“What are you doing here? H-how did you even get in here? And why…” Pinasadahan niya ito ng tingin. “Why the hell are you wearing these type of clothes? It doesn’t suit your expensive body!”Is she being hysterical? Yes! Princess Eve is now dressing up as a commoner! Hindi kailan man sumagi sa kanyang isipan na darating ang araw na makikita niya ang prinsesa sa ganitong sitwasyon.“I ran away,” simple sagot nito at umupo sa isang bakanteng silya. “I ran away from my responsibilities.”Her lips parted. “Y-you ran away? How did you do that? How did you get into the security?”“I just did.” Mahina itong natawa. “It was a long story. I went through disguises and such. Faking everything.”Kinwento sa kanya lahat ni Princess Eve ang lahat. Muli sa dahilan kung bakit ito tumakas, at hanggang sa kung nasaan ito ngayon. Hindi niya maiwasang makaramdam ng lungkot para rito. Eve is a good friend of hers. Medyo bata ito sa kanya ng ilang taon ngunit isa itong mabait na bata.“Why are you not wear
Tahimik na naglalakad pabalik si Bliss sa kanyang suite habang kasunod niya si Aiden sa kanyang likuran. Hindi niya alam kung paano niya ito papaalisin. She knew that Aiden wasn’t just bluffing around. Seryoso ito habang nagsasalita, hindi imposibleng seryosohin nito ang sinabi.Hanggang sa makarating sila sa loob ng hotel ay tahimik lamang siya at pasimpleng dinadama ang presensya ng binata sa kanyang likuran.“Oh, hell no.” Nakarinig siya ng isang pamilyar na tinig ngunit hindi niya ito pinansin. “Bliss?!”Wala sa sarili siyang huminto sa paglalakad at nilingon ang tumawag sa kanya. At ganoon na lang ang kanyang gulat nang makita ang isang kakilala. Mayroon itong malawak na ngiti sa labi habang nakatingin sa kanya.That made her smile too. Tumigil siya sa paglalakad at hinintay na makalapit sa kanya ang dating kaibigan. Sinalubong siya agad nito ng isang mahigpit na yakap na para bang ngayon pa lamang sila nagkita. Well, that’s true. Ngayon pa lang sila nagkita natapos ng ilang buwa
Ano nga ulit ang sabi ni Aiden sa kanya kanina? Mag-uusap sila? Well then it was a joke. Nandito siya ngayon sa loob ng isang food resto at kaharap si Aiden at ang kanyang ina, habang katabi niya naman si Kenji. It’s dinner time Well, hindi naman talaga isa itong mamahaling resto. It’s a small house na mayroong food choices at meron ding menu. May kung anong tawag dito, e. Hindi niya lang maalala kung ano ‘yon.“Akala ko kung saan-saan ka na napupunta. Hindi mo pa naman kabisado ang lugar na ito,” saad ng kanyang ina. “Oh, siya. Magpili na kayo ng kung anong gusto niyong kainin at nang makatawag na tayo ng waiter.”Nag-abot sa kanya ng menu si Kanji sa kanya na tinanggap niya. Nginitian niya muna ito bago siya tumingin sa kanyang hawak na menu. And when she says it’s all about seafoods, it’s all about seafoods. Wala siyang mapagpipilian. Lahat ay masarap sa kanyang mga mata. She wanted to eat everything inside the menu.Dumapo ang kanyang paningin sa lobsters. Bigla niyang naalala ang
Tumigil siya sa paglalakad at tuluyang natawa sa sinabi ni Kenji sa kanya. Tumigil din si Kenji sa paglalakad at tinignan siya. She was laughing like crazy. Paano ba naman kasi, isang napaka-creative na joke ang ginawa ni Kenji.“What’s so funny?” takang tanong sa kanya ni Kenji.“Ikaw,” she replied. Sinubukan niyang pigilan ang paghalakhak at tumingin sa bintana. “I didn’t know you were a joker too.”“I’m dead serious,” he said. “At first, I tried to ignore it. Maybe I was just hallucinating or something. I was busy observing him the whole time. And yes, Bliss. I think your stepfather likes you.”Umiling siya rito at mahinang humugot ng malalim na hininga. Tinanaw niya si Marcella at Aiden na patuloy pa rin sa paglalakad palayo sa kanila. “What you’re saying is very impossible, Kenji. I and Aiden doesn’t like each other. Trust me.”Kenji sighed. “No, Bliss. You should trust me. Alam ko kung ano ang nakikita ko. Lalaki ako. Alam ko kung ano ang attraction when I see one.”“Nagkamali k
Sa sobrang bilis ng lakad ng binata ay nahirapan si Bliss na makasunod dito. Hanggang sa tuluyan nang nawala ito sa kanyang paningin. Tumigil siya sa paglalakad at humugot ng malalim na hininga. Inis niyang binitiwan ang ruffle hem ng kanyang dress sa umupo sa malapit na bench.Ang sakit na ng kanyang mga paa dahil sa panay lakad nila ni Kenji. Kenji wants to rent a motorcycle but she’s scared to ride one. Hindi siya sanay sumakay sa mga motorsiklo dahil natatakot siya sa mga possibleng mangyari.I mean, who knows, right? Dalawa lang ang gulo ng motorsiklo. Natatakot siya na baka konting pagkakamali lamang ay sumemplang sila.Tinakpan niya ang kanyang dibdib at yumukod para hilutin ang kanyang binti. Nananakit ito sa sobra nilang paglalakad. Kanina pa nga siya nagkaroon ng oras para makaupo sa damuhan, may magbibida pa talaga sa kanyang pagpapahinga.Sa kalagitnaan ng paghihilot sa kanyang binti ay nagulat siya nang mayroong humawi sa kanyang kamay at ito na mismo ang humilot sa kany
Tahimik lamang siya habang si Aiden ay tahimik lang din sa pagmamaneho. She’s now sitting beside him, on his passenger’s seat. Kahit na ayaw niya ay naka-oo na siya sa kanyang ina. And besides, fifteen days na lang ay makakaalis na siya rito. But first, she has to give her mother a good christmas.Paano niya gagawin ‘yon? Simple. Makipagplastikan kay Aiden. There’s no other choice, kundi makipagplastikan sa ama ng kanyang anak. Why does it feel so awkward to call him as the father of her daughter? Parang siya pa itong nahihiya.“Why did you agree?” biglang basag nito sa katahimikan.Papadilim na kaya’t hindi masyadong mabilis ang takbo ng sasakyan. Tahimik din ang loob ng silid dahil wala ni isa sa kanila ang may balak na buksan ang stereo. In other word, the whole room is filled with silence. And Aiden just decided to break it.Tinignan niya ito ngunit agad ding nag-iwas ng tingin nang mapansing nakatitig lamang ito sa kalsada sa kanilang harapan. She replied, “Because I want to give
Hindi niya alam kung ilang oras na siyang naghihintay kung mayroon bang dadaan na sasakyan. Naging tahimik din si Aiden sa kanyang tabi. Pinatay nito ang aircon dahil pareho na silang nilalamig. Nanatili sa kanya nakatakip ang extra umano nitong blanket dito sa loob ng silid.She looked at him. Hindi niya maiwasang makaramdam ng konsensya. Pareho lamang silang basa ngunit siya ang mas binibigyan ni Aiden na makaramdam ng init sa dala nitong blanket na para sana dito. The rain is pouring heavily outside. Mukhang wala na itong balak na tumigil. Hindi niya maiwasang mabahala. Hindi ba sila makakauwi ngayong gabi.Blissed turned to him and asked, “You can have this.” She even offered the blanket.“I’m fine,” he answered.Fine? But he’s obviously shivering from the cold. Gusto niya itong kastiguhin ngunit mas nauuna niyang kinakastigo ang sarili. Ano ba namang pakialam niya kung nilalamig na ang binata? It’s not like it’s her responsibility to make him feel warm.Binaling niya na lamang ang
Bliss closed her eyes as she let him kiss her. Alam niyang hindi ito pwede. Alam niyang isa na naman itong pagkakamali. Pero bakit ganon? Bakit hindi niya mapigilang damhin at lasapin ang halik nito?Ang init na kanyang nararamdaman kanina dahil sa lamig ay napalitan ng init dahil sa paghalik sa kanya ng binata. Hindi niya sinasadyang maalis ang pagkakatakip ng kanyang braso sa kanyang hinaharap dahilan upang dumampi ito sa dibdib ng binata. He groaned at the sudden contact of her bre*st to his chest.“Fuck!” rinig niyang usal ni Aiden.Napasinghap siya nang bigla siyang hawakan ng binata sa beywang at inangat. The next thing she knew, she’s now sitting on his lap; her chest uncovered. His gaze landed at the scene in front of him.Nahihiya niyang tinakapan ito ngunit agad na inalis ni Aiden ang kanyang kamay.“Don’t cover them,” he said.“Why?” tanong niya sa mahinang tinig.“Because I want to taste them.”Hindi pa man siya nakakasagot ay hinila ni Aiden ang kanyang beywang dahilan upa
MAGAANG HINAPLOS ni Bliss ang buhok ng kanyang anak habang payapa itong natutulog sa kama. Hindi niya lang ito sinassabi, but she’s trying to regain her memories by trying to remember what happened within that five years.A lot of things are still a mystery to her, and one of that is why… of all the years, bakit nang mga panahon pa nang sinilang niya ang kanyang anak.Malaki ang kanyang pagdududa dahil sa katotohanang ‘yon. Maybe she was really heartbroken, at nadamay lamang ang kanyang anak.“I’m sorry,” she whispered why caressing her daughter’s hair. “I didn’t mean to forget you, baby. I didn’t mean any of this. If only you knew how much I want to remember you. I want to treasure all the memories I have with you.”Isa sa mga kinakatakot niya ang mga sinabi ni Aiden sa kanya. Na baka tuluyan na niyang hindi maalala ang lahat ng kanyang kinalimutan. At kung sakaling mangyari ‘yon, isa ang mga alala nang mga panahong pinapanood niya ang mga unang beses ng kanyang anak.First crawl, fi
Hindi siya makaimik sa sinabi ng kaibigan. Kita niya ang pagdadalawang-isip sa mga mata ng kanyang kaibigan matapos nitong sabihin ‘yon. Habang siya naman ay parang napapantig ang tenga. He looked at his friend who is now trying to avoid his gaze.“Kanino mo nalaman ang tungkol sa bagay na ‘yan?” tanong niya rito.Pansin niya ang paghugot nito ng malalim na hininga at mariing kinagat ang ibabang labi. “When I and Cydine were trying to trace her. Her past, the people she used to be friends with, and we realized Cydine knew her too. Matagal na pala silang magkakilala ngunit mukhang hindi na naalala ni Bliss ang patungkol kay Cydine. Sa pagkakaalam ko, mayroon pagtitinginan dati si Cydine at si Bliss. I don’t know if I should be saying this, but you’re asking. Ayoko ring magsinungaling sa ‘yo.”His jaw clenched. Hindi maintindihan ng binata ang namumuong inis sa kanyang dibdib at isang emosyon na hindi niya mapangalanan… or more like ayaw niyang pangalanan.Iniwas niya ng kanyang tingin
“NABABALIW KA na ba?” Yan ang sikmat sa kanya ng kanyang kaibigan nang makarating siya sa bahay nito. Ito kasi ang maghahatid sa kanya patungo sa kung saan dinala ni Cydine sina Bliss at Miracle. Gusto niyang makita ang mga ito kaagad. He wanted to see them right here right now.Sinamaan niya ng tingin ang kaibigan. “I didn’t ask for your permission. What I want is for you to take me to my daughter.” “Hindi mo ba naiisip kung ano ang magiging resulta ng ginawa mo?” Ramdam niya ang frustration sa tinig ng kanyang kaibigan. “Hindi mo alam kung ano ang tumatakbo sa isip ni Marcella! Minsan na niyang nagawa ‘yon sa kanyang apo, paano pa kaya kay Bliss?”“I know what I’m doing,” he replied. “I don’t need you to nag at me.”“You don’t know what you’re doing!” Nagtaas na ng tinig ang kanyang kaibigan dahilan para mag-angat siya ng tingin dito. “Don’t you think you’re giving Marcella the hints? Gusto mo bang mawala sa buhay mo si Bliss at Miracle?”Hindi na napigilan ni Aiden ang pag-ingkas
MABILIS PA SA alas kwatro niyang hinila ang kanyang kamay na hawak nito. He frowned at him and he saw how different emotions passed through her eyes. Ngunit agad din itong natakpan ng luha na nagsisimula nang manubig sa mga mata nito.“No,” he firmly replied.“Why?” Pinunasan nito ang luha sa mga mata. “You still love me, right? Mahal mo pa rin naman ako, ‘di ba? What you felt for my daughter is just infatuation. You’re just attracted to her because she’s younger than me and surely, my daughter reminds you of me. Yung puso mo ay na sa akin. Ako ang mahal mo at hindi ang anak ko.”Umiiling-iling ito. Aiden took a very deep breath.And with all the calmness in the whole world, hinugot niya rin ang envelope na nasa kanyang likuran at inabot ito kay Marcella. Kita niya ang pagkalito sa mukha nito habang nakatingin sa brown envelope na binigay niya.“What’s this?” tanong nito sa kanya.“Open it.”Kita ni Aiden ang pagdadalawang-isip sa mga mata nito. Ngunit wala itong ibang nagawa kundi bu
“Mommy, this is a nice place.”Nilapag niya ang kanyang tinimplang gatas sa mesa at umupo sa tabi ng kanyang anak. Hinaplos niya ang buhok nito at humugot ng malalim na hininga. Hindi niya alam kung ano ang tunay na estado nila ngayon.She kept asking Cydine ngunit alam niya sa kanyang sarili na wala siyang makukuhang matinong sagot dito. Halata naman sa binata na mayroon itong iniiwasan. Or more like, ayaw talaga nitong magsabi ng totoo. At hindi naman niya sigurog pwedeng pilitin itong magsalita ng totoo, ‘di ba?Cydine is not the type of person who lies. Mas pipiliin pa nga nito ang iiwas ang usapan kaysa ang magsinungaling.“Indeed,” she replied to her daughter and sighed. “This is such a pretty place.”“But why are we here?” biglang tanong ng kanyang anak at nag-angat ng tingin sa kanya. “Daddy didn’t tell me a thing. He just told me to go and be with that uncle and they brought me here. Riding that aircraft was cool, though. I love riding it again.”That made her smile. Ngumiti
Aiden was tapping his fingers on the table as he waited for the sun to rise. Nang makaalis si Cydine ay hindi na siya natulog pa. Basta na lamang siyang nagtungo rito sa maliit na opisina sa loob ng bahay at dito na naghintay kay Marcella.Panatag ang kanyang loob na nasa mabuting kalagayan ngayon si Bliss kahit na labag sa kanyang loob ang ipasama it okay Cydine. But he knows that man. Alam niyang hindi ito magiging interesado sa dalaga. That’s why she’s a little calm about it.“You waited.”Humugot siya ng malalim na hininga at nag-angat ng tingin sa nagsalita. Bumungad sa kanya si Marcella. Mayroon itong multo ng ngiti sa labi at hindi niya maintindihan ang namumuong inis na kanyang nararamdaman sa kanyang dibdib.But despite the confusing emotions he felt, pinilit niyang maging kalmado. Tipid siyang ngumiti rito at tumayo.“What brought you here?” he asked. “You didn’t even call me when you landed.”“What for?” Kumunot ang noo nito at pumasok sa loob ng silid. “I… I just want to s
BLISS ROAMED her eyes all over the place as she sat on the bench outside the house. Na sa countryside nga sila. There’s a huge lake in front of her and it makes her feel like she’s home. Masyadong green ang paligid at mayroong kabayo sa malayo.She’s confused. Hindi pa rin magrehistro sa kanyang isipan kung paano siya nakarating dito. The last time she can recall is she slept beside her daughter and Aiden. Ngunit bakit sa kanyang paggising ay si Cydine ang bumungad sa kanya?Mariin niyang kinagat ang ibabang labi. She tried thinking of it in many ways. And she come with the idea that she was drugged. Pansin niya kasi ang pagkahilo pa rin niya at parang lutang siya. So the only thing she can assume is that she was drugged by someone. And that someone could be Cydine.Speaking of the evil, napansin niya itong lumabas ng bahay. Agad siyang nagkunwari na wala siyang nakikita. She busied herself looking at the scenery in front of her. Mayroong social distancing ang mga bahay rito. It’s lik
HINDI ALAM ni Bliss kung ilang oras na siyang natutulog. It feels like she’s been sleeping a long time. Naalimpungatan siya nang matamaan ng sinag ng liwanag ang kanyang mga mata. Umikot siya patalikod at muling natulog.But the unfamiliar scent of the room made her open her eyes. Wala sa sarili siyang napabangon at naglibot ng tingin. It wasn’t the same room where she slept beside her daughter. Nilingon niya ang kanyang tabi at nakitang wala itong laman.Wala sa sarili siyang nag-angat ng tingin at napansing wala na ang snow.Nasaan ba siya?“Awake?”Muntikan na siyang mapatalon nang marinig ang tinig na ‘yon. Nilingon niya kung saan nanggaling ang boses at ganoon na lamang ang panlalaki ng kanyang mga mata nang makilala kung sino ito.“Cydine!”Hindi niya alintana ang kumot na nakatakip sa kanyang katawan. Basta na lamang siyang bumaba sa kama at patakbong yumakap sa binata. Rinig niya ang mahina nitong pagtawa nang mayakap niya na ito.Cydine didn’t hesitate to answer her hug. Hind
TAHIMIK NIYANG pinagmamasdan ang kanyang mag-ina na ngayon ay payapang natutulog sa kama. Kanina pa siya nakatayo at nakatitig sa mga ito. Hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat gawin. He’s worried. Walang alam si Bliss na sobrang delikado ng pinaplano nitong pagsasabi kay Marcella tungkol sa bata.But what is there to hide? Alam naman na ni Marcella na mayroon siyang anak. Mas una pa nitong nalaman kaysa sa kanya na mismong ama ng bata. And right now, for sure, alam na ni Marcella na mayroong namamagitan sa kanila ni Bliss.Kung nagawa ni Marcella ang bagay na ‘yon sa sariling apo, paniguradong kaya rin nitong gawin ang bagay na ‘yon kay Bliss. And that’s what scared him the most. Paano kung hindi niya magawang protektahan si Bliss?Napatingin siya sa pinto nang mayroong kumatok dito. Agad niya itong nilapitan at binuksan ang pinto. Bumungad naman sa kanya si Bridgette na mukhang kakagising pa lang. Paano niya nasabi? Busy pa kasi ito sa pagkakapa sa mga mata kung mayroong ba ito