Share

Kabanata 79

Author: Aking Paraluman
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Pagkadating niya sa Hospital ay mabilis na tinakbo ni Manuel ang VVIP room kung saan naka confine ang kaniyang asawa. Napatingin na lamang ang iilang tao dahil sa kaniyang pagmamadali lalo na ang iba na nakakilala sa kaniya ay nagbubulungan. Ngunit wala ng pakealam ang lalaki sa kaniyang paligid dahil isa lamang ang nasa kaniyang isip ngayon. Ang kalagayan ng asawa niyang si Violet.

“Manuel, s-si V-Violet nag code blue!”

Paulit-ulit na sumasagi sa kaniyang isip ang sinabi ni Lee kanina nang tumawag ito. Kahit hindi niya makita ay rinig na rinig ni Manuel sa kabilang linya ang iyak ng mga kaibigan ni Violet. Nang matanggap niya ang tawag na 'yon, ay tanging isa lamang ang kaniyang ginawa, walang iba kung hindi ay makapunta nang mabilisan sa hospital.

Hinihingal siya pagdating sa hallway kung saan nakahilera ang tatlo lamang na VVIP rooms ng ikalabing isang palapag ng Hospital. Ngunit agad iyong natabunan ng kaba nang makita si Lee at ibang mga kaibigan ni Violet na nag-iiyakan sa dul
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 80

    Tatlong araw na ang nakalipas simula noong nagising ako. May himala raw na nabasbas sa akin. Dahil sabi nila, huminto na raw ang puso ko at namatay na ngunit muling nabuhay. Kung totoo man 'yon, nagpapasalamat ako sa Diyos sa pagbigay sa akin ng pagkakataon muli. Dahil hindi ko ata kayang iwan ang lalaking nagbalalat ng mansanas ngayon sa aking harapan. Hindi ko alam kung makakaya ng konsensya ko ang tumungo sa kabilang buhay habang siya ay maiiwan na nagluksa. “I'll cut this into cube so you can eat it comfortably,” aniya at lumingon sa akin. “I can eat in in whole you know.” I chuckled as I slowly get up from bed. Nang makita niya ang aking pagtayo ay agad siyang lumapit upang alalayan ako.“For god's sake, love! Please stay in your bed,” aniya sa nag-aalalang tono. Hinawakan niya nang maigi ang aking bewang at kamay habang naglakad patungo sa table. Halata ang stress niya sa mukha dahil sa akin. Napatawa na lamang ako at binigyan siya ng halik nang maka-upo ako sa isang upuan.

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 81

    DALAWANG LINGGONG NAKALIPAS ay hindi na ako nakatapak pang muli sa labas ng matatayog na gate ng villa ng Villacura. Pero kahit papaano, ay nakalalabas naman ako ng bahay dahil sa malawak na lupaing meron sila sa bakuran. May farm, may golfing field, may mga fish ponds at may garden na akala mo pasyalan dahil sa sobrang ganda ng pagkaka landscape. Kapagka aalis si Manuel dahil may aasikasuhin sa labas ng bahay, ay humihigpit ang security. Mabibigla ka nalang pagka-baba mo galing sa ikawalang palapag ay may bantay ng nasa sulok hanggang sa paglabas ng bahay.Nagmistulang mga royal guards ang limang mga lalaki sa labas, binabantayan ang main door entrance ng bahay. Habang sa lahat ng sulok at lugar ng malawak na bakuran ay hindi rin pinalagpas. May personal guard na ring ibinilin si Manuel. Her name is Red, isang babae. Mabuti nalang din yon dahil mas less awkward at kahit papaano ay maiparamdam ko sa sarili na hindi pa rin ako nag-iisa kapag aalis ang asawa. Magaan din naman siya ka

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 82

    SPG/R18“Nasaan ka na ba bakla?!” Ramdam na ramdam ko ang paubos na pasensya ni Belle habang kausap sa kabilang linya si Lee. “Puwede ba 'wag kang disturbo sa akin. Sabing malapit na.”“Tangina mo. Mag aapat na oras na akong naghihintay sa malapit mo na 'yan.”Nandito si Belle ngayon sa bahay, naghihintay kay Lee. And yes, she's not even joking about her waiting for Lee for four hours straight. Lee ended the call and Belle sat in the sofa with her impatient mood. Mag-aalas dose na't wala pang Renato Boy Lee na dumating. Kanina pang alas otso ang napag-usapan nila. Ngayong araw kasi napag-usapan nila Belle at Lee na magpunta sa Lei's Bride. May dapat lang daw silang aayusin at ifinalize. Sa susunod na araw na ang kasal.“Masasapak ko talaga ang Renato na 'yon.” Nakahalukipkip siyang nakakunot ang noo. “May importante daw siyang pinuntahan. Hayaan mo nalang.” “He don't change plans that easy. Alam mo 'yon, kahit ang mga gala at party nights niya ay naka set na sa timetable niya.”

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 83

    After our lustful deed with Manuel, I found myself waking up from the loud noises downside. Mukhang may party ata? Wala na si Manuel sa aking tabi kaya tumingin ako sa orasan. It's 3 AM in the morning. Sino bang baliw ang ang magho-host ng party ng ganitong oras? Lumabas ako ng kwarto at bumaba. Tumambad sa akin ang mga tao na nagsisiyahan. The scene looks oddly familiar.Nagpunta ako ng kusina dahil nagugutom na rin. Parang deja vu lang tong nararamdaman ko. Saan ko ba ito unang naramdaman? Hindi naman bago sa akin ang mga taong nasa sala. Hindi rin ito ang unang party ko. Nagkuha ako ng makakain at nang mabusog ay naisipan kong magpunta ng sala para hanapin si Manuel. I didn't know they'll hold a party tonight. Sila Lee at Belle kaya may pakana nito? I know Manuel wont like this idea knowing what just happened weeks ago. Nang palabas ako nang kusina ay nakabangga ako nga tao. Tumilapon ang hawak niyang redwine sa suot kong puti. “I'm so sorry po.” Napatingin ako sa kaniya.

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 84

    WEDDING DAY!“Ang ganda-ganda ng bride! Kaya naman pala nabihag agad ang isang Manuel Villacura eh!”Here I am now sitting in front of the mirror with makeup artists complimenting me. Alas siyete y media pa lang ng umaga at nasa hotel na kami ngayon. Ayaw talaga ni Manuel sa ideya na magkalayo kaming dalawa kaya ang ending, magkatabi lang ang room namin ngayon. “Ang ganda niyo po! Mukhang light make up lang at okay na kayo.”“Oo nga! Pero siyempre kahit na maganda ka na ay pagagandahin ka pa rin namin lalo,” aniya ng isang babae habang hinahaplos ang aking buhok. “So let's start!” I just smiled at them. Inubos ko muna ang kinakaing prutas bago ko sila binigyan ng permiso na simulang piyestahan ang mukha ko. When they started, they applied moisturizer and made sure that my face is well protected from the different shade of make-ups they'll put.“Saan niyo naman po unang nakilala si sir Manuel, ma'am?”Napatingin ako sa babaeng naglalagay na ng foundation sa akin. Napaisip ako sa t

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 85

    “What?” Ang kaba kong naglaho kanina ay unti-unting bumabalik sa akin. My heart beat faster like I was almost having tachycardia.“Manuel's not here yet,” bulong niya sa akin. “We just called Kian thirty minutes ago at ang sabi niya ay malapit na sila.”She shake her head. “No. We just called Kian too for a lot of times right at the moment at hindi niya sinasagot ang tawag namin!”I see the assistant wedding planner and Lee rushing towards us. “He's still not answering.” Lee dialed the number again. “I don't want to think about this but, you would have bumped into each other while coming here right?”“Stop,” sabi ko sa wedding planner.“Kaya paanong mas nauna pa kayo kaysa sa kanila? I think—”“I said stop it!” Napalakas ang pagsabi ko nun kaya napatingin ang ibang bisita sa amin. She closes her mouth. “I'm sorry...”I look at her with disgust. How could she think about something bad to her clients? Pati si Lee ay hindi nagustuhan ang sinabi at iniisip niya. Kakilala pa niya naman

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 86

    TRIGGER WARNING! SUICIDE ATTEMPT“Ma'am, kumain na po kayo.”It has been weeks since my wedding was call off. Ang bilis ng pangyayari na kahit ako ay hindi makapaniwala. I woke up in the hospital after 24 hours and the news came to me harshly. I was so devastated to the point I was running wild and shouting at everyone in the hospital. Kahit si Lee at Belle ay nasigawan ko. Pero kahit anong paghihinagpis ko, kahit anong sigaw ang gawin ko ay walang lumapit sa akin upang sabihan ako na panagip lamang ang lahat. Tanging pag-iyak lamang ang nagawa ko pagkatapos na pagwawala ko. Lee and Belle couldn't comfort me. No sugarcoated words can heal my wounds. No comforting warmth can ease my pain. After two days, Kian woke up. With his injured body, he kneeled in front of me asking for forgiveness. He was blaming himself for his friends death saying he should've died instead. And I on the other hand, blamed him in some aspects. The reason why until now, I do not have the courage to face him ye

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 87 PART 1

    Ang dami ko ng pinagdaanan sa buhay na ito. Minsan noon akala ko mamamatay na ako mula sa mga sakit na nararamdaman ko. Pero sa tuwing na sa dulo na ako ng pagsuko, binibigyan niya ako ng rason para lumaban. Kagaya na lamang ngayon, binibigyan niya ulit ako ng liwanag sa dumidilim kong daan. Nakahiga ako sa hospital bed habang walang tigil na tinutukan nang maigi ang mga bituin na nakikita ko sa labas ng bintana. They shine so brightly in the middle of darkness. At kahit maliliit lamang sila kumpara sa malawak na kadilimang bumabalot sa gabi, ang mumunting ningning ng bawat isa ay siyang dumaig sa naghaharing kadiliman sa kalawakan.Siguro kaya ko rin 'yan. Siguro kaya ko ring lumiwanag at manaig laban sa dilim. Just like how the stars shine so brightly until they die, maybe I too can shine with them. Hindi, hindi siguro lang, dahil sigurado na ako. I too can overcome this darkness in my life and shine with every piece of me. Sigurado na ako na katulad ng dati ay alam kong malalampas

Latest chapter

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 91 END

    Nagising ako with Manuel still in my side. Hinay-hinay akong kumawala sa mga bisig niya at sinisiguradong hindi ko siya magisingIt's still 4 am. I went downstairs and checked upon my daughter who was still sleeping. Ganitong oras ako bumabangon dahil gusto kong maabutan ang araw sa bawat pagsikat nito. I made a chocolate milk and read a few pages of a book. When I got bored I watched online videos about baking. There was so much time left for me everytime I woke up like this. Marami akong nagagawa. I baked cookies and brownies for Ciara, I have gone through the reports by the company, I have enjoyed mornings more than anyone because of this.Nang makaramdam ako ng antok ay ipinikit ko lang saglit ang mga mata ko at nang magising ako ay tirik na ang araw. I looked at the clock and it was already 7:45 AM but the house was quieter than before.“Ciara?”I called from outside the room. Kumatok ako sa kaniyamg kwarto at unti-unting binuksan ang kaniyang pinto nang walang tumugon sa tawag k

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 90 PART 2

    SPG R18Nang pumasok kami sa loob ng bahay, Ciara sat silently on the couch. Hinsi ko alam bakit siya natahimik bigla. Nilapitan ko siya habang marahang sumunod sa akin si Manuel.“Ciara, I have to tell you something...”Hindi siya ngumiti sa akin. Kaya tumabi ako sa kaniya upang mas magkalapit kami. Habang si Manuel naman ay nasa sofa na nasa harap lang namin. Ciara looked at him. Hinaplos ko ang anak ko para bawiin ang atensyon niya ngunit na kay Manuel pa rin siya naka focus. She stared at her Dad for a long time, like she was carefully observing his face. Maya maya pa ay biglang nanubig ang kaniyang mga mata at natigil ako sa kaniyang sinabi. “A-Are you my D-Dad?”Laking gulat ko nang marinig ang kaniyang tanong. I wiped her tears. “Ciara...”Kahit si Manuel ay natigil sa tanong ng kaniyang anak.How di she...Lumingon siya sa akin habang walang tigil sa pagtulo ang kaniyang mga luha. “He's my Dad, r-right?”Napatakip ako sa aking bibig at hindi na rin mapigilan ang mapaluha dahil

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 90 PART 1

    Violet's POVI ran towards the event and look for the familiar face I saw from the elevator. Siguro guni-guni ko lang 'yon. Baka kulang lang ako sa pahinga. But I can't be mistaken. That was too surreal. That face was too real to be only imagined.Tumunog ulit ang cellphone kaya mabilis ko itong sinagot. “Hello?”“Ma'am, si Ciara po!”Mabilis ang tibok ng puso ko sa sinabi ng kasambahay sa kabilang linya. “What about Ciara?”“Umiiyak po. Hinahanap ka. Nanaginip po ata ito ng masama, ma'am.”Napapikit ako sa narinig. Akala ko ano ng nangyari sa anak ko. Bahagya akong napabuntong hininga sa narinig. “I'll go home right away.”At saka tinapos ko ang tawag. Nag text ako kay Belle na mauuna ng umuwi. Naiintindihan niya rin naman iyon. I turn aroun and walk away from the chase. Wala akong panahon para sa mga guni-guning nakikita ko. I have Ciara. I have to be firmed and strong for her. Ngunit agad ding nabawi ang sinabi ko sa sarili nang makaharap ang lalaking nakita ko kanina. I froze, t

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 89

    Four years later..."Mommy, Ciara wants to eat ice cream. Please?" Napatingin si Violet sa anak na nagsusumamo. Papunta sila ngayon sa paaralan ni Ciara. Ciara has been enrolled into a preschool since the child was always writing. She loves to spend time with her pencil and paper. At since walang ibang bata sa kanilang bahay ay mas nakabubuti kay Ciara ang makipagsalamuha sa paaralan. Hindi rin naman ganun kabigat ang tinuturo ng mga pre-school teachers. Nasisiyahan pa nga ang bata at kada umaga ay excited pa itong pumapasok. "Yes we'll get ice cream later after school. Okay?" Ciara pouted and nod silently."Okay."Mabait na bata si Ciara. Kahit wala ang kaniyang ama ay parang sapat na sa kaniya na makita ang kaniyang ina. She has always been good to her mom. Hindi nag ta-tantrums. Masunurin, magalang at higit sa lahat matalino. Violet never had neglect her daughter in the first place. Hindi siya nagkulang sa pagpapalaki nito.Nang makarating sila sa paaralan ay humalik ang bata sa

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 88

    Kabanata 88The news that wrecked almost everyone's jaw, faded until it vanish from the people's mind. That is how time affects everything in this world. Ilang buwan na ang nakalipas simula ng balitang iyon. Marami ang nagulantang, ngunit bahagya lamang ang nakikidalamhati kay Violet. Kaunti lamang ang may alam sa totoong koneksyon nito sa Senador. Sa ilang buwang lumipas, hindi nagkulang sa pag-alaga ang mga kaibigan ni Violet. She was slowly trying to heal everyday. Slowly trying to fight for her life and for her baby. Kahit masakit pa rin ang mga nangyaring karanasan nitong mga nakaraang buwan ay iginitgit niya ang sarili na lumaban. “Violet, let's go na!”Nilingon niya ang pinto nang marinig ang boses ng kaibigan na si Belle. Mag sine daw sila ngayon at mag grocery na rin paras mga kailangan sa pagbubuntis. Mamimili na rin daw sila ng mga damit pambata. Kabuwanan na niya ngayon at dahil sa pagiging busy niya sa sarili ay muntikan na niyang makalimutan ang mga gamit para sa kaniya

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 87 PART 2

    Napahawak siya sa bibig nang tuluyang makita ni Violet ang harapan ng litrato. Nilingon niya ang box na nasa tabi ngayon ni Red at nanginginig na hinalungkat ang ibang laman. Para siyang nawalan ng hininga habang nakatutok sa bagong litratong kaniyang hawak. It was a prominent senator in the country. Nasa isang mataas na sofa ito nakaupo. May hawak na alak sa kabilang kamay habang isang kamay ay nakahawak sa kaniyang pagkalalaking nakalabas at nakatutok sa camera. Nasisiyahan ito habang pinalilibutan ng mga babaeng nakahubad.Ang ibang mga litrato ay parehas lamang ng nilalaman. Mga babaeng nakahubad. Ang senador ay nakahubad na rin. Gumagawa sila ng maselan na gawain. May mga pinagbabawal na gamot ang nakalatag sa lamesa at sa ibang litrato ay siyang muntik nang magpatumba kay Violet. Ang senador at si Alex ay parehong nilalaro ang kanilang pagkalalaki ng mga babaeng nakahubad. Violet couldn't take the too dreadful scene before her eyes. Nakakasuka, mga baboy, parehong mga nababag

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 87 PART 1

    Ang dami ko ng pinagdaanan sa buhay na ito. Minsan noon akala ko mamamatay na ako mula sa mga sakit na nararamdaman ko. Pero sa tuwing na sa dulo na ako ng pagsuko, binibigyan niya ako ng rason para lumaban. Kagaya na lamang ngayon, binibigyan niya ulit ako ng liwanag sa dumidilim kong daan. Nakahiga ako sa hospital bed habang walang tigil na tinutukan nang maigi ang mga bituin na nakikita ko sa labas ng bintana. They shine so brightly in the middle of darkness. At kahit maliliit lamang sila kumpara sa malawak na kadilimang bumabalot sa gabi, ang mumunting ningning ng bawat isa ay siyang dumaig sa naghaharing kadiliman sa kalawakan.Siguro kaya ko rin 'yan. Siguro kaya ko ring lumiwanag at manaig laban sa dilim. Just like how the stars shine so brightly until they die, maybe I too can shine with them. Hindi, hindi siguro lang, dahil sigurado na ako. I too can overcome this darkness in my life and shine with every piece of me. Sigurado na ako na katulad ng dati ay alam kong malalampas

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 86

    TRIGGER WARNING! SUICIDE ATTEMPT“Ma'am, kumain na po kayo.”It has been weeks since my wedding was call off. Ang bilis ng pangyayari na kahit ako ay hindi makapaniwala. I woke up in the hospital after 24 hours and the news came to me harshly. I was so devastated to the point I was running wild and shouting at everyone in the hospital. Kahit si Lee at Belle ay nasigawan ko. Pero kahit anong paghihinagpis ko, kahit anong sigaw ang gawin ko ay walang lumapit sa akin upang sabihan ako na panagip lamang ang lahat. Tanging pag-iyak lamang ang nagawa ko pagkatapos na pagwawala ko. Lee and Belle couldn't comfort me. No sugarcoated words can heal my wounds. No comforting warmth can ease my pain. After two days, Kian woke up. With his injured body, he kneeled in front of me asking for forgiveness. He was blaming himself for his friends death saying he should've died instead. And I on the other hand, blamed him in some aspects. The reason why until now, I do not have the courage to face him ye

  • Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat   Kabanata 85

    “What?” Ang kaba kong naglaho kanina ay unti-unting bumabalik sa akin. My heart beat faster like I was almost having tachycardia.“Manuel's not here yet,” bulong niya sa akin. “We just called Kian thirty minutes ago at ang sabi niya ay malapit na sila.”She shake her head. “No. We just called Kian too for a lot of times right at the moment at hindi niya sinasagot ang tawag namin!”I see the assistant wedding planner and Lee rushing towards us. “He's still not answering.” Lee dialed the number again. “I don't want to think about this but, you would have bumped into each other while coming here right?”“Stop,” sabi ko sa wedding planner.“Kaya paanong mas nauna pa kayo kaysa sa kanila? I think—”“I said stop it!” Napalakas ang pagsabi ko nun kaya napatingin ang ibang bisita sa amin. She closes her mouth. “I'm sorry...”I look at her with disgust. How could she think about something bad to her clients? Pati si Lee ay hindi nagustuhan ang sinabi at iniisip niya. Kakilala pa niya naman

DMCA.com Protection Status