hindi ko akalain na pati pagkatao ko ay kaya itago ng taong mahal ko.Hindi siya maka-imik, para siyang naputolan ng dila sa nalaman ko. I glanced at the rest of his companions. Some of them are crying and some of them are even too surprised to say something."Akala mo talaga hindi ko malalaman ang totoo? Yun ang akala mo. Alam mo kung ano yung mas masakit? After kitang paniwalaan na magbabago ka, binali mo na naman ang tiwala ko. By hiding this identity of mine!" I scowled.Umiiling na nakatingin sa akin si Adrien. I know that he didn't expect this to happen, o di kaya iniiwasan niya na mangyari ito. After a long silence, he decided to speak."Paano mo nalaman? I was just about to tell you, I was just waiting for the perfect timing." He breathlessly said."In yo
Cresenia's POVI was feeling dazed as I was standing alone on the balcony. I don't know what to do and I don't know what to feel. It's been 4 months since the Midnight Blades sent a death threat to me, notifying me that they'll be around. And ever since then, nagpapadala na naman sila ng death threats sa akin. Hindi ako nagpatinag and instead, I tried to play it cool. Hindi na ako natatakot sa mga threats nila.For me it became empty. Wala na akong pake kung totohanin nila o hindi ang banta nila. But I care less about what they wanted to do with me. Pinagdadasal ko na lang na sana hindi madamay ang anak ko. Hindi ko sila mapapatawad kapag dinamay nila ang anak ko.I was lost in my thoughts when my husband hugged me from behind, caressing my belly. Huminga ako ng malalim at hinawakan ang kamay niya."You've been here and stared for hours on this balcony. Is everything all right?" He worriedly asked."Yes, Adrien. Everything's fine." Mabilis na sagot ko sa kanya."I'm sorry to say this,
Cresenia's POVNgayon ay ginising ako ni Adrien sa isang surprise breakfast in bed. Anniversary namin ngayon, ito din ang araw kung kelan kami nagkakilala ni Adrien. 3 years na kaming kasal, sobrang bilis talaga ng panahon.Sinabi niya sa akin na may plinano siya for us today, kaya nagbihis kami and umalis sa bahay. Dinala niya ako sa isang zoo, and naaliw kami sa mga hayop doon. Nanood din kami ng isang animal show, tinawag pa siya para mag volunteer na pakainin at gumawa ng tricks kasama ang parrot.I took a video of it on my phone and watched as he smiled and laughed. Sa sandaling ito, kinalimutan ko na isa siyang mafia. Sobrang inosente at gwapo niyang tignan sa black polo-shirt na naka-tuck in sa pants niya. Parang kami lang dalawa sa mundong ito, hindi ako makapaniwala na nagdiriwang kami ng wedding anniversary.For the past 2 years, he only gave me a gift. Hindi siya ang nagbibigay nun, kundi ang mga maids. Sinasabihan lang sila na ibigay sa akin, tapos yun na yun. Hindi kami n
Cresenia's POV "Adrien Everett Cassano, ano to?!" Gulat na tanong ko sa kanya.May bigla kasing dumating na sandamakmak na packages dito sa bahay. Naka-balik na din kami sa mansion niya after weeks of renovations. Sobrang gulat ko kasi ang daming packages na dumating dito. Lumapit ako sa isa sa mga boxes, binuksan ko ito at nanlaki ang mata ko na may nakita akong mga gamit pang babies."Oh, my orders arrived." Simpleng sabi niya habang lumalapit and sinilip ang box."Bakit ang dami nito, husband?" Kinamot ko ang ulo ko habang naka-tingin sa mga boxes sa harapan namin. Kung hindi ako nagkakamali ay aabot sa 100 boxes ang nandito."What do you mean? We need these." Uminom siya ng kape habang nakatitig sa mga boxes."Ang dami naman. Ano bang klaseng gamit pang-bata ang binili mo?" Problemadong tumingin ako sa kanya."Clothes, play pen, crib, strollers, things that are needed in our baby nursery room." Sagot niya sa akin habang tinitignan ang ibang box."Jusko, ang excited mo naman! Dala