LOGINShare
Kabanata 73
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 74
Hindi ko alam kung ilang oras na ang lumipas simula noong pumasok si Alex sa kwartong ito kanina. Dahil ngayon tanging maitim na langit na lamang ang nakikita ko sa labas ng bintana. Napayuko ako at niyakap ang sariling binti dahil sa kalungkutang bumabalot sa akin. Ipinikit ko ang aking mga mata, umaasa na sana sa susunod na buksan ko ito ay bubungad sa akin ang araw na sumikat. Ngunit wala pamang isang minuto ay binuksan ko na ang aking mga mata nang biglang bumukas din ang pinto at may isang lalaki ang pumasok. Hindi ko siya kilala. Hindi ko rin alam kung anong balak niyang gawin sa akin pero nakasisigurado ako na tauhan siya ni Alex.“A-Anong gagawin mo sa akin?” tanong ko nang lumapit siya at hinawakan ako sa dalawang braso upang igiya ako sa labas. Hindi niya ako sinagot at nagpatuloy siyang kinaladkad ako sa hallway. Patungo kami sa elevator kaya nagpumalag ako sa kaniyang pagbihag sa akin.“Tang*ina huwag kang makulit!” sigaw niya nang bumukas ang pinto ng elevator. Pinilit ni
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 75
“Kaye, babalik ako.” I searched for every corner of the room and there I found the camera. Tama nga ako ng iniisip. This room is under surveillance kaya anumang oras ay mahahanap na ako ng mga tauhan ni Alex. I look back at Kaye who is now having her breathe deeply inhaled. Lumapit ako sa kaniya at hinawakan ang kaniyang magkabilang braso. “Hahanap ako ng tutulong sa atin. I shouldn’t waste my time here since there are camera’s everywhere. Pangako ko, lalabas tayo rito. Okay?”She slowly nod. Ngumiti ako nang pilit sa kaniya. Niyakap ko siya bago lumapit sa pinto. Nang pinihit ko ang doorknob ay bumaling muna ako sa kanilang lahat bago lumabas. I will surely get them out of this hell.I memorized what Kaye had taught me about the place. Straight lamang sa hallway at sa panghulihang bahagi nito na may pinto, may hagdan sa gilid patungong ground floor. Tumakbo ako patungo roon, nagdarasal na sana walang makakita sa akin. Nang maka rating ako ay totoo ngang may hagdan. Chineck ko muna b
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 76
“Duuuck!” Manuel pulled me down as he tries his best on shielding me. Tinumba niya ang lamesang na sa gilid lamang ng binatana. Nagtago kami sa likod doon habang patuloy pa rin sa pagprotekta sa akin. The two agent were now at the corner, positioning their selves for the coming threats. Inilabas ni Honey ang baril mula sa kaniyang gilid at agad ding nag posisyon na tila naghahanda sa anumang atakeng mangyayari.Nang huminto ang barilan ay wala kaming narinig sa labas ng pinto.Si Manuel ang unang nagsalita sa aming lima sa loob. “Are you okay?” Maagap niyang tinignan ang bawat sulok ng aking katawan, nangangambang may gasgas.“I’m fine.” Maluwag siyang guminhawa nang wala siyang makita. Wala rin siyang tama. Walang natamaan sa aming lima. Mabuti na lang. I saw Honey slowly walk backwards while her gun is still facing in front.Huminto siya sa aming tapat at mahinang nagsalita, “F*ucking lovebirds, get out of here now!” Manuel never like her for cursing but he sure did support the idea
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 77
Kabanata 77Walang tigil ang aking pagtakbo sa ilalim ng matatayog na puno. Sa bawat punong kahoy na nalalagpasan ko ay ang siyang kasabay ng pagbalik tanaw ko sa nakaraan. I have been fighting alone since history, from marrying the abusive and manipulative guy in the past to standing up for myself and fighting my right for everything. Ang dami ko ng mga pinagdaanan sa buhay, kaya alam kong malalampasan ko rin ang pagsubok na ito.Patuloy lamang akong tumatakbo kahit sobrang sakit na ng mga paa ko. May naapakan akong isang matinik na bagay kanina ngunit ni kahit isang segundo ay hindi ako huminto upang i-check iyon. Dahil ayoko, baka maabutan pa kami ni Alex at masasayang ang pagbuwis ng buhay ng mga nagpa-iwan.si Manuel…si Honey…Pinunasan ko ang luhang kumawala sa aking mata at humawak sa aking tiyan. “Anak, pasensya ka na ha? Ang iyakin lang talaga ni Mama.” Pilit akong tumawa at bahadyang ngumiti sa gitna ng mga luhang tumutulo, nagbabasakaling matahan ko ang sarili. Tumingin ak
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 78
Third Person POVTatlong araw na ang nakalipas simula noong paglusob nila Manuel at ng mga awtoridad sa kuta ni Alex. Lahat ng mga kababoyang gawain na naganap sa lugar na iyon ay isiniwalat sa publiko. Ang mga kilalang tao na naabutan sa silid ay hindi pinalampas ng batas at lahat ay mahahatulan. Ang mga biktimang natagpuan ay pinoprotektahan at hindi isinisawalat sa publiko ang kanilang pribadong buhay kagaya na lamang ng kanilang mga pangalan. Lalong lalo na ang babaeng asawa ng nag-iisang tagapagmana ng Villacura. Sa kabila ng mainit at kontrobersyal na lathalaing lumalabas sa pahayagan at sa ibang plataporma ng social media ay ni isang impormasyon patungkol kay Violet ay hindi lumagpas sa bantay ni Manuel. He was very careful of his wife's privacy and dignity. Walang ibang nakaka-alam maliban na lamang sa mga taong tumulong sa raid na iyon. Ngunit sa kabila nito, ay sinisiguro ni Manuel na hindi siya magkukulang sa paghataw ng parusa sa mga taong nagpadusa at nanakit ng kaniyang
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 79
Pagkadating niya sa Hospital ay mabilis na tinakbo ni Manuel ang VVIP room kung saan naka confine ang kaniyang asawa. Napatingin na lamang ang iilang tao dahil sa kaniyang pagmamadali lalo na ang iba na nakakilala sa kaniya ay nagbubulungan. Ngunit wala ng pakealam ang lalaki sa kaniyang paligid dahil isa lamang ang nasa kaniyang isip ngayon. Ang kalagayan ng asawa niyang si Violet. “Manuel, s-si V-Violet nag code blue!” Paulit-ulit na sumasagi sa kaniyang isip ang sinabi ni Lee kanina nang tumawag ito. Kahit hindi niya makita ay rinig na rinig ni Manuel sa kabilang linya ang iyak ng mga kaibigan ni Violet. Nang matanggap niya ang tawag na 'yon, ay tanging isa lamang ang kaniyang ginawa, walang iba kung hindi ay makapunta nang mabilisan sa hospital.Hinihingal siya pagdating sa hallway kung saan nakahilera ang tatlo lamang na VVIP rooms ng ikalabing isang palapag ng Hospital. Ngunit agad iyong natabunan ng kaba nang makita si Lee at ibang mga kaibigan ni Violet na nag-iiyakan sa dul
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 80
Tatlong araw na ang nakalipas simula noong nagising ako. May himala raw na nabasbas sa akin. Dahil sabi nila, huminto na raw ang puso ko at namatay na ngunit muling nabuhay. Kung totoo man 'yon, nagpapasalamat ako sa Diyos sa pagbigay sa akin ng pagkakataon muli. Dahil hindi ko ata kayang iwan ang lalaking nagbalalat ng mansanas ngayon sa aking harapan. Hindi ko alam kung makakaya ng konsensya ko ang tumungo sa kabilang buhay habang siya ay maiiwan na nagluksa. “I'll cut this into cube so you can eat it comfortably,” aniya at lumingon sa akin. “I can eat in in whole you know.” I chuckled as I slowly get up from bed. Nang makita niya ang aking pagtayo ay agad siyang lumapit upang alalayan ako.“For god's sake, love! Please stay in your bed,” aniya sa nag-aalalang tono. Hinawakan niya nang maigi ang aking bewang at kamay habang naglakad patungo sa table. Halata ang stress niya sa mukha dahil sa akin. Napatawa na lamang ako at binigyan siya ng halik nang maka-upo ako sa isang upuan.
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 81
DALAWANG LINGGONG NAKALIPAS ay hindi na ako nakatapak pang muli sa labas ng matatayog na gate ng villa ng Villacura. Pero kahit papaano, ay nakalalabas naman ako ng bahay dahil sa malawak na lupaing meron sila sa bakuran. May farm, may golfing field, may mga fish ponds at may garden na akala mo pasyalan dahil sa sobrang ganda ng pagkaka landscape. Kapagka aalis si Manuel dahil may aasikasuhin sa labas ng bahay, ay humihigpit ang security. Mabibigla ka nalang pagka-baba mo galing sa ikawalang palapag ay may bantay ng nasa sulok hanggang sa paglabas ng bahay.Nagmistulang mga royal guards ang limang mga lalaki sa labas, binabantayan ang main door entrance ng bahay. Habang sa lahat ng sulok at lugar ng malawak na bakuran ay hindi rin pinalagpas. May personal guard na ring ibinilin si Manuel. Her name is Red, isang babae. Mabuti nalang din yon dahil mas less awkward at kahit papaano ay maiparamdam ko sa sarili na hindi pa rin ako nag-iisa kapag aalis ang asawa. Magaan din naman siya ka
Latest chapter
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 91 END
Nagising ako with Manuel still in my side. Hinay-hinay akong kumawala sa mga bisig niya at sinisiguradong hindi ko siya magisingIt's still 4 am. I went downstairs and checked upon my daughter who was still sleeping. Ganitong oras ako bumabangon dahil gusto kong maabutan ang araw sa bawat pagsikat nito. I made a chocolate milk and read a few pages of a book. When I got bored I watched online videos about baking. There was so much time left for me everytime I woke up like this. Marami akong nagagawa. I baked cookies and brownies for Ciara, I have gone through the reports by the company, I have enjoyed mornings more than anyone because of this.Nang makaramdam ako ng antok ay ipinikit ko lang saglit ang mga mata ko at nang magising ako ay tirik na ang araw. I looked at the clock and it was already 7:45 AM but the house was quieter than before.“Ciara?”I called from outside the room. Kumatok ako sa kaniyamg kwarto at unti-unting binuksan ang kaniyang pinto nang walang tumugon sa tawag k
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 2
SPG R18Nang pumasok kami sa loob ng bahay, Ciara sat silently on the couch. Hinsi ko alam bakit siya natahimik bigla. Nilapitan ko siya habang marahang sumunod sa akin si Manuel.“Ciara, I have to tell you something...”Hindi siya ngumiti sa akin. Kaya tumabi ako sa kaniya upang mas magkalapit kami. Habang si Manuel naman ay nasa sofa na nasa harap lang namin. Ciara looked at him. Hinaplos ko ang anak ko para bawiin ang atensyon niya ngunit na kay Manuel pa rin siya naka focus. She stared at her Dad for a long time, like she was carefully observing his face. Maya maya pa ay biglang nanubig ang kaniyang mga mata at natigil ako sa kaniyang sinabi. “A-Are you my D-Dad?”Laking gulat ko nang marinig ang kaniyang tanong. I wiped her tears. “Ciara...”Kahit si Manuel ay natigil sa tanong ng kaniyang anak.How di she...Lumingon siya sa akin habang walang tigil sa pagtulo ang kaniyang mga luha. “He's my Dad, r-right?”Napatakip ako sa aking bibig at hindi na rin mapigilan ang mapaluha dahil
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 1
Violet's POVI ran towards the event and look for the familiar face I saw from the elevator. Siguro guni-guni ko lang 'yon. Baka kulang lang ako sa pahinga. But I can't be mistaken. That was too surreal. That face was too real to be only imagined.Tumunog ulit ang cellphone kaya mabilis ko itong sinagot. “Hello?”“Ma'am, si Ciara po!”Mabilis ang tibok ng puso ko sa sinabi ng kasambahay sa kabilang linya. “What about Ciara?”“Umiiyak po. Hinahanap ka. Nanaginip po ata ito ng masama, ma'am.”Napapikit ako sa narinig. Akala ko ano ng nangyari sa anak ko. Bahagya akong napabuntong hininga sa narinig. “I'll go home right away.”At saka tinapos ko ang tawag. Nag text ako kay Belle na mauuna ng umuwi. Naiintindihan niya rin naman iyon. I turn aroun and walk away from the chase. Wala akong panahon para sa mga guni-guning nakikita ko. I have Ciara. I have to be firmed and strong for her. Ngunit agad ding nabawi ang sinabi ko sa sarili nang makaharap ang lalaking nakita ko kanina. I froze, t
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 89
Four years later..."Mommy, Ciara wants to eat ice cream. Please?" Napatingin si Violet sa anak na nagsusumamo. Papunta sila ngayon sa paaralan ni Ciara. Ciara has been enrolled into a preschool since the child was always writing. She loves to spend time with her pencil and paper. At since walang ibang bata sa kanilang bahay ay mas nakabubuti kay Ciara ang makipagsalamuha sa paaralan. Hindi rin naman ganun kabigat ang tinuturo ng mga pre-school teachers. Nasisiyahan pa nga ang bata at kada umaga ay excited pa itong pumapasok. "Yes we'll get ice cream later after school. Okay?" Ciara pouted and nod silently."Okay."Mabait na bata si Ciara. Kahit wala ang kaniyang ama ay parang sapat na sa kaniya na makita ang kaniyang ina. She has always been good to her mom. Hindi nag ta-tantrums. Masunurin, magalang at higit sa lahat matalino. Violet never had neglect her daughter in the first place. Hindi siya nagkulang sa pagpapalaki nito.Nang makarating sila sa paaralan ay humalik ang bata sa
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 88
Kabanata 88The news that wrecked almost everyone's jaw, faded until it vanish from the people's mind. That is how time affects everything in this world. Ilang buwan na ang nakalipas simula ng balitang iyon. Marami ang nagulantang, ngunit bahagya lamang ang nakikidalamhati kay Violet. Kaunti lamang ang may alam sa totoong koneksyon nito sa Senador. Sa ilang buwang lumipas, hindi nagkulang sa pag-alaga ang mga kaibigan ni Violet. She was slowly trying to heal everyday. Slowly trying to fight for her life and for her baby. Kahit masakit pa rin ang mga nangyaring karanasan nitong mga nakaraang buwan ay iginitgit niya ang sarili na lumaban. “Violet, let's go na!”Nilingon niya ang pinto nang marinig ang boses ng kaibigan na si Belle. Mag sine daw sila ngayon at mag grocery na rin paras mga kailangan sa pagbubuntis. Mamimili na rin daw sila ng mga damit pambata. Kabuwanan na niya ngayon at dahil sa pagiging busy niya sa sarili ay muntikan na niyang makalimutan ang mga gamit para sa kaniya
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 2
Napahawak siya sa bibig nang tuluyang makita ni Violet ang harapan ng litrato. Nilingon niya ang box na nasa tabi ngayon ni Red at nanginginig na hinalungkat ang ibang laman. Para siyang nawalan ng hininga habang nakatutok sa bagong litratong kaniyang hawak. It was a prominent senator in the country. Nasa isang mataas na sofa ito nakaupo. May hawak na alak sa kabilang kamay habang isang kamay ay nakahawak sa kaniyang pagkalalaking nakalabas at nakatutok sa camera. Nasisiyahan ito habang pinalilibutan ng mga babaeng nakahubad.Ang ibang mga litrato ay parehas lamang ng nilalaman. Mga babaeng nakahubad. Ang senador ay nakahubad na rin. Gumagawa sila ng maselan na gawain. May mga pinagbabawal na gamot ang nakalatag sa lamesa at sa ibang litrato ay siyang muntik nang magpatumba kay Violet. Ang senador at si Alex ay parehong nilalaro ang kanilang pagkalalaki ng mga babaeng nakahubad. Violet couldn't take the too dreadful scene before her eyes. Nakakasuka, mga baboy, parehong mga nababag
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 1
Ang dami ko ng pinagdaanan sa buhay na ito. Minsan noon akala ko mamamatay na ako mula sa mga sakit na nararamdaman ko. Pero sa tuwing na sa dulo na ako ng pagsuko, binibigyan niya ako ng rason para lumaban. Kagaya na lamang ngayon, binibigyan niya ulit ako ng liwanag sa dumidilim kong daan. Nakahiga ako sa hospital bed habang walang tigil na tinutukan nang maigi ang mga bituin na nakikita ko sa labas ng bintana. They shine so brightly in the middle of darkness. At kahit maliliit lamang sila kumpara sa malawak na kadilimang bumabalot sa gabi, ang mumunting ningning ng bawat isa ay siyang dumaig sa naghaharing kadiliman sa kalawakan.Siguro kaya ko rin 'yan. Siguro kaya ko ring lumiwanag at manaig laban sa dilim. Just like how the stars shine so brightly until they die, maybe I too can shine with them. Hindi, hindi siguro lang, dahil sigurado na ako. I too can overcome this darkness in my life and shine with every piece of me. Sigurado na ako na katulad ng dati ay alam kong malalampas
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 86
TRIGGER WARNING! SUICIDE ATTEMPT“Ma'am, kumain na po kayo.”It has been weeks since my wedding was call off. Ang bilis ng pangyayari na kahit ako ay hindi makapaniwala. I woke up in the hospital after 24 hours and the news came to me harshly. I was so devastated to the point I was running wild and shouting at everyone in the hospital. Kahit si Lee at Belle ay nasigawan ko. Pero kahit anong paghihinagpis ko, kahit anong sigaw ang gawin ko ay walang lumapit sa akin upang sabihan ako na panagip lamang ang lahat. Tanging pag-iyak lamang ang nagawa ko pagkatapos na pagwawala ko. Lee and Belle couldn't comfort me. No sugarcoated words can heal my wounds. No comforting warmth can ease my pain. After two days, Kian woke up. With his injured body, he kneeled in front of me asking for forgiveness. He was blaming himself for his friends death saying he should've died instead. And I on the other hand, blamed him in some aspects. The reason why until now, I do not have the courage to face him ye
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 85
“What?” Ang kaba kong naglaho kanina ay unti-unting bumabalik sa akin. My heart beat faster like I was almost having tachycardia.“Manuel's not here yet,” bulong niya sa akin. “We just called Kian thirty minutes ago at ang sabi niya ay malapit na sila.”She shake her head. “No. We just called Kian too for a lot of times right at the moment at hindi niya sinasagot ang tawag namin!”I see the assistant wedding planner and Lee rushing towards us. “He's still not answering.” Lee dialed the number again. “I don't want to think about this but, you would have bumped into each other while coming here right?”“Stop,” sabi ko sa wedding planner.“Kaya paanong mas nauna pa kayo kaysa sa kanila? I think—”“I said stop it!” Napalakas ang pagsabi ko nun kaya napatingin ang ibang bisita sa amin. She closes her mouth. “I'm sorry...”I look at her with disgust. How could she think about something bad to her clients? Pati si Lee ay hindi nagustuhan ang sinabi at iniisip niya. Kakilala pa niya naman
