Mag-log inShare
Kabanata 67 PART 1
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 67 PART 2
Lumalayo na kami sa city. It’s been almost an hour when we had pass through the border. Saan niya ba ako dadalhin?Ang pagka-antok ko kanina ay natabunan na ng pag-uugaling ipinakita ni Alex. Alam ko namang wala talaga siyang puso ngunit ‘di ko alam na ganoon na ka lala at kapangit ang pag-uugali niya.Nipatingin ako sa labas nang pumasok kami sa isang ‘di pamilyar na lugar. Naglalakihang puno ang pumapalibot sa amin. Pumasok ang kotse sa isang masikip na daan na sakto lang upang makadaan ang isang bus. Nang makalabas kami ay agad umagaw ng pansin sa akin ang malaki ngunit kinakalawang na gate. Bumukas ito at muntik ko ng masakal ang aking sarili nang mamangha ako sa bumungad sa amin.Shame on you, Violet!Mabuti na lang naalala ko ang kaitiman ng pagkatao niya. Nasusuka ako.Isang malaki at modernong bahay na kulay puti. Ngunit sa kabila ng kalakihan niya ay wala akong naramdamang tao na sasalubong sa amin. Sino ba naman kasi ang mag ta-trabaho sa isang katulad ni Alex? Patawa. Nilin
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 68
“Tang*ina ka!” Napaluha ako sa malakas na suntok ni Alex sa aking mukha. Hindi ko na makita nang maayos ang aking paligid dahil sa distorted kong paningin. Namamaga na ang dalawang mata ko sa mga bayolenteng sampal at suntok na natamo ko simula kanina.He lift me using my neck with his violent hands owning it.“Alex–”Hindi ako makahinga nang maayos. Masakit ang aking vocal chords nang mas hinigpitan niya ang paghawak dito.“Pok*pok ka! Tang*ina mo! Nakita kita sa CCTV may kausap na lalaki hayop ka!”I looked at him straight in the eyes. Eyes of the man who promised me forever. The man who swore to love me and not hurt me in front of the priest. I stared at him desperately hoping to find a little ounce of love from him but I found none.Wala akong nakitang pag-ibig sa mata niyang nag-aapoy o kahit isang katiting na guilt na lamang. Umaasa lang pala ako sa wala. Akala ko magbabago pa, akala ko pagbibigayan ako ng Diyos na baguhin siya. But then I realized, a women should not change th
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 69
TRIGGER WARNING! R18! Sa paglipas ng mga araw, dalawa lamang ang pabalik-balik na ginagawa ni Alex sa akin. Ang hubaran ako sa ibat-ibang sulok ng bahay upang maglakbay sa ibat-ibang parte ng aking katawan, at ang sampal at suntok na halos nakukuha ko sa bawat maliit na pagkakamaling nagawa ko.“Ahh…” I moaned as he thrust so roughly. Nasa kusina ako kanina nagsusubok ng ibang flavor ng cookies nang bigla siyang pumasok at nagsimulang humalik sa akin. Hanggang sa lumalalim at nahubad niya nang tuluyan ang aking mga underwear. Naka daster lamang ako kaya hindi siya nahirapang mag lakbay sa aking loob.“Ahh…fvck.”Napapikit ako sa sakit nang sinimulan ni Alex ang paggalaw ng kaniyang katawan.He didn’t give me a signal kaya ang sakit ng pagbayo niya sa akin. Pinagpatuloy niya ang ginagawa niya sa akin habang nasasarapan. Kasabay ng paggalaw ng kaniyang katawan ay ang pag-ungol niya na walang katapusan. Masakit siya noong unang pagpasok niya sa akin ngunit habang tumatagal ay natatapak
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 70
TRI6GGER WARNING! R18!After the day I told Alex I was pregnant, he never had done anything to me. Not even touching my barred skin in the middle of the night, not even a strand of my hair during morning. Hindi niya ako kinausap at sa tuwing umaga, siya ang unang bumabangon. And I was thinking, the reason why I am safe from his hand during my morning sickness was because he was the first to get up from our bed at all.Sa tuwing naaabutan ko siya sa kusina na kumakain ay agad siyang tumatayo upang umalis. Kapag nagtatagpo ang landas naming dalawa sa loob ng bahay ay ni hindi niya ako nililingon at agad akong iniiwasan na tila isang sakit para sa kaniya ang pagdadala ko ng tao sa sinapupunan ko.Pero kahit ganito, kahit parang multo ang turing niya sa akin sa mga nagdaang araw ay nagiging kampante ang buhay ko. Kahit hindi ko man na naramdaman ulit ang sarap na binibigay niya sa mga kiliti ay mayapa ang aking araw. Kahit papaano, tinuring ko na lamang itong kalayaan para sa sarili. Kala
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 71
Naramdaman ko ang dugong tumulo mula sa aking ulo. Napahawak ako dito dahil sa sakit. Alex grabbed my hair and drag me to our bed. Malakas niya akong itinapon sa kama namin kaya napaigtad ako sa sakit. He cornered me with his body saka nag-umpisang halikan nang marahas ang aking leeg. Pilit akong kumakawala kaya inilagay niya ang dalawa kong kamay sa ibabaw ng ulo ko at mahigpit na pinigilan ito.“A-Alex, please s-stop. N-Nasasaktan ako.” Iyak ko sa kaniya ngunit hindi siya nakinig sa akin. Hinubaran ako nung babaeng nagngangalang Jane sa aking pang-ibabang kasuotan. “No!” I cried.Alex continued kissing me. Hinalikan niya ako sa aking labi pero pilit kong nilalayo ang aking mukha sa kaniya. He was annoyed by my endless moving kaya yung muha ko na mismo ang pinisil niya upang pigilan.“Quit fvcking moving, darling,” he hissed and lick my whole face.Malakas akong sumigaw. Kinalmot ko ang mukha niya kaya napaatras siya sa sakit. Napatingin ako sa dugo na tumulo sa aking kuko. I pushed
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 72
Ang sakit ng katawan ko. Unti-unti kong binuksan ang aking mata at tanging kisame ang bumungad sa akin. I roamed my eyes around and I panicked when the ceiling gave me any familiar scene from my past. Agad akong napabalikwas ng bangon ngunit napahinto rin ng maramdaman ko ang matinding sakit na dumaloy mula sa aking ulo hanggang sa aking tiyan.“Aray,” bulong ko sa sarili.I touched my face and I can feel the bruised I received from Alex’s violence hands. Hindi talaga nagbabago ang demonyo. Over the years, I thought people will change. But I was wrong all along. Kapag maitim ang budhi mo, kapag maitim ang ugat na pinanggalingan mo ay maitim rin ang kahoy ng punong tutubo rito. Alex was violent before I even married him years ago and it was my mistake to never have the chance to discover it. Or perhaps I forced myself to be blind over something that happened right in front of me so I could hold for our relationship. Ang tanga ko sa parteng iyon. Ang tanga tanga ko. Dahil sa desisyong ‘
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 73
When Helen was killed right in front of our eyes, the house became so dull. Many have tried to quit and resigned from their work here, but Alex never gave chance of freedom to those who witnessed the cruelty of his hands. Tinakot niya kaming lahat. Sa kapangyarihang meron siya, sa posisyong meron siya ngayon sa sosyo-ekonomiko ng bansa alam kong kayang-kaya niyang lumusot sa anumang karumal dumal na gawain.Kahit iyong pagkamatay ni Helen ay hindi naging usapin sa telebisyon kung paano siya walang awing pinatay ng isang mayamang nagbabaitan sa labas ng bahay. Alam ng pulisya ‘yon. Alam ng korte pero dahil marumi ang bansang kinalikhan namin, nananatiling baon sa hukay ang hustisyang ipinagkait sa taong walang sapat na suporta.I was so angry at him when he manipulated the truth about Helen. Nang sinubukan kong magreport pagkatapos ng ilang buwang ‘di binigyan ng kapayapaan ng konsensya ko, ang sabi ng pulis ay suicide lamang daw ang nangyari dahil sa hirap ng buhay. I searched about H
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 74
Hindi ko alam kung ilang oras na ang lumipas simula noong pumasok si Alex sa kwartong ito kanina. Dahil ngayon tanging maitim na langit na lamang ang nakikita ko sa labas ng bintana. Napayuko ako at niyakap ang sariling binti dahil sa kalungkutang bumabalot sa akin. Ipinikit ko ang aking mga mata, umaasa na sana sa susunod na buksan ko ito ay bubungad sa akin ang araw na sumikat. Ngunit wala pamang isang minuto ay binuksan ko na ang aking mga mata nang biglang bumukas din ang pinto at may isang lalaki ang pumasok. Hindi ko siya kilala. Hindi ko rin alam kung anong balak niyang gawin sa akin pero nakasisigurado ako na tauhan siya ni Alex.“A-Anong gagawin mo sa akin?” tanong ko nang lumapit siya at hinawakan ako sa dalawang braso upang igiya ako sa labas. Hindi niya ako sinagot at nagpatuloy siyang kinaladkad ako sa hallway. Patungo kami sa elevator kaya nagpumalag ako sa kaniyang pagbihag sa akin.“Tang*ina huwag kang makulit!” sigaw niya nang bumukas ang pinto ng elevator. Pinilit ni
Pinakabagong kabanata
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 91 END
Nagising ako with Manuel still in my side. Hinay-hinay akong kumawala sa mga bisig niya at sinisiguradong hindi ko siya magisingIt's still 4 am. I went downstairs and checked upon my daughter who was still sleeping. Ganitong oras ako bumabangon dahil gusto kong maabutan ang araw sa bawat pagsikat nito. I made a chocolate milk and read a few pages of a book. When I got bored I watched online videos about baking. There was so much time left for me everytime I woke up like this. Marami akong nagagawa. I baked cookies and brownies for Ciara, I have gone through the reports by the company, I have enjoyed mornings more than anyone because of this.Nang makaramdam ako ng antok ay ipinikit ko lang saglit ang mga mata ko at nang magising ako ay tirik na ang araw. I looked at the clock and it was already 7:45 AM but the house was quieter than before.“Ciara?”I called from outside the room. Kumatok ako sa kaniyamg kwarto at unti-unting binuksan ang kaniyang pinto nang walang tumugon sa tawag k
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 2
SPG R18Nang pumasok kami sa loob ng bahay, Ciara sat silently on the couch. Hinsi ko alam bakit siya natahimik bigla. Nilapitan ko siya habang marahang sumunod sa akin si Manuel.“Ciara, I have to tell you something...”Hindi siya ngumiti sa akin. Kaya tumabi ako sa kaniya upang mas magkalapit kami. Habang si Manuel naman ay nasa sofa na nasa harap lang namin. Ciara looked at him. Hinaplos ko ang anak ko para bawiin ang atensyon niya ngunit na kay Manuel pa rin siya naka focus. She stared at her Dad for a long time, like she was carefully observing his face. Maya maya pa ay biglang nanubig ang kaniyang mga mata at natigil ako sa kaniyang sinabi. “A-Are you my D-Dad?”Laking gulat ko nang marinig ang kaniyang tanong. I wiped her tears. “Ciara...”Kahit si Manuel ay natigil sa tanong ng kaniyang anak.How di she...Lumingon siya sa akin habang walang tigil sa pagtulo ang kaniyang mga luha. “He's my Dad, r-right?”Napatakip ako sa aking bibig at hindi na rin mapigilan ang mapaluha dahil
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 1
Violet's POVI ran towards the event and look for the familiar face I saw from the elevator. Siguro guni-guni ko lang 'yon. Baka kulang lang ako sa pahinga. But I can't be mistaken. That was too surreal. That face was too real to be only imagined.Tumunog ulit ang cellphone kaya mabilis ko itong sinagot. “Hello?”“Ma'am, si Ciara po!”Mabilis ang tibok ng puso ko sa sinabi ng kasambahay sa kabilang linya. “What about Ciara?”“Umiiyak po. Hinahanap ka. Nanaginip po ata ito ng masama, ma'am.”Napapikit ako sa narinig. Akala ko ano ng nangyari sa anak ko. Bahagya akong napabuntong hininga sa narinig. “I'll go home right away.”At saka tinapos ko ang tawag. Nag text ako kay Belle na mauuna ng umuwi. Naiintindihan niya rin naman iyon. I turn aroun and walk away from the chase. Wala akong panahon para sa mga guni-guning nakikita ko. I have Ciara. I have to be firmed and strong for her. Ngunit agad ding nabawi ang sinabi ko sa sarili nang makaharap ang lalaking nakita ko kanina. I froze, t
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 89
Four years later..."Mommy, Ciara wants to eat ice cream. Please?" Napatingin si Violet sa anak na nagsusumamo. Papunta sila ngayon sa paaralan ni Ciara. Ciara has been enrolled into a preschool since the child was always writing. She loves to spend time with her pencil and paper. At since walang ibang bata sa kanilang bahay ay mas nakabubuti kay Ciara ang makipagsalamuha sa paaralan. Hindi rin naman ganun kabigat ang tinuturo ng mga pre-school teachers. Nasisiyahan pa nga ang bata at kada umaga ay excited pa itong pumapasok. "Yes we'll get ice cream later after school. Okay?" Ciara pouted and nod silently."Okay."Mabait na bata si Ciara. Kahit wala ang kaniyang ama ay parang sapat na sa kaniya na makita ang kaniyang ina. She has always been good to her mom. Hindi nag ta-tantrums. Masunurin, magalang at higit sa lahat matalino. Violet never had neglect her daughter in the first place. Hindi siya nagkulang sa pagpapalaki nito.Nang makarating sila sa paaralan ay humalik ang bata sa
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 88
Kabanata 88The news that wrecked almost everyone's jaw, faded until it vanish from the people's mind. That is how time affects everything in this world. Ilang buwan na ang nakalipas simula ng balitang iyon. Marami ang nagulantang, ngunit bahagya lamang ang nakikidalamhati kay Violet. Kaunti lamang ang may alam sa totoong koneksyon nito sa Senador. Sa ilang buwang lumipas, hindi nagkulang sa pag-alaga ang mga kaibigan ni Violet. She was slowly trying to heal everyday. Slowly trying to fight for her life and for her baby. Kahit masakit pa rin ang mga nangyaring karanasan nitong mga nakaraang buwan ay iginitgit niya ang sarili na lumaban. “Violet, let's go na!”Nilingon niya ang pinto nang marinig ang boses ng kaibigan na si Belle. Mag sine daw sila ngayon at mag grocery na rin paras mga kailangan sa pagbubuntis. Mamimili na rin daw sila ng mga damit pambata. Kabuwanan na niya ngayon at dahil sa pagiging busy niya sa sarili ay muntikan na niyang makalimutan ang mga gamit para sa kaniya
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 2
Napahawak siya sa bibig nang tuluyang makita ni Violet ang harapan ng litrato. Nilingon niya ang box na nasa tabi ngayon ni Red at nanginginig na hinalungkat ang ibang laman. Para siyang nawalan ng hininga habang nakatutok sa bagong litratong kaniyang hawak. It was a prominent senator in the country. Nasa isang mataas na sofa ito nakaupo. May hawak na alak sa kabilang kamay habang isang kamay ay nakahawak sa kaniyang pagkalalaking nakalabas at nakatutok sa camera. Nasisiyahan ito habang pinalilibutan ng mga babaeng nakahubad.Ang ibang mga litrato ay parehas lamang ng nilalaman. Mga babaeng nakahubad. Ang senador ay nakahubad na rin. Gumagawa sila ng maselan na gawain. May mga pinagbabawal na gamot ang nakalatag sa lamesa at sa ibang litrato ay siyang muntik nang magpatumba kay Violet. Ang senador at si Alex ay parehong nilalaro ang kanilang pagkalalaki ng mga babaeng nakahubad. Violet couldn't take the too dreadful scene before her eyes. Nakakasuka, mga baboy, parehong mga nababag
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 1
Ang dami ko ng pinagdaanan sa buhay na ito. Minsan noon akala ko mamamatay na ako mula sa mga sakit na nararamdaman ko. Pero sa tuwing na sa dulo na ako ng pagsuko, binibigyan niya ako ng rason para lumaban. Kagaya na lamang ngayon, binibigyan niya ulit ako ng liwanag sa dumidilim kong daan. Nakahiga ako sa hospital bed habang walang tigil na tinutukan nang maigi ang mga bituin na nakikita ko sa labas ng bintana. They shine so brightly in the middle of darkness. At kahit maliliit lamang sila kumpara sa malawak na kadilimang bumabalot sa gabi, ang mumunting ningning ng bawat isa ay siyang dumaig sa naghaharing kadiliman sa kalawakan.Siguro kaya ko rin 'yan. Siguro kaya ko ring lumiwanag at manaig laban sa dilim. Just like how the stars shine so brightly until they die, maybe I too can shine with them. Hindi, hindi siguro lang, dahil sigurado na ako. I too can overcome this darkness in my life and shine with every piece of me. Sigurado na ako na katulad ng dati ay alam kong malalampas
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 86
TRIGGER WARNING! SUICIDE ATTEMPT“Ma'am, kumain na po kayo.”It has been weeks since my wedding was call off. Ang bilis ng pangyayari na kahit ako ay hindi makapaniwala. I woke up in the hospital after 24 hours and the news came to me harshly. I was so devastated to the point I was running wild and shouting at everyone in the hospital. Kahit si Lee at Belle ay nasigawan ko. Pero kahit anong paghihinagpis ko, kahit anong sigaw ang gawin ko ay walang lumapit sa akin upang sabihan ako na panagip lamang ang lahat. Tanging pag-iyak lamang ang nagawa ko pagkatapos na pagwawala ko. Lee and Belle couldn't comfort me. No sugarcoated words can heal my wounds. No comforting warmth can ease my pain. After two days, Kian woke up. With his injured body, he kneeled in front of me asking for forgiveness. He was blaming himself for his friends death saying he should've died instead. And I on the other hand, blamed him in some aspects. The reason why until now, I do not have the courage to face him ye
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 85
“What?” Ang kaba kong naglaho kanina ay unti-unting bumabalik sa akin. My heart beat faster like I was almost having tachycardia.“Manuel's not here yet,” bulong niya sa akin. “We just called Kian thirty minutes ago at ang sabi niya ay malapit na sila.”She shake her head. “No. We just called Kian too for a lot of times right at the moment at hindi niya sinasagot ang tawag namin!”I see the assistant wedding planner and Lee rushing towards us. “He's still not answering.” Lee dialed the number again. “I don't want to think about this but, you would have bumped into each other while coming here right?”“Stop,” sabi ko sa wedding planner.“Kaya paanong mas nauna pa kayo kaysa sa kanila? I think—”“I said stop it!” Napalakas ang pagsabi ko nun kaya napatingin ang ibang bisita sa amin. She closes her mouth. “I'm sorry...”I look at her with disgust. How could she think about something bad to her clients? Pati si Lee ay hindi nagustuhan ang sinabi at iniisip niya. Kakilala pa niya naman
