Parker's POV"Stay away from me, Flen! You are pissing me off! Baka isunod kita sa amo mo at pag piyestahan ka rin ng tilapia sa ilog," inis na sambit ko sa lalaking buntot ng buntot sa akin.I couldn't contain my anger. He's a traitor. Kung nagbabalik loob man siya at nagsisi siya ay hindi pa rin nababago ang katotohanan na sumubok siyang magtraydor. Ni minsan ay hindinko naisip na maaari siyang maging traydor.We grew up together. Me, Xavier and him, we knew each other so well. I just can't believe that he betrayed us. For what?"Parker, don't be such a p*ssy—"Hindi ko na pinatapos ang sinasabi niya kasi mabilis ko ng kinausap ang ibang tauhan na nandito sa hospital para sabihin nila ang iba na bumalik na sa Empire. Marami-rami rin ang mga tauhan na nakipaglaban kasama namin. May nakitilan ng buhay pero hindi kawalan iyon sa Mafia. "Masusunod po," magalang na sagot ng inutusan ko bago siya umalis kaya napahinga naman ako ng malalim bago napatingin sa kamay kong may bahid pa ng dugo
Kiara's POVI gently caress my stomach while silently watching Xavier get a glass of water for me. Dahan-dahan akong umupo at nalingunan niya iyon kaya mabilis niya akong inalalayan. Napadaing ako sa sakit ng likuran at balikat ko dahil sa biglaan kong paggalaw kaya marahan niyang hinalikana ng noo ko na ikinangiti ko na lang. I don't somehow believe that he's a Mafia Leader when he's acting like this. Oh yes, he is."Thanks," mahinang sabi ko nang iniabot niya sa akin ang baso na may lamang tubig. I sipped on the water before giving it back to him.Marami akong mga tanong na gustong itanong pero siguro hindi pa ngayon ang oras para doon. Napatay ba niya si Mr. Sintaku? What about the others? And where's Flen! Pinatay rin ba nila si Flen sa pag-aakalang traydor talaga ito?"Are you hungry?" he asked so I shaked my head as an anwer.Wala akong masabi. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko at kung saan ako magsisimula. Dahan-dahan siyang umupo sa tabi ko at hindi ko inalis ang mga m
Kiara's POVI received the best medications in the hospital. Iyon na rin yata ang dahilan kung bakit mabilis akong gumaling. "We'll go back to the Empire," sambit niya nang mapagdesisyonan ng doktor na pwede na akong makauwi.Kaagad akong natigilan sa sinabi niya. I slightly shook my head so his brow raised a bit."What?""I think I will go back to my apartment," mahinang sabi ko kaya tumalim ang mha mata niya."Wait, what are you trying to do?" Nakita ko ang kalituhan sa mukha niya kaya mahina akong umiling saka humawak sa braso niya.Ramdam ko ang paninigas ng braso niya kaya marahan ko iyong hinaplos bago ako dahan-dahan na tumayo mula sa kama ng hospital."I just want to go back to my apartment," And I will also talk to General Barorot about my work. Hindi ko alam kung may babalikan pa ako pero susubukan ko."What the h*ll. Can't you just go back to Empire with me?" may bahid na inis na tanong niya kaya umiling ko."You can visit—""I won't be f*cking contented!"Inis siyang napah
Kiara's POVNanggagalaiti ako sa galit dahil sa nalaman. I told him that I want to be alone but it doesn't mean that he'll fly to another country without me knowing!At anong gagawin niya sa Turkey? He'll buy guns? Girls? F*ck him then!Napasabunot ako sa buhok ko nang maramdaman ang mainit na luha na dumadaloy sa pisngi ko. Mas lalo akong nagalit kaya napasigaw ako ng sobrang lakas. Hindi pw ako nakontento dahil binato ko pa ang mga prutas na binili niya kaya nagkalasog-lasog ito.Inis akong dumiretso sa kwarto ko saka nagpasyang matulog dahil sa inis. Balak ko pa sana kaninang bumili ng mga pagkain pero dahil sa nalaman at hindi ko na nagawa. I wanted to punch someone. I wanted to kill someone!Hindi ako makatulog dahil paulit-ulit na pumapasok ang mukha niya sa utak ko kaya naibato ko na lang ang mga unan.Hindi ko alam ang dapat isipin. I am overthinking and I don't like it!Can't he just and ask permission?I scoffed in what I'm thinking.Why would he right?But he unstraightly sa
Kiara's POV"Get off, Xavier," inis na sambit ko sabay tulak sa kanya pero hinuli lang niya ang dalawang kamay ko saka nilagay sa itaas ng ulo ko kaya mas lalo akong nagpumiglas."You are mine," Umirap ako ng husto. Gustuhin ko mang magpumiglas pa kaso hindi na ako makagalaw.He's being so careful right now, I can feel it. Nakapatong siya sa akin pero hindi ko gaanong maramdaman ang bigat niya. Dahil sa pagpupumiglas ko ay nahulog ang strap ng night dress na suot ko. Inis ko siyang sinamaan ng tingin pero mukhang wala siyang balak umalis sa ibabaw ko.Tumigil ako sa pagpupumiglas at napapikit na lang sa inis. Dahil sa pagtigil ko ay unti-unti kong naramdaman ang pagkalas ng pagkakahawak niya sa dalawang kamay ko. I sighed before pushing him again and this time me moved. Dahan-dahan siyang umalis sa ibabaw ko saka dinungaw ako na nanatiling nakahiga."I'm hungry," sambit ko habang nakatitig sa kanya kaya inalalayan niya ako para umupo pero diretso akong tumayo."Come here," he gently s
Xavier's POVI sniffed her hair before putting her inside the car. We need to use a van because she won't let me go so I can't drive. My men were following us to secure our safety. Mr. San's maybe dead but I still have a lot of enemies out there. And her safety is a must to me, especially now that she's pregnant."We'll eat first before going to the OB, right?" she cutely asked."Yes," sagot ko saka mas inayos ang pagkakaupo niya sa mga hita ko.Ilang sandali pa ay tumigil kami sa isang sikat at mamahalin na restaurant. When I saw some of my men outside I already knew that they followed my order on closing this for the mean time. For us to eat alone and peacefully."We're here," mahinang sabi ko kaya bahagya siyang lumingon sa baba pero hindi pa rin umaalis sa ibabaw ko.I have no choice but to get out of the car while carrying her."Mr. Tushkin, the restuarant is exclusively for you until you're done," salubong sa akin ng isa sa mga tauhan ko kaya tuloy-tuloy na akong pumasok sa loob
Kiara's POVI could not process everything inside my head. Tila nahinto ang mundo ko habang pinapakinggan ang heartbeat ng anak ko.Malinaw sa ala-ala ko ang mga sinabi ng doktor kanina.I am six and a half weeks pregnant. Hindi pa alam ang gender ng bata at ang mas tumatak sa isip ko ang noong sinabi niya na mahina ang kapit nito. I need to be extra careful. "Oh My god," pasinghap na sambit ko matapos naming mapakinggan ang heartbeat ng baby namin.I am so afraid. Natatakot ako sa mga magiging galaw ko. Natatakot ako.Matapos ang check up ay wala pa rin ako sa sarili ko. Xavier and I were both silent. Nanlalamig ako at nanghihina at kung hindi niya ako hawak ay kanina pa ako napaupo sa sahig. Hindi ko alam ang sasabihin ko.I might lose the baby if I don't pay attention.I need to be extra careful."You will live with me," he said when we got into the van. Napasinghap ako at mabilis na napatingin sa kanya. He sounds so serious."Can I just stay for a weak in a apartment. Just a weak
Xavier's POV"Gawin mo lahat para malaman kung kanino galing ang kahon," mariin na sambit ko sa katawagan na si Parker. As much as I can I am doing everything to lower my voice. Kiara's sleeping in the hospital bed. And she'll feak out once she heard about our topic right now."Mausunod po, Mr. Tushkin," Parker said so I immediately drop the call.Napasapo ako sa noo ko habang inaalala ang mga nangyari kanina. Muntik nang mawala ang anak namin. And all becsuse of that f*cking box from unknown. Hinding-hindi ako titigil hanggat hindi ko nakikita at nakikilala ang mga gawa nito.But who?I am sure that Sintaku San is dead.So who?Who would dare to do this?I have a lot of enemies. I can't count them. Pero ang damayin si Kiara ay ibang usapan na. I can massacre an organization for her. I would kill someone who tries to hurt her.So who?Sino sa napakaraming kalaban ko ang nagparamdam ngayon?Dahan-dahan kong nilingon ang babaeng payapang natutulog. My jaw clenched as I walk towards her.