Namataan niya ang kanyang ina ngayon na nakaupo sa bench at nakatitig sa kawalan. Mayroon itong hawak na kape at mukhang may malalim na iniisip.Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at lumapit dito. Mukhang agad ding napansin ng kanyang ina ang kanyang pagdating. Nag-angat ito ng tingin sa kanya.Hilaw siyang ngumiti rito. “Ai—I mean, U-uncle says you want to talk to me?”“When are you leaving?” tanong nito at muling binalik ang tingin sa kawalan. “Why are you still here? Need someone to help you with your travelling bag?”Mariing kinagat ni Bliss ang kanyang ibabang labi at humugot ng malalim na hininga. Kinalma niya muna ang sarili at pilit na ngumiti rito.“I’ve decided to stay, mommy.”“Sayang ang perang winaldas mo sa pag-book ng ticket kung hindi ka rin tutuloy,” saad nito at nilingon siya. “Well, as you see, Bliss, I had enough. Kung hindi mo ako pagbibigyan sa simpleng hiling ko, then it’s fine with me. Siguro ay dahil naiisip mong hindi ka rin naman mananatili rito. You don’
TAHIMIK na nagsalin ng alak si Aiden sa kanyang baso habang ang kanyang mga kaibigan ay nakatitig lang sa kanya. Well, they not are not just his friends, they’re also his business partners. Halos lahat sa kanyang circle ay puro negosyante at mga tagapagmana. And of course, they’re also a part of his organization.“Sigurado ka ba sa pinaplano mo, Aiden? What if that little girl finds out?” tanong sa kanya ni Charles.“She’s not little anymore. That woman is already twenty something. She can have suspicions and we can’t risk that.”Napaigting ang panga ni Aiden. Hindi niya alam kung paano niya itulak palayo si Bliss. That woman is a threat. Alam niyang posibleng mabulilyaso ang kanyang plano at mauwi sa wala lahat ng kanyang pinaghirapan ng ilang taon dahil lang sa babaeng ‘yon.Tinunga niya ang laman ng basong kanyang hawak at humugot ng malalim na hininga. He leaned against the soft mattress of the couch’s backrest and heaved a very deep breath. Tumingala siya sa kisame. Gulong-gulo n
“That’s enough.”Ang inaantok niyang mga mata ay pilit niyang dinidilat. That voice. Narinig na niya ito. Hindi niya lamang matandaan kung saan. Ngunit pamilyar sa kanya ‘yon. She tilted her head and turned to the man in front of her.“Anyways,” pagpapatuloy niya sa kanyang sasabihin. “Didn’t you say you’d buy me a drink?”She’s drunk, she must admit that. Nahihilo na siya. The flight back here in Manila was quite long. Nagpaalam si Calista kay Marcella na maglalakwatsa muna sila at agad namang pumayag ang kanyang ina. And guess why? Well, her mother was thinking that this might be a chance for her to find a husband.And who the hell finds a good husband in the club? None! Lahat sila ay prone to cheating and such. Ay, basta! Ayaw niya sa lalaking na sa mga club. She’d rather stay single than marry a man who loves to go clubbing.“Y-yeah,” sambit nito na para bang nagdadalawang-isip. “You know what, I’ll get back to you.”Nangunot ang noo niya nang magmamadaling umalis ang lalaki. Umis
Hindi na mabilang ni Aiden kung ilang beses na siyang napahugot ng malalim na hininga habang nakatitig sa dalaga. To be honest, she’s scaring him sometimes. Bigla-bigla na lamang kasing nagsasalita at mahinang bumubulong.Nang mag-green ang traffic light ay agad siyang humugot ng malalim na hininga. Agad niyang pinausad ang sasakyan habang panay ang sulyap sa dalagitang na sa kanyang tabi. Ang dami niyang tanong para rito. Ngunit alam niyang masasagot lamang ang mga katanungang ‘yon bukas. For now, magtitiis muna siya sa kanyang mga hula-hula.Hindi sinasadyang dumapo ang kanyang paningin sa makinis na hita ng dalaga. Wala sa sarili siyang napalunok at nag-iwas ng tingin. Isa pa ‘yan. Sa dinami-dami ng damit na pwedeng isuot papuntang bar, ito pa talagang damit na parang kinakapos sa tela. Well, hindi naman pangit ang katawan ni Bliss. She has the body that every woman craved for. At ‘yon ang ayaw niya sa lahat. Ang makita ng ibang kalalakihan ang maganda at makinis nitong katawan.Di
Hindi maalis sa kanya ang pangungunot ng noo habang nakatingin sa phone nitong panay ang ring. This is the third call that his caller is doing. Nagdadalawang-isip siya kung sasagutin niya ito o hindi. He was just staring at the phone screen.At nang mamatay ito ay muli na naman itong nag-ring. And right now, Aiden is having a thought that this caller is her lover. The thought itself is irritating him. Kaya naman sa halip na sagutin ang tawag ay agad niyang pinindot ang cancel button. He also turned off her phone and slid it back inside her sling purse.Nilingon niya ang dalagang mahimbing ang tulog ngayon sa kama. Magulo ang buhok nito at namumula ang pisngi dulot ng alak na ininom nito. Hindi niya maiwasang mapailing. Hanggang ngayon ay hindi pa rin maalis sa kanyang isipan ang nangyari kanina. It just keeps on replaying inside his head. And it’s bugging him.Nagdesisyon na lamang siyang kumuha ng isang maliit na batya na may lamang tubig mula sa banyo at isang bimpo. Alam niyang hin
Tahimik lamang silang nakaupo ngayon sa sala ng condo ni Aiden. Yes, this is Aiden’s condo. Napag-alaman niya ito nang makita ang banyo kanina; napupuno ng mga gamit panlalaki. Hinayaan siya ni Aiden na magbanlaw muna saglit and now she’s wearing his shirt. Hanggang tuhod niya nga ang haba nito, e.“What do you want us to talk about?” mahina niyang tanong.Medyo nakakaramdam pa rin siya ng pagkahilo ngunit kahit papano ay nahihimasmasan na siya sa kanyang pagkakalasing. Hangover na lamang ito ngayon.“What are you doing here in Manila? You’re supposed to be in Pangasinan.”“I should be the one to ask that,” salungat niya rito. “What are you even doing here? Why did mom say you’re in the farm? Is that the farm she’s talking about?”Hindi niya mapigilan ang sariling magbato ng maraming katanungan. She didn’t really expect to see him here, not in her wildest dream. Hindi niya nga alam kung paanong nakilala siya kaagad ni Aiden. Sa dami ng tao roon, nakita pa talaga siya?Mariing kinagat n
“You’re awake.”Kinusot ni Bliss ang kanyang mga mata nang matamaan ng sinag ng araw ang kanyang mga mata. Nang makuntento na siya kakakusot sa kanyang mga mata ay dahan-dahan niya na itong dinilat.Unang bumungad sa kanya si Aiden na kakalapag pa lamang ng tray na mayroong lamang pagkain. Bumaling ito sa kanya, and there he goes again; with his blank stares and cold behaviors. Hindi niya maiwasang makaramdam ng pagkailang lalo na’t sariwa pa sa kanyang isipan ang mga nangyari kagabi.“Why are you here?” malamig niyang tanong dito.“Eat,” he replied. “And I’ll be taking you home.”Napaangat ang kanyang kilay sa narinig. Nilingon niya ito at nakitang papalabas na ito ng silid. “What’s the time?”“Check it. You have your own watch,” malamig naman nitong sagot at umismid. “After eating, you need to take a bath. I’m only giving you thirty minutes, young woman. We need to leave as soon as possible.”Matapos nitong magsalita ay agad na lumabas ito ng silid. Mariing kinagat ni Bliss ang ibab
Inabala ni Bliss ang sarili sa pagtitingin sa labas ng bintana habang si Aiden naman ay seryosong nakatingin sa kalsada sa unahan. Hindi niya maiwasang makaramdam ng pagkailang dahil sobrang tahimik nilang dalawa. Not even the stereo is turned on. Sobrang tahimik lamang nila. Ang sabi ni Aiden, sira raw ang helicopter nito kaya’t hindi pwedeng gamitin. The rest is under maintenance. So yeah, she’s stuck here with him; inside the damn car.“Are you hungry?” tanong nito na hindi man lang siya binibigyan ng tingin.Ngumiwi siya at humugot ng malalim na hininga. “I am. We’ve been driving for… hours. And you didn’t even bother going to some drive thru to get me something to eat. And now, you are asking me if I’m hungry?”Hindi na niya mapigilan ang sariling magreklamo. She’s hungry as hell, okay? She wanted to eat. Kanina niya pa nga gusto sabihin. It’s past six in the evening, okay? Natagalan sila dahil sa traffic dahil marami nang mga umuuwi galing sa ibang bansa.And that is why it’s pa
“Is your heart okay now?”Bumaling siya kay Sue at mahinang natawa rito. She nodded her head in agreement and smiled even wider. “Yeah. A little better now, your highness.”Napag-alaman niyang isa palang anak ng duke ang lalaking kanyang kausap ngayon at pinsan ng prinsesang kanyang nakita noon sa Pampanga. And it’s really funny to think how small their world is right now. Sobrang liit ng kanilang mundo. Sa dami ng taong palagi niyang makakasagupa, talagang ang isa pa sa Royal Family.Sinamahan siya nitong umiyak doon at hindi sinasadyang nabulaslas niya sa binata ang kung ano man ang bumabagabag sa kanya. Luckily, nangako naman ito na hindi nito ipagkakalat ang tungkol sa kung ano ang narinig nito.Ngunit gaano ba siya kasiguradong hindi magsasabi si Sue sa kung ano ang nalaman nito? Well, wala naman siyang ibang choice kundi ang magtiwala rito. It’s not like she can go back and take back what she told him.Her reckless mouth.“Are you sure you’re okay now? You still have to drive on
“WHERE have you been?”Yan ang unang tanong na bumungad sa kanya nang makapasok siya sa loob ng kanialng silid. Tulalang nakatitig si Marcella sa wedding gown nito na mukhang handa na para sa kanilang pagrampa.“I was in Dubai.”“Dubai, yet it took you seventeen hours to travel,” anito. “Ilang Dubai ba ang pinuntahan mo, Aiden?”It was this time that Aiden had to put on his mask and conceal his expressions and emotions. Alam niyang nagdududa na si Marcella. And kung tama nga ang kanyang mga kaibigan, nakakatunog na si Marcella.Tumayo ito at bumaling sa kanya. Pansin niya sa mga mata nito na wala itong gana. Nanatili lamang siyang nakatitig dito. He’s doing good at hiding his emotions too well. Ngunit agad siyang natigilan nang marinig ang pangalan ni Bliss.“Why does it feel like you and Bliss are slowly drifting away from me?” mahinang tanong nito habang nakatitig sa kanya. “Why do you keep delaying our wedding?”“Marcella…”“I know.” Napakagat labi ito. “I know it was my fault. I w
“There are times when I'm lying in my bed. How I bellow and cry from this stupid gate. And my eyes are like windshields on a rainy day. Almost rubbed-down, swelling, as I keep on dipping my face in these cold hands of mine. Heaven knows how embittered… I am…” mahinang pagkanta niya kasabay ng kantang pumapainlanlang ngayon sa kanyan stereo.She’s holding the necklace that her mother gave her as she sang the song her and his father used to sing. Umaagos ang luha sa kanyang mga mata ngunit hindi niya alam kung paano ito patigilin. Tila ba’y isa itong sirang gripo na patuloy lamang sa pag-agos.The conversation she had with Aiden’s father kept playing inside her head like a broken disc. Hindi niya alam kung magpapadala ba siya sa mga salita nito. Kung magpapadala ba siy sa mga sulsol nito.But one thing is for sure: She’s hurt. Sobrang nasasaktan siya.“Cause this angel has flown away from me, leaving me with drunken misery. I should have clipped her wings and made her mine for all eterni
AS SOON as the plane landed at the Ninoy Aquino International Airport, Aiden immediately walked out of the aircraft, followed by his secretary. Mabilis ang kanyang bawat hakbang na para bang nagmamadali. Magdadapit hapon na nang sila ay mag-landing. At kung tama ang kanyang hinuha, naghihintay sa labas ng airport si Marcella.“Sir, Mrs. Fu is calling.”Agad siyang tumigil sa paglalakad at nilingon ito. Kumunot ang kanyang noo at agad na tinanggap ang phone na inaabot nito. Dinikit niya ito sa kanyang kanang tenga at muli silang nagpatuloy sa paglalakad.“What is it?” he asked as he made his way between the crowds to pass through.“Sir, I am sorry for calling right now but Ma’am Bliss…” anito.Doon na siya tuluyang tumigil sa paglalakad at halos magkasalubong na ang kanyang kilay dahil sa pagkakunot ng kanyang noo. “What happened?”“Your father came here this morning and took her with him. It’s almost midnight but she’s still not here. Miracle has been crying this morning and I’m afra
THE COFFEE above the table is hot, yet the atmosphere feels so cold. Minsan nga ay parakiramdam niya’y nahihirapan na siyang huminga dahil sa lamig at bigat ng atmosphere. Especially now that she’s sitting across a deadly man.Kung halos makapugto ng hininga si Aiden, itong lalaking na sa kanyang harapan ay talagang malalagutan ka na ng hininga. Ngunit sa kabila ng nakakamatay nitong aura ay hindi niya maiwasang mapatitig sa mga mata nito.And damn… he does have a beautiful pair of green eyes. They’re captivating.“Your coffee will turn cold if you just let it sit there,” anito na siyang bumasag sa kanilang katahimikan.She bit her lower lip and looked at him. “What do you want to talk about?”Binaba nito ang hawak nitong kape. Malaki ang café kung nasaan sila ngayon ngunit silang dalawa lamang ang nandirito. And that just made her want to run away. Iniwan niya si Miracle kay Mrs. Fu at sa yaya nito sa bahay.Nang una ay nagtataka siya sa inaakto ni Mrs. Fu kanina. Ngunit ngayon ay na
NAPATINGIN SIYA sa kanyang anak na ngayon ay nakatitig sa kanya. Confusion is written all over her daughter’s face as her pretty eyes gazed at her. Hindi niya tuloy mapigilan ang sariling kuruting ang pisngi nito.“Ouch!” anito. “Mommy, you’re not answering me. Why is daddy still not calling?”Tipid siyang ngumiti rito. “Daddy is still busy, baby. Don’t worry. I will tell you once he called.”Tinignan siya nito. Mayroong pagdududa sa mga mata nitong. Mabuti na lang ay pinakawalan na lang siya ng bata at muling nanood sa paborito nitong palabas sa cartoon network. Muling nabaling ni Bliss ang tingin sa kanyang hawak na kwintas.It’s the only thing that reminds her of her mother. Nang tumuntong kasi siya ng eighteen years old ay dinayo siya ng kanyang ina sa New York noon para ibigay itong kwintas. Marcella said it’s a tradition of San Juanico family to pass the family heirloom to the first daughter of the family.At sa kasamaang palad, siya lang ang nag-iisang anak ng kanyang ina. Laki
“WHERE ARE you going to sleep tonight?” tanong ng binata sa kanya.“I’ll sleep beside my daughter,” she replied. “Hindi ako sanay matulog na hindi siya katabi kapag magkasama kami.”She bit her lower lip when he nodded his head. His mood was totally off. She can feel it. Ngumingiti lamang ito sa tuwing kaharap nito ang kanilang anak. And right now, Miracle is with her nanny, taking a shower before bed. Kaya’t heto si Aiden, sobrang lamig kung makitungo. Parang nakakatakot tuloy itong kausapin.“Aiden…”“I will handle everything, Bliss. Don’t worry,” anito at hinawakan ang kamay niya. “For tonight, you’ll rest. And if Miracle will be looking for me tomorrow, tell her I have a meeting with some foreign investors.”Napatitig siya sa mga mata nito at hindi na nagsalita. She bit her lower lip and nodded her head. Nang matapos maligo si Miracle ay sa master bedroom silang dalawa natulog. Hindi niya maiwasang makaramdam ng ilang, lalo na’t magkasama sila ni Aiden sa iisang silid.The only di
KANINA pa siya tahimik at hindi mapakali. She tried calling her mother ngunit hindi ito sumasagot sa kanyang tawag. So as Cali. Hindi niya maintindihan ang nararamdamang hindi pagkabahala sa dibdib. It’s like something bad is happening.Or maybe she’s just overthinking things.“Ma’am…”Halos mapaigtad siya nang mayroong nagsalita sa kanyang likuran. Wala sa sarili niya itong nilingon at bumungad sa kanya ang maid ng bahay ni Aiden. Well, hindi naman talaga ganoon kalaki ang bahay ni Aiden. Ngunit para sa busy person na tulad nito, kailangan talagang mayroong maid bawat bahay.And yes, hindi ito ang main na bahay ni Aiden. Isa lamang itong rest house na tinutuluyan nito sa tuwing nandirito ito sa London.“What is it?” she asked.“Mr. Aiden wants you to come down into the kitchen for dinner,” wika nito.Magsasalita pa sana siya nang biglang umugong ang phone na kanyang hawak. Tinignan niya ang caller at nakita ang pangalan ng kanyang ina. She looked at the woman in front of her and said
“MOMMY, daddy was so kind and handsome!” anas ng kanyang anak habang nag-aayos sila ng kanilang gamit.Ngayong araw sila makakalabas ng hospital. Okay na rin naman ang mga vital signs ng kanyang anak. Ngunit mahigpit na pinagbabawal ng mga doktor sa kanila ang paggiging magalaw ng bata. Kaya naman ay pansamantala muna siyang magwo-work from home para pagtuonan ng pansin ang kanyang anak.Lumapit sa kanya si Pia at ngumiti. Binigay nito sa kanya ang isang resibo. “I already paid for the little girl’s bills.”“Thanks, Pia.” Tipid siyang ngumiti rito. “Can you take this to the car, please?”Walang angal namang tinanggap ni Pia ang kanyang binigay ritong bag at lumabas na ng silid. Bumaling siya sa kanyang anak na ngayon ay sobrang behave. Nakaupo na lamang sa kama. Kung wala pa siguro itong sugat, paniguradong nagtatalon na ito sa kama.She caressed her daughter’s face. “Do you like him?”“Yes!” agad nitong sagot at pumalakpak pa. “I think he’s the best daddy. And I can’t wait to see him