“What are you doing here? H-how did you even get in here? And why…” Pinasadahan niya ito ng tingin. “Why the hell are you wearing these type of clothes? It doesn’t suit your expensive body!”Is she being hysterical? Yes! Princess Eve is now dressing up as a commoner! Hindi kailan man sumagi sa kanyang isipan na darating ang araw na makikita niya ang prinsesa sa ganitong sitwasyon.“I ran away,” simple sagot nito at umupo sa isang bakanteng silya. “I ran away from my responsibilities.”Her lips parted. “Y-you ran away? How did you do that? How did you get into the security?”“I just did.” Mahina itong natawa. “It was a long story. I went through disguises and such. Faking everything.”Kinwento sa kanya lahat ni Princess Eve ang lahat. Muli sa dahilan kung bakit ito tumakas, at hanggang sa kung nasaan ito ngayon. Hindi niya maiwasang makaramdam ng lungkot para rito. Eve is a good friend of hers. Medyo bata ito sa kanya ng ilang taon ngunit isa itong mabait na bata.“Why are you not wear
Tahimik na naglalakad pabalik si Bliss sa kanyang suite habang kasunod niya si Aiden sa kanyang likuran. Hindi niya alam kung paano niya ito papaalisin. She knew that Aiden wasn’t just bluffing around. Seryoso ito habang nagsasalita, hindi imposibleng seryosohin nito ang sinabi.Hanggang sa makarating sila sa loob ng hotel ay tahimik lamang siya at pasimpleng dinadama ang presensya ng binata sa kanyang likuran.“Oh, hell no.” Nakarinig siya ng isang pamilyar na tinig ngunit hindi niya ito pinansin. “Bliss?!”Wala sa sarili siyang huminto sa paglalakad at nilingon ang tumawag sa kanya. At ganoon na lang ang kanyang gulat nang makita ang isang kakilala. Mayroon itong malawak na ngiti sa labi habang nakatingin sa kanya.That made her smile too. Tumigil siya sa paglalakad at hinintay na makalapit sa kanya ang dating kaibigan. Sinalubong siya agad nito ng isang mahigpit na yakap na para bang ngayon pa lamang sila nagkita. Well, that’s true. Ngayon pa lang sila nagkita natapos ng ilang buwa
Ano nga ulit ang sabi ni Aiden sa kanya kanina? Mag-uusap sila? Well then it was a joke. Nandito siya ngayon sa loob ng isang food resto at kaharap si Aiden at ang kanyang ina, habang katabi niya naman si Kenji. It’s dinner time Well, hindi naman talaga isa itong mamahaling resto. It’s a small house na mayroong food choices at meron ding menu. May kung anong tawag dito, e. Hindi niya lang maalala kung ano ‘yon.“Akala ko kung saan-saan ka na napupunta. Hindi mo pa naman kabisado ang lugar na ito,” saad ng kanyang ina. “Oh, siya. Magpili na kayo ng kung anong gusto niyong kainin at nang makatawag na tayo ng waiter.”Nag-abot sa kanya ng menu si Kanji sa kanya na tinanggap niya. Nginitian niya muna ito bago siya tumingin sa kanyang hawak na menu. And when she says it’s all about seafoods, it’s all about seafoods. Wala siyang mapagpipilian. Lahat ay masarap sa kanyang mga mata. She wanted to eat everything inside the menu.Dumapo ang kanyang paningin sa lobsters. Bigla niyang naalala ang
Tumigil siya sa paglalakad at tuluyang natawa sa sinabi ni Kenji sa kanya. Tumigil din si Kenji sa paglalakad at tinignan siya. She was laughing like crazy. Paano ba naman kasi, isang napaka-creative na joke ang ginawa ni Kenji.“What’s so funny?” takang tanong sa kanya ni Kenji.“Ikaw,” she replied. Sinubukan niyang pigilan ang paghalakhak at tumingin sa bintana. “I didn’t know you were a joker too.”“I’m dead serious,” he said. “At first, I tried to ignore it. Maybe I was just hallucinating or something. I was busy observing him the whole time. And yes, Bliss. I think your stepfather likes you.”Umiling siya rito at mahinang humugot ng malalim na hininga. Tinanaw niya si Marcella at Aiden na patuloy pa rin sa paglalakad palayo sa kanila. “What you’re saying is very impossible, Kenji. I and Aiden doesn’t like each other. Trust me.”Kenji sighed. “No, Bliss. You should trust me. Alam ko kung ano ang nakikita ko. Lalaki ako. Alam ko kung ano ang attraction when I see one.”“Nagkamali k
Sa sobrang bilis ng lakad ng binata ay nahirapan si Bliss na makasunod dito. Hanggang sa tuluyan nang nawala ito sa kanyang paningin. Tumigil siya sa paglalakad at humugot ng malalim na hininga. Inis niyang binitiwan ang ruffle hem ng kanyang dress sa umupo sa malapit na bench.Ang sakit na ng kanyang mga paa dahil sa panay lakad nila ni Kenji. Kenji wants to rent a motorcycle but she’s scared to ride one. Hindi siya sanay sumakay sa mga motorsiklo dahil natatakot siya sa mga possibleng mangyari.I mean, who knows, right? Dalawa lang ang gulo ng motorsiklo. Natatakot siya na baka konting pagkakamali lamang ay sumemplang sila.Tinakpan niya ang kanyang dibdib at yumukod para hilutin ang kanyang binti. Nananakit ito sa sobra nilang paglalakad. Kanina pa nga siya nagkaroon ng oras para makaupo sa damuhan, may magbibida pa talaga sa kanyang pagpapahinga.Sa kalagitnaan ng paghihilot sa kanyang binti ay nagulat siya nang mayroong humawi sa kanyang kamay at ito na mismo ang humilot sa kany
Tahimik lamang siya habang si Aiden ay tahimik lang din sa pagmamaneho. She’s now sitting beside him, on his passenger’s seat. Kahit na ayaw niya ay naka-oo na siya sa kanyang ina. And besides, fifteen days na lang ay makakaalis na siya rito. But first, she has to give her mother a good christmas.Paano niya gagawin ‘yon? Simple. Makipagplastikan kay Aiden. There’s no other choice, kundi makipagplastikan sa ama ng kanyang anak. Why does it feel so awkward to call him as the father of her daughter? Parang siya pa itong nahihiya.“Why did you agree?” biglang basag nito sa katahimikan.Papadilim na kaya’t hindi masyadong mabilis ang takbo ng sasakyan. Tahimik din ang loob ng silid dahil wala ni isa sa kanila ang may balak na buksan ang stereo. In other word, the whole room is filled with silence. And Aiden just decided to break it.Tinignan niya ito ngunit agad ding nag-iwas ng tingin nang mapansing nakatitig lamang ito sa kalsada sa kanilang harapan. She replied, “Because I want to give
Hindi niya alam kung ilang oras na siyang naghihintay kung mayroon bang dadaan na sasakyan. Naging tahimik din si Aiden sa kanyang tabi. Pinatay nito ang aircon dahil pareho na silang nilalamig. Nanatili sa kanya nakatakip ang extra umano nitong blanket dito sa loob ng silid.She looked at him. Hindi niya maiwasang makaramdam ng konsensya. Pareho lamang silang basa ngunit siya ang mas binibigyan ni Aiden na makaramdam ng init sa dala nitong blanket na para sana dito. The rain is pouring heavily outside. Mukhang wala na itong balak na tumigil. Hindi niya maiwasang mabahala. Hindi ba sila makakauwi ngayong gabi.Blissed turned to him and asked, “You can have this.” She even offered the blanket.“I’m fine,” he answered.Fine? But he’s obviously shivering from the cold. Gusto niya itong kastiguhin ngunit mas nauuna niyang kinakastigo ang sarili. Ano ba namang pakialam niya kung nilalamig na ang binata? It’s not like it’s her responsibility to make him feel warm.Binaling niya na lamang ang
Bliss closed her eyes as she let him kiss her. Alam niyang hindi ito pwede. Alam niyang isa na naman itong pagkakamali. Pero bakit ganon? Bakit hindi niya mapigilang damhin at lasapin ang halik nito?Ang init na kanyang nararamdaman kanina dahil sa lamig ay napalitan ng init dahil sa paghalik sa kanya ng binata. Hindi niya sinasadyang maalis ang pagkakatakip ng kanyang braso sa kanyang hinaharap dahilan upang dumampi ito sa dibdib ng binata. He groaned at the sudden contact of her bre*st to his chest.“Fuck!” rinig niyang usal ni Aiden.Napasinghap siya nang bigla siyang hawakan ng binata sa beywang at inangat. The next thing she knew, she’s now sitting on his lap; her chest uncovered. His gaze landed at the scene in front of him.Nahihiya niyang tinakapan ito ngunit agad na inalis ni Aiden ang kanyang kamay.“Don’t cover them,” he said.“Why?” tanong niya sa mahinang tinig.“Because I want to taste them.”Hindi pa man siya nakakasagot ay hinila ni Aiden ang kanyang beywang dahilan upa
“ANO FEELING?”Yan ang kanina pa bukambibig ng kanyang pinsan habang busy ito sa pagkaon ng junk foods. Ano ba naman ‘tong babaeng ‘to, hindi ma lang nakakaramdam ng awa sa kanya. Kabuwanan na niya sa susunod na buwan. Yes, she’s pregnant again. This time, planado na. Hindi na rin sila masyadong nag-aalala sa kanilang kaligtasan dahil tuluyan nang nabilanggo si Marcella, ang mommy siya.Did she every try visiting her mother? No. Hindi niya ito bibisitahin hangga’t sa hindi pa sila kinakasal. Ang plano nila ni Aiden ay ang magpakasal after niyang manganak. Why? Simple. Gusto ni Bliss na makasuot siya ng gown at makaramdam na hindi nabibigatan ang tiyan.It’s a once in a lifetime moment. Para naman sa kanyang pagtanda ay mayroon siyang litratong tinititigan. In that way, she can recall memories with her looking so pretty in photos.“Bakit ba kasi hindi ka mag-asawa? Gusto mo talagang tumanda ng talaga e no?” asik niya rito. “Ty tol'ko postareyesh', no ne stanesh' krasivoy.” Umismid siy
HINDI na mabilang ni Bliss kung ilang minuto na niyang tinititigan ang kanyang singsing. It feels like she’s just dreaming. Ramdam niya ang pamamaga sa kanyang mga mata dahil sa labi na pag-iyak kanina. But it was all worth it.Sobrang ganda ng singsing. Malaki ito at nakakakuha talaga ng atensyon. The happiness in her is still there kahit nakasuot na siya ng kanyang damit pantulog ay nakatitig pa rin siya rito. Parang sobrang bilis kasi ng mga pangyayari. Parang kahapon lang, umaaayaw pa siya kay Aiden. Parang kahapon lang ay ayaw niya itong makita. Parang kahapon lang sobrang naiinis pa siya rito.A warm arm wrapped around her waist. Pinatong ni Aiden ang baba nito sa kanyang balikat.“Tebe ponravilos'?” tanong nito. [translation: Did you like it?]She chuckled. “My seychas govorim po-russki?” [translation: Are we talking Russian now?]Mahina rin itong natawa. “Nothing. My tongue misses my first language. I had a hard time convincing your grandparents to let me marry you. YA izo vse
HINDI MAALIS kay Bliss ang pagtataka habang naglalakad sa pathway na sinasabi nila. Anong congratulations na pinagsasabi non? Baka kinulang ‘yon sa tulog o ano. Pinilig niya na lang ang kanyang ulo at nagpatuloy sa paglalakad. Her tummy is growling so bad. Yung tipong kahit isan metro ang layo ng tao sa kanya ay maririnig pa rin nito ang pagtunog ng kanyang sikmura.She was busy roaming her eyes all over the place. Ang weird naman ng venue na napili nila. Dito pa talaga sa madilim? She bet, si Miracle ang pumili ng hardin dahil paborito nito ang mga bulaklak at paruparo.Agad na nangunot ang kanyang noo nang makitang may kung anong backdrop ang nakatayo roon. She frowned. At mas lalong nangunot ang kanyang noo nang mapagtanto niyang hindi na pala pathway itong dinadaanan niya.Shit! Mukhang na-wrong turn pa siya.Nilibot niya ang kanyang tingin at napangiwi. Looks like someone is going to propose here. Kaya siguro napasabi ‘yung babae kanina ng congratulations.“Damn. Nasaan ba sila?”
PIKIT MATANG tinatakpan ni Bliss ang kanyang tenga sa buong byahe. Kanina pa kanta nang kanta ang babaita ngunit hindi man lang ito napapaos. She was just closing her eyes the whole ride. Kung ano ano na lamang ang iniisip niya. Katulad na lang ng pagtalon sa sasakyan o ang paglagay ng duct tape sa bibig nito.Nang tumigil ang sasakyan ay nagmamadali niyang sinuot ang heels na suot niya kanina at binuksan ang pinto sa kanyang tabi. But upon closing the door, doon lamang napansin ni Bliss na hindi ito ang residence ni Aiden. Nilingon niya ang kanyang pinsan at nakitang lumabas din ito ng sasakyan habang hawak ng phone at nakangiti.“Cali, we’re lost. Hindi ito ang resident ni Aiden.”“Hindi. We’re at the right place.” Lumapit ito sa kanya at pinakita ang go*gle map nito. “Here. See?”“What are we even doing here?” tanong niya rito.Kumunot ang noo nito. “Hindi mo alam? Hello? Family dinner? Celebration sa pagkapanalo ng kaso?”She frowned as well. Nagmamadali niyang hinagilap ang kanya
“WHAT MAKES YOU think you want to marry my granddaughter?” tanong ng lola ni Bliss.Humugot siya ng malalim na hininga. “I’m going to be honest with you. Being in a relationship is not my thing, not even a part of my dream. I thought marriage and love is all about business. But the moment I met Bliss and realized I was wrong. Predstaviv sebe, chto prosnus' utrom bez neye, ya ponyal, chto ne smogu. Ona zastavila menya pochuvstvovat' to, chego ya nikogda ne chuvstvoval ran'she. U menya nikogda ne bylo togo, kto zhdal by menya doma i molilsya by o moyey bezopasnosti kazhdyy den'. U menya nikogda ne bylo togo, na kogo ya mog by operet'sya, ne osuzhdaya menya. I ona... ona pokazala mne vse.” [translation: Thinking of waking up in the morning without her in sight, I knew I cant. She made me feel things that I never felt before. I never had someone to wait for me to come home and prays for my safety every day. I never had someone I can lean on without judging me. And she... she showed me eve
BAHAGYA SIYANG napangiwi nang mapansin niyang hapit na hapit ang dress na binili ni Cali para sa kanya. Umikot siya sa harap ng salamin dito sa loob ng fitting room. Kulay itim ang dress at hangang ibabaw ng tuhod ang haba nito. The jewelries complimented her skin tone. Napatingin siya sa isang box. It’s not from Dior.Kinuha niya ito at mariing napapikit. It’s from Louboutin. A heel na kulay pula ang ilalim. Napahilot na lamang siya sa kanyang sintido at pinikit ang mga mata. This is the only heel that fits her fit. Kaya wala siyang ibang choice kundi ang suotin ito. Mariin niyang kagat ang ibabang labi at tumingin sa harap ng salamin.“Damnb,” she whispered.She looks like she’s about to go to a party.“Hindi ka pa ba tapos niyan?”Napairap siyang muli sa hangin at humugot ng malalim na hininga. The chest part of this dress is pushing her breast together, forming a great view of her cleavage. Sinulyapan niya muna sa huling pagkakataon ang kanyang sarili bago siya lumabas ng fitting
“NO FREAKING WAY?!”Napatakip siya sa kanyang taenga nang biglang tumili nang malakas si Cali. Tumakbo palapit sa kanya ang kanyang anak na mukhang nakaramdam ng takot sa biglang pagtili ng Tita nito. Aga niyang tinakpan ang taenga ng bata.“Oo nga. Can you please stop shouting? Natataranta ang bata sa ‘yo,” natatawa niyang sambit.Tumalon-talon si Cali at pagkatapos ay lumuhod ito at hinawakan ang balikat ng kanyang anak. “Baby, did you hear that?”“Hear what?” tanong ng bata at dahan-dahan niyang tinanggal ang pagkakatakip ng kanyang kamay sa taenga nito.“They won, baby! They were able to defeat the bad guy!”Ang kaninang nakakunot nitong noo ay agad na nawala. Umaliwalas ang mukha ng kanyang anak at tumalon-talon na rin kasabay ni Cali kahit na wala itong masyadong naiintindihan. Nabaling ang kanyang paningin kay Aiden nang pumasok ito sa loob ng silid, mukhang nakakaramdam ng pagkataranta.“What is happening?” tanong nito at napatingin kina Cali at Mira na kasalukuyang nagtatalon
AFTER THE doctor discharged her, agad nilang finollow-up ang kaso. It was a long process, it was worth it. Hindi na niya nakakausap pa ang kanyang ina. At kahit doon sa court, she refused to look at her own mother. Pakiramdam niya ay nandidiri siya.“She assaulted you and asked someone to order someone to put odorless Chlorine to your food?” tanong ng lawyer sa kanyang harapan.“Yes.” She nodded her head. “I thought I was going to die when she inserted the needle of the syringe to my IV. I was hopeless. And then Cydine suddenly came and stopped her. He also pulled out needle out of my hand so that the potassium or KCl won’t flow any further.”“Sinungaling ka talaga!”Hindi niya pinakinggan ang kanyang ama. After some questions, answers, a little bit of exchanging words and orders, the jury was finally able to come to a decision.The moment the judge bang the gavel twice after saying guilty, tears rolled down her cheeks. Laht ng panginginig sa kanyang katawan ay parang nagkaroon ng ras
WALA SA sariling nabaling ang kanyang tingin nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa kanya si Aiden. Napatingin siya sa kanyang katabi at nakitang tulog na tulog pa rin si Cali. Mukhang napagod nga ito sa biyahe. Then her eyes darted on the bouquet of flowers in his hand. Agad siyang napangiti rito.“Why the hell is she asleep?” tanong nito nang mapansing tulog na tulog ang kanyang watcher sa tabi.Watcher nga tas ito naman ang natutulog. E ‘di parang nagkapalit na rin ang kanilang role dito. Siya na ang watcher at ito na ang kanyang pasyente.Aiden walked in and walked towards her. Dinampian nito ng magaaang halik ang kanyang noo na agad namang pumikit ang kanyan mga mata para damhin ‘yon. After a few moments or so, lumayo ito at inabot sa kanya ang bulakak.“Here. I got you another,” he said.“Aiden,” mahinang sambit niya rito at nilingon ang mga bulaklak sa tabi. “Those flowers are still fresh. Bakit bumili ka na naman ng bago?”“Nailagay ko ang petal ng last bouquet na binil