Ilang beses kong sinulyapan ang aking itsura sa harapan ng isang malaking salamin na nandito sa kuwarto. Wala akong masyadong damit na dala kaya nagsuot na lamang ako ng puting oversized shirt at maong na short. Bahala na, sa mall lang naman kami pupunta ni Ajax. Doon ko lulustayin ang pera niya.Malayo pa man ako sa sala ay rinig ko na ang boses ni Caren.“Ang ganda! Ako ba talaga 'to?” Bakas sa boses niya ang labis na galak. Pag punta ko sa sala ay nadatnan ko silang tatlo roon. Si Ajax ay primenteng nakaupo habang hawak ang kaniyang cellphone habang ang dalawa naman ay nakatalikod sa aking gawi kaya hindi ko makita kung anong pinag kakaabalahan nila.“Oh, Calixta! Nandito ka pa rin pala. Look dalii! Come here, tignan mo ang pininta ni Mr. Salazar.” Halos tumaas ang kilay ko sa paanyaya niya. Kanina lang ay grabe ang pagiging war freak tapos ngayon ay umaarting isang napakabait na tupa. Napatingin sa amin si Tyler at Ajax. Tinapunan ko ng tingin si Tyler pero nanatili lang siyang ta
“CALIXTA, Sandali lang napapagod na ako.” Reklamo ni Ajax na kinatawa ko. Paanong hindi mapapagod eh literal na siya ang may dala ng mga pinamili ko. Tapos na kaming mamili, 'yung ibang gamit ay nasa loob na ng kotse. Yung appliances ay babalikan na lang daw. Ipapakuha raw niya sa truck para maihatid sa bahay, tinawagan ko na rin si tatay tungkol rito at masayang masaya siya. Sabi ko isiksik muna ang lahat ng gamit sa loob ng bahay dahil balak kong umupa o bumili ng medyo malaking bahay para sa kanila. Hindi naman 'yung nakakalula, ang ibig kong sabihin ay 'yung bahay na hindi sira-sira at ligtas sila tsaka medyo malaki para magkasya ang mga gamit na bago.“Gusto mo na ba umuwi o kain na muna tayo?” Tanong niya bago sumulyap sa kaniyang orasan.“Mag-aalas otso na!?” gulat na tanong ko. Ang bilis naman ng oras.“Oo kaya umuwi na tayo.” Siya na rin mismo ang nag desisyon.Hinatak na ako ni Ajax papunta sa parking lot at agad na nagmaneho, siguro ay talagang pagod na siya o kaya ay malun
“Huh? Ako girlfriend mo? Sino nagsabi? Buti pa sila alam nila, ako kasi hindi.” Pambabara ko kahit na sa totoo lang ay para na akong bulating inasinan dahil sa nararamdaman ko sa loob ng aking tiyan.“We already kissed, hugs and...” Agad kong hinampas ang bibig niya. Napaka straight forward talaga, masyadong mahalay ang mga salitang lumabas sa bibig niya. Dapat dito i-tape.“Kahit na, noh .. ano lang iyon.. ano, nadala lang sa tukso, k-kasi ano..” Hindi ko na alam kung saan hahanapin ang mga salita lalo na kung ganitong sobrang lapit naming dalawa sa isa't isa. Nagulat ako ng bigla niyang pinindot ang aking ilong gamit ang kaniyang hintuturo pagkatapos ay ngumiti.“Why so cute baby? I am just teasing you, okay?” Hindi ko alam kung bakit ako nakaramdam ng disappointment dahil sa sinabi niya. Napabugtong hininga ako at iginala ang paningin sa buong mukha niya. Siya 'yung tipo ng lalake na hindi na kailangan pang pumuti o maging moreno dahil kahit na ang putla niya ay sobrang kahalihalin
“N-nakita mo na?” Kinabahang tanong ko. Huminto ang kotse dahil sa traffic at ginamit niya 'yon upang harapin ako at ngitian ng maliit.“Yup, I saw her last year.. wearing a genuine smile on her face while watching a dancing fountain.” natulala ako sa kaniya.“Nakilala mo?” tumango naman siya at saktong kailangan na naming umusad. “Hindi madaling hanapin siya.. pero mabait si tadhana. Nakita ko siya pagkalipas ng dalawang buwan na paghahanap.”“Nakapag-usap na kayo?” tumawa siya bago huminto sa parking lot.“Actually kausap ko na siya ngayon.” Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Para akong natuod at hindi makagalaw. “A–anong ibig mong sabihin?”“Gusto kita, Calixta. Mula pa nang umpisa. Hindi ka pa man tumatapak sa opisina ko ay gusto na kita. Hindi mo pa ako na kikilala pero pinapangarap na kita.” Puno ng pagmamahal niyang sambit habang ako naman ay tulala dahil sa hindi inaasahang pag-amin niya.“Ayos lang. Hindi mo kailangang suklian ang pagmamahal na nararamdaman ko. Handa naman
“W–what did you say?” Namumutlang tanong niya na hindi makapaniwala sa sinabi ko.“Sabi ko... Mahal na rin kita.. mahal kita.” Ngumisi siya at umiling-iling bago tumingala. Halata sa kaniyang mukha ang labis na saya.“Tang-na pala kung ganun.” bulong niya at nakita kong namumula ang kaniyang mga mata bago ako hinahawak sa magkabilang pisngi at hinalikan sa noo, suminghap siya pagkatapos nun.“Tang-na.. hindi ako makahinga, dream come true.” bulong nito sa sarili.Hindi na mapawi ang sayang nararamdaman naming dalawa. Halata sa kaniya na masayang masaya siya habang papunta kami sa aming bahay. Panay ang tanong niya tungkol sa ugali ng tatay at ng kambal, natutuwa ako dahil interesado siyang malaman ang buhay na kinagisnan ko.“Hmm, so 'yung mama ay nagpuntang ibang bansa para mag trabaho?” Tanong niya habang nasa kalsada pa rin ang tingin.“Oo, matagal na rin siyang nandoon, actually hindi na nga namin hinahanap 'yung presensya niya dahil sanay na kami.” Pilit kong pinasigla ang boses
“Baby, I am just wondering, do you think totoo 'yung banta ni Tito kanina?” Tanong ni Tyler na kaagad kong kinatawa.“Bakit ba kabado ka? Siguro ay may balak kang magloko ano?” “Duh, ofcourse not! Napaka imposible niyang sinasabi mo, hindi kita hinintay ng matagal para iwanan lang tss.” Masungit niyang sambit at inirapan ako. See? Mas babae pa sa akin kung umasta.“Siguraduhin mo lang. Kundi ay mawawalan ka ng karapatang lumigaya.” Habang nasa biyahe kami ay madami kaming napagkuwentuhan tungkol sa buhay ng isa't isa at habang nag kukuwento siya ay napag tanto kong kulang kulang ang detalyeng alam niya. Minsan ay pag may tanong ako sa kaniya ay tatahimik muna siya bago sabihing hindi niya alam. Katulad na lang kung saan siya nag-aral ng elementarya, kung saan siya nag diriwang ng kaarawan at marami pang iba. Ni hindi nga niya maalala kung bakit siya napunta sa tapat ng paaralan noong nawala siya at napunta sa bahay namin.“Bali, may iba ka pa bang kamag-anak na nandito sa pilipinas
Pagkalabas niya ng bahay ay parang gumuho ang mundo ko, parang umiikot ang aking paningin sa sobrang takot at kabang nararamdaman.“What the fck? Calixta! What happened?” Malakas na tanong ni Ajax habang pababa ng hagdanan , bumagal ang kaniyang pagbaba ng makita ang basag na paso. Tila kaagad niyang naintindihan ang sitwayon ng may narinig siyang tunog ng papaalis na sasakyan kaya kaagad niya itong hinabol ngunit hindi niya na ito naabutan pa.“Ajax.. Iligtas natin ang pamilya ko.. natatakot ako..” Pag susumamo ko kay Ajax. Kaagad siyang lumapit sa akin at ikinulong ako sa kaniyang mainit na bisig na naging dahilan ng pag hagulgol ko nang malakas.“Shhh shhh, stop crying. We will save your family, okay? Please calm down.” Pag papakalma niya habang hinahagod nang marahan ang aking likuran.“Puntahan natin sila tatay please..” Tumango si Ajax at inirapan ako sa kaniya. pinunasan niya ang mga luhang pumapatak sa mga pisngi ko habang nag-aalala sa nangyayari.“We will go there.. but plea
Mula sa pagkakatingala kay Rouge ay nilingon ako ni Ajax at tinitigan nang taimtim.“Mas delikado sa taas Calixta kaya mas mabuti pang iwan na muna kita rito.” Marahas akong umiling sa kaniya. Ayokong magpaiwan dahil kinikilabutan ako sa tingin ng mga taong nandito, tinititigan nila ako na parang sabik na makatikim ng laman ng tao.“A–Ayoko! Sasama ako sa iyo!” Napabugtong hininga siya at binasa ang kaniyang labi habang nakapamewang, tila na sstress na siya sa katigasan ng ulo ko.“Ajax.. natatakot kasi ako rito, baka mas lalong may mangyari sa aking masama kung iiwan mo ako.” Lumingon siya sa paligid na tila naintindihan ang sinabi ko, nang makita niya ang lalaking may tattoo sa mukha na kanina pa ako binabastos gamit ng kaniyang malisyosong mata ay sinamaan siya ng tingin ni Ajax bago mas sinara ang jacket na suot ko.“Isasama kita sa itaas pero kailangan mong patatagin ang sikmura mo. Huwag kang titingin tingin sa paligid dahil delikado. Diretso lang ang lakad.” Habilin niya habang
“Bend more baby, show me how much you want me like I do,” bulong nito sa tenga ko habang walang tigil sa pag papaligaya sa'kin gamit ang kaniyang tuhod.“P-Pero..” Hindi ko alam kung anong pinaglalaban ko, nahihiya ako pero damn! Bakit ako nahihiya, eh ilang beses na namin 'tong ginawa? Siguro ay dahil nasa harapan kaming dalawa ng malaking salamin na kung saan kitang kita ko ang bawat galaw ng katawan naming dalawa. Napapanod ko ang sarili kong nagugustuhan ang ginagawa niya sa aking katawan. “You don't want this? You're not in the mood? Tell me, we're not going to make love if you don't want.. We will never do this if you don't want, I will never force you.” sinserong niyang sabi.Tumayo siya ng tuwid at tinigil ang ginagawa, pinihit niya kong paharap sa kaniya. Hinawakan ang aking magkabilang pisngi at tinitigan gumala ang kaniyang tingin sa kabuuan ng aking mukha. Tila pinag aaralan ang bawat hugis nito.“Damn you are so breathtaking beautiful,” ani niya ng buong paghanga. “H-Hi
“Arley Seven Villanueva Salazar..” basa ko sa lapidang kulay ginto.“For some reason.. according to what I have searched Arley means inner wisdom and Seven, because I believed in Lucky Seven,” si Rouge habang binubuksan ang mini candles na nandoon. Akala ko noong una ay nasa normal na libingan lamang ito pero ng puntahan namin ay pumasok kami sa loob ng white house na kung saan may maliit na gate at pinto. Pag pasok namin ay bumungad ang mga pambatang laruang pangbabae at panglalake, may mga kuna, duyan at mga botelya para sa gatas. May nakita rin akong walker at maliliit na anim o higit pang mga drawer kulay pink, gold at blue ang mga 'yon. Ito ay kwarto para sa baby. Halatang halata dahil may mga alphabet at numbers pang nakadikit sa walls. Tumabi ako sa gilid ni Rouge at inilapag ang bulaklak na dala namin. Pag sindi niya ng kandila ay may tumugtog na music box, roon ko lang napansin na may music box palang malapit sa amin, music box na pinasadya dahil may anghel na umiikot habang
“At iyon ang kabaligtaran naming dalawa. Magaling akong kumilatis samantalang tatanga tanga naman siya. Masyadong mabait at sa mundong ito kung 'di ka magiging tuso ay hindi ka aangat. Hindi ka mananalo.” “Pero hindi ka magiging masaya kung kaya mong tumapak ng iba para sa sarili mong kaligayahan.” Tumingin siya sa akin sabay tawa ng malakas. Umiling iling pa na parang isang kahibangan sa kaniya ang sinabi ko. “Iyan ang makakapag pabagsak saiyo! Dahil masyado kayong mababait! Dahil masyado kayong mapag bigay at mapag patawad. Madaming masamang taong nakapaligid sa mundo, 'yung iba ay titirahin ka paharap at may mga duwag na titirahin ka patalikod. Huwag kang mag tiwala kaagad sa mga nakikita ng mga mata mo dahil madaling malinlang 'yan. Madaling mai-manipulate ang nakikita lamang ng mata dahil madaming taong mapag kunwari, kaya nilang magpakita ng mabutihan sa kapwa kahit sa totoo lang ay may kutsilyong unti-unting bumabaon, hinihintay lang nila kung kailan ka iinda.”Nanginig ang a
Dinaanan lang ako ni Ajax paglabas niya ng pintuan tila hindi na nagulat sa aking presensya. Marahan niyang isinarado ang pinto bago niya tuluyang nilisan ang lugar. Isang mahihinang hikbi ang pumaibabaw sa loob ng kwarto at doon lamang ako nahimasmasan, kaagad kong sinakop ang distansya naming dalawa ni Tyler. Nakatayo ito at bahagyang nakasandal nasa kaniyang lamesa habang nakayuko ang ulo.“T-Tyler..” “I trust him.. more than myself.. I hate him Ate..”Bahagya siyang nanghina at napaupo sa sahig. Niyakap nito ang kaniyang nakabaluktot na hita at doon tumangis. Marahas niyang pinupunasan ang masaganang luha.“I hate him Ate.. my heart is breaking.. I hate this feeling.”Tumakbo ako papalapit sa kaniya upang pigilan ang kamay niyang humahagod at humahatak sa kaniyang buhok. “T-Tahan na.. tama na. Huwag mong saktan ang sarili mo. Hindi mo kasalanan ang naging desisyon nilang pananakit saiyo.. wala kang kasalanan.”Tinatagan ko ang aking loob at pilit na inaalo si Khuaqin. Alam kong l
“Siguro na discovered ang salitang marupok nang ipinanganak ako.” Hinihingal na ani ko.“Hmm?”“Ah.. T-Tyler tama na..” sabi ko sabay sabunot sa kaniyang buhok dahil nag uumpisa na naman siya sakaniyang mahihinang mga ulos.Inumaga na kaming dalawa sa ibabaw ng kama, bathroom at kanina sa sofa. Wala kaming kapaguran patunay na talagang namiss namin ang isa't isa kahit palagi naman kaming mag kasama. Halos ilang buwan din naman kasi kaming walang sexual intercourse pero alam kong pagkatapos nito ay aaraw arawin na naman niya ako, bagay na gusto ko rin namang mangyari.. Oo na mas marupok pa ako sa telang nakaimbak sa pabrika ng sampung taon dahil sa karupukan.“Last na..” Malalim na boses niyang sabi sabay dila sa aking leeg.“Pagod na ako.. nanginginig na ang mga hita ko. Wala ka bang awa?” Nakangusong ani ko, nag papaawa dahil talagang masakit na ang pagkababae ko. Hindi naman maliit ang ano niya para kayanin ko hanggang kailan niya gusto.“Aww kawawa naman ang baby ko.” Natatawang sab
Pagkatapos kong magluto ng mga paborito niyang pagkain ay pinuntahan ko si Loyd na nag papalobo ng balloons sa guest room dahil dito ko napiling i-surprise si Tyler.“Pasensya ka na sa istorbo. Kailangan ko lang talaga matapos kaagad.” Ani ko habang inaayos ang lamesa sa gitna.“Ayos lang ma'am pero mag handa ka na. Sa ayos pa lang ng kama mukhang mapapalaban ka talaga.” Nag init ang pingis ko at nilingon siya.Naglagay kasi ako ng kandila sa gilid ng kama at binudburan ng petals ng rosas ang ibabaw. “Hindi ba OA tignan? Tanggalin ko nalang kaya?”“Sweet nga ma'am. Hay nako mapapa-sana lahat nalang talaga ako.” Nang maayos na ang lahat ay inakyat na ni Loyd ang mga pagkain. Inasar pa nga niya akong hindi masarap dahil hindi ko siya pinatikim, aba syempre Tyler first noh. Naupo ako at kinakabahang tinawagan si Tyler na kaagad niya namang sinagot.“Baby.. ang sakit ng tyan ko..”Bungad ko bago masamang tinapunan ng tingin si Loyd dahil mukha itong natatawa sa pinag gagawa ko.“W-why?
“Minanipula ko ang lahat lalo na noong dumating ka, mas lalo ko siyang kinontrol, mas lalo akong naging mas mapangahas, naging sakim at nabaliw.” Pinunasan niya ang kaniyang luha. “Pinalitan ko ang mga medicines niya para mawalan siya ng kontrol. Akala ko kasi lalapit siya sa akin.. pero nagkamali ako dahil nandiyan ka! Tingin ko sa iyo noon ay isang sagabal! Sagabal sa lahat ng plano ko para sa aming dalawa ni Tyler!”“Pero alam mo, kinarma ako.. dahil habang nalalayo sa akin si Tyler ay siyang paglapit ni Ajax.”Gumapang ang tingin ko rito, malinaw pa rin sa aking alaala ang pag amin niya ng nararamdaman, mahal mo 'ko? Really? Huh. Traydor. “Napalapit ako kay Ajax, akala ko walang ibig sabihin ng kabog sa dibdib ko kapag nandiyan siya.. hindi ko 'yon pinansin. Binalewala ko lahat hanggang sa may nangyari sa aming dalawa, nagmakaawa akong tulungan niya ko sa plano kapalit ng katawan ko pero tangina.. I-Inamin niyang may gusto rin siya sa iyo..” Naguluhan ako, hindi ko alam ang bagay
“What's bothering you?” Nilingon ko si Tyler, diretso itong nakatingin sa akin habang tinatanggal ang kaniyang necktie. Napabugtong hininga ako at umiling dahil hindi ko ito gaanong narinig.Kararating lang namin galing sa trabaho, dito kami sa kwarto dumiretso para makapag palit ng damit bago kumain sa baba, si Tyler ay nag sisimulan ng magpalit ng damit samantalang ako ay tulala lamang na nakaupo sa ibabaw ng kama.. malayo ang tingin at lumilipad ang isip.“Kanina pa malalim ang iniisip mo, ayos ka lang ba?” “Pagod lang siguro..” Matamang nakatingin lang ito sa akin, hindi naniniwala sa sinabi ko.Isang linggo pa lang ang nakalipas mula ng bumalik ako sa pag tatrabaho kaya paanong napagod ako? Eh ni hindi nga niya ako masyadong inuutusan dahil ayaw niyang mapagod ako na minsan na naming pinag awayan. Ang gusto ko kasi ay kahit may relasyon kaming dalawa ay magpaka amo pa rin siya sakin. Gusto kong labas ang personal naming relasyon sa loob ng opisina para maging patas sa lahat ng
“A-Ajax..” Nilingon ako nito, pinagmasdan, pagkatapos ay umiling. Mukhang dismayadong makita ako. Napahilamos pa siya ng kaniyang mukha.“Kung nandito ka para manumbat, huwag ngayon. Huwag ngayon!” Walang pasensyang ani nito bago sumakay sa kaniyang sasakyan at walang pasabing pinaharurot.Hindi naman ako lumipat para magalit at manumbat sa kaniya. Sa katunayan ay gusto ko siyang makausap, maintindihan ang side niya. Alam kong mabuti siyang kaibigan dahil si Tyler nga mismong nagawa niya ng 'di maganda ay hindi magawang magalit sa kaniya. Ilang beses ko na ring pinilit si Tyler na sabihin sa akin kung anong nangyari pero nanatili itong tikom. Kahit na kailan ay hindi niya ito siniraan sa akin, hanggang ngayon ay prinoprotektahan pa rin niya ang imahe ni Ajax. Ang lagi niyang sinasabi ay matagal na niyang kaibigan si Ajax at napakabuti nito, si Ajax na tinuturing niyang kapatid, hanggang ngayon ay naniniwala pa rin siyang babalik sila sa dati at naniniwala ako roon. Alam kong matutunaw