Tuluyan na ngang na-terminate si Lilac dahil sa mga pinaggagawa niya. Hindi ko alam na marami pa pala siyang masamang ginawa rito sa kompaniya. She even made the employees here a slave kagaya ng ginawa niya sa akin noon. Hindi na nga talaga ito magbabago, napailing ako sa aking sarili.
I am here at my office pinaghahandaan ang pagpunta ko sa kompaniya ng mga Monte Cristo. I have meeting there with Travis at na-e-excite na ako na makita ang kaawa-awa niyang mukha. Yes, he is the father of my twins pero it doesn’t mean na magiging okay kaming dalawa. I am civil kapag nariyan ang kambal ngunit kapag kaming dalawa na lang ibang usapan na iyon.
Napalingon ako sa telepono kong tumutunog, it was John kaya agad ko itong sinagot.
“Narito na ako sa kompaniya ng mga Monte Cristo, I already talk to
“Ms. Sofia, may naghahanap po sa inyo,” saad ng aking assistant sa akin.“Let him or her in,” saad ko sa intercom at nagsimula ulit magtrabaho. Marami kasi akong tatapusing mga papeles ngayon. Ilang araw na ang nakalipas simula noong pumunta ako sa kompaniya ng mga Monte Cristo. Mabuti na lang at hindi na ako ginulo ni Travis pa. Maiinis lang ako sa kaniya.Napalingon ako nang bumukas ng aking pinto sa office. Ngingitian ko na sana ang pumasok na bumisita ngunit agad akong napasimangot dahil sa lalaking nakangiti sa harap ko. May dala-dala itong boquet of roses. Maganda na ang kaniyang postura kumpara noong makita ko siya sa kaniyang kompaniya.Napairap ako at hindi ko na lang siya pinansin. Bumalik ako sa aking trabaho. Wala akong panahon sa kalokohan niya.
Travis POVNapangiti ako ng mapait nang makaalis ako sa opisina ni Dahlia. Agad akong pumasok sa aking kotse at napasandal sa manibela. Sobrang sakit marinig ang mga salitang binitawan niya kanina ngunit kailangan kong tanggapin iyon dahil mas masakit pa rin ang mga ginawa ko noon kaysa sa kaniya.Alam ko may plano siyang saktan ako kaya ng madali itong magbago ng isip. Ngunit hindi ko na lamang iyon pinansin dahil wala naman akong magagawa gusto kong makilala at makasama ang aking mga anak. Hindi ko mapigilang umiyak o maging emosyonal kapag ang mga anak ko na ang pinag-uusapan. Masakit para sa akin na tinago sila ni Dahlia ng mahabang panahon ngunit hindi ko naman siya masisisi dahil sinaktan ko siya, naging masama akong asawa sa kaniya. Subalit lahat ng ginawa ko may rason. Hindi ko ginustong iwan siya, mahal na mahal ko siya sobra ngunit kailangan ako
Dahlia’s POV “Mommy, can we go to the mall?” tanong ni Mathilda sa akin at nag-pout. Wala akong masiyadong trabaho ngayong araw kaya hindi na ako pumasok sa kompaniya. Mag-wo-work from home na lamang siguro ako. Wala na akong balita kay Lilac, siguro ay umuwi na iyon sa Spain, good for her hindi siya belong dito. Pasalamat siya walang employee-ng kumakalat sa ginawa niya, kung ‘di bagsak na ang career ang kaniya. “Mommy,” tawag sa akin ni Matthew. “Ah sige, we will go to the mall and eat Jollibe there, want that?” tanong ko sa kanila. Masigla naman silang tumango at niyakap ako. “Thanks, mommy!”
Naka-receive ako ng text galing kay Travis na naroon na siya sa harap ng aming mansion ngunit pinagsawalang-bahala ko lamang ito. Bahala siyang maghintay riyan, narito pa ako sa kwarto at naliligo ang kambal naman ay naglalaro.Nag-ring ulit ang aking cellphone, tumatawag na ito ngunit hindi ko lamang pinnsin. Bahala siya riyan, alas tres ng usapan pupunta-punta ng alas dos. Naniwala naman agad sa akin na dapat alas dos ay narito na.Ngumiti ako at uminom ng wine. Marami pa akong gustong gawin kay Travis, na-e-excite na akong makitang nasasaktan siya. Simula pa lamang ngayon. May worst pa akong gagawin sa kaniya. Sunod naman ay si Emery, iyong bruha na iyon, hindi ko man lang nakikita. Natatakot sigurong makita ako, dapat lang na matakot siya ‘no.Tumunog naman ang aking telepono kaya nairita
“Daddy, gusto po ni Matthew, mag-baskteball! Marunong po ba kayong maglaro?” tanong ni Mathilda sa kaniyang ama. Kasalukuyan kaming nasa loob ng kotse papunta sa mall. Nasa likod ang dalawang bata at nasa harapan kami ni Travis. Nasa driver’s seat siya at ako naman ay nasa passenger’s seat.“Oo naman baby, favorite ko ‘yong larong iyon,” ngiting sagot ni Travis sa kaniyang anak. Kita ko ang saya ng kanilang mga mukha, ngunit ako? Hindi ko alam. Tila ba wala akong nararamdaman ngayon, parang blanko lamang ang lahat. Tama ba ang ginagawa ko?“Okay ka lang?” tanong ni Travis sa akin kaya napalingon ako sa kaniya.“O-oo okay lang ako, malapit na ba tayo?” tanong ko sa kaniya. Sinilip ko ang nasa labas at tiningnan kung nasa mall na ba kami.&nb
Simula noong pumunta kami sa mall ay parating nasa mansiyon na si Travis. Siya na rin ang nagbabantay minsan sa dalawa kung wala ako at si Mary. Hindi naman kasi puwedeng si Manang na ang magbabantay sa kanila dahil sabi ko nga, matanda na si manang hindi na niya kayang mag-alaga sa dalawang kong makukulit na anak.Hindi ako makapaniwalang natitiis kong makipag-usap kay Travis kahit si Mary ay hindi rin makapaniwala. Noong umuwi kami galing mall ay hinatid pa kami nito sa mansiyon. Advice ko nga noon sa kaniya na kami na lang ang maghahatid sa kaniya dahil wala naman siyang dalang kotse. Mahirap ang byahe kapag naka-commute ngunit hindi siya pumayag. Nang makarating kami mansiyon, nakita nga kami ni Mary na kasama si Travis. Tuwang-tuwa naman ang kambal na ikuwento ang ginawa namin sa mall.Bago nga kami natulog ay nag-usap muna kami ni Mary.
“Ms. Sofia, may gusto pong kumausap sa iyo,” saad ng aking assistant sa intercom. Napa-roll eyes naman ako.“Sino raw?” tanong ko sa kaniya.“Iyong lalaki po kahapon,” sagot niya.“Pakisabi wala ako, may pinuntahan.”Napakuyom ako ng kamao dahil sa inis. Talagang hindi ako lulubayan ng lalaking iyon. Ilang araw na siyang ganiyan, hindi ko na rin siya pinapabisita sa mansiyon pati mga anak ko nagtataka na rin dahil hindi na nila nakikita ang kanilang ama. Nagawa ko pang magsinungaling para hindi lang sila masaktan. Hayop kasi ang kanilang ama. Wala akong balak na kausapin at pakinggan ang rason niya. Alam ko kasing non sense lang ito at ayaw kong sabihin niya na mas pinili niya ang anak niya sa kabit
Halo-halo ang aking emosyon at nararamdaman ngayon. Hindi ko alam kung tama ba ang nagawa ko kanina. Sobra akong nalungkot at nasaktan nang makitang nawalan ng malay ang ama ni Travis. I never planned that, ang plano ko lang naman ay saktan si Travis at Emery . Iparamdam sa kanila ang sakit na dinanas ko noon sa mga kamay nila. Agad akong inuwi ni John sa mansiyon dahil kukumustahin daw niya ang lagay ng ama ni Travis. Gusto ko sanang sumama ngunit hindi siya pumayag dahil baka magkagulo lamang doon. Ngayon ay nakatulala lamang ako sa aming terrace nagmumuni-muni, tulog pa ang kambal kaya walang nangungulit sa akin ngayon. “Penny for your thoughts?” Alam kong si Mary ang nagsalita kaya hindi na ako lumingon. Napahinga ako ng malalim at napapikit nang tumama ang malamig na hangin sa aking mukha. “I am now the owner of Monte Cristo Inc.” “Oh, kumusta naman? Bakit parang namromroblema ka riyan? Hindi ba dapat you have to celebrate?” tanong niya sa akin.
Princess Dahlia SofiaNapabuntong hininga akong napatitig sa isang malaking salamin, tinitingnan ang aking repleksiyon. Napangiti ako nang makitang nasa likod ko ang isang pigurang nakangiti. Sobrang ganda nito sa suot niyang puting gown.“Kumusta ang aming Bride? Mukhang kinakabahan ka, ah,” ngiting wika nito sa akin na ikinailing ko.“Kaya nga eh. Para bang first time kong ikasal.” Napailing ako. Hinawakan niya ang aking braso at pinagpantay ang aming tingin.“Relax lang, Bestfriend, okay? This is your special day kaya enjoy-in mo. Sobrang ganda mo ngayon, kabog na kabog mo na ako,” natatawang saad ni Emery sa akin.Ilang linggo na ang nakalipas nang gumaling
Sinamahan ko muna palabas sina Dahlia at ang mga bata para makasigurong ligtas sila. Iyong mga babae naman ay binigyan namin ng tuwalya at kumot para kahit papaano ay matakpan ang kanilang katawang hubo’t-hubad.Nang makalabas sila ay siyang dating naman ng mga pulis at NBI. Mabilis akong bumalik doon sa bahay at hinanap si Emery. Rinig ko ang iyak sa di kalayuan kaya sinundan ko iyon.Nanlalaki ang aking mga matang makitang hinahalik-halikan ng isang lalaki ang babae. Nakapatong na ito ngunit may saplot pa naman ito. Mabilis kong hinila ang lalaking iyon palayo sa babae. Damn!Ang baboy at sama ng taong ito! Hindi ko napansing iba pala ang lalaking iyon. Akala ko si Mr. Ronaldo ngunit iba pala. Nakaramdam ako ng pagtutok sa aking ulo kaya agad akong huminto sa pagsuntok sa lalaki. 
TravisExcited akong pumunta sa bahay ng aking asawa na si Dahlia, ngayon kasi ang aming bonding time. Saturday ngayon at ngayon ang bonding time naming magpamilya. Sabi rin sa akin ni Dahlia ay may importanteng sasabihin siya sa akin. Hindi ko alam pero sobrang na-e-excite ako, siguro ay sasagutin na niya ako. Minsan lang mangarap lulubos-lubusin ko na.Kung tutuusin, gusto ko ngang sa iisang bahay na lamang kami ngunit ayaw ko namang pangunahan ang desisyon ng aking asawa. Hangga’t maari ay siya ang masusunod, baka kasi masamain niya ang pag-aaya ko sa kaniya na sa iisang bubong na lamang kaming tumira. Sabihin niyang masiyado akong excited, hindi pa naman nga niya ako sinasagot. Hangga’t maari ay careful ako sa aking sasabihin at gusto. Ayaw kong ma-turn off siya at makagawa ulit ng kasalanan o hindi kaaya-aya sa paningin niya. Ganiya
“Love, hinahanap ka ni Mommy, gusto ka raw makita, okay lang ba na kunin ko ang mga bata sa mansion at iuwi sa bahay? Daanan mo na lang sila since hinahanap ka naman ni Mommy, miss ka na raw kasi,” saad ni Travis sa kabilang linya. Kasalukuyan akong nasa trabaho nang mapatawag siya sa akin. Ilang araw na ang lumipas nang makarating kami sa Pilipinas.“Okay, may balita ka na ba kay Emery?” tanong ko sa kaniya. Rinig ko ang pagbuntong hininga niya nang tanungin ko iyon.“Wala pa nga, love eh. Hindi ko rin siya ma-contact. Nag-aalala ako para sa kaniya at para sa kaniyang anak,” saad niya sa akin.Ilang araw na kasing hindi umuuwi si Emery sa kaniyang condo kaya as a friend ay nag-aalala rin kami sa kaniya. Inaasikaso na rin namin ang mga ebedinsiyang nakalap namin
Napahinga ako ng malalim at napangiti. Okay na kami nila Nanay at Isabella. Ayaw kong magtanim ng galit sa kanila dahil ako lamang ang ma-i-stress. Isa pa, mahal na mahal ko sila at sila na lamang ang aking pamilya kaya hindi ko rin naman sila matiis. Oo, nasaktan ako pero mas pina-mature ako ng panahon. Natuto akong magpatawad at intindihin ang mga tao sa paligid ko.Kanina ko pa hinahanap si Travis dahil kaninang umaga pa siya hindi nagpapakita sa akin. Nasaan na kaya ang asungot na iyon, kailangan ko rin siyang makausap para pag-uwi namin ay okay na kaming dalawa. Handa na akong harapin siya at handa na rin akong lumaban lalong-lalo na sa taong sumira sa aming dalawa.Nilibot ko na ang palasyo ngunit wala pa rin, napakunot ako ng noo nang makitang kausap pala ni Nanay si Travis. Bigla akong kinabahan, hindi ko inaasahang magkakakausap sila. Sana
“Mommy, uuwi na ba tayo sa Philippines? Sabi kasi ni Daddy, uuwi na po tayo,” malungkot na tanong ni Mathilda sa akin.“ Yes baby, uuwi na tayo dahil marami pang aasikasuhing work si Mommy roon sa Philippines. Doon na rin tayo maninirahan kasama si Daddy,” saad ko sa kanila. Hindi ko alam kung nasaan si Travis bigla na lang itong nawala sa kwarto ng kambal. Dito kasi siya natulog at ako naman ay dati kong kwarto.Naging matiwasay ang gabi ko dahil naging okay kami ni Tristan. Hindi ko nga alam kung bakit ang dali kong mapatawad ito. Siguro hindi pa ganoon kalala ang nararamdaman ko sa kaniya.“ Matthew, nakita mo ba ang Daddy mo?” tanong ko sa aking anak na kasalukuyang naglalaro sa kaniyang tablet.
Narito kami sa loob ng dining table kasama sina Travis, Tristan, Isabella, Nanay at ang magulang ni Tristan. Natatawa na lamang ako sa sobra kong kaplastikan. Hindi ko alam kung paano ko nga ba nagawang ngumiti at makihalubilo sa kanila gayong nasasaktan ako. Awkward din ang mukha ni Isabella, ni hindi ito makatingin sa akin.“Anak, bakit hindi mo sinabi sa amin na uuwi ka?” tanong ni Nanay sa akin kaya napalingon ako.“I want to surprise you all, pero ako pala ang na-surprise,” natatawang saad ko sa kaniya. Alam kong nakakaintindi ng Tagalog ang mga magulang ni Tristan dahil ang alam ko, nanirahan daw ang ina nito sa Pilipinas ng ilang taon. Hindi man lang sila natawa sa aking sinabi kaya napa-ubo ako.“ The wedding is on Sunday, are you going to attend, Princess Sofi
Nang makarating kami sa Spain ay agad kaming pumara ng taxi, kaagad akong nagsuot ng cap at sunglass baka kasi ay may makakilala sa akin. Nang makapasok kami ay agad na nagdadada si Mathilda napailing na lamang ako dahil sa katabilan niya. Hindi ko nga alam kung kanino ito nagmana, hindi naman kami ni Travis madaldal. "Mommy, can we tell to Abuela and Tita Isabella that we are already here in Spain?" tanong ni Mathilda sa akin na ikinailing ko naman. "No, honey. We will surprise your Abuela, you want that, right? You like surprises.".Napatango ito sa akin at pumalakpak. "I can't wait to finally introduce my Daddy to them, right 'Tus?" tanong ni Mathilda sa kaniyang kapatid . Tumango lamang ito sa kaniya as a sign of agreement. Palagi na lamang tango ng tango si Matthew sa kaniyang kapatid. Nakakatawa rin minsan itong anak ko. Palaging ini-spoil ang kaniyang kapatid na babae, kahit siguro hindi gusto niya ay gagawin pa rin nito hindi lang ma-
Hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala sa isip ko ang sinabi sa akin ni Travis. Kasal pa raw kaming dalawa? Pinagloloko niya lang ba ako o ano? Nakakainis din minsan itong lalaking ito, dahil tinatanong ko siya hindi naman nasagot. Sabi niya pag-uwi na lang daw namin sa Pilipinas pag-usapan. Kating-kati na nga akong malaman kung bakit hanggang ngayon ay kasal pa kaming dalawa. Akala ko ba malaya na ako sa kaniya? Hindi pa pala. Mapapamura ka na lang talaga sa inis. Kung hindi lang kami nasa loob ng eroplano ay kanina ko pa siya sinagawan.“Mas mabuting matulog ka na muna, ipagpahinga mo na muna iyang isip mo.”Napalingon ako sa kaniya at inarapan siya. “Hindi ako makatulog, kasalanan mo ito! Paano kasing kasal pa tayo? Pinagloloko mo na naman ba a