Hello po, i-try ko po ihabol ang isa mamaya. Thank you po sa inyong lahat. Ingat po kayo palagi ❤️❤️❤️
LIYANNA’S POVHe kissed me. Hindi ko inaasahan na hahalikan niya ako sa labi. Nagulat ako pero never akong humalik sa kanya pabalik. Ayoko siyang bigyan ng pag-asa o kasiyahan. Ilang sandali pa ay binitawan niya ang labi ko. Tumingin siya sa ng diretso sa mga mata ko.Hindi ko matukoy ang emosyon na nakikita ko ngayon.“Hindi na ako mangangako, gagawin ko na lang. Please, give me another chance.” Mahina na sabi niya sa akin.Sobrang lapit ng mukha niya sa akin at hindi na ako komportable. Umatras ako ng kaunti para makalayo sa kanya. Alam ko na naghihintay siya ng sagot ko.“Okay, pero sa mansiyon ako uuwi at pabalikin mo si Pia doon.” Sagot ko sa kanya.“No, hindi ko siya papabalikin doon.” Sagot niya sa akin.“Paano ang anak mo? Pabalikin mo siya, alam ko na hindi sanay ang anak mo sa ibang bahay.” Sabi ko sa kanya pero iba ang tunay na nasa loob ko.“Babe,” nag-aalangan na tawag niya sa akin.“Kung ayaw mo, hindi na ako uuwi sa bahay nila momm—"“Okay babe, gagawin ko.” mabilis na s
LIYANNA’S POVNgayon ako lilipat sa bahay nila mommy. Bigla kong naalala ang bahay namin ni Carlos noon. Ano kaya ang nangyari sa bahay na ‘yon? Pero naisip ko wala namang magandang mga memories doon. Hindi naging masaya dahil masalimuot ang mga nangyari sa akin sa bahay na ‘yon. Kaya wala rin akong maramdaman na panghihinayang. “Dito ba tayo,” sabi sa akin ni Carlos at kinalas ang suot ko na seatbelt. Inalalayan niya akong bumaba sa kotse.“Nandito ba si mommy?” Tanong ko sa kanya.“Wala pa yata siya may pinuntahan siya ngayon,” sagot niya sa akin.Habang umaakyat kami papunta sa magiging silid ko ay nakasalubong namin si Pia. Nakita ko ang gulat sa mukha niya. Hindi niya inaasahan na dito na rin ako titira. Alam ko na nag-aalala na ito kaagad. Ngayon na nandito na ako ay hindi na siya malayang makakakilos dito.“Anong ginagawa niya dito, Carlos?” tanong ni Pia.“Dito na siya titira,” sagot naman ni Carlos kay Pia.Ngumiti ako sa kanya. Inirapan niya ako. “Behave,” sabi ko sa kanya
LIYANNA’S POV“Gusto mo ba ng ice cream?” Tanong ko kay Precious. Nandito kami ngayon sa convenience store.“Opo tita,” sagot naman niya sa akin. Halata rin na excited siya.Lumingon ako kay Carlos at nahuli ko siyang nakatingin sa akin. Nakangiti rin siya kaya medyo nailang ako sa uri ng tingin niya. “Puwede ba siya sa ice cream?” Tanong ko sa kanya. Baka kasi mamaya bawal pala ang bata.“Wala namang bawal sa kanya,” nakangiti na sagot sa akin ni Carlos.“Mas okay na malinaw, dahil baka masisi na naman ako. Puwede mo ba siyang buhatin para makapili siya ng gusto niya?” utos ko sa kanya.Mabilis naman siyang lumapit sa amin. Binuhat niya ang bata at pinapili ng flavor na nais nito. Ganito ba siya sa anak niya? Malambing at mapagmahal? Kung si Mireya kaya ang kasama namin ngayon, ganito rin kaya siya? Nagbago na ba talaga siya? Kasi malayo na siya sa Carlos na kilala ko. “Babe,” tawag niya sa akin.“Bakit?” “Gusto mo rin ba ng ice cream?" Tanong niya sa akin.“Ayoko, gatas na lang ak
LIYANNA'S POV“Please, babe don't cry.” Malambing na sabi niya sa akin habang pinapatahan ako. Mas ginalingan ko kasi ang pag-iyak ko. Masasabi ko na papasa na akong best actress. He wiped my tears using his fingers and he smiled at me while doing it. “Ang arte,” narinig ko na sabi ni Cathy nang dumaan siya sa tabi namin.“Don’t mind her,” bulong ni Carlos sa tainga ko.“Sa room ko na lang kaya ako kakain,” mahinang sabi ko sa kanya. Pero syempre ginawa ko lang ‘yon para mas paburan nila ako.“Iha, umupo na kayo.” sabi sa amin ni mommy.“Mom, matanda na ‘yan sila. No need na sabihan pa, kung gusto nila kumain ay uupo ‘yan.” Naiinis na sabi ni Cathy.“Manahimik ka diyan Cathy. Hindi ka dapat ganyan kay Liya, ASAWA siya ng kapatid mo.” Sabi ni mommy sabay highlights nang salitang asawa.“Asawa ba niya ‘yan? Diba iniwan niya si Carlos?” Sarcastic na tanong pa ni Cathy kay mommy.“Kung wala magandang salita na lalabas diyan sa bibig mo, just shut up!” Galit na sabi ni Carlos sa kapatid ni
LIYANNA'S POV“Sabay na lang tayo, babe.”Nanigas ako sa kinatatayuan ko at biglang kumalabog ng malakas ang dibdib ko. Hindi ko ito napaghandaan. Hindi ko yata kaya, hindi ako prepared. Hindi ito kasama sa mga plano ko. Nanlalamig ang mga daliri ko sa paa.“S-Seryoso ka ba?” Nauutal na tanong ko sa kanya.“Oo,” mabilis na sagot niya sa akin kaya lalo akong kinabahan. Paano ako tatanggi sa kanya?“Hahaha! I'm just kidding, babe. Sige maliligo na rin ako sa room ko. Kita na na lang tayo sa baba.” Sabi niya sa akin at lumabas na dito sa banyo.Nakahinga naman ako ng maluwag. Akala ko talaga ay seryoso siya. Naligo na ako paglabas ko sa banyo ay wala na sila pero nandito si Pia. Nahuli ko siyang hawak ang vitamins kuno na binigay sa akin ni Cathy.“Anong ginagawa mo dito?” Tanong ko sa kanya.“Anong ginawa niyo kagabi? Hindi na ba kayo nahiya sa anak ko?!” Sigaw niya sa akin.“Tulog naman siya kaya hindi niya kami nakita.” Sagot ko sa kanya para lalo siyang mag-overthink.“Ang kapal mo! A
LIYANNA’S POV“I love you too, Carlos.” Sagot ko sa kanya.Napapreno siya bigla, alam ko na nagulat siya sa sinabi ko. At tumingin siya ng diretso sa mga mata ko. Nakita ko ang pagpatak ng luha niya sa mga mata niya. Hindi ko alam kung totoo ba ang nakikita ko. Pero pilit kung kinukumbinse ang sarili ko na hindi dapat paniwalaan ang nakikita ko sa mga mata niya.Alam ko sa sarili ko na wala na siyang lugar pa sa puso ko. Itinaas ko ang kamay ko at pinunasan ko ang mga luha niya.“Bakit ka ba umiiyak? Ayaw mo ba sa i love you ko? Pwede ko naman bawiin kung gusto mo.” Kunwari na tanong ko sa kanya.“I’m just happy, matagal ko ng gustong marinig ulit mula sa ‘yo ang salita na ‘yan. Gago ako dahil hindi ko binigyan ng halaga ang feelings mo noon. Liya, maniwala ka man o hindi. Mahal na mahal kita simula pa noon, mahal kita bilang bestfriend at pangarap ko na maging akin ka. Naging bobo ako at tanga. Hindi ko namalayan na nasasaktan kita at nakakagawa ako sa ‘yo ng masama.” Umiiyak na sabi
LIYANNA'S POVNgumiti sa akin si Mireya. Nakita ko na masaya siyang nag-aabang sa pagpasok namin. Alam ko na naiintindihan niya ako. I'm really trying my best to hold my tears. Ayokong umiyak dahil hindi dapat ako umiyak. Lumapit ako kay Mireya at niyakap ko siya.“I love you baby, I'm sorry.” Bulong ko sa tainga niya.“Thank you mommy, I love you. Promise po behave lang po ako.” Pabulong na sagot niya sa akin. Kaya lalong sumakit ang puso ko.“Okay, baby.” Nakangiti na sabi ko sa kanya.“Hi,” binati ni Carlos si Mireya.“Hi po,” nahihiya na sagot sa kanya ni Mireya at nagtago ito sa likod ni Jessica.“May donuts kami para sa ‘yo.” Malambing na sabi ni Carlos.“Diba baby, gusto mo ng donuts?” Tanong ko kay Mireya.“Opo,” sagot niya sa akin.“Nahihiya ka ba sa akin? Ako pala si Tito Carlos, ikaw what's your name?” Malambing na tanong niya kay Mireya.“Miya po,” sagot ng anak ko.“Get mo na itong donuts. Masarap ito dahil si Tita Liya ang pumili ng mga flavors.” Sabi niya sa anak ko at b
LIYANNA’S POV“C-Carlos,” kinakabahan na tawag ko sa pangalan niya. Pinigilan ko siya dahil hindi na ako makahinga sa halik niya. Masyado na siyang nagiging mapusok.“I want you, babe.” mahinang bulong niya sa tainga ko.Hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya. Bumilis ang t*bok ng puso ko sa kaba. Ano ba ang dapat kong isagot sa kanya? Hindi ko nagustuhan ang naging reaksyon ng katawan ko sa mga halik niya. Nakakadala pero hindi dapat ako magpatalo sa sinasabi ng katawan ko sa akin. Isipin mo Liya, ang mga ginawa niya sa ‘yo. Ang lahat ng mga pasakit na naranasan mo. Tapos ngayon bibigay ka na naman. Kailan ka ba dapat matuto? Saway ko sa sarili ko.“C-Carlos…. K–Kasi… Hindi ko pa kaya, mahihintay mo ba ako?” Tanong ko sa kanya.“Of course babe,” sagot niya sa akin at hinalikan ako sa labi bago tumayo.Bumalik siya sa tabi ni Mireya at natulog na. Pumikit na rin ako para matulog. Hindi ko alam ang mga sumunod na nangyari dahil nakatulog na ako. Kinabukasan ay nagising ako na nasa tabi
CARLOS POVNoong isinama ako ng asawa ko sa loob ng delivery room ay grabe ang kaba ko. Nilalamig ang mga daliri ko sa paa ganun rin ang mga kamay ko. Ang makita na nahihirapan ang asawa ko ay parang torture sa akin. Doon ko lalong hinangaan at minahal ang asawa ko ganun rin ang mommy ko.Tumulo ang luha ko ng makita ko ang anak ko. Sobrang saya ng puso ko. Sa wakas ay naranasan ko ng maging isang ama, naranasan ko ang mga ganitong pangyayari sa buhay ko. Kaya ipinangako ko sa aking sarili na ako ang mag-aalaga kay baby. Na kahit mapuyat ako ay gagawin ko ang lahat. Gusto kong bumawi sa mag-ina ko. Alam ko ang hirap niya sa pagbubuntis at ngayon nais ko na ako naman ang maghirap sa pag-aalaga. Hindi ko ito nagawa kay Mireya kaya bumabawi ako kay Baby Inzio. Kaya kong tiisin ang pagiging moody ng asawa ko. Nalaman ko na nangyayari pala talaga ito. Ang nagbabago ang ugali niya. Postpartum ang tawag nila kaya sinabi rin sa akin ni Dok na lawakan ko pa ang pag-unawa ko sa asawa ko dahil hi
LIYANNA'S POVHawak ni Carlos ang kamay ko. Pawis na pawis at ramdam ko ang sobrang sakit. Kung gaano ako nahihirapan ay ganun rin kalamig ang kamay ni Carlos. Ramdam ko na nilalabanan niya ang takot niya. "Uhmmmm.....!" Nakatikom ang bibig ko habang patuloy na umiire. Sabi kasi sa akin ni Dok ay mas makakakuha ako ng lakas kaysa sa sumigaw ako. Lahat ng sinasabi ni Dok ay ginagawa ko."1, 2, 3 push.." utos sa akin ni Dok na ginawa ko naman."Uhmmmmmm!" Tumutulo na ang luha ko sa mata ko. Pero naka-set na sa isipan ko na kahit anong mangyari ay ilalabas ko ang baby ko ng maayos. Ngayon ko naranasan ang hirap ng mag ina na iluwal ang kanilang mga anak. Normal delivery o cesarean delivery ay pareho na mahirap. Paulit-ulit ang utos sa akin ni Dok hanggang sa narinig ko ang iyak ng baby ko. "Congratulations, Liya." Sabi sa akin ni Dok."I love you," bulong ni Carlos sa tainga ko at nakita ko na umiiyak siya. Paulit-ulit rin niya akong hinalikan sa noo.Pagod na pagod ako pero sobrang
LIYANNA'S POVIto na ang pinakahihintay naming araw. Ang gender reveal party. Pagkagaling namin sa simbahan ay tumuloy kami sa venue. Napili nila sa open grounds. Hindi ko alam pero ang mga kaibigan ng asawa ko sa racing club ang may pakana. Gusto ko sana sa bahay na lang pero mas gusto daw nila doon.Pumayag naman ako dahil alam ko na namiss nilang mag-race. Hapon na ginanap para hindi gaanong mainit. "Kinakabahan ako, babe." Pabulong na sabi ni Carlos sa akin."Vava, dapat masaya ka. Kasi ito na pinakahihintay mo, natin. Sa wakas ay hindi kana magpupuyat, hahaha!" Pabiro na sabi ko sa kanya."Sorry, babe. Alam ko na napupuyat ka sa akin." Nakangisi na sabi niya sa akin."Hahaha! Sinusulit mo talaga dahil ilang buwan ka rin bago ka ulit makakapasok." Natatawa na sabi ko sa kanya."I love you and thank you for understanding me, for loving me and for carrying our child." Nakangiti na sabi niya sa akin."I love you too and I'm always willing to carry our child." Malambing na sagot ko s
LIYANNA'S POVMabilis na lumipas ang mga araw at halos hindi ko na namalayan. Nagising ako dahil naririnig ko ang asawa ko. Kaya mabilis akong pumunta sa banyo para silipin siya. "Vava, are you okay?" Nag-aalala na tanong ko sa asawa ko.Bigla na lang kasi itong nagsuka ngayong umaga. Hindi ko alam pero napansin ko na palagi siyang inaantok kaya isang linggo na siyang hindi pumapasok sa trabaho. "Nahihilo ako, babe. At nangangasim ang sikmura ko." Sagot niya sa akin."Magpacheck-up na kaya tayo?" Saad ko sa kanya."Okay lang ako, itutulog ko lang ito," sagot niya sa akin at mabilis na bumalik sa kama namin para matulog ulit.Inayos ko ang kumot niya at hinalikan ko siya sa labi. Lumabas naman ako sa silid namin para puntahan si Mireya at Prexie. Oo sa amin na nakatira si Prexie. Dahil hiniling rin niya kay daddy habang si Precious ay doon pa rin sa mansyon. Masaya ako dahil magkasundo ang dalawang bata. Nakakatuwa dahil si Prexie ang madalas ba nag-aasikaso kay Mireya. Pero may hil
LIYANNA'S POV"Babe, hindi ito totoo diba? Hindi pa patay si Ate?" Umiiyak na tanong sa akin ni Carlos."Vava," umiiyak ako at niyakap ko siya."Okay na siya eh, noong dinalaw ko siya ay nakangiti na siya at nakakausap na siya ng maayos. Hindi ito, hindi ito ang nais ko. Mahal na mahal ko ang ate ko, kahit na ano pa ang naging kasalanan niya." Umiiyak na saad sa akin ng asawa ko. Ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya."I'm sorry, alam ko na ako ang may kasalanan ng lahat kung bakit naging ganun si ate. Sorry, Vava sana hinayaan ko na lang siya." Sabi ko sa kanya dahil sinisisi ko ang sarili ko."No, babe. It's not your fault, hindi mo kasalanan. Kagustuhan ito ni ate, nakakalungkot lang dahil tinapos niya na kaagad ang buhay niya." Saad sa akin ng asawa ko.Kaagad kaming umuwi sa Pilipinas dahil sa natanggap naming balita. Ate Cathy ended her own life. Nagpakamatay siya at nagluluksa ang buong pamilya namin. Kaya kahit na may magandang balita kami sa kanila ay hindi namin magawang s
LIYANNA'S POVHindi ko maintindihan ang mga cravings ko ngayon. Ibang-iba sa cravings ko noon kay Mireya. Alam ko na nahihirapan ang asawa ko pero hindi ko mapigilan ang sarili ko. Kapag hindi niya naiibigay ang gusto ko ay mabilis na sumama ang loob ko. Sobrang maraming nangyayari sa akin lalo na sa ugali ko.Mabilis akong mainis sa kahit na maliit lang na bagay. Ang sabi ko ay uuwi na kami pero nagbago ang isip ko lalo na mabilis akong magalit tapos sobrang init pa sa Pilipinas. At masasabi ko rin na maganda rin talaga na dito na lang ako manganak dahil sa kakagaling ko pa lang naman sa sakit ko at under observation pa rin ako.Ngayon ang araw ng check-up ko. Actually hindi pa naman talaga sana ngayon kaya lang makulit lang talaga si Carlos. Kasama namin si Mireya dahil na rin sa wala siyang kasama sa bahay at excited rin itong marinig ang heartbeat ng kapatid niya.Pagdating namin sa hospital ay sobrang excited na ang mag-ama ko. Kahit na ako ay excited rin na marinig ang heartbeat
CARLOS' POV"Babe, wala namang santol na walang buto. Diba hindi ka naman kumakain ng ganun?" Sabi ko sa kanya. Never ko pa naman siyang nakita na kumain ng ganun."Gusto ko na ngayon, hanapan mo ako. Nakatikim na ako noong college tayo. Kaso may buto 'yon eh. Sinawsaw ko pa nga 'yon sa asin na may sili. Pero mas gusto ko na isawsaw sa ketchup. Vava, please." Malambing na sabi niya sa akin."Babe, hindi ko talaga alam kung may santol na walang buto at kung may santol ba dito sa Amerika." Sagot ko sa kanya.Nakita ko na malungkot na naman ito. Pero ano nga ba ang gagawin ko. Saan ba ako makakahanap ng ganun? Dahil hindi nga ako pamilyar sa ganoong prutas. Buti pa nga siya nakakain na ng ganun ako hindi pa."Babe, uwi na lang kaya tayo sa Pilipinas?" Tanong ko sa kanya."Ayoko, gusto ko dito. Sigurado ako na mainit na naman sa Pilipinas. Dito na lang muna tayo kapag five months na si baby ay saka na tayo umuwi. Pwede rin naman na dito na tayo manganak." Sagot naman niya sa akin.Napaisip
CARLOS' POVKakabalik ko lang dito sa US galing sa Pilipinas. May mga kailangan lang akong ayusin sa company. Sobrang excited ko pagkalapag pa lang ng eroplanong sinakyan ko ay gusto ko ng liparin makarating lang kaagad sa mag-ina ko. Ang masaya kong mood ay biglang napalitan ng lungkot. Sinabi niya kasi na mabaho ako. Mabilis ko naman inamoy ang sarili ko pero hindi naman. Sa totoo lang ay nagulat ako sa naging reaksyon at ang mga kinikilos niya. Nasaktan ako dahil nilalayuan niya ako. Mabilis siyang magalit at sensitive ang pang-amoy niya.Nilalawakan ko pa rin ang pag-unawa ko dahil alam ko na epekto lang ito ng mga gamot na iniinom niya. Alam ko rin na hindi naman niya ito sinasadya.May mga gusto siya na kapag hindi ko naibibigay ay kaagad na sumasama ang loob niya. Mabilis siyang umiyak at magdamdam. I tried my very best na igawa siya ng bibingka. But I failed pero laking gulat ko dahil sarap na sarap siya. Napilitan pa akong kainin ang ginawa ko. Tiniis kong ubusin kahit na ang
LIYANNA'S POV"Vava, gusto ko ng bibingka." Biglang sabi ko sa kanya. Bigla akong natakam sa tostadong bibingka na may itlog maalat."Babe, hindi ko alam kung meron dito ng bibingka. Wait, maghahanap ako." Sagot niya sa akin."Gusto ko ikaw mismo ang gumawa." Biglang sabi ko sa kanya."What?! Ako ang gagawa? Seryoso ka?" Gulat na gulat na tanong niya sa akin."Oo, tapos gawin mong tostada pero maputi." Nakangiti pa na sagot ko sa kanya."Babe, puwede naman na maghanap na lang ak—""Sumusuko kana agad. Di mo pa nga sinusubukan. Mas gusto ko na ikaw mismo ang gagawa mahirap ba 'yon?" Naiinis na sabi ko sa kanya."Babe, bakit kasi kailangan pang ako. Bakit ka ba ganyan? Kahapon halo-halo tapos ngayon bibingka naman.""Naging maselan na kasi ang panlasa ko. Sabi ni Doc nangyayari daw talaga 'yon. Pero kung ayaw mo ay okay lang naman. Hindi naman kita pinipilit." Parang naiiyak na sabi ko sa kanya."Okay gagawa na ako. Pero don't expect too much dahil hindi naman ako marunong sa mga ganiton