CHAPTER 4

Heilen has been busy packing their things for weeks now. Dalawang

malalaking maleta at may hand bag pa siyang puno ng mga gamit nila. Buo

na ang desisyon niyang bumalik sa Pilipinas. Ngayon na sikat na sa

international market ang beauty product line niya, kailangan niyang mas

makilala pa ito hanggang sa Pilipinas. Balak niya kasing magtayo ng branch

mismo doon so she could settle with her family there. Gusto rin niya na

ipakilala na sa mga magulang niya ang anak niyang si Tinsley na tinago niya

ng limang taon.

“Heilena, are you sure about going back to the Philippines?” tanong ng tita

niya.

“Yes, Tita. Buo na po ang desisyon ko.”

“Natawagan mo na ba ang parents mo tungkol kay Tinsley? Call them ngayon

na nang hindi na sila agad agad mabigla kapag umuwi kayo.” Payo nito.

Napatingin siya kay Tinsley na abalang abala sa paglalaro ng kanyang barbie

doll at parang hindi alam ang nangyayari sa paligid.

“Tama ka nga, Tita. Hays, I am sure my parents would be so mad at me when

they find out. Lalo pa kapag nalaman nila kung sino ang ama,” she answered

with disappointment.

“Kahit ano pa man ang maging reaksyon nila, tatanggapin nila ang bata at lalo

ka na, Heilena. Don’t worry, I will also call them. I always got your back,” sabi

naman ng tita niya sabay kindat.

Her tita served as her second mom. Ito na ang naging mommy niya sa

England for the past five years. Hindi siya nito pinabayaan. She helped her

become a good mother for Tinsley. And also, a good partner on her business.

After a week ay nakauwi na nga sina Heilena sa Pilipinas. Dala-dala niya ang

anak niyang si Tinsley na mukhang takang-taka pa sa kung nasaan na sila

ngayon.

“Mommy, is this the Philippines?” inosenteng tanong ng bata.

Ngumiti lang si Heilena saka mahigpit na hinawakan ang kamay ng anak niya.

“Yes, baby. This is where we truly belong.”

“It’s so hot here, mommy. I was not informed that the weather here is

different.”

Napakamot na lang ng ulo si Heilena saka inalalayan ang anak niya na

hubarin ang suot nitong leather jacket na may fur pang design. She looks like

a baby boss in her outfit lalo pa at may partner itong boots. Tinsley is just so

adorable and pretty.

“I am sorry about that, baby. Don’t worry, when we get home, you’ll be able to

rest comfortably.”

Bago pa man sila umuwi ay nasabi na ni Heilena ang lahat sa mga magulang

niya. Lahat ng dapat nilang malaman tungkol kay Tinsley at tungkol sa tatay

nitong si Timothy. Noong una ay sobrang nagalit sa kanya ang mga magulang

niya. Ilang araw din siyang hindi sinasagot sa tawag. But as the days pass by,

bago sila umuwi ay nagbago bigla ang ihip ng hangin. They learned to forgive

Heilena pero ang hindi nila mapatawad ay si Timothy dahil sa ginawa nito sa

kambal. Galit na galit sila dito kaya pumayag sila kay Heilena na itago na lang

din ang katotohanan kay Timothy. Na siya ang ama ng bata bilang ganti nito

sa kanya.

“We ‘re home!” sigaw ni Heilena sa may gate nila sabay pindot niya sa

doorbell ng sunod sunod.

Mabilis naman siyang pinagbuksan ng kanilang katulong at kasunod niyon ay

bumungad sa kanya ang mommy at daddy niya.

“Oh my gosh! Nandito na kayo! Anak! Na-miss ka ng mommy!” maluha-luha

nitong sabi sabay yakap ng mahigpit sa dalaga.

Nang makakalas sa yakap ay napatingin ito sa munting anghel na katabi ni

Heilena. Nakatingin lang si Tinsley sa lola niya at seryoso pa ang mukha.

“Ito na ba ang apo ko? Hello, sweet thing! I am your grand mommy! I was so

happy to see you!”

“You are my grand mommy? My Mom always talk to me about you alot!”

nakangiti pang sagot ni Tinsley na tila hindi nahihiya. Bibo talaga itong bata at

once nakapalagayan ka niya ng loob ay mas mabilis siyang ma-a-attach sa

tao.

“Welcome back home, anak.” Ang daddy naman ni Heilena ang nagsalita.

“I missed you, Daddy.”

“I missed you too, anak.” Binalingan nito ng tingin si baby Tinsley. “Hi cutipie.

Can you give grand daddy a high five?”

Malapad na napangiti si Tinsley. “Sure thing!” Sabay high five niya dito.

Binuhat naman siya ng lolo niya saka tinulungan si Heilena na buhatin ang

ilan sa mga gamit nila.

“Na-miss ko ‘tong bahay, Mom,” walang anu-anong sabi niya.

“Na-miss ka rin ng apat na sulok ng bahay natin, anak. Sobrang tahimik na

noong umalis ka. Mabuti na lang at nagdala ka ng maliit na supling. Kahit

paano, hindi na kami mangungulila. Will you stay here for good?” tanong ng

mommy niya.

Heilena immediately nodded. “Yes, mom. That’s for sure. Maghahanap ako ng

mapagsu-supply-an ko ng beauty products ko. Actually, kaya nga ako umuwi

kasi marami nang nag-aalok sa akin na gustong makipag-work with me. So, I

thought it would be a good idea kung magtatayo ako dito ng branch my Tita

will take care of our main branch in England.”

“That sounds great, anak. Ibang-iba ka na nga talaga. You sound more

matured now.”

“Thanks, Dad. It’s because you inspired me to be better. My experiences in

the past and of course, my daughter inspired me to work harder.”

Hindi maipaliwanag ng mga magulang ni Heilena kung gaano sila ka-proud sa

anak nila. Hindi kayang tumbasan ng salita ang nararamdaman nilang saya

para sa na-achieve ng anak nila. Dagdagan pa ng bagong miyembro ng

pamilya na si Baby Tinsley.

Kinahapunan matapos mamahinga ni Heilena ay nagpasya siya na mag-mall

muna. Hindi kasi siya namili ng mga personal stuffs nila ni Tinsley dahil ayaw

niyang magdala ng sobrang dami. So, she plans on buying them here na

lang. Tulog na tulog pa naman ang anak niya so she grabbed the opportunity

to go to the nearest mall alone. Ang mall na pagmamay-ari ni Timothy. But

unlike before, hindi na naman siya takot ngayon. Her self confidence boosted

in a whole new level ‘di tulad noon. Isa pa ay ibang version ng Heilena na siya

ngayon. Fiercer, independet, brave and successful.

As usual, madaming tao sa mall. Mukhang hanggang ngayon kahit limang

taon na ang nakakalipas ay dinadayo pa rin talaga ito. It is the longest running

mall here at mukhang pinatutunayan pa rin nila ito hanggang ngayon. She

rushed into the grocery store first. Sa sobrang busy niya kaka-pick up ng kung

anong sa tingin niya ay kailangan nila ng anak niya ay hindi niya natingnan

ang dinadaan niya.

Napaangat si Heilena ng kanyang tingin nang makabunggo niya ang isang

pamilyar na lalaki. Imbes na pulutin ang nahulog na cookies sa sahig ay

natigilan siya nang makitang nakatayo na si Timothy sa kanyang harapan. He

also looked shocked. Halata sa mga mata nito. Nakaawang pa ang mga labi

niya.

“Heilena?”

“Tim.” She uttered.

Parang nakakita ng multo si Timothy kung makatingin sa kanya. Hindi ito

makapaniwala na nakatayo na sa harapan niya si Heilena ngayon and she

looks far different than the girl that he knew five years ago.

* * * * *

Kasalukuyan na nasa coffee shop si Timothy kasama si Heilena. Gustohin

man siyang tanggihan ng dalaga sa alok niyang coffee ay hindi na siya

tumanggi para patunayan sa binata na hindi siya apektado. Na wala na lang

sa kanya ang nangyari sa kanila noon but a pure mistake.

“Congrats, I heard about your business’ success. I never thought you’ve gone

that far.”

Napa-smirk si Heilena sa isipan niya sabay iwas ng tingin. Tsk. Syempre,

hindi mo maiisip na magiging successful ako because you never see me as a

woman. Si ate lang ang mahalaga sayo. Inis na wika nito sa isip niya.

“Thanks, my experiences mould me to become where I am today,” she

answered directly.

“Ibang-iba ka na ngayon, Heilena.”

Pilit lang na napangiti ang dalaga. “I know,” maiksi na sagot niya sabay higop

ng kanyang kape. “If you have no other things to say, aalis na ‘ko. Thanks for

the coffee.” Akmang tatayo na sana ito nang biglang magsalita pa si Timothy.

“Err, wait, Heilena. The thing is. . .g-gusto sana kitang kuning supplier ng

beauty products? I-I can s-see the potential of your products to boom in the

Philippine market too. And I don’t want to miss a single opportunity to work

with you.”

Napatigil si Heilena sa paghakbang ng mga paa niya dahil sa sinabi nito. Did

he just say na gusto niyang makipagtrabaho sa akin? Wow. I can’t believe it!

Sarkastiko siyang nginitian ni Heilena. “Sure. Pero sa isang kondisyon,” sagot

niya habang nakatingin ng diretso sa mga mata ni Timothy.

“W-What is it? I am willing to do anything,” tensyonado nitong sagot.

“Huwag na sana nating maungkat pa ang past natin. I don’t want to hear any

single bit of it while working with you.”

Napakagat-labi si Timothy sabay lunok ng kanyang laway. “I-I understand. O-

Okay.”

As much as he wants to desperately say sorry for all the bad things he did to

her, hindi na niya magawa pa dahil sa kondisyon ni Heilena sa kanya.