CHAPTER 6.1

Kanina pa pabalik-balik si Timothy sa kanyang kuwarto. Lakad dito lakad doon. While sipping on his favorite wine. Kanina niya pa pinag-iisipan kung bibisita ba siya sa bahay ng mga De Guzman. Matagal-tagal na rin siyang hindi nakadalaw doon. Limang taon na simula nang mamatay si Heilen, ang dati niyang nobya na kakambal ni Heilena. He isn't sure kung tama ba na magpakita siya nang gano'n gano'n lang dahil sa biglaan lang din siyang hindi na nagpakita noon matapos ng insidente. Pero baka ito na ang oportunidad parab makausap niya ang mga magulang ni Heilena at makahingi ng tawad tungkol sa inasal niya noon. 

Namalayan na lang niya ang sarili niya na nagsha-shower na. Real quick, Tim ha? Ang bilis mo naman mag-isip. After he took a shower ay nagsuot siya ng isa sa paborito niyang polo shirt. Semi formal lang ang awrahan niya ngayon dahil baka isipin naman ni Heilena na masyado niyang pinaghahandaan ang pagdalaw doon. Kahit parang gano'n na rin naman. Kung noon ay wala siyang pakialam sa iisipin ni Heilena, ngayon ay mas naging cautious na siya sa kung ano ang posibleng sabihin ni Heilena sa kanya. Parang biglang gusto niyang magpa-impress dito. 

Napailing-iling na lang siya. "Masyado lang akong humanga sa kung ano'ng narating niya noon. 'Yun lang 'yon. Wala nang iba pang kahulugan." Pilit niyang sinusuksok sa kukote niya. 

Bago tumuloy sa mga De Guzman ay doon muna siya unang nagpunta sa opisina ni Heilena. Naisip niya na baka mas mainam iyon para kahit paano ay informed si Heilena na dadalaw siya sa kanila. Kulang na lang ay ipaligo na niya ang perfume niya na imported pa galing Paris. After all, alam naman niya na gustong-gusto siya ni Heilena noon. Pero napapaatras siya tuwing iniisip niya na ibang-iba na ang Heilena na nagbalik ng Pilipinas. Ni hindi na nga ito naaapektuhan sa dating niya. And that frustrates him.

He parked his car outside the building kung saan nakatayo ang opisina ni Heilena. Hindi siya puwedeng magkamali. Ito na 'yon. Mabilis siyang pumasok sa loob with full confidence. Taas noo pa siya habang inaamoy-amoy ang kanyang sarili. Napakunot noo siya ng makita ang isang maliit na bata na nakaupo sa swivel chair lamesa ni Heilena. Nakatalikod ito at tila may kinakalikot. 

"Uh, Hello? Who are you?"

Madaling inikot ni Tinsley ang swivel chair para tingnan kung sino ang bagong dating na lalaki. Napataas agad ito ng kilay at tila pinag-aaralan ang mukha nito. 

"I think I should be the one to ask you that, Mr. Stranger. Who are you?" maanghang na tanong nito sa maliit na tinig.

Napahawak sa dingding si Timothy nang masilayan niya ang mukha ng bata. His hands tremble and felt cold. W-Wait. A-A kid? Paanong magkakaroon ng bata dito? Kaninong anak 'to? Iyon ang mga bagay na tumatakbo sa isipan niya. 

Habang pinagmamasdan niya ang mukha ni Tinsley ay hindi nya mapigilang mapaisip. Why does she look like Heilena? Hulmang-hulma ang mukha nilang dalawa. She really looks like her mini version but the nose and eyes somewhat looks like his. Is he just hallucinating? But why does his heart beats this fast? Sobrang bilis. Para siyang hinahabol ng sampung kalabaw sa bilis ng tibok ng puso niya. Para siyang kakapusin ng hininga. 

"You look startled, Mr. Stranger. My mom told me to call the cops whenever suspicious people comes in." Matapang na wika ni Tinsley saka mabilis na hinawakan ang telepono sa kanyang lamesa. 

Wow, this girl is so brave. Kung titingnan ni Timothy ay nasa limang taon pa lang ito pero kung magsalita ito at mag-isip ay parang matanda. Hindi halatang bata. She is matured than his age. Halatang pinalaking open minded ng mga magulang niya. And at her young age, mukhang marami na itong alam. Timothy can't help but feel impressed.

"N-No, kid. What's your name?" malumanay na tanong ni Timothy.

Napa-cross arms si Tinsley saka umirap sa kanya. "I don't talk to strangers!" Pagtataray nito.

Hindi alam ng binata kung matatawa na lang ba siya sa batang kausap niya ngayon. Attitude at its finest si Tinsley. 

"Okay, okay. If you can't tell me your namee, can you at least confirm who your mom is?" Pag-uusisa nito.

"Her name is Heilena De Guzman. The owner of this building is my mommy." Maagap na sagot ni Tinsley. 

Tuluyan nang halos mawala sa katinuan si Timothy. A-Anak nga siya t-talaga ni Heilena? Sh-she has a daughter? H-How? K-Kailan pa? H-Hindi kaya??

Napatigil siya sa pag-iisip nang kung ano-ano nang biglang magbukas ang pintuan at niluwa niyon si Heilana. 

She looked at Timothy really shocked. Parehas silang nagulat nang makita ang isa't isa. 

"T-Timothy?" kunot-noo na tanong ni Heilena. 

"Mommy!" sigaw naman ni Tinsley. 

So it's now confirmed. Wika ni Timothy sa isipan niya. Mababaliw na siya sa kaiisip. Kung anak ni Heilena ang bata, isa lang ang ibig sabihin no'n, puwedeng siya ang ama nito, o puwede rin na nabuntis ng ibang lalaki si Heilena habang nasa abroad ito. Pero impossible. Dahil hawig niya ang bata. At ang lukso ng dugong nararamdaman niya ay hindi niya masukat.

Nanuyo ang lalamunan ni Heilena. Hindi na niya alam kung saan niya sisimulan. Dumating na ang kinatatakutan niya. Para siyang naestatwa sa may pintuan nang maabutan niya si Timothy na mukhang kausap ang anak niya. Does this mean wala na siyang takas? Paano pa siyang makakapagsinungaling kung nasa harapan na ni Timothy ang ebidensya?

"T-Tinsley," nauutal na sagot ni Heilena. 

"Mom, can you talk to Mr. Stranger? He keeps asking questions. I told him that I will call the cops but he is unmoved." Pagrereklamo ni Tinsley. Sino ang mag-aakala na ang ganito ka-cute na bata ay parang ang tanda tanda kung makapagsalita?

Gustong matawa ni Heilena dahil parang matanda kung makapagsumbong ang anak niya pero pinigilan niya lang na matawa dahil mukhang seryoso ang ambiance ngayon. 

"Sweety, can you go inside for a moment?" ani Heilena sa anak. 

Tumango naman si Tinsley saka sinunod ang mommy niya. Kahit may pagka-spoiled ito ay takot ito kay Heilena. Masunurin naman siya madalas pero kapag tinopak, naku, nagiging litttle dinosaur. 

"Maupo ka muna, Tim." 

Humila ng isang upuan si Timothy saka ipinuwesto iyon sa harapan ng lamesa ni Heilena. Kalmado lang silang nakatitig lang sa isa't isa. 

"Would you mind explaining everything to me?"

Mapait na tiningnan ni Heilena si Timothy sa mga mata nito. "Kailan ka pa naging interisado sa buhay ko, Tim? Akala ko ba, wala kay ate ka lang may pakialam?"

Napaklaro si Timothy ng lalamunan niya. "Because I think I deserve to know the truth."

"The truth? Gusto mo bang marinig ang katotohanan? Ang katotohanan na trinato mo akong basura after you used me? Ginamit mo ako ng isang gabi at nagpagamit ako sa 'yo dahil mahal kita. Mahal na mahal kita. I lost hope, Tim. And the baby, sabihin man ng iba na produkto siya ng pagkakamali, she was never a mistake, Tim. Tinsley brought light in my darkest days. Dilim na dala mo, Tim. Now, do you think magiging gano'n lang kadali sa akin na bumalik at sabihin sa 'yo na anak mo si Tinsley?"

Hindi nakasagot si Timothy. Nanigas siya sa kinauupuan niya. Ni hindi niya nga naibuka ang bibig niya. He was still shocked at kahit hindi pa masyadong naipapaliwanag ni Heilena sa kanya ang buong detalye, alam na niya. Alam na niya na siya nga ang ama ng batang babae na nakaharap niya kanina.