Hindi maalis ni Leon ang tingin sa kanyang bintana habang tanaw-tanaw si Chandria na nasa baba at kausap ang isang lalaking may magarang sasakyan. It was the same guy she was hugging a this morning.Kaya pala nagmamadali itong umalis kanina. It’s because someone is waiting for her outside. Some guy is waiting for her outside.Umigting ang kanyang panga nang makita kung paano hawakan ng lalaki ang pisngi ni Chandria. Parang gusto niyang bumunot ng baril at barilin ito sa ulo. How dare him touch what’s his?Yes, his. The moment he penetrated her, she’s already his. But then alam niya kung hanggang saan ang katayuan niya sa buhay ng dalaga. At isa pa, ilang beses niya bang dapat ipaulit-ulit ang salitang ikakasal na siya? He’s getting married for heaven’s sake! Mamayang gabi ay kikilalanin na niya ang babaeng papakasalan niya. And whatever he has with Chandria, will put to an end.Cheating is the last thing he wanted to do after marriage even if he doesn’t love his bride at all. Kaya nam
Nangunot ang kanyang noo. Muli niyang tinignan ang caller dahil baka nagkamali lang siya ng sinagot ngunit pangalan naman talaga ni Leon ang na sa screen. Muli niyang tinapat ito sa kanyang tenga at nagsalita. “Hello? I think you’re mistaken,” she said. “No. I’m not.” Matapos ‘yon sabihin ni Leon ay siyang pagtunog ng kanyang doorbell dahilan para manlaki ang kanyang mga mata. “See? Let me in. I… I want to talk to you.” Napatingin siya sa kanyang kapatid na tumayo para sana buksan ang pinto. Mabilis niya naman itong hinawakan sa braso para pigilan. Tinaasan siya ng kilay ng kapatid na sinuklian niya lang ng tipid na ngiti. Bahagya niyang nilayo ang phone sa kanyang tenga at bumulong sa kapatid, “Ako na magbubukas.” After saying that, she immediately walked towards the door. Sinilip niya ang peephole at ganoon na lang ang panlalaki ng kanyang mga mata nang makita si Leon sa labas ng pinto. Sinulyapan niya muna ang kapatid na nakatingin lang sa kanya at nakakunot noo. Hilaw niya it
SINILIP NI CHANDRIA ang kanyang bintana at bumuntong hininga. Hindi niya alam kung nakaalis na ba si Leon ngunit wala siyang balak magtanong sa kanyang kapatid tungkol doon. Looking at Zayn now, he looks so damn pissed. Mukhang nawala nga ito sa mood.Mariin niyang kinagat ang ibabang labi habang nagliligpit sa kanilang mga ginuhit kanina. Nangangalahati na sila dahil talagang magaling naman talaga ang kanyang kapatid gumuhit. Hindi nakakapagtaka kung bakit naging magkapatid sila.“Uhm…” She cleared her throat. “Ano… s-saan ka matutulog?”She’s feeling so awkward right now. Lalo na nang bumaling sa kanya ang kanyang kapatid. Pakiramdam niya ay isa siyang magnanakaw na nahuli ng may-ari. Chandria awkwardly smiled and cleared her throat once again.“Do you love that idiot?” diretsong tanong ni Zayn sa kanya.Napaiwas siya ng tingin dito. She can’t admit it. She’s shy to admit it. Ngunit mukhang nababasa ng kanyang kapatid ang kanyang akto ngayon dahil sa umiling ito na para bang disappo
Para siyang nabingi sa sinabi nito. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang sabihin habang nakatitig kay Lavender na nakangisi sa kanya. Isang ngiti na alam ng langit kung gaano niya kakinamumuhian ngayon. “Cat got your tongue?” nakangising sambit nito. “Didn’t you even wonder where he is now? It’s been what? Two days since we last saw him, so do you. Did he ever left you a message saying where he is now? I bet no.” Yes, he didn’t leave any message for her. Wala itong chinat sa kanya tungkol sa kung nasaan ito ngayon ngunit kaya pala wala itong paramdam sa kanya ay may pinagkakabalahan na ito. At the moment, she wanted to break down. She wanted to cry. She wanted to slap Lavender. But then for what? Hindi ba dapat ay magpasalamat siya rito dahil sa nalaman na niya ang rason. So instead of crying, Chandria forced herself to smile at her as if it’s nothing important. Muli siyang sumimsim sa kanyang hawak na milk tea. “Why are you so concerned? Are you afraid that your best of frie
Inayos na ni Chandria ang mga kinakailangan niyang ayusin para sa kanyang pag-alis. Saktong-sakto rin sa pag-alis niya ay ang pagtatapos ng kanyang kontrata. And it will be two weeks from now.Sobrang bilis ng panahon na parang pakiramdam niya ay kahapon lang ang lahat. Pero ni minsan ay hindi naisipan ni Leon ang magparamdam sa kanya. But then… para saan pa? Para magtanong dito kung totoo ba ang sinabi ni Lavender?Well, if it is true, it’s none of her business. Wala na siyang pakialam doon. It seems like he finally decided to cut ties with her. To end everything with her. Kasi siguro nga ay tama si Lavender. Baka sadyang ikakasal na ito.Sa kalagitnaan ng pag-iimpake niya ay tumunog ang kanyang doorbell. Napairap siya sa hangin dahil mukhang dito na naman nagbabalak ni Zayn matulog dahil boring daw sa hotel niya. Minsan ay napapaisip siya kung paano niya naging kapatid ang lalaking ‘yon. But well, he’s handsome. Kaya siguro magkapatid sila.Please note the sarcasm.Hindi na niya tin
Naalimpungatan siya nang maramdaman niyang may humawak sa kanyang tiyan. Mariin niyang pinikit ang mga mata at dahan-dahan itong dinilat. Ganoon ang gulat sa kanyang mga mata nang bumungad si Leon sa kanyang mga mata. Agad siyang napabangon at naglibot ng paningin sa buong paligid. Napatayo rin naman si Leon sa gulat at hinawakan siya sa braso. Doon napansin ni Chandria na nasa ospital siya ngayon at mukhang na sa isang pribadong silid. “Anong ginagawa ko rito?” wala sa sarili niyang tanong at tumingin kay Leon. “What are you doing here?” His jaw clenched. “How long are you gonna hide it from me, Chandria?” Sa simpleng tanong ng binatang ‘yon ay natigilan siya. Tinignan niya ang binata at nakita kung gaano ito kaseryoso ngayon. Bumilis ang tibok ng kanyang dibdib at nagsisimula na siyang makaramdam ng kaba. Anong hide ang pinagsasabi niya? Alam na ba nito ang tungkol sa mga bata? What does he mean by that? What the hell? Napalunok ang dalaga at bumaling kay Leon. Tinatagan niya
Salit-salitan ang pagtitig ni Zayn sa kanilang dalawa ni Leon. Leon is on the couch, hawak-hawak ang isang cold compress at nakadikit ito sa panga niyang namamaga matapos masuntok ni Zayn. Hindi alam ni Chandria kung ano ang dapat na gawin ngayon. Matalim ang titig ng kanyang kapatid sa kanya at si Leon naman ay nakatingin sa kanya na para bang nangungusap. “What the actual fuck is happening right now, Raia? Why are you in a hospital with this stupid motherfucker?” sunod-sunod na tanong ng kanyang kapatid. She bit her lower lip hard and cleared her throat. “K-kuya…” Maingat at dahan-dahan niyang binigay rito ang papel na binigay ni Leon sa kanya kanina. It was the test results. Tinitigan nang mabuti ni Chandria ang magiging reaksyon nito. Unti-unting nangunot ang noo ni Zayn at agad itong nag-angat ng tingin sa kanya. “What the hell is the meaning of this?” She bit her lower lip. “I-I’m pregnant, Kuya.” “With my child,” sabad ni Leon. “Hindi ikaw ang kinakausap ko,” sambit ni
“What are you planning to do now?” mahinang tanong ng kanyang kapatid. “Hindi habang buhay ay matatago mo sa kanya ang tungkol sa kambal.” Napatingin siya sa kanyang kapatid at bumuntong hininga. Sa makatunayan ay hindi na niya alam kung paano sasabihin kay Leon ang tungkol sa mga bata. Lalo na nang masaksihan niya kung gaano kagalit ang mga mata nito nang malamang buntis siya. Hinimas niya ang kanyang tiyan at tumingin sa kawalan. “To be honest, Kuya, I don’t know. I’m confused. Natatakot ako na baka hindi niya tanggapin ang mga bata.” “Tinanggap niya nang buong-buo ang pinagbubuntis mo ngayon. For sure he will accept Leil and Eros as well. But don’t expect him not to raise questions, Chandria. Paniguradong maraming tanong ang kanyang ibabato sa ‘yo tungkol sa mga bata.” Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at bumuntong hininga. Hindi na siya sigurado sa kanyang mga magiging desisyon. She’s confused as hell. Natatakot siya sa mga maaring mangyari. May kumatok sa pinto kaya nama
"Are you sure about this?” Binigyan niya ng malamig na tingin ang kanyang kasamahan. “Do I look like joking?” Ngumisi lang ito sa kanya at binuksan ang selda ng kanyang kapatid na si Lucas. Bahagya siyang napangiwi sa amoy ng paligid. Well, the cell is clean, okay? It’s just that, it smells so lewd. Or maybe he’s not just used to this kind of place. “What are you doing here? To tell me I’m the loser?” mahina ngunit nanunuyang sambit nito habang nakatingin sa kawalan. Inayos ni Leon ang kanyang tayo. “Why did you do that?” “Do what?” inosente nitong tanong at bumaling sa kanya. “Oh, you mean, surrendering myself? Submitting myself to the authorities and locking myself in this kind of dummy place?” Hindi siya umimik at muling naglibot ng tingin. May isang kama at mayroon ding isang unan at kumot, ngunit bukod doon, wala na. This is literally a jail. Nakaupo si Lucas sa malamig na sahig at nakatitig sa pader ng kanyang silid. “Because I love her.” Nakatitig lang siya rito. He was
“Who was it?” bungad niyang tanong kay Leon nang makapasok ito sa loob ng bahay. Bago pa man masagot ni Leon ang kanyang katanungan, isang dilag ang naglalakad papasok ng bahay. Nang makita siya nito ay tumakbo ito palapit sa kanya at niyakap siya nang mahigpit. Wala sa sarili siyang napatingin kay Leon dala ng gulat. “What happened?” wala sa sariling sambit niya at tinapik ang likod ni Solene. Yes, it was Solene. Humikbi ito sa kanyang balikat kaya naman mas lalong nangunot ang kanyang noo. Kasunod niyang pumasok sa loob ng bahay ay ang yaya at anak ni Solene. Bahagya niyang hinimas ang likod nito at hinayaan muna itong umiyak. “I’ll go and check the kitchen,” sambit ni Leon. She smiled at him and nodded her head as she mouthed, “Yes, please. Thank you.” Nang makaalis si Leon ay saka pa lamang kumalas sa yakapan nila si Solene. She’s busy wiping her tears while Chandria is staring at her in confused. Hindi niya alam kung ano ang una niyang itatanong sa dami ng tanong sa kanyang
“Why don’t you just ask him directly?” suhistyon ni Maia.Yes, she’s with Maia Revamonte right now. Matapos ng usapan nila sa restaurant kanina, they decided to spend their time here, in the roof top of Maia’s husband’s company. Tanaw na tanaw nila ang malawak na syudad ng Maynila sa baba.She forced a smile towards the woman and shook her head. “Kapag ayaw ni Leon, talagang hindi mo siya mapipilit.”“Well, may alam akong paraan kung paano natin sila mapapasunod sa gusto natin,” Maia said.Chandria looked at the woman and asked, “How?”Ngumisi ito sa kanya na para bang may naiisip itong kakaiba. Isa sa rason kung bakit mabilis na napalapit ang loob niya kay Maia ay dahil may pagkamakulit ito. Marami rin itong dalang kwento at katulad niya, naranasan niya na rin ang ma-kidnap.Siguro ganoon na ang nakatadhana sa kanilang ikakasal sa mga miyembro ng organisasyon nila ni Leon, ang ma-kidnap.Maia started suggesting her ideas and that made her chuckle. Nilingon nila ang kanilang asawa na
“Anong ginagawa mo rito? Who the hell gave you the permission to come here?!”“Lindsay, stop it.”Blankong nakatitig si Chandria sa dalagang nakaupo ngayon sa kama at masama ang tingin sa kanya. Looking at Lindsay now, she can’t help but feel sad for the woman. Malaking malaki ang pinagbago ni Lindsay kaysa sa huli nilang pagkikita.“It’s fine,” she said and smiled. “I’ll just outside so you guys can talk.”Bakas sa mukha ni Leon ang hindi pagsang-ayon ngunit hindi ito pinansin ni Chandria. Maingat siyang lumabas ng silid na ‘yon at nang maisarado niya ang pinto sa kanyang likuran ay parang doon niya pa lang naalalang huminga.Hindi pa man nakakaabot ng dalawang minuto ay kasunod niyang lumabas ang ama ni Lindsay. She immediately composed a smile. Mukhang binigyan nito ng oras si Leon at Lindsay sa loob.“I’m sorry for my daughter’s aggressive behavior,” he said and sighed. “She’s just a spoiled girl.”Napatango siya. “I understand.”“I’m really sorry,” sambit nito. “You’re Leon’s fia
They filled a case against Lucas and that made Chandria feel a little better. Bahagyang naibsan ang takot na kanyang nararamdaman para sa kanyang mga anak at para rin sa kanyang mga magulang.A week passed and her parents moved out of their house. Ang sabi ng kanyang ina ay kailangan ng mga itong umuwi dahil walang nagbabantay sa kanilang bahay at lahat ng mga gamit nito ay nandoon kaya naman hinayaan na lang ni Chandria na umuwi ang mga ito.At dahil alam ni Leon na hindi siya mapapanatag na umuwi ang kanyang mga magulang, he sent five men to guard the house and two guards to look after her parents during their work.In other words, Leon made her life easier and less stress. Hindi niya alam kung ano ang nagawa niya noon para maging ganito ang lalaking makaakasama niya sa habang buhay.“Are you okay?”Wala sa sarili siyang nag-angat ng tingin sa kanyang pinsan nang magsalita ito para putulin ang kanyang malalim na pag-iisip. Tipid siyang ngumiti rito at tumango.“Oo naman. Bakit mo na
Tahimik lamang si Chandria sa tabi ni Leon na ang mga mata ay diretsong nakatingin sa kalsada. To be honest, she’s hurting. Sobrang bigat ng kanyang dibdib ngayon at nasasaktan siya. Hearing the phone call he had with Lindsay’s father is like slapping her with reality.Binaling ni Chandria ang kanyang paningin sa labas ng bintana ng sasakyan habang kagat ang ibabang labi. Alam niyang ramdam ni Leon na wala na siya sa mood. Ang tuwa niya kanina matapos ng pagmumuni nila ni Leon sa burol ay napalitan ng lungkot at sakit ngayon habang pauwi sila.It seems like Leon noticed that that phone call stirred her mood kaya naman ramdam niya ang panay pagsulyap nito sa kanyang pwesto na pilit niyang h’wag pansinin. Sa totoo lang ay hindi alam ni Chandria kung ano ang kanyang dapat na maramdaman.Should she feel mad? Sad? Broken? Hindi niya alam. Hindi niya rin alam kung may karapatan din siyang makaramdam ng galit dahil alam niya namang walang nararamdaman si Leon para sa babaeng ‘yon.But still…
Tahimik na nakatitig si Chandria sa kawalan na hinahayaan naman ni Leon. She’s happy and relieved at the same time that someone can read what’s going on inside her head. Gustong gusto niyang magpunta sa lugar kung saan malamig ang simoy ng hangin at malayo ang matatanaw.And it seems like Leon can understand her in some ways no one could. And she’ thankful. Thankful is an understatement for what Leon is doing right now. This actually saved her mental health.“If you don’t mind me asking, what did you guys talk about?” mahinang tanong ni Leon sa kanyang tabi.Mapait siyang napangiti sa tanong nito at kusang tumulo ang luha sa kanyang mga mata na agad niya namang pinuasan. “I can’t imagine someone like him existed.”Hanggang ngayon ay hindi maalis sa isipan ni Chandria kung paano ito nag-request na h’wag siyang ipakulong. How can he ask that kind of request in front of her face? Ngayon niya pa ba hindi ipapakulong? Kung kailan may mga ebidensya ng nakalatag?“What did he tell you?”“He
“I’m sorry,” sambit ni Lucas sa kanya. “I have loved you so much, Chandria. Mali ang iniisip mo noon na kaya kita ganoon kung protektahan ay dahil sa tinuturing kitang kapatid.”Tatahimik na nakikinig ni Chandria. Matapos ng ilang minutong pakiusap ni Chandria kay Leon na hayaan muna sila ni Lucas dito sa loob na mag-usap nang masinsinan ang half-brother nito. Hindi napapanatag si Leon kaya naman sinabi nitong sa labas muna siya mananatili.“I’m so sorry.” Tipid itong ngumiti sa kanya. “I’m sorry sa nagawa ko. I was blinded. Iniisip ko kasi na lahat na lang ng meron ako ay inaagaw ni Leon at ng kapatid niya.”“That’s why you think I am one of your possessions? Are you out of your mind?” nagpipigil luha niyang sambit. “I was waiting, I was waiting for that child, Lucas. Hindi mo alam kung paano ko… paano ko pinagkakaingatan ang pagbubuntis ko tapos…”Tinakpan ni Chandria ang kanyang mukha at humikbi. Hinding-hindi niya ito matatanggap. Kahit ilang sorry pa ang lumabas sa bibig ni Lucas
Pinasadahan ng tingin ni Chandria ang kabuoan ng labas ng building kung saan nila tatagpuin si Lucas. Hindi alam ng dalaga kung alam ba ni Lucas na nandito sila. But there’s only one’s thing for sure, she’s nervous.“Let’s get inside?”Wala sa sarili siyang napatingin kay Leon at hilaw na ngumiti. Gusto niyang mag-back out ngunit hindi na pwede. They’re already here. The only thing she can do right now is to calm down and control her emotions.Humawak siya sa braso ni Leon at sabay silang pumasok sa loob ng hotel. Yes, it’s a hotel. At sa totoo lang ay kinakabahan siya. After that incident she had in a hotel during the twin’s birthday, pakiramdam niya ay nagkaroon na siya ng trauma. Pakiramdam niya ay mauulit na naman ‘yon.Nagtaka siya nang tumingin sa binata nang bigla itong tumigil sa paglalakad. Leon faced her and said, “You’re trembling like crazy. Are you okay?”She roamed her eyes once again before looking at Leon. Buong pagtatapat siyang umiling dito at bumuntong hininga. “No,