Kiara's POV"Get off, Xavier," inis na sambit ko sabay tulak sa kanya pero hinuli lang niya ang dalawang kamay ko saka nilagay sa itaas ng ulo ko kaya mas lalo akong nagpumiglas."You are mine," Umirap ako ng husto. Gustuhin ko mang magpumiglas pa kaso hindi na ako makagalaw.He's being so careful right now, I can feel it. Nakapatong siya sa akin pero hindi ko gaanong maramdaman ang bigat niya. Dahil sa pagpupumiglas ko ay nahulog ang strap ng night dress na suot ko. Inis ko siyang sinamaan ng tingin pero mukhang wala siyang balak umalis sa ibabaw ko.Tumigil ako sa pagpupumiglas at napapikit na lang sa inis. Dahil sa pagtigil ko ay unti-unti kong naramdaman ang pagkalas ng pagkakahawak niya sa dalawang kamay ko. I sighed before pushing him again and this time me moved. Dahan-dahan siyang umalis sa ibabaw ko saka dinungaw ako na nanatiling nakahiga."I'm hungry," sambit ko habang nakatitig sa kanya kaya inalalayan niya ako para umupo pero diretso akong tumayo."Come here," he gently s
Xavier's POVI sniffed her hair before putting her inside the car. We need to use a van because she won't let me go so I can't drive. My men were following us to secure our safety. Mr. San's maybe dead but I still have a lot of enemies out there. And her safety is a must to me, especially now that she's pregnant."We'll eat first before going to the OB, right?" she cutely asked."Yes," sagot ko saka mas inayos ang pagkakaupo niya sa mga hita ko.Ilang sandali pa ay tumigil kami sa isang sikat at mamahalin na restaurant. When I saw some of my men outside I already knew that they followed my order on closing this for the mean time. For us to eat alone and peacefully."We're here," mahinang sabi ko kaya bahagya siyang lumingon sa baba pero hindi pa rin umaalis sa ibabaw ko.I have no choice but to get out of the car while carrying her."Mr. Tushkin, the restuarant is exclusively for you until you're done," salubong sa akin ng isa sa mga tauhan ko kaya tuloy-tuloy na akong pumasok sa loob
Kiara's POVI could not process everything inside my head. Tila nahinto ang mundo ko habang pinapakinggan ang heartbeat ng anak ko.Malinaw sa ala-ala ko ang mga sinabi ng doktor kanina.I am six and a half weeks pregnant. Hindi pa alam ang gender ng bata at ang mas tumatak sa isip ko ang noong sinabi niya na mahina ang kapit nito. I need to be extra careful. "Oh My god," pasinghap na sambit ko matapos naming mapakinggan ang heartbeat ng baby namin.I am so afraid. Natatakot ako sa mga magiging galaw ko. Natatakot ako.Matapos ang check up ay wala pa rin ako sa sarili ko. Xavier and I were both silent. Nanlalamig ako at nanghihina at kung hindi niya ako hawak ay kanina pa ako napaupo sa sahig. Hindi ko alam ang sasabihin ko.I might lose the baby if I don't pay attention.I need to be extra careful."You will live with me," he said when we got into the van. Napasinghap ako at mabilis na napatingin sa kanya. He sounds so serious."Can I just stay for a weak in a apartment. Just a weak
Xavier's POV"Gawin mo lahat para malaman kung kanino galing ang kahon," mariin na sambit ko sa katawagan na si Parker. As much as I can I am doing everything to lower my voice. Kiara's sleeping in the hospital bed. And she'll feak out once she heard about our topic right now."Mausunod po, Mr. Tushkin," Parker said so I immediately drop the call.Napasapo ako sa noo ko habang inaalala ang mga nangyari kanina. Muntik nang mawala ang anak namin. And all becsuse of that f*cking box from unknown. Hinding-hindi ako titigil hanggat hindi ko nakikita at nakikilala ang mga gawa nito.But who?I am sure that Sintaku San is dead.So who?Who would dare to do this?I have a lot of enemies. I can't count them. Pero ang damayin si Kiara ay ibang usapan na. I can massacre an organization for her. I would kill someone who tries to hurt her.So who?Sino sa napakaraming kalaban ko ang nagparamdam ngayon?Dahan-dahan kong nilingon ang babaeng payapang natutulog. My jaw clenched as I walk towards her.
Kiara's POVHindi mawala sa isip ko ang nakita na babae na kamukha ni Tanya. Medyo malayo pero alam kong kamukha niya iyon. Pinipilit ko ang sarili kong namalikmata lang ako pero hindi ako malagay sa tahimik. Kinakabahan ako dahil baka totoo.Pero alam kong namatay lahat ng kasapi ni Mr. San maliban kay Flen. It is possible that Tanya's alive?Paano?"What are you thinking?" tanong niya nang maabutan akong nakatulala habang nakaupo sa kama. He just got from shower and he's only wearing his boxers.Kanina pa ako nagsasabing matutulog pero hindi ko magawang ipikit ang mga mata ko. Kinakabahan ako. Si Tanya nga ba 'yon?Ayaw kong maniwala. Kung siya nga iyon ay bakit siya nasa labas? Dapat nagtatago siya."May lead ka ma tungkol sa nagbigay ng box na nakapangalan sa akin?" kalmadaong tanong ko kaya bahagyang umigting ang panga niya."Don't think about it. Ako ang bahala sa problemang iyon," sabi niya kaya napalunok ako.Hindi ko magawang makampante."Do you want to have a vacation in othe
Xavier's POVMy jaw clenched while looking at the box with full of Kiara's pictures. May patak ng dugo ang mga iyon na mas lalong nagbigay sa akin ng dahilan para magalit. Mas lalo pang nauubos ang pasensya ko dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin namin mahanap kung sino ang may gawa nito. I haven't sleep for how many days now! I need to capture the person behind this!Kiara is pregnant. Hindi ko hahayaan na maaring may mangyari sa kanila ano mang oras. I need to move faster. Dapat nang mahuli kung sino man iyon."Parker, itapon niyo ang lahat ng 'yan," mariin na utos ko habang nakaturo sa kahon na hindi kanais-nais ang laman.Mabilis niyang sinunod ang utos ko kaya muli akong humarap sa computer. I can't find any footage para makilala ang naglalagay ng mga kahon. Kung sino man iyon nasisiguro kong magiling siya? Someone from our organization again?Who would dare?Sino ang natira sa mga naging kasapi ni Sintaku?At kung hindi isa sa mga kasapi ni Sintaku ay sino?"Flen, make a list o
Kiara's POVTama nga ako dahil isang oras pa lang ang nakakalipas ay hindi na ako pinalabas ni Xavier ng kwarto. He locked me inside and I couldn't do anything but to stay where I was since it's the safest place. Hindi ko alam ang mga nangyayari sa labas at wala akong naririnig. The sliding door to the balcony is also locked and I can't lift the blinds.Hindi ako mapakali at pabalik-balik akong naglalakad sa loob ng kwarto. Xavier told me earlier to rest but I couldn't. Gusto kong malaman ang mga nangyayari.Habang sa ganoon akong sitwasyon ay biglang bumukas ang pinto ng kwarto kaya kaagad akong lumingon doon. Akala ko si Xavier ang makikita ko pero isang maid na may dalang pagkain iyon kaya napabuntong hininga na lang ako."Ma'am, kumain na po kayo," sabi niya saka dahan-dahan na pumasok.Wala sa sarili akong napatitig sa katulong na iyon. She's familiar."Nasa labas ba si Xavier? Anong nangyayari?" tanong ko pero hindi ako nito sinagot."Babalik po ako dito mamaya para kunin ang pin
Xavier's POV"Mr. Tushkin, we can't cancel the shipment. We need to meet with our suppliers right now," Parker said when I got into my office."Prepare the car. Mag-iwan ka ng maraming mga tauhan dito. Kiara's still asleep. Babalik tayo matapos ang isang oras," mabilis na sabi ko kay Parker kaya mabilis itong tumango para sundin ang mga pinag-uutos ko.We have a gun shipment today. And I can't just leave it behind."Double time," I frustratedly said."Mr. Tushkin, the shipment already landed on our port—""Do not bring assassins. Let them stay here. Umikot kayo dito sa mansyon. I will literally kill you all when something happens to Kiara. Talasan niyo ang tainga at mga mata niyo. It's not the perfect time to go stupid," I said before getting into the car.I have this feeling that I shouldn't leave. I sighed as I clenched my fist."Hurry up, we need to get back as soon as possible," I said so the driver really drove faster.It's still so early. I wonder if Kiara's already awake?Napahi