Chapter 1: His Mrs. Mañuz

*Slight SPG*

Lampas alas-dose na nang gabi pero hindi pa rin ako makatulog. Nakatingala lang sa kisame habang napipilitan ang sarili na makinig sa mga kakaibang sigawan sa kabilang kwarto. Kanina ko pa gustong matulog. Ilang beses ko na ding sinubukang tumuwad, tumambling, tumihaya, at tumagilid sa aking higaan ngunit hindi naman gumagana. Sa huli ay tigang akong nakatitig sa kisame habang pinapakinggan sila.

"Ooh god! That's am-hmmazing... Yeah!"

Lumukot agad ang aking mukha nang marinig ko na naman ang kakaibang boses sa kabilang kwarto. Yamot kong kinapa ang isa ko pang unan at ginamit 'yon upang takpan ang tenga ko para wala na akong marinig, pero nagkamali ako.

"Sh*t! There... You hit the spot!"

Dahil kahit natatakpan na ang dalawang tenga ko gamit ang unan ay dinig na dinig ko pa rin ang kababalaghan na ginagawa nila sa kabilang kwarto.

Yes.

Kababalaghan or rather should I say, kabalbalan.

"Do it... H-harder! Yes! Yes!"

Napapikit ako sabay hinga ng malalim. Sh*t!

Nanginginig ako. 'Yong galit na kanina ko pa tinatago ay kusa ng kumakawala nang hindi ko namamalayan. Galit na galit ako. Feeling ko ilang segundo na lang ay sasabog na ako sa galit dahil sa mga boses na 'to.

"A!... Faster! Faster!... Ah! Xeno, I'mma.. I'mma cumming, faster... Ah!..."

Mariin akong pumikit muli bago tumayo at isinuot ang aking robe. Napasabunot na ako sa sariling buhok dahil sa inis nang marinig ko ang pangalan ng ungas na 'yon. Sh*t!

Deprived na nga ako sa tulog tapos nananadya pa sila? Ano 'to audio porn? E, kung kuhaan ko kaya sila ng video at i-upload anonymously sa social media platforms. Ewan ko lang kung may mapaglagyan sila.

Dahil sa naisip ay madaling tinungo ko ang kabilang kwarto. Pigil hininga akong pumanhik sa kabila. Ingat na ingat ang galaw ko nang hindi makagawa ng kung anumang ingay. Mahirap na baka maging bato pa ang plano ko.

Pagdating ko sa mismong kwarto ay huminto ako sa paanan ng pintuan dahil sa nakita. Nakaawang ng kaunti ang pinto kaya ayon! Kitang-kita ng dalawang mata ko ang kahayupang nangyayari sa loob nang sumilip ako.

Can you even imagine my anger seeing my husband f*cking other women inside our supposed- to-be-room?

Ewan ko ba.

Sanay naman na ako sa ganitong eksena tuwing gabing umuuwi siya sa bahay, wala namang bago, pero hindi ko pa rin napipigilan ang sariling hindi kumulo ang dugo sa katawan ko sa tuwing nakikita ko 'to.

"Hmm.. yeah... Ah.. I love it.. faster... Ah! Ah!"

Kahit naman magdrama pa ako sa harap nila o di kaya ay magwala, nothing can change this sorry status I have in his life. I'm his Mrs. Mañuz but for him, I'm not his wife.

Napasandal na lamang ako sa tabi ng pinto at humalukipkip.

"Hindi talaga namamalayan ng mga hayop na 'to. "

Grabe! Nag-e-enjoy talaga sila oh!

"Ahh... Hmm.. ahmm..," ungol nila nang pareho silang nangisay sa kama.

Kita ko kung paano humiga katabi ng asawa ko ang babaeng kaniig niya habang pareho silang naghahabol ng hininga.

Binalingan ng katabing babae ang asawa ko na may nang-aakit na tingin, habang nilalaro nito ang kaniyang labi.

"The best ka talaga, Xeno! Sex with you was great," malambing niya pang turan saka sumiksik sa dibdib ni Xeno.

Umismid ako.

Nagagawa mo pa 'yan ngayon. Ewan ko na lang kung bukas o sa makalawa ay kaya mo pang gawin 'yan. Siguradong pagsasawaan ka rin ng ungas na 'yan kagaya ng mga nauna sayo. Tsk!

See? Hindi man lang nag-react ang asawa ko sa ginawa ng impaktang kachukchakan niya. Sa halip ay ipinaling niya pa ang mukha paharap sa gawi ko gaya ng nakagawian niyang gawin sa tuwing may dala siyang babae sa kwartong 'to, na para bang alam at sanay siyang nandito lang ako sa tuwing tapos na sila. Pagkatapos ay ngumisi siya.

Aba't! May gana pa talagang ngumisi sa'kin ang ungas na 'yon! Ang kapal!

Umangat ang tingin ng babaeng kayakap niya. Siguro nahalata niya ring hindi ito nakatingin sa kan'ya kaya napalingon rin siya sa'kin.

"Anong tinitingnan mo—Xeno?" Natigilan rin siya nang makitang nakatingin ako sa kanilang dalawa. Nanlaki ang kaniyang mga mata saka tumili at nagsisigaw bago tinapisan ang hubad niyang katawan.

"Xeno! Ba't siya nakapasok dito?"

Mapakla na lamang akong ngumiti dahil sa reaksyon ng babae. Tumayo ako ng matuwid saka bugnot ko silang tinapunan ng tingin pareho, keeping my emotions in check.

"Tapos na kayo?" malamig kong tanong sa kanila.

Nakita ko kung paano pumula marahil ay dahil sa galit ang babaeng kachukchakan ni Xeno saka ay ibinato sa akin ang isang unan.

"Will you get out, B*tch? Who the hell let your ass in here?"

Tumaas ang aking kilay ko dahil sa matinis niyang sigaw at hindi dahil sa ginawa niyang paghagis ng unan. She's panting hard. Habang si Xeno naman ay nagsusuot na ng damit at hindi man lang siya tinapunan ng tingin.

Ang tapang! Kung makatawag sa'kin ng bitch akala mo kung sinong anghel no? Ang bait-bait ko na nga dahil hindi ko pa sila nire-report ng Adultery eh. Pasalamat 'tong mga 'to dahil ayoko ng iskandalo kung hindi... malamang kanina pa nakarating ang mga pulis sa pamamahay namin at kinaladkad sila sa presinto.

I sighed before I faced Xeno-not minding his untrained bitch.

"Nalugi na ba ang kompanya mo at rito mo na dinadala ang mga alagang mong hayop, honey?" malamig kong tanong sa kaniya, saka pasimpleng sinulyapan ng tingin 'yong babae sa kama.

Hindi ako sinagot ni Xeno kaya nainis na ako.

"Kung alam ko lang na bankrupt na pala ang kompanya mo," agaran kong dagdag, "sana sinabihan mo ako para MABIGYAN KITA NG PERA PANG MOTEL NINYO. Nakakahiya naman sa inyo. Dito mo pa talaga dinadala ang kabit mo!"

Hindi ko na napigilan ang sarili sa pagkakataong 'to. Para na akong sasabog sa galit kapag hindi ko pa sinigaw 'yon. I mean how could he! Paano niya naatim na gawin sa'kin 'to ng harap-harapan?

"Pwede ba?" tila kulog ang mahinahon ngunit malalim niyang boses na nagpapitlag sa'kin, saka ay diretso siyang tumingin sa'kin ni hindi man lang nababahiran ng emosyon ang kalmante niyang mukha.

Kumibot muli ang bibig niya. "This is not your house. So I can bring whoever sh*t I want in this house. F*ck whoever I want to f*ck in this house... And you don't need to concern yourself with my company. It's none of your business if it goes bankrupt or not."

Umawang ng kaunti ang labi ko dahil sa naging sagot niya. Pagkatapos ay hindi makapaniwalang nakipagsukatan ako ng tingin sa kan'yang mga mata.

"Your house?" buong pagtitimping tanong ko nang makabalik na ako sa realidad. "Aba't! Ang kapal talaga ng mukha mo no?! Wedding gift to ni Lolo Xian sa'tin kaya huwag kang umastang sayo lang tong bahay!"

Kung makapagsalita akala mo siya lang ang nagmamay-ari ng bahay na 'to? Ang kapal talaga ng mukha! Bakit hindi na lang siya lumuhod at magmakaawa sa akin na patawarin siya sa kahayupang ginawa nila! Imbis 'yon ang gawin ay heto siya't may gana pang mag tapang-tapangan!

"Isa pa, Xeno," daling agap ko, "...nasa kabilang kwarto lang ang kwarto ko. Alam kong nananadya ka, pero sana naman matoto kang maging considerate sa mga kasamahan mo rito sa bahay at sinabihan 'yang tang*nang kaniig mo na hinaan niya man lang 'yang boses niya. Hindi 'yong sigaw siya nang sigaw na parang asong saka pa lang nakakatikim na kant*tin!"

Hindi ko na alam ang sunod na nangyari. Basta nakarinig na lang ako ng malakas na tunog ng kung anong sampal bago sumakit ang kanang pisngi ko. Saka ko pa lang napagtanto na nasampal niya ako.

Napahawak agad ako sa kanang pisngi ko. Nagbabadya ng manubig ang aking mga mata kasabay nang pag-init ng aking pisngi.

Pakla akong natawa. Hindi ko siya magawang balingan ng tingin dahil sa feeling ko, napaka helpless kong tao. Pinunasan ko ang mukha gamit ang sariling palad. Iiyak pa ba ako?! Kung iiyak na lang ako nang iiyak hindi naman malulutas ang problema ko kapag iiyak lang ako eh!

Pagkatapos kong punasan ang mukha ay taas noo ko muling inangat ang tingin sa kaniya. Lumamlam ang mga mata ko nang makitang pagkabigla ang rumihistro sa kaniyang mukha, ngunit napalitan din ng inis.

Ano 'yon nakonsensya siya sa ginagawa niya? E, g*go naman pala siya e! Mananampal 'tapos makokonsensya?

"Get out," mahinang bulong ko pero tama lang para marinig niya. "Sabi kong umalis ka na! Get the hell out of my house!" giit ko pa nang hindi man lang siya natinag sa sinabi ko.

Binalewala niya ulit ako at binalingan ng tingin ang babae niya."Bea, wait for me inside the car."

Pinagmasdan ko kung paano kandaugagang nagbihis si Bea bago umalis sa kwarto at naiwan kaming dalawa ni Xeno sa loob.

Hindi ako umimik. Galit na galit pa in ako sa kanila – sa kaniya. Sa sariling pamamahay pa talaga namin niya dinadala ang l*tcheng babae niya? Ang kapal ng mukha! Anong akala niya sa'kin, estatwa dito sa bahay at hindi asawa?

Kumunot ang noo ko nang bigla akong abutan ni Xeno ng ilang papel matapos niyang masigurong nakalayo na si Bea.

"Pirmahan mo."

Nagtatakang kinuha ko ang papel mula sa kaniya saka 'yon binasa. Pero hindi ko inaasahan ang mababasa ko. Nakatitig lang ako sa unang letrang kumuha sa atensyon ko.

"Divorce?"

Napahigpit ang hawak ko sa papel at biglang huminto ang pag-ikot ng mundo ko nang sumampal na sa akin ang katotohanang petition for divorce ang hawak-hawak kong papeles.

Parang may kung ano sa lalamunan ko na bumara kaya napalunok ako ng ilang beses. Unti-unti na ding kumikirot ang dibdib ko sa sakit. Pero huli na nang namalayan kong umiiyak na pala ako nang makitang meron nang ilang butil ng luha ang kumawala sa aking mga mata na pumatak sa hawak-hawak kong papel

"Anong divorce?" pumiyok na ang boses ko.

Pinagtiyagaan at pinagtiisan ko ang lahat pero ito lang ang makukuha ko sa bandang huli mula sa kaniya? Paano naman ako?

"Ano 'to!" ulit ko pa sa sinabi.

Sh*t! I can take how many women he brought with him in this house, but a divorce? No! Ayoko!

Alam kong katangahan kung hindi pa ako papayag sa gusto niya lalo na't alam ko namang hindi niya ako mahal. Na hindi na ako ang mahal niya.

Pero, sh*t!

Does he really need to do this to me?

Paano naman ako?

"It's been two years, no, almost three... so let's end this," malalim ang boses na nagpaurong sa mga luha ko. "Huwag na nating pahirapan ang mga sarili natin."

Mapait na umangat ang tingin ko sa kaniya, saka ay pinag-aaralan ang bawat detalye ng mukha niya kung nagbibiro ba siya o ano. Pero hindi. Walang bahid ng pagbibiro o pag-aalinlangan ang nakikita ko mula sa kaniyang mukha. Ni hindi ko nga siya makitaan ng anumang emosyon.

Bahagya niyang pinaling ang kaniyang ulo sa ibang direksyon bago nagsalita.

"I can't have you clinging to me any longer than this, Ciara might wake up soon."

Umahon agad sa'kin ang malaking inis nang marinig ko ang pangalan ni Ciara.

Siya na naman?

Puro na lang si Ciara!

Eh, ako?

Kailan naman magiging ako?

Kailan magiging ako ulit?

"No please, Xeno... I love you," hindi ko mapigilang pumiyok muli ang boses ko. Nagdagsaan na rin ang mga luhang kanina ko pa pinipigilang kumawala.

"Shut your trap!" Nag-iba ang timpla ng mukha niya nang marinig ang sinabi ko.

Nanlisik ang kaniyang mga mata. Naikuyom niya pa ang kaniyang kamay sabay ng pagtiim-bagang ng kaniyang panga. Pagkatapos ay mariin siyang bumuntong hininga.

"Dalawang taon na ang tiniis ko na pakisamahan ka and I am so f*cking tired with this sh*t, Leylah! Pirmahan mo na 'yang divorce papers para tapos na tayong dalawa!"

Napayuko ako. Tinitigan ko muli ang mga papel na hawak ko kahit hindi ko na masyadong mabasa dahil sa mga luhang humaharang sa aking paningin. Ang sakit.

Ang sakit-sakit. Pero mas lalo lamang akong nasasaktan sa tuwing naiisip ko na iiwanan niya na ako. Iiwanan niya na talaga ako. Ang kinakatakutan kong mangyari ay nangyayari na.

Kahit hindi halos makakita ay inangat ko pa rin ang tingin sa kaniya at mapait ko siyang tinitigan sa mga mata.

"Talaga bang hindi mo ako kayang mahalin?"

But what I get in response was his repulsive look pointed at me na mas lalong nagpakirot ng puso ko.

"Gusto mong malaman?" Pagkatapos ay umismid siya. "Hindi kita mahal at wala akong planong mahalin ka! Kaya tigilan na natin to! Ano nasagot ko na ba?"

Mas lalong nagdagsaan ang mga luha ko sa sinabi niya. Parang sinampal na naman sa katotohanang hindi na nga ako ang taong mahal niya. Kahit alam ko na 'yon pero naglakas loob parin akong magtanong.

Ang tanga lang.

Nakita ko siyang tinalikuran ako saka ay huminto nang nakailang hakbang na siya saka ay nagsalita.

"Because of you, my life got ruined. Why the hell did you even come back here and create this f*cking mess we're in? If it wasn't because of you, I would have been happy living with Ciara years ago!"

Hindi ko na siya nasagot pa. Wala na akong magawa kundi ang umiyak at ngumawa na parang bata habang nakaupo sa sahig. Nakarinig ako ng mga yabag papalayo sa'kin at ang pagpihit pabukas at pasara sa pinto. Pinagmasdan ko na lamang ang pintuan na dinaanan niya na puno ng nangungusap na mga mata.

Ang sakit... Ang sakit sakit... Nasasaktan ako at nakokonsensya dahil alam ko naman kasi na ako ang dahilan kung bakit hindi sila nagkatuluyan ni Ciara dati. Pero higit sa lahat, mas lalo akong nasasaktan, knowing the fact that after all these years, he still can't accept me! He won't ever love me! Again...

Pinunasan ko ang aking mukha gamit ang sarili kong kamay saka ko binalingan ng tingin ang hawak kong divorce papers. Pinakatitigan ko 'yon ng maayos pagkuway dahan-dahang kong pinunit–pouring all my anger with every ripping sound I heard.

Tumingala muli ako sa kawalan nang kumalma na ako.

"You know nothing with your blindfold covering your eyes, Xeno. Gusto mo ng divorce? Puwes humingi ka ng divorce sa lolo mong may hawak sa'kin, g*go..."