“Rain rain go away.” natawa ako ng mapait habang kinakanta ang pang batang himig. Alas siyete na ng gabi at nandito pa rin ako sa waiting area ng mall.
Tumawag ako kanina kay Ajax para sabihing nawawala si Mr. Salazar, ang akala ko ay pupuntahan niya ako rito at sasamahan akong maghanap ngunit masyado ata akong umasa na magiging maayos pa ang samahan naming dalawa. Siguro nga ay hanggang dito na lang, siguro nga ay masyado akong naghangad ng mataas at nakalimutan kong kaibigan siya ng amo ko at trabahador lamang ako.
“Totoo ata iyong sinabi ni lola na kapag malungkot ka ay I co-comfort ka ng ulan.” Ang aking munting hagikhik ay nauwi sa hikbi dahil pagod na akong mag panggap na masaya, pagod na akong ngumiti para ipakitang ayos lang ako. Wala namang nakakakita.. siguro ay ayos lang maging mahina. Hindi ko alam bakit nagiging maramdamin ako ngayon araw. Dahil ba ito sa nakita ko kanina o dahil sa pag-iisip kung anong ugnayan nila ni Ms. Car
“Really? Oh I never heard that.” Narinig ko ang maligayang boses ni Ms. Caren at ang pagpihit pabukas ng pintuan. Pipikit na sana ulit ako upang mag panggap na tulog ay huli na dahil saglit na napako ang kaniyang paningin sa akin bago ako nilapitan.“Calixta, my dear how are you?” Malambing niyang tanong pero ang aking paningin ay napako sa lalaking kaniyang katabi. Nakatingin ito sa akin na tila hindi inaasahang gising na ako. Umayos ako ng upo bago sila nginitian ng pilit.“A-ayos lang ako. Hmm, paano ako napunta rito?” Paos na tanong ko ngunit agad din akong natigilan ng balutin ako ni Ajax nang mahigpit at mainit na yakap. Hindi ko napansin na gising na pala siya.“You made me worried,” bulong niya sa akin. Ramdam ko ang kaniyang labis na pag-aalala. Iniangat ko ang aking kamay para tapikin siya sa likod upang iparating sa kaniyang ayos lang ako, palagi naman..“Anong gusto mo?
Napalingon ako kay Ajax nang tumawa ito ng bahagya bago umiling-iling. “Tinamaan na talaga ang kaibigan ko.” Nakangising aniya na kinalunok ko.. Tama nga ata ang hinala ko. Maingay na pumasok si Ms. Caren sa loob ng dining room habang nasa likod lamang niya si Mr. Salazar na nakapamulsa. “Oppss, sorry rinig ba ang ingay ko?” Nahihiyang tanong niya bago inilagay ang ilang piraso ng buhok sa likod ng ganiyang tenga. Nakakairita! Naiirita ako sa salita, prisensya, sa kilos at lahat lahat sa kaniya! Kinalma ko ang sarili at plastik siyang nginitian. “Nahuli na pala ako ng dating, may dala akong cake. Ako mismo ang gumawa.” Inilapag niya sa lamesa ang cake na dala niya at nag hanap ng upuan kahit madami naman siyang puweding maupuan dahilan mahaba itong lamesa. Ang arte! Nakairita! Bulong ko sa sarili. “Ow, Puwede bang palit na lang kaming dalawa ni Calixta ng upuan para walang away?” Natatawang sabi niya na kinataas ng kilay ko. Natatawang nag taas siya ng kamay bago nag salita.“ Oops
PAG sapit ng hapon ay umalis si Ajax dahil may meeting na pupuntahan. Si Caren ay lumayas na rin dahil may trabahong kailangang tapusin at si Mr. Salazar naman ay hindi na muling lumabas ng kuwarto mula kanina.Ilang oras ako rito sa sala at nanonood ng cartoon dahil iyon lang naman ang mayroon dito, wala manlang Netflix para makapagchill. Inikot ko ang paningin sa bandang hagdanan ng bahay.“Mahilig siguro sa painting si Mr. Salazar.” Kahit ika-ika akong maglakad ay pinilit ko ang aking sarili na puntahan iyon upang makita ng malapitan.“Ano 'to?” tanong ko sa sarili sabay hawak sa isang painting na puno ng pula at itim na kulay. Parang basta na lang itong itinapon at iniwan na lang. Lumipat ang aking tingin sa katabi nito. Ibang-iba ito sa nauna, hinawakan ko ito upang damhin hanggang sa makita ko ang isang napakaliit na petsa.“10-25-25?” Hindi sigurong basa ko dahil bukod sa maliit ang pagkakasulat ay natatakpan pa ito ng ibang pangkulay.Sa lahat ng paintings na nakadisplay sa ba
BABALA: ANG KABANATA NA ITO AY HINDI ANGKOP PARA SA LAHAT NG MAMBABASA. MAAARI MO ITONG LAKTAWAN KUNG IKAW AY WALA PA SA WASTONG GULANG.“Sir..” ungol ko ng mas lumalim ang halikan naming dalawa na tila sabik sa isa't isa. Mula sa mga labi ay bumaba ang kaniyang mga basang halik sa aking tenga, ramdam ko na ramdam ko kung paano niya ito halikan, sipsipin at dilaan na para bang napakasarap nito para papakin niya ng ganito. Sobrang nag-iinit na ang aking katawan dahil sa ginagawa niyang pag halik. Hindi ko alam kung bakit hindi ako nakakaramdam ng pagtutol sa ginawa niya na para bang pag-aari niya ako ng buong buo.“Call me daddy, ” paos na utos niya.“D-daddy..” sambit ko na kaagad ko ring pinag sisihan dahil mas dumiin at rumahas ang kaniyang kilos.“Tang-na. You feel so good,” gigil na sambit niya bago ikiniskis sa aking hita ang kaniyang katigasan na siyang kinalaki ng mata ko.“O-oohh..” napakalas ang ungol ko ng bigla niyang pinasok ang kaniyang kamay sa aking damit na suot at hin
“I'am so tired.” Lupaypay na sabi ko kay Tyler. Natatawang iniangat niya ang kaniyang tingin sa akin bago pinagpalit ang puwesto naming dalawa, nasa itaas niya na ako ngayon at mahigpit niyang akap.“I'm so sorry baby, did I drained you too much?” Sinserong tanong niya.Nag-init ang aking magkabilang pisngi ng maalala ang nangyari. Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong nilabasan dahil sa kaniyang mga daliri. Nanginginig na rin ang mga tuhod ko ng tinigilan niya ako kanina. “Opo..” Tumingin siya sa labi ko bago iniangat ng bahagya ang kaniyang ulo upang bigyan ako ng isang mabilis at matamis na halik.“I'am sorry.. I can't control myself when it comes to you. You can now rest, my baby.” Inayos niya ang aking higa, pwinesto niya ako sa kaniyang gilid at pinaunan sa akin ang kaniyang isang braso bago ko iginitgit ang aking sarili sa kaniya dibdib. Hinalikan niya ako sa noo bago isinuklay ang kaniyang daliri sa aking buhok.“Tinignan ko kanina iyong sugat mo at hindi naman siya na
kabanata XX“Baby..” Halos mapatalon ako sa gulat ng biglang nagsalita si Tyler sa aking likuran at hinawakan ang aking baywang. “Still not yet done po?” tunog naglalambing iyon kaya napangiti ako.Kakatapos lang namin mag tanghalian kaya nag huhugas na ako ng pinagkainan. May katulong naman na darating mamaya para maglinis pero nakakahiya naman na hindi ako tumulong. Hindi ko na nga nagagawa 'yung trabaho ko dahil hindi naman pumapasok si Tyler sa kompanya niya. Puro dahilan na inaantok, pagod o kaya puyat, hinahayaan ko na lang dahil nakikita ko rin naman siyang nag tatrabaho sa harapan ng computer.“Hindi pa rin po. Doon ka na sa opisina mo, tatapusin ko lang 'to.”“I don't want to work anymore. I'm so tired, gusto ko yakap mo naman,” aniya bago ako hinila papalapit sa katawan niya. Ramdam ko ang pag halik niya sa tuktok ng ulo ko, kita mo 'tong lalaking 'to napakalandi.“Ang landi mo! Umalis ka na nga rito at baka ikaw pa paghugasin ko.” natatawang pagtataboy ko sa kaniya sabay tu
Ilang beses kong sinulyapan ang aking itsura sa harapan ng isang malaking salamin na nandito sa kuwarto. Wala akong masyadong damit na dala kaya nagsuot na lamang ako ng puting oversized shirt at maong na short. Bahala na, sa mall lang naman kami pupunta ni Ajax. Doon ko lulustayin ang pera niya.Malayo pa man ako sa sala ay rinig ko na ang boses ni Caren.“Ang ganda! Ako ba talaga 'to?” Bakas sa boses niya ang labis na galak. Pag punta ko sa sala ay nadatnan ko silang tatlo roon. Si Ajax ay primenteng nakaupo habang hawak ang kaniyang cellphone habang ang dalawa naman ay nakatalikod sa aking gawi kaya hindi ko makita kung anong pinag kakaabalahan nila.“Oh, Calixta! Nandito ka pa rin pala. Look dalii! Come here, tignan mo ang pininta ni Mr. Salazar.” Halos tumaas ang kilay ko sa paanyaya niya. Kanina lang ay grabe ang pagiging war freak tapos ngayon ay umaarting isang napakabait na tupa. Napatingin sa amin si Tyler at Ajax. Tinapunan ko ng tingin si Tyler pero nanatili lang siyang ta
“CALIXTA, Sandali lang napapagod na ako.” Reklamo ni Ajax na kinatawa ko. Paanong hindi mapapagod eh literal na siya ang may dala ng mga pinamili ko. Tapos na kaming mamili, 'yung ibang gamit ay nasa loob na ng kotse. Yung appliances ay babalikan na lang daw. Ipapakuha raw niya sa truck para maihatid sa bahay, tinawagan ko na rin si tatay tungkol rito at masayang masaya siya. Sabi ko isiksik muna ang lahat ng gamit sa loob ng bahay dahil balak kong umupa o bumili ng medyo malaking bahay para sa kanila. Hindi naman 'yung nakakalula, ang ibig kong sabihin ay 'yung bahay na hindi sira-sira at ligtas sila tsaka medyo malaki para magkasya ang mga gamit na bago.“Gusto mo na ba umuwi o kain na muna tayo?” Tanong niya bago sumulyap sa kaniyang orasan.“Mag-aalas otso na!?” gulat na tanong ko. Ang bilis naman ng oras.“Oo kaya umuwi na tayo.” Siya na rin mismo ang nag desisyon.Hinatak na ako ni Ajax papunta sa parking lot at agad na nagmaneho, siguro ay talagang pagod na siya o kaya ay malun
“Bend more baby, show me how much you want me like I do,” bulong nito sa tenga ko habang walang tigil sa pag papaligaya sa'kin gamit ang kaniyang tuhod.“P-Pero..” Hindi ko alam kung anong pinaglalaban ko, nahihiya ako pero damn! Bakit ako nahihiya, eh ilang beses na namin 'tong ginawa? Siguro ay dahil nasa harapan kaming dalawa ng malaking salamin na kung saan kitang kita ko ang bawat galaw ng katawan naming dalawa. Napapanod ko ang sarili kong nagugustuhan ang ginagawa niya sa aking katawan. “You don't want this? You're not in the mood? Tell me, we're not going to make love if you don't want.. We will never do this if you don't want, I will never force you.” sinserong niyang sabi.Tumayo siya ng tuwid at tinigil ang ginagawa, pinihit niya kong paharap sa kaniya. Hinawakan ang aking magkabilang pisngi at tinitigan gumala ang kaniyang tingin sa kabuuan ng aking mukha. Tila pinag aaralan ang bawat hugis nito.“Damn you are so breathtaking beautiful,” ani niya ng buong paghanga. “H-Hi
“Arley Seven Villanueva Salazar..” basa ko sa lapidang kulay ginto.“For some reason.. according to what I have searched Arley means inner wisdom and Seven, because I believed in Lucky Seven,” si Rouge habang binubuksan ang mini candles na nandoon. Akala ko noong una ay nasa normal na libingan lamang ito pero ng puntahan namin ay pumasok kami sa loob ng white house na kung saan may maliit na gate at pinto. Pag pasok namin ay bumungad ang mga pambatang laruang pangbabae at panglalake, may mga kuna, duyan at mga botelya para sa gatas. May nakita rin akong walker at maliliit na anim o higit pang mga drawer kulay pink, gold at blue ang mga 'yon. Ito ay kwarto para sa baby. Halatang halata dahil may mga alphabet at numbers pang nakadikit sa walls. Tumabi ako sa gilid ni Rouge at inilapag ang bulaklak na dala namin. Pag sindi niya ng kandila ay may tumugtog na music box, roon ko lang napansin na may music box palang malapit sa amin, music box na pinasadya dahil may anghel na umiikot habang
“At iyon ang kabaligtaran naming dalawa. Magaling akong kumilatis samantalang tatanga tanga naman siya. Masyadong mabait at sa mundong ito kung 'di ka magiging tuso ay hindi ka aangat. Hindi ka mananalo.” “Pero hindi ka magiging masaya kung kaya mong tumapak ng iba para sa sarili mong kaligayahan.” Tumingin siya sa akin sabay tawa ng malakas. Umiling iling pa na parang isang kahibangan sa kaniya ang sinabi ko. “Iyan ang makakapag pabagsak saiyo! Dahil masyado kayong mababait! Dahil masyado kayong mapag bigay at mapag patawad. Madaming masamang taong nakapaligid sa mundo, 'yung iba ay titirahin ka paharap at may mga duwag na titirahin ka patalikod. Huwag kang mag tiwala kaagad sa mga nakikita ng mga mata mo dahil madaling malinlang 'yan. Madaling mai-manipulate ang nakikita lamang ng mata dahil madaming taong mapag kunwari, kaya nilang magpakita ng mabutihan sa kapwa kahit sa totoo lang ay may kutsilyong unti-unting bumabaon, hinihintay lang nila kung kailan ka iinda.”Nanginig ang a
Dinaanan lang ako ni Ajax paglabas niya ng pintuan tila hindi na nagulat sa aking presensya. Marahan niyang isinarado ang pinto bago niya tuluyang nilisan ang lugar. Isang mahihinang hikbi ang pumaibabaw sa loob ng kwarto at doon lamang ako nahimasmasan, kaagad kong sinakop ang distansya naming dalawa ni Tyler. Nakatayo ito at bahagyang nakasandal nasa kaniyang lamesa habang nakayuko ang ulo.“T-Tyler..” “I trust him.. more than myself.. I hate him Ate..”Bahagya siyang nanghina at napaupo sa sahig. Niyakap nito ang kaniyang nakabaluktot na hita at doon tumangis. Marahas niyang pinupunasan ang masaganang luha.“I hate him Ate.. my heart is breaking.. I hate this feeling.”Tumakbo ako papalapit sa kaniya upang pigilan ang kamay niyang humahagod at humahatak sa kaniyang buhok. “T-Tahan na.. tama na. Huwag mong saktan ang sarili mo. Hindi mo kasalanan ang naging desisyon nilang pananakit saiyo.. wala kang kasalanan.”Tinatagan ko ang aking loob at pilit na inaalo si Khuaqin. Alam kong l
“Siguro na discovered ang salitang marupok nang ipinanganak ako.” Hinihingal na ani ko.“Hmm?”“Ah.. T-Tyler tama na..” sabi ko sabay sabunot sa kaniyang buhok dahil nag uumpisa na naman siya sakaniyang mahihinang mga ulos.Inumaga na kaming dalawa sa ibabaw ng kama, bathroom at kanina sa sofa. Wala kaming kapaguran patunay na talagang namiss namin ang isa't isa kahit palagi naman kaming mag kasama. Halos ilang buwan din naman kasi kaming walang sexual intercourse pero alam kong pagkatapos nito ay aaraw arawin na naman niya ako, bagay na gusto ko rin namang mangyari.. Oo na mas marupok pa ako sa telang nakaimbak sa pabrika ng sampung taon dahil sa karupukan.“Last na..” Malalim na boses niyang sabi sabay dila sa aking leeg.“Pagod na ako.. nanginginig na ang mga hita ko. Wala ka bang awa?” Nakangusong ani ko, nag papaawa dahil talagang masakit na ang pagkababae ko. Hindi naman maliit ang ano niya para kayanin ko hanggang kailan niya gusto.“Aww kawawa naman ang baby ko.” Natatawang sab
Pagkatapos kong magluto ng mga paborito niyang pagkain ay pinuntahan ko si Loyd na nag papalobo ng balloons sa guest room dahil dito ko napiling i-surprise si Tyler.“Pasensya ka na sa istorbo. Kailangan ko lang talaga matapos kaagad.” Ani ko habang inaayos ang lamesa sa gitna.“Ayos lang ma'am pero mag handa ka na. Sa ayos pa lang ng kama mukhang mapapalaban ka talaga.” Nag init ang pingis ko at nilingon siya.Naglagay kasi ako ng kandila sa gilid ng kama at binudburan ng petals ng rosas ang ibabaw. “Hindi ba OA tignan? Tanggalin ko nalang kaya?”“Sweet nga ma'am. Hay nako mapapa-sana lahat nalang talaga ako.” Nang maayos na ang lahat ay inakyat na ni Loyd ang mga pagkain. Inasar pa nga niya akong hindi masarap dahil hindi ko siya pinatikim, aba syempre Tyler first noh. Naupo ako at kinakabahang tinawagan si Tyler na kaagad niya namang sinagot.“Baby.. ang sakit ng tyan ko..”Bungad ko bago masamang tinapunan ng tingin si Loyd dahil mukha itong natatawa sa pinag gagawa ko.“W-why?
“Minanipula ko ang lahat lalo na noong dumating ka, mas lalo ko siyang kinontrol, mas lalo akong naging mas mapangahas, naging sakim at nabaliw.” Pinunasan niya ang kaniyang luha. “Pinalitan ko ang mga medicines niya para mawalan siya ng kontrol. Akala ko kasi lalapit siya sa akin.. pero nagkamali ako dahil nandiyan ka! Tingin ko sa iyo noon ay isang sagabal! Sagabal sa lahat ng plano ko para sa aming dalawa ni Tyler!”“Pero alam mo, kinarma ako.. dahil habang nalalayo sa akin si Tyler ay siyang paglapit ni Ajax.”Gumapang ang tingin ko rito, malinaw pa rin sa aking alaala ang pag amin niya ng nararamdaman, mahal mo 'ko? Really? Huh. Traydor. “Napalapit ako kay Ajax, akala ko walang ibig sabihin ng kabog sa dibdib ko kapag nandiyan siya.. hindi ko 'yon pinansin. Binalewala ko lahat hanggang sa may nangyari sa aming dalawa, nagmakaawa akong tulungan niya ko sa plano kapalit ng katawan ko pero tangina.. I-Inamin niyang may gusto rin siya sa iyo..” Naguluhan ako, hindi ko alam ang bagay
“What's bothering you?” Nilingon ko si Tyler, diretso itong nakatingin sa akin habang tinatanggal ang kaniyang necktie. Napabugtong hininga ako at umiling dahil hindi ko ito gaanong narinig.Kararating lang namin galing sa trabaho, dito kami sa kwarto dumiretso para makapag palit ng damit bago kumain sa baba, si Tyler ay nag sisimulan ng magpalit ng damit samantalang ako ay tulala lamang na nakaupo sa ibabaw ng kama.. malayo ang tingin at lumilipad ang isip.“Kanina pa malalim ang iniisip mo, ayos ka lang ba?” “Pagod lang siguro..” Matamang nakatingin lang ito sa akin, hindi naniniwala sa sinabi ko.Isang linggo pa lang ang nakalipas mula ng bumalik ako sa pag tatrabaho kaya paanong napagod ako? Eh ni hindi nga niya ako masyadong inuutusan dahil ayaw niyang mapagod ako na minsan na naming pinag awayan. Ang gusto ko kasi ay kahit may relasyon kaming dalawa ay magpaka amo pa rin siya sakin. Gusto kong labas ang personal naming relasyon sa loob ng opisina para maging patas sa lahat ng
“A-Ajax..” Nilingon ako nito, pinagmasdan, pagkatapos ay umiling. Mukhang dismayadong makita ako. Napahilamos pa siya ng kaniyang mukha.“Kung nandito ka para manumbat, huwag ngayon. Huwag ngayon!” Walang pasensyang ani nito bago sumakay sa kaniyang sasakyan at walang pasabing pinaharurot.Hindi naman ako lumipat para magalit at manumbat sa kaniya. Sa katunayan ay gusto ko siyang makausap, maintindihan ang side niya. Alam kong mabuti siyang kaibigan dahil si Tyler nga mismong nagawa niya ng 'di maganda ay hindi magawang magalit sa kaniya. Ilang beses ko na ring pinilit si Tyler na sabihin sa akin kung anong nangyari pero nanatili itong tikom. Kahit na kailan ay hindi niya ito siniraan sa akin, hanggang ngayon ay prinoprotektahan pa rin niya ang imahe ni Ajax. Ang lagi niyang sinasabi ay matagal na niyang kaibigan si Ajax at napakabuti nito, si Ajax na tinuturing niyang kapatid, hanggang ngayon ay naniniwala pa rin siyang babalik sila sa dati at naniniwala ako roon. Alam kong matutunaw