I Miss You

"Sigurado ba kayo na sa huwes kayo magpapakasal?" tanong ni Celeste kina Jarred at Jasmine na magkatabing nakaupo sa mahabang sofa sa salas. Tiningnan siya ni Jarred. Tumango siya.

"Opo, sigurado na po kami, Tita Celeste dahil hindi po namin alam kung anong pwedeng mangyari lalo at hindi namin alam kung nasaan si Beatriz, gusto ko rin po na sana na kapag ikakasal ulit kami, magigng ring bearer po ang magiging anak. Pasensiya na po kung yun po ang desisyon ko." hinging paumanhin niya.

"At ginusto ko rin po ang desisyon ni Jasmine." segunda ni Jarred. Napatingin siya sa kasintahan at nginitian. Tumango lamang si Jarred na may ngiti sa mga labi.

"OKay, kung yan ang desisyon niyo. Wala na kaming magagawa pero ang gusto sana namin ay sa simbahan kayo ikasal pdero okay na rin iyon ang mahalaga maikasal na kayo." ani Tita Celeste.

Hindi nakapunta ang kaniyang mga magulang dahil may biglaang meeting na kailangan nilang daluhan at nangako na babawi sila.

"Salamat po." aniya at bahagyang yumukod.

"So, kelan niyo balak magpakasal?" tanong ni Tita Celeste.

Bumaling si Jarred kay Jasmine at hinawakan ang kamay niya habang malamlam ang mga matang nakatingin sa kaniya.

"Ano sa tingin mo? Kelan mo gusto?" tanong nito.

Tiningnan niya si Tita Celeste na mataman lamang nakatingin sa kanila. Mukhang sa mga ganitong bagay seryuso si Tita Celeste.

"Next week po Tita, para matapos na po." sagot niya. Tiningnan ni Tita Celeste si Dante. Tumango ang lalaki bilang pagsang-ayon at ngumiti.

"Eh kung yun ang desisyon nila. Igagalang natin." ani Dante. Ngumiti si Jasmine rito.

"Salamat po." sagot niya. Tumayo si Celeste at nilapitan siya, tumayo naman siya at sinalubong ito. Niyakap siya nito na niyakap naman niya pabalik.

"Masaya ako para sa inyong dalawa ni Jarred, kayo na ang naging anak ko dahil hindi ako pwede magkaanak dahil baog ako at nagpapasalamat ako kay Dante dahil hindi niya ako iniwan dahil sa kakulangan ko na iyon." ani Tita Celeste. Natigilan siya, iyon pala ang dahilan kaya walang naging anak sina Tita Celeste at Tito Dante.

Mababanaag sa kaniyang boses ang sakit dahil sa bagay na iyon. Kumalas siya sa pagkakayakap nito at nakitang niya na umiiyak na pala ito. Tumayo si Dante at pinuntahan si Tita Celeste at ito na ang pumunas sa luha nito. Isinandal ni Celeste ang ulo sa balikat ni Adan. hinalikan ni Dante sa noo si Celeste.

"Walang dahilan para iwan kita dahil sa kakulangan mo, mahal kita kung ano ka pa. Tanggap ko kung ano ang wal sa iyo." madamdaming pahayag ni Tito Dante at niyakap si Tita Celeste. Lumapit si Jarred sa kaniya at inakbayan siya.

"Ang sweet nila, diba?" aniya at hindi napigilan na mapangiti sa tanawin na nakikita.

"Bakit, sweet rin naman ako diba?" pagbubuhat bangko ni Jarred. Hinarap niya ang kasintahan at inirapan.

"Ang lakas ng hangin!" biro niya na ikinatawa ng malakas ni Jarred. Kinurot siya nito sa pisngi at pinagdikit nito ang kanilang mga noo.

"I love you." aniya.

Sinimangutan niya ito at humarap sa mag-asawa na ngayon ay pinupunasan ni Tito Dante ang mukha ni Tita Celeste.

""Huwag kang laging mag-i love you at baka magsawa ka." aniya at tiningnan ito. Napalunok siya nang magtama ang kanilang mga mata at makitang matiim na nakatitig ito sa kaniya.

"Jasmine, never ako magsasawang magsabi ng mahal kita araw-araw, oras-oras, minu-minuto. Dahil ang pagmamahal ko sayo ay pang walang hanggan. Pakiusap, huwag mo naman sanang maliitin ang pagmamahal ko sa iyo." anito. Nagbaba siya ng tingin.

"Sorry, hindi ko sinasadya." aniya.

"Tita, uuwi na ba kayo?" tanong ni Jarred. Nag-angat siya ng tingin at nakitang kinukuha na ni Tita Celeste ang bag sa sofa.

"Oo, kailangan ko pang pumunta sa Jewelry Shop para tingnan ang mga stock." paalam nito. Tumingin sa kaniya ito. "Pasensiya ka na iha kung umiyak ako sa balikat mo. Hindi ko lang napigilan ang sarili ko." hinging-paumanhin nito. Ngumiti siya rito.

"Ayos lang po, Tita. Naiintindihan ko po. Okay po iyon nasabi niyo po yung nararamdaman po ninyo." aniya. Humiwalay ito sa pagkakayakap sa kaniya at tinitigan siya.

"Salamat, iha." anito.

"Wala pong anuman, tita. Mag-iingat po kayo. Makarating nawa po kayo ng ligtas." aniya at masuyong ngumiti.

Binalingan ni Tita Celeste si Jarred at nagpaalam. Marahil hindi nila alam ang naging pag-uusap nila dahil abala si Tito Dante sa pagpupunas ng luha sa mga mata ni Tita Celeste. Naglakad na ang dalawa patungo sa pinto palabas ng bahay. Nang makalabas sila, hinarap niya si Jarred.

"Nagtatampo ka ba?" tanong niya rito.

Hindi siya nito pinansin kundi dali-dali itong nagtungo sa hagdan patungo sa kwarto nito. Huminga siya ng malalim. Ano ba ang dapat niyang gawin para mawala ang tampo nito sa kaniya?

Sa totoo lang, nagbibiro lamang si Jarred sa ikinikilos niya. Gusto niya lang magtampo dahil gusto niyang magpalambing kay Jasmine. Linggo ngayon at wala si Ate Tessa. Ilang araw ng walang nangyari sa kanila at namimiss niya na ito.

Kaya ng tanungin siya nito kung nagtatampo siya ay dali-dali siyang umakyat sa hagdan at nagtungo sa kaniyang kwarto. Ilang sandali pa ay nakarinig siya ng sunod-sunod na katok. Siguradong si Jasmine iyon, dahil wala namang ibang tao sa bahay kundi silang dalawa lang.

"Pasok!" aniya. Nakita niya ang pagpihit ng dorknob at ang pagbukas ng pintuan. Nakita niya si Jasmine sa labas at kagat ang labi.

"Pwede ba akong pumasok?" tanong niya.

Nagkunwari siyang galit, pero ang totoo gusto na niya ito sugurin at pupugin ng halik at bigyan ng mainit at mapusok na halik sa labi pero nagpigil siya. Kailangan niya ang lkambing nib Jasmine para maisakatuparan ang balak niya.

"Okay. Papasok na ako." anito at naglakad patungo sa kaniyang tabi at naupo sa kama. Hinawakan nito ang kaniyang kamay at pinisil.

"Gusto ko lang humingi ng sorry sa nangyari kanina. Nagbibiro lang naman ako, hindi ko naman akalain na ganun pala ang epekto nun sayo."

Naramdaman niya na nanginginig ang kamay ni Jasmine kaya dali-dali siyang humarap rito. F*ck! Umiiyak ito! Bakit ba nakalimutan niya na buntis ito? Gusto nbiya tuloy iumpog sa semento ang kaniyang ulo dahil sa kahangalang nagawa! Dali-dali niyang sinapo ang pisngi nito at pinakatitigan.

"Sorry, baby. Hindi ko sinasadya, namimiss kasi kita kaya nagkunwari akong nagtatampo para lambingin mo, nakalimutan kong buntis ka. Hindi ko sinasadya baby, sorry." aniya at hinalik-halikan ang kaniyang mukha maging ang kaniyang labi. Biglang nagbago ang ekspresyon ng kaniyang mukha.

"Sana sinabi mo nalang baby. Handa ko naman ibigay yung gusto mo. pasensiya ka na kung nitong mga nakaraang araw hindi kita napagbibigyan sa gusto mo, wala ako sa mood makipagtal*k sa iyo. pero ngayon, dahil may kasalanan ako pagbibigyan kita." anito na nakangiti. Gusto niyang magtatalon sa tuwa dahil sa sinabi nito. Tinitigan niya ito ng matiim.

"Wala ng bawian ah?" tanong niya. Baka kasi bigla magbago isip niya. Tumango ito.

"Yes, wala ng bawian." anito. Dahil sa sinabi nitong iyon, mabilis niyang inilapit ang mukha rito at sinakop ang kaniyang labi habang dahan-dahang tinatanggal ang damit nito. F*ck! How i miss her so much!

Mabilis na umuxos si Jarred sa loob ni Jasmine at halos magiba ang pagkabaxe nito dahil sa lakas ng pagbaxo niya. Nakaluhod si Jasmine, samantalang nasa likuran naman siya habang mahigpit siyang nakahawak sa balakang nito para mas lalo dumiin ang pagkakabaon ng kaniyang pagkalal*e sa loob nito.

"F*ck! Faster, baby! Ooh!" ungxl ni Jasmine. Nang tuluyan na siyang labasxn at ganun din si Jasmine, pabagsak siyang nahiga sa tabi nito habang hinihingal. Pinaunan niya si Jasmine sa kaniyang braso. Hinalikan niya ito sa noo.

"Thank you for letting me for making love to you. I Love you, Jasmine." aniya. Idinagan ni Jasmine ang paa sa kaniyang hita at tinitigan siya.

"I Love you too." tinitigan niya ito.

"My affection will remain untill my last breath." aniya at muli sinakop niya ang labi nito.