Elizabeth's Point of ViewIt was harder than I thought. Akala ko dati, kapag ginawa kong bato ang puso ko, hindi na ako masasaktan. Hindi na ako makakaramdam ng kahit na ano.But I was wrong, sometimes, I felt weak during the times I need to be strong."The cyst on your left ovary is growing rapidly, Miss Dela Fuente. Fortunately, it's not malignant. Ibigsabihin, kahit na mabilis ang paglaki ng cyst, hindi pa rin siya maikokonsidera na isang uri ng kanser." Paliwanag ni Dra. Quijano.I remained on the bed. Ayaw kong tumayo o umupo habang pinapakinggan ang mga paliwanag niya. Nanatili naman siya sa tabi ko at tinitingnan ang monitor kung saan makikita ang resulta ng checkup ko ngayon."Pero may masamang epekto pa rin sa katawan mo ang mga bukol sa ovaries, Miss Dela Fuente. This will affect your ovulation and your capacity to get pregnant."Si Dra. Quijano ang pangalawang gynecologist na kinunsulta ko ngayong taon, dahil ayon kay Dra. Uchida na OB-GYN ko ay mas mabuting matingnan ng gy
Elizabeth's Point of ViewHow I wish I could relate to her excitement.Lumayo siya at tinitigan ako ng mariin. Ngiting-ngiti siya habang naglalaho naman ang ngiti ko sa labi.Hindi ko kayang magkunwari na ayos lang ako, ngunit mukhang hindi niya iyon napapansin dahil masyado siyang excited."I didn't know that you're back." Ngumuso siya, tila nagtatampo dahil hindi nabalitaan sa pagbabalik ko."Kailan pa? I saw your photos from Newsline Magazine! Ang ganda-ganda mo sa mga pictures. I even saw the caption on it, totoo ba na tinanggihan mo ang MayDyne na kunin ka bilang exclusive model ng brand nila?"My eyes twitch a little. International brand ang MayDyne, kaya bakas sa mukha niya ang pagkamangha na nagawa kong humindi sa alok sa akin na maging exclusive model ng brand. But that issue was already a year ago.Hanggang ngayon, malaking bagay pa rin pala sa ibang tao ang kakayahan kong tanggihan ang isang sikat na beauty brand.But what do they expect? I'm an entrepreneur, I'm a business
Elizabeth's Point of View Pumasok ako sa sasakyan at agad na nagmaneho paalis. I hate my hometown. Hindi ko gusto ang mga alaala na bumabalik sa akin kapag narito ako sa bayan na ‘to. Hindi ko gusto na makita ang mga taong nabura ko na noon sa alaala ko. Pagkatapos ng high school, sa Cebu na ako nag-aral ng kolehiyo. Kumuha ako ng Business Administration major in Management dahil gusto ko na balang araw, kahit gaano pa karami ang negosyo at mga tauhan ko, nababalanse ko ang dalawa. Nang makapagtapos ng kolehiyo, hindi pa rin ako bumalik ng San Gabriel, dahil agd akong sumunod kay Kuya Nexon sa Manila para tumulong sa mga negosyo namin sa syudad. Isang taon akong naging intern sa kompanya, hanggang sa lumipat naman ako sa mga hotel namin sa Batangas, Batanes, Isabela, at mga karatig probinsya na pinagtayuan din ng resort at hotel ng mga magulang namin. Dalawang taon kong inaral ang pamamalakad ng mga resort at hotel, habang nagtatayo ng maliliit na negosyo sa San Gabriel.
Elizabeth's Point of View I want to make an excuse. Gusto kong sabihin na naka-off ang phone ko kaya hindi talaga nila ako maco-contact. Pero alam ko na madadagdagan lamang ang mga tanong ni Nicole kapag sinabi kong nakapatay ang cellphone ko. She knows how important a communication device is. Hindi siya makukumbinsi na ini-off ko lang ang cellphone nang walang dahilan. Baka mamaya mas lalo niya pa akong intrigahin, mahihirapan lang akong magsinungaling. "Kumain na ba kayo? I can cook for our lunch, or we can just call the cafe's delivery number." Pag-iiba ko. Tinalikuran ko na sila para pumunta sa kusina at tingnan kung ano ang pwedeng lutuin para sa tanghalian. Simula nang kunin na ni Kuya Alted si Aurora, hindi na ako nagluluto sa kusina kaya hindi na muna ako bumibili sa grocery. Umu-order na lang ako ng pagkain galing sa mga fast food o restaurant. O ‘di kaya naman kumakain na lang sa labas para hindi ko na kailangan na magluto. Naramdaman ko na sumunod sila sa akin. "No
Elizabeth's Point of ViewKagaya ng bilin ni Nicole, maaga akong gumising para maghanda sa plano niyang barbecue party ngayong araw.Dinala ko lahat ng kakailanganin ko. Damit, toiletries, cellphone at iba pang gamit na kailangan sa gagawin namin ngayon.Baka maabutan kami ng gabi kaya nagdala na rin ako ng pantulog para kung sakali ay sa kanila na lang ako matulog.Ipinasok ko iyon sa maliit na bag. Pagkatapos maligo, bumaba na ako para mag-almusal. I only ate bread and drunk some fresh apple juice. Iyon na ang almusal ko bago pa tumulak papunta sa mansyon ng mga Gazalin.Alas nuebe ay nasa daan na ako papunta sa kanila.Nakabukas naman ang gate pagdating ko, kaya mabilis lang akong nakapasok sa malawak na bakuran ng kanilang mansyon. Madalas, may guwardiya sila na nagbabantay sa guardhouse ngunit ngayon ay kapansin-pansin na walang nagbabantay.I tried to roam my eyes around, while driving along the narrow pathway in between the long luxurious and quiet gardens.Wala na akong makit
Elizabeth's Point of View Dinala niya ako hanggang sa kusina at naabutan naman namin si Cassy na abala sa pagluluto kasama si Manang Benita at ang isa pang kusinera. Nakasuot ng apron si Cassy, ang kaniyang buhok ay nakapungos ng maayos, at ang dalawang kasambahay naman ay nagbabantay. Tila natatakot na iwanan si Cassy sa pagluluto kahit na mukhang maalam naman ang babae sa kusina. Lumingon sa amin si Manang Benita. Inaayos niya ang kaniyang salamin nang mapasulyap siya sa direksyon ko. "Liza?" Tawag niya. I smiled automatically. She could still remember me. Dahil sa pagtawag niya sa akin, lumingon na rin si Cassy at ang kusinera. "Liza? Ikaw na ba ‘yan?" May halong pagkamangha ang tanong ni Manang Benita. Naglakad siya palapit para mas lalo akong makita. Kahit na nakasuot na siya ng makapal na salamin ay tila hindi niya pa rin ako mamukhaan. "Ako nga po, Manang." Sagot ko. Ngumiti si Manang Benita. Inayos niya muli ang kaniyang salamin. "Aba! Mas lalo kang gumanda, Liza!" M
Elizabeth's Point of ViewI suddenly remember Khallel. Huli ko siyang nakita sa Elteko nang kasal ni First at ni Sanchel."How is he now?" Kuryuso kong tanong.Kinuha ni Nicole ang mga puting kurtina at sumulyap ng tingin sa akin. Ngumiti siya, ngunit walang emosyon ang kaniyang mga mata."I don't know. He looks okay na, but I'm not sure. Alam mo naman ‘yon, he's not comfortable to share his feelings and struggles."Tinulungan ko siya sa pagkabit ng kurtina. Dahil hindi niya abot ang mahabang stainless bar ay kailangan niyang kumuha ng tuntungan. Naghila siya ng upuan upuan. Hinawakan ko naman iyon para masigurado na hindi siya mahuhulog kapag tumutungtong na siya."Hindi na ba big deal sa kaniya ang nangyari?" I asked again.Simula nang takbuhan ni Maeve sa kasal si Khallel ay mas naging mailap na rin ang lalaki sa lahat ng tao.Siguro nahihiya din dahil naging laman na naman siya ng mga usap-usapan sa bayan.Iyon din ang naging dahilan kung bakit umalis si Madamé Sole sa San Gabriel
Elizabeth's Point of View "Is it true?" Naupo si Cassy sa tabi ko, dala ang panibagong baso ng Beach Bomb. Her cheeks were red and I know it's not because of the sunburn. Kahit na nababad kami sa init ng araw kaninang hapon, hindi ganito kapula ang pisngi niya. Obviously dahil sa lasing na siya kaya namumula ang pisngi niya. Kapansin-pansin rin na namumungay na ang kaniyang mata. Sinabi ko naman sa kanila na sa loob na lang kami ng cottage uminom para hindi sila agad malasing. Pero nagpumilit si Nicole na sa labas kami para daw mas maganda ang tanawin habang nag-iinuman at nang madali lang ma-setup ang barbecue party na gusto niya. Lalo pa at bilog na bilog ngayon ang malaking buwan sa kalangitan. "What?" I looked at her for a moment and examined her face. Cassy is very pretty and I sometimes hate her angelic face. Kasi parang hindi siya gagawa ng kahit na anong kalokohan sa hitsura niyang iyan. Muli siyang sumimsim sa kaniyang inumin. "That you were Primo's first real
Elizabeth's Point of ViewSiguro dahil na rin sa kahihiyan kaya hindi ko na ginustong bumalik sa baba. Pansamantala na lang muna akong nagkulong sa kuwarto hanggang sa pakiramdam ko’y tapos na silang mag-almusal sa baba. Hindi ko na kayang bumalik at magkunwari na parang hindi ko sila tinakbuhan paalis.Now, I all want is to be at the comfort of my bed. Gusto ko nang umuwi, magpahinga at matulog. Gusto ko nang bigyaan ng kapayapaan ang sarili ko, pero hindi ko rin kayang umalis na lang nang hindi nagpapaalam ng maayos kay Nicole.Argh! This is all my fault anyway.Dahil sa gulat ay napatalon nang marinig ang sunod-sunod na katok mula sa pinto."Liza?" Ang pamilyar na boses ni Cassy ang tumawag mula sa labas.Now I don't know if that's a relief.Hindi ko gustong humarap sa kaninuman, pero mas mabuti na rin na si Cassy ang kumatok at hindi si Nicole o Zychi. Mas lalong hindi si Primo.Binuksan ko ang pinto at sinilip siya, nang makita na mag-isa lang siya at walang ibang kasama ay tinit
Elizabeth's Point of ViewNang mag-umaga, iritang-irita ako kay Nicole at Zychi. They're sending me weird looks like they always did when they want to say something, but couldn't.And in exchange for that, I give them the worst death glares I could muster, so they will understand that I don't appreciate them glancing at me like that. Effected naman iyon kahit paano dahil nag-iiwas sila ng tingin pero maya't maya ay ibabalik na naman ang tingin sa akin. Nakakairita.Sa hapag-kainan ay tahimik kaming lahat. Magkatabing nakaupo si Nicole at Zychie at kami naman ni Cassy ang magkatabi. Sa harap ko ay si Nicole, at katapat naman ni Cassy ang kaniyang fiancé.Nang hindi na makayanan ang ginagawa nila, ibinaba ko ang kubyertos sa pinggan at tinitigan silang mag-pinsan.Tumingin din sila sa akin, ngayon ay biglang naging tensyunado si Nicole."What's wrong? Ayaw mo nang kumain? O gusto mo ng ibang—""Ano ba’ng problema niyo?" Putol ko sa kaniya.Her eyes widened a fraction, and she looks con
Elizabeth'sI didn't wait for Primo to come back. I know myself better than wait for him.Muli kong binuksan ang shower at mabilis na nilinis ang katawan bago naglakad pabalik sa cottage.I was dripping wet, but I don't give a d*mn. Tulog na rin naman ang mga kasama ko kaya walang magrereklamo kung umakyat ako sa cottage nang basang-basa.Bago makaakyat sa hagdan ay naalala ko ang tuwalyang naiwan sa may dalampasigan. Binalikan ko ng tingin ang parte kung saan ko iniwan ang tuwalya, nang maispatan iyon ay dali-dali akong naglakad pabalik doon para kunin iyon.May mga buhangin na kumapit sa tuwalya kaya kailangan muna iyong ipagpag.Umihip ang malamig na nahangin. Nanginig naman ang katawan ko nang hinaplos nito ang balat ko. It was eerily weird to be out here at this hour.Siguro nga ay nababaliw na ako para isipin na lumangoy sa dagat nang ganitong oras. Pero kung hindi nangialam si Primo ay baka saglit lang din naman akong lumangoy at bumalik din agad sa cottage.I just want to clea
The party was great to be honest, but it was tiring.Sa flat bed ay magkatabing nakahiga si Cassy at Nicole. Kapwa lasing at namumula ang mga mukha.Mabuti na lamang at naiakyat pa namin si Cassy sa cottage kahit na lasing na lasing siya at ayaw na sanang magmulat ng mga mata.Tatlong bote ng Beach Bomb ang naubos namin kaya hindi na nakakapagtaka na makakatulog sila agad. Lalo na si Nicole na pilit na inubos ang natitirang alak sa container kahit na sinabi ko naman sa kaniya na mas matapang iyon. Ngunit hindi naman nakinig.Malakas pa naman ang tama ng ganoong klaseng alak.Pero ang kagandahan nito, hindi malala ang hangover kinabukasan kaya mas advantage pa rin naman.I grabbed my towel and wrapped it around my body. Hindi pa rin ako makatulog kaya nagpasya na akong lumabas saglit nang makapagpahangin.Tinulak ko ang sliding door at agad naman umihip ang malamig na hangin papasok sa loob ng cottage. Narinig kong umungol si Nicole, kaya napasulyap ako ng tingin sa kaniya. Hinila niya
Elizabeth's Point of ViewMy face hardened. Hindi ko na siya sinagot dahil walang kwenta ang mga sinasabi niya.She shouldn't assume that Primo has feelings for me. Dahil kahit kailan, hindi nagkaroon ng nararamdaman si Primo para sa akin."Pakidala na lang Kuya Nilo sa loob ng cottage, please." Pareho kaming nag-angat ng tingin ni Cassy sa pinanggalingan ng boses at nakita si Nicole na kasama ang mga katulong. Dalawang lalaki ang nagbubuhat ng airbed, samantalang nakasunod ang tatlong katulong na may dalang mga unan at comforter."I brought another set of Beach Bomb!" Excited na balita ni Nicole, saka itinaas ang tatlong bote ng iba't ibang klase ng alak para ipakita sa amin.Agad naman akong napailing.Beach Bomb tastes like an ordinary ladies drink, but little did they know... malakas ang tama nito.Sa una, parang walang nangyayari kahit na marami na ang nainom dahil late palagi ang epekto nito. At ngayon na expose pa kami sa malakas na hangin sa labas, talagang malalasing ang dal
Elizabeth's Point of View "Is it true?" Naupo si Cassy sa tabi ko, dala ang panibagong baso ng Beach Bomb. Her cheeks were red and I know it's not because of the sunburn. Kahit na nababad kami sa init ng araw kaninang hapon, hindi ganito kapula ang pisngi niya. Obviously dahil sa lasing na siya kaya namumula ang pisngi niya. Kapansin-pansin rin na namumungay na ang kaniyang mata. Sinabi ko naman sa kanila na sa loob na lang kami ng cottage uminom para hindi sila agad malasing. Pero nagpumilit si Nicole na sa labas kami para daw mas maganda ang tanawin habang nag-iinuman at nang madali lang ma-setup ang barbecue party na gusto niya. Lalo pa at bilog na bilog ngayon ang malaking buwan sa kalangitan. "What?" I looked at her for a moment and examined her face. Cassy is very pretty and I sometimes hate her angelic face. Kasi parang hindi siya gagawa ng kahit na anong kalokohan sa hitsura niyang iyan. Muli siyang sumimsim sa kaniyang inumin. "That you were Primo's first real
Elizabeth's Point of ViewI suddenly remember Khallel. Huli ko siyang nakita sa Elteko nang kasal ni First at ni Sanchel."How is he now?" Kuryuso kong tanong.Kinuha ni Nicole ang mga puting kurtina at sumulyap ng tingin sa akin. Ngumiti siya, ngunit walang emosyon ang kaniyang mga mata."I don't know. He looks okay na, but I'm not sure. Alam mo naman ‘yon, he's not comfortable to share his feelings and struggles."Tinulungan ko siya sa pagkabit ng kurtina. Dahil hindi niya abot ang mahabang stainless bar ay kailangan niyang kumuha ng tuntungan. Naghila siya ng upuan upuan. Hinawakan ko naman iyon para masigurado na hindi siya mahuhulog kapag tumutungtong na siya."Hindi na ba big deal sa kaniya ang nangyari?" I asked again.Simula nang takbuhan ni Maeve sa kasal si Khallel ay mas naging mailap na rin ang lalaki sa lahat ng tao.Siguro nahihiya din dahil naging laman na naman siya ng mga usap-usapan sa bayan.Iyon din ang naging dahilan kung bakit umalis si Madamé Sole sa San Gabriel
Elizabeth's Point of View Dinala niya ako hanggang sa kusina at naabutan naman namin si Cassy na abala sa pagluluto kasama si Manang Benita at ang isa pang kusinera. Nakasuot ng apron si Cassy, ang kaniyang buhok ay nakapungos ng maayos, at ang dalawang kasambahay naman ay nagbabantay. Tila natatakot na iwanan si Cassy sa pagluluto kahit na mukhang maalam naman ang babae sa kusina. Lumingon sa amin si Manang Benita. Inaayos niya ang kaniyang salamin nang mapasulyap siya sa direksyon ko. "Liza?" Tawag niya. I smiled automatically. She could still remember me. Dahil sa pagtawag niya sa akin, lumingon na rin si Cassy at ang kusinera. "Liza? Ikaw na ba ‘yan?" May halong pagkamangha ang tanong ni Manang Benita. Naglakad siya palapit para mas lalo akong makita. Kahit na nakasuot na siya ng makapal na salamin ay tila hindi niya pa rin ako mamukhaan. "Ako nga po, Manang." Sagot ko. Ngumiti si Manang Benita. Inayos niya muli ang kaniyang salamin. "Aba! Mas lalo kang gumanda, Liza!" M
Elizabeth's Point of ViewKagaya ng bilin ni Nicole, maaga akong gumising para maghanda sa plano niyang barbecue party ngayong araw.Dinala ko lahat ng kakailanganin ko. Damit, toiletries, cellphone at iba pang gamit na kailangan sa gagawin namin ngayon.Baka maabutan kami ng gabi kaya nagdala na rin ako ng pantulog para kung sakali ay sa kanila na lang ako matulog.Ipinasok ko iyon sa maliit na bag. Pagkatapos maligo, bumaba na ako para mag-almusal. I only ate bread and drunk some fresh apple juice. Iyon na ang almusal ko bago pa tumulak papunta sa mansyon ng mga Gazalin.Alas nuebe ay nasa daan na ako papunta sa kanila.Nakabukas naman ang gate pagdating ko, kaya mabilis lang akong nakapasok sa malawak na bakuran ng kanilang mansyon. Madalas, may guwardiya sila na nagbabantay sa guardhouse ngunit ngayon ay kapansin-pansin na walang nagbabantay.I tried to roam my eyes around, while driving along the narrow pathway in between the long luxurious and quiet gardens.Wala na akong makit