Kabanata 36

"Sabihin mo nga sa akin Ada, bakit sa lahat pa ng trabaho iyon ang pinasok mo? May pinag-aralan ka naman, nakapagtapos ka ng hayskul at matalino ka! Bakit ka humantong sa ganiyang karuming trabaho!"

Hindi ko alam kung bakit sa dami rami ng naririnig ko ay iyon ang madalas pumasok sa aking tenga. Para akong paulit-ulit na sinasampal ng gano'ng salita na mula pa sa sarili kong ina. Ilang beses naman akong nag-isip, ilang beses akong nag-tiis sa marangal kong trabaho noon pero napuno ako, e. Nasaktan ako sa mga sinasabi ng iba roon kaya nilunok ko ang mga sinabi ko. Pumasok ako roon kahit natatakot ako.

Sana bago man lang ako sinampal at hinusgahan, tinanong muna sana ako kung gusto ko ba ang mga nangyayari. Kung maayos lang ang kalagayan ko.

"Sakto miss, umabot ka. Kaso rito ka na lang sa ibaba," sabi ni manong na inalalayan ako sa pagsakay sa barko na hindi naman kalakihan.

Halos punuan na, sa ibaba pa lang at nakaupo na ang iba kaya hindi na rin kasya. Nakiusap naman ako na sumaba