ISANG sinag ng ilaw ng flashlight na nanggagaling sa di kalayuan ang nagpabalik sa pagkawala ng malay ko.
"What happened?"bulong ko sa sarili ko.Pinilit kong binuksan ang ang aking mga mata.Madilim sa loob ng basement at tanging sinag lang ng ilaw ng flashlight na tumatagos sa bintana ang aking nakikita. "Sabi na,nanaginip lang ako."pumikit ulit ako at sinampal ko ng malakas ang aking kaliwang pisngi."Aray!"napangiwi ako,nakaramdam rin ako ng lamig.Doon ko napagtanto na hubo't h***d pala ako.Nagmamadali kong kinuha ang isang tela na malapit sa akin at ibinalot ko ang aking sarili. "Riiioo!Riioo!"habang tumatagal ay palapit ng palapit ang mga boses na aking naririnig.Nagmadali akong tumayo at tinungo ang pintuan para buksan.Pagkabukas ko ay tumambad sa akin sila Mommy at Daddy kasama si yaya Lita at Manong Ben na aming driver.Sa kanila pala nagmula ang mga sinag ng flashlight na tumama sa bintana kanina. "Anaak!"pasigaw na tumakbo papalapit sa akin si Mommy.Yumakap ito kaagad at chineck ang buong katawan ko.Bakas rin sa mukha niya ang pagtataka kong bakit magulo ang aking buhok at nakatapis lang ako ng tela."Mommmyyy...."usal ko hanggang sa magdilim na ang aking paningin at makaramdam ako ng pagkahilo.Nakita ko pa silang lahat na tumatakbong papalapit sa akin at ang malakas na pagsigaw ni Mommy hanggang sa tuluyan na nga akong mawalan ng malay.***
Napabalikwas ako sa kama.Pakiramdam ko ay uhaw na uhaw ako.Kinuha ko ang isang baso ng tubig na nakalagay sa study table malapit sa aking kama. "Napakasamang paniginip talaga grabe!"nakahinga ako ng maluwang lalo na ng inikot ko ang aking paningin sa loob ng aking kwarto.Walang nagbago,maayos parin.Kinapa ko ang aking mga ngipin at hinawakan ang aking mga braso,walang mga pangil at lalong lalong walang mga balahibo.Napabuntong hininga ako at napailing,"Wow ha! grabi lang sa imagination.""Anak!"papungas pungas na sigaw ng aking ina.Nagulat ako.Hindi ko napansin na nakayuko pala si Mommy sa gilid ng aking kama.Nakaupo siya sa isang upuan.Sa tingin ko ay ilang oras na siyang nagbabantay doon kaya nakaidlip na siya.Yumakap agad ito sa akin,bakas sa mukha niya ang labis na pag-aalala. "Anak,ano ba ang nangyari kagabi?May natatandaan ka ba?"sunod sunod na tanong nito sa'kin habang hinahawi ang mga buhok ko na nagkalat sa aking mukha.Pakiramdam ko ay nanlamig ang buo kong katawan,ramdam ko rin ang malakas at mabilis na pagtibok ng puso ko. "So ibig sabihin ba 'non ay hindi lang ito basta panaginip lamang?"bulong ko sa'king sarili.Napatitig ako sa aking ina.Maya-maya pa ay hindi ko napansin na tumutulo na pala ang mga luha ko.Nangangatog ang buo kong katawan sa takot. "Rio?...anak...bakit?. Napayakap na lang ako sa aking ina.Ang kaninang mga mahihinang hikbi ay napalitan ng malakas na pag-iyak.Ang pinagtataka ko lamang ay bakit parang walang naging reaksyon ang aking ina sa aking pag-iyak.Wala akong narinig sa kaniya.Isang mahigpit na yakap lamang ang kaniyang itinugon sa akin.Tinapik niya ang aking likod ng kanang kamay niya pagkatapos ay hinawakan niya ang aking mga balikat at iniharap niya ako sa kaniya. "Kelan pa nangyari anak?"maikling tanong nito.Bigla akong natigilan sa sinabi niya.. "M-ma?..what do you mean?.."hinawi ko ng mga kamay ko ang aking mga luha.Labis ang aking pagtataka. "I knew it Rio."pabulong na wika nito."I know its gonna happen,but I wish na sana hindi nalang.." "Mommy ano ba?Do you really know what's happening on me?"garargar ang mga salitang lumalabas sa aking bibig,nagbabadya na namang tumulo ang aking mga luha. "D-do you even know na nagkaroon ako ng pangil kagabi?tumubo ang napakaraming balahibo sa aking katawan?Nag-anyong hayop ako 'ma...."tuluyan na ngang kumawala ang mga patak ng luha ko. "T-takot na takot ako 'ma."nauutal kong dugtong habang humihikbi.Tumayo ang aking ina sa kaniyang kinauupuan at nagtungo sa harap ng bintana.Tumingin siya sa kawalan.Isang beses siyang sumulyap sa akin.Bakas sa mga mata niya ang pagkahabag sa kalagayan ko.Nangingilid na rin ang mga luha sa kaniyang mga mata.Isang buntong hininga ang kaniyang pinakawalan. "Dise-otso anyos ako noon nung sinama ako ng Tita Gab mo sa pag-mountain climb nila kasama ang kaniyang mga kaklase.Goal naming maakyat ang Mt.Kaji,isa ito sa pinakamataas na bundok sa ating lugar at bihira lamang ang may nangangangahas na umakyat dito.Marami ring bali-balita na may mga kung ano daw na elemento ang nakatira roon."kwento nito. "Ano ang kinalaman ng bundok na iyon sa akin m-ma?"pagtataka kong tanong. "Dahil doon ko nakilala ang ama mo."maikli niyang tugon. "What do you mean mommy?Doon ba nakatira si daddy? "No,anak.Im sorry but hes's not your biological father."naiiyak na wika nito.Parang tumigil ang mundo ko sa mga salitang lumabas sa bibig ng aking mismong ina.Paanong ang lalaking iniidolo ko ng labing walong taon ay hindi ko pala totoong ama?Paano nangyari iyon?Kahit kailan ay hindi ko naramdaman na iba ako sa kaniya,alam kong mahal na mahal ako ng daddy ko at proud siya sa lahat ng achievements ko. "You're kidding right mommy?"ayoko maniwala. "Please stop it!"I shouted.Pinagsasampal ko ang sarili ko."I know its just a dream..a nightmare!Please wake me up!"hagulhol ko.Hindi ko malaman kung ano ang masakit tanggapin,iyon bang naging isang hayop ako o ang malamang hindi ako totoong anak ng kinilala kong ama.Nagmamadaling lumapit sa akin ang aking ina,maging siya ay hindi narin mapigilan ang pagbuhos ng mga luha. "I-im soorry anak."napakahigpit ng mga yakap nito.Napuno ng mga hagulhol at pagtangis ang loob ng aking kwarto.Halos hinahabol ko na ang aking hininga sa pag-iyak.Naninikip ang dibdib ko sa sakit ng aking nararamdaman.Parang kahapon lamang ay napakasaya ng aming pamilya.Madalas kami mag-malling,madalas kami humagikhik sa sala kapag nanunuod kami ng telebisyon dahil sa mga korning joke ni daddy lalo na kapag napansin niyang naboboring na kami sa palabas na siya ang pumili.Maaga kaming ngigising 'twing Sunday dahil Church day 'yon at Family day na rin.Higit sa lahat,siya lang iyong tao na alam kong hindi ako sasaktan.Siya ang knight in shinning armour ko.Kasabwat sa lahat ng gala ko para payagan ako ni Mommy.Paanong sa isang iglap ay hindi ko na pala totoong ama?Paanong sa isang iglap ay hindi ako kauri ng tinuturing kong pamilya? "Isang malaking trahedya ang mga nangyari noon anak,pero gusto ko lang malaman mo na kung babalik ako sa panahon na 'yon ay pupunta pa rin ako sa Mt Kanji,dahil sa bundok na iyon ay andito ka sa harap ko.Ikaw ang nagbigay ng kasiyahan sa amin ng daddy mo."paliwanag nito.Pinunasan ako ang aking luha.Tinitigan ko ang aking ina sa kaniyang mga mata. "Gusto ko malaman ang totoo mommy,gusto ko malaman kong anong klaseng nilalang ako."matigas na sabi ko.ISANG malakas na kalabog ng pintuan ang nagpatigil sa pag-uusap namin.Pumasok ito sa loob at nagmamadaling pumunta sa akin."Hija,are okay?We're so worried about you."sabay himas ng nito sa aking mukha."Im okay lola,dont worry about me."Kitang kita ko sa mga mata ng aking Lola Flora ang pag-aalala at pagkabalisa.Naisip ko tuloy na siguro'y may alam rin siya.Nakaka-iyak naman sa part ko,all this years wala manlang ako idea sa totoong pagkatao ko.Sumulyap siya sa aking ina na wari'y may gustong ipabatid.Marahil gusto niyang itanong dito kung alam ko na ang totoo. Nakumpirma ko ito ng makita ko ang marahang pagtungo niya bilang tugon."I want to know the truth Mommy!."mariin kong sabi kahit sa totoo lamang ay parang hindi ko kayang tanggapin ang mga sasabihin nilang katotohanan.How I wish na nananaginip lang talaga ako.Nagkatinginan ang sila at sumenyas si lola kay mommy na aalis muna siya ng kwarto.Pero bago ito umalis ay hinaw
NAKAMASID ako sa aking bunsong kapatid habang nagpapaikot-ikot ito sa lamesa."Dahan dahan ka lang bunso,"nakangiti kong saway.Ibinaling ko naman ang aking paningin sa aking ina na abalang nagluluto sa may kusina.Napakabango ng kare-kareng niluluto niya.Na-excite tuloy ako para sa pananghalian.Isang manipis nangiti ang gumuhit sa aking mga labi.Parang kailan lang ay biglang nagulo ang mundo ko.Pero heto kami ngayon,bumalik na sa normal at pinipilit na kalimutan na lamang ang mga nangyari noon.Anim na buwan na rin ang lumipas na hindi lumalabas ang halimaw na nakatago sa aking pagkatao."Thank you,Lord!Hindi lumala ang sitwasyon at nakakasama ko pa rin ang pamilya ko."taimtim kong pasasalamat sa taas.Ngunit nalaman ko at ng aking pamilya na hindi lang lalabas ang halimaw na nakatago sa loob ko kung alam ko kontrolin ang galit ko o ang aking emosyon.Iang buwan din ang nakalipas bago ko ito napagtanto.Pamilya ko ang dahilan kung bakit ko ito nakokontrol.&nbs
ISANG malaking palaisipan pa rin sa akin ang pagkatao ng lalaking nasa hindi kalayuan sa kinauupuan ko.Palihim ko siyang tinitignan at iniimbistigahan ang bawat kilos nito.Medyo nakaramdam ako ng pagseselos nang makita kong masaya siyang nakikipag-usap sa mga babaeng kaklase namin."Tsk!sige lang kausapin niyo siya para kayo naman ang mabastos ng manyak na yan."bulong ko sa aking sarili.Biglang nasagi na naman sa isipan ko ang ginawa nitong pambabastos sa akin."Calm down Rio!"bumuntong hininga ako at isinubsob ang sarili sa desk ng aking silya.Nagulat ako ng biglang gumalaw ang aking kinauupuan.Hinila pala ito ni Ibarra at inilapit sa katapat kong silya na kinauupuan niya.Napakalapit ko na naman sa kaniya.Naalarma ako,besides nasa loob kami ng aming classroom at nakikita kami ng aming mga kaklase."Nakakahiya!"Tinitigan ko siya ng masama pero isang nakakalokong ngiti lamang ang itinugon niya sa akin."Ano bang problema mo?"sarkastika kong tanong.
"YOU'RE kidding right?"natatawa kong sambit sa kaniya. "Yes,it's true Rio!"mariin niyang tugon sa akin."We are meant for each other,believe it or not."Pinaikot ko ang aking mga mata sa kaniya."Nababaliw ka na talaga Mr.Daryl Ibarra!Alam mo sinasayang mo lang ang oras ko.Hindi ko nga alam sa sarili ko kung bakit ako pumunta rito at hayaang makinig sa explanations mong parang ewan."Inilapit ko ang sarili ko sa kaniya at tumitig sa kaniyang mga mata. "Walang pwedeng magsabi kung sino ang lalaking nakatadhana sa akin,hindi ikaw o kung sino man!Besides hindi ka Diyos para malaman ang kapalaran ko,isa ka lang baliw na manyak na lalaki na basta na lamang sumulpot kong saan.What the f*ck!Just leave me alone,psy--."Hindi ko na natapos ang aking sasabihin dahil may biglang sumulpot na malaking lobo sa may damuhan.Kulay itim ang balahibo nito,mayroong matatalas na ngipin ang kaniyang bibig na nagbabadyang ikagat sa amin.Hindi ako nakakibo sa pagkagulat.Mabilis naman a
NAPAGANDA ng aking natatanaw sa bintana.Kulay asul na kalangitan at mga nagsisipag sayaw na puting mga ulap.Maririrnig rin ang huni ng mga ibon na masayang naglalaro at nagpapalipat lipat ng mga puno.Napabuntong hininga ako at isinubsob ko ang aking mukha sa aking desk.Ilang buwan na rin pala ang nakakalipas,summer vacation na.Napasulyap ako sa kinuupuan ni Daryl.Masaya itong nakikipagkwentuhan sa katabi niya.Kung hindi mo siya kilala ay aakalain mong normal lamang siyang estudyante. "Rio,saan ka sa bakasyon?mag a-outing ba kayo ng pamilya mo katulad 'nong nakaraang taon?"tanong ni Nina.Siya lang sa mga kaklase ko ang kumakausap sa akin.Kung sa bagay parehas naman kaming weird.Tatlong bangko ang aming pagitan kaya medyo malakas ang kaniyang boses dahilan para marinig ng iba naming mga kaklase. "H-hindi ko pa alam."maikli kong tugon.Sa totoo lang ang bakasyon na'to ay hindi na ganoon ka-exciting para sa akin.Gusto ko lang magmukmok sa loob ng bahay.Gusto ko lang mapag-isa. "Alam ni
NANG binuksan ko ang pintuan ng comfort room ko ay nagmamadali akong humarap sa salamin.Tinignan ko kaagad ang aking mga ngipin."Shit!"anas ko sa aking sarili nang makita ko ang mahahabang pangil na kakatubo pa lamang.Limang araw na ang nakakalipas ng may napapansin akong pagbabago sa aking katawan.Gusto kong lumabas para humingi ng tulong sa aking ina pero hindi maari dahil napakaraming tao sa labas."Ano bang nangyayari sa akin?"Naiiyak kong tanong sa aking sarili.May tumubong pangil,nagkulay light brown ang dating kulay asul kong mga mata.Maya-maya pa ay biglang sumakit ang ang aking katawan to the extent na napasigaw na ako ng malakas.Nahihilo na ako pero naririnig ko pa rin ang katok ng aking ina sa pintuan."Anak okay ka lang ba?"may pag-aalala sa boses nito.Nakita ko rin na pinipihit niya ang doorknob na ni-locked ko. "Okay lang po ako ma."Hindi ko pinahalata sa boses ko na may nararamdaman ako,nag-aalangan din ako magsabi dahil baka ma
NAPAGANDA ng aking natatanaw sa bintana.Kulay asul na kalangitan at mga nagsisipag sayaw na puting mga ulap.Maririrnig rin ang huni ng mga ibon na masayang naglalaro at nagpapalipat lipat ng mga puno.Napabuntong hininga ako at isinubsob ko ang aking mukha sa aking desk.Ilang buwan na rin pala ang nakakalipas,summer vacation na.Napasulyap ako sa kinuupuan ni Daryl.Masaya itong nakikipagkwentuhan sa katabi niya.Kung hindi mo siya kilala ay aakalain mong normal lamang siyang estudyante. "Rio,saan ka sa bakasyon?mag a-outing ba kayo ng pamilya mo katulad 'nong nakaraang taon?"tanong ni Nina.Siya lang sa mga kaklase ko ang kumakausap sa akin.Kung sa bagay parehas naman kaming weird.Tatlong bangko ang aming pagitan kaya medyo malakas ang kaniyang boses dahilan para marinig ng iba naming mga kaklase. "H-hindi ko pa alam."maikli kong tugon.Sa totoo lang ang bakasyon na'to ay hindi na ganoon ka-exciting para sa akin.Gusto ko lang magmukmok sa loob ng bahay.Gusto ko lang mapag-isa. "Alam ni
"YOU'RE kidding right?"natatawa kong sambit sa kaniya. "Yes,it's true Rio!"mariin niyang tugon sa akin."We are meant for each other,believe it or not."Pinaikot ko ang aking mga mata sa kaniya."Nababaliw ka na talaga Mr.Daryl Ibarra!Alam mo sinasayang mo lang ang oras ko.Hindi ko nga alam sa sarili ko kung bakit ako pumunta rito at hayaang makinig sa explanations mong parang ewan."Inilapit ko ang sarili ko sa kaniya at tumitig sa kaniyang mga mata. "Walang pwedeng magsabi kung sino ang lalaking nakatadhana sa akin,hindi ikaw o kung sino man!Besides hindi ka Diyos para malaman ang kapalaran ko,isa ka lang baliw na manyak na lalaki na basta na lamang sumulpot kong saan.What the f*ck!Just leave me alone,psy--."Hindi ko na natapos ang aking sasabihin dahil may biglang sumulpot na malaking lobo sa may damuhan.Kulay itim ang balahibo nito,mayroong matatalas na ngipin ang kaniyang bibig na nagbabadyang ikagat sa amin.Hindi ako nakakibo sa pagkagulat.Mabilis naman a
ISANG malaking palaisipan pa rin sa akin ang pagkatao ng lalaking nasa hindi kalayuan sa kinauupuan ko.Palihim ko siyang tinitignan at iniimbistigahan ang bawat kilos nito.Medyo nakaramdam ako ng pagseselos nang makita kong masaya siyang nakikipag-usap sa mga babaeng kaklase namin."Tsk!sige lang kausapin niyo siya para kayo naman ang mabastos ng manyak na yan."bulong ko sa aking sarili.Biglang nasagi na naman sa isipan ko ang ginawa nitong pambabastos sa akin."Calm down Rio!"bumuntong hininga ako at isinubsob ang sarili sa desk ng aking silya.Nagulat ako ng biglang gumalaw ang aking kinauupuan.Hinila pala ito ni Ibarra at inilapit sa katapat kong silya na kinauupuan niya.Napakalapit ko na naman sa kaniya.Naalarma ako,besides nasa loob kami ng aming classroom at nakikita kami ng aming mga kaklase."Nakakahiya!"Tinitigan ko siya ng masama pero isang nakakalokong ngiti lamang ang itinugon niya sa akin."Ano bang problema mo?"sarkastika kong tanong.
NAKAMASID ako sa aking bunsong kapatid habang nagpapaikot-ikot ito sa lamesa."Dahan dahan ka lang bunso,"nakangiti kong saway.Ibinaling ko naman ang aking paningin sa aking ina na abalang nagluluto sa may kusina.Napakabango ng kare-kareng niluluto niya.Na-excite tuloy ako para sa pananghalian.Isang manipis nangiti ang gumuhit sa aking mga labi.Parang kailan lang ay biglang nagulo ang mundo ko.Pero heto kami ngayon,bumalik na sa normal at pinipilit na kalimutan na lamang ang mga nangyari noon.Anim na buwan na rin ang lumipas na hindi lumalabas ang halimaw na nakatago sa aking pagkatao."Thank you,Lord!Hindi lumala ang sitwasyon at nakakasama ko pa rin ang pamilya ko."taimtim kong pasasalamat sa taas.Ngunit nalaman ko at ng aking pamilya na hindi lang lalabas ang halimaw na nakatago sa loob ko kung alam ko kontrolin ang galit ko o ang aking emosyon.Iang buwan din ang nakalipas bago ko ito napagtanto.Pamilya ko ang dahilan kung bakit ko ito nakokontrol.&nbs
ISANG malakas na kalabog ng pintuan ang nagpatigil sa pag-uusap namin.Pumasok ito sa loob at nagmamadaling pumunta sa akin."Hija,are okay?We're so worried about you."sabay himas ng nito sa aking mukha."Im okay lola,dont worry about me."Kitang kita ko sa mga mata ng aking Lola Flora ang pag-aalala at pagkabalisa.Naisip ko tuloy na siguro'y may alam rin siya.Nakaka-iyak naman sa part ko,all this years wala manlang ako idea sa totoong pagkatao ko.Sumulyap siya sa aking ina na wari'y may gustong ipabatid.Marahil gusto niyang itanong dito kung alam ko na ang totoo. Nakumpirma ko ito ng makita ko ang marahang pagtungo niya bilang tugon."I want to know the truth Mommy!."mariin kong sabi kahit sa totoo lamang ay parang hindi ko kayang tanggapin ang mga sasabihin nilang katotohanan.How I wish na nananaginip lang talaga ako.Nagkatinginan ang sila at sumenyas si lola kay mommy na aalis muna siya ng kwarto.Pero bago ito umalis ay hinaw
ISANG sinag ng ilaw ng flashlight na nanggagaling sa di kalayuan ang nagpabalik sa pagkawala ng malay ko."What happened?"bulong ko sa sarili ko.Pinilit kong binuksan ang ang aking mga mata.Madilim sa loob ng basement at tanging sinag lang ng ilaw ng flashlight na tumatagos sa bintana ang aking nakikita."Sabi na,nanaginip lang ako."pumikit ulit ako at sinampal ko ng malakas ang aking kaliwang pisngi."Aray!"napangiwi ako,nakaramdam rin ako ng lamig.Doon ko napagtanto na hubo't hubad pala ako.Nagmamadali kong kinuha ang isang tela na malapit sa akin at ibinalot ko ang aking sarili."Riiioo!Riioo!"habang tumatagal ay palapit ng palapit ang mga boses na aking naririnig.Nagmadali akong tumayo at tinungo ang pintuan para buksan.Pagkabukas ko ay tumambad sa akin sila Mommy at Daddy kasama si yaya Lita at Manong Ben na aming driver.Sa kanila pala nagmula ang mga sinag ng flashlight na tumama sa bintana kanina."Anaak!"pasigaw na tumakbo pap
NANG binuksan ko ang pintuan ng comfort room ko ay nagmamadali akong humarap sa salamin.Tinignan ko kaagad ang aking mga ngipin."Shit!"anas ko sa aking sarili nang makita ko ang mahahabang pangil na kakatubo pa lamang.Limang araw na ang nakakalipas ng may napapansin akong pagbabago sa aking katawan.Gusto kong lumabas para humingi ng tulong sa aking ina pero hindi maari dahil napakaraming tao sa labas."Ano bang nangyayari sa akin?"Naiiyak kong tanong sa aking sarili.May tumubong pangil,nagkulay light brown ang dating kulay asul kong mga mata.Maya-maya pa ay biglang sumakit ang ang aking katawan to the extent na napasigaw na ako ng malakas.Nahihilo na ako pero naririnig ko pa rin ang katok ng aking ina sa pintuan."Anak okay ka lang ba?"may pag-aalala sa boses nito.Nakita ko rin na pinipihit niya ang doorknob na ni-locked ko. "Okay lang po ako ma."Hindi ko pinahalata sa boses ko na may nararamdaman ako,nag-aalangan din ako magsabi dahil baka ma