Chapter 2

"Are you okay?" bigla itong nagsalita.

Nilingon ko siya at pekeng ngumiti. "Of course. I'm perfectly fine. Isang glass pa nga." sabi ko roon sa bartender.

Nang matanggap ko ang in-oder ko ay deretso ko lang iyong nilagok. Nakita ko kung paano tumaas ang isang kilay ni Stavross sa ginawa ko.

"Isa pa!" utos ko ulit sa bartender.

"Ano bang problema mo at gusto mong magpakalasing? Did your boyfriend dump you?" he said sarcastically.

Matalim ko siyang tinitigan bago ako ngumisi. "Ano namang pakialam mo? Sino ka ba? Umalis ka nga sa paningin ko!"

His eyes suddenly turned dark. Pinaglaruan niya ang basong nasa kamay niya at pinaikot-ikot ito. He looks deadly.

"The audacity of you to tell me that inside my own club."

Natigilan ako sa sinabi niya at kumurap-kurap. Nilingon ko ang paligid  at inalala kung nasaan ako ngayon. Umawang ang labi ko nang maalala ang pangalan ng club.

Zeus

Iyon ang name ng club at naaalala ko na pagmamay-ari ito ng CEO ng Agravante Group Of Companies at ang CEO ng kompanya na iyon ay walang iba kundi siya.

Puro kahihiyan na lang ata natatamo ko ngayong gabi. Gusto ko ng umuwi.

Walang imik akong tumayo at naglabas ng ilang libo pagkatapos ay nilapag sa counter. Walang lingon-lingon akong lumabas ng club at nagtungo sa parking lot.

Habang naglalakad ay parang nahihilo na ako. Umeepekto na yata ang alak sa akin. Buti naman. Iyon naman talaga ang pinunta ko rito. Ang malasing.

Biglang may humawak sa papulsuhan ko at huminto ako sa paglalakad. Nakaramdam ako ng libo-libong boltahe ng kuryente sa paraan ng paghawak niya sa papulsuhan ko.

Get a grip, Ravaia!

I remained poker face and looked back at him. "Anong kailangan mo?"

His brows were furrowed while staring at me. Tumingala ako sa kanya. Ang tangkad niya! Hanggang ngayon ay iba pa rin ang epekto niya sa akin. Ano bang ginawa mo sa akin, Stavross?

"Where are you going?" he asked in a baritone.

Tumaas ang isang kilay ko sa tanong niya at binawi ang papulsuhan ko na hawak niya. "Uuwi na ako. Malamang. Bakit mo ba ako sinusundan?"

His jaw clenched and just by watching that gesture, it made me feel hot. Oh, my gosh! Ano bang nangyayari sa akin?

"Hayaan mo na nga ako! Baka masunggaban pa kita ng wala sa oras kung habol ka ng habol!" biglang lumabas ang mga salitang 'yon sa bibig ko.

Nanlaki ang mga mata ko. Pasimple kong tinampal ang aking bibig. Pahamak ka, girl!

"What? What did you just say?"

Mas lumapit pa siya sa akin kaya naman napaatras ako ng ilang hakbang. Hindi ko alam na wala na pala akong aatrasan at naramdaman ko na lang ang lamig ng kotse ko sa aking likuran.

I gulped when he trapped me between him and the car. He put his arm beside my head and leaned forward.

"Sunggaban? Really, woman?" he smirked.

I bit my lower lip and looked down. Hindi ko kaya 'to. Grabe na ang kabog ng d****b ko. Oh, my gosh!

Napaigik ako sa gulat ng hawakan niya ang baba ko at inangat ito para magtama ang tingin namin.

"Nasaan na ang tapang mo? Cat got your tounge?" he touched my lower lip and with his thumb and played with it.

"B-Bitawan mo nga ako! Ano bang kailangan mo? Ano? Gusto mong makipag-sex sa akin?"

Pumikit ako nang mariin pagkatapos ko sabihin iyon. Pahamak talaga ang bibig na 'to kahit kailan.

Suminghap ako nang mas lumapit pa siya sa akin dahilan para tumama ang hininga niya sa may pisngi ko. Oh, gosh. Ang bango!

"Paano kung sabihin kung Oo? That I want you in my bed tonight?" his husky voice lingered within me.

I didn't say anything. Nanatili akong walang imik at pinagmasdan na lamang ang mga mata niyang mas madilim pa sa kalaliman ng gabi.

"Do you want to sleep with me?" he asked and kissed the tip of my nose.

I felt butterflies inside my stomach. Gosh! Kalmahan mo, Ravaia. Huwag kang marupok!

"Yes! I mean.. N-No!" utal na sabi ko.

I heard him chuckled. "Then, it's a yes."

My eyes widened when I felt his soft and moisted lips against mine. Suminghap ako dahilan para makapasok ang dila niya sa loob ng bibig ko.

I felt the sensation of his tounge. It was doing wonders inside my mouth.

Napakapit ako ng mahigpit sa sa mga balikat niya at napaungol. Naramdaman ko ang malalaking kamay niya sa magkabilang bewang ko at pinisil-pisil iyon.

Gosh! Ang rupok mo talaga sa kanya, Ravaia. Hanggang ngayon.

*****

I opened my eyes and the first thing that I saw is the grey colored ceiling. Kumunot ang noo ko at bumangon para makaupo.

Napaigik ako sa sakit nang maramdaman ko ang hapdi sa pagitan ng mga hita ko. Umawang ang labi ko at sinilip ang aking katawan sa ilalim ng puting comforter.

Oh, my gosh! H**o't h***d ako!

Parang biglang tumigil ang lahat at dahan-dahan kong nilingon ang pwesto sa may kanan ko. I cursed silently when I saw him.

Ang malapad at matipuno niyang likod ang bumungad sa akin. Nakadapa siya sa kama habang nakaharap ang kanyang ulo sa may lampshade. Ang buhok niyang kay haba ay nagkalat sa unan na mas nagpagwapo sa kanya.

Ang kumot naman na parehong naming gamit ay ang pang-ibabang bahagi lamang ng katawan niya ang natatabunan nito.

Napahawak ako sa bibig ko at suminghap. Paano ako napunta sa ganitong sitwasyon? Ang rupok-rupok mo, Ravaia!

Bumalik bigla sa alaala ko ang nangyari kagabi. Naramdaman ko bigla ang pag-init ng magkabilang pisngi ko.

Dito sa kamang 'to ay para akong babaeng walang pakialam sa mundo kagabi! Ungol ako nang ungol at sobrang ingay ko! I even remembered that Stavross just chuckled after hearing me moaning so loud while he is eating me.

Nakakahiya! Kailangan kong makaalis dito. Pronto!

Wala akong sinayang na oras at pinagdadampot ang mga damit kong nagkalat sa buong kwarto. Kahit sa kabila ng hapdi ng aking ano ay hindi ako nagpatinag.

Kailangan kong makaalis dito. Isang pagkakamali ang nangyari kagabi. I can't believe I did a one night stand!

Pinangakuan ko pa naman ang sarili ko noon na hindi ako gagaya sa iba diyan na parang mga walang respeto sa sarili at kani-kanino na lang nakikipagtalik.

And I did the same! Nakakahiya!

Bago ako lumabas ay nilingon ko muna ang lalaking nakatalik ko. Mahimbing pa rin ang tulog niya. Nakakunot ang noo nito na parang galit sa mundo. Kahit tulog ay mukhang masungit.

Natawa ako ng mahina bago ko hinaplos ang buhok niya.

Mabuti na rin na siya ang pinagbigyan ko ng aking sarili. Siya ang unang lalaking minahal ko. He's my first love.

"Thank you." bulong ko bago ko siya hinalikan sa noo at tuluyan nang lumabas sa silid na 'yon.

Pagkalabas na pagkalabas ko ay kaagad akong napasinghap nang makita ang kabuuan ng lugar niya. Sigurado akong isang penthouse ito. Siya pa.

Kahit man nahirapan ay matiwasay akong nakalabas ng condo niya. Nasa second floor ang kwarto na pinanggalingan ko at mabuti na lamang at nakita ko ang grand staircase na gawa sa glass.

Para nga akong tanga kanina na ingat na ingat sa pagtapak sa hagdanan na iyon. Baka kasi mabasag.

Pagkalabas ng condo niya ay pumasok kaagad ako sa lift at pinindot ang ground floor. Nang makatapak sa lobby ay kaagad aking pinigilan noong receptionist.

"Madame! Saan po kayo pupunta?"

Nataranta ako at kaagad na ngumiti. "Uh, uuwi na ako."

Nagulat ako nang mas hinigpitan ng receptionist ang pagkakahawak sa aking kamay.

"Madame, alam po ba ni Mr. Agravante na aalis kayo?" tanong niya.

"H-Hindi! Uh, hindi naman kailangan. Sorry, Miss. Kailangan ko ng umalis." saad ko at sinubukang bawiin ang kamay ko pero mahigpit talaga ang hawak niya.

Umiling ito sa akin at ngumiti. "I'm sorry, Madame pero hindi po kayo pwedeng umalis. Mahigpit pong bilin ni Mr. Agravante na pagdating po ng umaga at makikita po naming kayong aalis ng building ay kailangan po kayong pigilan."

Natameme ako sa sinabi niya. Wow. Hindi naman ganito ang mga nababasa ko, ha? Nakakaalis naman sila ng matiwasay after ng isang one night stand. Bakit sa akin ganito?

Ngumiti ako ng huling beses bago pinilit ang sarili na makawala sa kanya at walang lingon-lingon na kumaripas ng takbo palabas ng building.

"M-Madame! Habulin niyo!"

Kaagad akong pumara ng taxi at sumakay. Nilingon ko ang building na iniwan at nakita ko iyong receptionist at ilang guards na nakatingin sa taxing sinasakyan ko.

Sorry. Kailangan ko ng umuwi.

*****

"May problema ba, Aya?" 

Umiling ako kay Mama at uminom ng tubig. I have been like this for the past few days. Hindi naman ako ganito noon.

"Hindi mo nagustuhan ang ulam?" hinawakan ni Mama ang plato ko.

Ngumiti ako kay Mama. "Sorry, Ma. Ewan ko ba. Ayaw ko sa amoy."

"Ilang araw ka ng ganyan, Ate." singit ng kapatid ko.

Nilingon ko si Rashid at ngumuso sa kanya. Tumango-tango ako bilang pagsang-ayon. 

"Pa-check up ka na kaya? Baka kung ano na 'yan, Aya." seryosong sabi ni Mama.

Natawa naman ako. "OA mo naman, Ma! Normal lang 'to. Baka ano lang... kaartehan lang ng katawan ko."

"Manigurado ka. Mas mabuting ganoon. Hindi ka naman kasi ganyan. Paborito mo lahat ng luto ko. Kaya nakakapagtaka kung bakit nasusuka ka sa amoy ng mga luto ko ngayon."

"Opo na, Ma. Kapag nagpatuloy pa 'to, magpapacheck-up na ako." hindi na ako nakipagtalo.

Nagpatuloy ang araw ko. Pumasok ako sa trabaho at noong dumating ang lunch time namin ay ganoon din ang naging reaksyon ko sa pagkain sa cafeteria ng kompanya.

"Okay ka lang? Ilang araw ka nang nasusuka sa mga pagkain dito." binigyan ako ni Jela ng isang basong tubig.

"Ewan ko rin. Papacheck-up na nga ako kapag nagpatuloy pa 'to." tinanggap ko iyong tubig at ininom iyon.

"Ravaia..."

Nilingon ko ang tumawag sa akin at si Mr. Palma iyon. Ang boss ko.

Kaagad akong tumayo at ngumiti sa kanya. "Bakit po, Sir?"

Nanatiling seryoso ang mukha nito. "I'm leaving this afternoon. Cancel all my meetings."

Aalis siya? Tumango ako at hindi na nagtanong. "Sure, Sir."

"And arrange the files on my desk. Kailangan nakaayos na 'yon bukas ng umaga pagdating ko."

"Noted, Sir."

He nodded for the last time and turned his back on me and left the cafeteria. Mukhang iyon lang ang sadya niya rito. Ang sabihan ako.

Bumalik ako sa pag-upo at uminom ng tubig. Nilingon ko ang mga kaibigan ko na nakangiti ngayon. Umirap ako sa kanila.

"Ang gwapo talaga ni Sir Tres. Grabe." si Jela.

"Sinabi mo pa. Swerte mo, Aya at talagang sekretarya ka niya. Palagi mong nasisilayan ang magandang hubog ng mukha ni Sir." dagdag naman ni Kriza.

"Anong swerte? Kung sa trabaho pag-uusapan, hindi ako swerte. Ang higpit kaya niya." ungot ko.

"Sa trabaho pero kung sa sweldo naman, swerte ka, Aya. May pa-bonus ka pa minsan kay Sir." tinapik ni Jela ang basong hawak ko.

Ngumit na lang ako at hindi na umimik. Swerte nga naman ako kay Sir pagdating sa bagay na 'yon. Hindi naman kasi siya kuripot.