Lalo niya ulit gustong maiyak. Miss na miss na niya ang tatay at kapatid niya kaya lang ay ayaw niya ring sumuway kay Francheska. Alam niyang magaling magpatumba ng tao ang kabit nitong si Paolo. "Sana'y malinaw sa'yo ang mga bawal at hindi. Tandaan mo rin ang habilin kong tawagan ako sa oras na ma
Napapikit siya noong dumiin lalo ang hawak nito. Nabitiwan niya ang hawak na mga paperbag sa sobrang kabog ng d*bdib niya sa kaba. "S-a charity ko binigay—" "Hindi ka matulungin," pagdidiin nito sa kanya. Napamura siya sa kanyang isip. Wala siyang lusot dito. "M-aliit na bagay lang naman ang fi
Ni hindi ito nahirapang ibaba ang zipper mula sa likod ng suot niyang dress. Gusto niya pa itong itulak para magprotesta muli ngunit naipon ang boses niya sa loob ng kanyang bibig at hindi makapagsalita matapos maramdaman ang palad nito sa pagitan ng kanyang hita. Sunod na lang niyang namalayan ay n
Kagat-kagat niya ang hinlalaking daliri habang pabalik-balik ng lakad sa loob ng kwarto. Sobrang lakas ng kabog ng d*bdib niya. Natatakot siya sa pwedeng gawin ni Sebastian kapag nalaman nito ang totoo. Iniwan nga niya ito kanina sa study room sa sobrang kaba. Kanina pa rin niya tinatawagan si Franc
"Huwag!" malakas niyang sigaw dahilan upang mapalingon lahat ng tauhan sa kanya. Nanlamig siya muli at hindi nakakilos. Nabitiwan pa niya ang cellphone noong mapunta sa kanya ang malamig na titig ni Sebastian. "What are you doing here?" malamig din nitong tanong. Napakapit siya sa pader at napalu
Dinig na dinig niya ang kabog ng puso niya sa sobrang kaba pero pilit niyang tinaas ang noo. Hindi siya lumaki sa palengke para lang magpatalo. "Do you hate me that much, Sebastian? Ganoon mo ko hindi kagusto para pag-isipan na ibang tao ako? Bakit? Gusto na ba akong hiwalayan at mag-asawa ng iba?"
Hindi niya hinintay ang sagot nito. Agad siyang dumiretso sa kusina at kumuha ng malamig na tubig. Nanginginig ang mga kamay niya sa pinaghalong kaba at takot. Muntik pang matapon ang tubig noong uminom siya. "Namumutla ka." Napaangat siya ng tingin at nasalubong ang nag-aalalang titig ni Manang B
Matalim ang naging titig niya sa pulis. Nasa harap siya ng mesa nito at nakaposas pa rin ang mga kamay niya. "Hindi ko nga pinatay si Armando!" mahina ngunit gigil niyang ulit dahil pinagpipilitan nitong siya ang pumatay. Tumikhim ito, "Malinaw po ang nakalagay sa huling sulat ng biktima. Ang sabi