( "Where are you going?" tanong ni Hyunjae nang makita niyang pababa sa hagdan nila ang babae niyang kapatid. Naka-ayos ito at mukhang may pupuntahan.
"I'm going to meet my friends, I already told Dad so don't try to stop me." Ngumuso si Chaehyun at nilagpasan ang kuya niya.
"Ihahatid na kita-" Natigilan si Hyunjae nang padabog na humarap sa kaniya si Chaehyun.
"I can went out alone and besides we have a driver, so don't worry. I'll go home early." Ngumiti si Chaehyun at niyakap siya. "My brother is very protective, I can't blame you. You just want to protect your beautiful sister."
Tinanggal ni Hyunjae ang dalawang kamay nito na nakapatong sa balikat niya. "You should be home by six o'clock."
"Ten," nakangiting sagot ni Chaehyun. Naglakad na siya palabas ng bahay kaya sinundan siya ni Hyunjae.
"Six."
"Nine." Hindi mawala sa labi niya ang ngiti habang nakikipagmatigasan ng ulo sa kuya niya. Pagkapasok niya sa kotse ay isasara na niya
( "Chae, let's eat," sabi ni Hyunjae pagkabukas ng pinto ng kwarto. Naabutan niya ang kapatid niya na nakaupo sa lapag at nakasandal sa kama habang malayo ang tingin.Naka-uwi na si Chaehyun at ilang araw na siya namamalagi sa kwarto, matapos niya makatakas sa taong dumukot sa kaniya.Hanggang ngayon ay hinahanap pa din ang suspect sa pagkawal ng mga babae, mahirap itong mahanap at wala naman magawa si Hyunjae kundi ang hintayin ang imbestigasyon ng mga pulis."Chaehyun," tawag niya sa kaniyang kapatid pero tulad ng mga nakaraang araw ay mahirap pa din itong kausapin. Lagi itong tulala at nakayakap sa magkabilang tuhod. Lagi pa nila itong naririnig na umiiyak tuwing gabi dahil sa masamang panaginip, gusto man niya manatili sa tabi nito pero hindi niya magawa.Ayaw ni Chaehyun na may dumidikit sa kaniyang lalaki kahit na magkapatid naman sila. It became sensitive, as if it were a time bomb that
PLACES ARE PURELY FICTION═════════•°•⚠•°•═════════[ Breaking News: A man was found dead in a house in Seodong Gu District, he was stabbed in various parts of his body. The suspect was immediately arrested for the crime. ]Camera flashes dominate along with the noise of reporters eagerly demanding a statement to the suspect who mercilessly killed an unarmed man.Three policemen came out on the mobile to escort the suspect inside the police station."Why did you kill the victim? What was your reason?""May samaan ba kayo ng loob kaya mo ito nagawa?""Nagsisisi ka ba na pumatay ka ng tao?""What is your motive for committing the crime?""Anong relasyon mo sa biktima?"Halos magtulakan ang mga reporter para lang makakuha ng information sa suspect na hawak ng mga pulis, hindi ito sumagot sa kahit anong tanong. Hindi naman siya malapitan ng mga reporter dahil sariwa pa ang dug
Interviews are used in an investigation to gather information by asking questions and allowing the witness to supply the evidence. Interrogation are designed to extract confessions where police already have other concrete evidence connecting the suspect to the crime. ═════════•°•⚠•°•═════════ Wala sa sarili si Hobin habang nakatayo sa malaki nilang pintuan, nakatulala siya sa mga damo sa bakuran nila habang may mga tao ang nakapalibot dito at nakikibalita. May nakalagay na police tape sa paligid ng bahay para walang makapasok at makagulo ng crime scene. Hindi inalis ni Hobin ang tingin sa lupa kahit dumaan na sa gilid niya ang bangkay ng magulang niya, nakahiga ito sa stretcher board at may nakatakip na puting kumot sa buong katawan. "Excuse me..." Nilingon ni Hobin ang isang detective na nasa likod niya, sinakay na sa ambulance ang dalawang katawan para dalhin sa morgue. "Kailangan ka namin makuhaan ng statement, sumam
Stoic is someone who doesn't seek sympathy.═════════•°•⚠•°•═════════Hobin's point of viewMaaga akong nagising kinabukasan dahil sa biglaang pagpunta ng homeroom teacher ko na si Mr. Han. Hindi ako maayos na nakatulog kagabi at hindi pa ako sigurado kung nakatulog ba talaga ako, pinilit kong bumangon para pagbuksan siya ng gate dahil walang tigil niyang pinipindot ang doorbell.”Condolence, I know it’s hard to lose a parents,” sabi ni Mr. Han nang makapasok siya sa bahay namin, nasa likod niya ako habang pinagmamasdan niya ang malaking salang bumungad sa kaniya.“What are you doing here?” tanong ko dahilan para mapalingon siya sa akin, kumunot ang noo ko dahil mukhang nagulat siya.Napalunok siya bago ako hinarap, “A-Are you mad, Mr. Kim?” nauutal na tanong ni Mr. Han.Nag-iwas ako ng tingin at umiling, “No.”Tinignan
LSD belongs to a grout of drugs known a psychedelics. When small doses are taken, it can produce mild changes in perception, mood and thought. ═════════•°•⚠•°•═════════ Hobin's point of view [/Brrrrrrring/] Bright sunlight shone on me as I opened my eyes the next day, I woke up very early because of the sound I heard. I looked at our telephone in the living room and that's where the noise came from. I was tired of what I did last night that's why I had a hard time getting up from the sofa. "Good morning, Mr. Kim Hobin. I'm Police Officer Calvin Choi from Seodong-Gu Police Station, I called to report the progress of the investigation..." sabi ng pulis sa kabilang linya na may pangalang Calvin. "Okay," walang gana kong sagot habang kinukusot ang mga mata at habang humihikab. I still want to sleep. "Fingerprints from the chef knife were identified yesterday and we are sorry that it came from y
Lack of Empathy - someone who has trouble putting themselves in other people's shoes. They don't empathize with other people's feelings.═════════•°•⚠•°•═════════Hobin's point of viewBumabagsak na ang mata ko pero pinipilit ko pa din na magising para makinig sa seminar na pinuntahan ko, nasa tabi ko si Mr. Han na tutok ang atensyon sa babaeng nagsasalita sa harapan."Mommies and daddies, always remember that it's important not to hit a child. It's not good to discipline your child by hitting..."Hindi ako nakatanggi na sumama sa kaniya sa seminar kung saan tungkol sa pagdidisiplina ng magulang ang tinuturo, hindi niya kasi sinabi na dito ang punta namin kaya wala na akong nagawa kung hindi ang tumuloy."Can I ask you something, mommy?" Naglahad ng kamay ang emcee sa babaeng tinawag niya, lahat ng nandito ay may mga anak na maliban sa aming dalawa ni Mr. Han."Are you beating yo
Sympathy - a feeling of care and concern for someone who's going through something hard.═════════•°•⚠•°•═════════Hobin's point of viewTinulak ako ni Joon kaya bumangga ako sa pader ng banyo ng mga lalaki, wala akong magawa dahil kasama niya ang lima niyang kaibigan. Ang tatlo ay naninigarilyo dito sa loob habang ang dalawa ay nagbabantay sa labas para walang makapasok. Only a few days passed but he was able to return to school immediately despite his condition."Ikaw 'yon 'di ba?" he asked me once slapping my face, "Gumanti ka habang nakatalikod ako," sabi niya pa pagkatapos ay sinuntok ako sa mukha."I didn't do anything," I replied while looking into his eyes."Really?" he showed a devilish smile while repeatedly slapping my face, I still didn't take my eyes off him."Nakikita mo 'to? Ikaw ang may gawa nito," galit niyang sinabi sabay turo sa bandage na nasa ulo niya.
Compassion is putting yourself in someone else's shoes and really feeling for them. Someone who knows kindness, caring, and a willingness to help others.═════════•°•⚠•°•═════════Hobin's point of view( Napaupo ang isang lalaki dahil sa panghihina ng mga tuhod niya nang makita ang dalawang katawan na walang buhay sa isang kusina, puno ng dugo ang paligid at ganun din ang lalaking hindi makapaniwala sa nangyari, nakatingin siya sa dalawang katawan habang umiiyak.Nakatalikod siya mula sa akin pero kitang-kita ko ang panginginig ng buong katawan niya at ang ingay ng kanyang paghikbi."Wala akong kasalanan." Narinig kong sabi niya, yumuko siya at diniin ang ulo sa mga tuhod."Bata." Napalingon ako sa iba't ibang sulok ng kusina nang makarinig ng boses, nagbabakasali na makita kung sino ang tumatawag."Bata!"Hindi na ako bata.Natigilan ako sa paghahanap ng mapa
( "Chae, let's eat," sabi ni Hyunjae pagkabukas ng pinto ng kwarto. Naabutan niya ang kapatid niya na nakaupo sa lapag at nakasandal sa kama habang malayo ang tingin.Naka-uwi na si Chaehyun at ilang araw na siya namamalagi sa kwarto, matapos niya makatakas sa taong dumukot sa kaniya.Hanggang ngayon ay hinahanap pa din ang suspect sa pagkawal ng mga babae, mahirap itong mahanap at wala naman magawa si Hyunjae kundi ang hintayin ang imbestigasyon ng mga pulis."Chaehyun," tawag niya sa kaniyang kapatid pero tulad ng mga nakaraang araw ay mahirap pa din itong kausapin. Lagi itong tulala at nakayakap sa magkabilang tuhod. Lagi pa nila itong naririnig na umiiyak tuwing gabi dahil sa masamang panaginip, gusto man niya manatili sa tabi nito pero hindi niya magawa.Ayaw ni Chaehyun na may dumidikit sa kaniyang lalaki kahit na magkapatid naman sila. It became sensitive, as if it were a time bomb that
( "Where are you going?" tanong ni Hyunjae nang makita niyang pababa sa hagdan nila ang babae niyang kapatid. Naka-ayos ito at mukhang may pupuntahan."I'm going to meet my friends, I already told Dad so don't try to stop me." Ngumuso si Chaehyun at nilagpasan ang kuya niya."Ihahatid na kita-" Natigilan si Hyunjae nang padabog na humarap sa kaniya si Chaehyun."I can went out alone and besides we have a driver, so don't worry. I'll go home early." Ngumiti si Chaehyun at niyakap siya. "My brother is very protective, I can't blame you. You just want to protect your beautiful sister."Tinanggal ni Hyunjae ang dalawang kamay nito na nakapatong sa balikat niya. "You should be home by six o'clock.""Ten," nakangiting sagot ni Chaehyun. Naglakad na siya palabas ng bahay kaya sinundan siya ni Hyunjae."Six.""Nine." Hindi mawala sa labi niya ang ngiti habang nakikipagmatigasan ng ulo sa kuya niya. Pagkapasok niya sa kotse ay isasara na niya
Inirapan ni Mijin si Hobin bago pagmasdan ang sarili sa tapat ng salamin. Ilang minuto niyang tinitigan ang sarili habang si Hobin ay hindi pa din makapaniwala sa nangyari. Hindi naman 'yon ang una nilang halik, pero para bang naninibago ito.Ngumisi si Mijin bago inayos ang pagkaka-upo sa kama. Nakadekwatro na siya ngayon, nakahalukipkip, at iba na ang expression ng mukha. "Bakit nga ba hindi ka umiwas?" Nilingon niya si Hobin at tinaasan ito ng kilay. Hindi ito sumagot kaya nawala ang ngisi sa kanyang labi. "Pare-parehas lang kayong mga lalaki. Tsk, tsk."Nag-iwas ng tingin si Hobin. Hindi niya maintindihan, pero para bang ibang tao ang kausap niya ngayon. "Nabigla ako," sagot niya sabay kagat sa ibaba nyang labi.Gumuhit muli ang ngiti sa labi ni Mijin bago siya dahan-dahan na lumapit kay Hobin. Nabaling muli sa kaniya ang atensyon nito at halos mahiga na ito sa kama sa sobrang lapit niya. "Its okay," bulong niya sabay haplos sa pisngi nito.Napa
Lumagpas na sa sariling curfew si Seoyeon, pero wala syang pakialam do'n lalo na kung si Woojae ang kasama niya. Ayaw niya pa nga sana umuwi pero pinilit na siya nito na ihatid dahil baka daw magalit ang dad niya. Expected na 'yon ni Seoyeon, kaya kahit na puro sermon ang maririnig niya mula sa kanyang ama ay lakas loob pa din syang pumasok ng bahay nila. "Good evening, ma'am." Yumuko sa harap niya ang isa nilang katulong. Hindi niya ito pinansin at naglakad lang patungo sa kanilang hagdan, nagtataka pa nga syang umakyat dahil hindi niya nakitang sinalubong siya ng kanyang ama. Samantalang, lagi nito 'yon ginagawa lalo na kapag late siyang umuuwi. Huminto siya sa kalagitnaan ng hagdan para lingunin ang katulong nila na may edad na, "Where's dad?" tanong niya dito. "Nasa office niya po," sagot ng maid nila. Tumango siya at pagpapatuloy na sana ang pag-akyat ngunit natigilan siya ulit dahil sa sunod na sinabi nito, "kasama po ang kapatid mo." (
"Congratulations to those who got perfect scores in the exam," bati ng isang teacher sa harapan, nagpalakpakan naman ang mga students sa loob ng classroom maliban kay Seoyeon na lumilipad ang isip."I will announce your ranks when the computation of your grades is over, that's all for today. Class dismissed." Sa huling salita nito ay nagsitayuan na ang mga estudyante para magsi-uwian. Naiwan naman si Seoyeon na tahimik na naka-upo sa upuan niya, wala man lang nagbalak na ibalik siya sa kanyang katinuan."Miss Park," tawag ng teacher kay Seoyeon pero dahil nakatingin lang ito sa kawalan ay minabuti na ng teacher na lapitan ito, "Miss Park." Hinawakan niya ito sa kamay dahilan para mabaling ang tingin nito sa kaniya."Kanina pa kita tinatawag, I need to talk to you about your grades. Come with me to the Teachers' office."Tumango si Seoyeon at wala sa sariling kinuha ang bag para sumunod sa kanyang teacher palabas ng classroom. Ngayon niya lang napansin na
Trauma - is an emotional response to a terrible event like an accident, rape or natural disaster.═════════ •°•⚠•°• ═════════Napatingin sila sa damit ni Hobin at nakitang mayroon ngang mantsa ng dugo dito."Anong nangyari sa'yo?" nag-aalalang tanong ni Mijin, hinawakan niya pa ang damit nito para tingnan nang malapitan ang mantsa.Pinagmasdan naman ni Hobin ang puti nyang damit. Sa unang pagkakataon ay nagsuot siya ng hindi kulay itim, hindi naman kasi siya mahilig sa mga light na colors tapos ganito pa ang nangyari."Someone ran into me earlier," sagot ni Hobin sa tanong ni Mijin. Naalala niya ang nakabanggaan niyang lalaki at dahil nagmamadali siyang makapunta sa apartment na ito ay hindi na niya napansin kung ano ang itsura niya."Nakilala mo ba kung sino 'yon?" tanong ni Detective Kang.Sumisipol naman sa isang tabi si Hyunjae habang nakikinig sa kanila."I was in a hurry kaya hindi ko nakilala,
Sobra ang kabang naramdaman ni Mijin nang makita niya si Minhyuk at Hyeri na nakahiga sa lapag, nagkalat pa ang dugo sa katawan nila pero nilaksan niya ang loob niya para lapitan ang dalawa. Gumapang siya patungo dito para tingnan kung buhay pa ang mga ito, hindi niya kasi magawang tumayo dahil sa panlalambot ng tuhod niya. Nanginginig na inabot ni Mijin ang leeg ni Minhyuk para tingnan kung may buhay pa ito at nakahinga siya ng malalim nang maramdaman na may pulso pa ito. "S-Seoyeon, Minhyuk is still alive." Kahit paano ay nabawasan ang kaba sa dibdib ni Mijin, agad naman siyang nagtungo kay Hyeri para tingnan kung may pulso pa ito tulad ni Minhyuk, pero bumagsak ang balikat niya nang malaman na wala na ito. Yumuko siya dahil sa hindi maipaliwanag na nararamdaman, nasaktan siya nang malaman na patay na si Hyeri. "Seoyeon, tumawag ka ng ambulansya…" Muling nilapitan ni Mijin si Minhyuk at sinigurado na buhay pa talaga ito, "…
Hindi maalis sa isip ni Mijin ang nangyari sa rooftop kahit pilit nyang ituon ang atensyon niya sa ibang bagay, hindi kasi malinaw sa kaniya kung bakit siya hinalikan ni Hobin.Hinawakan niya ang labi niya habang iniisip ang mukha nito at halos paluin na niya ang kanyang ulo para lang maiwasang isipin 'yon.[ …isang lalaki ang nakuhaan sa CCTV kagabi nang paluin ito bigla ng bote sa ulo ng isang hindi pa nakikilalang salarin... ]"Dumadami na ang mga masasamang tao sa Seodong-Gu," sabi ni Mrs. Lee habang nakikinig ng balita sa radyo, nasa kusina silang dalawa ni Mijin at naghahanda ng makakain para sa agahan.Lumilipad ang isip ni Mijin kaya hindi siya nakikinig sa balita. Iniisip niya pa din ang maaaring dahilan, hindi naman kasi umamin si Hobin na may gusto ito sa kanya at hindi din naman siya sure kung gusto niya ba ito, pero hindi naman niya matatanggi na may nararamdaman siya para dito.Madalas siyang mag-alala dahil m
Genuine - truly what something is said to be; authentic.═════════ •°•⚠•°• ═════════"What are you looking at?" masungit na tanong ni Joon, pinagpatuloy niya ulit ang pagkain niya matapos pansinin si Hyeri. Nakatitig lang kasi ito sa kaniya at hindi ginagalaw ang binili nyang pagkain para dito."Do you always get into fights? How many schools have you been to?" tanong ni Hyeri habang pinagmamasdan si Joon na sunod-sunod ang pagsubo ng pagkain.Lumipat na naman kasi si Joon ng ibang school dahil sa ginawa niyang pagsuntok kay Eunji sa mukha, unang araw pa lang niya sa school nila Hyeri noong ginawa niya ang bagay na 'yon."One, two, three…" Tinaas ni Joon ang bawat isa sa mga daliri niya, "…hindi ko na mabilang. Jae Highschool na lang ata ang hindi ko pa napupuntahan sa buong Seodong-Gu," seryoso nitong sagot."Aren't you scared? Paano kung hindi ka na makapag-aral? Paano kung makulong ka