6: Ferris Wheel

Keegan's Pov

Everything stops when I felt the tip of her fingers on the side of my lips. Napatitig ako sa kaniya na natigilan din. I could feel the hard beat of my heart.

Agad siyang bumalik sa inuupuan niya at ngumiti sa akin. I know she also felt the awkwardness between us.

"T-thanks," I hardly uttered. Tumango lang siya sa akin at uminom ng coke.

Pinagpatuloy ko ang pagkain and silently prayed to calm down my heart. This is her effect. This is Arilyz's affect, and I must stop feeling this way.

Noon pa man, kahit nakatingin lang ako sa malayo. She always give me that unexplainable effect on me. Alam ko naman na impossible dahil napakalayo namin dalawa. Kaya dapat nang pigilan bago pa lumala.

Nang matapos kami kumain ay umupo muna kami sa couch sa loob ng mall.

"Salamat pala ulit sa pagsama dito sa akin, Keegan," sabi niya ulit.

"Wala nga 'yun," sabi ko rin ulit.

Napuno ng pag-aalala ang puso ko kanina nang makita ko siyang umiiyak. Hindi na ako nagdalawang isip at dinala ko siya rito nang sinabi niya sa akin na ilayo ko siya. I don't know what happened to her. Pero may pakiramdam ako na gusto ko siyang protektahan at pasayahin.

Wala naman akong alam na ibang lugar kundi ito lang. Dito rin kasi ako sa seaside pupunta tuwing may iniisip ako and somehow, the waves and sea can calm me.

"Gusto mo bang sumakay sa rides?" tanong ko dahil mahaba-haba pa naman ang oras namin bago mag sunset.

"Rides?" tanong niya na nagtataka. I smiled at her at tinuro ang ferris wheel na kita mula sa kinauupoan namin. Nanlaki ang mata niya at tumingin sa akin.

"Is that safe?" Natawa ko sa tanong niya. "Hindi pa ako nakakasakay sa ganiyan," dagdag niya.

"That's safe, don't worry. There's a first time in everything nga 'di ba?"

Napapapayag ko rin siya. Bump car at carousel ang una namin sinakyan dahil takot pa raw siya sa mga extreme rides.

Tawa ako ng tawa habang masama ang tingin niya sa akin dahil palagi ko siya binubunggo. Ang cute niya lang.

Pero nawala ako sa mood nang makita ko ang isang lalaki na binangga ng malakas ang bump car ni Arilyz kaya gumewang ito. I looked at the boy who just smirked because of what he did. Yabang.

I maneuvered my bump car at binangga rin iyong lalaki. Inulit ko iyon tatlong beses. Umulit pa ako ng isa bago matapos ang oras namin ni Arilyz. Galit na tumingin sa akin iyong lalaki, I just smirked at him. Serves you right.

"Ano ka ba! Halika na nga!" sabay hila sa akin ni Arilyz.

"Ayos ka lang ba?"

"Oo ayos lang ako. Ikaw! Kawawa naman iyong lalaki kanina!"

Tumawa lang ako. "Hayaan mo na 'yon. Anong sunod natin?"

Tinuro niya iyong flying saucer kaya iyon nga ang sinakyan namin. Marami pa kaming sinakyan na rides and the whole day I found myself laughing with her. Nakakabakla pero para akong nasa cloud 9 dahil kasama ko siya.

"Keegan!" Agad akong humarap sa camera na hawak niya habang nakasakay kami ngayon sa zipride.

I smiled then she clicked the camera. We also took pictures after the rides. Kumain muna kami ulit at nagpahinga saglit nang maghapon. Nakakapagod pero masaya.

"Nag-enjoy ka ba?" I asked her.

"Yup! Salamat talaga, Keegan. I owe you this one. Ngayon lang ako naging masaya ng ganito. I felt like I'm free. Parang nakawala ako sa kulungan," sabi niya ulit.

Nakatitig lang ako sa mga mata niyang kumikislap. I smiled at her.

"Kung kailangan mo ng kasama, I'm here always, Arilyz."

Tumango lang siya sa akin at bumalik lang siya sa pagkain. Nanatili akong nakatitig sa kaniya habang kumakain ng binili naming footlong. Napangiti ako habang tinitingnan siya. Napansin niya yatang nakatitig ako sa kaniya kaya tumingin siya sa akin. Nagtama ang mga mata namin.

"May problema ba?" tanong niya.

Agad naman akong umiling at nag-iwas ng tingin.

Palubog na ang araw nang sumakay kami sa ferris wheel. Pansin ko ang pagiging stiff niya at mukang natatakot pa.

"You okay?" I asked her. Unconsciously, I held her hand. "Relax, Ari. I'm here."

Mukhang nagulat siya sa ginawa ko pero hindi ko tinanggal ang kamay ko. I smiled at her to make her at ease. Ngumiti rin siya sa akin at unti-unting tumingin sa labas.

For the whole time, nakatitig lang ako sa kaniya habang siya ay nakatingin sa papalubog na araw. I take off my eyes on her because she more beautiful than the scenery in front of us. She's shining while smiling widely while looking at the sunset.

It feels so good to be close to her and hold her like this.

Arilyz's Pov

My heart just can't stop beating faster. Nakatitig ako ngayon sa sunset na nasa harap ko. I can feel his stares. Kinakabahan ako pero hindi ko pinahalata. This is my first time feeling this way.

Buong lakas akong humarap sa kaniya. Nanatili pa rin siyang nakatitig sa akin while smiling.

"Ang ganda hindi ba?" tanong ko.

"Hmm." He just nodded. Bumalik na ako sa pagtingin sa sunset.

Ramdam ko ang mainit niyang kamay sa kamay ko. I could feel his calloused hands playing with my fingers. Hinayaan ko siya dahil gusto ko rin ang pakiramdam.

Napanguso ako nang matapos na ang oras namin sa ferris wheel. Nawala na rin ang kamay niya sa kamay ko. Feeling ko may nawala sa akin dahil doon.

Nagpalipas kami munsa saglit sa batong nakaharang sa dagat at hinintay na tuluyang lumubog ang araw.

"Sana nag-enjoy ka sa araw na 'to, Arilyz. Sana nakalimutan iyong nagpapaiyak sa iyo. I want you to choose yourself. Choose what makes you happy," biglang sabi ni Keegan kaya napatingin ako sa kaniya.

Ayan na naman ang mga mata niyang nakatitig sa akin. Wala sa sariling ngumiti ako sa kaniya. " Salamat, Keegan. Sana maulit 'to."

"Mauulit kung gusto mo. I could accompany you anytime, anywhere." Natawa ako sa sinabi niya at tumango-tango.

Katulad ng dati. Ako ang naghatid sa kaniya pauwi. Hindi na rin naman siya umangal ngayon. Siguro alam na niyang hindi ako papatalo.

"Salamat ulit, Keegan. Pasensya nansa istorbo," sabi ko nang makarating na kami sa apartment niya.

"Hindi ka istorbo, Arilyz. Nag-enjoy rin naman ako," sabi niya at naghanda sa pagbaba. "Text mo ako ulit kung naka-uwi ka na, ah? Drive safe, Ari."

"Noted. See you tomorrow, Kee."

Saglit siyang natigilan sa sinabi ko pero agad ring nakabawi at ngumiti sa akin. "See you, Ari."

Bumaba na siya ng kotse at inabangan ako na makaalis. Kumaway muna ulit ako sa kaniya bago pinaandar ang kotse paalis doon.

Pagdating ko sa bahay ay nakita ko si Dad sa may sala at nagbabasa ng dyaryo. Hindi ko na siya binati at dire-diretso sa itaas.

"I heard hindi ka pumasok sa dalawang subject mo, Arilyz?" Napatigil ako nang marinig ang boses ni Daddy.

"Sumama po pakiramdam ko, Dad." I answered.

"Sumama? O nakipag-date ka lang?" Ibinaba niya ang hawak na dyaryo at tumingin sa akin."Stop dating boys, Arilyz. Siguro naman sinabi na sayo ni Stephen that you two are engaged."

Magsasalita pa sana ako pero pinigilan kobang sarili ko. I'm too tired for another argument with my father. Kahit ano naman gawin ko sila pa rin ang masusunod. Huminga ako ng malalim to calm myself.

"Pagod na po ako. Gusto ko na po magpahinga. Excuse me po."

Hindi ko na siya hinintay na magsalita at umakyat na sa kwarto ko. Rinig ko na tinawag pa ako ni Daddy pero hindi ko na iyon pinansin. I don't want to ruin my good mood. Starting today, I am choosing myself. I am choosing my happiness.

Tinext ko na si Keegan pagkatapos ko magshower.

'JGH! Thank you again for today!'

It took just a minute for his reply: 'Thank you, too. Take a rest now. I know your tired. Good night, Ari.'

'Good night din, Kee,' I replied back. I then didn't realized that I fell asleep with a smile on my lips.

I was in a good when I woke up the next morning. Mas lalo pa ako natuwa nang maaga pumasok sila Mom and Dad ngayon. But unfortunately, may isang sumira sa araw ko.

Leaning on his BMW, Stephen smirked when he saw me. Napakunot ang noo ko dahil hindi ko alam kung bakit siya nandito.

"What are you doing here?" I asked him.

"Sinusundo ang fiance ko?" he answered.

Napailing ako sa kaniya at napairap. I really don't like his guts. "Kaya kong pumasok mag-isa."

Tatalikod na sana ako pero may naalala akong sabihin sa kaniya. "And correction, I am not your fiancé. Not even in my dreams I imagined being your wife."

Pinuntahan ko na ang kotse ko at sumakay roon. I know I am a bit harsh to Stephen but it's better than giving him false hope. And like what I said, self first before anyone else.

Nakarating na ako sa school and spent my classes. Lunch time came and saktong nakita ko si Keegan na pababa rin ng hagdan. I breathe heavily first before I decided to approach him.

"Keegan!" I said at binilisan ang pagbaba ng hagdan para maabutan siya.

Humarap naman siya sa akin and smiled nang makita ko. Pero sabay kaming nagulat nang namali ako ng hakbang sa hagdan kaya nadulas ako. Sasaluhin niya sana ako but someone held my hand and pulled me, that stop me from falling.

Saglit akong natigilan. Nakita kong tumango-tango si Keegan na para bang nakahinga siya ng maluwag.

"Careful," napatingin ako sa bumulong sa akin. Agad akong napalayo nang makita si Stephen. He slightly smirked when he saw my reaction.

"Thank you," sabi ko sa kaniya.

"Lunch? Sabay tayo?"

Dahan-dahan ako umiling at tiningnan si Keegan na unti-unti nang bumababa ulit. "Thanks but I have other plans."

Hindi ko na siya hinintay pang sumagot at pinuntahan na si Keegan na lumalabas na ngayon sa building.

"Keegan!" I called out his name again. "May class ka pa ba?"

Nagtatakang tumingin siya sa akin. Parang hindi makapaniwala na nasa harap niya ako. Saglit siyang tumingin sa hagdan bago umiling sa akin.

"Wala. Break ko."

Lumaki ang ngiti ko. "Nice. Do you want to have lunch with me?"

"Ha? Pero--"

"Or may iba kang plans?" Bumaba ang tono ko.

I don't know what's happening to me but bigla ako nawalan nang gana kung hindi ko siya kasama. I should be fine with it but mas better kung kasama ko siya. I want to be with him.

"Wala. Saan mo ba gusto kumain?"

Lumawak ulit ang ngiti ko. "Okay lang ba sa labas? KFC?"

"Sige."

Naglakad kami palabas ng school at papuntang KFC dahil walking distance lang naman sa school. May ibang tumitingin sa amin, the reason why I don't want to eat in our school's canteen.

"That's nice," I tried to start a conversation. Tumingin naman siya sa akin. Nginuso ko ang plastik folder na hawak niya. Wherein, kitang-kita ako ang isang design niya.

"Ah. Thanks." Biglang namula ang pisngi niya at napakamot sa batok. Cute!

"I can see that you would be a great architect someday." I smiled. "I hope I could be like you. Yung in the future kayang ipursue ang pangarap."

"You can also pursue your dream, Ari, if you would choose. You can always choose it."

"You think I can be a runaway model?" I asked him at tumingin sa kaniya.

"I bet you're the most gorgeous in that runaway."

Napanguso ako at napaiwas ng tingin dahil sa sinabi niya. I could feel my cheeks turning red.

"Hindi ko alam na bolero ka pala!" Tumawa lang siya sa sinabi ko.

"Just stating facts, Ari."