Chapter 33
Kumuyom ang kanang kamao ko at unti unting nalukot ang paper cup na nasa loob niyon. Nanlaki ang butas ng ilong ko at naiiritang pinanood kung paano halikan ng kiridang ito ang pisngi ni Rivaill.It’s been a month now, pang apat na babae na rin itong si Janilla na dinala niya rito sa mansyon. Wow naman, flavor of the week isang espasol na kinulang sa kuskos at ahit ng kilikili. Wala na ba siyang mahanap na maganda ganda naman sa akin? Nakaka-offend ha.“H’wag ka ng mahiya, sabunutan mo na,” sulsol ni Lyka na nasa likuran ko at bumubulong bulong.“Manahimik ka Lyka, maglinis ka na lang nga ro’n. Pagagalitan ka na naman ni Manang Teresita,” pagtataboy ko sa kaniya paalis.“Sigurado ka ayaw mong sabunutan?” pabulong pa nitong paghirit pero itinulak ko na siya papasok nang kusina.Umakyat na rin ako sa kwarto para magbihis dahil may trabaho pa ako. Isang off shoulder na bishop sleeves ang sinuot kong pangitaas habangChapter 34I’m at the point of my life that, I, Linarie Ariscalde—Fontero will stab this bitch in any minute that we left inside the same room. Nginata ngata ko ang mga daliri para pigilan ang iniisip na iyon. Mahigpit ko ring nilamukos ang damit ng katabi kong si Mama Elle habang nagpipigil ng galit kanina pa.“Why would we turn that picture down? Hindi ba’t advantage na iyon para sa series na ’to, we must build this good chemistry, right?” walang konsiderasyong wika ni Grace dahilan para mabawasan ng isang hibla ang sinulid na nagdudugtong sa pasensya ko. Chemistry, chemistry ka riyan. Ano ka gold? Buhusan ko kaya ’to ng acetone para matanggal naman ang namumuong kalawang sa utak.The thing will only be of our advantage, kung single ako. “I’m f*cking married for f*ck’s sake!” Isisigaw ko sana sa mukha niya pero pinigilan ako ni Calix. Inabutan niya ako ng isang bote ng tubig na mabilis ko namang ininom. Kumukulo ang dugo ko
Chapter 35 “Hi! I’m Annika Bolivia.”Pinakatitigan ko ang kamay nitong nakalahad sa akin. Nagdadalawang isip kung tatanggapin ko ba ito o tatabigin. Hindi ako makapaniwalang siya ang makikita kong magiging isa sa mga babae ni Rivaill. “It was so nice to see you, Linarie Ariscalde,” seryoso kong pagpapakilala sa sarili. Sandali kaming napatulala sa isa’t isa, at hindi kalaunan ay sabay na humagalpak ng tawa. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at saka iyon idiniin dahilan para ngumuso siya. “Ano? Na-miss mo ba ’ko? Ha, baby ko?” panunukso ko sa kaniya habang ikiniling kiling pa ang ulo niya. Sinakop nang dalawang kamay niya ang magkabila kong palapulsuhan at saka isinandal ang ulo sa mga kamay kong nakakapit sa ulo niya. “Paano naman kita ma-mi-miss e’, ginugutom mo ako,” pagbibiro niya habang inginunguso iyong mahabang lamesa na puno ng iba’t ibang putahe. “Hainan mo ’ko, please?” nagpapaawa niyang saad, akala
Chapter 36 As expected, walang kahit na anong naging balita o kahit issue manlang na lumaganap patungkol sa babaeng dinala ni Rivaill sa party ni Jesusa. It was as if he blocked it. Ganito rin iyong mga nangyayari sa mga nakaraang dinala niya noon. Walang sino man ang nakakaalam o mas magandang sabihin na pinapatahimik niya ang lahat ng nakakaalam. Isa lamang iyan sa kayang gawin ni Rivaill.“Hija, nandito na tayo.” Napalingon ako kay Mang Kanor. Kanina pa pala nakahinto ang sasakyan at hindi ko man lamang napansin. “Salamat po, Mang Kanor,” saad ko bago bumaba ng sasakyan. Tinahak ko ang daan papasok sa school ni Aki. Napasampal ako sa sarili ng maalalang hindi pa pala kami nagkakaayos ng batang iyon. Nang makalagpas sa hardin ay isang malawak na covered court. Nakita ko roon ang naglalakad na si Aki. Kaagad nanlaki ang mga mata ko nang sa kamay niya ay may kapit na isa pang kamay. Pilit niya itong hinihila, habang si Vondelle naman
Chapter 37 Kung babanggain man ako ngayon ng isang truck ay satingin ko hindi na ako iilag. Sa mga oras na ito ay gusto ko ng mag-rest in peace. “Ano, wala kang balak na umuwi?” tanong ni Jesusa bago inilapag ang isang cake sa maliit na lamesa. Dadampot na sana ako ng tinidor nang tapikin niya ang kamay ko. “Akala ko ba akin ’to?” pagmamaktol ko sa kaniya, pero inirapan niya lang ako. Sinenyasan niya akong itikom ang bibig ko na kaagad ko namang sinunod. “Anong problema?” I mouthed.Inilagay niya ang hintuturo sa labi at saka ako pinatahimik. Inusod niya ang upuan, tumayo, at saka naglakad palapit sa pinto. “You’re here!” ani Jesusa.Pilit kong sinisilip kung sino iyong kausap niya pero sinasadya niya iyong takpan kaya naman hindi ko makita. Maingat niya muling isinarado ang pinto at ibinaling ang atensyon sa akin. “Sino ’yon?” takang tanong ko. Imbis na sagutin ay ipinagtulakan niya ako sa kusin
Chapter 38Nakita ko ang papalapit na postura ni Rivaill. Hindi na ako nagsayang pa ng oras at isinubo lahat ng natitira sa plato sa bibig ko. Ilang mabibilis na nguya, nilagok ko ang isang baso ng juice at saka nagmamadaling lumihis ng daan palabas ng dining room. Mariin akong napapikit nang sadyain niyang dumaan sa harapan ko. I was about to get passed to him but he hold my arm making me stopped. Tiningala ko siya at binigyan ng nagtatanong na tingin. For the first time I saw how hesitant and uneasy he was, pero hindi roon na-focus ang atensyon kung hindi sa kamay niyang unti unting sumisikip ang pagkakahawak sa braso ko. “Let’s talk,” aniya sa mababang tono. Hinila ko ang braso mula sa pagkakahawak niya. I even saw it turn red. “I’m sorry Mr. Fontero, mahuhuli na kasi ako sa trabaho,” I reasoned out. Hindi ko na hinintay pa ang magiging sagot niya at malalaki ang mga hakbang na umalis. Nadaanan ko pa ang nanahimik na si Lyka at Kimmy
Chapter 39Nanatiling nakatulala ang mga mata ko sa salaming ibinigay sa akin ni Lyka. Kitang kita mula roon ang namumugto kong mga mata at namumulang ilong. My cheeks was even puffier than before, dahil sa ilang beses kong pagsampal sa sarili. Mariin kong kinagat ang pang-ibabang labi. Anxiety started to struck my being, kung saan saan na rin umabot ang pag-o-over think ko. Paano ko ito ipaliliwanag kay Tita Pat? Paniguradong hindi ako noon papansinin ng ilang buwan sa oras na gumising siya. Isa pa, we're seperating soon, isang taon na lamang at mapapawalang bisa na ang kontrata. “Stop biting your lips, it might hurt my child.” Naguumusok ang ilong na hinarap ko si Rivaill. Sinamaan ko siya ng tingin, pero parang balewala lamang iyon sa kaniya dahil nakatuon ang buong atensyon niya sa labing kong pinanggigilan ko kanina. Mahina niya pang pinisil iyon ng muli kong kagatin. “One more bite and I will kiss those lips,” pagbabanta niya. Kik
Chapter 40 Nagsalubong ang dalawang noo ko nang marinig ko ang malakas na sigawan sa loob ng guest room. Kinagat ko ang pang-ibabang labi nang mapagtantong hindi naman sigawan ang nangyayari roon. Inayos ko na lamang ang pagkakabuhat sa mga damit na hawak ko at mabilis na dumiretso sa maid’s quarters. “Oh, Lin? Anong ginagawa mo ritong bata ka?” Nagising ang diwa ko nang magsalita si Manang Teresita. Mabilis ako nitong dinulugan at kinuha ang mga damit sa kamay ko. Ngunit hindi roon natuon ang atensyon ko, nagtaka ako ng makitang dalawa na lamang ang kama roon at nawawala ang sa akin.“Hala, nasa’n ’yong kama ko?” tanong ko sa kanila, kasi kahapon lang ay nakita ko pa ‘yon rito sa loob, maging ang mga gamit kong naiwan ay wala na rin. “I threw it away.” Napalingon ako sa pinto, roon ay nakasandal si Rivaill. Kaagad naginit ang ulo ko. Ang bilis niyo naman yatang matapos? Gusto ko sanang itanong pero nanatiling tikom ang bibig ko.Hinila ko siya palabas ng maid's quarters, sinili
Chapter 41Pinanood kong si Mama Elle na ang magligpit ng mga gamit ko. Ni hindi niya nga ako pinatulong sa pagaayos kanina, at sa totoo lang ay nagiinit na pwet ko sa upuan. This is my last day in here, huling shoot na rin naman kaya hindi ako mahihirapang umalis. Kahit pa ayaw ko pang umalis ay wala naman akong magagawa. Still, I was thankful because I helped Stella in some ways. “Tara na anak?” pagaaya sa akin ni Mama Elle. Akmang kukuhanin ko pa ang isang bag sa kaniya nang tapikin niya ang kamay ko. “Hindi ka p’wedeng mapagod, baka mapano si baby,” aniya dahilan ng pagngiti ko. Hindi umabot sa mata at pagod ang ngiting iyon kaya naman kaagad lumamlam ang mga mata niya. “Salamat, Ma,”“Sabihin mo lang anak, itatakas kita roon kung gusto mo,” saad niya determinadong maitatakas niya ako mula kay RivaillKumawala ang isang tawa sa bibig ko. Para namang magagawa niya ‘yon. Siguro bago pa man ako makalabas ng gate ay may humarang na sa akin. “Lin!” Sabay na naagaw ang atensyon nam
Chapter 64Mabilis ko siyang itinulak. Napaupo si Rivaill sa lamesa ng gawin ko iyon. He then, crossed his arms and stared at me intently. Nanatili siyang tahimik ani mo’y hinahayaang mag-sink in sa akin ang mga sinabi niya kanina. Marahas akong tumayo dahilan para tingalain niya ako. “Hindi ako naniniwala sa ’yo. Imposible ’yan.” No—what he’s saying could be true. Ngunit may parte sa akin na ayaw maniwala. I don't believe I loved someone other than him. Kinuha ko iyong litrato sa wallet niya at saka ibinalandra sa mukha niya. “This picture? This picture could be photoshopped!” Umaawang ang mga labi niya, ngunit walang nasabing salita. Bumuntong hininga siya at saka tumango tango. “Fine, I never expect for you to believe me anyways,” “Mabuti naman at alam mo, you’ve fooled me countless times before. Hindi mo na uli ako mapapaikot diyan sa palad mo.” Matapos kong sabihin iyon ay iniwan ko siya roon. Habang naglalakad at tinatahak ang daan papunta sa mismong kalsada ay sige ang pu
Chapter 63“P’wede mo ba akong saluhan?” Nakakabingi ang pagkabog ng dibdib ko sa mga oras na ito. Hindi ko alam ang mararamdaman, kung matutuwa ba ako o ano. Inilipat ko ang paningin kay Henry at tumango ito sa ’kin bago naglakad palayo. Dahan-dahan ay lumapit ako sa lamesa at naupo sa bakanteng upuan katapat nang sa kaniya. She has a smile, at umaabot iyon sa mga mata niya. Hindi ko magawang suklian pagkat hindi naman ako sigurado kung siya nga ba talaga ang tunay kong nanay. “You’ve grown so much, iyong huling nagkasama tayo ay siyam na taon ka pa lamang. I still remember you holding my hand each time.” Nakikinig lamang ako sa mga sinasabi niya, hindi ko naman kasi alam ang sasabihin. Kinuha niya ang kamay ko at pinisil iyon. Ilang segundo ang lumipas ay binawi ko ang kamay ko. “Paano?” naguguluhan kong tanong. Lumabas ang mumunting kulubot sa kaniyang noo’t pisngi nang ngumiti siya. Sinundan ko siya ng tingin matapos niyang tumayo. Naglakad siya, nakakailang habang pa lamang
Chapter 62 “Happy Fiesta!” Sari-saring tunog ng tambol at lyre ang maririnig kahit saan ako lumingon. Kahit hindi pa ako lumabas nang bahay ay rinig na rinig ang mga hiyawan at kantyawan sa labas. Sa kabila nga ay naririndi na ako dahil kahapon pa lang ay nagsusumigaw na iyong Videoke. “Pakibantayan mo muna ito anak mga niluto ko, makikihingi akong ube roon kay Aling Tasing. Isasama ko na rin itong si Lake dahil narinig ko may mga palaro raw doon makikisali kami.” Tumango tango ako ngunit bago pa man ako makasagot ay binuhat na niya si Lake at nagdire-diretso palabas. Iyong totoo? Pusta ko ay dadalaw lamang siya roon sa hinaharot niyang lalaki, idadamay niya pa iyong anak ko. Patakbo akong sumunod palabas. “Ma! Sabihin mo kay Henry pakidamihan ang ube!” hirit ko. Kaagad akong humagalpak ng tawa nang umasim ang mukha niya tila ba nahuli sa ginawa niyang krimen. Inirapan lamang ako nito at saka tumuloy paalis. Nitong mga nakalipas na araw kasi ay pinagbawalan ko siyang pumunta ro
Chapter 61 Nabalik ako sa ulirat nang marinig ko ang mahinang pagubo ni Mama Elle para kuhain ang atensyon ko. Inginuso niya ang plato kong hindi manlang nabawasan ang pagkain mula nang maupo kami sa hapag. “Anong problema, anak? Sa lalim ng iniisip mo kulang na lang malunod kami rito.”Sandali akong natigilan at kapagkuwan ay umiling. “Wala ho, ma. Iniisip ko lang ho kasi ’yong trabaho ko pagbalik ko,” “Gano’n? At satingin mo naman maniniwala ako sa ’yo?” Napanguso ako dahil sa tinuran niya. Kilalang kilala niya talaga ako. Bukod kay Tita Pat siya na talaga ang nakasama ko mula noong nagsimula ako sa showbiz hanggang sa malaos ako, bumalik at malaos ulit. “You know that I’m always here for you, p’wede mo akong. . .” Mabilis akong napatulala sa sinabi niya. Hindi ko na narinig pa iyong iba dahil nagsimulang sumakit ang ulo ko. Wala akong ibang nadidinig kung hindi ang matinis at nakakabinging tunog sa ulo ko. It was a long ring, hindi ko maipaliwanag pero parang sasabog ang utak
Chapter 60“M-Mama?” Mabilis akong natigilan nang marinig ko ang mahihinang d***g ni Lake. Kaagad kong nilingon ang food court at ilang metrong na ang layo namin doon. “Are you okay?” Sa kabila nang nakakunot na noo ng anak ko ay nakuha pa nitong himasin ang kamay ko at itanong kung ayos lamang ba ako. Kaagad na napawi ang tensyon na nararamdaman ko at yumuko para kalungin siya. “Mama’s fine,” naisagot ko na lamang habang nagpipilit ng ngiti. “It’s okay, you don’t have to cry.” Mabilis na lumamlam ang mga mata ko nang kasalungat sa sinabi ko ay sunod-sunod na tumulo ang luha sa mga mata niya. How careless of me, para sa pansarili kong kapakanan ay hinayaan kong matakot ang anak ko ng ganito. It’s true that I'm not ready to face him again but not like this, hindi dapat madamay si Lake roon.Hinapit ko siya sa dibdib ko at saka pinara ang taxi na saktong dumaan sa harapan namin. Ilang minutong biyahe at nakatuon lamang ang dalawang mata ko kay Lake, natutulog na ito sa hita ko, I'm
Chapter 59 Hinawakan ko ang magkabilang dulo ng sintas at saka pinagbuhol iyon, nang matapos ay tinapik ko ang paa niya.“Tapos na anak, come here.” Kaagad namang naghiwalay ang dalawang kamay niya at kumapit sa batok ko. Bumuka ang bibig ko at kumawala ang tawa nang maging ang dalawang paa niya ay ikapit sa baywang ko na parang unggoy. “Lake, your feet. Madudumihan ang damit ni mama.” Kunot noong saway ko sa kaniya pero humagikhik lamang siya at mas hinigpitan pa ang kapit. Napairap na lamang ako at sinubukang maglakad kahit nahihirapang humakbang dahil sa ginagawa niya. Isinukbit ko ang bag na naglalaman ng wallet at ibang pang mahahalagang bagay sa balikat ko bago tinungo ang pintuan. Sinigurado kong na-lock ko iyon ng maigi bago pumunta sa elevator. Ala syete palang at inagahan talaga namin dahil maghihintay pa kami ng bus. Extended naman kasi ang bakasyon ko ng isang linggo. I can’t even count how many times Lake asked if she wasn’t dreaming, medyo masakit iyon para sa ’kin
Chapter 58 “Ariscalde! Linarie!” Pabalikwas akong napabangon. Habol ang hiningang binalingin ko nang tingin si Mikasa, puno ng pagaalala ang mukha niya at nakapatong ang dalawang kamay sa balikat ko. Satingin ko ay sinubukan niya akong gisingin. “Are you okay? Napanaginipan mo na naman ba?” Dahan-dahan akong tumango, kaagad naman siyang napabuntong hininga. Pinasadahan ko ng mga daliri ang buhok ko bago sinubukang tumayo. “That’s it, our session ends here. Bumalik ka matapos ng dalawang buwan para masimulan na natin ang hypnosis.” Pinanood kong ayusin niya ang suot na puting coat. Ngumiti siya at saka ako inalalayang tumayo. “You’ll be okay, maaalala mo rin lahat tutulungan kita.” Matamis na ngiti rin ang isinukli ko sa kaniya. “Thanks, Doc.” Tinungo ko ang pinto matapos ay kinabig iyon para bumukas. “See you after a few months, Mika.”She only nodded her, so I made my way out. Isang tahimik na hallway ang sumalubong sa ’kin. Hindi na ako nagatubili pa at binaybay ang daan pa
Chapter 57 “Anong nangyari? Ayos ka lang ba? May masakit ba sa ’yo? May bali ka ba? Ano?” I chuckled when he’s barely even closer yet his loud voice are surpassing the noise here in the hospital, as he run towards me. Mabilis niya akong pinaikot at in-examine ang katawan ko. “Ma, it’s no big deal.” Ang mukha niyang puno ng pagaalala ay napalitan ng takot. Ani mo’y nakakita siya ng multo. “Anak, nauntog ka ba? Hindi ka naman umi-english dati e,” mangiyak ngiyak niyang wika. Napangiwi ako ngunit ipinagsawalang bahala ko na lamang iyon. Umupo siya sa mga nakahilerang bakal na upuan katabi ko. Seryoso akong pinakatitigan bago bumuntong hininga. “Iyong totoo anak, nasaktan ka ba?” Hindi ako nakasagot agad, naroon ang tumango ako pagkatapos ay umiling. “Ayos lang ako ma.”Hindi ako tao kung sasabihin kong hindi. Nasaktan ako sa mga nalaman ko, nasasaktan ako kasi parang hindi manlang ako hinanap ni Rivaill. Ngayon ko napagtantong wala nga talaga siyang pakialam sa akin, at pinakikisa
Chapter 56 Tinahak ko ang daang itinuro ni Lily. Doon ay nadatnan ko ang isang kotse, natatakpan ito ng berde na tela at mangilan ngilang mga sanga ng puno. Mababakas ang ginawa niyang pagtatago sa kotse na ito pero dahil lang sa ’kin ay napurnada. Ipinilig ko ang ulo, hindi ngayon ang oras para makonsensya pa. I should be thankful to Lily. Nahirapan akong tanggalin ang mga sangang nakapatong dahil marami rami rin iyon, pero hindi kalaunan ay naawas ko rin iyon lahat.Gamit ang nangangatal na mga kamay ay binuksan ko ang pinto niyon. Matapos makasakay ay kaagad akong natigilan. Isa na lang ang problema ko, hindi pa ako nakapagmaneho noon. Kaagad akong napabuntong hininga. “Paano na ’to?” Hinawakan ko ang manibela at inumpog doon ang ulo ko, mabilis naman akong napadaing nang napalakas iyon. Ilang sandali lamang, walang pagpipilian ay sinubukan kong ipasok ang susi at iikot, halos mapatalon ako nang biglang umandar ang makina. “Anong kasunod? Hindi ko na alam. . .” Napakamot na