CHAPTER 4

*Ring* Ring* Ring*

Alarm clock ko 'yan 'wag kayong ano.

Nang marinig ang ingay ng alarm clock ko na ‘yon ay tinatamad na bumangon ako.

Pumunta ako pumunta na agad ako sa cr ng kwarto ko at nagtoothbrush pagkatapos naligo naman ako.

Nang matapos ko sa lahat ng dapat gawin bumaba na ako para makakain.

"Asan si Mamita?" nagtatakang tanong ko sa mga kapatid ko.

"Umalis daw, eh."

Ayun lang sinabi nila at nagpatuloy na ulit sa pagkain kaya kumain na rin ako.

Nang matapos kaming kumain nagsipuntahan na kami sa aming mga kwarto at kinuha ang mga gamit para sa pangpapanggap.

"Sure ka ba talaga dito, tol?"

"Oo naman, saka hindi naman tayo mahihirapan dahil nasa iisang condo lang daw silang magkakaibigan." sagot ko kay Andrei.

"Paano mo naman 'yan nalaman?" tanong naman ni mackieng siraulo.

"Ako paba? Pero ang totoo talaga diyan, kaya ko 'yan nalaman kase pinaimbestigan ko sila."

"Laro lang ba talaga 'yan o totoo na?" seryosong tanong ni Leo.

"Ano kaba, tol. Sabi ng laro lang 'to, tsk. Hindi ako magseseryoso sa babae." Inakbayan ko pa siya ng tumatawang sinabi ko 'yon.

"Huwag mo akong pagtawanan, baka mamaya gusto muna pala 'yon. Hindi mo lang napapansin." aniya na inalis ang pagkakaakbay ko.

"Never." sabi ko ngunit wala na akong nakuhang tugon sa kanya.

"Maglalakad lang ba tayo o sasakay na?" tanong ni Drixxon na tamad maglakad.

"Sasakay tayo pero kapag malapit na tayo sa maraming tao doon na tayo maglalakad, okay ba? tanong ni Rayzon na may utak din pala.

"May utak ka rin pala? Akala ko wala." sabi ni Andrei na naunahan akong magsabi.

"Manahimik ka nga. Ako nga lang ata ang may utak dito. Pasalamat kayo saken." aba masyadong sinungaling 'tong si Rayzon ah, mukha namang aso.

Hindi nalang namin pinansin sinabi niya kase hindi naman totoo at nagpatuloy na papunta sa Van namin.

Nang makasabay na kami pinaandar na Leo ang sasakyan.

At dahil naboboring ako nagpatugtog nalang ako ng aking favorite song. Hindi naman sila umangal, buti naman.

(Always Be My Baby - David Cook)

𝑊𝑒 𝑤𝑒𝑟𝑒 𝑎𝑠 𝑜𝑛𝑒 𝑏𝑎𝑏𝑒

𝐹𝑜𝑟 𝑎 𝑚𝑜𝑚𝑒𝑛𝑡 𝑖𝑛 𝑡𝑖𝑚𝑒

𝐴𝑛𝑑 𝑖𝑡 𝑠𝑒𝑒𝑚𝑒𝑑 𝑜𝑣𝑒𝑟𝑙𝑎𝑠𝑡𝑖𝑛𝑔

𝑇ℎ𝑎𝑡 𝑦𝑜𝑢 𝑤𝑜𝑢𝑙𝑑 𝑎𝑙𝑤𝑎𝑦𝑠 𝑏𝑒 𝑚𝑖𝑛𝑒

𝑁𝑜𝑤 𝑦𝑜𝑢 𝑤𝑎𝑛𝑡 𝑡𝑜 𝑏𝑒 𝑓𝑟𝑒𝑒

𝑆𝑜 𝑖𝑚 𝑙𝑒𝑡𝑡𝑖𝑛𝑔 𝑦𝑜𝑢 𝑓𝑙𝑦

𝐶𝑎𝑢𝑠𝑒 𝑖 𝑘𝑛𝑜𝑤 𝑖𝑛 𝑚𝑦 ℎ𝑒𝑎𝑟𝑡 𝑏𝑎𝑏𝑒

𝑂𝑢𝑟 𝑙𝑜𝑣𝑒 𝑤𝑖𝑙𝑙 𝑛𝑒𝑣𝑒𝑟 𝑑𝑖𝑒

𝑁𝑜! 𝑌𝑜𝑢'𝑙𝑙 𝑎𝑙𝑤𝑎𝑦𝑠 𝑏𝑒 𝑎 𝑝𝑎𝑟𝑡 𝑜𝑓 𝑚𝑒

𝐼𝑚 𝑝𝑎𝑟𝑡 𝑙𝑓 𝑦𝑜𝑢 𝑖𝑛𝑑𝑒𝑓𝑖𝑛𝑖𝑡𝑒𝑙𝑦

𝐺𝑖𝑟𝑙 𝑑𝑜𝑛𝑡 𝑦𝑜𝑢 𝑘𝑛𝑜𝑤 𝑦𝑜𝑢 𝑐𝑎𝑛𝑡 𝑒𝑠𝑐𝑎𝑝𝑒 𝑚𝑒

𝑂𝑜ℎ 𝑑𝑎𝑟𝑙𝑖𝑛𝑔 𝑐𝑎𝑢𝑠𝑒 𝑦𝑜𝑢'𝑙𝑙 𝑎𝑙𝑤𝑎𝑦𝑠 𝑏𝑒 𝑚𝑦 𝑏𝑎𝑏𝑦

Kanta lang kami nang kanta habang bumibiyahe. Kahit may mga mali mali na lyrics tuloy parin kame sa pagkanta. At yun lang ang nangyare sa buong byahe namin.

***

𝘼𝙡𝙚𝙟𝙖𝙣𝙙𝙧𝙖 𝙋.𝙊.𝙑

Nang makapasok na ako sa condo tinignan ko ang kapaligiran at namangha sa ganda nito. Sana pala matagal na namin itong ginawa. Sana pala matagal na kaming bumili ng condo dahil sobrang lamig dito.

Nakakapagsisi tuloy na ngayon lang namin ito naramdaman. Hayst. Edi sana matagal na akong naging productive. Warm sofa. Parang gusto kong matulog sa sahig dahil ang lamig dahil tiles itong tinatapakan ko.

Pinikit ko ang mata ko saka ito pinakiramdaman. Inamoy ko ito na hindi ko naman pinagsisihan dahil sobrang maaliwalas ang paligid. Wala akong makitang kahit kunting dumi. Mukhang inayos muna nila ito bago kami pumunta dito.

Pagpasok mo palang meron ng sofa na pahingahan tapos kapag pupunta ka sa dining room makikita mo ang apat na upuan doon na nakapalibot sa lamesa na medyo kalakihan. Habang inilibot ko ang paningin sa condo mamamangha ka kase hindi ganto 'yung nasa picture nung room nang magiging condo namin pero eto ibang-ba. Yung dining table na 1 pares lang ng lamesa na maliit at yung 4 na pares lang na upuan naging isang malaking lamesa at yung mga upuan sumobra pa sa anim. Hindi muna nga mapagkakamalan na condo 'to e, kase ang lawak nito kaysa sa orihinal na condominium. Yung mga kwarto pa 3 na parang para samin talaga ito nakalaan. Tapos sa mga kwarto anlalaki ng bed hindi mo talaga mapagkakamalan na nasa condo ka. Ang alam ko na isa or dalawa lang ang mga room sa isang condo unit.

This is so spacious. Kasiyang kasiya talaga kami dito dahil marami kami. Mukhang mapapaganda ang magiging resulta nito, ah.

Umupo ako sa sofa at pinakiramdaman ito. Halos ayaw ko ng umalis sa pagkakaka-upo sa sofa dahil sa sobrang lambot nito.

Aaah. Parang ang sarap matulog dahil may aircon. Ayoko na atang umalis dito sa sobrang sarap sa pakiramdam.

Nang mapagod sa kakatingin sa paligid ng condo nagpahinga ako saglit sa sofa. Binuksan ko rin ang TV para habang nagpapahinga kami ay nanonood din kami.

Inieenjoy lang namin na magkakasama ulit kami kase sa susunod busy na naman kame sa work namin.

Tawa lang kami nang tawa ng biglang nakaamoy kami ng hindi pangkaraniwang amoy.

"Ano 'yon?"

"Bakit ambaho?"

"Sinong umutot?"

"Grabe naman kung sinong umutot na 'yan parang ilang taon 'yan hindi nailabas, ah." Pagpaparinig ko ng makita si Ryle na ansama ng tingin sa amin.

"Grabe naman kayo sa utot ko. Parang hindi mabaho utot niyo, ah. Saka hindi naman masyadong mabaho. Slight lang. sambit ni Ryle.

"Ay ikaw pala umutot, Ryle?" parang hindi narinig yung sinabi ni Ryle na tanong ni Lyre.

"Oo, sinabi ko na nga diba?" medyo mataray na sagot ni Ryle.

Napanguso naman si Lyre sa inasta nitong kasama namin, "Makataray naman 'to. Parang nagtatanong lang."

"Eh, kase obvious na tinatanong mo pa." pakikipagargumento pa ni Ryle.

At nag bangayan na sila, habang nagbabangayan sila tumunog yung doorbell at dahil nasa pinakamalapit ako o mas tamang sabihing tinatamad sila kaya ako nalang ang tumayo't magbubukas ng pinto.

Pagkabukas ko ng pinto inihanda kona agad ang ngiti ko. Syempre dapat presentable tayo sa harap ng mga bisita.

"Hell-"

Hindi ko na natuloy ang dapat kong sabihin ng makita ko kung sino ang nasa labas ng pinto. Napaawang ang labi ko't nanlalaking matang napatingin sa nasa harap ko.

--------------

A/N: I hope you like it guys!

𝗖𝗢𝗠𝗠𝗘𝗡𝗧, 𝗩𝗢𝗧𝗘 𝗔𝗡𝗗 𝗙𝗢𝗟𝗟𝗢𝗪 𝗔𝗥𝗘 𝗛𝗜𝗚𝗛𝗟𝗬 𝗔𝗣𝗣𝗥𝗘𝗖𝗜𝗔𝗧𝗘𝗗! 𝗧𝗵𝗮𝗻𝗸𝘆𝗼𝘂𝘂𝘂! ^,^