CHAPTER 39---FAMILIARITY
MARIA
I didn't have the chance to ask him the meaning of those when the elevator door suddenly opened. Bumuntong hininga na lamang ako at kumibit balikat.
Pagkalabas namin ay agad kaming sinalubong ng nakangiti nitong Secretary. Ito ang pumalit sa'kin dahil nga hindi na ako makapagtrabaho. Sa ngayon ay lalaki ang secretary nito dahil bilin ko ay wag itong kumuha ng babae. Siguro dahil na rin sa paglilihi ko noon kaya ko nasabi iyon. I can't control my feelings and I am being unreasonable. Pero ng sinabi ko sa kanya na ayos lang at wag nyang isipin yung sinabi ko noon ay hindi naman ito nakinig. Ang sabi nya ay kahit sya ayaw na ng babaeng secretary.
Ngumiti ako sa secretary nito ng batiin nya kami. Siniko ko naman si Denrick kaya naman pilit itong ngumiti sa secretary nya. Aliw naman na ngumiti ang si Exe sa akin ng makita ang ginawa ko.
"Stop smiling at him, s
HI GUYS! YUNG SALAMIN SALAMIN NA SINABI KO DYAN AY PAWANG GAWA GAWA KO LAMANG AT HINDI KO ALAM KUNG MAY GANOON NGA TALAGA SA LUNGGA NI HADES HAHAHAHA. WAG NALANG PANSININ.
CHAPTER 40--WHAT'S THE MEANING OF THAT WORD?Maria"Are you okay?" Nag aalalang tanong sakin ni Denrick. Bumuntong-hininga naman ako bago tumango."Yes, I'm okay." Sagot ko kaya ito naman ang napabuntong hininga. We were both stressed because of that bltch. I didn't expect na mas makapal pa pala ang mukha nito kaysa sa inaasahan ko. Akala ko pag kinasal na kami ni Denrick ay titigil na ito but I was wrong. Wala talagang pili ang landi nito."Don't worry I'll block her in the company." Turan nito ng makitang nastressed ako sa babaeng yun.Umiling ako dahil baka kung ano pa ang isipin ng babaeng yun pag binlock sya sa kompanya.It is not that I am thinking about what she would think, I was thinking that even if we blocked her, we are still not 100 percent sure that she would stop pestering us."Hindi na kailangan. Hayaan mo nalang sya. Titigil din naman yan." Suhesyon ko napabuntong hininga it
CHAPTER 41-- HER FULLNAMEMARIAMy face is frowning and I didn't bother to talk to him until we got home. I am so irritated like why can't he tell me the meaning of those words? I am dying to know it. My curiousity is really killing me. Ang pwede ko nalang ngayong gawin ay ang tanungin si Artemis tungkol sa salitang iyon.Sa byahe palang namin ay puno na ng tanong kung ano nga ba ang pwedeng maging kahulugan ng mga salitang sinabi nya. Bakit nya palaging sinasabi yun pag tungkol na sa feelings ang pinag uusapan namin o di kaya naman pag magiging emosyonal na ang patutunguhan ng pinag uusapan namin.Is it about his feelings? I don't know. I know, and I can feel it. He has feelings for me, but he doesn't know how to say it, so is it possible that was his feelings for me? I
CHAPTER 42---THE TRUTHMariaMy heart is beating so fast. I don't know what to feel right now. I have mix emotions. And there are so many questions running in my mind. How? Why? Gulong-gulo ako ngayon at hindi alam kung anong gagawin.I closed my eyes and sighed. Kinagat ko ang ibabang labi habang sunod sunod na luha ang lumandas sa pisngi ko. I didn't bother to wiped it. I'm in turmoil right now. Madaming katanungan ang nasa isip ko. I know that those questions will remain unanswered if I will just gonna sit here and do nothing. I need to know the truth. I need them to answer my questions with honesty.Bumuntong hininga ulit ako at kagat labing tinignan ang cellphone na hawak. Nanginginig ang mga kamay ko at alam kong dahil iyon sa sari-saring emosyon na nararamdaman.I sighed once again and decided to dial her number.Pumikit ako at kada ring ng cellphone ay ganun din kalakas ang tibok ng puso ko. Sobr
CHAPTER 43-- DECISIONMARIAI was trying so hard not to sob loudly. It was so hard for me to do it because every time I heard his voice I just remembered my sins. Every time I heard his voice I just can't help but to be guilty."Sweety are you alright?" Damn! He is using his sweet voice and I can't help but to cry even more. How can I hurt the person I whom I loved? How can I? This is a total fvck!Hindi ko alam kung dumudugo na ang labi ko sa sobrang diin ng pagkakakagat ko dito. Sumasagi sa isip ko kung magagawa nya pa kayang tawagin ako ng ganyan pag nalaman nyang ako ang pumatay sa babaeng minahal nya.Gusto ko nalang mapatawa sa paglalaro ng tadhana sa amin. Hindi ko pa nga naririnig ang I love you nito ay ganito na
CHAPTER 44-- WE GOT YOUR BACKMariaDo I have a conscience?I don't know how many times I asked myself that question. Do I have a conscience? But how can I stay beside him, looking at his smiling face, hearing his I love you's to me, and yet I remained unbothered, unfazed by the truth?I sighed before I smiled. Of course, I need to do this. I need to stay calm.Huminga ulit ako ng malalim at ngumiti. Pilit kong pinapagaan ang pakiramdam at paulit ulit na sinasabi sa sarili ko na ayos lang. Ayos lang dahil para naman ito sa anak ko. Paulit-ulit ko itong iniisip para magkaroon ako ng lakas na magpanggap na wala lang.I remind myself that I am doing this for the sake of my child. I am not doing this for myself anymore. If I will decide, I am going to leave him because my conscience cannot take it. So I needed to calm my self.I am afraid that if he will find out the tr
CHAPTER 45-- REGRETSMARIALumunok ako at mas lalo akong kinabahan ng hindi agad ito nag responde. Bawat segundo ay mas lalo akong kinakabahan.Narinig ko ang pagtikhim nito bago ako tinanong. "Ano ang sasabihin mo?" Tanong nito kaya naman nakagat ko nalang ang ibabang labi dahil sa kabang nararamdaman. Ramdam ko kung paano mamawis ang kamay at ang pagbilis ng tibok ng puso ko.Huminga ako ng malalim. Nakita ko kung paano kumunot ang noo nya sa inakto ko. He can sense that I am nervous and he is confused why.This is it Maria. Kaya mo yan! Remember what Dark told you.I cleared my throat before I speak. "Ahm..denrick...D-do you r-remember t-the accident b
CHAPTER 46-- STAYINGMaria"So, now that he hates you. Do you want to leave him?" Dark asked me but I shook my head. What ever happens I won't leave him. Nananalig ako na mawawala din ang galit nya. Na mananaig ang pagmamahal nya sakin. Dahil Alam ko. Hindi mababaw ang pagmamahal nya sa akin.He said he loves me so that's enough reason for me to stay. I won't leave him because I love him and I know he loves me too. Mawawala din ang galit nya sa akin. Or that's what I thought.I sighed and gave him a small smile."I won't leave him. I made a promise to you and him. I made a vow that no matter what happens I will stay by his side." Saad ko at tumango naman ito bago tinignan ang kaibigan na ma
CHAPTER 47--LEFT BEHINDMARIAMaybe because of my tiredness that I fell asleep. Even in my dream, denrick still blaming me. He shouted at me telling me how he despise me. Dahil doon ay nasasaktan ako at wala akong nagawa kung papaano mawala iyon dahil hindi ko naman kontrolado ang panaginip ko.I smiled bitterly. Fate is really fvckin' playing with me.Morning came and I readied myself for his possible actions. I also put a smile on my face. Even though it is not genuine. It is not as genuine as before.I sighed before I go out. Naabutan ko ang mga kaibigan nito na nakaupo na sa sala habang nagkakape. Ngumiti ako sa kanila at binati sila. Binati nila ako pabalik at nagpaalam naman akong pupunta sa kusina. Tumango sila sa akin kaya naglakad ako paalis.Nang makarating ako sa kusina ay naabutan ko si Artemis na nag luluto. Lumamlam naman ang mga mata ko habang nakatingin dito na naglulu
SPECIAL CHAPTER Special chapter "Mom!!!" Isang sigaw ang dumagundong sa kabahayan nila. Napakamot nalang ng ulo si Maria at agad lumabas sa kusina. Ang aga aga ay iyon na agad ang bumungad sa kanya. Pakiramdam niya ay kakagising lang ng mga ito pero nag aaway na kaagad. Pagkalabas niya ng kusina ay sumalubong sa kanya ang anak nyang lalaki na galit na galit ang mukha habang nakatingin sa mga kapatid nito. Kumunot ang noo nya dahil sa nasaksihan. Bakit ganito ang mukha ng mga anak niya? Hindi na agad maipinta. "What happened?" She asked. "What is happening here?" Rinig niya namang tanong ni denrick na kakalabas lang galing sa opisina nito na nasa loob ng bahay. I heard my son heaved a sigh before he pointed at his sister. "Dad! Malliyah destroyed my favorite book!" Sumbong ni Maxxor sa daddy nito kaya napahawak ako sa noo ko bago nilingon ang anak kong babae.
SPECIAL CHAPTERSpecial chapter"Mom!!!"Isang sigaw ang dumagundong sa kabahayan nila. Napakamot nalang ng ulo si Maria at agad lumabas sa kusina. Ang aga aga ay iyon na agad ang bumungad sa kanya. Pakiramdam niya ay kakagising lang ng mga ito pero nag aaway na kaagad.Pagkalabas niya ng kusina ay sumalubong sa kanya ang anak nyang lalaki na galit na galit ang mukha habang nakatingin sa mga kapatid nito. Kumunot ang noo nya dahil sa nasaksihan. Bakit ganito ang mukha ng mga anak niya? Hindi na agad maipinta."What happened?" She asked."What is happening here?" Rinig niya namang tanong ni denrick na kakalabas lang galing sa opisina nito na nasa loob ng bahay.I heard my son heaved a sigh before he pointed at his sister."Dad! Malliyah destroyed my favorite book!" Sumbong ni Maxxor sa daddy nito kaya napahawak ako sa noo ko bago nilingon ang anak kong babae."Malli
EPILOGUEEPILOGUE"What did you do again? Huh?" Mom asked me as soon as she entered my office. I just shrugged my shoulder, so she heaved a sigh. Maybe naiinis na sya sa akin dahil palaging ganito nalang ang naabutan nya. Me, firing another secretary.I shrugged my should and tried my best not to focus on what she is saying."Mom, please not now." Pakiusap ko pero hindi ito nakinig sa akin."Really denrick?" Tanong nya pa habang nakataas ang isang kilay sa akin. Napabuntong hininga naman ako dahil alam kong sesermunan nya na naman ako.I'm tired right now, and I don't have the strength to listen to her. I came fro
CHAPTER 69---A DIFFERENT PROPOSALMARIAPagkarating sa taas ay agad kong nilibot ang tingin sa kabuuan ng kwarto. Talagang spanish inspired ang buong bahay. Pati ang mga kagamitan ay ganun din. May dalawang pinto ang kwarto at sa tingin ko ay CR ang isa habang ang isa naman ay walk in closet. I don't want to explain further because I am so lazy to do it.Agad akong dumapa sa kama. Bahagya pa akong napapikit at ninanamnam ang sarap na pakiramdam na hatid ng kama. Hindi naman nagtagal ay naramdaman ko ang paglundo ng kama kaya bahagya kong minulat ang mata ko at sumalubong sa akin ang mukha ni denrick na may bahid ng pag aalala."Are you tired?" Tanong nito pero umiling lamang ako at ipinatong ang ulo ko sa hita nito. Marahan naman nitong hinaplos ang buhok ko at ang pagmasahe nito sa may ulo ko kaya ramdam ko ang sarap na nanunuot sa katawan ko. Napapikit ako habang minamasahe nito ang
CHAPTER 68--- VACATIONMaria"Wag kayong magpasaway dito okay? Behave lang kayo kay Tita Artemis niyo." Bilin ko sa mga bata habang nasa labas kami ng bahay.Ngumiti naman sila bago tumango. "Of course mom. We are big now, so you don't need to worry. Just enjoy your vacation there." Turan ni Debbie kaya natawa ako at marahang ginulo ang buhok niya. Sumimangot ito sa ginawa ko kaya naman niyakap ko nalang siya at gumanti din naman ito ng yakap sa akin. Alam ko naman na ayaw nito na ginugulo ang buhok niya dahil aniya ay malaki na siya at masisira daw ang beauty niya pag ginulo ko iyon. Kahit ilang beses na niya iyong sinabi ay hindi ko pa rin maiwasan na guluhin iyon dahil iyon talaga ang habit ko pag natatawa o masaya ako sa kanila.Nang kumalas ito ng yakap ay nakangiti na ito sa akin at maging sa ama nito. Binalingan ko naman ang anak kong lalaki na nakatingin lang sa amin. Niyakap ko ito at marahang h
CHAPTER 67---HOUSEMARIAToday, it feels so different. Maybe because I don't have something heavy on my chest. Wala akong tinatago sa kanya kaya naman malaya ang puso ko na maramdaman ang saya na dulot ng salita na binitawan niya. Wala akong kung anong kirot na naramdaman habang paulit ulit na binabalik sa utak ko ang mga salita na iyon. And that just make me smile so genuinely.Gusto kong magsalita pero parang may pumigil sa dila ko. Nanatili lamang akong nakatingin sa kanya. Ginagamit ko nalang ang mga mata bilang way kung paano ko maexpress kung gaano ako kasaya. Ngumiti naman ito bago ako niyakap. Niyakap ko naman ito pabalik at mas hinigpitan pa iyon. I am now in his arms, and I feel so safe and secured. He enveloped me in his arms, and I feel like his warmth enveloped my heart. I really love his warmth.Hindi maalis alis ang ngiti sa labi ko habang magkayakap kami. Napakurap kur
CHAPTER 66---TEARS OF JOYMaria"Mom wake up!" I heard a voice calling me kasunod niyon ang pagyugyog sa akin."Hmmm." I groaned."Mom wake up!" Ilang ulit at sunod sunod ang pagyugyog sa akin kaya naman naman wala na akong nagawa at unti unting minulat ang mga mata.Pagmulat ko ay bumungad agad sa akin ang sinag ng araw kaya napapikit pikit ako at inaadjust ang sarili sa liwanag. Nang makaadjust na ang mata ko ay bumungad sa akin ang nakangiting mukha ng kambal. Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa kanila at tatanungin sana sila ng pilit nila akong hatakin patayo."Mom move faster! Hinihintay na tayo ni daddy!" Wika ng anak ko habang mababakasan ang pagmamadali sa tono noon. There, I remember what he said yesterday.Nang hindi pa ako kumilos ay pinagtulungan nila akong hatakin. Natatawa naman akong bumangon at agad pumasok sa banyo. They are so excited with the news. Excited sila sa pu
CHAPTER 65---HE IS JEALOUS?!MARIAI bit my lower lip while looking at my son who was looking intently at Rowella. Hindi ko alam pero parang naluluha ako sa sinabi ng anak ko. I don't know but I am a bit emotional hearing what he said. He is like a grown up man and I'm so proud of him.Kitang kita ko ang pagkawala ng ngisi sa mukha ni rowella bago ito tumikhim. It looks like she is caught off guard by my son's word. Hindi nito inaasahan na sa mura nitong edad ay nagawa niyang masabi ang mga iyon. She didn't expect that a child can understand everything.Napabaling naman ako kay Denrick na naluluhang nakatingin kay Maxxor. I know that he is touched by his son's word. Hindi niya din iyon inaasahan mula sa anak niya at ngayon nga ay nagiging emosyonal siya.Napalingon naman dito si Maxxor. Ngumiti ito sa ama niya kaya naman nakita ko ang pagtulo ng luha nito. Kinagat ko naman ang labi k
CHAPTER 64---ROWELLAMaria"Hi guys!" Nakangiting bati pa nito sa amin kaya naman di ko mapigilan ang mapataas ang kilay."Chill guys! I didn't came here to start a fight. It's just that, there is no available table here. Pero nakita ko kayo so I think pwede naman akong makishare ng table sa inyo. After all we are friends right?" Turan nito at gusto nalang mapaikot ng mga mata ko mabuti nalang napigilan ko ang sarili ko. Kelan pa kami naging friends? Assumera ang bruha.Binalingan naman ako ni denrick kaya bumuntong hininga naman ako bago tumango. May magagawa pa ba ako? Totoo naman kasi na wala ng bakanteng upuan at ayaw ko naman na maging bastos dahil hindi ako kagaya niya. Mukhang nakapagtapos naman ng pag aaral pero walang good manner and right conduct.Panira talaga ng mood ang bruha. Iyon ba ang magiging role niya sa mundong ito? Kanina ang saya saya namin eh.Okay I should be sorry for wha