CALLIE IVIANNA
It's just an ordinary day toady and I was just staying in my room. Nagbabasa lang naman ako ng maternity book. Kung minsan ay nakakaidlip ako habang nagbabasa. Hindi ko alam, pero nakakaantok din palang magbasa.
Makakaidlip na sana ulit ako rito nang biglang may kumatok sa pinto ng kwarto ko. I groaned and I stretched my arms before I stood up. I was too lazy to walk. Pagbukas ko ng pinto ay agad na bumungad sa akin ang mukha ni Jameson.
Napataas ako agad ng kilay saka tumitig ng diretso sa kanyang mga mata. "Ano na naman ang kailangan mo at naparito ka sa kwarto ko?" masungit kong tanong sa kanya.
"Hmm, can I enter to your room?" tanong niya na ikinabigla ko naman. Napailing naman siya at umismid. "Nevermind. May sasabihin lang sana ako sa'yo."
My eyes furrowed. "What? Sabihin mo na ngayon dahil inaa
CALLIE IVIANNA"Cal!" Sigaw ni Lauren nang agad niya akong nakita pagpasok ko lamang dito sa isang coffee shop. Nginitian ko naman sila agad at kinawayan. I decided to go out with my friends today since wala naman akong magawa sa condo ni Jameson. Hindi na rin ako nagpaalam sa kanya dahil wala rin naman siya roon.Pagkalapit ko sa kanila ay agad ko silang niyakap. Nandito rin si Caelan na matagal ko na ring hindi nakikita."How are you?" nakangiting tanong sa akin ni Caelan saka tumingin sa aking tiyan at kumaway dito. "How are you too, little one? Long time no see, huh. Ang laki mo na diyan sa loob!"Natawa naman ako sa kanyang sinabi. "We're doing great, Caelan. Thanks for asking."Masaya ako na nakita ko sila ulit. Halos mag-iisang buwan na rin ata simula noong huli naming pagkikita, eh. Nagkamustahan lamang kami
CALLIE IVIANNAPadabog akong pumasok sa loob ng condo niya pagkarating namin. Pabagsak ko ring isinara ang pinto ng kwarto ko. Jameson was knocking on my door pero hindi ko pa rin siya pinagbubuksan. Naiinis ako. Ayoko munang makita ang pagmumukha ng lalaking ito. Gusto ko siyang sampalin dahil sa sobrang galit ko sa kanya."Callie, ano ba! Open the fucking door!" he exclaimed. "Open the door or sisirain ko 'to ngayon mismo! Don't you fucking turn your back on me while I am still talking to you!""Leave me alone!" I shouted. Suddenly, a tear fell from my eye. Naiyak ako dahil sa sobrang galit sa kanya ngayon. Hindi pa nangangalahati ang oras na kasama ko ang mga kaibigan ko ay bigla na lamang siyang susugod at hahatakin ako pauwi. "I said leave me alone! Gaano ba kahirap intindihin iyon!?"But he didn't listen. Nagulat naman ako nang bi
CALLIE IVIANNAIt's been two weeks since I left Jameson's condo after our endless fight. Bumalik na muna ako rito sa condo ng kaibigan ko na si Kyra at masasabi kong mas naging maganda ang kalagayan ko rito kaysa noong nasa condo pa ako ni Jameson. I felt so free and happy. Walang stress na dumaloy sa katawan ko nitong nagdaang mga araw at linggo. Dito na rin ako dinadalaw ni Caelan madalas. Mabuti na lamang at hindi siya nasusundan ng kaibigan niya.Ngayong araw ay muling ipinaalam sa akin ni Caelan na dadalawin niya ako ulit. Ilang beses na ring nagdududa sina Kyra at Lauren sa bawat ikinikilos at ipinapakita sa akin ni Caelan. Masyado siyang mabait at maalaga sa akin. Hindi naman na ako maka-hindi sa kanya dahil lagi niyang ipipilit ang kanyang gusto."Paano ba iyan, kayo muna rito ni Caelan," ani Kyra habang isinasabit sa kanyang balikat ang kanyang sli
JAMESON KYE"Jameson Kye Velasco, what the hell is wrong with you!?"Nasa condo ko na naman si Caelan at this time, kasama na niya ang iba pa naming kaibigan. Kakagaling ko lang sa condo ng kaibigan ni Callie para sana sunduin siya. Sinesermonan na naman niya ako ngayon."Why?" tanong ni Valen, isa naming kaibigan. "What the hell happened? Tsk, parang palagi na lang kayong nagbabangayan sa tuwing nagkikita kayong dalawa, ah."I brushed my hair up and I let out a huge sigh. Napasandal din ako sa inuupuan kong couch at ipinikit ko ang aking mga mata.Ano nga ba ang nangyayari sa akin?Ever since Callie left my condo, I felt like my world stopped from spinning. I felt emptiness and loneliness. I was longing for her presence, and I felt like world is now meaningless without her by my side and I re
CALLIE IVIANNAToday is my schedule for another pre-natal check up. Ngayong araw din na ito malalaman kung ano ang gender ng baby ko, at hindi na ako makapaghintay. Kinakabahan ako na nasisiyahan na malaman ang gender niya. Kyra and Lauren wanted to accompany me sa pagpapa-check up ko ngayong hapon pero may trabaho pa sila. Hindi rin naman ako masasamahan ni Caelan dahil umuwi raw siya sa bahay nila. Pinatawag daw siya bigla ng kanyang mga magulang.Habang nasa biyahe ako papunta sa clinic ay hindi ko maiwasang mag-isip ng mga magagandang pangalan na babagay sa anak ko. Pang-babae at pang-lalaki na rin ang mga naiisip kong pangalan. Kahit ano naman ang magiging gender ng baby ko ay tanggap ko naman, at walang kaso sa akin iyon. Ang importante sa akin ay ang maging healthy siya at maging isang mabait na bata sa kanyang paglaki."Andito na po tayo, ma'a
CALLIE IVIANNA"Cal, please! Open the door and let's talk!" Jameson exclaimed while knocking on the door. Nandito na naman siya sa condo ng kaibigan kong si Kyra. Ilang araw na rin siyang pabalik-balik dito, pero hindi ko siya kinakausap at pinagbubuksan ng pinto. "Callie Ivianna, I'm begging you." Nagpanggap pa rin akong wala akong narinig kahit gusto ko nang buksan ang pinto at itulak siya palayo rito.Bigla naman akong kinalabit ni Kyra na mukhang kanina pa naiirita sa ingay na dulot ng pagkatok ni Jameson sa pinto. Kunot-noo niya akong nilingon at itinuro ang pinto. "Hindi mo ba talaga siya pagbubuksan ng pinto?" tanong niya sa akin. "Kanina pa ako naiirita, eh! Baka masira niya 'yong pinto ng condo ko, jusko! Siya ang magpapagawa niyan!"Alam na nilang dalawa ni Lauren ang tungkol sa nangyari noong nakaraang linggo, ang unang pagpunta ni Jameson. Hindi
CALLIE IVIANNA"Welcome home again!" Jameson suddenly exclaimed as soon as he opened the door of his condo. He was smiling so wide at me and I can't seem to figure out if it was a genuine reaction or not. "What do you want to eat---"I scoffed and heaved out a huge sigh. "How many times do I have to tell that I just need to rest?" Masungit kong sambit sa kanya kaya naman agad siyang natigilan. "Ayokong kumain! Mahirap bang maintindihan iyon? Pahinga ang kailangan ko, okay!?"He suddenly halted. "O, kalmahan mo na. Sorry, I forgot," sambit niya sa akin. "Wait. I'm just gonna put all of your stuff in your room---""Ako na," sabi ko naman sabay kuha ko sa kanya ng maleta kong hawak niya. "Kaya ko na 'to mag-isa. May kamay pa ako, hindi pa ako tuluyang baldado."Agad ko naman siyang tinalikuran at agad na binuksan ang k
CALLIE IVIANNAFew months laterThings were going well between me and Jameson. Tinotoo at tinupad niya nga unti-unti ang mga pinangako niya sa aking aayusin na niya ang kanyang pagtrato sa akin. Hindi na kami nagbabangayan, at hindi niya na rin ako binibigyan ng rason para makaranas ulit ng matinding stress dahil sa kanyang pag-uugali.Pitong buwan na akong buntis, at mas lalong naging maingat at hands on si Jameson sa akin. Walang oras na hindi niya ako dinadalaw sa kwarto ko para tanungin kung okay lang ba ako, o kung may mga gusto akong gawin o kainin. Bawat minuto ay hindi niya pinapalipas sa pagche-check sa akin.I was just staying in my room, reading a book when I suddenly heard a soft knock through the door. The doorknob clicked, at agad na bumungad sa akin si Jameson na nakadungaw sa may