"'Nay!" malakas kong sigaw nang magising akong tanging puting kisame ang nasa harapan. "'Nay! Tatay!" umiiyak kong sigaw.Bigla ang pagbukas ng pinto, mula roon ay nakita ko ang pagpasok ng isang babaeng nakaputi. Kasunod nito ang lalaking may suot na salamin; nakasabit ang stethoscope sa leeg."Nasaan ang nanay ko? Si Tatay? Sino kayo?!" humahagulgol kong tanong. Inilibot ko ang tingin pero liban sa aming tatlo'y isang batang babae lamang ang nasa silid. "W-Willa, nasaan si nanay?""Ate..." umiiyak nitong tawag sa akin habang yakap ang maliit na teddy bear. "...'wag mo rin akong iiwan ah, gagaling ka di ba?" sabi pa nito habang umiiyak na lumapit sa akin."Nacheck ko na kanina ang lagay niya, Doc. So far, wala namang indikasyon na nasa peligro pa ang buhay niya. She's—.""Nasaan sila nanay?" mariin kong tanong sa nurse at doctor na tumitingin sa akin. Pero hindi nila ako pinapansin. Para ngang sinasadya nilang huwag akong pansinin. "I said, where are my parents?!" malakas kong sigaw
"Mommy, hindi ba talaga kami pwedeng sumama?" Tanong sa akin ni Renzo habang nag-aagahan kami.Pinilit kong ngumiti bago ginulo ang kaniyang buhok. "Sandali lang naman ako, bibisitahin ko lang ang Daddy.""Renzo, we can play outside if you want. Para hindi ka mabagot habang wala si Mommy Rhyna."Bigla ang ginawa kong paglunok nang magtama ang mga mata namin ni Rios. Alanganing iniwas ko ang tingin. Pinilit ko na lang na ibaling ang pansin sa pagkaing nasa harapan."Ayos ka lang ba?" pagbulong sa akin ni Rios. Inisang lagok ko ang isang basong tubig na nasa aking harapan. Pagkatapos niyo'y simple akong ngumiti kay Rios. "Ayos lang ako.""Namumula ka kasi, baka nilalagnat ka na riyan nang hindi ko nalalaman." Pansin ko ang pag-aalala sa boses ni Rios. Ganoon pa man, pinili kong iiwas na lamang ang usapan. Baka kasi kung ano pang kaabnormalan ang maramdaman at masabi ko."Sa susunod isasama na kita para naman makilala mo ang Daddy ko, Renzo."Isang malutong na palakpak ang isinagot sa a
Marahan kong ipininid ang pinto ng dati kong kuwarto. Mariin akong napapikit bago huminga ng malalim. Nang bumukas ang aking mga mata'y tumambad sa akin ang hindi pamilyar na kuwarto. Ang dating kulay puting pintura'y naging kulay abo. Halos lahat rin ng kagamitan ay bago na rin. Lahat ay pawang panlalaki. Ang kama kong malaki ay napalitan ng mas malaki. Kulay abo ang mga kumot at punda ng unan, pati na rin ang bedsheet. "What on earth..." Hindi ko na naisatinig ang anumang gustong sabihin nang bumukas ang pinto sa kaliwa. Lumabas roon ang isang lalaking nakatapis lamang ng tuwalya ang ibabang bahagi ng katawan. Matalim ko siyang tinitigan. "Yohan..." mariin kong banggit sa pangalan ng anak ni Lucinda. Mas matanda ito kumpara sa akin pero ni minsan ay hindi ko ito tinawag na kuya. "Woah! Who are—fuck! Rhyna?""What are you doing in my room?" Mariing tanong ko sa kaniya. "Can you wait for a second? Magbibihis lang ako." malumanay ang boses na sabi niya sa akin. Napapairap na lum
"Hija...." Hindi makapaniwalang sabi ni Tita Myrna nang marinig ang sinabi ko. I know she still care about my Dad. She never hated him kahit na mas pinili ni Tatay si Nanay. "I know you still love my Tatay. Kaya ayos lang sa akin kung kayo ang magpapakasal. At least I know na hindi mo siya ipapahamak. Unlike that witch who were just after my dad's wealth."Isang matamis na ngiti ang pumunit sa mga labi ni Tita Myrna. Pagkatapos ay muli niya akong niyakap nang mahigpit. "Oh my gosh, I never knew you were this kind of a person. I thought you ha—.""Matagal nang nangyari ang mga iyon Tita. You were right, may kasalanan rin ako sa nangyari kay Nanay. But..." saglit akong tumigil. "...aren't we missing something here?""What is it, honey?" nagtatakang tanong sa akin ni Tita Myrna habang naglalakad siya palapit sa sofa habang ako'y palapit naman kay Tatay. "Si Nanay, she didn't died beacause of the accident. I mean, oo nadisgrasya kami, at nadala sa hospital. Pero bakit si Nanay lang ang
Mahigpit ang pagkakahawak ko sa manibela. Kulang na lang ay baklasin ko iyon at ipaghahampas sa mukha ni Lucinda. Punong-puno ng galit ang puso ko. Hindi ako makapaniwala sa sinabi ni Tatay. Diyata't napakabuting tao ni Lucinda para rito. Bakit hindi niya na lang sabihin sa akin na baliw na siya sa babaeng iyon. Right! Marahil ay epekto ng kung anong ipinapainom ng babaeng iyon kay tatay kaya ganoon na lang ang lumalabas sa bibig nito. She makes sure na mababaliw ang tatay ko sa kaniya para kahit anong sabihin ng ibang tao'y siya pa rin ang papanigan nito. "Damn you Lucinda!" Mariin kong sabi. Hindi ko namalayang nasa tapat na pala ako ng bahay ni Rios. Dang! Wala ako sa sarili ko buong biyahe? Nang makapagpark ay isang hingang malalim ang ginawa ko bago lumabas ng kotse. Bagsak ang balikat na naglakad ako palapit sa pinto. Pakiramdam ko'y hinang-hina ako. Parang pagod na pagod ang katawan ko. Dala siguro ng stress dahil sa mga narinig ko kay tatay. Pagbukas ko ng pinto'y tumam
"You look like you're about to explode." Salubong na sabi sa akin ni Rios pagkauwi ko sa bahay. Napansin niya yata ang hindi maipinta kong mukha. Sino nga ba namang matutuwa kung makakaharap mo ang taong siyang dahilan kung bakit nasa hospital si Tatay. "Mommy, you're here!" Malakas na tawag mula sa bungad ng kusina ang nagpangiti sa akin. Patakbong lumapit sa akin si Renzo. Nang makalapit ay kaagad akong pinaliguan ng halik sa mukha at pagkatapos ay niyakap nang mahigpit. Wala na akong nagawa kundi ang buhatin siya papunta sa sofa. "We'll talk later..." bulong sa akin ni Rios bago naupo sa tabi ko. Pareho kaming nakatingin kay Renzo na abala sa pagkukuwento ng mga bagay na nangyari sa kaniya sa buong maghapon. "...and then, daddy bought me a huge toy car. It was driving automatically. I can drive on my own now, mommy." malaki ang ngiting kwento ni Renzo bago hinawakan ang buhok ko. Napapakunot ang noong lumingon ako kay Rios. Tinaasan lamang niya ako ng kilay bago ako inakbaya
Natigil ako sa akmang paglalagay ng tubig sa baso nang maramdaman ko ang pagpulupot ng mga braso sa aking bewang. Kahit hindi ko tingnan ay alam ko na kaagad kung sino ang may gawa niyon. Simula nang tanggapin ko ang alok niya'y palagi na siyang ganiyan. Hindi ko tuloy matapos-tapos ang mga dapat kong gawin. "Rios..." pasita kong sabi ni ikinangiti niya lang. "Hindi ko mapigilan.""Oh c'mon, maghapon na tayong magkasama. Hindi ka ba nagsasawa?" kunot ang noong sabi ko bago ipinagpatuloy ang paglagay ng tubig sa baso. Kaagad siyang umiling at muli akong niyakap mula sa likod. "Hinding-hindi ako magsasawang yakapin ka." Mahina niyang sabi bago idinampi ang mga labi sa aking leeg. "Mom, Dad, what are you doing?" Bigla ang panlalaki ng mga mata ko nang marinig ang inosenteng tanong ni Renzo. Mahina kong siniko si Rios bago lumapit kay Renzo. "Do you want to go with me? Pupunta si Mommy sa Lolo mo." Nakangiti kong sabi na ikinangiti rin ni Renzo. "Really Mom?" tanong ni Renzo bago p
"Renzo, anak..." pagtawag ko kay Renzo nang makapasok kami sa loob ng bahay. Naiwan sa labas si Rios na inaayos ang pagkakapark ng sasakyan. "Yes mommy?"Marahan akong napabuntong-hininga bago ko siya inakay sa kusina. "Yung nangyari kanina..." panimula ko habang sinasalinan ng gatas ang isang baso. "...ayaw kong gawin mo ulit iyon.""But mommy, she bullied you." Nakasimangot na sagot sa akin ni Renzo. Iniabot ko muna ang gatas sa kaniya bago ko siya niyakap. "Pero hindi maganda ang ginawa mo. Kaya sa susunod, huwag mo na ulit iyon gawin. Si mommy na ang bahala sa mga ganoong bagay, maliwanag ba?"Napapatangong nakatitig sa akin Renzo. "I will, mom." Matamis akong ngumiti bago naghanda ng snacks para kay Renzo. Nasa kalagitnaan ako ng paglalagay ng apple pie sa oven nang pumasok sa kusina si Rios. Mabilis niyang hinalikan sa noo si Renzo bago lumapit sa akin. "Anong ginagawa mo?""Snacks ni Renz..." kaswal kong sagot. Kaagad kong nilinis ang mga kalat ko. Pagkatapos ay tahimik na
Malalim na paghinga ang aking pinakawalan bago taas ang noong tumungo sa malawak na garden ng mental hospital. Noong una'y hindi ako makapaniwalang dito dinala si Lucinda. Ang pagkakaalam ko'y sa kulungan. Ang sabi sa akin ni Rios ay nag-iba raw ang ugali ni Lucinda nang maikulong ito ng isang buwan. Kaya walang nagawa ang mga pulis kundi ang ilipat sa mental hospital si Lucinda. Kinasusuklaman ko siya sa mga ginawa niya sa pamilya ko. Pero tao pa rin ako't nakakaramdam ng awa. Lalo na ngayong pinagmamasdan ko si Lucinda habang nakaupo ito sa silyang may gulong. She was staring on an imaginary wall. Malayo ang takbo ng isip.Marahan akong napatikhim saka nilingon ang nurse na siyang kasama ko para ihatid ako kay Lucinda. "Pwede kitang samahan dito..." mahina nitong sabi. "Ayos lang ako, hindi na rin naman ako masasaktan ni Lucinda." Tipid ang ngiting sabi ko.Ilang sandali lamang ay nagpaalam na ang nurse. Kaya marahan akong naglakad palapit kay Lucinda. Kumunot ang aking noo nan
Isang marahas na paghinga ang aking pinakawalan habang nasa loob kami ng kotse ni Rios. I am very nervous. Hindi ko alam kung bakit? Pero parang hinahalukay ang aking tiyan. "Hey, don't be nervous. Si Renzo lang ang pupuntahan natin." May matamis na ngiti sa mga labing sabi sa akin ni Rios. "I can't help it. Pakiramdam ko ang laki ng nagawa kong kasalanan dahil wala ako sa tabi niya. Wala ako noong kailangan niya ng ina sa US." Naiiyak kong sabi. Napapasinghot na napangiti na lang ako kay Rios nang hawakan niya ang aking kamay. Marahan niya iyong pinisil para ipabatid na nariyan lang siya para sa akin. Mahigit isang oras ang ibiniyahe namin ni Rios. Sa loob ng mahabang oras na iyo'y hindi naalis ang kaba sa aking dibdib. Nasasabik ako kay Renzo. Gustong-gusto ko na siyang mayakap. Muli akong napabuga ng hangin para kalmahin ang aking sarili. Nasa tapat na kami ng malaking gate ng bahay ni Lola Clara. Hindi ko alam kung ilang beses na akong napabuga ng hangin. Parang kakawala n
Hindi ko alam kung gaano ako katagal na umiyak sa harap ni Rios. Pakiramdam ko napakasama kong tao. Wala akong kwenta. Hindi ko naprotektahan si Renzo tapos ang lakas pa ng loob kong akusahan si Rios. "Where is he?" Umiiyak kong tanong kay Rios. Malalim lang siyang napabuntong-hininga bago ako nilapitan. Marahan niya akong itinayo mula sa pagkakasalampak sa sahig. Umiiyak na tinitigan ko ang mukha ni Rios. "Please tell me, where's Renzo?" Tanong kong pilit na hinahawakan ang mukha ni Rios. "He's fine..." Marahang sagot ni Rios bago ako tinitigan sa mga mata. Maya-maya lang ay naupo siya sa kama. Hinila niya ako't inupo sa kaniyang kandungan. Titig na titig sa mga mata ko si Rios. Pagkatapos niyo'y pinunasan niya ang mga luha ko. "...please babe, don't cry."Sa sinabing iyon ni Rios mas lalo akong naiyak. Walang pasabing niyakap ko siya nang mahigpit. "Dalhin mo ako sa kaniya, please. Gustong-gusto ko nang makita si Renzo." "I will babe, pagkatapos mong kumalma. I don't want to
"Akio, send me the details. Pagdating namin sa isla pwede mo nang umpisahan ang plano." Seryosong sabi ko kay Akio na nasa kabilang linya. Pinag-uusapan namin ang tungkol sa mga nakalap nilang ebidensiya ni Jayson, laban kay Lucinda. Pagkatapos naming umalis ay magsisimula na ang plano. Kung maaari'y ako na lang ang magsasampa ng kaso. Ayaw kong madamay pa ulit si Rhyna. Napapabuntong-hiningang napapikit ako ng mariin. God, hindi ko kayang makita ulit ang takot sa mga mata ni Rhyna. Hindi ko alam ang gagawin, noon ko lang siya nakitang natakot ng sobra para kay Renzo. To think na hindi naman talaga ito galing sa kaniya. May nagawa ba akong mabuti kaya pinagkaloob sa akin ng Dios si Rhyna? "Sure, I'll send it right away." Narinig kong sabi ni Akio. Napapangiting bumaba ako ng sasakyan. Hindi ko na ipinasok sa loob ang kotse, may nakaharang kasing itim na sasakyan sa gate. "Thank—." natigil ko sa pagsasalita nang makarinig ng putok. "Putok ba yun ng baril?" Gulat na tanong ni Ak
"Happy new year!" Masayang bati ni Willa sa akin nang kumalat ang fireworks sa malawak na langit. "Happy new year Rhyna! Happy new year babe!" Malaki ang ngiting sabi ni Yohan bago hinalikan sa pisngi si Willa. Tipid akong ngumiti bago tiningnan ang langit. Renzo loves fireworks. Kung nandito lang sana siya sabay sana naming tinatanaw ang iba't ibang kulay sa langit. "Ano ba yan, kakasapit lang ng bagong taon may nakasimangot na kaagad!" Bigla akong natawa sa sinabi ni Willa. "Sira, may naalala lang ako.""Naku..." "Maiwan ko nga muna kayo, nagmumukha akong chaperone ninyong dalawa." Pang-aasar ko kay Willa. Saglit kong kinindatan ang kapatid ko bago pumasok sa loob. Sa kusina ako tumuloy para saglit na kumain. Kaunti lang ang inihanda ko dahil iilan lang naman kami. "Ay Ma'am Rhy, tikman mo itong cake na ginawa ko. Masarap iyan, baka pwede na akong magtrabaho sa kusina. Nakakasawa na kasing puro barya at papel ang hinahawakan ko." Sabi ni Apple na siyang kahera ko sa shop. N
Tunog ng makina at sinag mula sa malaking bintana ang nagpagising sa akin. Marahas akong napahigit ng paghinga bago nagmulat. Purong puti ang nasa paligid ko. Hospital o langit? Marahang bumukas ang pinto. Hindi ko maigalaw ang katawan ko. Pakiramdam ko'y napakabigat niyon. Hindi ko tuloy malingon ang kung sinong pumasok. "Ate..." halos walang boses na sabi ni Willa bago lumapit. Hilam sa luha ang kaniyang mga mata. Nakasuot rin siya ng kulay itim na bestida. "W-Willa...""Oh my god, tatawag lang ako ng doctor." Nanlalaki ang mga matang sabi ni Willa bago tumakbo paalis. Napansin kong wala na siyang pasa. Pero may sugat pa rin sa gilid ng labi niya. Renzo! Unti-unting tumulo ang mga luha ko. Pinilit kong bumangon. Kailangan kong makita si Renzo. Kailangan kong makita ang anak ko! "Ms. Guerrero, hindi ka pa pwedeng bumangon. Mahina pa ang katawan mo." Maagap akong hinawakan ng doctor para maibalik sa pagkakahiga. "No...I want to see my son." mahina kong sabi. Kahit nanghihina
"Is everything okay?" Taas ang kilay na tanong sa akin ni Rios. Katatapos ko lang mag-impake ng damit ni Rios. Nakapagdesisyon na kaming bukas nang umaga umalis. He already talked to Rafael. Pumayag naman ang kuya niyang sa private island nito kami tumuloy pansamantala. Mabuti nga raw na kinausap namin siya. Makakapagprovide pa raw siya ng mga magbabantay. "Yes, babe." Nakangiti kong sabi bago inilagay ang huling damit ni Renzo sa maleta. "Where's Willa?"Nakausap ko na rin si Willa. Pumayag naman siya dahil nag-aalala rin daw siya para kay Renzo. Ngayon ay si tatay naman ang kakausapin ko. Pipilitin ko siyang sumama sa amin. Wala na akong pakialam kung magpakasasa pa si Lucinda sa perang maiiwan ni tatay. Basta ligtas ang pamilya ko, ayos na sa akin iyon. "May bibilhin raw sandali sa mall." Maiksing sagot ni Rios bago ako niyakap mula sa likod. "Sinama niya si Renzo."Bigla akong natigilan. "What? Pumayag ka?""Hey, it's fine, may bantay sila. Nagpumilit si Renzo. Pumayag na lang
"That's it?!" Salubong ang kilay na tanong sa akin ni Rios nang matapos kong ikuwento sa kaniya ang bumalik kong mga alaala. Mukhang may iba pang inaasahang marinig si Rios. Marahan akong tumawa bago umayos nang pagkakaupo sa sofa. Hindi ko nga pala ikinuwento sa kaniya ang tungkol doon sa swimming pool. Kung saan nagtapat siya sa akin at nangakong pakakasalan ako. Eh bakit ba? Gusto ko muna siyang pagtripan. Nakakatuwa kasing asarin si Rios. Alam mo yun, madaling mapikon. "Tell me everything or I'll punish you." Matalim ang tinging sabi niya sa akin. Mabilis akong tumayo para umalis. Anong akala niya sa akin uto-uto? Tapos anong punishment? He'll kiss me? Nah, lumang style. "Rhynarie!"Humahalakhak na iniwan ko si Rios sa sala. Kaagad kong tinungo ang garden kung saan naroon si Renzo at Willa. Naglalaro sila nang maabutan ko. "Mommy!" Nakangiting tawag sa akin ni Renzo bago patakbong lumapit sa akin. Mahigpit niya akong niyakap bago pinupog ng halik sa mukha. "Mom I love you."
Habang nasa sasakyan ay tiningnan kong maigi si Rios. Huminga ako nang malalim bago inilipat ang tingin sa unahan ng kotse.Katatapos lang naming kumain sa isang restaurant. Ngayon ay pauwi na kami ni Rios. "So..." pagbasag ko sa katahimikan. "...ayos ba ang acting ko kanina?" Napapataas ang kilay na sabi ko kay Rios. Isang pilyong ngiti ang pinakawalan ni Rios saka kinuha ang kamay ko. Mahigpit niya iyong hinawakan bago dinala sa mga labi. "Sobra, kung wala akong alam sa nangyayari baka pati ako mahulog sa pag-arte mo.""Well, thanks to you. Kung hindi dahil sa sinabi mo, hindi ko magagawa iyon." seryoso kong sabi bago ngumiti. "Mali ng kinakalaban si Lucinda.""Right..."Muli akong napangiti bago inalala ang pangyayari bago kami dumating sa party. —"Darating si Cesar sa party mamaya." Pagbasag ni Rios sa katahimikang bumabalot sa amin. Inabot na kami ng isang oras sa daan. Dapat ilang minuto lang ay naroon na kami sa party. Pero may importante pa raw sasabihin si Rios na mas mab