"W-where am I? W-why am I t-tied again?" wala sa sarili kong sabi.
Nilibot ko ang paningin ko at halos mahilo na ako dahil puro puti ang nakikita ko. May isang maliit na bintana sa taas at may metal door sa harap ko. Dahan-dahan ko namang inalis ang blanket na nakapulupot sa 'kin at binaba ko na ang paa ko sa sahig.
Pero agad akong natigilan nang makita ko ang suot ko. Nanginginig ko itong hinawakan at napagtanto na nakasuot ako ng dress na pang mental.
"W-why am I w-wearing this?" kunot noo kong sabi.
Agad na nanlaki ang mata ko nang may pumasok sa isip ko. Agad ko naman itong binitawan at ilang beses na napailing.
"N-no... N-no please don't tell me that I'm in the m-mental h-hospital. N-no... I'm not crazy! Bakit ako nakasuot nito!" sigaw ko at hinagis ang unan na nasa tabi ko.
Malalalim ang paghinga ko at bigla na lang akong napahawak sa leeg ko nang kumati ito. Pero agad akong napangiwi nang biglang kumirot ang leeg ko ng hin
"She improved a lot, if she keeps on improving, we will see if she can be discharge in no time."Nanatili lang akong nakahawak sa tiyan ko habang kumakain ng spaghetti. Actually, I don't really like pasta but I guess my baby wants it kaya I will spoil her na lang.I have a gut feeling that my baby is a girl, I really hope so because I want to dress her up. I will buy her a lot of designer clothes, I will treat her like a princess kagaya ng ginawa sa 'kin nila mommy.But if my baby turns out to be a baby boy, then I will treat him like a prince. Whether it's a girl or boy, I will love them from the buttom of my heart."Thank you so much, Dr. Gallejo. I never seen my daughter like this, I'm so happy to see her being happy like this. I never seen her smile like that."Nakanguso ko namang tiningnan si mommy at tumaas ang kilay ko nang makita ko siyang nanunubig ang mata habang nakatingin sa 'kin. Nagkibit balikat na lang ako at nagpatuloy sa pagk
"Kailan ka uuwi ha? Mukha ka ng white lady sa sobra mong putla, may araw pa ba dyan sa Australia?" Inirapan ko naman siya at nagpatuloy lang sa pagbabasa ng mga documents na hawak ko."Just hang up, Ryker. I'm so tried hearing your annoying voice," bagot kong sabi sa kanya.Inayos ko ang suot kong reading glasses habang nakatutok pa rin sa binabasa ko. Narinig ko naman itong sarkastikong tumawa pero hindi ko pa rin inaalis ang tingin ko sa mga papel na nasa harap ko."Akala mo naman hindi ako nagsasawa sa pagmumukha mo," rinig kong sabi niya.Tinaasan ko naman siya ng kilay at humarap sa kanya. Nakita ko naman itong napangisi kaya mariin ko siyang inirapan. He never change..."Then drop the call, ikaw ang tumawag sa 'kin kaya anong inaarte mo dyan?""Wow, akala mo naman siya talaga ang sadya ko eh." I rolled my eyes before I face my papers."You're so madaldal, daig mo pa ang babae. Gosh! Mag-asawa ka na nga!""Ulol! Sobr
"All done baby?" I asked while smiling at him.He cutely nodded at me. Ginulo ko naman ang buhok niya kaya napanguso ako. Humagikhik naman ako bago ko tiningnan ang wrist watch ko."Damn that guy, he's always late. Malalate na tayo sa flight natin eh," inis kong bulong habang nakatingin sa relo ko."Mommy, did you just cursed? It's bad you know." Nanlaki naman ag mata ko at agad na napatakip ng bibig.Pinalobo naman nito ang pisngi niya at umiling ng bahagya kaya napanguso ako at hinalikan siya ng maraming beses. Natawa naman ako nang mas bumusangot ang mukha niya."I'm sorry baby, I won't curse again, I promise! Wag mong gagayahin si mommy okay? Mommy is bad because she curse a lot, but I won't curse again because I don't want my baby got mad at me," pagpapacute kong sabi sa kanya."You're not bad mommy," walang emosyon niyang sabi."You think so?" I pouted."Yes, you're the best mommy in the world. Even though you are c
"Quit staring at me guys! Duh, it's making me feel awkward. Ngayon lang ba kayo nakakita ng maganda?" maarte kong sabi hangang umiirap.Sabay-sabay naman silang umismid at sinamaan ako ng tingin. Nginisihan ko naman silang lahat at sumandal sa sofa. Kakarating lang namin sa mansion namin at kanina pa sila nakatitig sa 'kin simula nang dumating ako dito.While my baby Sevi, ayon... Pinaglalaruan ng mga grandpa's and grandma's niya. Mabuti na lang at mukhang nageenjoy naman siya sa pakikipag usap kila mommy. Lahat sila nandito, they are all present. From my parent's, auntie's, uncle's, niece's and of course ang mga girlfriend at asawa nila ay nandito rin."Magaling na nga siya, di na siya baliw, nagmamayabang na eh." Sumama naman ang tingin ko kay Johan at tinapon sa kanya ang throw pillow pero agad niya itong nasalo bago pa ito tumama sa mukha niya. Dumila ito sa 'kin na parang inaasar ako kaya nag-init ang ulo."You're white as paper, magbilad ka ng
"Daddy what are you thinking? W-why... W-why... I just don't get it why!" frustrated kong sigaw habang naglalakad pabalik-balik.We're here at his office in our mansion. After I heard that freaking news from Crisha, I immediately find dad to talk to him. And I remember kung paano ako nanginig noong narinig ko ang balitang 'yon. And until now nanginginig pa rin ako."Stop walking back and fourth, sit down," he calmly said.Tumigil naman ako sa paglalakad at tumingin sa kanya nang hindi makapaniwala. How can he be so calm while I am freaking out? What is really happening?"My gosh daddy! How can I stop myself from walking when I can't even control my nerves! Ano ba kasi ang nangyayari dad? Tell me! Litong-lito na ako, I feel like my mind is going to explode because—""If you only just sit down, baka nasabi ko na sa 'yo ang dahilan."Agad naman akong natahimik at tumikhim bago umupo sa harap niya. Nakita ko pa itong napailing habang inaay
"Hala... S-si Miss Sierra ba 'yan?" Rinig kong bulong-bulongan nila the moment I stepped inside our company.I dramatically remove my rayban and roamed my eyes around. Sumalubong sa 'kin ang mga nakatulala nilang mukha na parang hindi sila makapaniwala na nandito na ako. Meron pa nga na halos madapa na noong nakita ako.Some of them are familiar to me, siguro sila 'yung mga employees noon noong hindi pa ako umaalis ng bansa. Dati kasi ay madalas akong pumunta dito lalo na if I'm bored. I'll just go here just to annoy my dad. Hindi naman siya nagagalit sa akin at hinahayaan na lang ako. But he often get mad at me lalo na kapag kinakawawa ko ang mga empoyees niya noon dahil hindi ko sila tinitigilan sa pag-uutos. Yeah right, I'm that bitch in the past.I beamed at winked. "Hi?" I innocently said.Natawa naman ako nang sabay-sabay silang nagsinghapan. Napapailing ko na lang sinuot ang rayban ko at nagpatuloy na sa paglalakad."Oh my... Siya ba talaga
"Hi," nakangiti kong bati after kong lumabas sa kotse.Nagtaka naman ako nang makita ko itong nakanganga habang nakatingin sa 'kin. She's watering the plants pero ngayon ay nakatanga na siya at tila nalulunod na ang halaman dahil kanina pa ito binubuhusan."Hey, you're watering it too much, baka malunod 'yan."Napakurap-kurap naman ito at agad na tinikom ang bibig. Tiningnan niya ang hawak niya at nabitawan niya pa ito sa gulat. Ilang ulit naman itong yumuko sa 'kin at humingi ng tawad kaya bahagya akong natawa."Stop it, ako ang nahihilo sa ginagawa mo," natatawa kong sabi.Agad naman itong tumigil sa pagbow at natulala muli sa 'kin kaya napailing na lang ako."P-pasensya na M-miss Sierra. H-hindi lang po talaga a-ako makapaniwala n-na b-binati niyo po a-ako," nanginginig niyang sabi.Am I that bad dati? Sabagay, I tend to ignore our workers since I see them as a robot who's always following the order of his or her owner. But now, I
"Mommy's gonna work muna ha? Behave ka muna dito, don't be pasaway sa mga maids ha," malambing kong sabi habang hinahaplos ang medyo mahaba niyang buhok."Okay mommy, just come home early okay?" Ngumiti naman ako sa kanya at hinalikan siya sa noo."Mom, bukas na bukas maghahanap na ako ng penthouse namin," saad ko after kong makalabas ng kwarto namin ni Sevi."What? Why would you do that anak? You both can stay—""No mom, I understand that you want to be with us especially Sevi but I want us to have a house, our own house mom. Soon I will buy a house and lot pero ngayon, I'll buy penthouse muna. Please mom, I want to live in my own house too," mahaba kong sabi.Huminga naman ito nang malalim at hinawakan ako sa magkabilang balikat. "You really are a grown up woman na anak, I'm so proud of you. And if you want to live with your son, I'll respect that. Just visit us okay? At bibisita rin ako doon during my free time," sabi niya habang nakangiti
Years had passed and I finally regained my memories. It wasn't that easy pero dahil nandyan ang pamilya ko especially Wyatt and Sevi, nagawa ko. They stayed at my side and they didn't leave me during my tough battle against myself. Pagka alis namin sa Zamboanga ay sabay-sabay na kaming bumalik ng Maynila. We stayed their for three days bago kami lumipad papunta sa US para doon magpagamot. It took me a year bago ako tuluyang gumaling. At first, I was so emotional when my memories came back. Siguro ilang araw pa akong umiyak hanggang sa tumigil na ako kaya bagang-baga talaga 'yung mata ko noon. I kept on apologizing to them lalo na kay Sevi because I know I hurt him noon itinanggi kong hindi niya ako mommy at hindi ko siya anak. My baby grew up so well even though I wasn't with him for five years. Wyatt took care of him at hindi niya ito pinabayaan. Halata naman since mas close na sila kaysa sa
Nagising ako nang may marinig akong maiingay natunog. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at bumungad agad sa 'kin ang puting kisame at ang nakakasilaw na linawang. Another deja vu?"She's awake!" Agad kong nilibot ang paningin ko at nagulat ako nang maraming nakapalibot na tao sa 'kin."S-sino kayo? Anong ginagawa ko rito?" gulat kong tanong.Nakita ko naman silang nagkatinginan at para silang mosquitoes na nagbubulong-bulungan. Agad naman akong napatignin sa kanan ko nang marinig kong may himikbi doon. At doon ko nakita ang isang babaeng may edad na habang umiiyak kayakap ang isang lalaki namukhang asawa niya."A-anak ko... B-buhay ka anak, mommy is so thankful that you're alive," umiiyak niyang sabi at agad akong niyakap.Ilang beses pa akong napakurap at hindi ako nakagalaw dahil sa ginawa niya. Hindi rin nagtagal ay umalis na siya sa pagkakayakap sa 'kin pero patuloy pa rin
"What are they doing here?"Agad naman akong napatayo at lumapit sa kanya. "They just visited here. Ayoko namang maging rude sa bagong neighbors natin kaya pinatuloy ko na sila," pag-eexplain ko."You can go now, we have something to talk with my husband." Nakita ko pang umismid ang dalawa bago sila naglakad papaalis ng bahay.Nang tuluyan na silang nakalabas ng bahay ay agad kong kinuha ang plastic sa kamay niya at ngumiti. Pero agad akong napanguso nang makitang seryoso pa rin ang itsura nito."Ang aga mong nakauwi ah, and thanks for this mango, I've been craving for these since last week. Thank you talaga. Are you hungry ba? I cooked adobo, baka gusto mong kumain?""You didn't answer me, what are they doing here?""I already answered you kanina di ba?""You're lying. I'm not going to buy it," sabi niya at nilagpasan na ako. Umupo siya
"Mommy!" Nagulat ako ng isigaw niya iyon sabay yakap sa aking bewang.Nang makabawi na ako sa gulat ay dahan-dahan kong inalis ang braso niyang nakayakap sa bewang ko at nilayo siya sa 'kin ng bahagya."I'm not your mommy, okay? Stop calling me mommy at baka may makarinig na iba, baka kung ano pang isipin nila. Don't call me mommy since hindi naman ako ang mommy mo," mahinahon kong sabi sa kanya."You're my mommy," pamimilit pa niya.Napabuntong hininga ako at akmang magsasalita na nang maunahan niya ako."Anyway, here." Inabot ko ang binigay niyang tupperware."The lady gave us foods, tell her that her food is awful. She shouldn't be giving foods to everyone when her food is not that delicious," he boastfully said.Nalaglag naman ang panga ko sa sinabi niya. Seriously, sinabi talaga iyon ng isang batang lalaking katulad niya?&nbs
"Bakit hindi kana lumalabas ng bahay? Tataas ang bills natin niyan since lagi kang gumagastos ng kuryente at tubig. Matuto ka namang magtipid, hindi naman masyadong mataas ang sweldo ni kuya." Napayuko na lang ako at tumango."Pasensya na," mahina kong sambit.Nakita ko namang inirapan niya ako at nagpatuloy sa ginagawa niya. Napakunot ang noo ko dahil this is the first time I saw her cooking. Mas nagtaka ako dahil nakangiti pa siya habang nilalagay ang niluto niya sa tupperware."Para kanino 'yan?" tanong ko.Tumigil naman ito sa ginagawa niya at tiningnan ako habang naka simangot. "At bakit ko naman sasabihin sa 'yo?" mataray niyang sabi.Nagkibit balikat ako at kumagat ng apple. "Well, it's fine to me if you won't tell me. I'm just curious since this is the first time I saw you cooking for someone. I'm just curious if it's for your boyfriend, he's lucky then," pag-eexplain ko.
"Papahangin lang ako sa labas Elias," sabi ko after ko siyang tulungang magluto ng breakfast at noong ibibigay namin sa new neighbors namin."Okay, tapusin ko lang 'to." Nguso niya sa mga pagkain na nilalagay niya siya tupperware.Tumango ako sa kanya at naglakad na papalabas ng bahay. Lumanghap ako ng hangin pagkalabas ko at malalim na huminga habang may ngiti sa labi. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa dagat. Nang makarating ako sa tabing dagat ay nagsquat ako doon at linibot ko ang tingin ko sa kumikintab na dagat.It's five thirty in the morning pero marami na akong nakikitang tao na nagreready sa kanilang paglaot. Mga early bird talaga ang mga tao dito.Ilang minuto pa akong natulala sa tubig dagat bago nagdesisyong bumalik sa loob. Tumayo na ako at pinagpagan ko ang suot kong floral flowy dress na bigay sa 'kin ni Elias noong first sweldo niya as an assistant.Nakangiti
"Elias!" sigaw ko at kumaway sa kanya.Tumingin naman ito sa 'kin and I saw his mood lighten up. Tumakbo ako palabas ng bahay para salubungin siya. I gave him a hug and he also did that. Nakanguso kong tiningnan ang mga nahuli niyang isda bago siya tiningala."Ang dami mong nahuli ah, pati kasi isda ay nauuto sa mukha mo." Tumawa naman ito nang malakas at ginulo ang buhok ko.Inakbayan niya ako at sabay na kaming naglakad papasok ng bahay. Since it's weekend, nangingisda talaga siya. But during weekdays naman ay pumapasok siya sa trabaho niya as an assistant of the Mayor in this town.We're living a simple life here at kontento na ako doon. Hindi ko kailangan ng magarang bahay para maging masaya, basta ba ang kasama ko si Elias okay na ako doon."What did you do all day huh?" I pouted and shrugged."I cleaned the house, and I already cook for our lunch kaya m
Limpas ang ilang buwan at naging komportable na ako kay Elias. Actually people call him Joseph but I prefer Elias since it's kinda cute name.Hindi pa rin bumabalik ang memories ko pero naniwala na ako sa mga sinabi ni Elias. He showed me our marriage contract at kwenento niya rin ang mga buhay namin bago pa man ako maaksidente.Pero kahit anong kwento niya, wala pa rin talaga akong maalala. Naaawa nga ako sa kanya dahil rdam ko na nalukungkot siya sa tuwing hindi ko naaalala ang mga kinekwento niya kaya I always try to cheer him up.He's really a good person. He's always patient to me and he's a gentleman. Kahit wala akong maalala about sa kanya, hindi na ako magtataka kung bakit ko siya pinakasalan. But something's bothering me talaga. Evey night before I sleep lagi na lang akong umiiyak at laging mabigat ang dibdib ko. And I don't know why...It feels like I lost a big part in my life.&nbs
Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at ilang beses pa akong napapikit-pikit hanggang sa luminaw na ang pagtingin ko. Nilibot ko ang paningin ko at nakita ko ang isang puting kisame.I tried to move my body but I can't seem to do it. Bumaba ang tingin ko doon at nakita kong may mga nakakabit na kung ano-ano sa kamay ko. At doon ko rin naaninag na may oxygen palang nakasuot sa bibig ko.Napatingin ako sa pinto nang bigla itong bumukas at nakita ko ang isang lalaking mukhang doctor at ang isa pang matangkad na lalaki na nakasuot ng simpleng white t-shirt and shorts."Ang tagal na Doc. Bakit parang wala pa ring progress sa kalagayan niya? Para sa'n 'yung mga gamot? Bakit parang wala naman sa kanyang epekto! May balak pa ba kayong pagalingin ang asawa ko?" Ramdam ko ang frustrated sa boses ng lalaking nakasuot ng white t-shirt."We're doing our best, Mr. Cruise. Maunawaan niyo sana na nasa asawa niyo na